Search the Community
Showing results for tags 'superfast'.
-
το καμαρι της πατρας και του bari, λιαζεται τη δευτερα του πασχα -
παλαιουρας πλεον στην πατρα -
olympia palace superfast XI superfast II@patra south port 070418
proud_ionian posted a gallery image in Άλλα ferries
μεγαλο σαββατο στο νοτιο λιμανι, cruise olympia, superfast XI & superfast II, φορτωνουν και ετοιμαζονται για τις απογευματινες αναχωρησεις τους. -
Το Grand Spring (ΙΜΟ Νο: 8922163) είναι κατασκευασμένο το 1991 στο ναυπηγείο MHI KOBE SHIPYARD & MACHINERY WORKS της Ιαπωνίας (Yard No 1183). Το πλοίο καθελκύστηκε στις 08/11/1990 και παραδόθηκε στις 18/03/1991 με το όνομα Ishikari που το διατήρησε το όνομα του μέχρι το 2011, όπου πουλήθηκε στην WEIHAI WANFANG INTERNATIONAL με έδρα τη Κίνα και πήρε το όνομα Grand Spring. Το πλοίο έχει μήκος 192,50 μέτρα, πλάτος 27,00 μέτρα και φοράει δυο κύριες μηχανές MAN-B&W'14V52/55B (33.540 HP) που του δίνουν ταχύτητα 23,10 κόμβους. Μοιάζει αρκετά εξωτερικά με το Νήσος Ρόδος αλλά δεν έχει αλλά αδερφά πλοία.
-
Euroferry Corfu, Superfastx XI, Olympic Champion, Euroferry Olympia© .voyager
-
Βλάβες Superfast XΙI
Panagia Ekatontapiliani posted a topic in Μηχανικά προβλήματα, βλάβες & αβαρίες
Επιστροφή και καθυστέρηση απόπλου του Ε/Γ-Ο/Γ Superfast XII στη Ρόδο -
Δεν εχω ξαναδει πιο δυσκοιλια εταιρια στο θεμα εκδοσης καρτας μιλιων, απο την Attica Για να κανει καποιος εκδοση καρτας απαιτηται να δηλωσει και αριθμο εισητηριου στο ονομα του προφανως από δρομολογιο του ομιλου μεσα στο προηγουμενο ετος Ελεος
-
Αναστάτωση προκλήθηκε στους 130 επιβάτες του Super Fast Ι, στο οποίο παρουσιάστηκε μηχανική βλάβη και ενώ αυτό ήταν εν πλω προς την Ιταλία και βρισκόταν στο ύψος της Ιθάκης. Οι επιβάτες ενημερώθηκαν από τα μεγάφωνα του πλοίου πως θα επιστρέψει στο λιμάνι της Πάτρας προκειμένου να γίνουν οι απαιτούμενες επισκευές και στη συνέχεια θα αναχωρήσει ή θα επιβιβαστούν σε άλλο πλοίο. http://patrastimes.gr
-
Valletta 29/11/2017 -
περιμενοντας τον ιταλο -
αμακιγιαριστη η νυφη -
νωριτερα το απογευμα ειδα το eurocargo trieste στο 14 του παλιου λιμανιου, φορτωμενο και μου εκανε εντυπωση που ηταν ακομη, εδω (φευγει μεσημερι) και μαλλιστα στο παλιο λιμανι. τωρα μολις εμαθα το λογο. φιληθηκε με το aegean III, λιγο πριν την αναχωρηση του superfast I
-
Arriving at Patras old port.© .voyager
-
Approaching Patras new port© .voyager
-
Approaching Patras new port© .voyager
-
Σχέδιο συγχώνευσης της Attica Group θυγατρικής της MIG που δραστηριοποιείται στην ναυτιλία και έχει ισχυρό μέτοχο το Fortress με την Hellenic Seaways επεξεργάζεται η τράπεζα Πειραιώς. Η τράπεζα Πειραιώς είναι βασικός μέτοχος με 32% περίπου στην MIG, θα ολοκληρώσει την έκδοση ομολογιακού 420 εκατ και ουσιαστικά δυνητικά θα ελέγχει όλη την εταιρία και ταυτόχρονα η Πειραιώς ελέγχει το 40,5% της Hellenic Seaways ενώ ο Grimaldi 48,5%. Με βάση πληροφορίες εξετάζονται δύο εναλλακτικά σενάρια. 1)Η Attica group να εξαγοράσει το 40,5% της Hellenic Seaways από την Πειραιώς με στόχο την συγχώνευση εφόσον επέλθει συμφωνία και με τον Grimaldi. 2)fund του Fortress να αποκτήσει ξεχωριστά το 40,5% της Hellenic Seaways και εν συνεχεία να εξεταστούν τα εναλλακτικά σενάρια. Με δεδομένες τις δανειακές υποχρεώσεις της Hellenic Seaways και την καλύτερη χρηματοοικονομική κατάσταση της Attica Group η συγχώνευση των δύο ναυτιλιακών εταιριών φαντάζει ως το πιο λογικό σχέδιο προς όφελος της Πειραιώς, της MIG και βεβαίως των εμπλεκομένων ναυτιλιακών εταιριών.Υπάρχουν ενδείξεις ότι τις προσεχείς εβδομάδες μπορεί να υλοποιηθούν τα σχέδια αυτά και να υπάρξουν ανακοινώσεις. www.bankingnews.gr -
To Superfast XI ετοιμο και φρεσκοβαμμενο σημερα στα ναυπηγεια Palumbo της Valletta -
o βασιλιας της αδριατικης, στο παλιο λιμανι της πατρας. -
απαστραπτον μετα την επισκευη, εχοντας πισω του το champion. στο νοτιο λιμανι της πατρας. -
ξεκουραζεται στο σπιτι του. -
Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις, αλλά σίγουρα και μελλοντικές, σε σχέση με τις Μινωικές Γραμμές, την HSW και τον Grimaldi, μου ξαναέρχονται στο μυαλό σκέψεις που έχω μοιραστεί με ορισμένους εξ' υμών κατ' ιδίαν εδώ και κάμποσα χρόνια. Προσωπικά δε με ενοχλεί το γεγονός ότι –και τυπικά- η γραμμή της Αδριατικής περνά στον έλεγχο του Grimaldi, όπως είναι πολύ πιθανό να γίνει και με την HSW. Δε με ενοχλεί παραπάνω από το γεγονός ότι αποφάσεις για την Ελλάδα παίρνονται στις Βρυξέλλες. Θέλω να πω ότι αυτό είναι κάτι που θα με ανησυχούσε αν οι αποδεδειγμένα εμείς σαν Έλληνες παίρναμε σωστές αποφάσεις για την χώρα μας στο παρελθόν. Αποδεδειγμένα όμως, συνέβαινε και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το επιχείρημα δηλαδή πως ένας Έλληνας μάνατζερ ή πολιτκός θα πάρει καλύτερες και πιο σωστές αποφάσεις για την εταιρεία ή τη χώρα, σε σύγκριση με έναν ξένο, επειδή είναι Έλληνας και πονάει τη χώρα/εταιρεία παραπάνω, μου φαίνεται πια φαιδρό και έχει καταρριφθεί από την σκληρή πραγματικότητα. Δε θεωρώ λοιπόν απαραίτητα αρνητικό για την εταιρεία το ότι το control χάνεται πέρα από το κατά τα φαινόμενα, και επίσημα στην πράξη. Τα τελευταία 20 χρόνια, οι ελληνικές εταιρείες απεμπόλησαν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στην Αδριατική, απεχώρησαν από όποιες άλλες διεθνείς γραμμές είχαν κατά καιρούς δραστηριοποιηθεί και είναι στο δρόμο της απώλειας εν μέρει και στο Αιγαίο. Αυτό που έχει ενδιαφέρον για μένα, είναι να εξετάσει κανείς το γιατί, σε αντιπαραβολή με την Ιταλία μια που ο Grimaldi είναι η κεντρική φιγούρα σήμερα. Αν κοιτάξουμε τα μέσα/τέλη της δεκαετίας του 90, οι ιταλικές εταιρείες με εξαίρεση τη GNV έχουν γερασμένους στόλους, πολύ χαμηλό επίπεδο υπηρεσιών(κάποιες όπως η Tirrenia εξακολουθούν και έχουν), γενικότερα είναι σε μια μεγάλη παρακμή. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, άφθονη κι εύκολη χρηματοδότηση, νεότευκτα αριστερά και δεξιά, τα περισσότερα εκ των οποίων προφανώς και δεν μπορούν να απορροφηθούν στην ελληνική αγορά. Κάπου εκεί για μένα χάθηκε το παιχνίδι. Στο γεγονός ότι όταν οι συνθήκες ήταν ώριμες για επέκταση, οι ελληνικές εταιρείες –με εξαίρεση τη Superfast- δεν τόλμησαν κι έμειναν αγκιστρωμένες στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν είχαν δηλαδή το όραμα και την προοπτική να ανοίξουν τα φτερά τους σε μια εποχή που σε σύγκριση με τις αντίστοιχες ιταλικές, ήταν πολύ μπροστά και σε στόλο αλλά και σε ποιότητα/τεχνογνωσία. Μείναμε στάσιμοι σαν κλάδος, κι όποιος δεν εξελίσσεται, μοιραία τον ξεπερνούν οι εξελίξεις. Αν το σκεφτείτε, 20-25 χρόνια μετά τα 90s, στη συλλογική μας συνείδηση, τα πρώτα ονόματα σε επίπεδο στελεχών/πλοιοκτητών στην Ελλάδα που μας έρχονται στο μυαλό, είναι ο Περικλής Παναγόπουλος, κι ο Μάκης Στρίντζης. Είναι τα ίδια ονόματα, 20-25 χρόνια μετά. Αυτό για μένα σημαίνει πως ο χώρος πολύ απλά είναι φτωχός, φτωχότατος σε στελεχιακό δυναμικό. Δεν είναι μόνο θέμα κρίσης. Ελάχιστα έχει να δείξει ο κλάδος σαν σύνολο σε επίπεδο ρηξικέλευθων ιδεών, δημιουργίας αγοράς από εκεί που δεν υπάρχει, και γενικότερα εμφάνισης ενός καινούριο προιόντος στο χώρο. Κι αυτό για μένα είναι ένας βασικός λόγος(σε high level ανάλυση πάντα) που φτάσαμε στο σημείο να χάνουμε τον έλεγχο στις θάλασσές μας, με την ακτοπλοική έννοια της έκφρασης. -
αφιξη στο νεο λιμανι, με αμεση αναχωρηση -
στο παλιο λιμανι (5), λογω απεργιας -
δεμενο στο νεο λιμανι για την απεργια -
με φοντο την κλοκοβα
