ΣΕΙΡΙΟΣ

Καλά να τα πάθω..... Είναι δυνατόν να βάζεις κουιζ σε καραβολάτρες ένα κομμάτι πλοίου που λόγω περατζάδας βλέπουν περισσότερο απο κάθε άλλο στο ταξίδι τους ? Η πλώρη του Θεολόγος Π. λοιπόν, όλοι νικητές, αλλά καλύτερος ο giorgosz.

OK, καλή η πλάκα και τα αστεία με το Κεφαλονιά ως proud_ionian, αλλά να σοβαρευτούμε και λίγο. Πολύ σοβαρά λοιπόν , το Επτάνησος και το Κεφαλονιά με τα νέα τους σινιάλα. Αφιερωμένα εξαιρετικά σε .....κάθε ενδιαφερόμενο (ονόματα μην λέμε, υπολήψεις μην θίγουμε )

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσες φώτο. Θα ήταν πάντως πολύ ενδιαφέρον αν μπορούσαμε να μαθαίναμε που θα πήγαινε το πλοίο μετά απο μια τέτοια μετασκευή-επισκευή, και για τι δρομολόγια το προόριζαν οι νέοι του πλοιοκτήτες. Οσο για το μέλλον θα μπορούσε κάποιος ''ειδικός'' σε ζητήματα κατασχέσεων να μας πει τι ίσως να περιμένουμε απο εδώ και πέρα ? Είναι χρονοβόρες τέτοιες διαδικασίες, μπορεί να το δούμε να ξαναταξιδεύει ? Κι ας μην ξεχνάμε ότι αυτές οι εργασίες γίνανε στο πλοίο πριν δύο χρόνια, τι γίνεται με ένα πλοίο που σε δύο χρόνια θα κλείσει 40ετία. Υπάρχει περίπτωση κατά την γνώμη σας να ενδιαφερθεί κάποιος νέος πλοιοκτήτης ? Υ.Γ. Ευχαριστούμε ...μπαμπά, Nick !!! ;)

Ενα υπέροχο τραγούδι του Κώστα Χατζή ''αυστηρά δια καραβολάτρες'':) Τα νιάτα του έφαγε ο Στρατής στα ναυπηγεία ολημερίς. Φτιάχνει τα πιο γερά σκαριά, να παν' οι άλλοι μακριά, να ταξιδέψουνε στη γη, οι τυχεροί. Τ' απόβραδο στο καπηλειό με τον Γιωργή τον παραγιό, λένε για χώρες μακρινές που δεν τις είδανε ποτές, ζηλεύουνε τους ναυτικούς, τους τυχερούς. Σαν θα πεθάνω βρε Γιωργή, σαν θα σαλπάρω απο τη γη, βάλε στην κάσα μου πανιά, βάλε της άλμπουρα, σκοινιά, πες πως ταξίδεψε κι αυτός, ο τυχερός. Ερμηνευτής/Μουσική : Κώστας Χατζής Στίχοι : Σώτια Τσώτου Απο το LP : Αναγέννησις Αλόννησος / 1968 (Αν μπορείτε πάντως βρείτε το σε LIVE εκτέλεση με κιθάρα και την μοναδική φωνή του Κώστα Χατζή.)

Μιας και έχουν περάσει δύο ημέρες χωρίς να έχει βάλει κάποιος εκ των νικητών επιτρέψτε μου να βάλω εγώ ένα. Στην παρακάτω φωτο στο κέντρο, στο καπάκι γράφει ''Αποθήκη Ναύκληρου''. Σε ποιό καράβι είναι ναύκληρος ο εν λόγω, στον οποίο ανήκει η αποθήκη ? Ελα μου ντε.......

Φίλε Nick για να είμαι και εγώ ειλικρινής, κι εγώ έχω εντυπωσιαστεί, όσο κι αν σου ακούγεται οξύμωρο. Ενα μικρό καράβι, σαν εκατοντάδες ίσως άλλα που έχουν περάσει σαν ''τοπικά'' απο τα νησιά μας, και παρ' όλα αυτά γίνεται τόση κουβέντα, όση δεν γίνεται ίσως μέσα από το forum μας για μεγαλύτερα και πιο διάσημα καράβια. Εχεις ακούσει ποτέ ότι ένα τραγούδι δεν το αγαπάς αμέσως μόλις το πρωτακούσεις αλλά όταν πια έχει περάσει καιρός και το έχεις συνδέσει με διάφορες στιγμές της ζωής σου ? Ετσι για μένα είναι και το Κάρυστος. Δεν είναι ένα απλό καράβι που το αγαπάω απλά και μόνο επειδή είμαι καραβολάτρης (εξάλλου όλα τα καράβια τα αγαπάω). Είναι το καράβι που με ταξίδευε πάντα στην αγαπημένη μου Κάρυστο στις παιδικές μου διακοπές, που έκανα μακροβούτια στην θάλασσα και άκουγα τον βόμβο από τις μηχανές του ενώ απείχε κανα μισάωρο πριν δέσει στο λιμάνι, που όταν τα χαράματα πιτσιρικάς πήγαινα για ψάρεμα στο λιμάνι ήταν εκεί και σε λίγο έλυνε κάβους για το πρωινό του δρομολόγιο, που αργότερα, νεαρός πια, έφερνε στο ''νησί'' την κοπελιά μου και την παρέα μου, που, που, που...... αλλά μην σε ζαλίζω, καραβολάτρης είσαι και εσύ και μπορείς να νοιώσεις στο πετσί σου φαντάζομαι αυτά που προσπαθώ να σου εξηγήσω. Οσο για τις φώτο του Κάρυστος εμένα προσωπικά θα με ενδιέφεραν παρα πολύ όσο ευχάριστες και να μην είναι.

Το NATIONAL GEOGRAPHIC τρεις μήνες πριν την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας του Τζέιμς Κάμερον είχε κάνει ενα ενδιαφέρον και πολύ αναλυτικό αφιέρωμα (50 σελίδων παρακαλώ) στο ναυάγιο του Τιτανικού. Δυστυχώς στο Διαδίκτυο το αρχείο παλαιών τευχών του NG αρχίζει να υφίσταται ένα χρόνο μετά την έκδοση του συγκεκριμένου τεύχους και άρα δεν υπάρχει το αντίστοιχο link στο οποίο θα μπορούσα να σας παραπέμψω. Μεταφέρω εδώ λοιπόν κάποια ενδιαφέροντα αποσπάσματα από αυτό το αφιέρωμα, προς κρίσεις και σχόλια. NATIONAL GEOGRAPHIC Οκτώβριος 1997. '' Στην υπόθεση του Τιτανικού έτσι όπως μεταφέρθηκε ως τις μέρες μας, υπάρχει μάλλον μια μεγάλη ιστορική ανακρίβεια. Η παραγγελία της Γουάιτ Σταρ στα ναυπηγεία του Μπέλφαστ δεν περιελάμβανε την κατασκευή ενός, αλλά δύο πλοίων, ενώ ένα τρίτο θα κατασκευαζόταν λίγο αργότερα. Και πράγματι τα ναυπηγεία του Μπέλφαστ άρχισαν να κατασκευάζουν τα δύο δίδυμα πλοία. Το ένα από αυτά ήταν ο Τιτανικός και το άλλο ονομαζόταν Ολύμπικ. Ενα χρόνο πριν την αποπεράτωση του Τιτανικού, οι εργασίες στο Ολύμπικ είχαν ήδη τελειώσει, και το πλοίο μετά από μια περίοδο δοκιμών, άρχισε να εκτελεί κανονικά δρομολόγια προς την Νέα Υόρκη με καπετάνιο τον Εντουαρντ Σμιθ (*). Οπότε το Ολύμπικ και όχι ο Τιτανικός ήταν το πρώτο μεγαλύτερο πλοίο όλων των εποχών. Για να κάνουν τον Τιτανικό μεγαλύτερο οι υπεύθυνοι της Γουάιτ Σταρ έκαναν μερικές προσθήκες της τελευταίας στιγμής στα καταστρώματα και στο εσωτερικό του, που δεν αύξησαν το μήκος αλλά το τονάζ του, ανεβάζοντας το απο τους 45.000 τόνους των προδιαγραφών του στους 46.328. Στην ουσία δηλαδή ο Τιτανικός δεν ήταν το πρώτο μεγαλύτερο πλοίο όλων των εποχών αλλά το πρώτο βαρύτερο, πράγμα που από μια αυστηρά τεχνική πλευρά μας επιτρέπει να του δώσουμε αυτή την πρωτιά. Κατά κάποιο τρόπο το Ολύμπικ έπαιξε και αυτό τον δικό του ρόλο στις μοιραίες συμπτώσεις, που οδήγησαν στην βύθιση του Τιτανικού. Τον Σεπτέμβριο του 1911, καθώς κατευθυνόταν προς το Γαλλικό λιμάνι του Χερβούργου απ' όπου θα συνέχιζε για την Νέα Υόρκη, συγκρούστηκε με ένα κρουαζιερόπλοιο, το Χωκ. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και οι ζημιές μεγάλες. Το ταξίδι για την Νέα Υόρκη αναβλήθηκε και το Ολύμπικ επέστρεψε για επισκευές στα ναυπηγεία του Μπέλφαστ. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καθυστερήσει για λίγο και η αποπεράτωση του Τιτανικού και να αναβληθεί για μερικές μέρες το παρθενικό του ταξίδι που είχε προγραμματιστεί για τις 20 Μαρτίου του 1912. Καινούργια ημερομηνία αναχώρησης ορίστηκε η μοιραία 10η Απριλίου 1912.'' (*) Ο Εντουαρντ Σμιθ είναι ο μετέπειτα καπετάνιος του Τιτανικού. (Σημείωση δικιά μου) Συνεχίζω από το ίδιο αφιέρωμα του NATIONAL GEOGRAPHIC με ένα άλλο ενδιαφέρον απόσπασμα. Να πω εδώ ότι κάποια σημεία αυτού του αφιερώματος αν είχαν γραφτεί σε μια οποιαδήποτε φυλλάδα ίσως και να τα αντιμετώπιζα με ειρωνική διάθεση, πράγμα όμως που πιστεύω πως κανείς δεν μπορεί να κάνει με δημοσιεύματα του NG. NATIONAL GEOGRAPHIC Οκτώβριος 1997. '' Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνιση τους κάποιες περίεργες θεωρίες για τον Τιτανικό και το Ολύμπικ, που όμως μάλλον ανήκουν στη σφαίρα της μη επιστημονικής φαντασίας. Σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1995 με τίτλο ''Το αίνιγμα του Τιτανικού'' οι συγγραφείς του, Ρόμπιν Γκάρντινερ και Νταν Βαν ντερ Βατ, ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίζονται ότι το πλοίο που βυθίστηκε εκείνη την τραγική νύχτα δεν ήταν ο Τιτανικός, αλλά το Ολύμπικ. Σύμφωνα με τους δύο συγγραφείς οι ζημιές που είχαν προκληθεί στο ανασφάλιστο Ολύμπικ από την σύγκρουση του με το Χωκ ήταν εξαιρετικά δυσβάστακτες για τα οικονομικά της Γουάιτ Σταρ. Έτσι οι υπεύθυνοι της εταιρείας -πάντα κατά τους δύο συγγραφείς- συνέλαβαν ένα σατανικό σχέδιο. Επισκεύασαν πρόχειρα το Ολύμπικ και άλλαξαν το όνομα του με του Τιτανικού. Σκοπός τους ήταν να προκαλέσουν κάποια ελεγχόμενη σύγκρουση μ' ενα παγόβουνο στον ασφαλισμένο Τιτανικό -που στην πραγματικότητα ήταν το Ολύμπικ- και με τα ασφάλιστρα να καλύψουν και τις καινούργιες και τις παλιές ζημιές. Για καλό και για κακό είχαν βάλει και ένα άλλο πλοίο της εταιρείας να παρακολουθεί διακριτικά και από απόσταση τον δήθεν Τιτανικό και σε περίπτωση ανάγκης να τον εκκενώσει και να τον ρυμουλκήσει ως την Νέα Υόρκη. Το σχέδιο όμως δεν εξελίχθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα και ο Τιτανικός-Ολύμπικ προσέκρουσε ανεξέλεγκτα σε λάθος παγόβουνο, με λάθος τρόπο και σε λάθος ώρα. Το περίεργο με όλη αυτή την μάλλον φανταστική ιστορία είναι πως τόσο οι επιβάτες του Τιτανικού όσο και το πλήρωμα του Καλιφόρνιαν κάνουν λόγο για κάποιο πλοίο που πρέπει να έπλεε ανάμεσα τους και το οποίο εξαφανίστηκε μετά το ατύχημα. Το πλοίο αυτό έχει μείνει στην ιστορία ως το ''πλοίο φάντασμα'' και κανένας δεν έμαθε ποτέ αν πραγματικά υπήρξε, ποιο ήταν και τι απέγινε. Μετά τη βύθιση του ο Τιτανικός απέκτησε ένα ακόμη πανομοιότυπο αδελφό, το Μπριτάνικ, που ωστόσο δεν είχε και αυτό καλύτερη τύχη. Το 1916, στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, βυθίστηκε όταν προσέκρουσε σε νάρκη. Το μόνο από τα τρίδυμα που επέζησε, το Ολύμπικ, σκιασμένο για πάντα από την απώλεια του αδελφού του, συνέχισε να εκτελεί τα δρομολόγια του ως τα μέσα της δεκαετίας του '30, οπότε παροπλίστηκε για να καταλήξει σε παλιοσίδερα. Εφόσον ήταν πιστό αντίγραφο του Τιτανικού -αν δεν ήταν ο ίδιος ο Τιτανικός όπως ισχυρίζονται οι Γκάρντινερ και ο Βαν ντερ Βατ- θα ήταν καλύτερα να το είχαν διατηρήσει ως μουσείο, αλλά προφανώς κανείς δεν προέβλεψε ότι η γοητεία του Τιτανικού θα έμενε αθάνατη ως τις μέρες μας. Το Ολύμπικ, ευτυχώς για τους επιβάτες που μετέφερε στα πολλά ταξίδια του, δεν ζήλεψε ποτέ την δόξα του Τιτανικού. Εμεινε για πάντα στην αφάνεια αλλά και στην επιφάνεια.''

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για την Ακτοπλοία καθώς και ενδιαφέρουσες απόψεις 11 ολόκληρα χρόνια πίσω (Σεπτέμβρης 1996) από το Βήμα. http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12392&m=D17&aa=1 Και το ερώτημα είναι αν και πόσο άλλαξαν τα πράγματα στο Αιγαίο μέσα σε αυτά τα 11 χρόνια ?

Δεν το πιστεύω.... τι σύμπτωση είναι αυτή ? Μα το φωτογράφησα πριν δύο μόλις ώρες με τα καινούργια του σινιάλα !!! Και η έκπληξη, ο Κος Στρίντζης μετονόμασε το πλοίο στο όνομα του πιο φαν καραβολάτρη του στο Ιόνιο :D !!! Ιδού λοιπόν το ΕΧ Κεφαλονιά........

Πηγή ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 18-5-2007 ''Αναφερόμενος δε στο ζήτημα της διαδικασίας απάντλησης του πετρελαίου από το ναυάγιο ο κ. Κεφαλογιάννης είπε ότι σήμερα έχουν απαντληθεί «οι 400 από τους 500 τόνους του εγκλωβισμένου πετρελαίου και των απορρυπαντικών» με αποτέλεσμα να υπάρχει πλήρης έλεγχος των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στην περιοχή της Οίας.'' Πηγή ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 12-6-2007 ''Σύμφωνα με τον κ. Δήμα, «το κρουαζιερόπλοιο Sea Diamond εξακολουθεί να περιέχει πάνω από 400 τόνους καυσίμου που πρέπει να εκκενωθούν από το ναυάγιο» και «η Επιτροπή, μέσω του οικείου Κέντρου Παρακολούθησης και Πληροφόρησης (MIC), βρίσκεται σε τακτική επικοινωνία με τις ελληνικές αρχές και με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA) για να παρακολουθεί την κατάσταση, ιδίως δε τις απειλές για το τοπικό θαλάσσιο οικοσύστημα». Στην απάντησή του, ο έλληνας Επίτροπος υπογραμμίζει ότι σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν διαθέτει επαρκείς πόρους για να αντιμετωπίσει κατάλληλα μια καταστροφή, μπορεί να ζητήσει, μέσω του μηχανισμού αυτού, τη βοήθεια των άλλων συμμετεχόντων κρατών μελών». Στη συνέχεια δε, τονίζει με νόημα ότι «οι ελληνικές αρχές δεν υπέβαλαν συγκεκριμένο αίτημα παροχής βοήθειας».'' :confused: Επειδή ποτέ δεν ημουν καλός στα μαθηματικά, μήπως κάποιος πιο ειδικός μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται κατά τον ΥΕΝ στις 18-5 να έχουν απαντληθεί οι 400 από τους 500 τόνους, και στις 12-6 ο κος Δήμας να δηλώνει οτι στο SD εξακολουθούν να περιέχονται πάνω από 400 τόνοι ? Να υπενθυμίσω δε ότι ο ΥΕΝ και ο κος Δήμας (Ελληνας επίτροπος στην Ευρωπαική κοινότητα) ΔΕΝ ανήκουν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Αλλά μην ανησυχείτε.... εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τον πλοίαρχο..... Ρεεεεεεεεε (συγγνώμη κύριοι moderators) εδω μας δουλεύουνε χοντρά........

Στον Πειραιά θα ξεκινάνε τα καράβια θα 'μαι κι εγώ, μέσα στων γλάρων τα κοπάδια. Θα σε ζητώ στης μοναξιάς μου τα παιχνίδια και θα σου τάζω άλλες χώρες και ταξίδια. (Ρεφραίν) Και το βράδυ θα βάζω φωτιά στα βαρέλια να καούν της ζωής μου μαζί τα κουρέλια και θα ψάχνω σκιές να κρυφτώ στα σκοτάδια δεν μας πήραν μαζί τους ποτέ τα καράβια. Στον Πειραιά όταν νυχτώνει, στο λιμάνι δεν ξέρω τι με κυβερνάει και τι με πιάνει λες και μου φεύγεις σ' όλες τις αναχωρήσεις και ξέρω μέσα μου πως πια δεν θα γυρίσεις. (Ρεφραίν) Από το Album ''Μεθυσμένα Τραγούδια'' Ερμηνευτής : Γιώργος Νταλάρας Συμμετέχει η Γλυκερία

Το πλήρες άρθρο του Βήματος βρίσκεται εδώ : http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15082&m=H01&aa=1 Η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν κλειδώνει τα άρθρα της με την παρέλευση του χρόνου. Εχω διαβάσει πολλά άρθρα που με ενδιέφεραν, αρκετά χρόνια μετά αφότου δημοσιεύθηκαν.

Σαν επιβάτης, σαν υγιώς σκεπτόμενος πολίτης, σαν νομοταγής άνθρωπος,συμφωνώ μαζί σου φίλε captain. Σαν καραβολάτρης όμως διαμαρτύρομαι εντόνως και ζητώ άμεση και καθολική αναμόρφωση του ISPS !!!

Ταξίδεψα χθες από Γαύριο για Ραφήνα με το Θεολόγος Π. Έχοντας 4 επιλογές σε 4 διαφορετικές ώρες, (AQUA, ΠΗΝΕΛΟΠΗ, SUPERFERRY, ΘΕΟΛΟΓΟΣ), προτίμησα το τελευταίο μιας και το πρωί πηγαίνοντας με το SUPERFERRY (γράφω εντυπώσεις στο αντίστοιχο thread), ξεφύλλισα τον Εφοπλιστή που του είχε αφιέρωμα και το εκθείαζε τόσο πολύ ώστε μου κίνησε την περιέργεια. Οι πρώτες εντυπώσεις μου βλέποντας το από την προκυμαία να προσεγγίζει, αρνητικές. Ειναι ένα άσχημο πλοίο (περι ορέξεως.....), τετράγωνο, ασουλούπωτο, πολύ μακριά από τις δικές μου απόψεις για το τι είναι όμορφο πλοίο. Εχω την γνώμη πάντως ότι έστω και ένας απλός γραφίστας αν είχε ερωτηθεί (δεν μιλάω για ειδικούς), θα μπορούσε να είχε δώσει μια καλύτερη ιδέα για χρώματα, λογότυπα, συνδιασμούς, που θα μπορούσαν να αναδείξουν περισσότερο το πλοίο. ( ...έλα μωρέ τώρα, βάφτο όλο άσπρο, πάτα του κι ένα κόκκινο από την μέση και κάτω και νετάραμε...). Δεν μιλάω βέβαια για το παράδειγμα του AIDA DIVA, αλλά μήπως να δινόταν περισσότερη προσοχή στην εμφάνιση του πλοίου ? Μπαίνοντας στο πλοίο οι πρώτες αρνητικές μου εντυπώσεις άλλαξαν αμέσως και φυσικά προς το καλύτερο. Για να μην γίνομαι κουραστικός και επαναλαμβανόμαστε θα συμφωνήσω απόλυτα με πιο πάνω post του George όσον αφορά τα σαλόνια του, την καθαριότητα του, την άπλα του ανοιχτού του καταστρώματος. Στα θετικά (για μένα) του πλοίου συμπεριλαμβάνονται : 1ον. Η μεγάλη αίσθηση στιβαρότητος που μου έδωσε. Ενα γεροφτιαγμένο σκαρί που σου εμπνέει σιγουριά στο ταξίδι σου. 2ον. Ο πολύ εύκολος προσανατολισμός του επιβάτη. Για να ''χαθεί'' κάποιος μέσα σε αυτό το πλοίο το IQ του θα πρέπει να βρίσκεται υπό το μηδέν. 3ον. Τα μεγάλα, ευρύχωρα, προσεγμένα σαλόνια του, που σε κάνουν να νοιώθεις ότι δεν θέλουν απλά να ''στα πάρουνε'', αλλά νοιάζονται και για την άνεση-καλοπέραση σου. Στα θετικό-αρνητικά (διαλέγετε και παίρνετε) : Η απόλυτη τάξη, όλα στην θέση τους, όλα συμμετρικά, όλα τετράγωνα, όλα απόλυτα ισορροπημένα, όλα ΙΑΠΩΝΙΚΑ. Στα αρνητικά : 1ον. H κλειστή και δυσπρόσιτη του γέφυρα. Εντάξει κλειστές βαρδιόλες θα μου πείτε. Αλλά σου δίνει την αίσθηση ότι ''πας κοινός θνητός απαγορεύεται να εισέλθει στα ιερά και άχραντα του πλοίου''. Οσο για το άρθρο στον Εφοπλιστή που γράφει ότι ''...οι πόρτες τις είναι ανοιχτές για μια επίσκεψη...'', ανεβείτε εσείς την στενή σκαλίτσα που οδηγεί στην γέφυρα (πράσινο τοξάκι στην φώτο Νο2), σταθείτε μπροστά στην κλειστή πόρτα που γράφει ''AUTHORIZED PERSONS ONLY'' και αν συνεχίσετε να έχετε την ίδια διάθεση για ..επισκεψούλα το ξανασυζητάμε. 2ον. Η κάπως μπλαζέ στάση του πληρώματος. Έκανα μια βόλτα στα σαλόνια του πλοίου από πρύμνη προς πλώρη και κατέληξα στο μπαρ το οποίο βρισκεται έξω απο τον χώρο με τις διακεκριμένες θέσεις. Εκεί ζήτησα δύο αναψυκτικά από τον μπάρμαν ο οποίος αφού με ρώτησε που κάθομαι και του απάντησα πουθενά και ότι απλά ήθελα να τα πάρω μαζί μου στο επάνω κατάστρωμα, μου είπε με στυλ σερβιτόρου Τιτανικού , ότι θα έπρεπε να πάω να τα πάρω από το πίσω μπαρ !!! (των φτωχών και απόρων φαντάζομαι ???) 3ον. Τα κάγκελα σε στυλ πολυκατοικίας του 1960 στο πάνω ανοιχτό κατάστρωμα. Χάθηκε κάτι πιο βαπορίσιο ? 4ον. Η πολύ στενη καραβολατρική περατζάδα (το αρνητικό πάει στο στενή) κάτω από την γέφυρα. Ισα-ίσα χωράει να περάσει ένας άνθρωπος. Δεν μπορούσαν να δώσουν 20-30 πόντους ακόμα ? ( κόκκινο τοξάκι στην φώτο Νο2). Επειδή είδα πιο πάνω ότι γίνεται πολύς λόγος για το μπαλκονάκι κάτω από την γέφυρα έβαλα δύο φώτο σχετικές. Στην πρώτη φαίνεται σε πρώτο πλάνο το μεγάλο σχετικά μπαλκονάκι τραβηγμένο από την περατζάδα που έλεγα πριν και στην δεύτερη το υποδεικνύει το μπλε τοξάκι. Τέλος να συμφωνήσω με τον George στο ότι το SUPERFERRY εξακολουθεί να είναι το πρώτο σε όλα εκτός από το γκαράζ.

Σημερινές φωτογραφίες του καραβακίου (διότι όπως είπε και ο αρχαίος φιλόσοφος, καραβολατρικό forum χωρίς φωτογραφίες είναι μακαρονάδα χωρίς τυρί !!!) Η πρώτη στην Ραφήνα, οι άλλες τρείς στην Άνδρο.

Ταξιδάκι σήμερα χωρίς κανένα λόγο, απλά καραβολατρικό και γι αυτό υπέροχο. Ραφήνα-Άνδρο-Ραφήνα αυθημερόν. Θα επανέλθω όμως σε άλλα αντίστοιχα threads για εντυπώσεις, συγκρίσεις, σχόλια. Πήγα με το SUPERFERRY και θα ομολογήσω ότι το καταευχαριστήθηκα. Ένα πραγματικά αρχοντικό καράβι (συγχωρέστε με ώ καραβολάτρες αλλά δεν είχα ξαναταξιδέψει μαζί του). Περιττό να πω ότι από την ώρα που ανέβηκα, περίπου μία ώρα πριν την αναχώρηση, μέχρι που κατέβηκα στο Γαύριο, την έβγαλα στην αριστερή βαρδιόλα, πατώντας πάνω σε ξύλινα πανιόλα, με ένα υπέροχο καργαρισμένο εξάρι στην αριστερή μπάντα, εσπρέσσο και την ψηφιακή μου ''standby''. Με εντυπωσίασε η πραγματικά άψογη φιλοξενία των ανθρώπων της γέφυρας, που τόσα είχα ακούσει και ομολογώ ότι είχα φτάσει να τα θεωρώ υπερβολικά. Φτάσαμε Άνδρο περίπου ένα τέταρτο αργότερα από την προγραμματισμένη ώρα άφιξης και δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται σε κάποια ίσως προβλήματα που έχουν αναφερθεί σε προηγούμενα posts (πάντως από Ραφήνα φύγαμε ''ontime''). Στην αναχώρηση του πάντως για Τήνο έκανε περίπου 10 λεπτά από όταν σήκωσε καταπέλτη για να πάρει επάνω τις άγκυρες και ενώ είχε γυρίσει όλο το καράβι με την πλώρη προς την μέσα μεριά του λιμανιού, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να κάνει μανούβρα 180 μοιρών για να βγει απο το λιμάνι. Μην έχοντας ξαναπάει Άνδρο, θεώρησα ότι ίσως ήταν κάποια ιδιομορφία του λιμανιού, πράγμα όμως που αναθεώρησα όταν το μεσημέρι το AQUA γύρισε ελάχιστα προς τα μέσα σηκώνοντας άγκυρες, ενώ το ΘΕΟΛΟΓΟΣ αργότερα ούτε καν κουνήθηκε από την θέση του κατα την ίδια διαδικασία και γύρισε κατευθείαν αριστερά προς την έξοδο του λιμανιού. Και μερικές φώτο για φαν και μη του πλοίου. Υ.Γ. Πάνω στην χαρά μου να μοιραστώ μαζί σας τις φώτο, ξέχασα να βάλω επάνω τους το copyright ''ΣΕΙΡΙΟΣ''. Το ορκίζομαι όμως (να πάει στο ALANG το Κάρυστος αν λέω ψέμματα), είναι δικές μου !!!

Σημερινή αναχώρηση από Ραφήνα. Sorry για την ποιότητα (είμαι και φωτογράφος τρομάρα μου), αλλά ήταν κόντρα ο ήλιος.

ΣΑΟΣ ΙΙ και από μένα...

Μιλάς για την Τήνο? Γιατί ταξίδεψα Ανδρο σήμερα με το Superferry και κατέβασε πολύ κόσμο στο Γαύριο. Επειδη μάλιστα ήθελα να το βγάλω φωτογραφίες κατά την αναχώρηση του, κουράστηκα να περιμένω μέχρι να κατέβουν όλα τα αυτοκίνητα και να φύγει. Τώρα για ακριβείς αριθμούς μην ρωτάς γιατί δεν μέτρησα.

Εννοείς το ''Καρυστάκι'', η αυτό ήταν μεταγενέστερο? Επίσης να πω ''μπράβο'' και εγώ για τις δημιουργίες των μαθητών, αλλά να μην ξεχνάμε και τον ΔΑΣΚΑΛΟ. Συγχαρητήρια και σε σένα cortomaltese και κουράγιο στην δύσκολη δουλειά σου.

Ναι έχεις δίκιο ότι το ξέχασα, αλλά να σου υπενθυμίσω ότι το Καστριανή πήγαινε περισσότερο Μαρμάρι και λιγότερο Κάρυστο. Πάντως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το Κάρυστος έκανε πολύ περισσότερα δρομολόγια στην Κάρυστο από ότι στο Μαρμάρι, όπως δεν την αναιρεί και η εχθρική στάση κάποιων Καρυστινών (μην γενικεύουμε ένα άρθρο που στο κάτω-κάτω δεν ξέρουμε τι τυχόν συμφέροντα μπορεί να είχε ο συγγραφέας του) απέναντι σε ένα γερασμένο πλοίο, όπως λες και εσύ εν έτι 2000, και αφού είχε προηγηθεί το ναυάγιο του Σάμινα (φαντάζομαι θυμάσαι τι γινόταν τότε με κάθε τυχάρπαστο δημοσιογράφο που προσπαθούσε να βγάλει σκάρτο κάθε πλοίο άνω των 30 ετών). Το δεύτερο σου μήνυμα το είδα μετά. Προτείνω να μείνουμε στο ''το Κάρυστος ανήκει στον Νότιο Ευβοικό'', και να προσθέσω ''και σε όσους το αγαπούν''.

Φίλε cortomaltese εκφράζω και εγώ το ίδιο ενδιαφέρον με τον Aris, και περιμένω με ανυπομονησία.....

:D Θυμάστε πριν αρκετά χρόνια το πολύ πετυχημένο ''το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του''? Θα μπορούσαμε να πούμε ένα αντίστοιχο ''το Κάρυστος ανήκει στον Νότιο Ευβοικό'' και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αλλά είναι κάποια πράγματα που αντικειμενικά δεν στέκουν και ειδικά όταν εκφράζονται από έναν άνθρωπο με τόσες γνώσεις και τόση αγάπη για το συγκεκριμένο πλοίο σαν τον ΓιάννηΑ340. Φίλε Γιάννη μπορώ να δεχτώ ότι για σένα το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του Κάρυστος είναι συνδεδεμένο με το Μαρμάρι, είναι τελείως υποκειμενικό, αλλά αυτό το ''τα πιο πολλά δρομολόγια τα έκανε στο Μαρμάρι'', είναι επίτρεψε μου, τελείως λάθος. Επι πάρα πολλά χρόνια το Κάρυστος ήταν το μοναδικό πλοίο που έκανε την γραμμή Κάρυστο-Ραφήνα, την ίδια στιγμή που στο Μαρμάρι ''μπαινόβγαιναν'' διάφορα άλλα πλοία. Και καθιερώθηκε σε αυτήν την γραμμή γιατί πολύ απλά ήταν το ιδανικό για το δύσκολο λιμάνι της Καρύστου. Δύσκολο ως προς την φυσιολογία του, το μικρό του μέγεθος, το βάθος του, τους πολύ δυνατούς ανέμους που το καθιστούν δυσπρόσιτο σε μεγαλύτερα σκαριά. Θυμάμαι ουκ ολίγα πλοία που θέλησαν να μπούνε στην γραμμή (και όσο ταξίδευε ακόμα το Κάρυστος και μετά) και που όπως λέμε ''φύγανε νύχτα''. Δεν θα ξεχάσω ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα που είχε έρθει στην Κάρυστο κάποιο καινούργιο πλοίο, (κάτι σχέση με ''Ευβοικό'' είχε το όνομα του) και μέχρι τα μεσάνυχτα προσπαθούσε να μπει στο λιμάνι. Περιττό να πω ότι έμεινε όλη νύχτα έξω και το άλλο πρωί έφυγε και ούτε το ξαναείδαμε. Θυμάμαι ακόμα όταν είχε μπει για λίγο καιρό στην γραμμή το Εξπρές Κάρυστος, που συζητιόταν ότι ο καπετάνιος του ήταν από τους πιο έμπειρους στο Αιγαίο, και ότι η εταιρεία τον είχε πάρει δεν ξέρω με πόσα χρήματα παραπάνω από ότι θα έδινε σε κάποιον άλλον, μόνο και μόνο για να βάζει το πλοίο στο λιμάνι. Για πολλά χρόνια μια τυπική, συνηθισμένη καλοκαιρινή μέρα, τα δρομολόγια του Κάρυστος, ήταν τα εξής : 05.30 Κάρυστος-Ραφήνα-Κάρυστος, 11.00 Κάρυστος-Ραφήνα-Μαρμάρι, 15.00 Μαρμάρι-Ραφήνα-Κάρυστος, όπου και διανυκτέρευε. Υπολογίστε και τις Κυριακές ένα ακόμα δρομολόγιο, 20.00 Κάρυστος-Ραφήνα-Κάρυστος, και πιστεύω ότι θα έχετε ένα μέτρο σύγκρισης για το που έκανε τα περισσότερα δρομολόγια. Όσο για το ''λίγο πριν φύγει από Ραφήνα πήγαινε μόνο Μαρμάρι'', αυτό δεν είχε να κάνει με την ιστορία του αλλά με το ότι είχε ανοίξει ο καινούργιος δρόμος που συνέδεε το Μαρμάρι με την Κάρυστο, (5 λεπτά αντί μισής ώρας με τον παλιό δρόμο) και κανείς πιά δεν προτιμούσε να πηγαίνει απευθείας Κάρυστο.

''Ως ευ παρέστεις'' και από μένα Έλενα. Θα τολμήσω να προβλέψω ότι στο νέο θέμα που ανοίγεις έχουν να γίνουν πολλές συζητήσεις. Εχω κάνει κι εγώ κάποιες κρουαζιέρες αλλά μιας και (καλώς) περιορίζεις το θέμα στο ''επιθυμίες-όνειρα'', αφορούν ίσως κάποιο άλλο thread. Να πω λοιπόν ότι συμβαδίζω απόλυτα με τους φίλους Angelos και giorgosz για μια κρουαζιέρα στους παγετώνες της Αλάσκας, αν και δεν θα μου ...κακοφαινόταν και μια κρουαζιέρα στον Ινδικό Ωκεανό (Ινδία, Σιγγαπούρη, Ταιλάνδη κ.λ.π).

Και ελλείψει άλλων απαντήσεων νικητής είναι ο nautikos, έστω και αν η απάντηση του δεν ήταν ξεκάθαρη. Κνωσσός λοιπόν, στο λιμάνι του Πειραιά εν έτει 1986. Και εδώ να συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλο nautiko στο ''βαπόρια, και όχι παλάτια-πολυκατοικίες...''.