proud_ionian

συμφωνα με το ΒΗΜΑ, οι ακτοπλοοι (κυριως οι μικροι) απειλουν με διακοπη εργασιων αν δεν ικανοποιηθουν τα αιτηματα τους. (10 μηνη απασχοληση, κρατησεις υπερ τριτων, ναυολογιο, συνθεσεις κλπ)

o γνωστος και "πολυς" στρατης μπαλασκας, στολιζει τον Θεοτυφλο και τα λεφτα που δινει το κρατος στη ΝΕΛ.

και γω NHSOS παντοφλα νομιζα οτι ειναι . διπορτη ομως οχι μονοπορτη κολοσσος απο μενα ετσι για αλλαγη

ο cpt Αγαπιος Παριανος ξανα στο καλυτερο και τελειοτερο ferry που ταξιδευει εντος της Ευρωπαϊκης Ενωσης

το οποιο εργο (ζευξη σαλαμινας με γεφυρα ή σηραγγα) ειχε πρωτοεξαγγελθει επι πρωθυπουργιας επιτιμου. νομιζω ηταν και στο προγραμμα της ΝΔ στις εκλογες του 90, αλλα και (αν θυμαμαι καλα) στα εργα που θα γινοσανται για την Ολυμπιαδα του... 1996. το εργο βαλτωσε λογω των πολλων αντιγρασεων των πλοιοκτητων και γενικα των κατοικων της σαλαμινας (οι περισσοτεροι εχουν αμεση ή εμμεση σχεση με τις παντοφλες).

ο θεολογος ειναι καραβολατρικο βαπορι για ολους τους λογους που ειπες. το μειονεκτημα του (οπως εχουμε πει ολοι πολλες φορες), ειναι οτι οι εσωτερικοι χωροι ειναι λιγοι για την κινηση της γραμμης.

Πηγη: ΤΑ ΝΕΑ Κινούνται αργά. Η συντήρησή τους κοστίζει και η θέση τους θα µπορούσε να είναι σε κάποιο... µουσείο. Οι φανατικοί ωστόσο επιµένουν. «Την πλεύση τους δεν την έχει κανένα πλαστικό σκάφος» λένε. Τα πλαστικά σκάφη µπορεί τα τελευταία χρόνια να έχουν εκτοπίσει από τις θάλασσες το τρεχαντήρι, τη σκούνα, το καραβόσκα ρο και τα αλλά παραδοσιακά ελλη νικά σκάφη, ωστόσο υπάρχουν κά ποιοι που επιµένουν είτε να τα ανα σκευάζουν είτε να ναυπηγούν και νούργια, έστω κι αν βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Το ναυπηγείο του κ. Μανώλη Ψαρού στο Πέραµα είναι από τα λίγα όπου φτιάχνονται παραδοσιακά σκάφη. Σκαλωσιές, φαλάγγια, µποτέλια, όλα ατάκτως ερριµµένα. Η ακαταστασία άλλωστε είναι συνηθισµένη εικόνα για ένα καρνάγιο. Ο 70χρονος καραβοµαραγκός κ. Λευτέρης Τσίκης καρφώνει χιαστί µε µαεστρία τα σανίδια, µετράει, ξύνει, επιβλέπει τις εργασίες. Ο βαρκαλάς θέλει επισκευή και βάψιµο, η 18µετρη σκούνα είναι υπό κατασκευή, ενώ λίγο πιο πέρα ανακατασκευάζεται ένα 16µετρο τρεχαντήρι που κατασκευάστηκε το 1962 από τον πατέρα τού ιδιοκτήτη τού ναυπηγείου Γιώργο Ψαρό. Ο ηλικιωµένος µάστορας δεν ξέρει σχεδόν τίποτα από θε ωρητική ναυπηγική, τα εργαλεία που χρησιµοποιεί δεν έχουν αλλάξει τα τελευταία 100 χρόνια, κι όµως πολλοί νέοι ναυπηγοί νιώθουν µαθητές δίπλα του. Χρησιµοποιώντας τα ίδια υλικά και τεχνική µε τους παλαιοτέρους τεχνίτες, οι ελάχιστοι πλέον εναποµεί ναντες αυτοδίδακτοι ναυπηγοί αρχί ζουν πρώτα να φτιάχνουν τα σχέδια του σκάφους, τα χνάρια, όπως χαρα κτηριστικά τα λένε. Ακολουθεί το ξεπατίκωµα πάνω στα φύλλα ξύλου που έχουν τη φυσική τους στραβάδα. Στη συνέχεια, κατασκευάζεται ο νοµέας, ο σκελετός του σκάφους, καρφώνονται τα κοµµάτια, φορµώνονται και µόλις τελειώσει ο σκελετός ξεκινάει η στεγανοποίηση, πέτσωµα, το τρίψιµο, το στοκάρισµα, το καλαφάτισµα. Νέα τεχνική Σήµερα, οι καραβοµαραγκοί χρησιµοποιούν µια νέα µέθοδο για να αποφεύγουν το καλαφάτισµα - το οποίο πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο και κοστίζει αρκετά - και να περιορίζουν το κόστος συντήρησης. Περνούν τρεις στρώσεις από ξύλο (συνήθως ιρόκο) το ένα πάνω στο άλλο, που αυξάνει τη µόνωση. «Με αυτόν τον τρόπο το σκάφος χρειάζεται µόνο ένα "µινιάρισµα", πέρασµα µε συντηρητικό ξύλου, κάθε 2-3 χρόνια και κοστίζει γύρω στα 1.000 ευρώ», λέει ο 70χρονος καραβοµαραγκός κ. Λευτέρης Τσίκης. Για την κατασκευή χρησιµοποιείται κυρίως ελληνικό πεύκο, σαµιώτικο ή µυτιληναίικο, αλλά και ιρόκο (ξύλο από αφρικάνικες χώρες). Πολύ καλύτερο είναι το τικ (ξύλο από την Ινδονησία) αλλά είναι απλησίαστο στην τιµή. Οι παλιοί τεχνίτες υποστηρίζουν ότι το ελληνικό πεύκο είναι καλό, γιατί εί ναι πικρό το ρετσίνι του και διώχνει τα σκουλήκια. Το τιµολόγιο του παραδοσιακού στόλου Όπως εξηγεί ο καραβοµαραγκός κ. Μανώλης Ψαρός, «ένα 10µετρο ξύλινο παραδοσιακό σκάφος κοστίζει από 60.000 έως 100.000 ευρώ». Οι τιµές για ένα παλιό ξύλινο 10µετρο σκάφος κυµαίνονται γύρω στις 15.000 ευρώ, αλλά εδώ θα πρέπει να υπολογιστεί και ένα επιπλέον ποσό γύρω στις 15.000 ευρώ για την ανακατασκευή του. Για τα 20 µέτρα, οι τιµές ξεφεύγουν, αφού για παράδειγµα, ένα τρεχαντήρι αυτών των διαστάσεων κοστίζει από 500.000 έως 700.000 ευρώ. Ο τιµοκατάλογος ωστόσο διαµορφώνεται ανάλογα µε τον εξοπλισµό. Για παράδειγµα, η ξενοδοχειακή υποδοµή που περιλαµβάνει ψυγείο, τηλεόραση, µπαρ και στερεοφωνικό συγκρότηµα κοστίζει ενδεικτικά από 1.500 έως 4.000 ευρώ. Η επίπλωση (καναπέδες, µοκέτα, τραπέζι καταστρώµατος πτυσσόµενο ή σταθερό) κυµαίνεται από 3.000 έως 6.000 ευρώ. Τα κρεβάτια και οι ντουλάπες στην καµπίνα κοστίζουν από 1.000 έως 3.000 ευρώ. Η τέντα κοστίζει από 1.000 έως 3.000 ευρώ, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί και φωτοβολταϊκό σύστηµα για να υπάρχει ρεύµα. Η τιµή κυµαίνεται από 6.000 έως 10.000 ευρώ. Ενα σκάφος όµως θα πρέπει να είναι κάπου δεµένο. Τα τέλη ελλιµενισµού κυµαίνονται για ένα 10µετρο σκάφος που είναι δεµένο σε ιδιωτική µαρίνα, από 2.500 έως 3.000 ευρώ τον χρόνο. Πιο φθηνά είναι τα τέλη σε ναυτικούς οµίλους που έχουν µαρίνες µε θέσεις για τα µέλη τους. Εκεί, τα τέλη ελλιµενισµού δεν υπερβαίνουν τα 1.000 ευρώ τον χρόνο. Οπως επισηµαίνει ο εκπαιδευτής ταχύπλοων σκαφών κ. Ξενοφώντας Σιδέρης, «από τον Γενικό Κανονισµό Λιµένα δεν απαιτείται δίπλωµα για ιδιοκτήτες σκαφών που αναπτύσσουν ταχύτητα κάτω από 15 κόµβους (τα παραδοσιακά αναπτύσσουν ταχύτητες από 5 έως 9 κόµβους». Ωστόσο, όπως λέει, «για λόγους ασφαλείας όλοι οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να έχουν κάνει µαθήµατα είτε για ταχύπλοο είτε για ιστιοπλοϊκό. Οι τιµές για την απόκτηση ενός διπλώµατος χειριστή ταχύπλοου ή κυβερνήτη ιστιοπλοϊκού είναι γύρω στα 400 ευρώ». Μείωση στόλου Ο αριθµός των παραδοσιακών ξύλινων σκαφών µειώθηκε πολύ µετά την απαγορευτική κοινοτική οδηγία για τις αλιευτικές άδειες. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση επιδοτεί γενναία την καταστροφή των αλιευτικών σκαφών µε παράλληλη κατάθεση της άδειας αλιείας από τους επαγγελµατίες ψαράδες ιδιοκτήτες τους», λέει ο πρόεδρος του Οµίλου Φίλων Παραδοσιακών Σκαφών - αντιναύαρχος ε.α. του Λ.Σ. κ. Νίκος Καβαλιέρος. «Για παράδειγµα, ένας ψαράς που κόβει ένα σκάφος ηλικίας 20 χρόνων, µήκους 18 µέτρων και ολικής χωρητικότητας 45 τόνων, παίρνει αποζηµίωση 175.500 ευρώ. Ετσι, οι ψαράδες επιλέγουν να... σκοτώσουν τα καΐκια πριν γεράσουν». Σύµφωνα µε τον ίδιο, «από το 1991 έως σήµερα περίπου 10.500 παραδοσιακά σκάφη, στην πλειονότητά τους Τρεχαντήρια, έχουν καταστραφεί µε συνέπεια να... κυριαρχούν στις ελληνικές θάλασσες τα πλαστικά σκάφη». Οπως επισηµαίνει ο κ. Μανώλης Ψαρός, «τα νούµερα είναι απογοητευτικά. Πριν από 50 χρόνια κατασκευάζαµε 50 καΐκια τον χρόνο. Εφέτος για κατασκευή έχουµε µόνο ένα σκάφος». Σήµερα έχουν αποµείνει ελάχιστα παραδοσιακά καρνάγια στο Πέραµα, τη Σαλαµίνα, τη Σύρο, την Ερµιόνη, τη Χαλκιδική και σε άλλα µέρη της Ελλάδας. «Η έλλειψη καινούργιων καραβοµαραγκών είναι από τους λόγους που η συντήρηση αυτών των σκαφών κοστίζει περισσότερο σε σχέση µε τα πλαστικά σκάφη»

η πτωση στη γραμμη κυλληνης ζακυνθου εναντι του 2009, συνεχιστηκε και το Σεπτεμβιο. τη δευτερα 4/10, προσεγγισε το Ζαντε το Queen Victoria και (εννοειται) εμεινε στην αγκυρα. οι ζακυνθινοι γκρινιαζουν που οι επιβατες βγαινουν με tenders, αντι να πεφτει διπλα το κρουαζιεροπλοιο. φαινεται δεν εχουν δει τι γινεται σε μυκονο και σαντορινη.

ας βαλει καποιος αλλος κουιζ. ΥΓ: οχι σταθη, με τη σκια δεν εβγαλα ακρη

Το Βημα εχει ενα αφιερωμα στη Ναυμαχια του Ναυαρινου σημερα. Βεβαια μπερδευει τις ημερομηνιες λιγο. 20/10 με το γρηγοριανο και 08/10 με το ιουλιανο ημερολογιο

πραγματικα πολυ ενδιαφερον και καθοριστικο γεγονος.

το οποιο ειναι και ο κλασσικος τροπος φουνταρισματος, για ολα σχεδον τα κρουαζιεροπλοια που πανε μυκονο και μενουν φουνταρισμενα εξω απο τη χωρα. φουνταρουν ετσι και οι μηχανες παραμενουν σε λειτουργια για να κρατανε σταθερη την πρυμη

η IDO παει ομαν θα αναλαβει καθηκοντα συμβουλου κλπ, για να μεταφερει knowhow στην ακτοπλοϊκη εταιρια του ομαν National Ferries Company (το λινκ απο το FoSE)

Πηγη: Το Πρωτο Θεμα Στο παρά πέντε αποφεύχθηκε μια ναυτική τραγωδία που θα αποτελούσε βαρύ πλήγμα για το τουρκικό πολεμικό ναυτικό. Η φρεγάτα Γκοκσεάντα (F-494), κινδύνευσε να βυθιστεί λίγο μετά τον απόπλου της από το λιμάνι της Μομπάσα της Κένυα! Το περιστατικό συνέβη το πρωί της Δευτέρας 4 Οκτωβρίου, όταν η τουρκική φρεγάτα διέπλεε το δίαυλο Κιλιντίνι για να επιστρέψει στην αποστολή της, δηλαδή στην επιχείρηση καταπολέμησης της πειρατείας στις ακτές της Σομαλίας. Η Γκοκσεάντα είχε καταπλεύσει στο λιμάνι της Μομπάσα για ανεφοδιασμό. Χωρίς να έχει διευκρινιστεί αν το ατύχημα οφείλεται σε λάθος χειρισμό, λίγα λεπτά αφού είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Μομπάσα η τουρκική φρεγάτα Γκοκσεάντα προσάραξε σε κοραλλιογενή ύφαλο, είτε στον αμμώδη βυθό! Στις αρχές της Κένυα σήμανε συναγερμός διότι ο δίαυλος που «κόλλησε» το τουρκικό πολεμικό αποτελεί το μοναδικό κανάλι τόσο για την είσοδο όσο και για την έξοδο πλοίων από το λιμάνι της Μομπάσα. Η ανησυχία των αρχών ήταν μην τυχόν και βυθιστεί η φρεγάτα Γκοκσεάντα, οπότε και το λιμάνι στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κένυα θα έκλεινε για άγνωστο χρονικό διάστημα. Στην επιχείρηση απεγκλωβισμού του τουρκικού πολεμικού πλοίου έσπευσαν τέσσερα ρυμουλκά, που έπειτα από προσπάθειες μιας ώρας κατάφεραν να τραβήξουν την Γκοκσεάντα από τα αβαθή! Από το απόγευμα της Πέμπτης το τουρκικό πολεμικό πλοίο βρίσκεται στο λιμάνι του Νταρ ες Σαλάαμ στην Τανζανία. Επισήμως μεταδίδεται ότι δεν έχει υποστεί σοβαρές βλάβες. Το γεγονός ωστόσο ότι η Γκοκσεάντα βρίσκεται και πάλι ελλιμενισμένη αποδεικνύει ότι η φρεγάτα έχει υποστεί πολύ πιο εκτεταμένες ζημιές απ’ αυτό που θέλουν να παραδεχθούν επισήμως στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό. Άλλωστε είναι σαφές ότι η Άγκυρα προετοιμάζει να αποστείλει άλλο τουρκικό πολεμικό πλοίο στο κέρας της Αφρικής για να αναλάβει τα καθήκοντα της φρεγάτας που ατυχώς προσάραξε σε αμμώδη επιφάνεια ή σε κοραλλιογενή ύφαλο. Αυτό που δεν έχει γίνει γνωστό είναι αν η Γκοκσεάντα μπορεί να επιστρέψει στην Τουρκία με δικές της δυνάμεις ή χρειάζεται να ρυμουλκηθεί, οπότε το ταξίδι της επιστροφής από την Τανζανία που είναι σήμερα δεμένη μπορεί να διαρκέσει μέχρι και ένα μήνα… Το περιστατικό αποτελεί βαρύ πλήγμα στο γόητρο του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Όπως θα περίμενε κανείς η είδηση δεν έχει καν δημοσιευθεί στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

ηρθε για δευτερη φορα φετος και στα τοπικα ΜΜΕ, η επικειμενη αφιξη ηταν ειδηση εδω και κατι μερες.σημερα ο ΟΛΠΑ κερασε και τους επιβατες του FILOXENIA τεντουρα και μαυροδαφνη τους κερασε μολις εφτασαν και μετα αφου ειχαν γινει κουδουνια , βγηκαν για ψωνια

αν συγκρινουμε τη σημερινη φωτο με αυτη στα βαζα πριν 10 μερες, φαινεται ξεκαθαρα οτι εχουμε πλεον νεα οκια πιο μεγαλης διαμετρου, με πιο "παχια" λαμαρινα και εχουν μετακομισει λιγο πιο πλωρα και πιο κατω. οπως το βλεπω θα εχουμε και αλλες καδενες και αλλες αγκυρες

σα νωρις δεν ειναι ο δεκεμβριος;

πηγη: ΤΟ ΒΗΜΑ Η τρομοκρατική ενέργεια που λίγο έλειψε να διαλύσει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ έλαβε χώρα στις 7 Οκτωβρίου του 1985. Εφερε στα άκρα τις σχέσεις Ρώμης, Κάιρου και Ουάσινγκτον αλλά πάνω από όλα κόστισε τη ζωή σε έναν ανάπηρο αμερικανοεβραίο επιβάτη τον οποίο οι τρομοκράτες έριξαν αργότερα στη θάλασσα, ονόματι Λεών Κλινγκχόφερ. Σαν σήμερα λοιπόν, το ιταλικό κρουαζιερόπλοιο, «Ακίλε Λάουρο» απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για το «Πορτ Σαΐντ». Τελικά δεν επρόκειτο για κρουαζιέρα αναψυχής 440 (ή περισσότερων κατά άλλους) ατόμων αλλά για μια πειρατεία που ξεκίνησε από τέσσερις Παλαιστινίους. Η πειρατεία εκκινήθηκε πρόωρα λόγω ασυνεννοησίας ή αιφνιδιασμού των τρομοκρατών, λίγο μετά την αναχώρηση του πλοίου από την Αίγυπτο. Οπλισμένα με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες τα 4 μέλη του Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, απειλούσαν να ανατινάξουν το πλοίο και να σκοτώσουν περίπου 100 αμερικανούς επιβάτες αν δεν απελευθερώνονταν 50 Παλαιστίνιοι οι οποίοι τελούσαν υπό κράτηση στο Ισραήλ. Η απειρία των τρομοκρατών και το μέγεθος του πλοίου αλλά και τα σχέδιά τους που δεν πήγαν όπως τα περίμεναν, τους κάνει να χάσουν τον έλεγχο. Σκοτώνουν τον καθηλωμένο αμερικανοεβραίο και τον πετούν στην θάλασσα, καθώς όπως δήλωσε χρόνια αργότερα ο εγκέφαλος της πειρατείας Αμπού Αμπάς, «δημιουργούσε προβλήματα και παρακινούσε τους επιβάτες να αντισταθούν». Οι διαπραγματεύσεις όμως μεταξύ των χωρών για το ποια θα αναλάβει το βάρος να λύσει το ζήτημα, φέρνει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ στα πρόθυρα της διάλυσης. Η «καυτή πατάτα» δεν είναι επιθυμητή σε κανένα χωράφι. Η μία εμπλεκόμενη χώρα μετά την άλλη (Ιταλία, Αίγυπτος, Συρία, Αμερική) πετάνε το μπαλάκι. Και καλείται η Ελλάδα με τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να λύσει το ζήτημα λόγω των καλών σχέσεων που είχε οικοδομήσει ο ίδιος ο έλληνας πρωθυπουργός με τον Γιασέρ Αραφάτ. Τελικά, επικρατούν οι ψυχραιμότεροι και ένα αιγυπτιακό σκάφος αναλαμβάνει να πάρει τους πειρατές και να τους πάει στην Τύνιδα. Επρόκειτο για μια λύση που θα έβρισκε όλους τους εμπλεκόμενους σύμφωνους. Τα πράγματα όμως πήραν άλλη τροπή. Μετά από 2 μέρες, το Ακίλε Λάουρο έδεσε στην Αλεξάνδρεια και οι πειρατές επιβιβάστηκαν σε ένα Boeing 737 με τον Αμπού Αμπάς απεσταλμένο του Αραφάτ. Η Αμερική δίνει εντολή για αναχαίτιση, οι Ιταλοί οργίζονται καθώς άλλα είχαν προσυμφωνηθεί και η κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια. Στις 30 Νοεμβρίου του 2004, το «Ακίλε Λάουρο» έπιασε φωτιά έξω από τις ακτές της Σομαλίας και στις 2 Δεκεμβρίου βυθίστηκε.

η δεξια του απολλωνα

παντως και Avrupa Ekspres εν οψει των προσεγγισεων σε Dikili , δεν θα ηταν ασχημα ΥΓ: το μεγαλος αιολικος, θυμιζει μεγαλος ανατολικος

nonius merius? νονα μαιρη;

μεχρι και το 96 σιγουρα πηγαινε κυπρο. (τα καλοκαιρια). πηγαινε μια φορα την εβδομαδα. κανα 15ρι ωρες απο ροδο

γιατι εχει δεσει στο κεφαλι; δεν υπαρχουν θεσεις ή θα μεινει για λιγο εκει;

μαλλον εχεις μπερδευτει. το πρωην αιολος κεντερης 1, εχει ηδη επιστρεψει απο τη γαλλια και ο αιολος κεντερης ο original περιφερεται παροπλιζομενο στην ευρυτερη ναυπηγοεπισκευαστικη ζωνη.

απο 01/11/10 και για ολη τη χειμερινη περιοδο θα γινονται 4 κυκλικα δρομολογια ημερησιως (απο πεντε που ηταν μεχρι περσυ). η κοινοπραξια επικαλειται την οικονομικη κριση και τη μειωση της κινησης (τα στοιχεια για την καλοκαιρινη κινηση αυτο δειχνουν). ο κοσμος δεν το χαρηκε και ιδιαιτερα και λογω και των εκλογων, εχει γινει ενας ψιλοντορος απο υποψηφιους και τοπικα ΜΜΕ(το ειδα σε "ημερα" και "ερμη")