sarantatrio

Δεν γνωρίζω πως ήταν προ ανακαινίσεως αλλά τώρα μου θυμίζει την Αγία Ειρήνη της Κέρκυρας με αυτά τα ολόλευκα τραπεζάκια, τον μπλε φωτισμό και τις ξύλινες επενδύσεις.

Ποιο λογότυπο είναι ανάποδα προσπαθώ τόση ώρα να καταλάβω😁

Δεν διαθέτει άνω γκαράζ στη παρούσα μορφή το πλοίο. Πάνω από το μοναδικό γκαράζ είναι ένας χώρος επιβατών μέχρι το 1/3 του πλοίου, και από εκεί και πίσω είναι οι εξαγωγές, το ρεμετζο κλπ.

Λίγο που το έψαξα δεν πρέπει να είναι διαθέσιμο στο ελληνικό Netflix

Αναρτήθηκαν δρομολόγια μέχρι τέλη Οκτωβρίου στο facebook. Φαίνεται να κόβεται και η Ίος και η Σαντορίνη!

Ένα πρόσφατο βιντεάκι @nomikos θα σου λύσει την απορία! Έχουμε και deck plan στο 7:22 🙂

Υπάρχει άλλο βαπόρι με 3 υπόγεια γκαράζ όπως το Αστερίων; Πραγματικά μεγάλου ατού για Ιάπωνα που συνήθως παρόμοιου μεγέθους ιαπωνικά με το ζόρι έχουν 1 υπόγειο...

Ακόμα πιο εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα υπόλοιπα πλοία της Πάτρας φτάνουν μέχρι το ύψος του γκαράζ του, μια χαψιά τα έχει@proud_ionian προτιμώ το Παναγοπουλέικο ντουμάνι,το ορθόδοξο😝

Κάπου εκεί χάθηκα δυστυχώς,και όταν λέω χάθηκα εννοώ πως οι σκάλες τις ντίσκο από το deck 5 με οδήγησαν απευθείας στο εξωτερικό κατάστρωμα στο deck 7! Οπότε δεν είχα πρόσβαση σε εκείνο το κομμάτι που αναφέρεις.

@nomikosΕπίτρεψέ μου να σε διορθώσω. Όπως θα δεις και στο Deck plan, αυτό συμβαίνει μόνο στην αριστερή μεριά. Δεξιά τα πατάρια πιάνουν και τις 3 γραμμές φόρτωσης.

@Nick the Greek,η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ ούτε να είμαι αντικειμενικός ούτε έχω ακριβή νούμερα από όλα τα νησιά. Ωστόσο αυτό που παρατήρησα είναι: Ένα γκαράζ όπου αριστερά ήταν κατεβασμένο όλο το πατάρι (το οποίο πιάνει δύο από τις τρείς γραμμές φορτώσεως σε όλο το μήκος του πλοίου) και ήταν τίγκα στα ι.χ. πάνω κάτω! Ενώ δεξιά ήταν κατεβασμένο το μισό πατάρι,από τη μέση και πρύμα δηλαδή,πιάνει και τις τρεις γραμμές φορτώσεως και ήταν και αυτό τίγκα στα ι.χ. πάνω κάτω. Πλώρα από αυτό είχαμε τις 6-7 καρότσες από όλα τα νησιά. Πίσω πίσω να χώραγε βία καμιά δεκαριά ι.χ ακόμα. Μην τα πολυλογώ, γύρω στο 85-90% ήταν γεμάτο το γκαράζ. Δεν συζητάω για επιβάτες, γιατί ενώ πρέπει να είχε ικανοποιητικό αριθμό για την γραμμή, μοιράζονται τόσο καλά στο πλοίο που ένιωθες ότι είναι μισοάδειο!

Επιστροφή εχθές από το νησί των αγγειοπλαστών, της Χρυσοπηγής, της χλωρομανούρας και του κ.Ευγενίδη, ο οποίος μας παρέχει από φέτος μία έξτρα επιλογή για την εξυπηρέτηση των Δυτικών Κυκλάδων και της Σαντορίνης. Το καράβι της Σίφνου λοιπόν, ο Άνεμος, εθεάθη στις 17:05 ερχόμενος από Μήλο, στο λιμάνι των Καμαρών και με την κλασσική δεξιόστροφη μανούβρα ρίχνει καταπέλτες και ξεκινάει η φόρτωση, πάντα υπό την επιτήρηση του πλοιοκτήτη του. Μιας και ο χώρος στο λιμάνι είναι πολύ περιορισμένος, πρώτα μπήκαν οι 3 καρότσες, μετά τα 40 αυτοκίνητα και στη συνέχεια οι πεζοί. Λύνουμε κάβους στην ώρα μας (17:30) και προχωράμε για Σέριφο. Δέσαμε στη μέσα μεριά της προβλήτας, δημιουργώντας ένα πανέμορφο σκηνικό που κόβει την ανάσα, καθώς το πλοίο σε εκείνη τη θέση δεν απέχει 10-15 μέτρα από τα δεκάδες αγκυροβολημένα σκάφη. Η ώρα είναι 18:30, προπελάκι όλο δεξιά και με μία στροφή 180 μοιρών συνεχίζουμε για Πειραιά. Ας ξεκινήσουμε την ξενάγηση του πλοίου τώρα. Και εδώ είναι το ζουμί. Ανεβαίνοντας τις κυλιόμενες σκάλες, φτάνεις στο Deck 5 και αιφνιδιάζεσαι. Αντικρίζεις έναν ανακαινισμένο χώρο υποδοχής και φαντάζεσαι πως το πλοίο είναι του κουτιού. Προχωρώντας είναι και το ανακαινισμένο VIP σαλόνι και νιώθεις πασάς. Γυρνώντας πίσω όμως προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα. Και αναφέρομαι στην ντίσκο πρύμα που δεν έχει ανακαινιστεί. Ο χώρος διαθέτει ένα μπαρ, μία γιγαντοοθόνη χαμηλής ανάλυσης που υψώνεται και στο από πάνω deck, και μααλλον λόγω αυτής είχε επιλεγεί το μαύρο (!) στο σαλόνι και οι καρέκλες είναι χρώματος μπορντό και καφέ σκούρο. Μιλάμε για ένα σαλόνι καταθλιπτικό και μη πρακτικό καθώς υπάρχει πολύ ανεκμετάλλευτος χώρος. Πλώρα μέρα-πρύμα νύχτα ένα πράγμα. Στο Deck 6 τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Δεξιά έχουμε αεροπορικές θέσεις του πλοίου που είναι μοντέρνες και πολύ άνετες και αριστερά έχουμε το κυρίως σαλόνι του πλοίου το οποίο είναι και αυτό ευχάριστο στο μάτι και διαθέτει και μπαρ. Πλώρα σε αυτό το deck έχουμε το Self Service του πλοίου το οποίο άνοιξε κατά την αναχώρησή μας από τη Σέριφο και λειτουργεί και αυτό ως σαλόνι. Και εδώ μιλάμε ουσιαστικά για έναν ανεκμετάλλευτο χώρο που όμως είναι πολύ ευχάριστος στο μάτι και φωτεινός χάρη στα μεγάλα παράθυρα. Στο Deck 7 δεν πρέπει να έχουμε εσωτερικούς χώρους επιβατών, πρύμα όμως έχουμε το ανοιχτό κατάστρωμα το πλοίου το οποίο για φωτισμό διαθέτει προβολείς και όχι τα κλασσικά φωτιστικά φθορίου, το οποίο μου φάνηκε λιγάκι υπερβολικό. δεξιά και αριστερά έχουμε τις φανταστικές περαντζάδες του πλοίου και πλώρα βρίσκονται οι σκάλες για το πλωριό μπαλκόνι στο Deck 8 όπου επιτράπηκε η πρόσβαση κατά την αναχώρησή μας από τη Σέριφο. Τα λόγια είναι νομίζω περιττά. Το ρολόι δείχνει 22:30, ο Άνεμος περνάει τα φανάρια, ρίχνει καταπέλτες και το ταξίδι κάπου εδώ έρχεται στο τέλος του. Για τον Άνεμο και τους Αθηναίους δηλαδή, είμαστε και εμείς από την επαρχία που προμηθευόμαστε καραβίσιο καφέ και το ταξίδι μας τώρα ξεκινάει Συμπεραίνοντας λοιπόν, μιλάμε για ένα φοβερό βαπόρι, κάποιας ηλικίας μεν, με τεράστιες δυνατότητες δε. Ταχύτητα ικανοποιητική, τέλεια συμπεριφορά στον καιρό, πολύ καλές ελικτικές ικανότητες και καραβολατρικούς χώρους. Αξίζει να ταξιδέψετε μαζί του. Δυστυχώς στη τωρινή του μορφή και τη γραμμή που έχει κλειθεί να εξυπηρετήσει, απλά χαραμίζεται. Μιλάμε για τρία ολόκληρα καταστρώματα αποκλειστικά για τους επιβάτες, με το ένα να είναι καμπίνες! Εάν και εφόσον έχει την όρεξη ο πλοιοκτήτης του να επενδύσει σε αυτό, χρειάζεται απεγνωσμένα προσαρμογή στις απαιτήσεις της γραμμής. Υ.Γ Δεν είμαι 100% σίγουρος ότι γύρισα όλο το πλοίο, οπότε θα ήταν χαρά μου να συμπληρώσετε τους χώρους που μου διέφυγαν🙂 Ευχαριστώ τους υπομονετικούς για την ανάγνωση όλου του κειμένου. 🙂