ΝΗΡΕΑΣ

Για να μην ξαναγράφω τα ίδια, προσυπογράφω πλήρως την άποψη του Ντίνου. Και ιδιαίτερα τα τονισμένα με κόκκινο. Τα ίδια περίπου (αναλυτικότερα και με μικροδιαφορές) είχα γράψει προ εξαμήνου, αλλά δυστυχώς τα έφαγε η μαρμάγκα και δεν τα έχω να τα ξαναβάλλω. Όταν έχουμε δοκιμασμένες λύσεις (Απόλλωνες, Μυτιλήνη), εμείς ψαχνόμαστε με τα καταμαράν, τα monohull και τα τοιαύτα.

Όπως πάντα σβέλτος και καλά πληροφορημένος ο Nick. Μόνο μία ένσταση στα παραπάνω: τα σωσίβια και τα παιδικά σωσίβια οι Γερμανοί τα βρήκαν σωστά τοποθετημένα και στις θέσεις τους, από τα ελάχιστα καλά που βρήκαν. Επειδή, το θέμα θα το βρούμε μπροστά μας και όπου νάναι θα σκάσει μύτη σε εφημερίδες και κανάλια και πριν διαβάσουμε και ακούσουμε το κοντό και το μακρύ του καθενός, ας δούμε τις πρωτότυπες πηγές. Όλα τα παρακάτω είναι από τον Γερμανικό οργανισμό ADAC Όλα τα πλοία που ελέγχθηκαν, με την επιμέρους και την συνολική αξιολόγηση, το 2005, εδώ. Δικά μας έχει τα:SF VIII, BS2, HS4, ELLI T, Ιεράπετρα, Πηνελόπη και το BARLOVENTO. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε στα test (ερευνητές, πιστοποιήσεις, φωτογραφίες κλπ), εδώ: Η έκθεση για την Πηνελόπη, εδώ: Τα πλοία που ελέγχθηκαν, με την επιμέρους και την συνολική αξιολόγηση, το 2004, εδώ: Δικά μας έχει τα : SF VI, Πασιφάη, BS PAROS & NAXOS, Αικατερίνη Π, Εξπρές Ποσειδών και Ροδάνθη. Τα πλοία που ελέγχθηκαν, με την επιμέρους και την συνολική αξιολόγηση, το 2001, εδώ: Δικά μας έχει τα: BS1, Πασιφάη, Ερωτόκριτος, Άγιος Ανδρέας, Εξπρές / Ποσειδών & Σαντορίνη & Απόλλων, Ιθάκη, Άπτερα & El Creco. Επειδή, όλες οι σελίδες είναι στα Γερμανικά και την γλώσσα αυτή την αγνοώ πλήρως, εάν κάποιος γνωρίζει καλά Γερμανικά , ας κάνει μια πλήρη μετάφραση. Εάν, δε, είναι και τεχνικός για να αποδώσει σωστά τις ορολογίες, τόσο το καλύτερο. Επίσης, αν κάποιος ξέρει περί της ADAC, της αξιοπιστίας της και του παρελθόντος της, ας μας πεί δυό λόγια. Έκανα μια πρόχειρη μετάφραση ( μέσω του systran της otenet) από Γερμανικά στα Αγγλικά, κατάλαβα αρκετά, αλλά επειδή δεν την εμπιστεύομαι πλήρως (και ειδικά όταν υπάρχουν τεχνικοί όροι), δεν την παραθέτω. Δοκιμάστε και μόνοι σας με την μέθοδο που έχει δώσει ο Άγγελος παλαιότερα. http://www.shipfriends.gr/forum/showpost.php?p=3123&postcount=15 .

Από τα παραπάνω που έγραψες, δεν προκύπτει ότι πήρε αναβολή η δίκη, απλώς διακόπηκε για την Δευτέρα, λόγω Σαββατοκύριακου.

Και το ρωτάς, αν μας ενδιαφέρει? Βεβαίως, και σε ευχαριστούμε. Και για την ιστορία, αν θυμάμαι καλά, την δεξαμενή την είχε αγοράσει προπολεμικά ο Μποδοσάκης για να την μετατρέψει σε αποθήκη-σταθμό μεταφόρτωσης πυρομαχικών, αλλά δεν πρόλαβε γιατί ξέσπασε ο πόλεμος. .

. Εκτός από την φωτό του δικού μας Απόστολου δείτε και στο http://www.faktaomfartyg.com Ολόκληρο το ιστορικό του πλοίου, πρώην ονόματα-πλοιοκτήτες-γραμμές: http://www.faktaomfartyg.com/fichtelberg_1975.htm Και μια πολύ ωραία φωτό στο Bari: http://www.faktaomfartyg.com/aegean_sun_1975_2.htm Και 2 φωτό από την προσέγγιση στο λιμάνι της Αμμοχώστου: Από την Τουρκοκυπριακή εφημερίδα Yeni Duzen http://www.yeniduzengazetesi.com .

. Ιστορία Δέκατη Τέταρτη. Η βύθιση του Α/Π «Ιωάννα» από το Γερμανικό Υ/Β U-37, στον Ατλαντικό στις 1-6-1940. Τον Βασίλη Λάσκο όλοι, ή σχεδόν όλοι, τον γνωρίζουμε ως τον ηρωικό κυβερνήτη του Υ/Β «ΚΑΤΣΩΝΗΣ» ,το οποίο βυθίσθηκε από το Γερμανικό ανθυποβρυχιακό UJ-2101, στις 14 Σεπτεμβρίου 1943 στον δίαυλο της Σκιάθου. Πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε, όμως, για την υπόλοιπη ζωή του Βασίλη Λάσκου. Και ήταν πράγματι πολύ περιπετειώδης. Ας δούμε κάποιες, σχετικά, άγνωστες πτυχές της ζωής του Λάσκου με οδηγό το βιβλίο του Μ. Καραγάτση «Βασίλης Λάσκος». (1) Ο Βασίλης Λάσκος (φωτό:Πολεμικό Ναυτικό) Ο Βασίλης Λάσκος αποφοίτησε από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1919. Στην συνέχεια υπηρέτησε σε διάφορα πλοία επιφανείας και Υπηρεσίες Ξηράς και γύρω στα 1930 πηγαίνει στα Υποβρύχια. Αρχικά, υπηρετεί (εκπαιδευόμενος) ως απλός αξιωματικός και κατόπιν ως ύπαρχος στον «Κατσώνη» και το 1933 αναλαμβάνει κυβερνήτης του «Γλαύκου». Λίγο πριν το κίνημα του 1935 απομακρύνεται ως Βενιζελικός. Συμμετέχει στο κίνημα ως κυβερνήτης του «Νηρέα» και μαζί με όλο τον Στόλο καταλήγει στην Σούδα. Μετά την αποτυχία του κινήματος του 1935 επιβιβάζεται στο Θ/Κ «Αβέρωφ» (όπως και ο Βενιζέλος και άλλοι αξιωματικοί που συμμετείχαν στο κίνημα) και μέσω Δωδεκανήσων καταφεύγει στην Ιταλία. Καταδικάζεται από το Στρατοδικείο για την συμμετοχή του στο κίνημα και αποτάσσεται από το Ναυτικό. Αργότερα, όταν δόθηκε αμνηστία, επιστρέφει στην Ελλάδα, αλλά όχι και στο Ναυτικό. Κάνει διάφορες στεριανές δουλειές, αλλά το μυαλό και η καρδιά του είναι στη θάλασσα. Εν τω μεταξύ, το 1939 ξεσπάει ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος και η αυξημένη ζήτηση για μεταφορές καθώς και ο κίνδυνος από τα Γερμανικά υποβρύχια εκτοξεύουν στα ύψη τους ναύλους και τους μισθούς των ναυτικών. Ο Λάσκος: «Μήνες ολόκληρους προσπαθούσε να βρεί θέση πλοιάρχου, στα φορτηγά, δίχως να το καταφέρνει. Και μόνο την άνοιξη του 40, μπόρεσε να διοριστεί πρώτος πλοίαρχος στο « Ιωάννα », του Μποδοσάκη. Ήταν βαπόρι μικρό και παλιό, πού του είχαν όμως κάνει ριζική μετασκευή και βρισκόταν σε καλή κατάσταση. Ο πρώτος ναύλος πού κλείστηκε ήταν φορτίο κρομμυδιών, από την Αλεξάντρεια στην Αγγλία.» Το «Ιωάννα» φορτώνει στην Αλεξάνδρεια και σαλπάρει με προορισμό το Γιβραλτάρ, όπου θα σχηματισθεί νηοπομπή για να βγούν στον Ατλαντικό. Πριν φθάσουν στο Γιβραλτάρ το πλοίο παρουσίασε μια μικρή κλίση, αλλά δεν ήταν σημαντική και εξάλλου δεν υπήρχε χρόνος για επισκευή. Η νηοπομπή δεν μπορούσε να περιμένει. Ξεκινούν, λοιπόν, πάντα με την μικρή κλίση, η οποία, όμως, άρχισε να μεγαλώνει και η «Ιωάννα» έχανε ταχύτητα και έμεινε πίσω. «Δεν ξέρει κι αυτός τι να υποθέσει. Το μπατάρισμα όμως είναι τόσο μεγάλο, πού η « Ιωάννα » χάνει ταχύτητα μένει πίσω. Ο Εγγλέζος κομμοδόρος ανησυχεί. — Διατί αργοπορείτε ; κάνει σήμα. — Έχω βλάβη, αποκρίνεται ο Λάσκος. —Είναι αδύνατο να σας περιμένουμε. Θα συνεχίσετε μόνοι σας.» Η νηοπομπή απομακρύνεται και η «Ιωάννα» συνεχίζει μόνη της, μια μπατάροντας μια όχι, μέχρι που επισκευάσθηκε, κάπως, η βλάβη. Η νηοπομπή, όμως, ήταν, ήδη, μακριά και η «Ιωάννα» μόνη και ανυπεράσπιστη στον Ατλαντικό. «Το απομεσήμερο της ίδιας ημέρας, η « Ιωάννα » βρισκόταν στ' ανοιχτά του Βίγκο. Όμορφος καιρός, ουρανός ξάστερος, θάλασσα λάδι. Γύρω απ’ το βαπόρι, χιλιάδες δελφίνια έπλεγαν, έπαιζαν, ανέβαιναν στον αφρό, ξαναβουτούσαν στα βύθη. Όσοι από το πλήρωμα δεν είχαν βάρδια, ανέβηκαν στην κουβέρτα, να ιδούν το θέαμα. Έξαφνα, ακούγεται μια φωνή : — Για κοίτα, καπετάν Βασίλη! Τι είναι αυτό το πράμα, εκεί, στη θάλασσα ; Ο Βασίλης κοιτάει « αυτό το πράμα », πού είναι περισκόπιο υποβρυχίου, ως εκατό μέτρα αριστερά από την «Ιωάννα ». — Το σταυρό του ! μουρμουρίζει. Αυτό μας έλειπε τώρα... Δεν πρόφταξε ν' αποτελειώσει το λόγο του. Και το υποβρύχιο πετάγεται με μιάς στην επιφάνεια. Ανοίγει ή κάθοδος του πυργίσκου, απ’ όπου οι ναύτες χιμούν στο κανόνι, το γυρίζουν κατά την « Ιωάννα », το γεμίζουν, σκοπεύουν. — Βρε Μοναστηριώτη! ουρλιάζει ο Λάσκος στο τηλέφωνο της μηχανής. Άνοιξε όλα τα κλειδιά σου! Πάση δυνάμει, η μηχανή! Νόμισε για μια στιγμή, πώς ή « Ιωάννα », πού ήταν γρήγορο βαπόρι, θα μπορούσε να ξεφύγει του Γερμανού. Μα έκανε το λογαριασμό σύμφωνα με τα παλιά υποβρύχια — τα δικά μας — πού δεν έκοβαν πάνω από δώδεκα μίλια. Τα καινούργια όμως ήσαν πολύ ταχύτερα... Ο Γερμανός, βλέποντας την « Ιωάννα » να προσπαθεί να το σκάσει, την αρχίζει στις κανονιές. Ευτυχώς πού σκοπεύει άσχημα, κι οι οβίδες πέφτουν ολόγυρα απ’ το βαπόρι. Κάποια όμως, θα το πετύχει, στο τέλος. Ό Λάσκος καταλαβαίνει πώς δεν υπάρχει ελπίδα να ξεφύγει. Έξαλλου οι ναύτες έχουν πανικοβληθεί. Τρέχουν πέρα - δώθε, φωνάζουν μπαίνουν στις βάρκες, δεν ξέρουν τι κάνουν. Χτυπάει, λοιπόν, στοπ στον τηλέγραφο. Και κατεβαίνει από τη γέφυρα στην κουβέρτα, να βάλει τάξη στο τρομοκρατημένο πλήρωμα. — Έξω από τις βάρκες! φωνάζει. Τι κάνετε έτσι ; Δεν βλέπετε πώς το υποβρύχιο είναι γαλλικό ; Τους είπε αυτό το ψέμα για να τους ησυχάσει. Κι όλοι το πίστεψαν. Πάνω στην ταραχή τους, δεν είδαν τη σβάστικα ζωγραφισμένη στον πυργίσκο του Γερμανού... Έφτασε μονάχη η φωνή του καπετάνιου, για να συνέρθει το πλήρωμα. Με μιάς, σταμάτησε η φασαρία. Όλοι σιωπηλοί, πειθαρχικοί, βγήκαν από τις βάρκες και παρατάχθηκαν στο κατάστρωμα, περιμένοντας διαταγές. Ο Λάσκος, νόμισε πώς από τη στιγμή πού η « Ιωάννα » έκανε κράτει, ο Γερμανός θα σταματούσε το κανονίδι. Μα αυτός, ξακολουθούσε να βαράει, δίχως ευτυχώς να πετυχαίνει το στόχο. Δεν υπήρχε άλλη διέξοδος, παρά να εγκαταλειφθεί η « Ιωάννα », το γρηγορώτερο. — Κατεβάστε τις βάρκες στη θάλασσα! προστάζει ο Λάσκος. Ο ηρωισμός γίνεται με τάξη και ψυχραιμία. Αλλά κι ο Γερμανός, βλέποντας πώς το πλήρωμα ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το πλοίο, σταματάει το κανονίδι. Οι δυο μεγάλες βάρκες και το βαρκάκι ακουμπούν μαλακά στη θάλασσα. — Εμπρός! διατάζει ο Λάσκος. Κατεβήτε στις βάρκες. Οι μισοί στη μια κι οι μισοί στην άλλη. Πάρτε όσα ρούχα μπορείτε μαζί σας. Και κουβέρτες. Πάρτε νερό, γαλέτα και κορν - μπήφ. Τα πάντα γίνονται γρήγορα, αλλά με τάξη. Οι ναύτες κατεβαίνουν στις βάρκες. Καθένας παίρνει τη θέση του. Στο αναμεταξύ, το υποβρύχιο έχει πλησιάσει. Κι ο κυβερνήτης του φωνάζει, εγγλέζικα, με το χωνί : — Να έρθει ο πλοίαρχος στο υποβρύχιο! Χιτλερική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα. Ο Βασίλης μπαίνει στο βαρκάκι, μαζί με δυο ναύτες, και πλευρίζει στο υποβρύχιο. — Ανεβήτε απάνω, του λέει ο κυβερνήτης. Πόσα χρόνια είχε, ο Βασίλης Λάσκος, να πατήσει σε υποβρύχιο ! Πάνω από πέντε, από τότε πού παράτησε το « Νηρέα » στη Σούδα, για να φύγει με τον « Αβέρωφ ». Στα πέντε αυτά χρόνια, δεν έχασε ποτέ την ελπίδα πώς κάποτε πάλι θα ξαναμπάρκαρε σε υποβρύχιο. Όχι όμως έτσι. Κι όχι σε τέτοιο υποβρύχιο... — Που πηγαίνετε, τον ρωτάει ο κυβερνήτης, ένας νεαρός ομορφάντρας με ξανθή γενειάδα. — Στην Αγγλία. — Τι φορτίο έχετε ; — Κρομμύδια. — Γνωρίζετε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Αγγλία; Πώς την έχουμε κηρύξει σε αποκλεισμό ; — Το γνωρίζω. Αλλά δεν μ' ενδιαφέρει. Εγώ είμαι ουδέτερος. Και πηγαίνω όπου θέλω! — Είσαστε πολύ τολμηρός, κύριε πλοίαρχε! — Έτσι είμαστ' εμείς, οι αξιωματικοί των υποβρυχίων. — Των υποβρυχίων ; ρωτάει ο Γερμανός μ' απορία. Τι θέλετε να πήτε ; — Επιτρέψτε μου να σας παρουσιασθώ : Βασίλειος Λάσκος, απότακτος πλωτάρχης του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Τέως κυβερνήτης υποβρυχίου. Ο Γερμανός ξαφνιάζεται ευχάριστα, ήταν η αρχή του πολέμου. Και δεν είχαν ακόμα απογουρουνοποιηθεί. — Χαίρω πολύ, αγαπητέ μου συνάδελφε, λέει στο Λάσκο σφίγγοντας του το χέρι. Ειλικρινά χαίρω πολύ πού σας συναντώ. Αλλά λυπάμαι πού είμαι αναγκασμένος να βυθίσω το πλοίο σας. Έχω διαταγές. Τι θα κάνατε και σεις στη θέση μου ; — Δεν υπάρχει λόγος να δικαιολογείσθε, αγαπητέ μου ! Το καθήκον σας κάνετε. Σας καταλαβαίνω... — Ευχαριστώ. Επιτρέψτε όμως να σας εξυπηρετήσω, όσο μπορώ. Έχετε τρόφιμα και νερό στις βάρκες ; Αν δεν έχετε, είμαι πρόθυμος. . . — Παρακαλώ! Μην ενοχλείσθε. Έχω ό,τι μου χρειάζεται. Μόνο θα σας παρακαλέσω να δεχθήτε αυτά τα λίγα ελληνικά τσιγάρα... — Ω! Είσαστε πολύ καλός. Τρελαίνουμαι για ελληνικά τσιγάρα. Αλλ' ας μην αργοπορούμε. Ξέρετε ακριβώς το στίγμα που βρισκόμαστε; — Χμ.. . Ακριβώς όχι, αλλά περίπου. . . — θα σας το πω εγώ. Βρισκόμαστε 182 μίλια δυτικά από το Βίγκο της Ισπανίας. Έχετε πυξίδα, βέβαια, θ' ακολουθήστε πορεία προς ανατολάς ακριβώς. Με θάλασσα καλή και κουπί γερό, δεν θα κάνετε πάνω από τρεις μέρες να φτάσετε. Αλλά με συγχωρείτε ! Τι κάθουμαι και σας λέω, κύριε πλωτάρχα ! Εσείς είσαστε πολύ πιο έμπειρος από μένα. Και τώρα, πρέπει να χωριστούμε. Απομακρύνατε τις βάρκες από το πλοίο σας, όσο μπορείτε πιο γρήγορα. —Δεν θα παραλείψω. Και χίλια ευχαριστώ. Ο Λάσκος σφίγγει το χέρι του Γερμανού. Πηδάει στο βαρκάκι κι απομακρύνεται. — I hope to meet you again ! του φωνάζει ο Γερμανός απ’ τον πυργίσκο. — Of course ! In Berlin ! Όπως βλέπετε, ο Βασίλης Λάσκος προεξόφλησε τον ελληνογερμανικό πόλεμο και την ελληνική νίκη, από την πρώτη Ιουνίου 1940, ημέρα Σάββατο. Την ώρα πού ή Γαλλία ψυχορραγούσε. Και πού ο Τσώρτσιλ συλλογιζόταν που θα μεταφέρει την κυβέρνηση του σε περίπτωση πού οι Γερμανοί θα κατελάμβαναν την Αγγλία... Με πεντέξι κανονιές στην ίσαλο, το υποβρύχιο βούλιαξε την « Ιωάννα ». Ο Βασίλης παρακολούθησε με συγκίνηση την αγωνία του βαποριού του. Εκείνο όμως πού τον τάραξε, ήταν ότι δεν μπόρεσε —δεν του επέτρεπαν οι περιστάσεις — να γλιτώσει από το θάνατο το σκύλο, τη γάτα και το καναρίνι του καραβιού. Είδε τα τρία ζωάκια να βουλιάζουν με το καράβι. Και σπάραξε ή καρδιά του. Στο διάστημ’ αυτό, ο Γερμανός είχε καταδυθεί. Οι τρεις βάρκες έμειναν ολομόναχες στην απέραντη θάλασσα, ανάμεσα στα κρομμύδια πού ξεχύθηκαν από τα ξεκοιλιασμένα σπλάχνα της «Ιωάννας ».» Ο Λάσκος κανονίζει τα τρόφιμα, τις μερίδες, κάνει τους υπολογισμούς του και χαράζει πορεία για το Βίγκο. Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη, μια με άπνοια, μια με αεράκι. Μια κουπί, μια πανί. Ξημερώνει Τετάρτη και αρχίζει η πείνα, η δίψα, η κούραση και η απελπισία. «Ο Λάσκος είναι ατάραχος. Κοιτάει τα σύννεφα πού μαζεύονται στον ορίζοντα της ανατολής. Παίρνει στη χούφτα του θαλασσινό νερό και το μυρίζει. — Η στεριά δεν είναι μακριά, λέει. Υπομονή. Το μεσημέρι, οι ναυαγοί είδαν γλάρους. Τους πρώτους γλάρους από τότε πού βούλιαξε ή « Ιωάννα ». — Η στεριά είναι κοντά, λέει ο Λάσκος. Οι γλάροι δεν ξανοίγονται πιότερο από σαράντα μίλια από τη στεριά. Ήρθε το βράδυ, η νύχτα. Κανείς πια δεν τραβάει κουπί. Όλοι τους απομένουν ασάλευτοι, με μάτια ανοιχτά πού δεν κοιτούν τίποτα. Με δόντια σφιχτά από αγωνία. Μόνον ο Λάσκος είναι ατάραχος. — Βαστάτε όσο μπορείτε, τους λέει. Κατά τις τρεις το πρωί της Πέμπτης, είδαν φως μπρος στην πλώρη τους. Όλοι με μιας έκαναν να σηκωθούν, να χιμήξουν, να παν… Που ; Μήπως ήξεραν τι έκαναν ; — Μην κουνηθεί κανείς ! προστάζει ο Λάσκος. Και δεν κουνήθηκε κανείς. — Τα βεγγαλικά! Που είναι τα βεγγαλικά ; Να τα! Καλά σκεπασμένα κάτω από το μουσαμά. Ο Λάσκος ανάβει το πρώτο βεγγαλικό. Κι από την άλλη βάρκα ανάβουν άλλο ένα. Το μουγκρητό μιας σειρήνας ξεσκίζει το σκοτάδι. Επί τέλους! Εσώθηκαν! Ύστερ' από μισή ώρα, οι ναυαγοί της « Ιωάννας » έτρωγαν το καταπέτασμα στην τραπεζαρία του ισπανικού φορτηγού « Πόρτο Ράδος », οχτώ μίλια έξω από το Βίγκο. Τα γεγονότα, δεν πρόδωσαν τους υπολογισμούς και την πεποίθηση του Βασίλη Λάσκου.» Ο Λάσκος επιστρέφει στην Ελλάδα και με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου ανακαλείται στο Ναυτικό «εξ εφέδρων» και αναλαμβάνει κάποια βοηθητικά μεταγωγικά. Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα διαφεύγει στην Μέση Ανατολή, όπου επανεντάσσεται στο Ναυτικό και με δική του επιμονή αναλαμβάνει Κυβερνήτης του ευρισκόμενου σε κακά χάλια «Κατσώνη». Μόλις, όμως, τελειώνει η επισκευή, ο «Κατσώνης» βυθίζεται και χάρη στην επιμονή του Λάσκου ανελκύεται και επισκευάζεται οριστικά. Στην συνέχεια ο «Κατσώνης» με Κυβερνήτη τον Λάσκο αναλαμβάνει αποστολές στα Ελληνικά νερά με τις γνωστές, πλέον, επιτυχίες και το ηρωικό του τέλος. Όταν πρωτοδιάβασα (πριν χρόνια) το βιβλίο του Μ. Καραγάτση για τον Λάσκο, το οποίο, σημειωτέον, γράφτηκε το 1948 και τιτλοφορείται «Μυθιστορηματική Βιογραφία», δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία στην ακρίβεια των γεγονότων, αλλά στην σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Λάσκου. Σχετικά πρόσφατα, με κάποια άλλη αφορμή, ξαναδιάβασα το βιβλίο και είπα να κοιτάξω κατά πόσο τα στοιχεία που αναφέρει ο Μ. Καραγάτσης είναι ακριβή. Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι πράγματι το Ελληνικό φορτηγό «Ιωάννα» ,950 tn, βυθίσθηκε από το Γερμανικό υποβρύχιο U-37 -και μάλιστα με βολές του πυροβόλου-, την 1η Ιουνίου 1940, 120 μίλ. από το ακρωτήριο Finisterre (Βόρεια του Βίγκο) και ότι όλο το πλήρωμα σώθηκε και μάλιστα έφθασε στο Βίγκο!!! Το U-37 ήταν, μάλιστα, το δεύτερο πιο επιτυχημένο (σε βυθίσεις πλοίων) υποβρύχιο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, με πρώτο το U-48. Η έκπληξη μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν διαπίστωσα ότι αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από τα Γερμανικά Αρχεία !!! Τότε κατάλαβα ότι ο Μ. Καραγάτσης είχε πολύ καλή και ακριβή πληροφόρηση για τα γεγονότα, ενδεχομένως και από τον ίδιο τον Λάσκο ή από άτομο του στενού του περιβάλλοντος. Αλλά, ποιος ήταν ο «νεαρός ομορφάντρας με την ξανθή γενειάδα» ? Ο Viktor Otto Oehrn (φωτό: uboat.net ) Ο Viktor Otto Oehrn γεννήθηκε το 1907 στον Καύκασο της Ρωσίας και, εξ αιτίας της Επανάστασης του 1917, η οικογένειά του μετανάστευσε στην Γερμανία το 1921. Ξεκίνησε την καριέρα του στο Ναυτικό το 1927. Στην αρχή υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας και το 1935 πήγε στα υποβρύχια. Κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου συμμετείχε, ως κυβερνήτης του U-14, στην μυστική επιχείρηση URSULA Το 1939 υπηρετεί στο επιτελείο του Ναυάρχου Donitz και από 6 Μαΐου έως 26 Οκτωβρίου 1940 ως κυβερνήτης του υποβρυχίου U-37. Η θητεία του στο U-37 είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη, βυθίζει 23 εμπορικά και 1 πολεμικό πλοίο, με αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται στους πιο επιτυχημένους κυβερνήτες υποβρυχίων και να του απονεμηθεί ο Σταυρός των Ιπποτών ( Knights Cross ). Μετά την θητεία του στο U-37, επιστρέφει στο επιτελείο του Donitz και αργότερα αναλαμβάνει την διοίκηση των υποβρυχίων της Μεσογείου. Τον Ιούλιο του 1942, κατά την διάρκεια μιάς αποστολής στην Βόρεια Αφρική, τραυματίζεται και αιχμαλωτίζεται από τους Άγγλους. Μετά την νοσηλεία του σε νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας μεταφέρεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων, κοντά στο κανάλι του Σουέζ. Τον Οκτώβριο του 1943, στα πλαίσια μιάς ανταλλαγής σημαντικών αιχμαλώτων, απελευθερώνεται και τον Νοέμβριο (μέσω Πόρτ Σάϊδ- Βαρκελώνης-Μασσαλίας) φθάνει στο Βερολίνο. Μέχρι το τέλος του πολέμου θα υπηρετήσει σε διάφορες επιτελικές θέσεις. Πέθανε, στην Βόννη, στις 26 Δεκεμβρίου 1997. Τελικά, η ευχή του Viktor Oehrn να ξανασυναντηθεί με τον Βασίλη Λάσκο δεν εκπληρώθηκε ποτέ, αν και για ένα διάστημα βρέθηκαν πολύ κοντά στο Σουέζ. Ο ένας σε στρατόπεδο αιχμαλώτων και ο άλλος επισκευάζοντας τον «Κατσώνη». Η ολιγόλεπτη και απρόσμενη συνάντηση των 2 κυβερνητών-θρύλων (ο καθένας για την πατρίδα του) ήταν η μοναδική. (1) Μ. Καραγάτση / Βασίλης Λάσκος / Μυθιστορηματική Βιογραφία / Εκδόσεις της Εστίας, Αθήνα / 1η έκδοση, 1948 / 5η έκδοση, 1996. Το πρωτότυπο είναι, βεβαίως, γραμμένο σε πολυτονικό. Διατηρήθηκε, όμως, η ορθογραφία του. Όλα τα (εντός εισαγωγικών) αποσπάσματα, καθώς και αρκετά στοιχεία, προέρχονται από το βιβλίο του Μ. Καραγάτση (5η έκδοση). (2) Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν οι πηγές, οι οποίες αναφέρονται ως παραπομπές (links) στο κείμενο. .

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΝ (ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ), ΚΑΠΟΥ ΣΤΟΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟ. ΣΕ ΦΩΤΙΣΑ, Ε?

Είναι σωστή η απάντηση του Ταχύπλοου, αν και ακολούθησε άλλα μονοπάτια. Θα ακολουθήσει η ολοκληρωμένη απάντηση.

Τα καλά βαπόρια δεν πάνε για καρφίτσες.

Ο CMDR Και είναι,βεβαίως, ένας από τους 3 προαναφερθέντες (από τον proud). .

. Λοιπόν παιδιά, το κουίζ δεν είναι και τόσο δύσκολο και γι’ αυτό θα δώσω μία γενναία βοήθεια. Η απάντηση είναι εύκολη για όποιον ακολουθήσει τα εξής απλά βηματάκια: 1. Πηγαίνεις στο link που έδωσε παραπάνω ο proud Ionian και από εκεί επιλέγεις τον κυβερνήτη του υποβρυχίου που εμφανώς ξεχωρίζει, από όλες τις απόψεις. 2. Με το όνομα του και με μια απλή αναζήτηση βρίσκεις ποιό βιβλίο και από ποιόν έχει γραφεί γι’ αυτόν. 3. Αύριο πρωί-πρωί με την αυγούλα πηγαίνεις στο πλησιέστερο (καλό) βιβλιοπωλείο και αγοράζεις το βιβλίο. Αξίζει τον κόπο μια είναι πολύ ενδιαφέρον και κοστίζει 10-13 ευρώ, ανάλογα από πού θα το πάρεις. 4. Ξεφυλλίζεις το βιβλίο (και αργότερα το διαβάζεις με την ησυχία σου) και πηγαίνεις στην εποχή του κουίζ. Εκεί θα βρείς το όνομα του πλοίου και την ημερομηνία βύθισης του. 5. Με το όνομα και την ημερομηνία ανά χείρας, επιστρέφεις στον υπολογιστή σου και πηγαίνεις στα σχετικά με το αντικείμενο links που υπάρχουν στην πρώτη σελίδα του shipfriends.gr. 6. Εκεί εύκολα θα βρείς αυτό που ζητάς, δηλαδή το όνομα του υποβρυχίου και του κυβερνήτη του. 7. You are the winner! Επειδή η διαδικασία είναι απλή, θα δώσω διορία 2 ημερών για την απάντηση. Βέβαια, από κουίζ το κάναμε λιγάκι σαν κυνήγι του θησαυρού. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση μέχρι τότε, την Τετάρτη το βράδυ θα δώσω την απάντηση. .

. Εγώ κρατάω το: Η SEAWAYS δεν θα είναι ανταγωνιστής ? O Proud είπε: Και τι θα καίει αδελφέ ? Πυρηνέλαιο από τα ελαιοτριβεία της Λέσβου ? Αφού το πρόβλημα είναι τα καύσιμα και όχι (τόσο) τα πλοία. .

. Για να το βάζω κουίζ, σημαίνει ότι ο Έλληνας πλοίαρχος είναι (ήταν) πολύ γνωστό πρόσωπο στο Πανελλήνιο. Όχι,βέβαια , σαν την Παπαρίζου και τον Δάντη, αλλά εν πάσει περιπτώσει γνωστό. Ε, λοιπόν, πόσους πολλούς και πολύ γνωστούς αξιωματικούς υποβρυχίων ξέρεις ? .

. Ιστορία Δέκατη Τέταρτη. Βρισκόμαστε, σχεδόν, στα μέσα του 1940. Στο μεταίχμιο 2 εποχών. Ένα Ελληνικό εμπορικό φορτώνει από Αλεξάνδρεια με προορισμό την Αγγλία. Πηγαίνει πρώτα στο Γιβραλτάρ, όπου σχηματίζεται νηοπομπή για να βγούν στον Ατλαντικό. Είναι η εποχή που τα Γερμανικά υποβρύχια κυριαρχούν και βυθίζουν ό,τι εχθρικό συναντούν. Το πλοίο μας, όμως, εξ’ αιτίας μιάς βλάβης, χάνει ταχύτητα και αποκόπτεται από την νηοπομπή. Έτσι, λοιπόν, γίνεται εύκολη λεία για το πρώτο Γερμανικό υποβρύχιο που συναντά. Το πλήρωμα του πλοίου αποβιβάζεται στις βάρκες και απομακρύνεται, ενώ το υποβρύχιο βυθίζει το πλοίο με βολές του πυροβόλου. Πριν από αυτό, ο Γερμανός Κυβερνήτης καλεί τον Έλληνα πλοίαρχο πάνω στο υποβρύχιο, όπου έχουν το ακόλουθο διάλογο: «— Που πηγαίνετε, τον ρωτάει ο κυβερνήτης. — Στην Αγγλία. — Γνωρίζετε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Αγγλία; Πώς την έχουμε κηρύξει σε αποκλεισμό ; — Το γνωρίζω. Αλλά δεν μ' ενδιαφέρει. Εγώ είμαι ουδέτερος. Και πηγαίνω όπου θέλω! — Είσαστε πολύ τολμηρός, κύριε πλοίαρχε! — Έτσι είμαστ' εμείς, οι αξιωματικοί των υποβρυχίων. — Των υποβρυχίων ; ρωτάει ο Γερμανός μ' απορία. Τι θέλετε να πήτε ; — Επιτρέψτε μου να σας παρουσιασθώ…» Ποιος ήταν ο Έλληνας πλοίαρχος και ποιο το Ελληνικό πλοίο ? Ποίο ήταν το Γερμανικό υποβρύχιο και ποιος ο Κυβερνήτης του ? Το κουίζ αυτό είναι αρκετά δύσκολο, γιατί το όνομα του πλοιάρχου προκύπτει από μία, και μάλιστα έντυπη, πηγή. Εάν γνωρίζεις αυτό το βιβλίο, εύκολα προκύπτουν οι άλλες απαντήσεις. Εάν γνωρίζεις το όνομα του πλοιάρχου, αλλά όχι και το βιβλίο, δεν προκύπτουν, πάλι, τα υπόλοιπα. Συνεπώς, η απάντηση είναι,σχετικά, θέμα τύχης και έχει ενδιαφέρον το που θα πάει ο νους του καθενός. .

. Νικητές είναι οι taxyploos κατά 60% και proud Ionian κατά 30% και έμεινε και 10% αδιάθετο από το αναπάντητο ερώτημα. Ιστορία Δέκατη Τρίτη. Η επιστροφή των Καστελλοριζιών στο νησί μετά τον Β’.Π.Π. και η τραγωδία του “EMPIRE PATROL” στις 29-9-1945, ανοιχτά του Port Said. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, η Ιταλία του Μπαντόλιο συνθηκολογεί με τους Συμμάχους. Την επόμενη ημέρα, οι Άγγλοι καταλαμβάνουν το Καστελλόριζο, με σκοπό να το καταστήσουν ορμητήριο για την απελευθέρωση και των άλλων νήσων του ανατολικού Αιγαίου. Το πεταλόσχημο υπήνεμο λιμάνι δεχόταν καθημερινά κάθε τύπου συμμαχικά σκάφη. Στις 17 και 18 Οκτωβρίου η πόλη βομβαρδίστηκε από JU 87 του τύπου Sturz Kampfflugzeug. Ακολούθησαν και άλλοι βομβαρδισμοί -στρατηγικοί και κορεσμού- που συνεχίσθηκαν ως τις 19 Νοεμβρίου. Αλλά οι κάτοικοι, μετά το δεύτερο βομβαρδισμό, είχαν κιόλας εκπατρισθεί, χωρίς να πάρουν μαζί, έστω, τη στοιχειώδη οικοσκευή τους. Άλλοι προσέφευγαν στην απέναντι τουρκική ακτή. Άλλοι μεταφέρονταν με συμμαχικά καράβια στην Κύπρο, για να συγκεντρωθούν όλοι μαζί, στις 27 Δεκεμβρίου, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων του Nouseirat, στη Γάζα της Παλαιστίνης. Οι Γερμανοί τελικά κατέλαβαν το νησί στα μέσα του 1944. Κατά την αποχώρηση των Άγγλων μια φοβερή πυρκαγιά κατέστρεψε τα μισά σπίτια του Καστελλόριζου, όσα δηλαδή είχαν σωθεί από τους βομβαρδισμούς. Η επίσημη άποψη γι’ αυτή την φωτιά είναι ότι πήραν φωτιά κάποια καύσιμα που στην συνέχεια μεταδόθηκε σε μια αποθήκη πυρομαχικών. Οι Καστελλοριζιοί, όμως, πιστεύουν ότι «Οι στρατιωτικοί Άγγλοι λεηλατούν τα αρχοντόσπιτα και, αφού τα πυρπολούν, πουλούν τις πολύτιμες οικοσκευές (νοικοκυριά) στα παζάρια της Κύπρου και της Αιγύπτου.» και ότι «Κατά τη διάρκεια της σκλαβιάς, αλλά και της παρουσίας των "συμμαχικών" στρατευμάτων, το νησί πολλές φορές βομβαρδίστηκε, κάηκε, λεηλατήθηκε και γενικά καταστράφηκε εντελώς.» Όποια και αν είναι η αλήθεια, μάλλον, δεν θα την μάθουμε ποτέ. Αν, πράγματι, ήταν τυχαία η φωτιά, δεν έχουμε να μάθουμε τίποτε παραπάνω. Αν επρόκειτο για λεηλασία και πυρπόληση, πάλι δεν θα μάθουμε τίποτε, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις τα τυχόν έγγραφα που το αποδεικνύουν έχουν την υψηλότερη διαβάθμιση ασφαλείας και αποδεσμεύονται για δημοσίευση μετά από 75 ή 100 χρόνια, ίσως και ποτέ. Δεν υπάρχει χειρότερη κατηγορία για ένα στρατό να αποτελείται από πλιατσικολόγους, και μάλιστα, όταν πρόκειται για τον Αυτοκρατορικό στρατό και νικητή του πολέμου. Εξάλλου μια τέτοια ομολογία ισοδυναμεί με ομολογία εγκλήματος πολέμου. Συνεπώς, η πυρκαγιά, μάλλον, θα παραμείνει για πολύ καιρό, ίσως και για πάντα, «περίεργη και ανεξήγητη». 8 Μαϊου 1945: Ο διοικητής των Γερμανικών δυνάμεων της Δωδεκανήσου στρατηγός Wagener υπογράφει στη Σύμη το πρωτόκολλο της χωρίς όρους παράδοσης της Δωδεκανήσου στους Βρετανούς συμμάχους. Μετά τη λήξη του πολέμου, δύο ομάδες προσφύγων επέστρεψαν στο Καστελλόριζο σε ισάριθμες αποστολές. Τα μόνα που βρήκαν στο Καστελλόριζο ήταν τα ερείπια και τα αποκαΐδια που συσσώρευσαν όχι μόνο οι βομβαρδισμοί, αλλά και η ανεξήγητης προέλευσης πυρκαγιά, η οποία σάρωσε όσα σπίτια είχαν σωθεί. Η τρίτη και τελευταία ομάδα προσφύγων, που γύριζε από την Παλαιστίνη, στις 29 Σεπτεμβρίου 1945, υπήρξε η πολυπληθέστερη μα και η πιο ατυχής ακριβώς επειδή το πλοίο -ήταν το Empire Patrol- στο οποίο επέβαιναν οι 497 πρόσφυγες, έγινε παρανάλωμα του πυρός, ώστε να πνιγούν τριάντα και να καούν τρία άτομα. Η τελική τούτη καταστροφή διέλυε και τις πιο παραμικρές ελπίδες των Καστελλοριζιών για κάποια, έστω, στοιχειώδη επιβίωση στον τόπο τους. Το “EMPIRE PATROL” ναυπηγήθηκε το 1928 στην Τεργέστη και καθελκύσθηκε με το όνομα “RODI” (ΡΟΔΟΣ) για λογαριασμό της Ιταλικής εταιρείας Cia Adriatica di Nav. Το 1940 το κατέλαβαν οι Άγγλοι και το μετονόμασαν σε “EMPIRE PATROL”. Το 1941-2 περιήλθε στην δικαιοδοσία του Υπουργείου Πολεμικών Μεταφορών και δόθηκε η εκμετάλλευσή του στην “PRINCE LINE”. Στις 29 Σεπτεμβρίου κατά την διάρκεια του ταξιδιού από το Port Said στο Καστελλόριζο έπιασε φωτιά 38 ν.μ. από το Port Said. Η φωτιά τέθηκε υπό έλεγχο, πολλοί επιβάτες έπεσαν στην θάλασσα και ο τελικός απολογισμός ήταν 33 νεκροί Καστελλοριζιοί. Το πλοίο ρυμουλκήθηκε προς το Port Said, αλλά τελικά ανετράπη και βυθίσθηκε την 1η Οκτωβρίου 1945, 15 ν.μ. από το λιμάνι. Τα ονόματα των απωλεσθέντων ατόμων είναι γραμμένα σε ειδικό πίνακα, που βρίσκεται στον καθεδρικό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Καστελλόριζου. Έτσι άρχιζε, σιγά-σιγά, μα σταθερά ο ομαδικός εκπατρισμός, για να μείνουν σήμερα 250-300 άνθρωποι. Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν: Άρθρο του κ. Παντελή Κ. Παντελή στο ένθετο περιοδικό «Επτά Ημέρες» της Καθημερινής 18-2-1996, αφιερωμένο στο Καστελλόριζο. Αυτό το άρθρο μου έδωσε και την ιδέα του κουίζ, καθότι ανέφερε και την τραγωδία και το όνομα του πλοίου. Για την επίσημη εκδοχή της πυρκαγιάς: http://en.wikipedia.org/wiki/Kastell%F3rizo Για την Καστελλοριζιά εκδοχή της πυρκαγιάς και για το ναυάγιο. Η επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Μεγίστης: http://www.ando.gr/dimoi/megisti/istoria.htm, Για την “PRINCE LINE”: http://red-duster.co.uk/PRINCE.htm Για το “EMPIRE PATROL” και για την ναυτική τραγωδία: http://www.red-duster.co.uk/PRINCE14.htm http://perso.wanadoo.fr/cdasm.56/dictionnaire/219.pdf http://www.mariners-l.co.uk/EmpireP.html Επί του πιεστηρίου: Δεν είχα υπ’ όψη μου τα στοιχεία από τα links που έδωσε παραπάνω ο ταχύπλοος. 1. Έχει γραφεί βιβλίο για την τραγωδία του “Empire Patrol” BOYATZIS, Paul & PAPPAS, Nicholas EMBERS ON THE SEA - The "Empire Patrol" Disaster, 1945 Sydney. 1995. Halstead Press. 1st Ed. 128 PP with b/w illust. Pictorial card cover. Fine. 21 x 13.5. 1875684123 The fire at sea on board the "Empire Patrol" after WWII and the fate of the survivors, most of them from Castellorizo. The historical background, the shipwreck, and the subsequent migration to Australia... $35.00 AUD http://www.booksandcollectibles.com.au/book.php3?book_id=126444294& 2. Το HMS “Trouncer” με Κυβερνήτη τον Geoffrey Alexander Rotherham διέσωσε 450 επιβάτες και πλήρωμα του “Empire Patrol”. http://www.navalandmilitarymuseum.org/resource_pages/chars/rotherham.html .

Δεν νομίζω. Προέχει η ρύθμιση δανείων και το ξεφόρτωμα των Αίολων. Ούτως ή άλλως υπάρχει χρόνος γιά το νέο συμβατικό. Όπου νάναι θα μας αποχαιρετήσει η 35ετία. Ο Βεντούρης μπήκε στη ΝΕΛ γιά να βάλλει μία τάξη (όποια και άν είναι αυτή) και όχι να δημιουργήσει νέα χρέη με νέα πλοία. .

Δεν ξέρω αν εννοείς τον ΕΡΜΗ του Τσαβλίρη, γιατί δεν γράφει νηολόγιο. http://www.tsavliris.com/htmls/fleet_equip/fleet_equip.asp Αν ναι, τότε: Greek flagged tug HERMES, built in 1963, 181 gross tonnage, radio call SV6731 operating at Patras port in west Greece. http://www.ibiblio.org/maritime/Scheepvaartnieuws/Pdf/scheepvaartnieuws/2003/december/234-05-12-2003.PDF Και τα 2 links έχουν φωτό για να δείς αν είναι αυτό που ζητάς. .

. Ταχύπλοος και αξιόπλοος!!! Είναι, πράγματι, το "Empire Patrol" και έπιασε φωτιά στις 29 Σεπτεμβρίου 1945, ανοιχτά του Port Said. Μένει και ένα ακόμα αναπάντητο (δευτερεύον) ερώτημα: Επειδή είναι δευτερεύον, αν δεν απαντηθεί και αυτό έως αύριο, θα δώσω την ολοκληρωμένη απάντηση μου.ΥΓ. Πάνω στην βιασύνη σου ( ως Ταχύπλοος ), ενώ τα στοιχεία σου είναι σωστά, τα links που δίνεις δεν αντιστοιχούν σε αυτά. Πάντως,τα στοιχεία του πλοίου πρέπει να είναι από το :http://perso.wanadoo.fr/cdasm.56/dictionnaire/219.pdf Καλώς ήρθες στο forum και στο παιχνίδι. Μπορεί "ο παλιός να είναι αλλιώς", αλλά "ο νέος είναι ωραίος" .

. Απόστολος Α. φεύγει, Απόστολος Β. έρχεται. Εμπρός / 18-5-2005. .

Συμφωνώ και επαυξάνω λέγοντας ότι αν λάβεις υπ' όψη ότι η αύξηση κεφαλαίου θα είναι 10-20 εκατ. ευρώ και η τωρινή χρηματιστηριακή αξία της ΝΕΛ γύρω στα 17, πιστεύω ότι ο Βεντούρης ή ο όμιλος επενδυτών που εκπροσωπεί πάει για το 51%. Άλλο σενάριο είναι (και με δεδομένο την συμμετοχή του Βεντούρη στην Seaways), η ΝΕΛ (μέσω συγχώνευσης) να γίνει το όχημα για την εισαγωγή της Seaways στην Σοφοκλέους. Σενάρια υπάρχουν πολλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Βεντούρης και οι συν αυτώ κινούνται προγραμματισμένα και βάσει μελετημένου επιχειρηματικού σχεδίου. Γι' αυτό οι εξελίξεις είναι (και θα είναι) ραγδαίες στην ΝΕΛ. Και πιστεύω όχι μόνο σε επίπεδο προσώπων. Τώρα, τι ακριβώς θα γίνει και αν αυτό θα είναι καλό για την ακτοπλοϊα, ίδωμεν. Υπομονή. .

. Το πλοίο, 2-3 μέρες μετά την φωτιά, βυθίσθηκε. Επίσης, το Καστελλόριζο θέλει 2 λάμδα. Προέρχεται από το Castello Rosso. Καλή η απλοποιημένη γραφή, αλλά δεν βοηθάει πάντα. .

. Επειδή, από κανονισμούς πάμε καλά, αλλά πάσχουμε από παίκτες και επειδή έχουμε κλείσει βδομάδα με αυτό το κουίζ, αύριο βράδυ θα δώσω την απάντηση. Ειλικρινά, δεν μπορώ να δώσω επιπλέον στοιχεία, όσα έχουν γραφεί παραπάνω είναι υπεραρκετά. Απομένει μόνο η σωστή απάντηση. .

Αποκλείεται να μην ήξεραν πως γράφετε το SF II. Ας όψεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος "δαίμων"

Καρέ – καρέ η κόντρα Πηνελόπης – Superferry II http://www.vincenzo.gr/pinel/ Από το: http://tinos.biz/zoi.htm .

. Ζωή σε λόγου μας. Νάμαστε καλά να την θυμόμαστε την ΝΕΛ. Τουλάχιστον ως ΝΕΛ. Οι τεθλιμμένοι συγγενείς. .