Nick the Greek

Πάμε να δούμε και το έσχατο πλοίο της συγκεκριμένης κλάσης για την Oceania Cruises. Παραδόξως η κλάση έχει το όνομα του τελευταίου πλοίου, κι αυτό είναι το Allura. Το πλοίο βρίσκεται στη διαδικασία του fitting out όπως μπορούμε να δούμε και εδώ, η παράδοση αναμένεται ως το τέλος του έτους.

Περνούν 3 χρόνια και πάμε στο 2015. Ίδιο πλοίο, ίδιο σημείο. Με μοναδική αλλά όχι ουσιαστική διαφορά πως από τα σινιάλα του έχει αφαιρεθεί το www. και το .com πρίν και μετά από το Condor Ferries. Καθοριστικής σημασίας παρέμβαση, χαλάλι τα λεφτά που δώσανε.

Ανοίγουμε ένα θέμα για το Explora III, το οποίο όπως βλέπετε και στη φωτογραφία ναυπηγείται στην Fincantieri της Genova. Όμοιο εξωτερικά με τα υπόλοιπα της σειράς, αναμένεται να παραδωθεί το επόμενο έτος.

Τελευταία ημέρα του περασμένου Απριλίου και επιστροφή από Μύκονο πρός Ραφήνα με το Fast Ferries Andros, τελευταίο συμβατικό εκείνης της ημέρας που απέπλευσε πρός Ραφήνα πρίν από την απεργία της Πρωτομαγιάς. Σημειωτέον πως ήταν η πρώτη μέρα δρομολογίων μετά από διήμερο απαγορευτικό. Οι καιρικές συνθήκες στη Μύκονο ήταν άσχημες όλες αυτές τις τρείς ημέρες με πολύ αέρα και κρύο, που δεν δικαιολογούσε όμως απαγορευτικό. Όπως είδα αργότερα στο ταξίδι όμως, το μεγάλο πανηγύρι γινόταν κοντά στην Αττική και όχι τόσο στα νησιά. Ακόμη κι έτσι όμως, ο αέρας και οι λιμενικές υποδομές της Τήνου παραλίγο να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα στο πλοίο, το οποίο έφτασε στο νησί της Μεγαλόχαρης ώρα 1630 προερχόμενο από Νάξο και Μύκονο. Παρεμπιπτόντως η κίνηση από Νάξο ήταν καμιά 10αριά ΙΧ με άλλα 25 να μπαίνουν από τη Μύκονο, επιβάτες σύνολο όχι παραπάνω από 200. Για το κυρίως γκαράζ δεν μπορώ να σας πω, πάντως το επάνω στο οποίο και τοποθετήθηκε το Zastava, έδειχνε κάπως έτσι. Στην Τήνο λοιπόν, το πλοίο προσπάθησε να δέσει στο καινούριο "λιμάνι" με αριστερή στροφή εντός της λιμενολεκάνης. Πλήν όμως ο καταβάτης άνεμος είχε εντελώς διαφορετική άποψη, με συνέπεια το πλοίο να αρχίσει να χτίζεται πρός τα βράχια του κυματοθραύστη. Χαρακτηριστική η εικόνα των μελών του πληρώματος που βρίσκονταν στο ρεμέτζο της πρύμνης και είχαν αρχίσει να κοιτούν ο ένας τον άλλον με βλέμματα περιέργειας και απορίας. Μάλιστα το πλοίο πήγαινε πρός το χώρο ανάμεσα στον κυματοθραύστη και το μώλο του παλιού λιμανιού(εκεί που έπεφτε παλιά το Παναγία Τήνου, με τις μικρές ράμπες) σχεδόν με τα πλάγια. Ευτυχώς με ένα καλό δεξιά το πλοίο μπόρεσε και πέρασε το στένεμα, έχοντας πλέον να αντιμετωπίσει τη στρούγγα του παλιού λιμανιού. Στο σημείο αυτό, βλέπει κανείς καβοδέτες, λιμενικούς και ΙΧ να τρέχουν πρός το παλιό λιμάνι, υπολογίζοντας να δέσει εκεί το πλοίο. Δυστυχώς παρά την προσπάθεια του Πλοιάρχου να κάνει αριστερή στροφή στο παλιό λιμάνι για να βγεί πρός τα έξω, και εκεί το πλοίο άρχισε να πέφτει πρός τα ανατολικά αβαθή του λιμανιού, με τον Πλοίαρχο τελικά να ρίχνει άγκυρα ώστε να γυρίσει το πλοίο επ' αγκύρα αριστερά και να καταφέρει τελικά να βγεί ολοταχώς πρός τα έξω. Αφού έκανε έναν κύκλο στα ανοιχτά, γύρισε εκτός λιμένος και με ανάποδα κατάφερε να δέσει ασφαλώς στο νέο λιμάνι. Κακή εκτίμηση θεωρώ η αρχική ιδεά για μανούβρα εντός λιμένος, από την άλλη πολλά μπράβο που με ψυχραιμία κατέστη δυνατό το πλοίο να μην έχει άλλα ντράβαλα, που λέμε και στην Οξφόρδη😆. Επισυνάπτω ορισμένες φωτογραφίες από κινητό που μαρτυρούν τα άνωθεν λεγόμενα. Επειδή όλοι φαντάζομαι πως αναρωτιέστε πως συμπεριφέρθηκε το πλοίο στον άσχημο αυτό καιρό, να πω πως στο κομμάτι Μύκονος - Τήνος δεν ψήλωσε καν και εκτός από 2 θαλασσιές συμπερφέρθηκε πολύ σταθερά. Μετά την Τήνο, εκ της οποίας επιβιβάστηκαν 20-30 επιβάτες και 2 νταλίκες μαζί με ελάχιστα ΙΧ, το πλοίο ψήλωσε ως το ύψος του Γαυρίου και μετά έστριψε αριστερά για την Ραφήνα. Ε, στο μπουγάζι τις έφαγε λίγο, σαν Fast Ferries Andros δεν διακρινόμαστε για το ταξίδεμά μας. Σε κάποια δόση που βγήκα πρύμα για να φωτογραφίσω, ο περισσότερος κόσμος είχε ζαλιστεί και επικρατούσε ησυχία. Bonus coverage η διακεκριμένη θέση του πλοίου. Κατά τα άλλα δεν είχαμε κανένα έκτροπο, που έλεγε κι ο Σμήναρχος Κάκκαλος, το πλοίο έφτασε στη Ραφήνα ώρα 2100, με 40 λεπτά καθυστέρηση λόγω της περιπέτειας στην Τήνο που περιέγραψα νωρίτερα. Γενικά το πλοίο μια χαρά στέκεται στη γραμμή εδώ και τόσα χρόνια, το γκαράζ του βοηθάει πολύ, πιστεύω βέβαια πως στα ανεβάσματα από τη Νάξο, θα ταλαιπωρηθεί λιγάκι όταν θα έχει καιρό. Εσωτερικό λιτό αλλά χρηστικό, πολύ καλός ο καφές να σημειώσω. Από μένα περνάει το πάσο, που λέει κι ο Σωτήρης Κοντιζάς.

Απογευματινό δρομολόγιο του Andros Queen την Μεγάλη Τετάρτη που μας πέρασε από τη Ραφήνα για τη Μύκονο, με την αφεντιά μου & co επί του πλοίου. Να μην το κουράζω, το πλοίο στα γνωστά εξαιρετικά του standards με φούλ γκαράζ κι αφήνοντας έξω φορτηγά, ενώ από σαλόνια σίγουρα δεν ήταν πρωτόκολλο. Καθαρό εννοείται μέσα και αξιοσημείωτο το ότι στα μπάρ υπήρχαν κάμποσα νηστίσιμα προιόντα για όσους ακολουθούν το σπόρ. Highlight ενός ταξιδιού χωρίς ιδιαίτερα συμβάντα, ένας συνάνθρωπός μας ο οποίος θεώρησε πως η χέστρα μιας εκ των δυό καμπινών τουαλέτας της πρώτης θέσης είναι το κατάλληλο σημείο για να κάτσεις πολλή ώρα και να απολαύσεις το αγαπημένο σου σήριαλ, έχοντας τον ήχο ανοιχτό ώστε να ακούν και οι συνταξιδιώτες σου που μπαίνουν ενίοτε για να κάνουν την ανάγκη τους🙂. Αυτό λέγεται κοινωνική προσφορά! Μια και είπα για πρώτη θέση, είναι από τα πλοία που αξίζει τα παραπάνω της χρήματα σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη. Τα τραπεζάκια της πλώρης είναι καταπληκτικά και είτε μόνος, είτε με παρέα, είναι απλά απολαυστικό να κάτσεις εκεί και να χαζεύεις, να πιείς τον καφέ σου ή να διαβάσεις το βιβλίο σου. Douze points από μένα. Πιστεύω πως οι Αφοί Στεφάνου θα πρέπει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους για να δούμε κάτι καλύτερο στο Andros King, ποτέ δεν ξέρεις όμως. Σας αφήνω με δύο απόψεις του Andros Queen το οποίο και πέτυχα πρό ημερών να κροσάρει τον ανταριασμένο Καφηρέα.

Χτές τη νύχτα πρέπει να έκανε και την πρώτη του προσεγγιση στη Λέρο, δε θυμάμαι να έχει ξαναπάει εκεί.

Τό' παν και τό' καναν. Για λογαριασμό της Cobelfret λοιπόν, το JSP Rover ξεκίνησε τριγωνικά δρομολόγια ανάμεσα σε Zeebrugge, Cork και Dublin.

Με κίνδυνο να γίνω βαρετός, το γεγονός αυτό καταδεικνύει σε όλο τους το μεγαλείο τις παθογένειές μας. Που λύνονται ως επί το πλείστον με ατομική βελτίωση και όχι περιμένοντας το Κράτος να μας πάρει από το χεράκι. Ο ιδιοκτήτης του φορτίου/φορτηγού? Εγκληματική αμέλεια για την πλημελλή(ίσως και ανύπαρκτη) αίχμαση του φορτίου. Η Τροχαία? Ποιά Τροχαία, ποιός να βγεί στο δρόμο και ποιός να τον σταματήσει για έλεγχο. Το Λιμενικό Σώμα? Από τη στιγμή που το φορτηγό περνά τις πύλες του λιμανιού είναι σε χώρο ευθύνης τους. Ειδικά αν ήταν λυτό το φορτηγό θα έπρεπε να το έχουν σταματήσει αυτοί. Το πλήρωμα? Αφήνουν να μπεί ένα τέτοιο πράγμα επί του πλοίου, έχουν κάθε νομικό δικαίωμα να μην το φορτώσουν. Εδώ βέβαια μπαίνει και η εμπορική πίεση αλλά και το γεγονός ότι αν δεν το φορτώσουν η πρώτη που θα τους κρεμάσει είναι η ίδια τους η εταιρεία. Bonus: Φανταστείτε τα Μύκονος και Χίος που δεν ανοίγουν τους καταπέλτες επιβατών και οι επιβάτες μπαινο-βγαίνουν από τον κεντρικό καταπέλτη των οχημάτων, να φορτώνουν κάτι τέτοιο και αυτό να πέσει και να λειώσει έναν ή παραπάνω επιβάτες.

Εγώ απλά να παρατηρήσω πως το αν είναι διαβασμένη και μελετημένη η εταιρεία σε σχέση με την εν λόγω δρομολόγηση, θα κριθεί όχι από την δρομολόγηση την ίδια αλλά από την κερδοφορία της. Οπότε ως πρός αυτό, ραντεβού τον Σεπτέμβρη οπότε και θα μετρηθούν τα κουκιά.

Το πλοίο συνήλθε από την φωτιά και επανήλθε πρόσφατα στην ενεργό δράση στα προηγούμενά του δρομολόγια.

Το Mayar έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο χρονικό διάστημα προσεγγίσεις στην Annaba της Αλγερίας με αφετηρία πάντα τη Gioia Tauro.

Εδώ και μία εβδομάδα έχει μείνει στη Γένοβα για συντήρηση και δεξαμενισμό.

Και προφανώς δεν έρχεται κενό φορτίου. Έχοντας σταματήσει σε Durban και Las Palmas, κατέληξε στο Αλγερινό λιμάνι του Djen-Djen όπου και βρίσκεται εδώ και μερικές ημέρες. Αναμένεται οσονούπω στην ηπειρωτική Ιταλία, η δρομολόγησή του πιστεύω θα δρομολογήσει και τις τράμπες που θα φτιάξουν τελικά τα δρομολόγια που θα δούμε το καλοκαίρι.

Αποχαιρετισμός στο Moby Drea, λίγες ημέρες πρίν μας αφήσει για πάντα. Θεωρώ εαυτόν τυχερό που κατάφερα να ταξιδέψω μαζί του.

Μια σύντομη ματιά και στο Αριάδνη από το περασμένο καλοκαίρι. Πρωινή αναχώρηση από τον Πειραιά, ταμάμ για φωτογραφίες με το πλοίο λουσμένο στον ήλιο.