Jump to content
Shipfriends

Nick the Greek

Supermoderators
  • Posts

    30,169
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by Nick the Greek

  1. Livorno tug Antignano, summer 2017.

    © Domenico Modugno

  2. Για σήμερα έχουμε να παρουσιάσουμε ένα Μαθουσαλίξ των Ιταλικών platform supply ships, πρόκειται για το Favignana (IMO 7114695) που έχει μετονομαστεί έκτοτε σε Don Angelo, μια και η ναπολιτάνικη φωτογραφία που έχουμε στην οθόνη μας είναι τραβηγμένη το 2016. Δεν είναι Ιταλίς βέβαια, είναι Γερμανίς, από το ναυπηγείο Hitzler Werft(725) με 2 μηχανές ΜΑΝ. Καθελκύστηκε σαν Petriturm το 1971, ήρθε στην Ιταλία κι έγινε Augustea Tre(1986), Asso Tre(1998), Favignana το 1999 και Don Angelo το 2017.
  3. Platform supply ship Favignana in Napoli, summer 2016.

    © Pipo Baudo

  4. Βόλτα σε ένα από τα πολύ σημαντικά λιμάνια του πάλαι ποτέ Kriegsmarine, στο Κίελο. Και στις οθόνες μας ένα περίεργο σουλούπι ρυμουλκού με το όνομα Bulk (IMO 8701284) που παρεπιπτόντως προφέρεται Μπύλκ, πρέπει όμως να σχηματίσετε τον κώλο της μαιμούς με τα χείλη σας, για πετύχετε την σωστή προφορά. Γι αυτό και στα registries το βλέπω σαν Buelk, με πλοιοκτήτες του την Fahrgesellschaft Kiel. Είναι χτισμένο το 1987 στα ναυπηγεία Oelkers KG(597) του Αμβούργου, 2 μηχανές Motoren Werke Mannheim, και πάντα με το ίδιο όνομα. Φούλ της Γερμανίας δηλαδή.
  5. Tug Buelk in Kiel, summer 2016

    © Klaus Augenthaler

  6. Και μια που το είπα, και να το Fadiq σε θέση φόρτωσης σήμερα το πρωί με προορισμό το Sete.
  7. Βεβαίως προκαλεί ζημιά στους ιδιοκτήτες του οι οποίοι θα υπολόγιζαν πως σήμερα το πλοίο θα ήταν ναυλωμένο και θα τους επέφερε έσοδα. Από την άλλη βέβαια, εγώ να υπενθυμίσω πως οι εργασίες ανακαίνισης/επισκευής ή ό,τι άλλο του έκαναν, ξεκίνησαν αρχές Οκτώβρη(απ' ότι βλέπω γραμμένο στο θέμα) πέρυσι με χρονικό ορίζοντα το επόμενο καλοκαίρι. Για μένα λοιπόν δε δικαιολογείται το ότι 9 μήνες μετά ακόμη μαδάνε τη μαργαρίτα για το αν είναι έτοιμο ή όχι. Και μιλάμε για πλοίο που μηχανικά επί Moby δούλευε εντατικά μέχρι την τελευταία του ημέρα, δεν ήταν κανένα παρατημένο χρέπι επιπέδου Θεόφιλου. Κι ας σκεφτούμε και τους ναυλωτές οι οποίοι περίμεναν Azores Express και τελικά το είδαν μόνο σε φωτογραφίες στο Shipfriends, και αυτοί έχουν χασούρα. Χώρια το premium που είμαι σίγουρος πως πλήρωσαν για ένα spot πλοίο όπως το Aqua Jewel. Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος λοιπόν. Όσον αφορά την ερώτησή σου για πέναλτι: Σε όλα τα ναυλοσύμφωνα υπάρχει κάτι που λέγεται laycan, η χρονική περίοδος δηλαδή μέσα στην οποία ο πλοιοκτήτης πρέπει να εμφανίσει το πλοίο του σε ένα προσυμφωνημένο γεωγραφικό σημείο, ώστε αυτομάτως να ισχύσει το ναυλοσύμφωνο. Η καταληκτική ημερομηνία λέγεται cancelling date, ή αλλιώς καντσέλλο στα ελληνικά. Αν με το πέρας της ημερομηνίας αυτής, το πλοίο δεν είναι στο σημείο που πρέπει να βρίσκεται, το ναυλοσύμφωνο καθίσταται αυτομάτως άκυρο. Στην ποντοπόρο ναυτιλία δεν έχω δεί ποτέ να υπάρχει κάποιο πέναλτι, εκτός αν τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν συμφωνήσει κάτι τέτοιο σε ξεχωριστό όρο. Νομικά θα μπορούσαν να επιδικαστούν ζημίες από τη μη εκτέλεση ακόμη και χωρίς ξεχωριστό όρο(υπάρχει και μια σχετική υπόθεση στο high court της Αγγλίας) αλλά ας μην πάμε εκεί, θα ξεφύγουμε. Οπότε δε νομίζω να υπάρχει κάποιο πέναλτι, εκτός αν έχει προβλεφθεί συγκεκριμένα κάτι τέτοιο. Και σίγουρα αν υπάρχει κάτι τέτοιο, δεν θα είναι οι Ισπανοί(φαντάζομαι εννοείς οι Πορτογάλοι) που θα το πλήρωναν, αλλά ο πλοιοκτήτης.
  8. Με αυτό με ξύπνησε σήμερα το πρωί το κινητό μου. Το Kokuka Courageous είναι της γερμανικής Bernhard Schulte και όντως φαίνεται να επέζησε της επιθέσεως. Οι πηγές μου σε εταιρείες security που επιχειρούν στην περιοχή λένε πως το Front Altair έχει βυθιστεί ήδη, ενώ το πλήρωμά του διεσώθη από το Hyundai Dubai, ο πλοίαρχος του οποίου αναφέρει πως η επίθεση ήταν από την επιφάνεια κι όχι από τορπίλη όπως ακούστηκε νωρίτερα. Το Front Altair ήταν έμφορτο νάφθας. Το καλό είναι πως με κάποιον τρόπο δεν είχαμε απώλειες ζωής σαν αποτέλεσμα των επιθέσεων. Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, γίνεται ένας πανικός σε όσες εταιρείες έχουν πλοία στην περιοχή ή κατευθύνονται πρός την περιοχή, η χαρά των δικηγόρων. Και φυσικά, πέρα από τις όποιες πολιτικές και στρατιωτικές επιπτώσεις του συμβάντος, αναμένουμε και τις επιπτώσεις στις τιμές του πετρελαίου. Φαντάζομαι πως θα αρχίσει, αν δεν έχει ήδη αρχίσει και η ρητορική εναντίον του Ιράν. Χωρίς να είμαι Ιρανόφιλος, απλά να υπενθυμίσω πως πρίν όχι πολλά χρόνια μας έλεγαν για το κακό Ιράκ που έχει πυρηνικά, και τελικά αποδείχτηκε πως δεν είχαν ούτε βαρελότα για να ρίξουν στην Ανάσταση. Οπότε ας είμαστε κριτικοί σε ό,τι ακούσουμε τις επόμενες ώρες και ημέρες. ΥΓ: Δηλώνω δε μετά παρρησίας, αντιθέτως με τα όσα μπορεί να διαδίδουν ορισμένοι κακεντρεχείς, αγαπητέ @Panagia Ekatontapiliani , πως ουδέποτε έχω φωτογραφίσει ή έχω πιάσει στο στόμα μου κάποιο από τα δύο πλοία ή τις δύο εταιρείες
  9. Όπως και πέρυσι τέτοιον καιρό με το Hellenic Spirit ταξίδι από Ανκόνα για Ηγουμενίτσα, επιλέγοντας φέτος το Τσαμπιόνι. Μια ΑΝΕΚ σε οικονομικές δυσκολίες, με τα πληρώματα πίσω στη μισθοδοσία, οπότε ερωτηματικό το τι θα βλέπαμε επάνω στο πλοίο. Χαίρομαι όμως να παρατηρήσω πως το πλοίο όσον αφορά το εσωτερικό του και την παρεχόμενη υπηρεσία, βρέθηκε σε πολύ καλό επίπεδο, όπως και το Hellenic Spirit πέρυσι. Ξεκινώ παραθέτοντας ορισμένες εσωτερικές φωτογραφίες του πλοίου, ο @proud_ionian έχει παραθέσει κάμποσες στην πρώτη σελίδα του πλοίου στην gallerie, μερικές ακόμη από μένα σε λίγο καλύτερη ανάλυση. Ξεκινάμε με το εστιατόριο a la carte, πλήρες με το βαρέλι του, το οποίο μάλιστα ήταν γεμάτο(το εστιατόριο, όχι το βαρέλι) κατά το ταξίδι μου. Δεν έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που το είδαμε. Εδώ είναι και ο βασικός διάδρομος των εσωτερικών χώρων του πλοίου, έχει ανανεωθεί το ύφασμα/χρώμα στα καθίσματα. Εδώ έχουμε και το πλωριό μπάρ κατά τη διάρκεια της νύχτας, θα το προτιμούσα προσωπικά πιο σκοτεινό και ατμοσφαιρικό. Το πρωί μου αρέσει πραγματικά, ειδικά όταν σε αυτό το κομμάτι του απολαμβάνεις τον καφέ σου. Η ντίσκο του πλοίου δυστυχώς άδεια και δεν μπορέσαμε με την παρέα μου να κάνουμε shake your booty. Συμπαθητικός χώρος όμως, αν και θα έλεγα πως το χρώμα στα καθίσματα είναι κομματάκι ουδέτερο. Πρός τα έξω έχουμε το πρυμνιό μπάρ αριστερά και δεξιά επιπλέον χώρο με τραπεζάκια που αποδεικνύεται ιδιαίτερα δημοφιλής για να πιείς το ποτό σου βλέποντας τη θάλασσα. Γενικά το τελείωμα της πρύμης από τα πολύ δυνατά σημεία των συγκεκριμένων πλοίων. Όπως και τα καταστρώματα άλλωστε, πολύς χώρος για περατζάδα και παρατήρηση των τεκταινομένων περί το πλοίο. Για το δείπνο πάμε στο εντυπωσιακό self-service με την σταθερά πολύ υψηλή ποιότητα φαγητού αλλά και καλές τιμές. Μια μερίδα spaghetti με κρέας, μια μερίδα μπιφτέκια με πατάτες φούρνου, χωριάτικη σαλάτα, μια μερίδα τυρί, ένα γλυκό, 1 μπουκάλι νερό και 1 μπουκάλι καλό κόκκινο κρασί, ήταν στα 50 ευρώ. Πιο φτηνό από τα Superfast, πολύ καλή ποιότητα δε, αν και κατώτερη από τα Superfast. Καθαρά ελληνική κουζίνα όμως που τρώς και στο σπίτι σου. Το πλοίο πεντακάθαρο και προσεγμένο, σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζει κανείς τα 18 χρόνια της ηλικίας του αλλά ούτε και την οικονομική κατάσταση της εταιρείας του. Βλέπει κανείς όμως στα μάτια του πληρώματος μια απογοήτευση και μια ανησυχία γι αυτή την κατάσταση, είναι κρίμα πραγματικά να μην βρεθεί ένας σοβαρός επενδυτής για αυτή την εταιρεία και αυτά τα πληρώματα που να συνεχίσει την παράδοση της ΑΝΕΚ και της ξεκάθαρα ελληνικής φιλοξενίας. Και λέω ξεκάθαρα ελληνικής γιατί το πλοίο αναβλύζει Ελλάδα και στη μουσική που παίζει από τα μεγάφωνα όταν μπείς, στις εικόνες στους μπουλμέδες, στα προιόντα, στο φαγητό. Αν η τιμή δεν είναι το πρώτο κριτήριο που θα διαλέξει κανείς πλοίο για να ταξιδέψει στην Αδριατική, τα 2 Fosen της ΑΝΕΚ εκπληρώνουν όλα τα υπόλοιπα κριτήρια. Μελανό σημείο η καθυστέρηση βέβαια, το πλοίο έφυγε τελικά 1830 και λόγω καθυστέρησης στην αναχώρησή του από την Πάτρα την προηγούμενη ημέρα αλλά και λόγω δυστοκίας στη φόρτωση στην Ανκόνα. Τα μη ρεαλιστικά ωράρια όμως είναι πρόβλημα όλων των εταιρειών της γραμμής. Ολοκληρώνω το οδοιπορικό μου με τη διήγηση ενός περιστατικού επάνω στο πλοίο, που σου δίνει σε μικρογραφία το πόσο έχουν αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα στην Ελλάδα κατά την τελευταία δεκαετία. Όταν αναχώρησε το πλοίο από την Ανκόνα, ακολουθήσαμε με την παρέα μου το κλασσικό για εμάς τελετουργικό της κατανάλωσης ενός μπουκαλιού κρασί, αγναντεύοντας τη θάλασσα από την πρύμη. Το πρυμνιό μπάρ δεν διέθετε ολόκληρο μπουκάλι, οπότε πήραμε ένα από το self service. Όταν έφτασα στο ταμείο για να πληρώσω, ο υπάλληλος με κοίταξε θέλεις καχύποπτα, θέλεις αυστηρά και μου είπε "ξέρεις φίλε, το μπουκάλι αυτό κάνει 18 ευρώ". Κι εκεί έχεις ένα ξαφνικό flash back των τελευταίων 10 ετών στη χώρα μας, και πόσο έχει αλλάξει η ζωή όλων. Τελειώνουμε όμως πιο όμορφα, με μια εικόνα η οποία άρεσε σε πολλούς από εσάς πέρυσι, και την οποία είμαι στην ευχάριστη θέση να επαναλάβω και φέτος. Να είμαστε όλοι καλά να ταξιδεύουμε με τα πλοία μας, και να είναι καλά και αυτοί που μας ταξιδεύουν.
  10. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  11. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  12. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  13. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  14. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  15. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  16. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  17. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  18. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  19. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  20. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  21. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  22. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  23. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

  24. Olympic Champion, interior photos

    © Το ψώνιο με το ξινόμαυρο Δράμας

×
×
  • Create New...