proud_ionian

Lloydslist Richard Meade THE shipping industry has a highly effective method for dealing with inconvenient statistics: it does not compile them. Should you want to find numbers to illustrate just how efficient, safe or clean ships are, there are libraries of reports you can call on. But start asking awkward questions about the number of deaths at sea and you could be looking for some time. There should be little surprise, then, that the full impact of the economic downturn on shipping employment remains opaque. Even working on a national basis, it is almost impossible to accurately gauge how many maritime sector redundancies there have been over the past 18 months. There is no conspiracy of silence here — it is just not in anyone’s interest to collate negative statistics, so they do not do it. Unions have recently started to record anecdotal evidence of job losses, but the picture remains far from complete. Next month, BIMCO and the International Shipping Federation will start work on its latest industry manpower survey — a task that, with enough industry co-operation, should offer some important answers. In the meantime, Lloyd’s List is also trying to shine some light into this corner of the industry, and would welcome any relevant information from its readers. Judging by the cases that have come to our attention, a pattern is emerging of persistent, low-level cuts and lay-offs. Taken individually, these job losses have not unduly rung alarm bells. But the suspicion is that the bigger picture could be much more of a concern, if only we knew what it looked like.

το 31ο Ναυτικο Σαλονι, θα γινει φετος στο εκθεσιακο κεντρο Metropolitan Expo, κοντα στο Αεροδρομιο

και ξαναπεσε με τους δυνατους ανεμους του τελευταιου διημερου

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Ξένα πληρώματα στην ακτοπλοϊα" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "EU ferry compensation plan to bankrupt small operators" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα

συνοπτικα στα ελληνικα. σε συμβουλιο των υπουργων μεταφορων της ΕΕ, η Σουηδικη προεδρια, με τις πλατες της Κομισιον και των μεγαλων μελων (κυριως της Γαλλιας), εφεραν σχεδιο που προβλεπει υποχρεωτικες αποζημιωσεις των επιβατων για ακυρωμενα/καθυστερημενα δρομολογια (διαμονη, διστροφη κλπ). μετα απο επιμονη Ελλαδας, Ιταλιας και κυριως Μαλτας, προστεθηκε σαν ορος η ελαχιστη αξια εισητηριου των €10. Η Ελλαδαρα (αληθεια ποιος πηγε; Σηφουνας ή Λουκα μεγαλουργησε ζητησε πολλες εξαιρεσεις

LLOYDSLIST A MEETING of European Union transport ministers ended in acrimony on Friday amid allegations that Brussels lawmakers were seeking to bankrupt small ferry companies. Maritime nations spoke out against planned legislation for compensating ferry and cruise passengers for delayed or cancelled journeys, but their protests were ignored by the Swedish EU presidency. Greece, Italy and Malta said they opposed the proposal on the grounds that passengers buying tickets for just a few euros would be entitled to compensation and accommodation worth up to €120 ($177). “We cannot support this proposal,” said Greece. “This is a way of bankrupting small companies,” said Malta. The Italian delegation pointed out that passengers buying tickets to the islands close to the mainlands pay less than €5. “There should be no reimbursement of €120,” it said. The ferry industry should not be regulated along the same lines as the airline industry, the Italian delegation argued, because of the small distances involved. But the Swedes, who chair the rotating EU presidency, brushed these arguments aside, declaring the council had come to a “political agreement”. In diplomatic speak this meant the maritime nations had been outvoted under the EU’s qualified majority voting rules. The Swedes and the European Commission claimed protests were unjustified. EU Transport Commissioner Antonio Tajani said the Maltese concerns were addressed in a clause introducing a €10 threshold per ticket for compensation. “The Greeks were not happy with the outcome because they lost their amendment introducing a clause introducing an ‘extraordinary circumstances’ exemption,” said a presidency source. Whereas exemptions to compensation and assistance to passengers were agreed in cases of bad weather, the Greeks wanted an extra clause allowing national cabotage companies to redirect ferries from one island to another for other, undefined reasons. In a see-saw council session lasting longer than predicted, the Greeks won their exemption early in the day only to lose it just before the close of play. The Greeks were out-manoeuvred by the commission and by France, which opposed exemptions, according to the presidency source. “It is hard to say no to a big member state,” he said. Other amendments exempting vessels under a certain size and delaying the application of the EU regulation by several years resulted in a complex text, which will now be the subject of negotiations with the European Parliament. The presidency insisted disagreement only related to assistance to passengers whose sailing would be delayed by a day, meaning ferry operators would need to provide free hotel accommodation. “The Maltese objection was incorrect,” the presidency said. But protests within the council centred on the entire compensation regime, including ticket refunds. Observers were left with the impression council participants did not really understand the text they were debating. “It has been a long time since breakfast,” said the Swedish council chairwoman when drawing the Luxembourg meeting to a close. Justin Stares

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Cruise Europa (IMO 9351490)" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα

ωραιος, ο γιγαντας ο ιταλος. μεσα το γυρισε. μου αρεσει παντως πιο πολυ απο τα palace. (απο τις φωτο, γιατι απο κοντα δεν αξιωθηκα λογω βροχης)

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Απάγκιο για θύμησες" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα

ΓΑΛΑΞΙΔΙ πηγη: Η Ελευθεροτυπια Σαν θαλασσινά κοσμήματα φτιαγμένα από πανί, ξύλο και ψυχή, τα γαλαξιδιώτικα ιστιοφόρα άνοιξαν δρόμους καλοτάξιδους ώς την άκρη των ωκεανών. Αψηφώντας τα δυσθεόρατα κύματα που έφερε μαζί του ο χρόνος, έγραψαν τη δική τους ιστορία αφήνοντας πλούτη στον τόπο τους και κληρονομιά τη ναυτοσύνη... «Ολοι σας θα έχετε ακούσει για τα καινούργια τα τέρατα που πάνε ν' αφανίσουνε τα καράβια μας, κι ανάμεσά μας είναι και καμπόσοι που τα καλοβλέπουνε και τα παινάνε. Μα να το ξέρετε, αν το βαπόρι ξεποτίσει τα πανιά, χαθήκαμε αδέρφια. Με δαύτα και εμείς και οι παππούδες μας αλωνίσαμε τις θάλασσες και στεριώσαμε το Γαλαξίδι.....» είναι τα λόγια του καπετάν Θύμιου του Σκελετόβραχου, ήρωα του θαυμάσιου λογοτεχνικού μυθιστορήματος της Εύας Βλάμη, το οποίο αναφέρεται στη μεταβατική εποχή της εισβολής του ατμού στη ναυσιπλοΐα που επηρέασε καθοριστικά τις τύχες του Γαλαξιδιού. Αμετανόητος ο ανεξάρτητος Γαλαξιδιώτης θαλασσόλυκος, αρνιόταν να παραδοθεί στα γυρίσματα των καιρών και να εγκαταλείψει οριστικά τον αγαπημένο του σύντροφο, το ιστιοφόρο καράβι του, τον «Αϊ-Νικόλα»... «Το πανί είναι στοιχειωμένο στη θάλασσα και θα την αλωνίζει όσο φυσάει στον κόσμο ο αγέρας....», έλεγε κι εννοούσε πως το Γαλαξίδι θ' αντιστεκόταν στις εξελίξεις... Ετσι κι έγινε... Οι Γαλαξιδιώτες δεν προσαρμόστηκαν ποτέ στη νέα τεχνολογία. Κάποιοι ίσως δεν θέλησαν, άλλοι δεν πρόφτασαν... Ετσι, από το 1896 και μετά, άρχισε με γρήγορους ρυθμούς η παρακμή της λαμπρής αυτής ναυτικής πολιτείας. Πράγματι, τη δεκαετία του 1870 τα γαλαξιδιώτικα ιστιοφόρα είχαν ζήσει μεγάλες δόξες καθώς διέπλεαν τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα, ακόμη και τον Ατλαντικό μεταφέροντας απ' άκρη σ' άκρη εμπορεύματα. Την εποχή εκείνη το Γαλαξίδι ήταν ο δεύτερος ναυτιλιακός κόμβος της Ελλάδας μετά τη Σύρο. Περισσότερα από τριακόσια πενήντα ιστιοφόρα αποτελούσαν τον εμπορικό στόλο του, ενώ περίπου είκοσι καράβια κατασκευάζονταν κάθε χρόνο στα ναυπηγεία του. Πίσω στην ιστορία Ομως ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω, καθώς οι δεσμοί του Γαλαξιδιού με τη θάλασσα είναι πανάρχαιοι. Το αρχαίο Χάλαιο, κτισμένο το 300 π.Χ. στη σημερινή θέση της πόλης, υπήρξε το πρώτο οργανωμένο λιμάνι στην περιοχή, το οποίο καθώς περιστοιχιζόταν από τείχη ύψους οκτώ μέτρων μετεξελίχθηκε στο ασφαλέστερο του Κορινθιακού και έλεγχε το σημαντικό για την εποχή πέρασμα του Κρισαίου κόλπου. Ηταν η σπουδαιότερη πόλη της δυτικής Λοκρίδας μετά την Αμφισσα. Σαν σταθείς στο λιμάνι του Χηρόλακκα θα δεις ακόμη κομμάτια αυτού του τείχους να διακρίνονται στη θεμελίωση των νεότερων σπιτιών. Το μεγαλύτερο όμως μέρος του κατεδαφίστηκε επί Καποδίστρια προκειμένου να κατασκευαστεί η προκυμαία. Αμετανόητος ο Γαλαξιδιώτης καπετάνιος, αρνιόταν να παραδοθεί στα γυρίσματα των καιρών και να εγκαταλείψει οριστικά τον αγαπημένο του σύντροφο, το ιστιοφόρο καράβι του Σύμφωνα με τα κτερίσματα που έφεραν στο φως οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο αρχαίο νεκροταφείο -δίπλα στην πλατεία Ηρώων-, η δημόσια ζωή στο αρχαίο Χάλαιο ήταν πολύ οργανωμένη. Η κοινωνία ήταν οικονομικά εύρωστη και διατηρούσε υψηλό βιοτικό και πολιτιστικό επίπεδο για πολλούς αιώνες (7ος π.Χ.-1ος μ.Χ.). Πολλά αρχαία νομίσματα διαφορετικών περιόδων που έχουν βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και μεγάλοι αμφορείς χρήσιμοι για τη μεταφορά υγρών προϊόντων (λάδι, κρασί), όπως επίσης και ευρήματα από ναυάγια, δηλώνουν έντονη θαλάσσια εμπορική δραστηριότητα από την αρχαϊκή έως τη βυζαντινή εποχή. Μάλιστα, δύο χάλκινες πλάκες του 5ου αιώνα π.Χ. -εκθέματα σήμερα του Βρετανικού Μουσείου-, που έχουν χαραγμένα πάνω τους συμφωνητικά προστασίας ναυτικών δικαιωμάτων ή κατ' άλλη εκδοχή συμφωνίες για διανομή λαφύρων πειρατείας, μαρτυρούν πολύπλοκες θαλάσσιες δραστηριότητες. Γύρω στον 7ο αιώνα, έπειτα από αδιάλειπτη κατοίκηση που ξεκινά από τους προϊστορικούς χρόνους, το Γαλαξίδι εγκαταλείπεται λόγω σλαβικών επιδρομών για περίπου τριακόσια χρόνια, ενώ η τελευταία και οριστική επανεγκατάσταση πληθυσμών γίνεται το 10ο αιώνα. Οι νέοι κάτοικοι βαφτίζουν την καινούργια πόλη με το σημερινό της όνομα, που πιθανόν να οφείλεται σε κάποιον Βυζαντινό προύχοντα ή σε παράφραση του φυτού γαλατσίδα που φύεται στην περιοχή. Βέβαια ο σιωπηλός ήρωας ήταν η μάνα, η οποία κράταγε ακλόνητο το τιμόνι της οικογένειας όσο ο άντρας της θαλασσοπνιγόταν στα πελάγη του κόσμου Επιδρομείς πειρατές, Βούλγαροι, Ιωαννίτες ιππότες και Φράγκοι περνούν από εδώ και λεηλατούν. Ο δραματικός επίλογος γράφτηκε με την υποταγή της θαλασσινής πολίχνης στους Τούρκους το 1446, ενώ έπειτα από μπαράζ καταστροφών που προηγήθηκαν το Γαλαξίδι επιτέλους αναρρώνει και στις αρχές του 18ου αιώνα αρχίζει η ανάπτυξη της ναυτιλίας του. Στην Επανάσταση του 1821 συμμετέχει με αρκετά επανδρωμένα πλοία κι ένοπλους αγωνιστές, και οι Τούρκοι σε αντίποινα πυρπολούν την πόλη. Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό το Γαλαξίδι πασχίζει ν' ανακτήσει το χαμένο έδαφος. Οι καραβομαραγκοί δουλεύουν ασταμάτητα και τα ιστιοφόρα αρχίζουν ν' αλωνίζουν τη Μεσόγειο. Η ακμή δεν άργησε να έρθει. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι Γαλαξιδιώτες εφοπλιστές διατηρούσαν ήδη ναυτιλιακά γραφεία σε όλα τα τότε γνωστά λιμάνια. Στο κατώφλι όμως του 20ού αιώνα τα πράγματα άλλαξαν δραματικά. Τα ατμόπλοια πήραν τη σκυτάλη και εκτόπισαν σιγά σιγά τα παραδοσιακά πλεούμενα. Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει. Τα γαλαξιδιώτικα καράβια πάλεψαν με πείσμα σ' έναν αγώνα άνισο. Ομως, τα πανιά, το ξύλο και το μεράκι των παλιών ναυτικών δεν άντεξαν τον ανταγωνισμό. Οι λέβητες και οι προπέλες εκτόπισαν τα άλμπουρα και τα ξάρτια και η διάνοιξη της διώρυγας του Ισθμού έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Μοιραία επήλθε ο μαρασμός. Αυτό που απέμεινε από τις μέρες της δόξας, είναι αυτός ο υπέροχος ναυτικός οικισμός ο οποίος ανοικοδομήθηκε επί Οθωνος και σήμερα τον βλέπουμε να στολίζει τα παράλια του Κορινθιακού κόλπου. Ο πυκνοδομημένος ιστός της πόλης εκτείνεται κατά μήκος της ακτής την οποία περιγράφει ο δρόμος που ακολουθεί πιστά το περίγραμμά της. Διώροφα και τριώροφα σπίτια σκαρφαλώνουν μέχρι την κορφή του λόφου κοιτώντας τη θάλασσα. Η ναυτοσύνη των ντόπιων έχει επηρεάσει την αρχιτεκτονική των οικοδομών. Οι πολυταξιδεμένοι καπετάνιοι διεύρυναν ολοένα το γούστο τους καθώς δέχονταν επιρροές από το εξωτερικό. Ο εισαγόμενος νεοκλασικισμός ολοφάνερα επέβαλε τα χαρακτηριστικά του στ' αρχοντόσπιτα, αλλά και στα λαϊκά σπίτια παρ' όλο που είχε ν' ανταγωνιστεί τα παραδοσιακά στερεοελλαδίτικα πρότυπα. Η άνθηση της ναυτιλίας στο Γαλαξίδι ευνοήθηκε από τον Αλή πασά για τους προσωπικούς του βέβαια λόγους, αφού αυτός απέβλεπε στη δημιουργία δικού του στόλου. Οι κάτοικοι, ωστόσο, κάτω από το βλέμμα του κατακτητή, δίσταζαν να επιδείξουν τα πλούτη τους, όπως θ' αναμενόταν, κι έτσι, για να μη προκαλούν, απέφευγαν το φορτωμένο διάκοσμο, ενώ έκαναν το αντίθετο με τις εκκλησίες. Τα υλικά της κατασκευής των κτηρίων ήταν η πέτρα, οι πλίνθοι, το ξύλο, το κεραμίδι και αργότερα το σίδερο. Ο νεοκλασικισμός ήταν εμφανής στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό των σπιτιών. Ιδιαίτερα εντυπωσιάζουν τα ταβάνια με τις πολύχρωμες νωπογραφίες και την ανάγλυφη τεχνοτροπία, δημιουργήματα κυρίως Ιταλών καλλιτεχνών τους οποίους έφερναν μαζί τους οι καπετάνιοι, ενώ για το χτίσιμο ο εύπορος ιδιοκτήτης συνήθως καλούσε μαστόρους και πετράδες από την Ηπειρο. Οι προσόψεις στολίζονταν με σιδεροποίκιλτα μπαλκόνια και διακοσμητικά κάγκελα στα πορτοπαράθυρα. Η ενιαία ευρύχωρη σάλα ήταν μια αποκλειστικότητα των σπιτιών του Γαλαξιδιού, αφού εκτός από τις γιορτές, οι οικοδεσπότες-ναυτικοί χρειάζονταν χώρο για να επιδιορθώνουν τα ιστία των καραβιών, τις ψάθες (τετράπλευρο μεγάλο πανί) και τους φλόκους (βοηθητικό τριγωνικό πανί). Τα παλιά σπίτια των πλοιοκτητών που επιβίωσαν μέχρι σήμερα, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτά των καπεταναίων της Υδρας και των Σπετσών. Είναι ευρύχωρα, συνήθως δίπατα, αλλά και τρίπατα με χαρακτηριστική τετράρριχτη κεραμοσκεπή και μικρά μπαλκόνια. Το εσωτερικό τους δείχνει πλουσιοπάροχο, καθώς είναι στολισμένο από διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, φερμένα από την Ευρώπη, τα οποία αγόραζαν οι νοικοκύρηδες στα ταξίδια τους. Στα ταβάνια συχνά είναι σφηνωμένα τ' άλμπουρα των ιστιοφόρων, ενθύμια από την «απόσυρση» που επέβαλε αργότερα η ατμοκίνηση. Το σεργιάνι στο Γαλαξίδι ποτίζει αρμύρα μέχρι και το τελευταίο σου κύτταρο. Περπατώντας στα σοκάκια πάνω από την παραλιακή, η θάλασσα σού ρίχνει γαλανές ματιές καθώς παίζει κρυφτό με τους τοίχους των σπιτιών, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα. Ο οικιστικός ιστός απλώνεται σε όλη τη χερσόνησο δίνοντας τη δυνατότητα στο μάτι να εποπτεύει σφαιρικά τη θάλασσα σε όποιο σημείο και αν βρίσκεσαι. Ακόμη κι εκεί, ψηλά στο λόφο, όταν δεν θα τη βλέπεις, κάθε γωνιά του Γαλαξιδιού θα σου τη θυμίζει. Οι πλατείες, οι εκκλησιές, τα νεοκλασικά καπετανόσπιτα, οι σκουριασμένες άγκυρες, όλα απομεινάρια του θαλασσινού παρελθόντος, φέρνουν στο νου σου εικόνες από κάποιες καλές μέρες μιας άλλης εποχής, τότε που το Γαλαξίδι ζούσε από τη θάλασσα κι ευημερούσε. Το 19ο αιώνα το Γαλαξίδι ήταν ο δεύτερος ναυτιλιακός κόμβος της Ελλάδας μετά τη Σύρο και ο στόλος του απαριθμούσε 350 ιστιοφόρα Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Αν και το λιμάνι είναι γεμάτο από πολύχρωμες ψαρόβαρκες και καΐκια, η ναυτοσύνη των ντόπιων περιορίζεται πια στο ψάρεμα για τον επιούσιο. Ο τουρισμός είναι η πρόκληση των τελευταίων ετών που έχει μπει δυναμικά στη ζωή των κατοίκων όλες τις εποχές του χρόνου, χωρίς όμως να έχει ανατρέψει τις ισορροπίες. Ο παραδοσιακός χαρακτήρας του οικισμού έχει διατηρηθεί ευτυχώς αναλλοίωτος και τελικά αυτό θα πρέπει να είναι το ζητούμενο της τουριστικής ανάπτυξης. Η ναυτοσύνη στο... μουσείο Αξίζει να επισκεφθείς το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο, το πρώτο του είδους στην Ελλάδα, που συστάθηκε το 1928 με προτροπή του κοινοτάρχη Ευθύμιου Βλάμη. Είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια του δήμου και των κατοίκων, οι οποίοι με προσωπική συνδρομή το ολοκλήρωσαν σε βάθος χρόνου. Αλμπουρα, ακρόπρωρα, τιμονιέρες, άγκυρες, εξάντες, κιάλια, ναυτικά εργαλεία, ημερολόγια καταστρώματος, χάρτες, όλα μνημόνια της ναυτικής κληρονομιάς του Γαλαξιδιού εκτίθενται με θαυμάσιο τρόπο στις αίθουσές του. Σκούνες, μπρατσέρες, μπρίκια και λόβερ (τύποι ιστιοφόρων), κάποια πιστά αντίγραφα φτιαγμένα σε μινιατούρες, άλλα αποτυπωμένα σε ζωγραφικούς πίνακες, εντυπωσιάζουν το ίδιο με την αισθητική τους αρμονία και την ποικιλία τους ακόμη και τον πιο «αδιάβαστο» επισκέπτη. Το γούρι των καπετάνιων ήταν τα πανέμορφα ξυλόγλυπτα ακρόπρωρα, που άλλοτε σαν ολόσωμες γυναικείες μορφές, άλλοτε σαν γοργόνες, κρέμονταν κάτω από το πλωριό άλμπουρο συμβολίζοντας την ψυχή του καραβιού, αλλά και τη δύναμη που είχε, σύμφωνα με την παράδοση, να ξορκίζει το κακό και να φέρνει πλούτο στο πλήρωμα. Μόνο σε περίπτωση θανάτου του καπετάνιου το ακρόπρωρο βαφόταν μαύρο, σε ένδειξη πένθους. Σημαντική επίσης είναι η αρχαιολογική συλλογή με ευρήματα κυρίως από το αρχαίο Χάλαιο. Μάλιστα μια από τις σημαντικότερες καταγραφές μεταβυζαντινών χειρογράφων γύρω από τη Λατινοκρατία και την Τουρκοκρατία στην Ελλάδα, «το Χρονικό του Γαλαξειδιού» (18ου αιώνα), φυλάσσεται εδώ. Δεν θα επιμείνω στα αξιοθέατα του Γαλαξιδιού, που είναι λίγο ή πολύ γνωστά. Εξάλλου ποιος δεν θα διακρίνει από μακριά τη μεγαλόπρεπη εκκλησία του Αϊ-Νικόλα που δεσπόζει στην κορφή του οικισμού. Ποιος δεν θ' αναζητήσει την Αγία Παρασκευή του 17ου αιώνα με το ηλιακό ημερολόγιο χαραγμένο στο δάπεδο, ή δεν θα επισκεφθεί το ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο με κομμάτια από τη ζωή των καπετανόσπιτων... Μια στάση στο παραδοσιακό καφενείο του Θεμιστοκλή, όπου κάποτε έδιναν ραντεβού οι καπετάνιοι, μια περιπλάνηση στα μαγαζάκια της αγοράς κι έπειτα λίγη χαλάρωση στην προκυμαία δίπλα στα πολύχρωμα καΐκια ταΐζοντας τις πάπιες, είναι στιγμές μικρές, απλές, όμως αξέχαστα ευχάριστες. Το λιόγερμα σαν βρεθείς στον Χηρόλακκα κάθησε για λίγο στο παγκάκι της προκυμαίας δίπλα στη σκουριασμένη άγκυρα και ατένισε τα ήρεμα νερά του Κρισαίου κόλπου ν' ανατριχιάζουν στο τελευταίο μελτεμάκι της μέρας. Ισως εκεί, στο βάθος του ορίζοντα, μέσα στο σύθαμπο του δειλινού δεις το θεόρατο στοιχειωμένο μπάρκο του Σκελετόβραχου. Ναι, ο «Αϊ-Νικόλας» είναι... Αρμενίζει σιωπηλά με τον καπετάνιο του στην πρύμνη να μαζεύει τα πανιά και τη γοργόνα στο ακρόπρωρο να σου γνέφει το στερνό αντίο...

για δευτερη φορα σε λιγους μηνες εχουμε απληρωτα πληρωματα και προβληματα στις σχεσεις πληρωματος/εταιρειας. η ΑΝΜΕΖ δεν μας ειχε συνηθησει σε τετοια στο ιονιο. φοβαμαι πως η "περιπετεια" στο αιγαιο θα βασανιζει την εταιρεια για πολυ καιρο

η κυβερνηση εχει δεσμευτει, οτι ολες οι αποφασεις που υπογραφτηκαν μετα την διαλυση της προηγουμενης βουλης, θα επανεξετασθουν

μην ξεχναμε οτι τα sailor & master εχουν πολυ μεγαλυτερα γκαραζ απο τα δυο γιαπωνεζικα.

και γιατι δεν το παιρνουν ρυμουλκουμενο να το πανε εκει, να αποφυγουν ολα αυτα τα ντραβαλα, αφου ειναι τοσο συμφερον να πανε εκει;

αληθεια, με την υπαγωγη του ΛΣ στο Homeland Security και τον περιορισμο του στα φυσικα του καθηκοντα (της ακτοφυλακης δηλαδη) θα καταργηθει και ο θεσμος του προξενικου λιμεναρχη; (ξερετε ολοι οι αρεστοι της καθε κυβερνησης, να πηγαινουν απο 2 χρονια πληρωμενες διακοπες για ψωνια και ψυχαγωγια, στο εξωτερικο).

καλα ας μην κοροϊδευομαστε και μεταξυ μας. σωστη ή λαθος η καταργηση του ΥΕΝ θα φανει στην πραξη, αλλα οτι ο διευρυμενος ρολος του... ΛΣ στη ναυτιλιακη πολιτικη ηταν ενας αναχρονισμος δε χωρα και πολλη αμφισβητηση. οσα χρονια θυμαμαι τον εαυτο μου, ακουγα διαφορους (ναυτικους, πολιτικους, πλοιοκτητες και λοιπους), να λενε οτι μονο στην Ελλαδα και στην Τουρκια υπαρχει αυτη η στρατιοτικοποιηση των υπουργειων ναυτιλιας και οτι μονο εμεις και οι τουρκοι στα διαφορα συμβουλια εμπειρογνωμωνων ΝΑΤΟ, ΕΕ και συνεργαζομενων χωρων στελναμε ενστολους. τωρα το τι εχουν σουρει κατα καιρους στο ΛΣ το αφηνω στην ακρη. το πιο μαλακο που εχουν πει, ειναι οτι το ΛΣ πρεπει να εχει καθαρα ρολο ακτοφυλακης και τηρησης της ασφαλειας (security) tων λιμενων. ολα αυτα τα κροκοδειλια δακρυα, απλα με κανουν να πιστευω ακομη περισσοτερο αυτο που ειπα προχτες, οτι δηλαδη ολος ο μηχανισμος του ΥΕΝ ειχε καταληξει να ειναι ενας απο κομμενος μικροκοσμος

μα τι λες τωρα nick!! εχεις επιφυλαξεις; τι πιο φυσικο απο αυτο;. σε μια εποχη που στο περαμα υπαρχει υψηλη ανεργια ολοι θα υποδεχτουν με χαρα τους εισαγομενους εργατες. φανταζομαι οτι θα γινει και επισημη υποδοχη στο αεροδρομιο απο τα σωματεια, αλλα και απο συσωμη την κυβερνηση. εγω πραγματικα ειμαι περιεργος αν υπαρχουν αλλοι λογοι εκτος απο την οικονομικη κριση που το βαπορι παραμενει τοσο καιρο χωρις να γινονται εργασιες

λιγο πολυ τα ιδια deficiencies που βρηκαν και περσυ. βεβαια τα drills και τα missing instructions, δεν συνιστουν λογο για claim. μηπως ειναι κατι αλλο;

ας περιμενουμε να δουμε πως θα λειτουργησει στην πραξη το ολο θεμα. η ιστορια εχει αποδειξει (λογω και της ταχυτητας λιθοσφαιρικων πλακων που υπαρχει στο δημοσιο), οτι τετοιες αλλαγες η δημοσια διοικηση θελει πααααρα πολυ καιρο να τις αφομοιωσει. ειναι 15 χρονια που τα εμποριου και ερευνας και τεχνολογιας εχουν γινει αναπτυξης και ακομη υπαρχει ΓΓ εμποριου χωριστη, ενω οι υπαλληλοι λενε ακομη οτι ανηκουν στα προ συγχωνευσεως υπουργεια. τωρα για τα Ναυτιλιας και Τουρισμου, ναι οντως Ναυτιλια και Τουρισμος ειναι οι βιομηχανιες μας και αυτα (λεμε οτι) πουλαμε, αλλα 20 χρονια που υπαρχει το υπουργειο τουρισμου (μεχρι και ο επιτιμος ως πρωθυπουργος ειχε περασει απο εκει) και πανω απο 50 το Ναυτιλιας (απο τον γιαννοπουλο μεχρι τον φυκιωρη), αλλα τα μονα που εχουν πουλησει ειναι φουμαρα. κακα τα ψεματα. το ΥΕΝ (ΥΕΝΑΝΠ την τελευταια ενδοξη 2ετια) ηταν ενας μικροκοσμος, μια μικρη κλειστη κοινωνια οπου το πανω χερι ειχαν παρατρεχαμενοι των ακτοπλοων (ευνοουμενοι της καθε εξουσιας) και (συνηθως ασχετοι) κλαδαρχες του ΛΣ. η απεμπλοκη του ΛΣ απο την ασκηση ναυτιλιακης πολιτικης (αν τελικα υλοποιηθει) ειναι κατι θετικο. τα υπολοιπα ας τα δουμε στην πραξη. αν τελικα παραμεινει ο μηχανισμος του ΥΕΝ ως ειχε (οσον αφορα την ακτοπλοια αναφερομαι) με το καπελο του υφυπουργου δικτυων τοτε απλα καναμε μια τρυπα στο νερο

μαλλον ο π100 αναφερεται στην προηγουμενη κυβερνηση που αυτοαποκαλειτο Νεα Διακυβερνηση.

μα ειναι στο μεταφορων και δικτυων ο σηφουνας και λογικα το κομματι των μεταφορων εκει παει. αλλωστε αρκετο καιρο πριν τις εκλογες απο το κινημα διερρεε (εχει αναφερθει και εδω και εξω απο εδω) οτι το ΥΕΝΑΝΠ θα καταργειτο και η ποντοπορος θα πηγαινε στο αναπτυξης, η ακτοπλοϊα στο μεταφορων το λιμενικο στο δημοσιας ταξης (sorry προστασιας του πολιτη) και οι αρμοδιοτητες νησιωτικης πολιτικης στο μακ θρακ που θα γινοταν περιφερειακης αναπτυξης. απο οτι φαινεται δεν θα εχουμε περιφερειακη αναπτυξη, αλλα μονο πρασινη τοιαυτη

στα πεπραγμενα της, αξεχαστης, Νεας Διακυβερνησης, να προσθεσουμε και τον αβαπορο χειμωνα 2004-2005 οταν εμεινε χωρις βαπορι μεχρι και η συροτηνομυκονια και επιστρατευτηκε η ΝΕΛ του Αθηναιου τοτε. αλλη επιτυχια το νεο κτιριο του ΥΕΝ και τα μαϊμου εγκαινια. ο κεφαλοτζων υποδεχοταν ξενους ομολογους του, αλλα ο νεο κτιριο δεν ηταν ετοιμο. ετσι βαλαν ζελατινες στα τζαμια, τεχνητο χλοοταπητα τριγυρω, μετετρεψαν και μια αιθουσα σε γραφειο υπουργου και εγινε το show. στα συντης τριετιας 2004-2007 ηταν η διαρκης κοντρα παυλιδη κεφαλογιαννη για το ποιος θα μοιραζει την τραπουλα στις αγονες. κλεινοντας με τον κεφαλογιαννη να μην ξεχασουμε τα ανειπρακτα προστιμα για βλαβες και καθυστερησεις στον καπτα-μακη και σε αλλους μην ξεχναμε και τον παπαληγουρα ομως. μολις ανελαβε αλλαξε τις περισσοτερες διοικησεις στα λιμανια για να βαλε δικους του, στα επιτευγματα του και τα καραγκιοζιλικια στους διαγωνισμους για τις αγονες, που εγιναν το πρωτο εξαμηνο του 2009.

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Το Shipfriends, ειν' εδώ, ενωμένο, δυνατό!" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Superfast II (2009, IMO 9458511)" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα