Jump to content
Shipfriends

Z.Gk.

eMembers
  • Posts

    299
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Z.Gk.

  1. Πάντως, σε σχέση με τη συμπεριφορά του Μύκονος που ρωτά ο @Champion Jet_2, στο ταξίδι μου από Καρλόβασι για Πειραιά στις 22/8, και με καιρό 6-7 βορειοδυτικό, δεν κατάλαβα κάποια σημαντική διαφορά, λόγω του νέου φουγάρου, λαμβάνοντας υπόψη και τα πολλά ταξίδια που έχω κάνει με το συγκεκριμένο πλοίο στη συγκεκριμένη γραμμή τα τελευταία χρόνια. Το πλοίο, βέβαια, ψήλωσε, όπως κάνει πάντα, από τον Εύδηλο για τη Μύκονο και από Μύκονο για Σύρο. Από Σύρο για Πειραιά ο αέρας είχε πέσει σημαντικά και δεν κουνούσε. Όλα αυτά, βέβαια, κατά την υποκειμενική μου κρίση...
  2. Πάντως, αξίζει να τονιστεί ότι άνθρωποι που ίδρυσαν τη Ρεθυμνιακή και δεν είχαν και τις κατάλληλες γνώσεις επέλεξαν ένα πλοίο, το οποίο με τη μετασκευή του ταίριαξε απόλυτα με τις ανάγκες της γραμμής του Ρεθύμνου την εποχή εκείνη. Και σε μένα άρεσε πολύ αυτό το βαποράκι, τουλάχιστον εξωτερικά, μια και δεν το ταξίδεψα ποτέ. Λίγο off topic εδώ, αλλά είχα την τύχη να γνωρίσω έναν εκ των ιδρυτών και πρόεδρο της Ρεθυμνιακής, τον αείμνηστο Γιάννη Χαλκιαδάκη το 1999. Ο άνθρωπος αυτός είχε μια "ολιστική" προσέγγιση για τα πράγματα, συμφωνούσες ή διαφωνούσες μαζί του. Έχω την αίσθηση ότι κάτι τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν στην εποχή μας. Παραθέτω και μια σύντομη συνέντευξή του στα "Νέα" το 2001.
  3. Το λιμάνι του Ευδήλου είναι πονεμένη ιστορία. Αξίζει να σημειωθεί ότι είχαν δαπανηθεί κάποια εκατομμύρια ευρώ, για να φτιαχτεί η νέα προβλήτα πιο μέσα στο λιμάνι, ουσιαστικά στο κέντρο του, απέναντι και δεξιά από την τωρινή προβλήτα και είχε κατασκευαστεί σύγχρονος δρόμος - "γέφυρα" για την καλύτερη ροή της κυκλοφορίας και στοιβασίας των αυτοκινήτων. Αν θυμάμαι καλά, το κόστος για το δρόμο - "γέφυρα" προσπέλασης είχε προϋπολογιστεί στα 5 εκατομμύρια ευρώ και είχε ενταχθεί στο ΠΕΠ Βορείου Αιγαίου το 2005. Βέβαια, η προβλήτα αυτή δεν τέθηκε ποτέ σε χρήση από τα ακτοπλοϊκά μας για λόγους που δεν μπορώ να ξέρω, αλλά έχουν σχέση και με το γεγονός ότι απαιτούνταν μεγάλη εκβάθυνση της λιμενολεκάνης στο σημείο αυτό. Όλα αυτά, από μνήμης. Αν έχω κάνει κάποιο λάθος, κάθε διόρθωση ευπρόσδεκτη.
  4. Να είσαι καλά @Nick the Greekπου θυμάσαι αυτές τις ταινίες και "ξαναζούμε", οι ... λίγο παλαιότεροι, τον Πειραιά εκείνης της δεκαετίας! Χωρίς πρόθεση να κάνω "προσκλητήριο" των πλοίων που εμφανίζονται στους τίτλους, θα σταθώ στο 1.16 του βίντεο, όπου κάνει την εμφάνιση του το θρυλικό Παναγία Τήνου με το θρυλικό B στην τσιμινιέρα του!
  5. Ταξίδι με το αγαπημένο Blue Star Myconos, 31/7 από Πειραιά για Καρλόβασι και, εκτάκτως, από Χίο για Καρλόβασι, λίγες ημέρες αργότερα. Το πλοίο ταχύτατο, καθαρό και φροντισμένο, πλήρωμα άψογο και στα δυο ταξίδια, μανούβρες χειρουργικής ακρίβειας! Ωστόσο, πολύ ντουμάνι! Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, ειδικός σίγουρα δεν είμαι, αλλά μετά την εγκατάσταση των scrubbers, δεν μπορείς να σταθείς στα πρυμνιά καταστρώματα. Θυμάμαι στα προηγούμενα ταξίδια μου, καθόσουν μια χαρά. Ειδικά στο ταξίδι από Χίο για Καρλόβασι, η καπνίλα από το φουγάρο ήταν εντυπωσιακή, σε όλη τη διάρκεια του δίωρου ταξιδιού. Ειλικρινά, δεν θυμάμαι τόσο καπνό από το συγκεκριμένο πλοίο. Τώρα, αν το ντουμάνι είναι πιο καθαρό και πιο οικολογικό, δεν το ξέρω, γιατί, όπως είπα, ειδικός δεν είμαι, την οπτική αίσθηση μεταφέρω...
  6. Ψήφισα και εγώ Ροδάνθη, γιατί ήταν πραγματικά βάπορας στην εποχή του. Το ταξίδεψα και μια φορά για Σύρο, στα μέσα των 00ς, και παρά τη χαμηλή ταχύτητά του, κρατούσε λίγο από την αίγλη της παλιάς καλής εποχής. Αυτό που έγραψε ο @Nick the Greekαποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα. Sorry για το off topic, αλλά θυμάμαι στη δεκαετία του ΄90 να κατεβαίνω με το 218 από το Νέο Κόσμο στον Πειραιά το καλοκαίρι από τις 16.00 ως αργά το βράδυ. Τι πανδαισία σινιάλων και αφιξοαναχωρήσεων, η χαρά του καραβολάτρη!
  7. Εξαιρετικό το βίντεο σου @Nick the Greek, να είσαι καλά που στάθηκες στο βοριά και μας χάρισες το Blue Star Myconos σε όλο του το μεγαλείο. Το έχω δει ήδη τρεις φορές και μάλλον θα το ξαναδώ!
  8. Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, είχα πάει Σάμο με το Corsica Express III. Ο καιρός ήταν 6-7 μποφόρ και κάτι ψιλά. Μετά τον Ταμέλο κρατήσαμε πορεία πάνω από τα Γιούρα, φτάσαμε μέχρι τη μέση της Άνδρου, όπου απαγκιάσαμε, μετά περάσαμε το Δύσβατο και ψηλώσαμε μέχρι λίγο πριν τη βραχονησίδα Καλόγεροι, τόσο όσο, δηλαδή, για να πάρουμε τον καιρό περίπου κατάπρυμα και να πιάσουμε Εύδηλο. Ευτυχώς, μετά κόπασε ο καιρός και πιάσαμε Καρλόβασι και Βαθύ χωρίς πολλά, πολλά. Είχα την τύχη να με φιλοξενήσουν στη γέφυρα. Τολμώ να πω ότι ήταν και το μοναδικό ταξίδι στο οποίο ζαλίστηκα κάπως. Ωραίες αναμνήσεις!
  9. Και εγώ κοίταξα τους τίτλους τέλους του επεισοδίου για να βγάλω άκρη και, όπως είπαν και οι προηγούμενοι φίλοι, πρέπει να είναι το Αλκυών. Μάλιστα βλέποντας και τη φωτό του @Shippihs μπήκα και στο αντίστοιχο site που παραπέμπει, το οποίο έχει διάφορες ιστορίες για τα πλοία και τους πλοιάρχους που προσέγγιζαν τη Σίφνο. Αξίζει να διαβαστεί και το σχόλιο στο συγκεκριμένο αφιέρωμα του πράκτορα του πλοίου. Τα γυρίσματα του σήριαλ "η Κυρία Ντορεμί" ολοκληρώθηκαν το Σεπτέμβριο του 1983 και το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1983, το μήνα δηλαδή που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το Αλκυών.
  10. Αγαπητέ @polmyt, με πάσα επιφύλαξη, για μια 14ημερη κρουαζιέρα στην Ανατολική Μεσόγειο και τα ελληνικά νησιά το 1984, οι τιμές ξεκινούσαν από 2500$ έως και 4500$ το άτομο, προφανώς ανάλογα με την καμπίνα.
  11. Πραγματικά, ως Golden Odyssey, ήταν ένα πλοίο κόσμημα της ελληνικής κρουαζιέρας. Αυτό και το Stella Solaris, την περίοδο εκείνη, είχαν τεράστιο όνομα στην αμερικανική αγορά και δυο από τα μεγαλύτερα ονόματα πλοιάρχων της κρουαζιέρας, τον Γιάννη Κατρά και το Μιχάλη Μπενά αντίστοιχα. Το πλοίο, αν θυμάμαι καλά, είχε χωρητικότητα λίγο κάτω από 500 επιβάτες. Η λογική ήταν να μπορούν να μεταφερθούν όλοι με Boeing 747, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, προς το λιμάνι που βρισκόταν το πλοίο. Η Royal Cruise Line είχε εξαιρετικό γραφείο στο Σαν Φρανσίσκο, το οποίο έστελνε τους επιβάτες (repeaters οι περισσότεροι) στα πλοία της εταιρείας. Άλλες, βέβαια, εποχές. Ελληνική σημαία, αμιγώς ελληνικά πληρώματα.
  12. Πω, πω, τέλος εποχής για όλους εμάς που από το 1993 μόνο Γιάννη Χαλά ακούγαμε και βλέπαμε. Μήπως @proud_ionianγίναμε "γουρλήδες" για κάποιους ανθρώπους και ακολουθούμε τον αντίστοιχο δρόμο που έχει χαράξει για τα πλοία, κατά δήλωσή του, ο @Nick the Greek; Πάντως, θα άξιζε να του γίνει ένα αφιέρωμα, γιατί, όπως και να το κάνουμε, συμφωνούμε ή διαφωνούμε, είναι εμβληματική φυσιογνωμία για το συνδικαλισμό.
  13. Αξίζει να θυμίσουμε εδώ ότι σε αυτό το ναυπηγείο ο αείμνηστος Περικλής Παναγόπουλος ναυπήγησε για την καλύτερη εταιρεία της εποχής, τη Royal Cruise Line, ένα κρουαζιερόπλοιο κόσμημα για την εποχή του, το Crown Odyssey. Μάλιστα το ναυπηγείο στην ιστοσελίδα του έχει φωτογραφία του πλοίου από τα sea trials και, γενικά, στοιχεία για όλα τα κρουαζιερόπλοια που έχει ναυπηγήσει. Το Crown Odyssey ήταν και το πρώτο πλοίο που είχε ναυπηγηθεί στις νέες, τότε, κλειστές δεξαμενές, οι οποίες και επέτρεπαν τη ναυπήγηση, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες. Χρόνος ναυπήγησης του Crown Odyssey, μόλις 18 μήνες!
  14. Κλασσικά, χωρίς ίχνος αντικειμενικότητας: Εξπρές Σαντορίνη, γιατί ήταν ένα από τα αγαπημένα μου πλοία να το βλέπω και ας μην το έχω ταξιδέψει ποτέ! Στον Πειραιά πολλές φορές κατέβαινα για να δω την αναχώρηση του. Εξπρές Ολύμπια, αν και δεν το ταξίδεψα όταν ήταν στην εταιρεία των Αγαπητών αλλά λίγα χρόνια αργότερα όταν ήταν στη γραμμή της Σάμου (να είναι καλά η σύζυγος). Μικρό, αλλά θαυματουργό βαποράκι και πλοίαρχο στη γραμμή για καιρό τον καπτά Βασίλη Γεροντάκη, ο οποίος, όποτε ταξίδευα πάντα με φιλοξενούσε στη γέφυρα. Εξπρές Αφροδίτη, γιατί μου άρεσε πολύ εμφανισιακά και ήταν πολύ καλοτάξιδο. Λίγα ταξίδια μαζί του στη Σύρο, με πλοίαρχο τον καπτά Γιώργο Περουλάκη, ο οποίος και αυτός μου έκανε τη χάρη και με άφηνε στη γέφυρα. Μου άρεσε πολύ η εγγλέζικη διακόσμηση. Αν σε μια μετασκευή είχαν κάνει το ένα ντεκ με καμπίνες, θα ήταν ιδανικό για την Ικαροσαμία την εποχή εκείνη. Εξπρές Απόλλων, γιατί μια φορά το ταξίδεψα για Σύρο και είχα τη χαρά να γνωριστώ με τον καπτά Σπύρο Θηραίο. Ιστορικό πλοίο, από όλες τις απόψεις!
  15. Να προσθέσω και εγώ στην κουβέντα μας έναν ακόμη πολύ σημαντικό παράγοντα...τα κόμματα που κυβέρνησαν και ειδικά όταν ίσχυε το καθεστώς αδειών σκοπιμότητας. Ο καπτά-Μάκης γιγαντώθηκε επί ανατέλλοντος πράσινου ήλιου - το Δήμητρα να συνοδεύει κενό επιβατών το Μιλένα (αν θυμάμαι καλά) για το τάμα - και βούλιαξε, πάλι, επί ανατέλλοντος πράσινου ήλιου. Πάντως, τον είχα γνωρίσει προσωπικά στη Ρόδο, μια χειραψία και μια ολιγόλεπτη κουβέντα, στην αλήστου μνήμης γενική συνέλευση της ΔΑΝΕ τον Ιανουάριο του 1998. Ό,τι και να πούμε, ήταν εμβληματική προσωπικότητα, "γέμιζε" το χώρο που βρισκόταν.
  16. Η τσιμινιέρα είναι πολύ μεγάλη και το κίτρινο την κάνει να φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Βλέποντας τη συγκεκριμένη φωτογραφία του Nick, μήπως εδώ να βαφόταν άσπρο το κάτω μέρος της τσιμινιέρας, μέχρι το ύψος που ολοκληρώνονται οι πλάγιοι εξαερισμοί; Δηλαδή, περίπου το 1/4 της τσιμινιέρας να βαφόταν άσπρο;
  17. Από τη μεταπολίτευση και μετά, οι ναυτικοί πρέπει να είναι η μόνη επαγγελματική κατηγορία που απεργεί τόσο δυναμικά ενάντια σε ιδιώτη εργοδότη. Και μάλιστα η μοναδική κατηγορία που έχει τολμήσει και πραγματοποιήσει πολυήμερες απεργίες και οι οποίες κατέληξαν, σχεδόν όλες, σε επιστράτευση από το ελληνικό κράτος. Οι επιστρατεύσεις αυτές γίνονται για δυο λόγους. Ο πρώτος γιατί είναι τεχνικά εύκολο να επιστρατεύσεις τα πληρώματα των ακτοπλοϊκών πλοίων και ο δεύτερος γιατί, για την οποιαδήποτε κυβέρνηση οι ναυτικοί δεν είναι κρίσιμη εκλογική δύναμη, όπως άλλες επαγγελματικές κατηγορίες (δεν τις αναφέρω εδώ γιατί δεν υπάρχει νόημα να λειτουργούμε διχαστικά). Όμως, οι πασιφανείς διαμάχες μεταξύ των σωματείων της ΠΝΟ, οι οποίες υποκρύπτουν και αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ τους, έχουν αποδυναμώσει το ναυτικό συνδικαλιστικό κίνημα και, έτσι, μου φαίνεται ότι η απεργία της Τετάρτης γίνεται περισσότερο για την "τιμή των όπλων", όπως έχει αναφερθεί και παραπάνω. Δεν ξέρω αν ένας ακόμα λόγος για την ατονία του ναυτικού συνδικαλισμού είναι και το ότι πολλοί συνδικαλιστές παραμένουν επί πάρα πολλά χρόνια στη θέση τους, φανταστείτε εγώ που ανήκω στους "σιτεμένους" κατά @proud_ionianθυμάμαι τα ίδια άτομα, στις ίδιες θέσεις. Όλα αυτά, με απόλυτο σεβασμό στους ναυτικούς μας και στους αγώνες που δίνουν, όχι μόνο κατά τη διάρκεια μιας απεργίας.
  18. Γλαφυρή, όπως πάντα, η περιγραφή του @Nick the Greek και εκπληκτικό το βίντεο του @Gsoult. Να είστε καλά και οι δυο σας!
  19. Γενικά, η κάθε χώρα κάνει αυτό που θέλει, ή νομίζει ότι είναι καλύτερο. Δύσκολα να βγει άκρη. Εμείς, για παράδειγμα, έχουμε την πληρότητα στα πλοία χωρίς καμπίνες στο 80% και στα πλοία με καμπίνες στο 85% και οι Ιταλοί ακτοπλόοι και τα νησιά διαμαρτύρονται που η κυβέρνηση στην Ιταλία έχει ακόμα την πληρότητα στο 50%. Προφανώς, το ζήτημα δεν είναι μόνο ιατρικό, είναι πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό.
  20. Το Δήμητρα, επί Αγούδημου, ήταν πολύ ωραίο βαπόρι. Το είχα ταξιδέψει, από περιέργεια, μια φορά από Σύρο για Πειραιά ερχόμενο από Ικαροσαμία. Ήταν ακριβές στην ώρα του και πολύ γρήγορο. Το εσωτερικό του το θυμάμαι και εγώ όπως το περιέγραψε ο @Nick the Greek και, βέβαια, σε σχέση με το Ναϊάς ΙΙ πολύ καλύτερο, η μέρα με τη νύχτα! Το μόνο του μειονέκτημα, ότι δεν είχε πλωριό μπαλκονάκι, αλλά ζήτησα από τον υποπλοίαρχο, συγγνώμη που δεν θυμάμαι το όνομά του, να με αφήσει να κάτσω στη δεξιά βαρδιόλα, λίγο μετά τα Γιούρα και μέχρι την άφιξή μας στον Πειραιά. Πάντως, μου είχε κάνει εντύπωση ότι στο συγκεκριμένο δρομολόγιο δεν είχε πολύ κόσμο, αλλά μέσα καλοκαιριού ο κόσμος έφευγε προς τα νησιά, δεν επέστρεφε στον Πειραιά. Από εκεί και πέρα, ως Ναϊάς Εξπρές δεν το ταξίδεψα ποτέ, αλλά εξωτερικά πιστεύω ότι το χάλασαν πολύ.
  21. Καλημέρα σε όλα τα μέλη του Shipfriends και σας ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή στην παρέα σας! Παρακολουθώ ανελλιπώς τη συντροφιά σας από το 2007, αλλά μόλις τώρα αποφάσισα να γίνω ενεργό μέλος. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γιατί όλα αυτά τα χρόνια το Shipfriends ήταν (και, βέβαια, εξακολουθεί να είναι) μια μοναδική παρέα που καθημερινά με βοηθούσε να "ταξιδεύω" και να αποφορτίζομαι από την καθημερινότητα. Για να μην βγω εκτός θέματος και χωρίς ίχνος αντικειμενικότητας θα ψηφίσω το Ναϊάς ΙΙ. Γιατί ήταν ένα βαπόρι Θρύλος! Γιατί ήταν το βαπόρι το οποίο από το 1985 με έκανε ακραιφνή καραβολάτρη. Γιατί ήταν το βαπόρι που με πήγαινε στη Σύρο, το νησί που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας μου. Γιατί είχε το καλύτερο πλωριό "μπαλκόνι". (Μάλιστα, επειδή το "μπαλκόνι" του δεν είχε διαχωριστικό όπως αυτό του Παναγία Τήνου, ήταν και ο βασικός λόγος που επέλεγα πάντα το Ναϊάς ΙΙ). Γιατί ξεκίνησα να το ταξιδεύω το 1985 μικρό παιδί και έφτασα να το ταξιδεύω το 1998 παρέα με τη μέλλουσα σύζυγό μου. Γιατί, λόγω συγκεκριμένης επαγγελματικής ιδιότητας, ταξίδεψα και στη γέφυρά του με πλοίαρχο το μέγιστο Ανδρέα Νάζο. (Σε ένα ρεμέτζο στον Πειραιά, είχα ακούσει με τα αυτιά μου τον υποπλοίαρχο της πρύμης να λέει στον καπτά-Ανδρέα ότι γυρίζουμε στο μισό μέτρο από τη γωνιά του ντόκου!) Γιατί, σε τελική ανάλυση, τι είναι για εμάς τους καραβολάτρες τα πλοία, αν όχι ένα κουβάρι αναμνήσεων το οποίο μπορούμε να ξετυλίγουμε όποτε θέλουμε;
×
×
  • Create New...