ΣΕΙΡΙΟΣ

To πλοίο από χθες το πρωί βρίσκεται στην Ηγουμενίτσα.

Από ότι βλέπω στο AIS, πρέπει να έχει πλαγιοδετήσει στην προβλήτα με τις δεξαμενές "ανάποδα", με την πλώρη προς το Πέραμα δηλαδή και την πρύμη προς την Κυνόσουρα.

Είμαστε στον Απρίλιο του μακρινού 1968. Και πιό συγκεκριμμένα, την ημέρα της καθέλκυσης του ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ στο ναυπηγείο Ναυτίλος του Περάματος. Στα δεξιά του πλοίου, και πιθανότατα στο διπλανό ναυπηγείο, διακρίνουμε μία παντόφλα, ή μάλλον για την ακρίβεια τον χώρο του γκαράζ της, και ένα αρκετά μεγάλο όνομα γραμμένο στην πλώρη της. Δυστυχώς η φωτογραφία προέρχεται από τον τύπο της εποχής, και λόγω του μεγάλου ράστερ και της μικρής ανάλυσης, ήταν αδύνατο στο ...γνωστό τριμελές παντοφλοσυμβούλιο του shipfriends το οποίο συνεκλήθη πριν λίγους μήνες για ακριβώς αυτόν τον λόγο , να αποκρυπτογραφήσει το όνομα. Σήμερα το πρωί, ο καλός μου φίλος και άξιος καραβολάτρης Αντώνης Λαζαρής, μου έστειλε μία καταπληκτική φωτό από την καθέλκυση του ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ, αυθεντική και αγορασμένη από τον φωτογράφο που είχε καλύψει τότε το γεγονός. Στην φωτό το πλοίο γλυστράει ήδη στην θάλασσα, και δίπλα του διακρίνεται πλέον και η υπερκατασκευή της μέχρι πριν λίγα λεπτά κρυμμένης παντόφλας, η οποία δεν είναι άλλη από την ιστορική ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ, την παντόφλα που όπως και στο ποστ που άνοιξε το παρόν θέμα είχαμε επισημάνει, ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '50, την πορθμειακή γραμμή Κέρκυρας - Ηγουμενίτσας μαζί με ένα-δύο ακόμα πορθμεία. Να σημειώσουμε ότι η φωτό που παραθέτουμε, είναι η πρώτη και μοναδική του πλοίου που ανεβαίνει στο διαδίκτυο, και να ματα-επισημάνουμε (διά ευνόητους λόγους) ότι ανήκει στην προσωπική συλλογή του Αντώνη Λαζαρή .

Στα Αμπελάκια κατευθύνεται το ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΟΥ, και απορώ ειλικρινά που χωράνε τόσα πλοία που συνέρρευσαν τους τελευταίους μήνες στην περιοχή. Έχουμε και λέμε : PRINCESS T, ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ, τα τρία ...ΚΕΝΤΕΡΟΠΛΟΙΑ, το ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΕΞΠΡΕΣ και τώρα το ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΟΥ. Και δεν υπολογίζω βέβαια τα διάφορα πλοία της ποντοπόρου που βρίσκονται ανά καιρούς εκεί, ούτε και τα κάμποσα παρατημένα. Καιρός για καμμιά βόλτα προς τα εκεί..... (Π100 και polmyt ακούει ??? )

To EVANGELISTAS είναι ένα αρκετά εντυπωσιακό θα μπορούσα να πω Ε/Γ-Ο/Γ που δραστηριοποιείται στην νότια Χιλή, στις εξωτικές διαδρομές και λιμάνια της Παταγονίας. Έχει ναυπηγηθεί το 1978 στην Ιαπωνία ως αμιγές RO/RO, και το ιστορικό του περιλαμβάνει τα παρακάτω ονόματα, τα οποία βέβαια δεν χωρούσαν όλα στο description του τίτλου : Admiral Atlantic (1978), Romira (1984), Maersk Flanders (1986), Maersk Friesland (1999), Friesland (2000), Magallanes (2001), Evangelistas (2007). Ως RO/RO ταξίδευε όλα του τα χρόνια στην βόρεια Ευρώπη μέχρι το 2000, οπότε και αγοράστηκε από την Navimag Ferries, υπέστη μία εκτεταμένη μετατροπή η οποία το μετέτρεψε σε Ε/Γ-Ο/Γ, μετονομάστηκε σε MAGALLANES και δρομολογήθηκε όπως είπαμε και παραπάνω στην νότια Χιλή. Το 2007 μετονομάστηκε σε EVANGELISTAS, όνομα που είχε παλαιότερα και άλλο πλοίο της εταιρείας (CONDOR, 1972, IMO 7221512) το οποίο το 2003 πουλήθηκε για scrap. Στην Navimag Ferries ανήκε μέχρι πρόσφατα και το PUERTO EDEN (ΑΕΤΟΣ) που πουλήθηκε για scrap πριν τρεις μήνες, ενώ το 2009 απέκτησε το AMADEO I (IMO 7427752). Tέλος, να δούμε το EVANGELISTAS και προ μετασκευής, εν έτει 1998 ως MAERSK FLANDERS. Πηγή φωτό : flickr - Navimag Ferries (1978, ex- Admiral Atlantic, Romira, Duke of Flanders, Maersk Flanders, Maersk Friesland, Friesland, Magallanes, scrapped as Angelis)

Να ρωτήσω κάτι ??? Αν το πλοίο είχε ανοιχτά τα stabilizers δεν θα είχε χτυπήσει στο ντόκο πριν ακουμπήσουν εκεί τα πλαινά του, πολύ δε περισσότερο με την κλίση ήδη που είχε δεξιά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πλαγιοδετήσει ??? Αντίθετα, στο βίντεο βλέπουμε να έρχεται και να κολλάει στο ντοκ και χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί κάποιο τράνταγμα.

.....και στο ναυπηγείο Παναγιωτάκη βέβαια, όπου τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια κάνει τις ετήσιες συντηρήσεις του.

Από την στιγμή που το ΒΑΣΟΣ Κ εξυπηρετεί την γραμμή Σάμης - Αστακού, τι γίνεται με την γραμμή Ληξούρι - Αργοστόλι ??? Έχει επανέλθει κανένα εκ των ΑΙΝΟΣ - ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ή παραμένει κλειστή και η συγκοινωνία μεταξύ των δύο πόλεων γίνεται μόνο οδικώς ???

...στην οποία (γραμμή) έμεινε μόνο για δύο-τρεις ημέρες, αφού το τελευταίο δεκαήμερο αντικαθιστά το ΙΟΝΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ στην γραμμή Σάμης - Αστακού.

Το πλοίο μετά από αρκετές ημέρες απραξίας λόγω των γνωστών προβλημάτων με τα πιστοποιητικά του, μετακινήθηκε σήμερα το πρωί από την Πεσάδα στο Ληξούρι.

Απορία, ή αν προτιμάτε, κουίζ (χωρίς όμως να γνωρίζω την απάντηση). Για ποιό πλοίο κάνει λόγο στο παρακάτω απόσπασμα η Αργώ, τον Οκτώβριο του 1972 ??? Ε/Γ-Ο/Γ κλειστού τύπου, καθελκύσθηκε (ή τουλάχιστον επρόκειτο να καθελκυσθεί) τον Δεκέμβριο του 1972, με το όνομα ΤΑΚΗΣ το οποίο υποθέτω θα ήταν ανάλογη περίπτωση με το ΣΚΟΡΠΙΟΣ για το ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ, δηλαδή δεν θα ταξίδεψε ποτέ με αυτό.

Όπως λες κι εσύ, και πολύ σωστά, τίποτα δεν μπορεί να είναι σίγουρο, (αν δεν έχεις τραβήξει ...μόνος σου την φωτογραφία ). Σίγουρο είναι ότι το πλοίο ταξίδεψε μέσα στο 2011, γιατί εκτός από την φωτό που παρέθεσα, βρήκα και άλλες πάλι με το ALEJANDRINA, τραβηγμένες και αυτές μέσα στο '11, και από διαφορετικούς χρήστες.

Το PUERTO EDEN (ex- ΑΕΤΟΣ, BORE VII) είχε κατασκευαστεί το 1972 στην Φινλανδία. Να ξαναπαραθέσουμε το link με τα στοιχεία του από το FAKTA, στα οποία βέβαια είχε αναφερθεί στο ποστ που άνοιξε το θέμα ο Nick the Greek, αλλά που δεν εμφανιζόντουσαν μετά την ζημιά που είχε πάθει το site. To πλοίο ταξίδευε μέχρι και πρόσφατα για την Navimag Ferries στην νότια Χιλή, στις ίδιες περιοχές και λιμάνια με τα επίσης πρώην "δικά μας" ΔΗΜΟΣ Π, ΠΗΓΑΣΟΣ ΑΙΔΗΨΟΥ και ΜΥΡΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ. Μόλις πριν τρεις μήνες, τον Ιούνιο που μας πέρασε πουλήθηκε για scrap, κατά "διαβολική" σύμπτωση το ίδιο χρονικό διάστημα που πήγε επίσης για scrap το κατά πέντε χρόνια νεότερο αδερφό του, το ΝΟΤΟΣ. Nα το δούμε σε δύο φωτό από τα φιορδς της Παταγονίας, τον περασμένο Ιανουάριο, και μερικά χρόνια πιό πριν.

Tι κι αν το πλοίο εμφανίζεται να έχει διαγραφεί από τα αρχεία των Lloyds από τον Ιούνιο του 2010 ??? Οι παντόφλες έχουν αποδείξει ότι .....ξέρουν να επιβιώνουν και είναι επτάψυχες. Ιδού λοιπόν το ΠΗΓΑΣΟΣ ΑΙΔΗΨΟΥ στο Puerto Natales της νότιας Χιλής, ανανεωμένο και φρεσκοβαμμένο σε νέα χρώματα, αυτά της NAVIERA AUSTRAL (εταιρεία στην οποία ανήκει και το DON BALDO - MΥΡΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ), σε μία σχετικά πρόσφατη φωτό από τον Απρίλιο του 2011. Πηγή : flickr

Παρασκευή βράδυ, και ανα διαστήματα απόψε, στο πλοίο "προβάρονται" τα νέα του (???) στοιχεία στην συσκευή AIS. Nέο όνομα (???) VICTORY STEP, με Παναμαική σημαία, και αναγραφόμενο προορισμό Shangai.

Ελάχιστες φωτογραφίες του ΔΗΜΟΣ Π - ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ στο εξωτερικό έχουμε δει όλο το διάστημα που δραστηριοποιείται στην μακρινή Χιλή. Και καμμία μέχρι σήμερα με τα τωρινά του χρώματα, ή από την περιοχή όπου δραστηριοποιείται. Το πλοίο λοιπόν εξακολουθεί να ταξιδεύει ακόμα, στο Puerto Montt στην νότια Χιλή (Παταγονία), από όπου μπορούμε να το δούμε σε δύο σχετικά πρόσφατες όμορφες φωτογραφίες. Πηγή : flickr - Dario Lama

Aυτή η ημερομηνία άφιξης πράγματι δινόταν από το σήμα του στο AIS. Το ΜΕΛΙΝΑ ΙΙΙ ωστόσο φτάνει αύριο Σάββατο στο Puerto Montt της νότιας Χιλής, όπου θα είναι και η βάση του. Μετά από τρεις (ακριβώς) μήνες δηλαδή από την ημέρα που αναχώρησε από τον Πειραιά, έχοντας "διαβεί" μέσα στο διάστημα αυτό, την Μεσόγειο, τον Ατλαντικό ωκεανό, την διώρυγα του Παναμά, και τον Ειρηνικό. Στο Puerto Montt, θα βρει τa ΔΗΜΟΣ Π (KAVALA), ΠΗΓΑΣΟΣ ΑΙΔΗΨΟΥ (ALEJANDRINA) και ΜΥΡΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ (DON BALDO) που δραστηριοποιούνται επίσης στις ίδιες μαγευτικές διαδρομές και δρομολόγια, στα φιορδ και τα πανέμορφα τοπία της Παταγονίας.

Αύριο το πρωί το πλοίο θα βρίσκεται στον Πειραιά (ή τουλάχιστον στα πέριξ αυτού). Αυτή την ώρα στα νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου.

Καλέ μου φίλε Hastaroth, δεν είναι μόνο στους "δύο Αγίους" το πρόβλημα και στα εκδρομικά. Ξεχνάς πολλά ακόμα πλοία, σημαντικά για τις γραμμές που εξυπηρετούν όλο τον χρόνο και όχι μόνο την καλοκαιρινή σεζόν. Πολύ πρόχειρα να αναφέρω τα ΝΗΣΟΣ ΘΗΡΑ και ΟΙΝΟΥΣΣΑΙ στην Χίο, τις παντόφλες ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΕΛΕΝΗ, ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ, ΛΕΥΚΙΜΜΗ στην Κέρκυρα. ΑΙΝΟΣ, ΑΝΤΖΕΛΑ, ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ΙΟΝΙΟΝ ΠΕΛΑΓΟΣ, ΚΑΠΤΑΙΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ στην Κεφαλονιά, ΣΑΜΑΡΙΑ και ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ στη νότια Κρήτη, και πολλά άλλα βέβαια.

Γνωρίζουμε άραγε και το που θα "δέσει" ??? Θα συνεχιστεί η παράδοση της BLUE STAR και θα πάει στην Σύρο, ή θα έρθει κατά τα μέρη του Πειραιά (όπως τα άλλα δύο της γραμμής) ???

Όλοι μας, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς, που σαν τις "άδικες κατάρες" με τις φωτογραφικές μας στα χέρια, τριγυρνάμε στα πέριξ των ναυπηγείων της ευρύτερης επισκευαστικής ζώνης του Πειραιά, έχουμε κάποια φορά περάσει και από το καρνάγιο του μαστρο Μπάμπη Νικολόπουλου στην Βλύχα της Ελευσίνας. Όχι και τόσο γνωστό σαν όνομα βέβαια, μιας και βρίσκεται δίπλα στου Σάββα, το όνομα του οποίου χρησιμοποιούμε σχεδόν πάντα όταν θέλουμε να αναφερθούμε στην περιοχή. Και τι καράβια δεν έχουν περάσει από του μαστρο Μπάμπη... Πόσες φωτογραφίες δεν έχουμε δει εκεί, είτε στην gallery του φόρουμ είτε σε sites του εξωτερικού. Από εκεί φύγανε για το τελευταίο τους ταξίδι τα ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ και ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΟΖΟΒΙΩΤΙΣΣΑ, το ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΟΥ όταν πουλήθηκε στο εξωτερικό, εκεί βρισκόταν μέχρι πριν λίγο καιρό το ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Τ, δίπλα στο ΣΤΡΟΦΑΔΕΣ που παραμένει, πριν φύγει για το Aliaga. Για να μην πάμε σε παλαιότερα ακόμη χρόνια, ή στα δεκάδες πλοία της ποντοπόρου που ανα καιρούς έχει φιλοξενήσει. Ήταν στις 24 του περασμένου Ιούλη, Κυριακή μεσημέρι, που ξαναπέρασα από την περιοχή, λίγες ημέρες πριν την αναχώρηση του ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. Η μεγάλη καγκελόπορτα ήταν ανοιχτή και σκέφτηκα να μπω στον χώρο για να τραβήξω λίγο πιό κοντά την παντόφλα ΜΑΙΡΗ ΙΙΙ που επί πολλά χρόνια βρίσκεται εκεί. Στάθηκα μπροστά στον καταπέλτη του πλοίου και τότε είδα από το βάθος του καρνάγιου να έρχεται προς το μέρος μου ένας άνθρωπος κάπως μεγάλος σε ηλικία, πρόχειρα ντυμένος, με δύο ...τσοπανόσκυλα , ¨γαιδούρια" σε μέγεθος, δίπλα του. Με ρώτησε σε έντονο ύφος τι ήθελα, και όταν του είπα -ευγενέστατα- ότι ήθελα να τραβήξω κάποιες κοντινές φωτογραφίες του πλοίου, με ακόμα πιό έντονο και φανερά ενοχλημένο ύφος μιλώντας στον πληθυντικό, μου έδειξε την έξοδο. Ξεκίνησα να φύγω και ο άνθρωπος -μαζί με τα σκυλιά βέβαια- με συνόδευσε προς την καγκελόπορτα. Πηγαίνοντας προς τα εκεί του έπιασα την κουβέντα, και με αφορμή ερώτηση μου γιατί βρίσκεται η παντόφλα τόσα χρόνια εκεί, η συζήτηση πέρασε στα ...πολιτικά, στα του Ελληνικού κράτους γενικότερα, με όχι και τόσο είναι η αλήθεια "κομψούς" χαρακτηρισμούς. Είχαμε πιά σταθεί στην καγκελόπορτα για κανένα δεκάλεπτο περίπου, μιλάγαμε ο ένας στον άλλο με τα μικρά μας ονόματα, και είχα μάθει ότι δεν ήταν φύλακας αλλά ο ιδιοκτήτης του καρνάγιου. Ώσπου ο μαστρο Μπάμπης μου ζήτησε συγγνώμη που με είχε τόση ώρα ...όρθιο, και με κάλεσε μέσα για να με κεράσει ένα ποτήρι κρύο νερό τουλάχιστον, όπως μου είπε. Γυρίσαμε μέσα στον χώρο, και περπατώντας πίσω από τις πρύμες των καραβιών πήγαμε για να πάρει κάτι από το γραφείο του, μία παλιά γέφυρα αλιευτικού, κατάλληλα και πολύ όμορφα διαμορφωμένη στην οποία μάλιστα με προέτρεψε να μπω για να την δω. Δεν καθήσαμε όμως εκεί, αφού με κάλεσε στο σπίτι του, λίγα μέτρα πιό πέρα, και αυτό επίσης μέσα στον χώρο του καρνάγιου. Πήγαμε προς εκεί και αντίκρυσα ένα πολύ όμορφο μικρό "σπίτι" το οποίο είχε κατασκευαστεί με κύρια βάση την γέφυρα ενός άλλου παλιού αλιευτικού, αλλά αρκετά μεγαλύτερη από αυτή που χρησιμοποιούσε ως γραφείο. Ανεβήκαμε την ξύλινη σκάλα, ο Μπάμπης άνοιξε την παλιά βαριά μαονένια πόρτα της γέφυρας από την πλευρά που παλιότερα ήταν η αριστερή βαρδιόλα και μπήκαμε σε ένα καταπληκτικό, πανέμορφο και συνάμα λιτό και λαικό κανονικό σπίτι. Ο χώρος της γέφυρας είχε μετατραπεί σε ένα πολύ όμορφο και "ζεστό" καθιστικό, με την τιμονιέρα στην θέση της, κάδρα στους μπουλμέδες, και ένα πολύ όμορφο τζάκι στην θέση της πόρτας προς την δεξιά βαρδιόλα. Στο πίσω μέρος της γέφυρας όπως μου είπε, ήταν η μικρή κουζίνα και το υπνοδωμάτιο του. - Καλά βρε Μπάμπη μου, και εδώ μένεις μόνιμα, μέσα στο καρνάγιο ? -Που να πάω Γιώργο μου, μέσα στις πολυκατοικίες και τα τσιμέντα ? Εδώ βέβαια μένω, μόνιμα όλο τον χρόνο. Πήγε στην κουζινούλα για να μου φέρει τον καφέ και ένα νερό, και τότε το μάτι μου έπεσε σε πολλές φωτογραφίες που ήταν είτε κολλημένες στον μπουλμέ είτε σε καδράκια, και στις οποίες -σε όλες- απεικονιζόταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, μόνος του ή (στις περισσότερες) με παρέα. Στο ράφι πάνω από το τζάκι, δεκάδες cd του Στέλιου, δίπλα σε ένα μικρό στερεοφωνικό. "Εδώ είμαστε" σκέφτηκα, "ομοιοπαθής ο Μπάμπης", και έμεινα να κοιτάω διακριτικά τριγύρω. Όταν επέστρεψε τον ρώτησα το εμφανές και αυτονόητο βέβαια, αν δηλαδή ήταν από τους "φανατικούς" του Καζαντζίδη, και του είπα βέβαια ότι είμαι και εγώ ένας από αυτούς. Με κοίταξε κάπως περίεργα και με ρώτησε αν είχα παρατηρήσει καλά τις φωτογραφίες. Τις ξανακοίταξα λοιπόν με μεγαλύτερη προσοχή, και παρατήρησα ότι σχεδόν σε όλες δίπλα στον Καζαντζίδη ήταν και ο Μπάμπης. - Ο Στέλιος Γιώργο μου, ήταν αδελφός μου, ο καλύτερος μου φίλος και γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Ερχότανε εδώ στο καρνάγιο, τα μεσημέρια, τα απογεύματα, τα βραδάκια. Καθόμασταν και πίναμε τα ούζα ή τα τσιπουράκια μας, ανάλογα κάθε φορά τι βρισκότανε, ανάβαμε και τα κάρβουνα και ψήναμε, πότε το χταποδάκι μας, πότε τις σαρδελίτσες, πότε κανένα πιό μεγάλο που έπαιρνε ο Στέλιος από τις τράτες στην Ελευσίνα. Περνούσαμε όμορφα, και η παρέα σιγά - σιγά με την ώρα μεγάλωνε. Του άρεσε του Στέλιου η μυρωδιά του καρνάγιου, χάζευε τα πλοία που ανα καιρούς είχα δεμένα, και έπιανε κουβέντα με τους ναυτικούς. Τον χειμώνα πάλι, καθόμασταν εδώ μέσα δίπλα στο τζάκι, να η πολυθρόνα που κάθεσαι τώρα εσύ ήταν η αγαπημένη του μάλιστα θέση. Φτιάχναμε τότε τίποτα στο κουζινάκι, ή πριν έρθει ο Στέλιος, τις περισσότερες φορές απροειδοποίητα, πέρναγε από καμμιά ταβέρνα και έφερνε μεζέδες τυλιγμένους στην λαδόκολα. Και εκείνα τα χρόνια φίλε Γιώργο, πίστεψε με, δεν είχα ούτε έναν δίσκο, ούτε μιά κασσέτα του. Τι να τα κάνω, αφού είχα τον φίλο μου, και μου τραγούδαγε εδώ, να εδώ δίπλα στ' αυτί μου...... Κάτσε, να σου φέρω να δεις και το τελευταίο δώρο που μου είχε φέρει πριν "φύγει". Σηκώθηκε και πήγε στο πίσω μέρος, στο υπνοδωμάτιο, και εγώ είχα απομείνει να σκέφτομαι αν όλα αυτά πράγματι τα ζούσα. Γύρισε μετά από λίγα λεπτά, και μου έδειξε με απίστευτη χαρά και καμάρι το δώρο του φίλου του. Ήταν ένας δερμάτινος σκούφος, αχρησιμοποίητος, ολοκαίνουργιος, με δύο πλαινά που κατέβαιναν για να καλύπτουν τα αυτιά. Ολόιδιος με αυτούς που ο Καζαντζίδης φόραγε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, και τον είχαμε δει και σε πολλές φωτογραφίες. Μου είπε πολλά ακόμα ο Μπάμπης για τον φίλο του, πράγματα που δεν είχαν βγει ποτέ στην δημοσιότητα, άγνωστες πτυχές της ιδιωτικής του ζωής, ακόμα και -σε δική μου απορία που του εξέφρασα- τους λόγους για τους οποίους ο μεγάλος καλλιτέχνης δεν έκανε ποτέ τουλάχιστον μία μεγάλη συναυλία, γεμίζοντας αναμφισβήτητα δύο και τρεις φορές το Ολυμπιακό στάδιο, και της οποίας τα έσοδα θα πηγαίναν αποκλειστικά σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. - Ωραία ρε φίλε, να τις κάνω τις συναυλίες, μου έλεγε φίλε Γιώργο. Και να φωνάξω και παπάδες να κάθονται στην είσοδο να κόβουν τα εισιτήρια για να μην μπορέσει να πει κανένας ............. ότι τις έκανα για να κερδίσω έστω και φράγκο. Αλλά γιατί ρε Μπάμπη, για να πάρουν το 90% οι κερατάδες της εφορίας, και οι εβραίοι οι πολιτικοί ? Γιατί τόσα θα πάρουν, και ο Καζαντζίδης θα έχει τραγουδήσει για το τίποτα, και στο φινάλε θα έχω κοροιδέψει και τον κόσμο που πλήρωσε το εισιτήριο για να με δει. - Στα τελευταία του, φίλε μου Γιώργο, δεν μπορούσε να έρθει πιά στο καρνάγιο, και πήγαινα εγώ και τον έβλεπα στην Ελευσίνα, στο σπίτι του φίλου του, του ................. Κι αν θες να μάθεις, το τελευταίο του τσίπουρο, μαζί μου το ήπιε. Είχα πάει να τον δω, κανά δυό μήνες πριν το τέλος. Ήταν χάλια πια, πολύ πεσμένος, και μελαγχολικός. - Ε ρε φίλε, του είπα. Τι θα γίνει, θα το βάλουμε κάτω ? Και φώναξα και μας έφερε η κυρά Βάσω από ένα τσίπουρο και ήπιαμε. Δεν τον ξαναείδα από τότε. Δεν μπορούσα............... .................................................................................................................................................... - Φεύγω Μπάμπη, άργησα, μας πήρε η ώρα και δεν το καταλάβαμε. Θα ξανάρθω όμως, και αυτή την φορά χωρίς άδεια χέρια. Κάτι θα κρατώ, μα ένα μπουκάλι τσίπουρο από την πατρίδα της γυναίκας, μα ένα άλλο πεσκέσι. Σε ευχαριστώ για όλα, για την κουβεντούλα και το άνοιγμα της καρδιάς σου. Είσαι, και να το ξέρεις, ένας σπουδαίος άνθρωπος. - Να ξανάρθεις φίλε μου. Όποτε θέλεις. Δεκτό το τσίπουρο, αλλά μέχρι εκεί. Να ξανάρθεις, και θα βάλω κάρβουνα να ψήσουμε κανένα θαλασσινό, να αράξουμε, και εσύ να χαζεύεις τα καράβια που τόσο σ' αρέσουνε.

Από ότι φαίνεται, ευτυχώς διαψεύδεται. Το πλοίο μετά από 70 ημέρες ακινησίας στο λιμανάκι της Ελευσίνας, αναχώρησε πριν λίγη ώρα με αναγραφόμενο προορισμό στο AIS το Καρλόβασι της Σάμου.

Το ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ στον Σαρωνικό αυτήν την ώρα, με ...υποψήφιο προορισμό το Aliaga (όπως μας έχει συνηθίσει). Πρέπει να παρέλαβε πριν λίγη ώρα από τον μώλο ΔΕΗ, από το σημείο όπου εδώ και ένα μήνα βρισκόταν (είναι άραγε ακόμα εκεί ???) το μοτορσιπάκι ΧΡΙΣΤΙΝΑ.

Φαντάζομαι θα γνωρίζεις κάτι περισσότερο, γιατί από όσα ξέρω, δεν αρκεί μία μεθόρμιση από την Δραπετσώνα στο Πέραμα για να βγει τέτοιο συμπέρασμα. Να πήγαινε σε καμμιά ντάνα στην Ελευσίνα, ή ακόμα και στην Κυνόσουρα, θα το καταλάβαινα.

Θα έλεγα πως όλο το "παρουσιαστικό" της θυμίζει παντόφλα των 80s και όχι βέβαια του 2000.