kyr1

Ε, αυτο έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα που έχει την υπερβολή στο αίμα του. Μονίμως, όποτε γίνεται κάτι, μα το πλοίο κοπανάει στην προβλήτα, μα χαλάει ο καταπέλτης, μα...βγάζει καπνό, μα προσαράζει ακούμε τον κόσμο να μιλάει για Σάμινα, και πριν από αυτό, για Τιτανικό για Ηράκλειον και διάφορα τέτοια. Και δεν ειναι τα πλοία το μόνο παράδειγμα... Φυσικά εαν ισχύει ότι οι επιβάτες δεν είχαν ενημέρωση και ότι στα σωσίβια δεν αναβαν οι φανοί η εταιρεία φέρει την απόλυτη ευθύνη. Από κει και πέρα όμως σχετικά με το ότι το πλοίο συνέχισε το ταξίδι του και αν έπρεπε να γινει αυτό, ο απλός επιβάτης όσο και αν έχει δικαίωμα να εκφράσει τη γνώμη του δεν μπορεί να εκφράζεται με τη σιγουριά του ρινοκερου γιατί κανείς δεν θα τον πάρει στα σοβαρά. ΥΓ: και γράφει και greeklish, είχε και στο χωριό του...

Και, σύμφωνα με τα κορεατικά ΜΜΕ, το πλοίο φέρεται να να είχε φορτιο 3 φορές μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο όριο! Στα θύματα προστίθεται και ένας δύτης. Αμα ειναι έτσι δεν ειχε απλώς πατήσει μπάλα, το είχε ξεφτυλίσει το θέμα...

Δεν θα βγει βέβαια συμπέρασμα από το τι δηλωσε ο καθένας. Όσο για το ότι ο KR είναι μέλος του IACS νομίζω πως έχουμε δει/ακούσει κάποια ευρέως γνωστά ή μη περιστατικά όχι ειδικά για τον KR αλλά και για άλλους (RINA, Lloyds κλπ) τα οποία δείχνουν ότι υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις, εστω και εαν αυτες επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Σύμφωνα με αυτό τώρα, και ασχέτως αν το άρθρο σε κάποια σημεία σηκώνει και κριτική και συζήτηση : Αυτά ενώ οι δύτες που ακόμα βγάζουν πτώματα από το πλοίο παρουσιάζουν συμπτώματα κόπωσης και όχι μονο.

Τώρα ναι φυσικά και κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες. Μόνο που τώρα που τις κάνουν είναι κάπως αργά. Εγώ αναφερόμουν ακριβώς στις κινήσεις της τελευταίας 4ετίας-5ετίας (επιχείρηση γιγαντισμού σε περίοδο που ξεκινούσε μια μεγάλη οικονομική κρίση, υπερφίαλα σχέδια -βλέπε eco ships, συνδεση της Τουρκίας με την Ιταλία μέσω των δρομολογίων- ναυλώσεις που δεν οδήγησαν παρά μονο σε κατασπατάληση κεφαλαίων και χάσιμο χρόνου, εγκατάλειψη - απαξίωση γραμμών και τόσα άλλα) που είχαν σαν αποτέλεσμα την πλήρη απαξίωση συνολικά της εταιρειας (άλλο αν αυτή είχε ηδη ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν) στα μάτια του κόσμου. Τέλος, φυσικά, κρίνονται όλοι εκ του αποτελέσματος.

Η εικόνα και μόνο των πλοίων της ΝΕΛ είναι ενδεικτική της κατάστασης που επικρατει στην εταιρεία η οποία αν και "διασωθείσα" είναι και με τα δυο πόδια (ή και με τις δυο προπέλες) στην κάσα. Δεν έχει μείνει και τίποτα εξάλλου, πληρώματα, συνεργεία κλπ απλήρωτα, εξυπηρετηση κοινού που αφήνει τις χειρότερες εντυπώσεις, απαξίωση πλοίων και εταιρικού ονόματος. Ό,τι μπορεσαν έκαναν (και κάνουν) από τη διοίκηση για να κλείσουν την εταιρεία μια ωρα αρχύτερα, ούτε σκοπό να το είχαν βάλει...

Δεν θυμάμαι τον Τεό να πηγαινει με 12-13 κόμβους με μια μηχανή μονο. Δεν νομίζω πως έχει (ακόμα) παραδώσει - εντελώς- πνεύμα κάποια μηχανή αλλά προς τα εκεί πάει το πράγμα. Το ζήτημα ειναι ότι με δεδομένη την κατάσταση στο Μυτιλήνη (άσε το Ακουα Μαρια) δεν ξέρω ποιο βαπόρι θα τον αντικαταστήσει αν η ζημιά ειναι μεγάλη. Εκτός κι αν κάνει πάλι το "λεωφορείο" το European.

Μετα την παραιτηση, στις 28/4 του προέδρου του KR στον απόηχο μιας τραγωδίας η οποία έχει και μεγάλο πολιτικό αντίκτυπο στην Κορέα, και η οποία σταθηκε η αιτία να φανούν κι άλλες αδυναμίες... ...και ενω ο KR έχει μπει στο στόχαστρο για τα καλά ένας καπετάνιος εκτός υπηρεσίας ισχυρίζεται ότι ειχε προειδοποιήσει για τα προβλήματα ευστάθειας του πλοίου.

Τελείωσα πριν λίγες μέρες το μυθιστόρημα του Καραγάτση που αφορά στη ζωή του Κυβερνήτη του υποβρυχίου "Κατσώνης", από τη γέννησή του ως και το ηρωικό του τέλος - μαζί με το αγαπημένο του υποβρύχιο-. Μπορεί να μην συγκαταλέγεται 100% στις θαλασσινές γραφές, όμως ένα μεγάλο μέρος της ζωής του Βασίλη Λάσκου ήταν στη θάλασσα, ενώ η αγάπη και το πάθος που έτρεφε γι'αυτήν ειναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστικά. Ως αποτέλεσμα το βιβλίο "μυρίζει" θάλασσα και ναυτοσύνη, ενώ μέσα από την ακραία και ανυπότακτη προσωπικότητα του Λάσκου φωτίζονται πολλά χαρακτηριστικά και "χούγια" των ελλήνων ναυτικών ειδικά των χρόνων εκείνων αλλά και διαχρονικά. Ένα βιβλίο που ο τρόπος γραφής σε κρατά αγκιστρωμένο από την πρώτη σελίδα των "προλεγομένων" ακόμα μέχρι και το τέλος της λυσσαλέας, στερνής μάχης που έδωσε ο Λάσκος ενάντια στο πλοίο του κατακτητή που εμβόλισε το υποβρύχιό "του". Ταυτόχρονα, - κι αυτό είναι πολύ σημαντικό σε μια βιογραφία- στην εξιστόρηση μιας ζωής γεμάτη πάθη όχι μόνο δίνεται ξεκάθαρα ένα περίγραμμα της αξιοσύνης των ελλήνων ναυτικών γενικότερα αλλά γίνεται μια εξαιρετική τοποθέτηση όλων αυτών μέσα σε ένα χρονικό πλαίσιο που περικλείει πολλες ταραγμένες στιγμές της ιστορίας.

Δεν αντιλέγω. Εξάλλου όπως είπα και πριν εαν ειχα την ευκαιρία θα ξαναπετούσα με ryan, απλά όλο αυτό το κλίμα γυρω απο τις χειραποσκευές και τις τσάντες προσωπικά το βρίσκω κομμάτι υποκριτικό, όταν το 97% των γυναικών έχουν τσάντα μαζί τους. Όσο για το μπάχαλο που είχει δημιουργηθεί όταν ειχα πετάξει εγώ, δεν έφταιγε τόσο ο κόσμος, εμδεχομένως ούτε η ryanair όσο το κάκιστα οργανωμένο προσωπικό εδαφους. Για το...εμπόριο μέσα στο αεροπλάνο δεν έχω καμιά αντίρρηση αρκεί όμως να μην φωνάζουν λες και έχουν πάγκο σε λαϊκή αγορά, και να μην κάνουν σχετικές ανακοινωσεις από τα μεγάφωνα συνεχεια επί 2,5 - 3 ώρες. Εκεί, ε, σου έρχεται να ανοίξεις την πόρτα και να τους αδειάσεις όξω!

Όταν είχα πάει είχε γίνει μεγάλη φασαρία (όλο κάτι γίνεται όπου χώνω τη μούρη μου ) γιατί λόγω του κανόνα που έλεγε μονο μια βαλίτσα στο αεροσκάφος είχαν υποχρεώσει ακόμα και τις γυναίκες που οπωσδήποτε είχαν τις τσάντες χειρός να τις αδειάσουν με αποτέλεσμα να γινει το σύστριγγλο. Στη συνέχεια πήραν σειρά για μπουν στο αεροσκάφος όσοι είχαν πληρώσει ακριβότερο εισιτήριο αλλά αυτό έγινε με ατσαλο τρόπο από τις υπηρεσίες εδάφους του Charleroi με αποτέλεσμα σύγχιση, ακόμα περισσότερη φασαρία και καθυστέρηση. Κατά τη διάρκεια της πτήσης δεν βρήκαμε στιγμή ησυχίας από τις ανακοινώσεις διαφημήσεων, το πλήρωμα καμπίνας που περνούσε με τα καροτσάκια του και διαλαλούσε την πραμάτειά του (ωσαν τους γλυκομαστιχοπαστελοσαμαλάδες στο λιμάνι της Χίου ένα πράγμα ) κλπ και άλλα τέτοια παρόμοια. Επίσης με "κουρδίζει" το γεγονός ότι πχ χρεώνεται η θέση στην εξοδο κινδύνου και γενικά όλο το σύστημα τιμολόγησης. Αναγνωρίζω βεβαια το ελαφρυντικό ότι έχεις την ευκαιρία να πετάξεις πολύ φτηνά, άρα κάποιο τίμημα θα υπάρχει. Και οκ αν υπήρχε η ευκαιρία να ξαναχρησιμοποιούσα την ryanair θα το έκανα απλά δεν θα πανηγυρίσω και από τη χαρά μου. Σε σχέση πάντως με άλλες αεροπορικές εταιρείες "χαμηλού κόστους" που εχω χρησιμοποιήσει (Wizzair, Easyjet) η Ryanair για μένα είναι μακράν η χειρότερη.

Και ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις (φαίνεται πως) είναι πολλοί οι παράγοντες που οδήγησαν στην τραγωδία Οι υπογραμμίσεις από μένα: Και τα μισά να ισχύουν από αυτά που γράφονται πάλι πολλά είναι... [να τα βλέπουν αυτά και οι δικοί μας εδώ]

Κι αυτό ακούστηκε (η λάθος φόρτωση) όπως και η προβληματική ευστάθεια του πλοίου λόγω μετασκευής του 2013.

Σας παρακαλώ δε θα θελα . Στο τελευταίο μου ταξίδι με Etihad ταλαιπωρήθηκα τόσο πολύ και λόγω αυτού έκανα τέτοιο καυγά που μου έχει μείνει αξέχαστη σαν εταιρεία. Χώρια που μέσα στο αεροπλάνο αν καθόσουν στις τελευταίες θέσεις σχεδόν δεν έβρισκες να φας, χώρια τις καθυστερήσεις χώρια, χώρια...Βέβαια λόγω των σκηνικών μου έκαναν δώρο 40000 μίλια στην κάρτα και μου πλήρωσαν και το ξενοδοχείο που έμεινα λόγω της καθυστερησης αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις τέτοια φασαρία είχαν πολύ καιρό να δουν ! Απ'ότι έμαθα πάντως, την τελευταία περίοδο υπηρξε σωρεία παραπόνων στη συγκεκριμένη εταιρεία οπότε μάλλον κάτι γενικώς δεν πήγαινε καλά. Όσο για τη Ryanair, προφανώς έχω τις χείριστες εντυπώσεις όμως όταν ταξιδεύεις με(τελική τιμή) 50 ευρώ (και αν) πήγαινε-έλα Βρυξέλλες-Μαδρίτη δεν μπορείς να έχεις τις ίδιες απαιτήσεις με οτιδήποτε ακριβότερο. Ότι πληρώσεις παίρνεις στην τελική!

Βρήκα κι ενα πιο πλήρες άρθρο σήμερα. Δεν ξέρω βέβαια την συγκεκριμένη μέρα τι έγινε, να πω πάντως ότι ένας από τους λόγους που έγινε η καινούργια μονάδα στην Ελευσίνα είναι ότι η πρώτη μονάδα ήταν εντελώς πεπαλαιωμένη. Από κει και έπειτα, πάντοτε σε ένα διυλιστήριο και πέριξ αυτου οι ρύποι, οι τιμές τους, η δυσοσμία κλπ είναι κανόνας. Όταν οι αποπνικτική μυρωδιά του Ασπροπυργου φτάνει (κάποιες φορές και λόγω των ανέμων) μέχρι το Χαϊδάρι, δεν νομίζω ότι θα τη γλυτώσει η Ελευσίνα στην οποία εξάλλου το διυλιστήριο είναι πολύ κοντά. Προσωπική μου άποψη ειναι ότι τέτοιες ρυπογόνες βιομηχανίες δεν χτίζονται σε κατοικημένες περιοχές, και αν χτιστούν φροντίζεις να απομακρύνεις τους κατοίκους από κει. Εξάλλου (πάλι κατά την άποψή μου) το πρόβλημα δεν ειναι μόνο όταν βγαίνει πολύς μαύρος καπνός από τα διυλιστήρια. Το πρόβλημα ειναι η μόνιμη συμβίωση με τους ρύπους (έστω και άοσμους) που εκπέμπουν τέτοιες εγκαταστάσεις. Το πρόβλημα είναι η θεώρηση με το στανιό (από το Δήμο αλλά και από τους δημότες) ότι η περιοχή ειναι υποβαθμισμένη (όντως είναι) αλλά και η πλήρης απουσία πράξεων για να βελτιωθεί η κατάσταση ακόμα και σε άσχετους τομείς. Μια βόλτα στα πέριξ της Ελευσίνας αρκεί νομίζω. Για την εγκατάσταση τώρα, 4 χρόνια μπαινόβγαινα εκεί μέσα, και έχω μια εικόνα των μέτρων ασφαλείας, τα οποία ειναι όντως από αρκετά ως πολύ αυστηρά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ατυχήματα δεν θα γίνουν. Έτσι, ενώ ο χώρος επιτηρείται από κάμερες αδιάκοπα και όποιος παραβαίνει τις οδηγίες κινδυνεύει να μην του επιτραπεί ξανα η είσοδος, δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί η ανθρώπινη βλακεία. Κάποια φορά, ενώ οι εργασιες επέκτασης ειχαν ξεκινήσει για τα καλά, έπιασε και πάλι φωτιά στο χώρο. Η κινητοποίηση ήταν αμεσότατη και φυσικά ακολουθηθηκαν όλες οι διαδικασίες ασφαλείας (πυροσβεστικά οχήματα, διακοπή φορτώσης/εκφόρτωσης στα πλοία για κάποιες ώρες κλπ). Η φωτιά είχε ξεσπάσει και πάλι κοντά σε δεξαμενή και μάλιστα δεξαμενη υγραερίου. Η αιτία ανακαλύφθηκε αργότερα: κάποιοι από τους εργάτες των συνεργείων (στην πλειοψηφία τους ξένοι και δεν το λέω από ρατσισμό αλλά είναι η αλήθεια) όχι μόνο κάπνιζαν (εννοείται πως το καπνισμα απαγορεύεται) κοντά στη δεξαμενή αλλά πέταξαν και τα μισοσβησμένα τσιγάρα τους σε μια πρασιά εκεί κοντα με αποτέλεσμα να έχουμε τα ευτράπελα. Να πω επίσης ότι σειρήνες τόσο στην εγκατάσταση της Ελευσίνας, όσο και του Ασπροπύργου ακούγονται πολύ συχνά, και υπάρχουν και σχετικές επεξηγηματικές ανακοινώσεις οι οποίες αναφέρουν την αιτία (πάρα πολλές φορες είναι ασκήσεις ετοιμότητας) και/ή τον τομέα τον οποίο αφορά ο συναγερμός. Το ζήτημα νομίζω θα λυθεί εαν η διοίκηση των εγκαταστάσεων της Ελευσίνας ασχοληθεί μεθοδικά και με σύστημα με τη διαρκή ενημέρωση των δημοτών (με την προϋπόθεση ότι και οι ίδιοι οι δημότες θέλουν να ασχοληθούν πραγματικά), ώστε να μην υπάρχουν τέτοιες άσχημες εικόνες και εντυπώσεις. Τέλος, ας μη γελιόμαστε, τα διυλυστήρια είναι απο τις τελευταίες βιομηχανικές μονάδες που απέμειναν στη χώρα. Αντί να ασχολούνται και να μεθοδεύουν τον κόσμο με πολιτικές κορώνες, ας καθίσουν να βρουν λύσεις στα (όποια) προβλήματα συνεπάγεται η λειτουργια τόσο οχληρών εγκαταστάσεων. Δεν γίνεται όμως να τα κλείσουμε. ΥΓ1 : Δυστυχώς δεν έχω σ'αυτον το υπολογιστή τις φωτογραφίες που είχα πάρει σε αντίστοιχη περίπτωση πυκνού καπνού απο το διυλιστηριο του Ασπροπύργου. Αλλιώς θα βλέπατε ότι μπροστά οι τσιμινιέρες του European Express (όταν κάπνιζε)και του Άκου Μαρία μαζί ήταν απλό...μπάρμπεκιου . ΥΓ2 : Πριν από περίπου ένα χρόνο, σε ένα από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια του Ομαν (και μάλλον πολλαπλώς μεγαλύτερο από της Ελευσίνας) το οποίο εκτελούσε προγραμματισμένο shut-down ξέσπασε πυρκαγια στο χώρο του φουγαρου ( την αποκαλούμενη "φλόγα"), το οποίο όχι μόνο τυλίχθηκε στις φλόγες, αλλά γκρεμίστηκε κιόλας!! Δεν υπήρξαν όμως ούτε υστερίες ούτε φωνές, το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε και έληξε εκεί. Και δεν ειναι φυσικά το μονο ατυχημα που εχει συμβει. Αυτό όμως που χρειάζεται εινια ψυχραιμία και καθαρό μυαλό.

Διαβάζοντας το κείμενο μου ήρθαν στο νου σκηνικά από αξεχαστους τηλεοπτικούς καβγάδες-ξεκατινιάσματα και σε κάθε περίπτωση αυτα τα περιστατικά και οι συμπεριφορές απάδουν της ιδιότητας και του ενός και του αλλου.

Έτσι είναι. Αυτές είναι οι περιπτώσεις στις οποίες η πειθαρχία είναι όχι απλά τροχοπέδη αλλά μπορεί να αποβεί μοιραία. Όσο για τις εξελίξεις, η Πρόεδρος της χώρας δήλωσε πως η εγκατάλειψη πλοίου ισοδυναμεί με φόνο. 7 πλέον οι συλλήψεις, 87 πτώματα έχουν ανασυρθεί μέχρι στιγμης, και επιβεβαίωση ότι ο πλοίαρχος και το πλήρωμα εγκατέλειψαν το πλοίο πριν από τους επιβάτες. Και στις καμπίνες τους κιόλας; ούτε καν σε σταθμούς συγκέντρωσης ; ; Κάπου άκουσα μεταφραση των συνομιλιών του πλοίου με το κέντρο ελέγχου, ήταν αρκετά φανερό ότι ο έλεγχος και η απαιτούμενη ψυχραιμία είχαν χαθεί...

Άραγε ισχύει αυτό που γράφεται ότι οι επιβάτες πήραν εντολή να μην μετακινηθουν από τις θέσεις τους για 40 λεπτά ; Και ΟΚ δεν υπήρχαν σωστικά σκάφη και ήταν επίφοβο να πέσει κόσμος στη θάλασσα. Βάρκες δεν είχε το πλοίο ; βαρελάκια ; τίποτα δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ; ; Έτσι όπως τα λένε αυτοί οι άνθρωποι πήραν 290 ψυχές στο λαιμό τους. Σύμφωνα με αυτό τα αίτια της τραγωδίας ακόμα δεν είναι γνωστά, ενω δύτες είδαν 3 πτώματα από ένα φινιστρίνι αλλά δεν μπόρεσαν να το σπάσουν για να τα βγάλουν έξω. Και απ'ότι φαίνεται επίκειται επιχειρηση να ανασηκωθεί λίγο το σκάφος από το βυθό προκειμένου να διευκολυνθεί η ανάσυρση των πτωμάτων ( ; ) Τέλος, εαν συνέβη κι αυτό δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για σχόλια:

Μέσα σε 20 ιστορίες, στα "λόγια της πλώρης"ο Καρκαβίτσας έκανε ένα ακριβές ψυχογράφημα του Έλληνα ναυτικού, τα χαρακτηριστικά του οποίου έχουν μείνει αναλλοίωτα μέσα στους αιώνες. Πέραν της ηθογραφικής αξίας των διηγημάτων, εκείνο που -κατά τη γνώμη μου- μετράει περισσότερο είναι η λεπτομερής σκιαγράφηση της ψυχοσύνθεσης των ναυτικών δοσμένη με τρόπο περιγραφικό μέσα από τις ιστορίες αυτές. Οι φωνές, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, η επίκληση των Αγίων αλλά και η συμμαχία ακόμα και με το διάβολο προκειμένου να γλυτώσουν, η "ελευθεριάζουσα" ζωή, ο κάματος, ο μόχθος, η εργατικότητα, η αντιπάθεια στην οκνηρία, η υπέρβαση των προσωπικών δυνάμεων, οι προλήψεις, τα πειράγματα, η δύναμη του χαρακτήρα, με δυο λόγια ο πόθος και το πάθος για το θαλασσινό στοιχείο ("με κράζει η θάλασσα" αναφέρει σε ένα απο τα διηγήματα) περνάνε μπροστά στα μάτια του αναγνώστη με εξαιρετική γλαφυρότητα. Αργότερα ίσως περάσω και κάποια από τις ιστορίες, αυτή που εγώ θεωρώ ως πιο χαρακτηριστική.

Καλό Πάσχα σε όλους, και μια σκέψη για όσους (ναυτικούς ή μη) θα περάσουν αυτές τις μέρες μακριά από τους δικούς τους! Να είμαστε όλοι καλά!

Τα πράγματα αρχίζουν να ειναι σκούρα, για τους 287 αγνοούμενους. Εντωμεταξύ ποικίλουν οι εικασίες για τα αίτια του δυστυχήματος. ΥΓ: ασχολίαστα τα συντακτικά λάθη στον πρωτο σύνδεσμο

Πάει κι αυτό για...saga μου φαίνεται..

Για την ιστορία να πούμε ότι τα πλοία απέπλευσαν για τους προορισμούς τους με μικρές υλικές ζημιές. Ιδού και ένα ραπόρτο:

Όντως και μάλιστα δεν έπεσε το μάτι μου πάνω σ'αυτό. Τώρα που το είπες έψαξα και βρηκα. Δυο ειναι τα σενάρια: είτε πήγαινε για επισκευές είτε για διάλυση. Κι έτσι, ο Άγιος Ραφαήλ, στα 45 του έκλεισε τον κύκλο του, αν και άγνωστο που ακριβώς.

Θετικές προοπτικές για τον Πειραιά δίνει η Ναυτεμπορική

Φαίνεται πως...κούτρισαν δυο φορτηγά -και τα δύο υπό ξένη σημαία- έξω από το Σίγρι στη Λέσβο. Δεν φαίνεται να υπήρξαν τραυματισμοί ή ρύπανση παρά μόνο υλικές ζημιές, ενώ οι πλοίαρχοι δεν ζήτησαν βοήθεια.