Captain_Nionios

Νομίζω Κορνάρος και Ρομίλντα άξιζαν τις πρώτες δύο θέσεις.Ο ορισμός του αγονοπλοιου και τα δύο με τεράστια προσφορά, άπειρα ταξίδια, ρεμετζα και χαστούκια από δύσκολους καιρούς. Όχι πως τα υπόλοιπα πήγαιναν πίσω, αλλά αυτά τα δύο ήταν ένα κλικ πιο αγονόπλοια. Τώρα μεταξύ των δύο, ποιο ήταν πιο αγονόπλοιο; Με μικρή διαφορά, αλλά Κορνάρος... Γιατί εξυπηρέτησε σε όλη του την καριέρα την άγονη, πότε πιο δημοφιλείς γραμμές, έστω και για λίγο. Γιατί εξυπηρέτησε για 22.5 χρόνια την άγονη, τεράστιο χρονικό διάστημα. Γιατί αν και όλες οι άγονες είναι μαγικές και δύσκολες, η Κασοκαρπαθία είναι η απόλυτη κατά την άποψή μου. Το ότι ήταν το βασικό βαπόρι της γραμμής για 14 χρόνια με εξαιρετική συνέπεια, ταξίδεμα και ανθεκτικότητα, του δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία. Γιατί ήταν έστω με μικρή διαφορά, πιο ολοκληρωμένο βαπόρι από τη Ρομιλντάρα.

Απο την ψηφοφορια για το "Το αγονόπλοιο που ξεχώρισα.". Διαβαζοντας το εξαιρετικο ποστ του Nick... 1ον. Εχει απολυτο δικιο που δεν ανεφερε ονομα πλοιου, δεν θα μπορουσε να ειναι αλλο απο την ατελειωτη Ρομιλνταρα με δρομολογια εμπνευσης καπτα Μακη. Δεν περιγραφω αλλο, αδιανοητα... 2ον. Λες δεν γινεται να υπαρχει ακομα καραβολατρης που θυμαται αυτα τα δρομολογια ή εστω τα εχει βασικα στο μυαλο του και αναλυτικα γραμμενα σε καποιο σκονακι. Και ομως υπαρχει !!! 3ον. Εχοντας εικονα των περισσοτερων λιμανιων και προσεγγισεων, ταξιδευω νοητα στο πλωριο μπαλκονι της Ρομιλνταρας και τα απολαμβανω ενα-ενα, λες και το ζω. Ειδικα τωρα που μετα απο τοσο καιρο μεσα, το εχουμε αναγκη ο νους να ξεφυγει. 4ον. Δε γινεται να μη βγαλεις το καπελο, σε πλοιαρχο, Α' μηχανικο, πληρωμα και πλοιο. Η κοπωση, η συνεχης εγρηγορση, το βαρυ βλεφαρο που πεφτει λιγο πριν τη μπουκα του λιμανιου, με την ελπιδα οτι το εσπρεσσακι θα σε πιασει επιτελους με το αρχικο αναποδα. 5ον. Απόπλους στις 0300 τα ξημερώματα της Κυριακής από τη Ρόδο για Κώ - Κάλυμνο - Λέρο - Πάτμο - Άγιο Κήρυκο - Βαθύ - Χίο - Μυτιλήνη - Λήμνο - Αλεξανδρούπολη με άφιξη στον Έβρο -θεωρητικά πάντα- στις 0515 το πρωί της Δευτέρας. Αναχώρηση στις 1100 το πρωί της Δευτέρας για Λήμνο - Μυτιλήνη - Χίο - Βαθύ - Άγιο Κήρυκο - Πάτμο - Λέρο - Κάλυμνο - Κώ - Ρόδο - Χάλκη - Διαφάνι - Κάρπαθο - Κάσο - Σητεία με άφιξη στις 1000 το πρωί της Τετάρτης. Θεωρητικά πάντα 47 ώρες ταξίδι. Αν το ανεβασμα Ροδο - Αλεξανδρουπολη ηταν 26+ ωρες, το κατεβασμα Αλεξανδρουπολη - Ροδο θα ηταν αναλογης διαρκειας. Το Ροδος - Σητεια λογικα θα ηταν 12+ ωρες. Μηπως καθοταν κανα 9ωρο στη Ροδο, ωστε να βγουν οι 47 ωρες; Θεωρητικα παντα γιατι, με την καθυστερα που θα ειχε μαζεψει, λογικα θα το χρησιμοποιουσε για να ερθει, σχετικα, στα ισια του.

Για να μπούμε σε κλίμα αγόνης γραμμής, στον πυρήνα της, στην καρδιά της... Θυμάμαι εκείνο το απόγευμα της 15ης Φεβρουαρίου 2015, πλέοντας στο στενό Κάσου - Καρπάθου και στρίβοντας νωχελικά πιο δυτικά για το Φρυ της Κάσου. Αγνάντευα, όντας στο πλωριό μπαλκόνι, από τη μία τον επιβλητικό ορεινό όγκο της Καλής Λίμνης της Καρπάθου και από την άλλη τον περήφανο Πρίωνα της Κάσου, σε συνδυασμό με τον καθρέφτη και τη γέφυρα του Κορνάρου. Με τον ήλιο σιγά σιγά να πέφτει και τα χρώματα να γίνονται πιο ζεστά. Μετά από λίγο στο μεσαίο παράθυρο της γέφυρας εμφανίστηκε ο καπετάν Δημήτρης, έτοιμος για άλλη μία προσέγγιση στην Κάσο. Νομίζω ότι αυτή η εικόνα είναι η πιο χαρακτηριστική της ιστορίας του στην άγονη γραμμή. Μεταξύ Κάσου και Καρπάθου, χειμώνα, σε υπέροχο τοπίο και χρώματα, πάντα εκεί, ταπεινά και διακριτικά, εξυπηρετώντας αυτούς που πραγματικά το είχαν ανάγκη.

Βιτσεντζος Κορναρος: Ισως το μονο που ηταν αγονοπλοιο, στις πιο κλασικες αγονες, απο την πολυ αρχη ως το τελος, για 22.5 χρονια... Ποτε σε γραμμη φιλετο εστω και για λιγο. Με το ακουσμα αγονης γραμμης, αμεσως μου ερχεται το ιδιομορφο μα λεβεντικο σουλουπι του. Τεραστια θητεια 14 συνεχομενων χρονων στην πιο δυσκολη και θρυλικη αγονη, την Κασοκαρπαθια και ευρος προσεγγισεων σε αυτη 22+ χρονων, ακομα και λιγους μηνες πριν τη μεγαλη βλαβη, οταν η εταιρια του παροτι τον ειχε αφησει, τον εστελνε να βγαλει τα καστανα απο τη φωτια για τις επισκευες της Πρεβελαρας. Απιστευτα δρομολογια, απο Πειραια για (λιγες) Κυκλαδες - Κρητη - Κασοκαρπαθια - Ροδο - Καστελοριζο και συνεχεια απο Ροδο, μεσω πολλων νησιων του ανατολικου Αιγαιου για Θεσσαλονικη ή Αλεξανδρουπολη. Θητεια στην πολυ κλασικη αγονη Κυθηρων - Αντικυθηρων με πολυ καλη παρουσια για τις 4 πρωτες σεζον 2009-2012, φθινουσα στη συνεχεια που η εταιρια τον αφησε... Ιδανικο μεγεθος για αγονη, με πολυ σωστη αναλογια, κοινοχρηστων χωρων, καμπινων και γκαραζ, με πολλες ρεζερβες στα τοσο μακρινα - δυσκολα ταξιδια λογω 3 μηχανων - προπελων και εφεδρικων συστηματων στο μηχανοστασιο, με πολυ δυνατη shaft generator, με δυο προπελακια 1100 ιππων, με σταμπιλάιζερς που δουλευαν εξαιρετικα μεχρι και την τελευταια μερα, με εξαιρετικο ταξιδεμα σε θαλασσες με ζορικα υψη κυματος. Παντα στην αφανεια των πιο απομακρυσμενων αγονων, μα στην επιφανεια της καρδιας μας, για την πραγματικα τεραστια προσφορα εκει που τον ειχαν πραγματικα αναγκη. Ρομιλντα: Πιστευω οτι θα βγει ανετα σε αυτην την ψηφοφορια, γιατι πηγε σε περισσοτερα λιμανια απο τον Κορναρο, πολλα απο αυτα των πιο κοντινων και δημοφιλων στο κοινο αγονων, αλλα και λογω του θρυλου της εταιριας του και του καπεταν Μακη. Για μενα δεν ειναι το πρωτο στη λιστα, γιατι ειχε μερικα περασματα και απο γραμμες φιλετα, γιατι δεν ηταν σταθερα πλοιο των πιο απομακρυσμενων αγονων και γιατι ενω εκανε για πολλα χρονια αγονη, δεν εκανε οσα ο Κορναρος. Ομως ειχε απιστευτη προσφορα συνολικα στις αγονες γραμμες ενω ηταν το βαπορι που πολλες φορες συνεδεε νησια φιλετα με νησια της αγονης. Απιθανης εμπνευσης δρομολογια και συνδιασμοι απο τον καπτα Μακη, πλοιο πασπαρτου, καλοταξιδο, ανθεκτικο, δυνατο και αν ειχε παρει λιγη περισσοτερη προσοχη θα μπορουσε να αποφυγει καθυστερησεις και αβαριες. Δεν ειναι τυχαιο οτι ειχαν παρομοια σχεδιαστικη φιλοσοφια με τον ξαδερφο της, Κορναρο, που ταιριαζε απολυτα στις αναγκες της αγονης γραμμης. Νηρεας: Ορισμος του αγονοπλοιου και αυτος. Μονο αγονη, αλλα για σχετικα μικροτερο χρονικο διαστημα. Το οτι αυτο ηταν εντος της θρυλικης δεκαετιας του '80, του δινει ακομα μεγαλυτερο ρομαντισμο και γλυκα. Πολυ λειτουργικο βαπορακι για το μεγεθος του, οντας στρουμπουλουδικο ειχε χωρους επιβατων αλλα και γκαραζ που δεν του το ειχες. Σκληροτραχηλο και ανθεκτικο, δυνατο, αξιοπιστο. Μιαουλης: Μπορει να μην εκανε απειρα χρονια στην αγονη αλλα στα τελευταια του χρονια ηταν ο ορισμος του αγονοπλοιου με την πιο cult μορφη του για παρα πολλους λογους. Το σκαρι του, ακομα και για τα τελη '70 - μεσα '80 ειχε κατι το κλασικο και το παλιο σε σχεση με αλλα βαπορια, αν σκεφτουμε οτι σχεδον οταν τελειωνε την καριερα του στην Αμοργο προσεγγιζε το Δηλος... Αλλη διαρυθμιση χωρων, αλλη φορτωση, αλλη μανουβρα, αλλο σουλουπι απο τα περισσοτερα βαπορια της εποχης, με πολυ χαμηλες ταχυτητες προς το τελος και με καπετανιο απιθανο. Πρεβελης: Παρα το γεγονος οτι εχει μανουβρα και ταξιδεμα (με τον καιρο μπαντα-δευτεροπρυμα) που δεν ταιριαζουν καθολου στην Κασοκαρπαθια και γενικα στη αγονη γραμμη εχει προσφερει παρα πολλα τα τελευταια 12 χρονια. Απιθανη ανεση χωρων για τα δεδομενα της γραμμης και οχι μονο. Δυο σαλοναρες, τεραστιο σελφ σερβις, τα πρωτα 2 χρονια ειχε ανοιχτο ακομα και το εστιατοριο, αρκετες αεροπορικες και καμπινες απειρες και αξιοπρεπεστατες, χρησιμοποιει περιπου τις μισες. Τηρουμενων των αναλογιων, των ακαταπαυστων ταξιδιων του και των πολυ μικρων ακινησιων, δεν εχει βγαλει πολλες μηχανικες βλαβες. Αβαριες στα λιμανια εχουν υπαρξει, παρα την υπερπροσπαθεια των πλοιαρχων του, λογω της μεγαλης δυσκολιας των λιμανιων σε συνδιασμο με τη ζορικη μανουβρα του.

Οπως τα ειπατε. Στα πολυ αρχικα δρομολογια των Χανιων, το 2007, με αδειο γκαραζ πηγαινε πιεσμενο γυρω στα 25+. Μετα απο λιγο καιρο, μολις πηγε στις γραμμες της Ιταλιας, με αρκετα φορτηγα επεσε στα 24+. Δεν ξερω τη μηχανικη κατασταση του σημερα, λογικα με τα χρονια, την κριση και τις ναυλωσεις, θα υπαρχει κοπωση. Παντως αν του κανουν σοβαρη δουλεια κατω, ακομα και φορτωμενο, ισως μπορει να πηγαινει κοντα στα 24 αν το θελησουν στη φουλ σεζον.

Φαίνεται πως είναι μεταβλητού βήματος. Αν ήταν σταθερού βήματος και είχαν το βήμα-γωνία πτερυγίων της φωτογραφίας το βαπόρι δε θα πήγαινε μια...

Εκεινο το εξογκωμα στο μεσον των παραθυρων κατω απο τη γεφυρα, ηταν πορτα για να βγαινεις στο πλωριο μπαλκονι; Βλεπω κοσμο γι'αυτο το λεω.

Μερικες εικονες απο εκεινο το πανεμορφο ταξιδι. Στη gallery εχω ανεβασει ακομα περισσοτερες για οποιον ενδιαφερεται.