Jump to content
Shipfriends

Ariadne

eMembers
  • Posts

    2,565
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Ariadne

  1. Επειδή δεν έχω πάει ποτέ στο Κατάκολο, η φωτογραφία βγήκε χωρίς πρόβλημα;
  2. Τα δρομολόγια του για όλους τους φαν του Με την ευγενική χορηγία του περήφανου Ιόνιου και των λοιπών φίλων στο φόρουμ 👍 1977 Καθημερινά: Patras-Argostoli Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (από τον Οκτώβριο) 1x την εβδομάδα: Patras-Sami-Fiscardo (όχι στάνταρ)-Paxi-Corfu (από τον Οκτώβριο) 1978 Καθημερινά: Patras-Sami Κάθε ΤΡ: Patras-Sami-Vathy-Frikes (με λάντζες)-Fiskardo-Vasiliki-Nydrι-Meganisi-Mytikas-Kalamos-Astakos 1979 Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy 1980 Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (εβδομαδίαια εναλλάξ με το Κεφαλληνία) Καθημερινά: Patras-Sami (Αύγουστος) 1981 Καθημερινά (1x): Patras-Sami-Vathy 1982 ------ Δεμένο λόγω χρεών@Lixouri 1983 Καθημερινά: Vathy-Sami-Patras-Sami-Vathy 1984 Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy 1985 Καθημερινά: Patras-Sami (πριν τις εκλογές του Ιουνίου) Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (μετά τις εκλογές του Ιουνίου μέχρι το Σεπτέμβρη) 1986 Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (από Παρασκευή ή Σαββάτο του Λαζάρου, για περίπου 3 εβδομάδες) Κάθε ΔΕ + ΠΑ: Patras-Sami-Vathy-Paxi-Corfu (από ??? / έως ???) Καθημερινά: Kyllini-Lixouri-Argostoli (μετά από ΠΣΙ πιο πάνω) Καθημερινά: Igoumenitsa-Corfu (χειμώνας) 1987 Καθημερινά: Kyllini-Lixouri-Argostoli (καλοκαίρι) 1988 Καθημερινά: Kyllini-Lixouri-Argostoli (καλοκαίρι) Καθημερινά: Patras-Lixouri-Argostoli (φθινόπωρο για καμιά εβδομάδα λόγω σεισμού στην Κυλλήνη) 1989 Καθημερινά: Kyllini-Lixouri-Argostoli (καλοκαίρι) 1990 Καθημερινά: Kyllini-Lixouri-Argostoli (καλοκαίρι) 1991 Καθημερινά: Kyllini-Lixouri-Argostoli (..., Οκτώβριος, ...) ------ Παροπλισμένο 1992 ------ Παροπλισμένο (Ιανουάριος-Ιούνιος) Καθημερινά: Argostoli-Lixouri-Kyllini (από Ιούνιο) Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (Οκτώβριος-Μάρτιος 1993) Μετονομασία σε Myrtos 1 φορά την εβδ.: Σάμη-Αστακό για καύσιμα 1993 Καθημερινά: Argostoli-Lixouri-Kyllini Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (Οκτώβριος 1992-Μάρτιος + Νοέμβριος-Δεκέμβριος) 1994 Καθημερινά: Argostoli-Lixouri-Kyllini Καθημερινά: Patras-Sami-Vathy (Νοέμβριος 1994 - Ιανουάριος 1995) 1995 Καθημερινά: Argostoli-Kyllini (Φεβρουάριος - Ιούνιος)
  3. Προσωπικά πιστεύω πως εάν έρθει κάποιος άλλος παίκτης με σοβαρότητα και συνέπεια στα δρομολόγια καθόλη τη σαιζόν, είναι αρκετοί αυτοί που θα τον επιλέξουν έναντι της Λεβάντε. Η αγανάκτηση στα νησιά είναι μεγάλη και είναι τελείως ακαταλαβίστικο πως και δεν έχει υπάρξει έως τώρα καμία σοβαρή αντίδραση στα δύο νησιά. Κοιμούνται όρθιοι όλοι τους και περιμένουν τουρίστες το καλοκαίρι ...
  4. "safety distance between vehicle lanes and certain structures" Να δω να το εφαρμόζουν εδώ και να μην το πιστέψω ... 😄
  5. Θα το πάρουν για Πεσσάδα-Σχοινάρι 😄😄😄 Πλάκα, πλάκα, είναι πιο μεγάλο από το Ιάσων;
  6. Δένει μέσα στο Lübeck, στο παλιό λιμάνι;
  7. Το οποίο, συγγνώμη, ξέρω, γούστα είναι αυτά, είναι πανάσχημο εάν το δεις από κοντά. Ξεκάθαρη προσπάθεια νεόπλουτου να αντιγράψει παλαιά μεγαλεία. Συγκρίνεται αυτό π.χ. με το πανέμορφο Talitha; Ή, εάν κάποιος προτιμάει κάτι πιο μοντέρνο, με το Meserret 3;
  8. Εσωτερικά πάντως το πλοίο είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο.
  9. Αφού το Ηγουμενίτσα μας πήγε χωρίς προβλήματα στην ... Ηγουμενίτσα και μετά από μια διανυκτέρευση εκεί, ξεκινήσαμε το άλλο πρωί για την Κεφαλλονιά. Μέχρι την Πρέβεζα ήταν όλα εντάξει. Από εκεί και πέρα άρχισε το μαρτύριο. Η διαδρομή από την έξοδο της υποθαλάσιας σήραγγας μέχρι την πόλη της Λευκάδος είναι ένα εργοτάξιο και απαιτεί μεγάλη προσοχή. Δε θέλω να φανταστώ τι θα γίνεται τις επόμενες εβδομάδες! Επίσης, τα λίγα μέτρα μέσα από την πόλη μου φτάσανε. Η κυκλοφορία δεν είναι ακόμη τόσο χάλια όπως στο Αργοστόλι, αλλά πλησιάζει. Και μετά, καθοδόν για τη Βασιλική, αρχίσανε τα απανωτά Μαντόνα μία ...!!! Στην Κεφαλλονιά αγανακτώ τακτικά με την πολύ κακή κατάσταση του οδικού δικτύου. Ουσιαστικά, μετά από τη διάλυση των ΜΟΜΑ τη δεκαετία του 90, δεν έχει ξαναφτιαχτεί δρόμος της προκοπής στο νησί. Οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν τις τελευταίες δεκαετίες την κατασκευή δρόμων είναι παντελώς άσχετοι με το εν λόγω αντικείμενο. Μετά από ένα ταξίδι διαμέσου της Λευκάδος όμως, αναθεωρώ την άποψή μου. Έχουμε απείρως καλύτερους δρόμους στην Κεφαλλονιά σε σύγκριση με τη Λευκάδα. Απίστευτο και όμως αληθινό! Ο κεντρικός δρόμος από την πόλη της Λευκάδος μέσω Νυδρίου για Βασιλική δεν κάνει ούτε για κατσίκες και σκεφτείτε τι κίνηση περνάει από εκεί καθημερινά τα καλοκαίρια! Από αυτοκίνητα, το 90 % αυτών που συναντήσαμε (και ήταν πολλά!) ήταν Ρουμάνοι. Το υπόλοιπο 10 % Ούγγροι, Σέρβοι και Τσέχοι. Μεταξύ πολής της Λευκάδος και Νυδρίου είναι εντυπωσιακό το θέαμα με τα κατάρτια από τα κυριολεκτικά χιλιάδες ιστιοφόρα που είναι προς ναύλωση. Σε αυτόν τον τομέα έχουν κατατροπώσει ανεπανόρθωτα την Κεφαλλονιά. Εκεί κοιμούνται όσον αφορά το θαλάσσιο τουρισμό. Στο Πλατυγιάλι συναντήσαμε την Παναγία Τρυπητή και στο τέλος του κόλπου του Νυδρίου βρίσκονται παροπλισμένα τρία όμορφα πλοιάρια που μοιάζουνε με βορειοευρωπαϊκά. Δυστυχώς, ο χρόνος δε μας επέτρεψε να σταματήσουμε για περαιτέρω έρευνα 😄 Αφού φτάσαμε στη Βασιλική είδαμε ότι έχει ανοίξει ένα είδος περιφεριακού που σε βγάζει κατευθείαν στην πλαζ και στο πλοίο. Αυτό δένει τώρα στα δυτικά του λιμανιού και όχι πια στα νότια. Οπότε, δεν είναι πλέον απαραίτητο να διασχίσει κανείς την όμορφη παραλία της Βασιλικής. Στη Βασιλική μου κάνανε εντύπωση δύο πράγματα: 1) Οι φούρνοι είναι πιο φτηνοί από ότι στην Κεφαλλονιά, οι καφέδες πιο ακριβοί και 2) η νέα θέση πρόσδεσης είναι και αυτή ακατάλληλη. Μπροστά σχεδόν από τον καταπέλτη του πλοίο βρίσκεται μια κολόνα φωτισμού και οι θέσεις αναμονής δε βολεύουν οχήματα με ρυμούλκες, φορτηγά και άλλα μεγάλα οχήματα. Δύο άτομα και ένα Ι.Χ. 63 €. Από ντόκο σε ντόκο 1 ώρα και κάτι λεπτά. Το πλοίο εξακολουθεί να παραμένει για μένα η κορυφαία παντόφλα στην Ελλάδα που βάζει στην τσέπη και πολλά μεγαλύτερα πλοία. Το πλοίο είναι αψεγάδιαστο εξωτερικά και εσωτερικά, το πλήρωμα από τα πιο ευγενικά που μπορεί να συναντήσει κανείς και από καθαριότητα, μπορείς να φας σχεδόν από το πάτωμα. Πεντακάθαρο παντού, σαλόνι, κατάστρωμα, τουαλέτες. Οι τελευταίες πάντα με χαρτί για τα χέρια και σαπούνι και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΕΣ καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού, όχι όπως στα πλοία της Αδριατικής και της Λεβάντε, για τους Ληξουριώτες δε μιλώ καν ... Αλλά έτσι είναι, όπως στρώνεις, έτσι κοιμάσαι. Όταν η εταιρεία δίνει το καλό παράδειγμα με τακτικό καθαρισμό, σέβονται και οι επιβάτες το πλοίο περισσότερο. Και οι τιμές στο πλήρες μπαρ προσιτές. Από κόσμο γέμισε το μισό γκαράζ στο πρωινό δρομολόγιο των 10:00. Επειδή όμως είχε αρκετά βαν και οικογένειες, το σαλόνι γέμισε καλά. Μου είπανε πως τα δρομολόγια των 13:30 και των 16:30 γεμίζουν περισσότερο. Των 10:00 είναι για πολλούς αρκετά νωρίς, εάν σκεφτεί κανείς πόση ώρα χρειάζονται για να έρθουν στη Βασιλική από τα υπόλοιπα μέρη της Λευκάδος και της Ηπείρου. Και εδώ οι περισσότεροι ήταν Ρουμάνοι. Πολλοί από τους τουρίστες πήγαιναν για ημερήσια εκδρομή στην Κεφαλλονιά με επιστροφή ξανά στις 18:00. Κατά την αγορά των εισιτηρίων στο κιόσκι, σου δίνουν τώρα όμορφες πλαστικές κάρτες με το όνομα της εταιρείας και το λογότυπο και αύξοντα αριθμό. Αυτές τις επιστρέφεις κατά την επιβίβαση σε ένα άτομο του πληρώματος που σε περιμένει στη σκάλα, έξω από τη γέφυρα. Έτσι έχουν μια συνολική εικόνα. Με αναχώρηση στις 10:00, η επιβίβαση άρχισε με ησυχία και τάξη λίγο μετά τις 09:00 Εν πλω συναντήσαμε τα δύο Σούπερφαστ να κατεβαίνουν για Πάτρα. Φτάνοντας στο Φισκάρδο, σου ματώνει χρόνο με το χρόνο ολοένα και περισσότερο η καρδιά ... Για όποιον θυμάται πως ήταν το Φισκάρδο τη δεκαετία του 80 και το συγκρίνει με τώρα, θα μείνει άφωνος με τον κατήφορο που έχει πάρει. Έχει χάσει εντελώς το χαρακτήρα του όμορφου, παραδοσιακού, προσεισμικού χωριού που είχε κάποτε και κατάντησε τουριστική ατραξιόν και μόνο. Έχουν χτιστεί όλοι οι γύρω λόφοι και κολπίσκοι, έχει κοπεί πολύ μεγάλο μέρος από το πυκνό δάσος από κυπαρίσσια που το περιέβαλλε κάποτε και βλέπεις μόνο πλοιάρια, πλοιάρια, πλοιάρια. Είναι απίστευτο! Κατά την αποβίβαση εγένετο θαύμα και μας ελέησε και ένα στέλεχος του λιμενικού, το οποίο βέβαια ήξερε μόνο να σφυρίζει σε μια γωνία χωρίς να του δίνει κανείς σημασία. Ο δρόμος από και προς το λιμάνι είναι αρκετά στενός και όταν είναι σταθμευμένα τα αυτοκίνητα προς επιβίβαση, ιδιαίτερα εάν υπάρχουν και λεωφορεία, επικρατεί λίγο κομφούζιο μέχρι να αδειάσει το πλοίο. Επίσης, ο ντόκος είναι πολύ χαμηλός σε σύγκριση με το ύψος του γκαράζ, με αποτέλεσμα αρκετά χαμηλά αυτοκίνητα να χτυπούν κάτω. Το ίδιο, αν και σε μικρότερο βαθμό, συμβαίνει και στη Βασιλική. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα συνδυασμό χαμηλών ντόκων και υψηλού πλοίου με σχετικά μικρό μήκος καταπέλτη. Επειδή το πλοίο δεν αλλάζει, θα έπρεπε να ξανασκεφτούν ίσως το ψήλωμα των ντόκων. Αυτά τα ολίγα ... Συνιστώ ανεπιφύλακτα ένα ταξίδι με το πλοίο. Δε θα το μετανιώσετε!
  10. Άλλη μια πυρκαγιά σε πλοίο του Γκριμάλντι, αυτή τη φορά στο New Jersey των ΗΠΑ. Το άτυχο πλοίο ήταν ένα από Con-Ro που συνδέουν τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ με τη Δυτική Αφρική. Δυστυχώς πέθαναν δύο πυροσβέστες στην προσπάθεια κατάσβεσης 😪
  11. Μιας και δεν έχουμε ακόμη στο φόρουμ αναφορά ταξιδιού με το πλοίο στη νέα του γραμμή, σκέφτηκα να γράψω δυο γραμμές από το ταξίδι μου μαζί του την περασμένη εβδομάδα. Αφού ψάξαμε διεξοδικά με τον αδερφό μου πως να επιστρέψουμε από την Μπανανία 2.0 στην Ελλάδα, οι τελικές επιλογές με βάση το συνολικό κόστος ήταν δύο: 1) Οδικώς μέσω Γιουγκοσλαβίας ή 2) από Μπρίντιζι με τον Γκριμάλντι. Βενετία και Αγκώνα δεν παιζότανε λόγω κόστους και μη διαθεσιμότητας καμπίνας για τις επόμενες δύο εβδομάδες. Τελικά καταλήξαμε στον Γκριμάλντι, κυρίως λόγω των μακρόχρονων μποτιλιαρισμάτων στα διάφορα σύνορα μέσω Γιουγκοσλαβίας. Για να μειώσουμε το κόστος, διαλέξαμε το ημερήσιο δρομολόγιο με αναχώρηση στις 13:00 και άφιξη στην Ηγουμενίτσα στις 22:00. Για περισσότερη άνεση (και προληπτικά!) διαλέξαμε τις Business αεροπορικές πολυθρόνες (3 € παραπάνω από τις στάνταρ). Αυτοκίνητο, 2 άτομα και 2 πολυθρόνες συνολικά 199 €. Το ταξίδι στους ιταλικούς αυτοκινητόδρομους ήταν όπως πάντα, βαρετό ... τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν είχαμε μποτιλιάρισμα στη Βερόνα. 1,799 το λίτρο αμόλυβδης στην Ιταλία. Αφού κοιμηθήκαμε μεταξύ Πεσκάρας και Τέρμολι, φτάσαμε κατά τις 11:00 στο Μπρίντιζι. Εκεί μας περίμεναν το Camomilla και το European Star. Ένα χαρακτηριστικό της Ιταλίας που με εκπλήσει κάθε φορά εκ νέου, είναι η κάκιστη κατάσταση του δευτερεύοντος οδικού δικτύου. Όσο καλοί είναι οι αυτοκινητόδρομοι, τόσο κακοί είναι όλοι οι υπόλοιποι δρόμοι, σε βαθμό που να ανησυχείς ειλικρινά για το αυτοκίνητό σου! Το Μπρίντιζι σαν πόλη είναι ναι μεν πιο όμορφο από το Μπάρι, αλλά τα επιβατηγά λιμάνια δε συγκρίνονται. Του Μπάρι είναι απείρως καλύτερο. Στο Μπρίντιζι επικρατούν τριτοκοσμικές καταστάσεις. Παντού πολύ επιθετικοί πλανώδιοι πωλητές, βρώμικος επιβατηγός σταθμός, αδιάφορο και αγενές προσωπικό, καμία σήμανση και ενημέρωση. Τέλος πάντων, αφού πήραμε τις κάρτες επιβίβασης μπήκαμε στο φρουρούμενο υποτίθεται λιμάνι για να φτάσουμε στις λωρίδες φόρτωσης των αυτοκινήτων. Κανένας απόλυτα έλεγχος στην πύλη. Ότι ήθελες έβαζες μέσα, όποιος ήθελε έμπαινε. Περίπου 1 ώρα πριν την αναχώρηση, ξεκίνησε η φόρτωση του πλοίου. Η διαδικασία ήταν η εξής: Οι 5 λωρίδες φόρτωσης έλαβαν ταυτόχρονα το σήμα να ξεκινήσουν για να καταλήξουν χωρίς καμία καθοδήγηση σε μία. Καταλαβαίνετε τι μπάχαλο επικράτησε ... Στη συνέχεια, βάζανε 5 φορτηγά, 5 Ι.Χ., 5 φορτηγά, 5 Ι.Χ., κ.ο.κ. Τα Ι.Χ. μοιράστηκαν τα γκαράζ του πλοίου μαζί με τα φορτηγά. Δηλαδή, Ι.Χ. και φορτηγά μαζί στο κύριο γκαράζ, στο άνω γκαράζ και στο εξωτερικό γκαράζ. Δεν μπόρεσα να δω εάν χρησιμοποιήθηκε και το κάτω γκαράζ. Από κίνηση το πλοίο γέμισε εντελώς. Στα γκαράζ δε χωρούσε ούτε καρφίτσα, το ίδιο και στους κοινόχρηστους χώρους. Οι επιβάτες ήταν στη συντριπτική πλειοψηφία τους Ρουμάνοι, Σκοπιανοί και τσιγγάνοι με πάρα πολλά μικρά παιδιά. Από τουρίστες, υπήρχαν Ιταλοί, Τσέχοι και παρέες νεαρών σε συνολικά 5 πούλμαν. Οι ράμπες είναι πολύ φαρδιές και το πλοίο γενικά είναι άνετο για μανούβρες με τα Ι.Χ. και φορτηγά. Στα του πλοίου τώρα. Το πλοίο, σαν πλοίο μου αρέσει. Έχει ωραία εξωτερική εμφάνιση, είναι στιβαρό, με ένα όμορφο πλώριο σαλόνι στο κατάστρωμα 7 που λειτουργεί και ως τραπεζαρία για το σελφ-σέρβις, αρκετές καμπίνες και πολύ εξωτερικό χώρο με πρόσβαση στην πλώρη. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά πιστεύω πως σε σχέση με την αναφορά ταξιδιού του Νίκου επί Balearia, έχουν αλλάξει 1-2 μικροπράγματα. Περπατώντας από το πλώριο σαλόνι προς την πρύμνη στην αριστερή πλευρά του πλοίου (κοιτώντας ανάποδα, προς την πλώρη 😜), συναντά κανείς στα δεξιά του τώρα ένα μικρό κατάστημα με πολύ μεγάλη γκάμα για το μέγεθός του, την είσοδο στο αριστερό κλιμακοστάσιο και ακολουθούν οι τουαλέτες και δύο αίθουσες με τις Business αεροπορικές πολυθρόνες. Στα αριστερά του συναντά κανείς το μοναδικό μπαρ του πλοίου, το χώρο σερβιρίσματος του σελφ-σέρβις και ακολουθεί η αίθουσα με τις στάνταρ αεροπορικές πολυθρόνες. Στη δεξιά πλευρά του πλώριου σαλονιού, κοιτώντας προς την πλώρη, έχει διαχωριστεί ένας μικρός αλλά όμορφος χώρος που χρησιμοποιείται ως εστιατόριο αλά-καρτ. Στο δικό μας ταξίδι έμεινε κλειστός. Οι κοινόχρηστοι χώροι του φέρουν ελληνικά ονόματα. Κατά την αναχώρηση το πλοίο ήταν καθαρό. Ήταν το πιο καθαρό πλοίο του Γκριμάλντι που έχω ταξιδέψει. Ακόμη και οι τουαλέτες ήταν καθαρές με μπόλικο χαρτί υγείας. Δε βλέπει κανείς φθορές στο πλοίο, ούτε εσωτερικά ούτε εξωτερικά. Γενικά, είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Δυστυχώς, το θέμα της καθαριότητας άλλαξε προς το χειρότερο κάθε λεπτό που περνούσε λόγω των επιβατών. Ειδικά οι τουαλέτες ήταν μετά από λίγο άστες να πάνε ... άρχιζε να μυρίζει άσχημα ακόμη και έξω στο διάδρομο, όταν περνούσες από αυτές. Από άτομα του πληρώματος, καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού φαινόταν συνεχώς μόνο τα δύο άτομα του μπαρ. Κατά το φαγητό υπήρχαν άλλοι τρεις στο σελφ-σέρβις και κάπου κάπου κάποιος στην υποδοχή. Το πλήρωμα αποτελείται από Ιταλούς, έχει όμως και Έλληνες στο ξενοδοχειακό. Λόγω της φασαρίας και πολυκοσμίας που επικρατούσε, μια πολυμελής ιταλική οικογένεια είχε κλειδώσει από μέσα το θάλαμο με τις αεροπορικές όπου είχαμε τις θέσεις μας. Επειδή δεν ήξεραν πως να ανοίξουν την πόρτα από μέσα, αναγκαστήκαμε να φέρουμε άτομο από την υποδοχή για να μας ανοίξει την πόρτα ώστε να καθίσουμε στις θέσεις μας. Οι Business αεροπορικές πολυθρόνες αλλά και οι στάνταρ είναι μια χαρά. Προσωπικά όμως, θεωρώ πως οι αεροπορικές πολυθρόνες στο Φιορ ή στον Κάλβο είναι πιο άνετες, και με περισσότερο χώρο για τα πόδια. Ευτυχώς που είχαμε κάνει κράτηση για τις Business, γιατί στον θάλαμο με τις στάνταρ επικρατούσε το αδιαχώρητο, με τα παιδιά να παίζουν, πάρα πολύ δυνατή μουσική από τα κυριολεκτικά εκατοντάδες Smartphone, τσιμπούσια και ροχαλητά ... Κάτι για το οποίο παραπονεθήκανε πάρα πολλοί επιβάτες, ήταν το θέμα του κλιματισμού. Ενώ συνήθως στα πλοία παγώνεις, στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ανύπαρκτος. Έσκαγες από τη ζέστη μέσα στο πλοίο. Φανταστείτε τι γινόταν και πως μύριζε με τόσο κόσμο μέσα! Για το φαγητό δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, επειδή δε φάγαμε. Οι μερίδες φαινόταν πολύ μεγάλες. Πάντως, πρώτη φορά είδα τόσα ημιγεμάτα πιάτα με μακαρονάδα στην επιστροφή. Ένα μεγάλο ατού είναι οι προσιτές τιμές στο μπαρ. Ένα καπουτσίνο π.χ. 2,5 € ενώ στην ΑΝΕΚ κατά την άνοδο πριν ένα μήνα 4,5 €. Παγωτό πύραυλος, από τους πολύ μεγάλους, 3 €, στην ΑΝΕΚ 5 €. Εάν ψάξει κανείς, βρίσκει στο πλοίο ακόμη αρκετές πινακίδες στα Σουηδικά και στα Φινλανδικά, καθώς επίσης και άλλα σημάδια από την προηγούμενη ζωή του στη Βαλτική, με πιο εμφανές τα τραπέζια στο σαλόνι, με τον επιτυπωμένο χάρτη της θάλασσας των Ώλαντ, μεταξύ Σουηδίας και Φινλανδίας. Γενικά, το πλοίο έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα στη συγκεκριμένη γραμμή: Δεν είναι κατάλληλο για ημερόπλοιο!!! Το μοναδικό σαλόνι του γέμισε αμέσως, όπως και όλοι οι άλλοι κοινόχρηστοι χώροι, τα κλιμακοστάσια και οι διάδρομοι. Και όχι μόνο από καθισμένους, αλλά και από πλήθος κόσμου που απλώνανε κουβέρτες στο πάτωμα, τρώγανε και μετά πέφτανε για ύπνο. Στη Βαλτική, η συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών μένει στις καμπίνες. Τρώνε, και μετά εξαφανίζονται σε αυτές. Εκ τούτου, στο σαλόνι μένει πολύ λίγος κόσμος και δεν υπάρχει ανάλογο πρόβλημα. Στην Αδριατική, δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Προσωπική μου άποψη είναι, πως το πλοίο είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για τη μεταφορά φορτηγών και για νυχτερινά δρομολόγια όπου ο κόσμος μένει στις καμπίνες του, όμως όχι για ημερήσια δρομολόγια με ένα μόνο σαλόνι και περίπου 180 αεροπορικές θέσεις για συνολικά 800 άτομα. Θυμάστε που λέγαμε στην αρχή, πως τα Ι.Χ. μοιράστηκαν σε όλα τα γκαράζ ανάμεσα στα φορτηγά; Ε, αυτό είχε ως επακόλουθο κατά την αποβίβαση σε κλασικό Γκριμάλντι style χωρίς καθόλου πλήρωμα στο γκαράζ, να επικρατεί το απόλυτο μπάχαλο. Ενώ φτάσαμε στο λεπτό στην Ηγουμενίτσα, κατεβήκαμε από το πλοίο μετά από 1:45 ώρα και να σκεφτεί κανείς, πως το εξωτερικό γκαράζ δεν είχε ακόμη καν ξεκινήσει να αδειάζει, αφού δεν μπορούσε να κατέβει η ράμπα εάν δεν άδειαζε πρώτα το άνω γκαράζ! Στην Ηγουμενίτσα περίμενε ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός από φορτηγά και Ι.Χ. για επιβίβαση. Φαίνεται η γραμμή τα πάει πολύ καλά! Και βεβαίως, όπως συνηθίζεται, παντελώς έλλειψη λιμενικού ... το κλασικό πλέον ... Μερικές παρατηρήσεις ακόμη, όσον αφορά την εκφόρτωση και όχι μόνο: 1) Το πλοίο έχει πλώριο καταπέλτη. Αυτός δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη υποδομή. Γιατί δε χρησιμοποιείται; Με τη βοήθειά του, το πλοίο θα άδειαζε ούτε σε μισή ώρα. Το έχω ζήσει στη Σουηδία. 2) Μια απορία που έχω για όλα τα ελληνικά και ιταλικά πλοία. Γιατί δεν παρκάρουν τα αυτοκίνητα ήδη κατά την επιβίβαση σωστά, για να μην απαιτούνται μανούβρες κατά την αποβίβαση; Είναι πιο εύκολο να μανουβράρεις κατά την επιβίβαση και κοστίζει σαφώς λιγότερο χρόνο! 3) Επειδή τα Ι.Χ. ήταν παρκαρισμένα σε μικρές ομάδες ανάμεσα στα φορτηγά, ήταν αρκετά δύσκολο, στενό και επικίνδυνο να πάει ο κόσμος στα αυτοκίνητά του. 4) Σε μια άκρη του άνω γκαράζ, υπήρχαν αποθηκευμένες φιάλες στο πάτωμα. Ο καθένας μπορούσε να τις πλησιάσει. Δεν ξέρω τι περιείχαν, αλλά δεν είναι και ότι καλύτερο να βρίσκεσαι μέσα στο γκαράζ και να έχεις απέναντί σου στο μισό μέτρο μια ντάνα με παράξενες φιάλες. 5) Και όπως πάντα, γινόταν εργασίες ηλεκτροσυγκόλλησης, ανοίγματος οπών και βαψίματος καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού, στο εσωτερικό του πλοίο και στο γκαράζ. Ως επίλογος, το πλοίο είναι σε πολύ καλή κατάσταση και ένα ταξίδι μαζί του αξίζει. Καλύτερα όμως να προτιμήσει κάποιος το νυχτερινό δρομολόγιο από Ηγουμενίτσα για Μπρίντιζι και όχι το ημερήσιο από Μπρίντζι για Ηγουμενίτσα. Αυτά τα ολίγα από μένα. Ελπίζω το κείμενο να είναι κατανοητό. Δεν είναι του επιπέδου που μας έχει συνηθίσει ο φίλος Νίκος, αλλά δεν είχαμε έως τώρα μια αναφορά ταξιδιού με το συγκεκριμένο πλοίο στην Αδριατική. Συγγνώμη για τις λιγοστές και κάκιστες φωτογραφίες, αλλά ήταν σχεδόν αδύνατο να τραβήξεις μια φωτογραφία χωρίς να έχεις παντού πρόσωπα πάνω της.
×
×
  • Create New...