Nick the Greek

Το πλοίο από το ΣΚ που μας πέρασε παροπλισμένο και αυτό στο Rotterdam, πιο συγκεκριμένα στο Europoort, στη θέση που μέχρι πρίν λίγο ήταν το Stena Nordica.

Μετάθεση στο αγκυροβόλιο του Ρόττερνταμ και για το Stena Nordica.

Εδώ και καμιά 10αριά μέρες το πλοίο έχει μεθορμίσει στη ράδα του Ρόττερνταμ. Ο λόγος είναι προφανής, δεν υπάρχει κίνηση, μειώθηκαν τα δρομολόγια.

Να μια καλή ιδέα τι πρέπει να κάνουν. Ήδη από τα τελευταία του χρόνια με την Hellenic ο θόρυβος είναι απλά ανυπόφορος. Αν μένεις Χατζηκυριάκειο κοντά στη Ζωοδόχο Πηγή για παράδειγμα, το ακούς δυνατά από τα φανάρια μέχρι να περάσει την παγόδα. Σαν δίχρονο μηχανάκι με κομμένη εξάτμιση ακούγεται.

Και μια πρώτη ιδέα σχετικά με αεροδρόμια και αεροπορικά ταξίδια, post-coronavirus. Ελπίζω πως θα βγεί ένα καλό, κι αυτό να είναι η παύση της σαρδελλοποίησης των επιβατών.

Κοίτα να δείς που την Αγιά Βανέσσα την έχω ξαναπετύχει πίσω στο 2007 και μάλιστα εν Πειραιεί. Εδώ λοιπόν το Νοέμβριο του 2007 στο Ικόνιο, με το όνομα MSC Tokyo.

Τώρα που δεν έχει και επιβάτες παρά μόνο φορτηγά και φαντάζομαι με μειωμένη κίνηση, έλεγες μήπως έχει υπάρξει μια βελτίωση στα ωράρια. Πρίτς. Μόνοι μας παίζουμε μπάλα, όποιος δε γουστάρει τα 24 μίλια που πάνε τα βαπόρια, ας πάει οδικώς. Cruise Barcelona υπολογίζω να δένει γύρω στα μεσάνυχτα στη Βαρκελώνη ενώ το Cruise Roma από εκεί που βρίσκεται για την Civitavecchia έχει για πλάκα ένα 4ωρο ακόμα, άφιξη ας πούμε 0130 τοπική ώρα. Η προγραμματισμένη αναχώρηση και των 2 για το βραδυνό δρομολόγιο του Σαββάτου είναι 2359.

Και μια νυχτερινή από μένα πρίν κανένα χρόνο στη Βαρκελώνη, πρίν φάει την επιμήκυνση.

Ε πες μας το Παναγία μου, φοβάσαι μην του ρίξει πρόστιμο το Traffic?

Να δούμε και τι λένε στη Βαλτική επί του θέματος, σημείο αναφοράς του post, είναι το βιβλίο του Kalle Id(Φινλανδός) για τα 25 χρόνια της Tallink. Περιέχει στοιχεία από πολυάριθμες πηγές και συνεντεύξεις με πρωταγωνιστές της Tallink. Λέγεται λοιπόν πως ο λόγος που τα 4 Superfast της Βαλτικής(στην ουσία τρία, μόνο τα VII, VIII και ΙΧ έκαναν έστω και για λίγο αυτό για το οποίο χτίστηκαν) είχαν τη σχεδίαση που είχαν, ήταν το γεγονός πως έπρεπε να είναι οπωσδήποτε παγοπόρα. Παγοπόρα σημαίνει(μεταξύ άλλων) και έξτρα ατσάλι, άρα και περισσότερο βάρος, το οποίο με τη σειρά του μειώνει την ταχύτητα. Δεν ξέρω αν και κατά πόσον και η ναυπηγική ομάδα της εταιρείας που λειτουργούσε όπως αναφέρει ο proud είχε και εμπειρία σε τέτοιου τύπου πλοία. Η γραμμή Sodertalje - Rostock λοιπόν στην οποία ξεκίνησε το Superfast IX κοιμήθηκε νωρίς, η διάρκεια ταξιδίου από τα περίχωρα της Στοκχόλμης όπου και βρίσκεται το συγκεκριμένο λιμάνι παραήταν μεγάλη. Όταν λοιπόν το πλοίο αποδεσμεύτηκε από το Rosyth, μετεφερθη στη γραμμή Hanko - Rostock, αυξάνοντας τα εβδομαδιαία δρομολόγια από 12 σε 18. Οι ντόπιες πηγές λένε πως η γραμμή Hanko - Rostock ήταν κερδοφόρος και μάλιστα είχε ξεπεράσει τις προσδοκίες όλων, ειδικά σε επιβατική κίνηση. Σαν αποτέλεσμα τα πλοία έπεσαν θύμα του design τους μια και το πρωτόκολλο των 626 επιβατών με 500 κρεββάτια αποδείχτηκε πολύ μικρό για να καλύψει τη ζήτηση. Υπήρξαν σκέψεις και μελέτες για να προστεθεί επιβατικός χώρος αλλά ό,τι κι αν έκαναν θα σακατευόταν η χωρητικότητα σε φορτηγά, οπότε τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν νωρίς. Η πώληση γραμμής και πλοίων στα 310 εκατομμύρια ευρώ, προήλθε σαν αποτέλεσμα των λόγων που αναφέρει λεπτομερώς ο proud στο σχετικό του post πρίν 3 σελίδες. Μάλιστα γίνεται ιδιαίτερος λόγος για τα 3 νεότευκτα της Finnlines τω καιρώ εκείνω που ήταν πασιφανές πως θα αποτελούσαν πολύ δυνατό ανταγωνιστή. Γίνεται επίσης λόγος για το ότι υπήρχαν έντονες φήμες πως η Tallink επρόκειτο να προχωρήσει σε δική της γραμμή ανάμεσα σε Φινλανδία και Γερμανία. Τα τάμ-τάμ του πολέμου χτυπούσαν λοιπόν και ο Παναγόπουλος δεν ήταν έτοιμος να φορέσει κράνος, οπότε η πώληση ήταν win-win situation γιατί αφ' ενός μεν εκείνος απεμπλάκη, αφ΄ ετέρου η Tallink πήρε στα χέρια της γραμμή, καινούρια πλοία και πελατολόγιο με το κλειδί στο χέρι. Ενδιαφέρον έχει και το πως διαχειρίστηκε τα πλοία η Tallink. Η εταιρεία τότε είχε σαν φιλοδοξία της την επέκταση και στη γραμμή Εσθονίας - Γερμανίας. Σαν αποτέλεσμα, στους δύο πρώτους μήνες της ιδιοκτησίας της, προσετέθη ενδιάμεση προσέγγιση στο Paldiski της Εσθονίας(1 ώρα ΝΔ του Tallinn). Αυτό όμως μεγάλωσε κατά πολύ τον συνολικό χρόνο του δρομολογίου και λόγω της παράκαμψης αλλά και γιατί με την Εσθονία τότε να μην είναι μέλος της Συνθήκης Σένγκεν, υπήρξαν μεγάλες καθυστερήσεις σε ελέγχους διαβατηρίων, τελωνειακό έλεγχο και διάφορες σχετικές διατυπώσεις. Παρά την πρόωρη εγκατάλειψη του Paldiski όμως, η Tallink δεν το έβαλε κάτω. Από τις αρχές του 2007 το Hanko εγκαταλείφθηκε πρός όφελος του Helsinki, τότε ήταν που τα τρία πλοία έλαβαν φούλ σινιάλα Tallink, διατηρώντας όμως το κόκκινό τους χρώμα όπως θα θυμάστε. Αυτό έδωσε στην Tallink την ευκαιρία να κάνει το ακόλουθο: τα πλοία έφταναν νωρίς το πρωί στο Helsinki και ξεφόρτωναν επιβάτες και οχήματα με προορισμό τη Φινλανδία, αμέσως όμως φόρτωναν για ένα κυκλικό ταξίδι στο Tallinn από το οποίο γυρνούσαν το απόγευμα για άμεση αναχώρηση πρός Rostock. Έτσι επιβάτες και οχήματα ανάμεσα στις 2 χώρες, πηγαινοέρχονταν μέσω Helsinki. Κοιτώντας πίσω, οι της Tallink θεωρούν την απόκτηση των πλοίων και των γραμμών της Superfast σαν αποτυχία γι αυτούς. Κι αυτό γιατί η Finnlines με πιο κατάλληλα πλοία και χαμηλότερο κόστος εκμετάλλευσης αποδείχτηκε πολύ σκληρός ανταγωνισμός, πράγμα που οδήγησε το 2008 το Superfast IX σε ναύλωση διαρκείας στον Καναδά. Την ίδια στιγμή το άνοιγμα του λιμανιού του Vuossari(15χλμ ανατολικά του Helsinki) που δεν είχε κανενός είδους σύνδεση με τρένο η λεωφορείο με το Helsinki και η υποχρεωτική μεταφορά όλων των γραμμών από και πρός τη Γερμανία εκεί με απόφαση της Φινλανδικής κυβέρνησης, αμέσως χάλασε το σχέδιο με τις προσεγγίσεις που είδαμε παραπάνω στο Tallinn, άσε που πια είχαν βγεί στην κυκλοφορία και όλα τα γιγαντιαία newbuildings της εταιρείας για την ίδια γραμμή. Τέλος του 2009 η Tallink αποφάσισε να γίνει η γραμμή εποχιακή και φυσικά δεν μπόρεσε σε καμία περίπτωση να ανταγωνιστεί τη Finnlines η οποία δουλεύει τα βαπόρια της όλο το χρόνο. Έτσι όταν το 2011 η Stena Line τους χτύπησε την πόρτα, η Tallink την άνοιξε ορθάνοιχτη με συνέπεια τα Superfast VII και VIII να υπηρετούν ακόμη και σήμερα με μεγάλη επιτυχία τη γραμμή Cairnryan - Belfast, γραμμή που δεν έχει τόσο έντονο το επιβατικό στοιχείο.

Όνομα δεν αναφέραμε όμως, ποιό ήταν?

Αν σε καταλαβαίνω καλά Παναγία μου, η ΑΝΕΣ αποκλείστηκε γιατί τα πλοία της στη γραμμή δε λειτουργούσαν όταν προκηρύχθηκε το συγκεκριμένο. Τότε γιατί επιδοτήθηκε το Olympus που είχε σταματήσει δρομολόγια εδώ και καιρό?

Όταν έρχονται γεμάτα με τουρίστες κι αφήνουν πολλά λεφτά, είναι καλά. Όταν είναι μόνο ναυτικοί επάνω, και μάλιστα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, δεν τα θέλουμε. Η επερώτηση λέει περισσότερα για τον ΟΛΠ και το ΥΕΝ, παρά για τα κρουαζιερόπλοια. Δεν έχει φροντίσει κανείς να υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα να τους δωθεί ρεύμα από τη στεριά ώστε να μην χρησιμοποιούν ηλεκτρομηχανές, σωτήριον έτος 2020. Γελάω πολλές φορές διαβάζοντας εδώ στο φόρουμ κάτι άρθρα από τοπικούς άρχοντες σε διάφορα νησιά για καινούριες προβλήτες κλπ. Μυαλά δεκαετίας 70, ρίχνουμε κάτι κυβικά τσιμέντο και φτιάξαμε λιμάνι.

Ακριβώς, το μπέρδεμα είναι όπως το περιγράφεις. Υπάρχει και Unistar με κρένια, και Unitar που είναι tanker. Η φωτογραφία είναι του 2016 παρεπιπτόντως.

Το συγκεκριμένο πλοίο το έχουμε πιάσει στενό μαρκάρισμα από τότε που χτιζόταν στη Marina di Carrara, ώρα να το δούμε λοιπόν και με την τελευταία του φορεσιά. Είναι η καινούρια, η πένθιμη της DFDS και το πλοίο βρίσκεται δεμένο στο λιμάνι του Κιέλου στις 28 Ιουνίου του 2019. Παρά την πανδημία, το πλοίο συνεχίζει τα δρομολόγιά του στη γραμμή Klaipeda(Λιθουανία) - Κίελο(Γερμανία) με καθημερινές αναχωρήσεις.

Διόρθωση εδώ, δεν είναι αυτό το σωστό πλοίο. Το σωστό ΙΜΟ του πλοίου είναι 9505687. Αυτό όμως όταν το ψάξω εμένα μου βγάζει ένα τάνκερ, το οποίο είναι προφανώς λάθος.

Από το Rostock του 2016, πίσω στη Genova του 2011 όπου συναντάμε και πάλι το πλοίο με το όνομα Short Sea. Είναι 4 Απριλίου και το βλέπουμε εδώ να κλείνει τα καπάκια του, πρίν πάρει πλοηγό και προχωρήσει πρός την έξοδο. Αν κάτσει και το σκεφτεί κανείς οι πιθανότητες να πετύχεις το ίδιο πλοίο με δύο διαφορετικά ονόματα μετά από τόσα χρόνια, είναι ελάχιστες. Δεν μιλάμε για φέρρυ που πάει κανείς στοχευμένα, οι δυο αυτές συναντήσεις είναι καθαρά τυχαίες.

Σαν MSC Bosphorus το πλοίο έχει περάσει κι από τον Πειραιά , στον περίπου ένα χρόνο που κράτησε αυτό το όνομα. Εδώ λοιπόν σε αυτό που τότε λεγόταν Προβλήτα Ικονίου Δυτικά, με βαμμένο το σινιάλο της MSC στην τσιμινιέρα. Δώδεκα χρόνια διαφορά ανάμεσα στις δύο φωτογραφίες, όπερ εστί μεθεμηνευόμενον 1) έχει πλάκα αυτό το hobby 2) δώδεκα χρόνια πιο κοντά στη σύνταξη .

Το λές ΕΣΥ αυτό Καραβανέα? Εσύ που είσαι και... ηλίθιος!