sasha

Το κόστος του Benchijigua Express έφτασε τα 50 εκατ. δολλάρια. Φαντάζομαι λοιπόν ότι το νεότευκτο, που βασίζεται στην πλατφόρμα του Benchijigua Express, θα κοστίσει κατιτίς παραπάνω. Νομίζω ότι θα μάθουμε το price tag του γκλαμουρέ πλεούμενου της Austal με τις πρώτες διανομές από τον γέρο και ασπρογένη Σκανδιναβό.

Έκλεισε ήδη η συμφωνία με τους Σκανδιναβούς. Το σκάφος θα αναβαθμιστεί σε ice class και μετά τα δοκιμαστικά του στον Αρκτικό ωκεανό, θα ναυλωθεί για τα επόμενα Χριστούγεννα.

Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά στη φωτογραφία φαίνεται ότι το πλοίο έχει εξοπλιστεί με αρκετά μπιμπλίκια ναυσιπλοΐας και πλοήγησης. Άρα ίσως να το δούμε να ταξιδεύει στον Αργοσαρωνικό όπως έχει ήδη αναφερθεί παραπάνω. Κοντός ψαλμός...

Έτοιμο, λουστραρισμένο και σενιαρισμένο για να σαλπάρει. Χθεσινή φωτογραφία από το Naviearmatori.

Δεν διαφωνώ ότι οι πιθανότητες ατυχήματος είναι μεγάλες με το αλαλούμ επιβατών και οχημάτων στο γκαράζ. Ποια θα ήταν όμως μια χρυσή τομή για να εξυπηρετηθούν οι επιβάτες χωρίς να ενέχει ο κίνδυνος ατυχήματος? Προσωπικά, έχω στείλει πολλές φορές αποσκευές με τις μεταφορικές του νησιού για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Όμως υπάρχουν ταξίδια που αναγκαστικά κάνουμε με βαριές αποσκευές και χωρίς όχημα. Εν προκειμένω, στο ταξίδι με το Ν.ΜΥΚΟΝΟΣ είχαμε ακριβό, ευαίσθητο, και ειδικό εξοπλισμό μαζί μας. Εκτός αυτών, δεν είχαμε ούτε την πολυτέλεια της μεταφορικής ή του αυτοκινήτου. Δεν υπάρχει κάποια λύση για την ασφαλή φόρτωση αποσκευών χωρίς την ταλαιπωρία και τον κίνδυνο ατυχήματος??

Εκτός από το τράκο στην Κων/πολη, το NORDLANDIA για αρκετές ώρες λόγω των πάγων.

Είναι γνωστή η τυφλή αφοσίωση των Παριανών στο κυανό αστέρι και διατί να το κρύψωμεν άλλωστε. Μερικοί δεν αλλάζουν τις συνήθειες τους και άλλοι ταυτίζονται με τα βαπόρια σαν να είναι δεύτερο σπίτι τους. Το θέμα της καθαριότητας είναι σχετικό και πιστεύω ότι έχει να κάνει με τον παράγοντα τύχη. Δεν θέλω να υπερασπιστώ το Ν.ΜΥΚΟΝΟΣ, αλλά μου έχει τύχει ουκ ολίγες φορές, οι τουαλέτες στα κυανά αστέρια να υποφέρουν από μυρωδιές. Το πιο τρανό παράδειγμα έλλειψης καθαριότητας είναι το ντεκ πίσω από τον ανεμοθώρακα της κόντρα γέφυρας που το καλοκαίρι μεταμορφώνεται σε σκουπιδότοπο. Αυτός όμως είναι ο πολιτισμός του επιβάτη, όχι της εταιρείας του πλοίου. Παρ' όλα αυτά, νομίζω ότι τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει θέμα καθαριότητας στα παραπάνω πλοία γιατί οι εταιρείες τα προσέχουν σαν τα μάτια τους. Δεν αντιλέγω στα γραφόμενα του Artevelde. Ίσως, πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή στην καθαριότητα εκεί που χρειάζεται. Μέχρι τώρα έχω κάνει τέσσερα αλέ ρετούρ με το βαπόρι και ευχαριστήθηκε η ψυχή μου το πλοίο και το ταξίδεμα του. Εκτός από ένα ταξίδι το Σεπτέμβριο που ήταν άδειο, τα υπόλοιπα πηγαινέλα ήταν με θερινό πρωτόκολλο. Εκτός από το στρες των ανθρώπων στα μπαρ που δεν προλάβαιναν να πάρουν ανάσα, και πραγματικά τους λυπόμουν, δεν είχα κανένα παράπονο από το πλοίο και το άψογο πλήρωμα του. Ο Nick έγραψε παραπάνω ότι υπήρχε θέμα με την έλλειψη ανθρώπων. Με φουλ πληρότητες, καιρό είχα να δω τέτοια άπλα στα καταστρώματα, εκτός του sundeck του ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ. Τα δε πλευρικά ανοιχτά ντεκ είναι ο παράδεισος του καραβολάτρη και του ονειροπόλου θαλασσολάτρη. Το πλήρωμα της γέφυρας είναι φιλόξενο και η τεχνολογία του πλοίου είναι φοβερή αφού πλησιάζει τις φουτουριστικές κονσόλες του Κέρκ και του Σποκ. Στα σαλόνια, το φινίρισμα και η φινέτσα δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τα μικρά ξαδέλφια του κυανού αστεριού. Το μόνο ψεγάδι που βρήκα, χωρίς να ξέρω αν έχει αλλάξει πολιτική η εταιρεία, ήταν ο αποθηκευτικός χώρος των αποσκευών στο πάνω γκαράζ. Η επιβίβαση με τις αποσκευές δεν είναι τόσο εύκολη ακόμα και με τη βοήθεια της κυλιόμενης σκάλας. Χωρίς τη βοήθεια του πληρώματος δεν θα τα είχαμε καταφέρει μόνοι μας. Κατά την αποβίβαση, η ταλαιπωρία αποδείχτηκε ακόμα χειρότερη αφού δώσαμε πραγματικό αγώνα για να κατεβάσουμε τις βαριές αποσκευές μας από τις σκάλες του πλοίου. Μάλιστα, παραλίγο να γίνει ζημιά σε ειδικό εξοπλισμό που είχαμε στις αποσκευές από το χτύπημα στα σκαλοπάτια. Γιατί δεν υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα να αποθηκεύονται οι αποσκευές σε κάποιο διαμορφωμένο χώρο στο πρώτο ντεκ του γκαράζ (όπως στα υπόλοιπα πλοία);;;

Το cruise-community αναφέρει ότι η ζημιά στην προπέλα ήταν μεγαλύτερη απ' ότι είχε εκτιμήσει ο δύτης.

Μια διαφορετική σ' ένα αυτοκινητάδικο... Πόσα πατώματα μετρήσατε; :D

Η μικρή βαρκούλα, Kitty Hawk αρμενίζει στα ήρεμα νερά του Ειρηνικού. Ποιος είπε ότι οι παντόφλες δεν είναι καλοτάξιδες... Ας πάρουμε μια γεύση από το στο φιόρο του λεβάντε για το 2010. Για τους λάτρεις της αρχαιολογίας, ο μετρ προτείνει τα κυρίως πιάτα με Πειραιά το , ενώ για επιδόρπιο τα δύο του Νομικού. Επίσης, μη χάσετε μια ωραία στο ΙΟΝΙΣ και ένα stop motion ρεμέτζου στο Δυρράχιο. Στην Κένυα, η αβαρία ενός πορθμείου φέρνει τα ...

Εκτενή αναφορά στο θέμα του ναυαγίου του Superbe, όπως έγραψε και ο Alain Desauvage, έγινε στα «Πάρια» του Νικηφόρου Κυπραίου (Σύρος 1911, σ.78-82). Επίσης, ο Ν. Αλιπράντης, στη Θαλασσινή Φωνή της Πάρου (Τεύχος Ιαν-Μαρτ. 1998), έγραψε για την ανέλκυση και τις υπόλοιπες εργασίες των Γάλλων γύρω από το ναυαγισμένο πλοίο. Να συμπληρώσω ότι το εκκλησάκι που βρίσκεται κοντά στο μνημείο έχει πάρει την ονομασία Αη Νικόλας ο Γάλλος. Ο Ζαχαρίας Στέλλας (Πάρος, Ζωγραφιές Ατσούμπαλες, 2002) μεταφέρει μια διήγηση από τους παλιούς ψαράδες, με την ντοπιολαλιά τους, για το ναυάγιο του βατσέλου ή τριπόντε Σουπέρμπο. «Έγινε μια φουρτούνα όπου δεν έμεινε σχεδόν καράβι ή καΐκι όπου να μην πέσει έξω. Έπεσε ένας τριπόντες έξω μέσα στην Παρκιά. Τόσον μεγάλος ήτον όπου ήτον με τρισήμισυ πατωσές και είχε μέσα ανθρώπους 700 και επνίγησαν 50. Το γκλησιδάτσι του Άη Νικόλα που είναι στα δυτικά της Παρκιάς, στο καβάκι, πολύ κοντά στο μνημούρι των Γάλλων ναυαγών του 1833, του βατσέλου Σουπέρμπο ή Υπερήφανος που το ρ'ξε όξω στον άι Σίδερο, η γερή βοργιαδούρα.»

Άλλο έψαχνα, κι άλλο βρήκα. :D Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Οι κρουαζιέρες για την προώθηση της συνθήκης της Κοπεγχάγης συνεχίζονται... :p

Μικρό αλλά θαυματουργό και πηγαίνει σαν τον κάβουρα στον ντόκο . πάλι γιατί κάτι μου θυμίζει

Το παρασκήνιο Στις 4 Απριλίου 1833, το Superbe, με πλοίαρχο τον Theodore d' Oysonville, αναχώρησε από την Τουλόν για να ενωθεί με τη ναυτική μοίρα του Λεβάντε στη Σμύρνη όπου και κατέπλευσε στις 23 Απριλίου. Το ιστιοφόρο πολεμικό είχε ναυπηγηθεί στην Αμβέρσα μεταξύ του 1809 και 1814, ήταν τρικάταρτο, ταχύτατο, και το πιο ελκυστικό σκαρί του Γαλλικού στόλου. Οι διαστάσεις του ήταν 56 μέτρα μήκος, 15 μέτρα πλάτος, 3000 τόννων, και με 74 κανόνια. Το Superbe απαριθμούσε 570μελές πλήρωμα (ναυτικοί και τυφεκιοφόροι). Η αποστολή του Superbe ήταν να προασπίσει, με μαχητικότητα όπως έγραφαν οι διαταγές του, τη νέα πολιτική των εγγυητήριων δυνάμεων για τη νέα χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Με την ανακατανομή των δυνάμεων και των ζωνών επιρροής, η Γαλλία έστειλε τη ναυτική μοίρα «Λεβάντε» στην Ανατολική Μεσόγειο. Η βάση επιχειρήσεων αυτής της ναυτικής μοίρας ήταν η Σμύρνη και το Ναύπλιο. Κατόπιν των παραπάνω, βρισκόμαστε στα 1833, και στις 26 Φεβρουαρίου, ο νεοσσός βασιλιάς Otto the Great καταφθάνει στο Ναύπλιο. Ιστορική χρονιά αφού το Μάρτιο, οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ακρόπολη μετά από κατάληψη 6 χρόνων ενώ η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Άνοιξη του 1833 και η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται ενώ τα μαγειρέματα μεταξύ, Οθωμανών, Άγγλων, Γάλλων, Ρώσων και Τουρκοαιγυπτιακών συνεχίζονται πυρετωδώς. Οι Γάλλοι αποφάσισαν να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική ισχύ τους στέλνοντας τη ναυτική μοίρα για να εμποδίσουν τον Ρωσικό στόλο σε περίπτωση που περάσει τα στενά. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η αποστολή του Superbe αν και προς τα τέλη του 1833 η κοινή λογική είχε ήδη πρυτανεύσει και τα κανόνια του Superbe δεν χρειάστηκαν στο Αιγαίο. Έτσι, το πλοίο συνέχισε τις περιπολίες μέχρι το Δεκέμβριο του ίδιο έτους όπου και θα έπαιρνε διαταγές για να καταπλεύσει σε κάποια βάση για το χειμώνα. Την εποχή εκείνη, τα πολεμικά πλοία συνήθως ξεχειμώνιαζαν στους ναυστάθμους της χώρας προέλευσης τους. Έτσι, το Δεκέμβριο του 1833, τα Superbe και Galate έλαβαν διαταγές από τον υποναύαρχο Hugon να βιράρουν τις άγκυρες και να συναντήσουν την υπόλοιπη ναυτική μοίρα στο Ναύπλιο. Ο απώτερος σκοπός του υποναυάρχου ήταν τα πλοία να επιστρέψουν στη Γαλλία και να ξεχειμωνιάσουν στο ναύσταθμο της Τουλόν. Κατόπιν διαταγών, λοιπόν, τα δύο ιστιοφόρα απέπλευσαν από τη Σμύρνη το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 1833, λίγο μετά τις 8πμ και πίσω από δύο φρεγάτες των ΗΠΑ . Ωστόσο, για κακή τύχη των Γάλλων, οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν στο Αιγαίο. Λίγο μετά τον απόπλου, ο φρέσκος γρέγος δεν άργησε να φορτώσει με μέγιστες ριπές που άγγιζαν τα όρια του τυφώνα. Ως αποτέλεσμα της σφοδρής θαλασσοταραχής, τα δυο Γαλλικά πλοία γρήγορα χωρίστηκαν. Το ναυάγιο Το Superbe βρέθηκε να παλεύει με την τρικυμία στο στένο Τήνου Μυκόνου. Ο τρελογρέγος δεν άφησε τίποτα όρθιο από την αρματωσιά του ιστιοφόρου. Χωρίς πανιά και ξάρτια, το πλοίο προσέγγισε τις ΒΔ ακτές της Πάρου προσπαθώντας να βρει καταφύγιο αρχικά στη Νάξο και μετά στο λιμάνι της Νάουσας. Οι Γάλλοι ήταν όμως άτυχοι αφού όχι μόνο δεν κατάφεραν να βρουν κάπου απάγκιο, αλλά το Superbe παρασύρθηκε νότια, προς την Παροικιά. Χάρτες της περιοχής δεν υπήρχαν πάνω στο Γαλλικό πολεμικό. Η κατάσταση δεν άργησε να χειροτερέψει. Το μπομπρέσο αποκολλήθηκε και έπεσε παρασέρνοντας στο θάνατο ένα μέλος του πληρώματος. Ακολούθησε χάος όταν έπεσε το κατάρτι του τουρκέτου. Το Superbe συνέχισε να βολοδέρνει ανοιχτά της Παροικιάς για αρκετές ώρες. Στην προσπάθεια τους να τιμονέψουν το ακυβέρνητο πλοίο, οι ναύτες φούνταραν την αριστερή άγκυρα για να αγαντάρουν το σκαρί στον καιρό. Μέσα στον χαμό της θύελλας, ένας ναύτης φουντάρισε χωρίς διαταγές, στις 4μμ του 15 Δεκεμβρίου, και την δεξιά άγκυρα. Σύμφωνα με τους αφηγητές, αποτέλεσμα της πράξης αυτής ήταν το Superbe να μποτζάρει βίαια, να ξεσύρει και παρασυρθεί από τα κύματα. Το ιστιοφόρο εξόκειλλε σε ξέρα, 1νμ νότια της Παροικιάς, κοντά στη βραχονησίδα Λουμπίνα. Το Superbe έβαλε νερά, πήρε αριστερή κλίση και ο κίνδυνος να κοπεί στα δύο ήταν μεγάλος. Ο κάπταιν d’Oysonville στάθηκε στο ύψος της περίστασης: καθησύχασε το πανικόβλητο πλήρωμα, απαγόρευσε την εγκατάλειψη του σκάφους, και απείλησε με εκτέλεση τους ανυπάκουους ναύτες. Τέσσερις κανονιές βρόντηξαν στον ουρανό της Παροικιάς ως σήμα κινδύνου προς τους ντόπιους. Ο Βρετανός πρόξενος, Πέτρος Μαυρομάτης, ήταν αυτόπτης μάρτυρας του δράματος και περιέγραψε τα «γιγάντια κύματα» εκείνης της βραδιάς. Παρά τη φουρτούνα, ένας υπαξιωματικός από το πλήρωμα, ο Guigoux, συμφώνησε να κολυμπήσει στην ακτή για να καλέσει βοήθεια. Το παλικάρι κατάφερε, να βγει στην Πάρο, ωστόσο, το μάνιασμα του ανέμου και της θάλασσας δεν επέτρεψε στους Παριανούς να πλησιάσουν με τα ψαροκάικα τους. Μέσα στην απελπισία του, ο κάπταιν Oysonville διέταξε να δέσουν κάβους σε άδεια βαρέλια με την ελπίδα ότι τα κύματα θα τα παρασύρουν στην ακτή. Εκεί, οι Παριανοί πιάνοντας τους κάβους από τα βαρέλια, θα προσπαθούσαν να ρυμουλκήσουν το Superbe πλησιέστερα προς την ακτή. Η ιδέα απέτυχε, όπως και η προσπάθεια του αξιωματικού Maisonneuve να πάρει κάβο και να κωπηλατήσει προς την Πάρο με μια από τις βοηθητικές βάρκες του Superbe. Η διάσωση και τα παρελκόμενα της Τελικά, μετά από τιτάνιες προσπάθειες, το πλήρωμα κατάφερε να κατεβάσει μια από τις μεγάλες λέμβους του πολεμικού πλοίου. Στριμώχτηκαν όπως όπως 120 μέλη του πληρώματος και στάθηκαν τυχεροί αφού η λέμβος διαλύθηκε κατά την προσγειάλωση. Κάθε μία από τις σωσίβιες λέμβους έσωσε από 60 ναυτικούς. Ένας Παριανός ψαράς προσέγγισε το Superbe 4 φορές και έσωσε με το ψαροκάικο του άλλους 100 άντρες. Οι υπόλοιποι 150 ναυτικοί οφείλουν τη διάσωση τους στον Άι Νικόλα αφού ο καιρός καλυτέρεψε στις 17 Δεκέμβρη. Ο προξενικός ακόλουθος Νικόλαος Κονδύλης συντόνισε επιτυχημένα την παροχή βοήθειας στους ναυαγούς κάτι για το οποίο η Γαλλία τον ευχαρίστησε προσωπικά, διορίζοντας τον ως μόνιμο πρόξενο της. Εκτός από τον ναυτικό που τραυματίστηκε θανάσιμα από την πτώση του μπομπρέσου, μόνο 8 άντρες έχασαν την ζωή τους στην προσπάθεια τους να κολυμπήσουν προς την ακτή. Η ταφή τους έγινε στο μικρό ακρωτήριο που βρίσκεται στα νότια της εισόδου του όρμου της Παροικιάς. Σύμφωνα με τον d’Oysonville, οι Παριανοί έδειξαν τι εστί νησιώτικη φιλοξενία στους 500 περίπου ναυτικούς. Τους έντυσαν, τους τάισαν, τους πότισαν παρόλο που η Πάρος ήταν κουρσεμένη, εγκαταλελειμμένη και φτωχή. Λόγω έλλειψης τροφίμων, η Σύρος αναγκάστηκε να στείλει προμήθειες για να εξυπηρετήσει το «μικρό χωριό των Γάλλων ναυτικών» που αποβιβάστηκε από το Superbe. Το πλήρωμα αφιέρωσε την επόμενη εβδομάδα στην περισυλλογή αντικειμένων από το ναυάγιο όπως 6 μικρά κανόνια που ήταν εύκολα προσβάσιμα και «αλιεύσιμα». Έτσι, έφτασε η 26 Δεκεμβρίου, όπου το «Ville de Marseille» κατέπλευσε στον όρμο της Νάουσας για να παραλάβει το πλήρωμα του Superbe. Υπό τον ήχο της μπάντας του, οι Γάλλοι ναυτικοί επιβιβάστηκαν στο «Ville de Marseille» που είχε διαταγές να αποπλεύσει για το Ναύπλιο. Στο Ναύπλιο, με τη νέα χρονιά, το πλήρωμα χωρίστηκε μεταξύ τριών πλοίων, των «Iphigénie», «Duquesne», και του «Galatée», τα οποία είχαν απαγκιάσει από τον τρελογρέγο στην Ελαφόνησο της Λακωνίας. Τελικά, έφτασαν στην Τουλόν στις 26 Ιανουαρίου 1834. Η Αμερικάνικη φρεγάτα, υπό την πλοιαρχία του Paterson, που είχε αποπλεύσει από τη Σμύρνη την ίδια μέρα με το Superbe, παραλίγο να βυθιστεί λόγω του φουρτουνιασμένου Αιγαίου. Παρασύρθηκε από τους ανέμους κοντά στις ακτές της Άνδρου με κουρελιασμένα ιστία/στράλια, και χωρίς κατάρτια. Η τύχη όμως ήταν με το μέρος των Αμερικάνων και κατάφερε να πλεύσει προς τη Μήλο όπου και βρήκε καταφύγιο. Ένα απόσπασμα από 32 Γάλλους ναυτικούς έμεινε στην Πάρο υπό τις διαταγές του Jean de Burgare. Οι διαταγές ήταν να προσέχουν το κουφάρι του Superbe μέχρι να φτάσουν τα ναυαγοσωστικά/βοηθητικά πλοία του Γαλλικού στόλου. Το Πάσχα του 1834, η κορβέτα «Meuse» υπό τις διαταγές του καπτά Jacquinot, κατέπλευσε στην Πάρο με σκοπό να ανασύρει το βαρύ οπλισμό και τα πυρομαχικά του Superbe. Η προσέγγιση του ναυαγίου ήταν πολύ δύσκολη διότι το Superbe είχε προσαράξει σε σημείο που ήταν γεμάτο ξέρες και βραχονησίδες. Στην αναφορά του, στις 27 Δεκεμβρίου, ο υποναύαρχος Hugon προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες του ναυαγίου στον κάπταιν d’Oysonville. Παρ' όλες τις κατηγορίες του υποναυάρχου για άρνησης εκτέλεσης διαταγών, το ναυτοδικείο αναγνώρισε ως ορθές τις πράξεις του καπετάν d’Oysonville και τον αθώωσε με όλες τις τιμές στην Τουλόν, στις 7 Μαρτίου του 1864. Ο βετεράνος d’Oysonville είχε ήδη 32 χρόνια υπηρεσίας στο Γαλλικό ναυτικό. Μετά το ναυάγιο, υπηρέτησε για ακόμη 10 χρόνια και προάχθηκε στο βαθμό του πλοιάρχου της Λεγεώνας της Τιμής. Έξι μήνες μετά το ναυάγιο, το Γαλλικό ναυτικό διέκοψε τον εποχιακό κατάπλου των πολεμικών σκαφών κάθε χειμώνα στις ναυτικές τους βάσεις. Το Μνημείο Μετά τον απόπλου του «Meuse» με τα κανόνια του Superbe, λίγα απέμειναν να θυμίζουν το ναυάγιο του Γαλλικού πολεμικού. Η θάλασσα και οι Παριανοί φρόντισαν να ανακυκλώσουν το πολύτιμο ξύλο του Superbe. Από το ναυάγιο δεν έμεινε σχεδόν τίποτα εκτός από το σημείο ταφής των 9 άτυχων ναυτικών του Superbe. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, τα στοιχεία της φύσης είχαν εξαφανίσει το μεγαλύτερο μέρος του μικρού νεκροταφείου. Ο Γάλλος πρόξενος στην Πάρο, Νικηφόρος Κυπρέος, πίεσε και πέτυχε την ανέγερση μνημείου ως ένδειξη αναγνώρισης της Ελληνογαλλικής φιλίας. Ο δήμαρχος Πάρου, Πέτρος Μπάος, και ο νομάρχης Κυκλάδων Ν.Ε. Λουριώτης εγκαινίασαν το μνημείο με σχήμα πυραμίδας στα 1904. Η επιγραφή, με ελλιπή στοιχεία, γράφει στην πρόσοψη του μνημείου: ΤΟΔΕ ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΓΑΛΛΙΚΩΠΟΛΕΜΙΚΩ LA SUPERBE ΝΑΥΑΓΗΣΑΝΤΟΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 1834 ΚΑΤΕΣΚΕΥΑΣΘΗ ΔΑΠΑΝΗ ΔΗΜΩ ΠΑΡΩ ΕΝ ΕΤΕΙ 1904 ΔΗΜΑΡΧΟΥΝΤΟΣ ΠΕΤΡΩ Κ ΜΠΑΩ ΝΟΜΑΡΧΟΥΝΤΟΣ Ν. Ε ΛΟΥ[…] Στην πίσω όψη του μνημείου αναφέρεται ο Νικηφόρος Κυπρέος που ήταν ο εμπνευστής του μνημείου. Ο ίδιος ανέλαβε την ανακαίνιση του χώρου στα 1920. Στα 1906, η Γαλλία έστειλε αντιπροσωπεία από το πλοίο Vautour για να αποδώσουν τιμές στους νεκρούς του Superbe. Ο καπετάν Crassé, ο νομάρχης Δημήτρης Καλογερόπουλος και ο πρόξενος Ν. Κυπρέος, επισκέφθηκαν με μια οκτάκωπη λέμβο το σημείο του ναυαγίου στην ξέρα «σουσουράδα» όπου και απέδωσαν τιμές στους ήρωες του Γαλλικού ναυτικού. Ως Επίλογος Να σημειώσω ότι η ελεύθερη μετάφραση έγινε από το εξαιρετικό άρθρο του Alain Desauvage στα Αγγλικά & στα Γαλλικά. Αναφέρονται πολλές πηγές για το ναυάγιο και τα γεγονότα της εποχής σε σχέση με τις κινήσεις του Γαλλικού ναυτικού. Επίσης, μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την αναφορά στα Αγγλικά του υποναύαρχου Βαρώνου Hougon για το περιστατικό. Για την ιστορία, το Superbe ναυάγησε 1νμ ανατολικά από το σημείο που βυθίστηκε το Εξπρές Σαμίνα. Να προσθέσω ότι για πολλά χρόνια οι ψαράδες αναφερόντουσαν στον ύφαλο, ως η ξέρα του Superbe. Μάλιστα, σε μερικούς χάρτες και πορτολάνους η ξέρα αναφέρεται ακόμα ως Superbe. Για τους γνώστες της περιοχής, η ξέρα βρίσκεται νότια του Λουμπίνα και βόρεια του Πεπόνα. Επίσης, παλιοί γέροντες έλεγαν μεταξύ μύθου και πραγματικότητας ότι πολλά δοκάρια κατοικιών της Παροικιάς είναι μαδέρια από το ναυαγισμένο Superbe. Η πυραμίδα [φαίνεται στην άκρη δεξιά] βρίσκεται σε όμορφη τοποθεσία που είναι ιδανική για τα υπέροχα δειλινά με φόντο τις Πόρτες και τον Αγ. Σπυρίδωνα. Όμως, είχε αφεθεί στην τύχη του τις τελευταίες δεκαετίες και ήταν έτοιμο να καταρρεύσει λόγω της διάβρωσης. Το είχα επισκεφθεί στα 1980s και ήταν σε κακά χάλια. Μετά από κάποιες ενέργειες και επιστολές, έγιναν εργασίες υποστύλωσης το 2008 αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα κρατήσουν. Το σημείο είναι αρκετά βραχώδες και τα κύματα από το ανοιχτό μπουγάζι ροκανίζουν το βράχο καθημερινά. Πίνακας που απεικονίζει το Superbe (Πηγή) Και χάρτης της τοποθεσίας με την περιοχή του ναυαγίου

Όχι πως θα σας ξέφευγε... Βεβαίως πρόκειται για το Superbe και θα επανέλθω με το ιστορικό του ναυαγίου.

Όντως, ενδιαφέρουσα η ιστορία του Lamproie του οποίου αγνοούσα παντελώς την ύπαρξη. Λοιπόν, την τέταρτη δεκαετία του 19ου αιώνα το νησί ήταν μέσα στα τότε σύνορα του Ελληνικού κράτους. Δεν συμμετείχε στη ναυμαχία του Ναυαρίνου και ήταν SOL (Ship of the Line)

Νηρέα, πολύ σωστά μου έβγαλες την κίτρινη κάρτα. Είμαι αλλεργικός με τις ημερομηνίες και πάντα τα μπουρδουκλώνω. Εκ παραδρομής, έγραψα για τρίτη δεκαετία ενώ το σωστό είναι η τέταρτη δεκαετία του 19ου αιώνα.

Δεν είναι η κορβέτα «Lampoire» και το νησί δεν είναι η Αστυπάλαια. Πρόκειται όμως για πλοίο του Γαλλικού ναυτικού. Η ημερομηνία, επίσης, δεν είναι σχετική με τα στοιχεία που έδωσα.

Για να βρισκόμαστε σε φόρμα και να θυμηθούμε μερικές παλιές ιστορίες: Βρισκόμαστε στην τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα. Ένα πλοίο μιας από τις τρεις εγγυήτριες Δυνάμεις, της ναυτικής μοίρας Ανατολικής Μεσογείου, προσαράζει σε ξέρα και βυθίζεται κοντά στις ακτές Ελληνικού νησιού. Με αφορμή αυτό το ναυάγιο, οι τοπικοί άρχοντες αποφασίζουν την ανέγερση μνημείου σε εκείνη την περιοχή, 70 χρόνια μετά. Ποιο ήταν το πλοίο? Πότε και που ναυάγησε?

Στο μόνο που συμφωνούμε είναι ότι φέτος, θα έχει ενδιαφέρον η χρονιά από πολλές απόψεις για τα ταχύπλοα. Η ASL έχει διαμορφώσει μια σταθερή παρουσία και νομίζω ότι θα καλύψει επάξια, τα όποια κενά προκύψουν στις Δυτικές Κυκλάδες. Εκεί, πιθανολογώ ότι κερδισμένα θα βγουν τα Speedrunner αφού καλύπτεται άνετα το κενό του HS 3. Όσον αφορά το HS 2, πιστεύω ότι πρέπει να βρεθεί ισάξιο σκάφος για να εξυπηρετήσει τη γραμμή της Ραφήνας, η οποία έχει σταθερή πελατεία και μεγάλη εποχικότητα. Μέχρι τώρα, αμφιλεγόμενα είναι τα αποτελέσματα των exit poll

Η IAATO μας πληροφορεί ότι, στις 26/12, τα δυνατά ρεύματα έστειλαν το βαπόρι προς την ακτή του νησιού Petermann της Ανταρκτικής. Παρ' όλη τη μανούβρα από το πλήρωμα, το πλοίο βρήκε σε ξέρα? και έφαγε την δεξιά προπέλα. Έσβησε η δεξιά μηχανή και ακολούθησε black out. Ευτυχώς, η κατάσταση σταθεροποιήθηκε, και με τη βοήθεια της αριστερής μηχανής και της γεννήτριας ανάγκης απομακρύνθηκε από τα βράχια. Μετά από μια ώρα περίπου, οι επιβάτες μεταφέρθηκαν στο Corinthian II που είχε καταπλεύσει στο σημείο για βοήθεια. Τελικά, οι επιβάτες επέστρεψαν/επιβιβάστηκαν στο Clelia ΙΙ ενώ το βαπόρι με ίδιες δυνάμεις κατέπλευσε στο λιμάνι Ushuaia της Αργεντινής. Μου κάνει εντύπωση που η είδηση πέρασε στα ψιλά και βγήκε πρόσφατα στη φόρα, αν και συνέβη πριν από σχεδόν δυο εβδομάδες. Το δε νομίζω ότι σχετίζεται με την προσάραξη αλλά είναι από την ίδια μέρα με το συμβάν.

Μια χαρά στέκει ο γερολύκος για τα χρονάκια του (πάλι καλά δηλαδή). Δεν ξοδεύτηκαν στη μπογιά, αλλά στις τηλεοπτικές επιλογές τους δεν τσιγκουνεύονται καθόλου. Δύο δορυφορικά πιάτα και χωρίς να μετράμε τα ψηφιακά μέσα... :D

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Θα τα ξαναδούμε εδώ? (HS2 & HS3)" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα

Αυτές οι εκλογές μυρίζουν μπαρούτι/flame war συμβατικών vs. HS. Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, τα Auto Express αποτελούν μια αξιόπιστη/προσοδοφόρα λύση στις Κυκλάδες για τους greek operators Κατά την ταπεινή μου άποψη, μπορεί να δούμε νέα HS, ουχί νεότευκτα απαραίτητα, με λογικές καταναλώσεις καυσίμων...

Πιστεύω πως αυτό το θέμα "Erke- (ex. Express Evoikos, Methodia, Kyklades, Εxpress Danae IMO 7014581)" είναι σημαντικό και ενδιαφέρον και το προτείνω για Θέμα του Μήνα