Nick the Greek

Χμμμμ, και σήμερα οι φήμες αναφέρουν πως αυτό συνέβη επειδή ο Σπανόπουλος είναι ο καινούριος πλοιοκτήτης του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αν αληθεύει ελπίζω να μην έχουμε κάποια μετονομασία τύπου Χρήστος ΧΨΩ, ή Μέγας Χρήστος .

Ναι, γιατί κάνουν δρομολόγια μεταξύ Λιβάνου και Τουρκίας, περνάνε και από τα κατεχόμενα ενίοτε.

Νέο του όνομα είναι το Mermaid (= γοργόνα).

Esatto, sembra(per il momentο) che la Capricorn non viaggera in Grecia. Μετάφρα: Ακριβώς, φαίνεται πως το Capricorn δεν θα ταξιδέψει στην Ελλάδα(πρός το παρόν).

Μέσα σε όλα τα παρεπόμενα της κατάστασης με τον ιό, τα Κινέζικά ναυπηγεία επιστρέφουν σιγά-σιγά σε full operational mode. Υπάρχει όμως ένα προβληματάκι, οι παραγγελίες από 2022 και αργότερα έχουν στερέψει εδώ και καιρό με συνέπεια τα ναυπηγεία να έχουν βγεί στη γύρα για παραγγελίες. Ενδεικτικά, ένα kamsarmax που τον Οκτώβριο έκανε 33 εκατομμύρια δολλάρια, τώρα προσφέρεται από τα ναυπηγεία με 20% φθηνότερη τιμή, σύμφωνα με όσα λένε αυτοί που ξέρουν. Όσοι πιστοί, τολμηροί και με ριάλια-ριάλια-ριάλια στο μπαούλο, προσέλθετε.

Δεν την πάνε καθόλου καλά οι υπηρεσίες την Princess Cruises(Carnival). Έσκασε ένα θέμα (και) με το Ruby Princess στην Αυστραλία. Το πλοίο έπιασε στο Sydney στις 19 Μαρτίου και οι Αρχές επέτρεψαν την αποβίβαση 2,700 επιβάτών. Έλα όμως που έκτοτε ούτε λίγο, ούτε πολύ 11 άτομα από αυτούς που αποβιβάστηκαν είναι ήδη νεκροί λόγω κορωνοιού. Κάτι που φυσικά έχει βαρέσει καμπανάκια με συνέπεια να έχει ξεκινήσει "κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση"(που λέμε και στη bella Grecia) στις συνθήκες που έγιναν αυτοί οι θάνατοι. Στα πλαίσια αυτού, η Αστυνομία αφαίρεσε από το πλοίο ηλεκτρονικά αρχεία και τέλος πάντων εμπλέκεται και το πλοίο αλλά και η εταιρεία στη διαδικασία. Φυσικά αν οι Αρχές ήξεραν την κατάσταση και πάραυτα επέτρεψαν την αποβίβαση, τι φταίει το πλοίο? Ας μην είμαι άδικος όμως κι ανοίξω στο στόμα μου για τους Αυστραλοί, ας δούμε τι θα βγάλει το ινβεστιγκέσιο. Την ίδια στιγμή το παραπάνω άρθρο κάνει αναφορά και στο Coral Princess που ξεκίνησε το περασμένο Σάββατο να κάνει τμηματικό disembarkation στο Miami. Και εκεί τουλάχιστον 12 κρούσματα, καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται.

Μιλούσα χτές με φίλο μου που είναι γνώστης και οι απόψεις μας συμπίπτουν για το γεγονός, φαίνεται κάτι να έχει "κολλήσει" και το πλοίο να μην υπακούει τις κινήσεις που σίγουρα θα έκαναν από τη γέφυρα. ΟΚ, αυτά συμβαίνουν, μηχανήματα είναι. Από την άλλη όμως εγείρονται ερωτήματα: Βλέπει κανείς πως τα ρυμουλκά δεν μπορούν να σταματήσουν το πλοίο που είναι και άφορτο. Στα λιμάνια συνήθως υπάρχουν υποχρεωτικά ρυμουλκά ανάλογα με το μέγεθος του πλοίου. Αφού είναι προφανές πως τα ρυμουλκά δεν δύνανται να σταματήσουν εγκαίρως τον Γολιάθ, τι διάολο σκοπό εξυπηρετούν? Κι αν δεν δύνανται τα 3-4 που είχε το πλοίο να το σταματήσουν, μήπως θα έπρεπε να διπλασιαστούν? Safety first δεν υποτίθεται πως έχουν τα λιμάνια που μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα με το θέμα? Ένα τέτοιο νταμάρι -και τα όμοιά του- είναι στην πραγματικότητα ασφαλές να έχουν μία μόνο μηχανή(το συγκεκριμένο έχει μία Mitsui)? Ας σκεφτούμε πως οι δεξαμενές καυσίμων σε τέτοιο μέγεθος έχουν χωρητικότητα για πλάκα 7-8 χιλιάδες κυβικά. Βάλε όσο φορτίο κουβαλάει επάνω, ένα κομμάτι αυτού μπορεί να είναι και επικίνδυνο χωρίς να το ξέρει το πλοίο, απορώ τι risk assessment έχει γίνει από σημαίες και Κλάσεις που δίνει τη δυνατότητα μια πλωτή περιβαλλοντική βόμβα να κινείται με μια μηχανή. Όπως είδαμε, δεν το σταματάνε τα ρυμουλκά άφορτο και εντός λιμένος, όταν γίνει κάτι κι αυτό είναι έμφορτο και εκτός λιμένος, ποιός θα το σταματήσει? Δεν πρέπει να υπάρχει και δεύτερη μηχανή? Γενικά στον τομέα των containers έχουν γίνει εγκλήματα τα τελευταία 25 χρόνια από Κλάσεις, σημαίες και όλους όσους τέλος πάντων εμπλέκονται. Όσοι έχετε βρεθεί στη γέφυρα ενός έμφορτου κοντεινεράδικου, θα έχετε διαπιστώσει πως η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη για παράδειγμα. Είναι ασφαλές αυτό? Δείτε πόσα ατυχήματα γίνονται στα κοντέινερ. Φωτιές, cracks, συγκρούσεις, το περιστατικό που είδαμε είναι το τρίτο αυτού του τύπου με κοντεινεράδικο μέσα σε ένα χρόνο. Νομίζω πως κάτι είναι πάααααρα πολύ σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Και οι εμπλεκόμενοι σφυρίζουν προκλητικά αδιάφορα και παίρνουν κόσμο στο λαιμό τους. Αυτά και τρέχω γιατί θα μου καεί το φαί, τα καλά της καραντίνας!

Γνωρίζουμε τι μηχανή έχει το Άγιος Αθανάσιος?

Και μια φωτογραφία από το Zeliha K σε προσέγγισή του στο Livorno το 2013, με το προηγούμενό του όνομα που ήταν Turabi Efendi.

Μετά το κλείσιμο της γραμμής Oslo - Fredrikshavn και την διάθεση πρός πώληση του Stena Saga, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τη γραμμή Sassnitz - Trelleborg και το πλοίο Sassnitz, το ανακοίνωσε η ίδια η Stena. Πρόκειται για την πιο σύντομη πιθανή σύνδεση σε διάρκεια θαλάσσιου ταξιδιού ανάμεσα σε Γερμανία και την ηπειρωτική Σουηδία και μιλάμε για μια γραμμή που με τον ένα τρόπο ή τον άλλον υφίσταται εδώ και πολλές δεκαετίας.

Αφού έπιασε ο στόμας μας την Trasmediterranea, ας ολοκληρώσω τις εντυπώσεις μου για την εταιρεία με ένα ταξίδι με το -τότε- Fortuny, νύν Ciudad Autonoma Melilla. Το ταξίδι έλαβε χώραν το καλοκαίρι του 2014 και είναι η επιστροφή στην ηπειρωτική Ισπανία, και συγκεκριμένα στη Βαρκελώνη, από το πέρασμα με το Scandola στην Ibiza που είδαμε πιο πρίν. Όπως είδαμε, η διαδικασία της επιβίβασης στη Valencia ήταν πολύ άσχημη και εκνευριστική. Αλλά ΟΚ, μπορεί να ήταν τυχαίο γεγονός, ας μην είμαστε υπερβολικοί, να δούμε και την επιστροφή. Με αναχώρηση στις 1100 το πρωί από την Ibiza, ο Nick the Greek και το επιτελείο του, ήταν ως όφειλαν εκεί από τις 0940. Το terminal στην Ibiza είναι καλύτερο από τη Valencia, περισσότερες θέσεις για να κάτσει κανείς και καλύτερο ΚΨΜ. Και η Trasmediterranea μας δικαίωσε, δεν επανέλαβε αυτό που έκανε στη Valencia. Αντί για επιβίβαση 30 λεπτά πρίν την αναχώρηση, μας επιβίβασαν τελικά στις 1050, δέκα ολόκληρα λεπτά πρό της αναχωρήσεως! Είναι να τραβάει κανείς τα μαλλιά του πραγματικά, γιατί δεν επιβιβάζουν τον κόσμο νωρίτερα? Σημειωτέον η επιβίβαση γίνεται με φυσούνα, εντελώς ανεξάρτητα από τη φόρτωση των αυτοκινήτων. Οπότε δεν μπλέκει ο ένας με τον άλλον. Και το πλοίο βρισκόταν εκεί από τις 0415 το πρωί, δεν είναι πως έτρεχαν να το συμμαζέψουν. Θυμάμαι πως φοβούμενοι πως θα χάναμε την αναχώρηση ψάχνοντας που θα κάτσουμε, ανεβήκαμε στο sun deck κουβαλώντας τις αποσκευές μας. Για τα μπάνια λοιπόν η διαδικασία επιβίβασης, βαθμός πολύ υπό του μηδενός. Αποζημειώνεται όμως κανείς βλέποντας την αναχώρηση από την Ibiza, η θέα και η ομορφιά είναι αξιοσημείωτη, όπως και όλος ο περίπλους της νήσου Eivissa. Το πλοίο όταν κατευθύνεται πρός τη Βαρκελώνη αγκαλιάζει όλη τη νότια πλευρά του νησιού, από το τουριστικό κομμάτι που βρίσκεται κοντά στην Ibiza, μέχρι το άγριο κομμάτι που βρίσκεται στο ΝΑ άκρο του νησιού. Αν βρεθείτε ποτέ στην περιοχή, το συγκεκριμένο ταξιδάκι το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Όταν πια αφήνει κανείς πίσω του την Eivissa, έρχεται η ώρα να κάνει και μια σωστή εξερεύνηση του πλοίου, πάμε κι εμείς να δούμε τι σόι πράγμα είναι αυτό το Fortuny, ξεκινώντας από τους εξωτερικοί χώροι. Στο συγκεκριμένο κομμάτι το Fortuny είναι πολυυυύ δυνατό και θυμίζει πλοίο φτιαγμένο για το Αιγαίο. Δεν έχει τόσα πολλά καθίσματα έξω μεν, αλλά οι χώροι είναι πολλοί και μεγάλοι. Σε μια υποθετική πώλησή του στην Ελλάδα, θα μπορούσα να το φανταστώ γεμάτο με καθίσματα, στέγαστρα και παγκάκια και ελληνικό πρωτόκολλο 2.5 χιλιάδες άτομα. Πρύμα υπάρχει ένα μικρό ντέκ όπου μπορεί κανείς να χαζέψει τη φόρτωση, ενώ έξοδος/κατάστρωμα υπάρχει και πίσω από τα πρυμνιά σαλόνια του πλοίου. Ακριβώς από πάνω υπάρχει ένα τεράστιο ανοιχτό κατάστρωμα που φωνάζει για διαφορετική εκμετάλλευση. Προχωρώντας πρός το μέσο του πλοίου υπάρχει ανάλογο εξωτερικό ντέκ πάνω από το οποίο βλέπουμε το χώρο της πισίνας και το φουγάρο του πλοίου. Ο χώρος της πισίνας είναι κλειστός εκτός από πλευρικές πόρτες και εσωτερικά έχει διακόσμηση με καθίσματα bamboo όπως βλέπουμε, κι όχι τις συνήθεις πλαστικές καρέκλες. Στην άλλη άκρη υπάρχει και μπάρ που ήταν όπως είδατε κλειστό κατά το ταξίδι μας. Πολύ ωραίος χώρος γενικά, λιγάκι θερμοκήπιο όμως λόγω του αιθρίου. Εδώ είναι και ο χώρος από τον οποίο είδαμε το φουγάρο, ο οποίος επεκτείνεται μέχρι τη βαρδιόλα, ενώ στο αμέσως από κάτω ντέκ υπάρχει και πλευρικός διάδρομος που οδηγεί στην πλώρη. Σε αυτήν τη φωτογραφία βλέπετε και το ότι το ντέκ χρειαζόταν λίγη συντήρηση. Εσωτερικά είναι παρόμοια η εικόνα όσον αφορά τους χώρους. Πολλοί και μεγάλοι. Μπορεί κανείς να εκφράσει τις ενστάσεις του ως πρός την ποιότητα των υλικών και τη διακόσμηση αλλά αυτό είναι κάτι που διορθώνεται, το γεγονός είναι ότι το πλοίο είναι πλούσιο σε σαλόνια. Ξεκινάμε με το πρυμνιό σαλόνι, διακόσμηση με καρέκλες τύπου αχοιβάδα και χρωματισμό που προσπαθεί να μιμηθεί δεκαετία του 60, με αμφίβολο αποτέλεσμα. Φωτεινός χώρος με θέα πρύμα, με μεγάλο μπάρ και με σκάλα που οδηγεί στο δεύτερο ντέκ του συγκεκριμένου σαλονιού, το οποίο όμως δυστυχώς ήταν κλειστό κατά το ταξίδι μας. Προχωρώντας πρός τα πλώρα, υπάρχει ένα ακόμη μικρό σαλονάκι, το κατάστημα του πλοίου και εν συνεχεία ο παιδότοπος. Ένας ευρύχωρος διάδρομος οδηγεί πιο πλώρα(προσέξτε το κλειστό σινεμά στα δεξιά του διαδρόμου) όπου βρίσκεται το ΚΨΜ του πλοίου. Λέω ΚΨΜ και όχι self service γιατί όπως βλέπετε ο διάκοσμος, τα υλικά και η γενικότερη αίσθηση που σου δίνει ο χώρος, θυμίζει το ΚΨΜ του 502 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού. Όσον αφορά την ποιότητα του φαγητού? Ακριβώς μια από τα ίδια με το Scandola, καλύτερα να είχαμε πάρει tapas πακέτο από την Ibiza. Μάλιστα ήταν ακριβώς και τα ίδια φαγητά, οπότε μάλλον εδώ η Trasmediterranea κάνει οικονομίες κλίμακος. Ακόμη πιο πλώρα υπάρχει κι άλλος ένας πλευρικός χώρος, ο μισός έχει τραπέζια και καθίσματα και ο άλλος στρογγυλά τραπέζια και καναπέδες. Η διακόσμηση στους τοίχους είναι παλιά πλοία της Trasmediterranea, ο συγκεκριμένος χώρος κατά τη γνώμη μου ήταν ο πιο καλόγουστος του πλοίου. Από εκεί οδηγούμαστε στο πλωριό σαλόνι που η διακόσμηση στους τοίχους συνεχίζει να είναι παλιά πλοία του στόλου της Trasmediterranea, πλήν όμως τα έπιπλα αρχίζουν να θυμίζουν pub. Υπάρχει και bar εκεί, που κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας επανδρωνόταν κατά διαστήματα. Εύκολα μπορούσα να τους είχα κλέψει τα μπισκότα . Υπάρχουν χώροι επιβατών και στο παραπάνω ντέκ εσωτερικά, βλέπει κανείς εδώ τον εσωτερικό διάδρομο. Βλέπουμε πολυθρόνες και στα παράθυρα, ενώ υπάρχει και χώρος με καθίσματα αεροπορικού τύπου. Γιατί άφησαν κενό το μισό σαλόνι αυτό, είναι ένα ερώτημα. Μέσα σε όλα αυτά, βρίσκεται χώρος για να παίξει κανείς darts(αυτό στη Μεσόγειο δεν το έχω ξαναδεί, συνήθως σε Αγγλικά νερά το βλέπει κανείς), ένα ολόκληρο ντέκ με καμπίνες, ενώ υπάρχει και μια προθήκη με φωτογραφίες από την ναυπήγηση του πλοίου και τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Γιατί το να ναυπηγείς πλοίο είναι ευκαιρία εορτασμού και όχι άσκηση μυστικοπάθειας και εσωστρέφειας όπως κάνουν οι ελληνικές εταιρείες, λες και θα πάει κανείς να τους το κλέψει. Κάπου εκεί τελειώνουν και τα ωραία του ταξιδιού. Ο εκπληκτικός καιρός που διαπιστώσατε πως υπήρχε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, μετεβλήθη σε τρομερή καταιγίδα φτάνοντας στη Βαρκελώνη, τα κομάντα όμως βγήκαν έξω και την πάλεψαν να φωτογραφίσουν και αυτό. Η διαδικασία της αποβίβασης στο παλιό λιμάνι της Βαρκελώνης, το ίδιο ταλαιπωρία όσο και η επιβίβαση. Ατελείωτη αναμονή χωρίς κανένα προφανή λόγο παρά την ραθυμία των υπαλλήλων της Trasmediterranea. Η αργοπορία αυτή μας έβαλε μέσα στο μάτι της μπόρας και καταλήξαμε να περιμένουμε 30 λεπτά μέσα στο terminal για να περάσει μια μυθική νεροποντή. Εδώ βλέπουμε το Fortuny κατά την εκφόρτωση και μάλιστα στην πρυμνιά όψη μπορούμε να δούμε και τις 8 γραμμές φόρτωσης. Μπορεί να παρατηρήσει κανείς πως ράμπες για το δεύτερο ντέκ υπάρχουν και στην 1 και στην 8 ενώ μέσα στο πλοίο υπάρχει και περονοφόρο όχημα, δεν ξέρω αν σχετίζεται με αυτό πράγμα που βλέπουμε στη γραμμή φόρτωσης 7. Το πέρασμα Ibiza - Barcelona διαρκεί ένα 8ωρο(ντόκο με ντόκο) με γύρω στα 19-20 μίλα ταχύτητα. Γενικές εντυπώσεις? Το πλοίο για μένα ήταν αξιόλογο και θα μπορούσε να σταθεί σε διάφορες γραμμές, και στην Ελλάδα. Πολλοί και μεγάλοι χώροι τόσο μέσα, όσο και έξω. Μεγάλο γκαράζ, καμπίνες, σαλόνια, ταχύτητα, τι άλλο να ζητήσεις? Και με δυνατότητα παρεμβάσεων προκειμένου να προσαρμοστεί στα θέλω αυτού που θα το αγοράσει. Το αδικούν οι στυλιστικές επιλογές και επιχειρησιακές πρακτικές της Trasmediterranea που είναι ό,τι πιο low cost έχω συναντήσει από τις μεγάλες ευρωπαικές εταιρείες. Οι παντόφλες της Κέρκυρας έχουν καλύτερα μπάρ από τα πλοία της Trasmediterranea, αυτό τα λέει όλα. Μακάρι να βλέπαμε αυτό και το αδελφό του πλοίο με άλλη πλοιοκτησία που να τα αναδείξουν. Για το τέλος, ορισμένες εξωτερικές φωτογραφίες του πλοίου ίνα πληρωθή το album του πλοίου με όλες του τις κατά καιρούς φορεσιές: Το έχουμε δεί στο παρελθόν στη gallerie με τα σινιάλα Acciona Trasmediterranea στο πλάι, προσέξτε πως το Acciona είναι μεγαλύτερο του Trasmediterranea Το έχουμε δεί και με το ανάποδο, το Trasmediterranea να υπερέχει του Acciona, εγώ να προσθέσω μια ακόμη φωτογραφία με αυτά τα σινιάλα, με καλύτερο ήλιο. Επίσης να προσθέσω και μια φωτογραφία με τα επετειακά σινιάλα των 100 ετών της Trasmediterranea, το πλοίο είναι δεμένο στη Malaga το καλοκαίρι του 2016. Με το καινούριο του όνομα και τα καινούρια σινιάλα το είδαμε ήδη. Σας μερσώ για την ανάγωση και το χρόνο σας