georgios express

Η ΕΡΤ μετέδωσε ότι το βαπόρι βρήκε τον ντοκο στην Ανάφη και "παραμένει ακινητοποιημενο" στην Σαντορίνη.

Έχει αποσιωπηθεί, άνω της τριακονταετίας που παρακολουθώ τα τεκταινόμενα, ο ρόλος του μακαρίτη Α. Ποταμιάνου στο Κυπριακό ζήτημα. Η εμπλοκή του ξεκινά το 1964, όταν με προτροπή του Υπουργού Εθν. Αμύνης της Κυβερνήσεως ΕΚ Π. Γαρουφαλλιά (αλλά και του Κων. Μητσοτάκη), πλοία της Εταιρείας χρησιμοποιήθηκαν για την εν κρυπτώ μεταφορά της περίφημης "Μεραρχίας" στην Κύπρο, μίας δύναμης που δεν έγινε δεκτή με θέρμη από όλους (...) τους Κυπρίους, αλλά που έδωσε, προσωρινά έστω, τακτικό πλεονέκτημα στην άμυνα της Νήσου. Τον Νοέμβριο 1967 μετά από (ως συνήθως) λανθασμένους χειρισμούς των Μακαρίου/Γρίβα ξεσπά η κρίση της Κοφίνου, με τελικό αποτέλεσμα την τραγική απόφαση της Δικτατορίας να αποσύρει την Μεραρχία από την Κύπρο, για να ομαλοποιηθούν κατά την αφελή τους προσέγγιση οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας τις οποίες οι ίδιοι πυροδότησαν. Ο Γρίβας αποχωρεί και αυτός, αλλά με αφορμή το αντικίνημα του τότε Βασιλέως (13-12-1967), προσπαθεί να δημιουργήσει βασιλικό αντίβαρο στην Δικτατορία με βάση την Κύπρο και χρηματοδότη τον Α. Ποταμιάνο. Το εγχείρημα αποτυγχάνει πανηγυρικά, αλλά δύο έτη αργότερα ο Γρίβας ιδρύει την διαβόητη ΕΟΚΑ Β', τον ένα από τους δύο πόλους του όχι πάντοτε με αποκλειστικά πολιτικά κριτήρια διχασμού των Ελληνοκυπρίων. Βασικός χρηματοδότης της ΕΟΚΑ Β' αναδεικνύεται ο Α. Ποταμιάνος, ο οποίος φροντίζει και για την μυστική κάθοδο του Γρίβα στην Κύπρο. Ο Μακάριος (ο οποίος βέβαια μπορούσε να εκστομίσει τερατώδη ψεύδη δημοσίως και να τα ανακαλέσει ιδιωτικώς) ισχυρίσθηκε ότι ο Ποταμιάνος χρηματοδοτούσε μηνιαίως την ΕΟΚΑ Β' με 1 εκατομμύριο κυπριακές λίρες (€1.7Μ σημερινά!)-ασφαλώς ένα απίθανο ποσόν. Όταν το 1974 πεθαίνει κρυπτόμενος και καταδιωκόμενος ο Γρίβας και αφού η κατάσταση στην Κύπρο έχει εκτραχηλισθεί με αμοιβαίες δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις και εκατέρωθεν εξτρεμισμούς παντός είδους, ο Α. Ποταμιάνος υπονομεύει την διαδοχή του στην ηγεσία της ΕΟΚΑ Β' από μετριοπαθέστερα στοιχεία και στην ουσία συμμετέχει στην επιχείρηση λαθραίας αλλά και αναγκαστικής φυγάδευσης του προσωρινού διαδόχου στου Γρίβα στην Αθήνα, μέσω Καστελλορίζου και Ρόδου. Βοηθά στην ανάδειξη στην ηγεσία της ΕΟΚΑ Β' αδύναμων έως ανυπόληπτων στελεχών, επικαλούμενος την έγκριση του ισχυρού άνδρα της δεύτερης φάσης της Δικτατορίας, Δ. Ιωαννίδη. Οι Μακαριακοί βαθμιαία κυριαρχούν και η ΕΟΚΑ Β' εκφυλίζεται και εξαρθρώνεται σχεδόν πλήρως από το επίσης διαβόητο "Εφεδρικό Σώμα", τους αμέσως επόμενους μήνες. Στο εγκληματικής σύλληψης και τραγικής υλοποίησης πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, η ΕΟΚΑ Β' δεν έχει κανένα ρόλο ή συμμετοχή (τα κατάφεραν μόνοι τους οι ανίκανοι και ανεπαρκείς Έλληνες αξιωματικοί/εντολοδόχοι του Δ. Ιωαννίδη στην Εθνική Φρουρά) και ο Α. Ποταμιάνος προσπαθεί να παίξει ένα τελευταίο ρόλο προσπαθώντας ανεπιτυχώς να επιβάλλει άτομα στην Κυβέρνηση Ν. Σαμψών που εγκατέστησαν οι Πραξικοπηματίες. Το Σάββατο 20 Ιουλίου 1974, στις 05:20, η πρώτη βόμβα που εξαπέλυσε ένα τουρκικό F-84 βύθισε αύτανδρη την τορπιλάκατο Τ3 του Κυπριακού ΠΝ η οποία με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Ε. Τσομάκη προσπάθησε να αντιμετωπίσει μόνη αυτή, μία αρμάδα 16 πλοίων. Η εισβολή είχε ξεκινήσει. Έκτοτε, εκτός από το να κάνουμε μνημόσυνα, ψάχνουμε να βρούμε "τι" και τις "πταίει" και γιατί το Κυπριακό πρόβλημα θα παραμείνει άλυτο εις τους αιώνας των αιώνων. ΥΓ. Η πλειονότητα των στοιχείων προέρχεται κυρίως από τις διαδοχικές εκδόσεις σχετικών βιβλίων του Κύπριου συγγραφέα Μακάριου Δρουσιώτη. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης στοιχεία από βιβλία των Αντιστρατήγων Π. Πανουργιά και Ε. Σταμάτη και του Αντιναυάρχου Κ. Δημητριάδη. ΔΕΝ χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από εφημερίδες κάθε εποχής και αποχρώσεως ή από το Διαδίκτυο.

Το ζήτημα που έθεσε ο Annivas έχει διεξοδικά αναλυθεί παλαιότερα. Η προσέγγιση των "food experts" που έγραψαν το άρθρο, είναι επιφανειακή και ρηχή. Σιγά μην χρησιμοποιείται για την σάλτσα τομάτα concassé. Οι τομάτες της περασμένης εβδομάδας είναι, που έμειναν και δεν μπορούν να σερβιρισθούν ως σαλάτα. Μετά, το κρέας (ο "κιμάς") που είναι; Έβαλα εισαγωγικά στην λέξη κιμάς, διότι η μακαρονάδα που σέβεται τον εαυτό της, δεν χρησιμοποιεί raw κιμά, αλλά το κοκκινιστό μοσχάρι 2-3 ημερών που ξέμεινε και δεν μπορεί να σερβιρισθεί παρομοίως, οπότε περνιέται στην μηχανή και ενσωματώνεται στην σάλτσα. Τα παλαιότερα χρόνια δε, ο αστικός μύθος έλεγε ότι αντί για νερό στο οποίο ο βοηθός μάγειρα θα έριχνε αλάτι, τα μακαρόνια έβραζαν σε θαλασσινό νερό που μαζευόταν με ένα κουβά, κατά προτίμηση από το λιμάνι. Τώρα, με αυτά που γράφω, συκοφαντώ την καραβίσια μακαρονάδα; Όχι βέβαια. Η μακαρονάδα δια τους γνώστες ήταν, είναι και θα είναι, η γαστριμαργική αυτοκράτειρα του θαλασσινού ταξιδιού στο Αιγαίο.🙏.

"Ροδάνθη" βέβαια, μακράν των υπολοίπων. Εκθαμβωτική παρουσία, προ του μαρασμού και της εκπτώσεως των ΄00s. Το "Ποσειδών Εξπρές" είχε την ταχύτητα και το εντυπωσιακό σκαρί, αλλά το service του δεν με είχει αφήσει ακριβώς έκπληκτο. "Μήλος", "Απόλλων", καλοί εργάτες και καλά εργαλεία στα χέρια των έμπειρων πλοιάρχων τους, αλλά μέχρις εκεί.

Δεν έχω την κατάλληλη γνώση για να διαμορφώσω και την ορθή γνώμη, αλλά απ΄ ότι έχω διαβάσει και ότι έχω ακούσει (στο ευρύτερο περιβάλλον μου) Γ. Προκοπίου και θυγάτηρ πρέπει να είναι σοβαροί άνθρωποι και λίαν επιτυχημένοι επιχειρηματίες. Είθε.

Με μεγάλη δόση υποκειμενικότητας ψήφισα "Αφροδίτη" λόγω μειωμένης έκθεσης και εμπειρίας με τα υπόλοιπα. "Αθηνά" και "Ολύμπια" στο μυαλό μου δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Το "Αφροδίτη" ήταν καλοβαλμένο καράβι, καλό στο ταξίδι και περιποιημένο. Εκείνο που δεν θυμάμαι ακριβώς είναι αν είχε καμπίνες κάτω από το κατάστρωμα.

Οι νταλίκες είναι για τον χύδην όχλο, υπάρχουν distingué μαγαζιά που φροντίζουν για την ευζωϊα των στελεχών και καλά κάνουν.

Επ' ευκαιρία της ενημέρωσης για τα δρομολόγιά του και μετά το ομόσταβλο "Πελαγίτης" εδώ είναι και ό έτερος Καππαδόκης, έχοντας περάσει έξω από την γνωστή τσαμαδούρα, έτοιμο για το ρεμέτζο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Δεν ξέρω που είδε τον τύπο αυτόν ο nomikos αλλά τις προάλλες στην παραλία του Παλαιού Φαλήρου είδα έναν άλλον με φόρμα 90s’ του ΑΟ Νάξου (μαύρο/πορτοκαλί) και στην πλάτη sponsorship logo by “Agapitos Express Ferries”.

Αφού επαινέσω τους proud_ionian και Nick the Greek για την ακριβή ακτινογραφία της ΑΑ, καταθέτω ότι ψήφισα το "Αιγαίον". Πιστεύω ότι η Εταιρεία έκτισε το όνομά της σε Πάρο/Νάξο αλλά και Ικαρία/Σάμο χάρις στην ταχύτητά του κυρίως (αλλά και το καλό του ταξίδεμα στον Τσικνιά). Μέχρι και Πάρο/Νάξο/Σαντορίνη έκανε στο τέλος της ζωής του, επιτυχώς. Το "Π100" βέβαια άλλαξε επίπεδο αλλά οι παλιές αγάπες (οι δικές μου) ήτοι "Αιγαίον" δεν λησμονιούνται. Το "Κυκλάδες" ήταν καλό βαποράκι (βλέπε σχόλιά μου για το καλύτερο πλοίο της άγονης), αλλά δεν ήταν και το πιό δυνατό σημείο. Το "Ναϊας ΙΙ" έκανε όνομα με άλλο σινιάλο. Το "Ναϊάς Εξπρές" ξέπεσε.Ο Cpt Μάκης το είχε στον αφρό, η δε μετασκευή κατέστρεψε την όμορφη γέφυρα και τον καθρέπτη. Εν γένει όμως η Εταιρεία δεν ήταν αυτό που ακριβώς θα λέγαμε πελατοκεντρική. Καθαριότητα αμφίβολη, αισθητική προβληματική, συμπεριφορά σκαιή, εμφάνιση άστα να πάνε, αλλά όταν είσαι παλαβός με τα ρεμέτζα και το αρμένισμα στον καιρό, δεν σε ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα. Περνάνε απλώς 35+ χρόνια και αρχίζεις να γκρινιάζεις.

Καύσωνας στην Κοπεγχάγη (23 βαθμοί C) και τα βαπόρια ταξιδεύουν στην μετά-COVID εποχή, προς το (πράγματι ωραίο) Όσλο και την (υποθέτω) μαγευτική Klaipėda.

Είναι άθλια η ποιότητα της φωτογραφίας, αλλά το "BS Χίος" να έχει παραλλάξει το Καραμπουρνάκι και να φθάνει στην Θεσσαλονίκη δεν το έχουμε δεί (ναι, εκείνο το σημάδι στο βάθος είναι).

Ο υπογράφων δεν ψήφισε το nickname του, παρά την αγάπη που του τρέφει σχεδόν 35 χρόνια τώρα, αλλά το "Παναγία Τήνου", το πρώτο, την Βασίλισσα με την υπέροχη σιλουέτα και τον αέναο, συναρπαστικό ανταγωνισμό με το "Ναϊας ΙΙ". Μου φαίνεται ότι η Εταιρεία έκτισε το όνομά της πάνω σε αυτό. Δεν παραβλέπω βέβαια το πόσο χρηστικά καράβια, ναυπηγημένα θα έλεγε κανείς για το Αιγαίο ήταν τα δύο "Απόλλων", πόσο πολυτελές το "Παναγία Τήνου 2" και τι όμορφο βαποράκι ήταν το "Κίμωλος". Αλλά, φεύ, τα πάντα είναι ατμός...

Ταξίδεψα τρείς φορές με πλοίο στην περίοδο Νεμβρίου-Απριλίου προς/από Κρήτη. Ελέγχθηκα όλες τις φορές και μάλιστα την μία φορά λεπτομερέστατα, από αξιωματικούς του πλοίου στην είσοδο των πλοίων. Όσον αφορά στα μέτρα εντός πλοίου, η αυστηρότητα της τήρησης εξηρτάτο από την Εταιρεία (believe it or not, η ΑΝΕΚ ήταν η συνεπέστερη). Αντιθέτως όσες φορές ταξίδεψα αεροπορικώς (εντός Ελλάδος), αδίκως είχα βεβαιώσεις και χαρτιά σε πρώτη ζήτηση. Με μία εξαίρεση στην Καβάλα, ουδείς ασχολήθηκε μαζί μου.

«Νήσος-BS-Χίος» λόγω θετικής εμπειρίας, αλλά ομολογώ από τα «Πάτμος/Δήλος» δεν έχω γνώση.