Nick the Greek

Ξανά στη Βαρκελώνη το Emma A, ξανά στο φακό του Shipfriends.

Σε γυναικεία παρουσία περνάμε απόψε, είναι η Elsa η Essberger(9481001) που έχει μόλις αποπλεύσει από το Rotterdam. Τούρκικη ναυπήγηση του 2013 στο Eregli Gemi Insa Sanayi ve Ticaret AS(26) με έδρα το Eregli. Η μηχανή του είναι ΜΑΝ και το dwt πάνω από 5 χιλιάδες τόνους.

Στις 2130 μας ήρθε αποψε το ΥπέρΑστέρι από Ραφήνα, Άνδρο και Τήνο. Έβγαλε μερικές δεκάδες επιβάτες μαζί με 24 ΙΧ, 1 μονό ψυγείο και 1 επικαθήμενο. Εντύπωση μου έκανε η επιβατική κίνηση πρός την Πάρο, ήταν πάνω από 100 επιβάτες πιστεύω, πράγμα που με κάνει να υποψιαστώ πως κάποιο δρομολόγιο ταχυπλοόου-υποθέτου είτε ακυρώθηκε σήμερα, είτε δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω καιρού αύριο. Μαζί με αυτόν τον κόσμο εισήλθαν 6 ΙΧ όπως επίσης και 7 μονά φορτηγά μεταφοράς αδρανών υλικών, Απόπλους για την Παροικιά στις 2142. Και φυσικά έχουμε και Σήφακα απόψε, κατάπλους από τον Πειραιά στις 2335. Αριστοτεχνικό γύρισμα και ευθυγράμμιση με την θέση 3, χρησιμοποιώντας δεξί κάβο που είχε καπελωθεί στη 2. Η γνωστή κίνηση από 2 μονά και 7 επικαθήμενα βυτία. Απόπλους στις 2342 για Κώ και Ρόδο.

Εγώ θα σταθώ και στην σημειολογία του συγκεκριμένου κειμένου, που είναι όσο παλαιοκομματική, απαρχαιωμένη και σιχαμερή γίνεται. Και θα δώσω ένα παράδειγμα. Δείτε το ρεπορτάζ ποδοσφαίρου της ΑΕΚ, με σφραγίδα Μελισσανίδη μένει στην ομάδα ο Άμραμπατ. Στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με σφραγίδα Μαρινάκη έρχεται ο Βρσάλκο. Στο ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ, με σφραγίδα Σαββίδη φτιάχνεται η νέα ομάδα. Με απόσταση λίγων ημερών αυτά. Όποια παρόμοια ανυψωτική για το status του αφεντικού έκφραση υπάρχει, έχει χρησιμοποιηθεί από τους δημοσιοκάφρους για να εξυμνήσουν αυτόν που τους πληρώνει. Τι διαβάσαμε παραπάνω στην ανακοίνωση του ΥΕΝ? Παραλληλίστε το. Διαβάσαμε κοντολογίς ότι φτάσαμε σε μια αδιέξοδη κατάσταση που έχει γίνει μπάχαλο, χωρίς καμία απολύτως ευθύνη της Υπουργάρας μας και των υπηρεσιακώνε παραγόντωνε που δουλεύουν νυχθημερόν για το καλό του τόπου. Όλα αυτά τα παρακολουθούσε ο Γιάννης ο Πλακιωτάκης. Σημείωνε. Ενδιαφερόταν. Έκανε συνεχείς συσκέψεις για να βρεθεί μια λύση. Αλλά αυτοί οι αγιογδύτες στη Sea Speed Ferries τον ενέπαιζαν όλον αυτόν τον καιρό. Και τα νησιά διαμαρτύρονται δικαίως. Ώσπου σε κάποια στιγμή ξεχειλίζει το ποτήρι. Άνθρωπος είσαι και λυγάς, μπροστά στα προβλήματα των νησιών. Κι από ατσάλι να ήταν, θα έλιωνε ο Γιάννης ο Πλακιωτάκης. Χτυπάει λοιπόν το χέρι του στο τραπέζι ο Υπουργός(ή ο Μελισσανίδης, ο Μαρινάκης και ούτω καθ' εξής)! Μετά πηγαίνει πρός την κουζίνα και παίρνει το κουζινομάχαιρο, ψάχνοντας να βρεί το κόκκαλο της Sea Speed Ferries και να το μπήξει. Κι αφού δε βρίσκει κόκκαλο, με αστραπιαίες κινήσεις δίνει λύσεις και βάζει τα πράγματα στη θέση τους, δίνοντας μια για πάντα τέλος στα θέματα αυτά. Δηλαδή πόσο πιο κλισέ και γελοίο αυτό που έγραψαν? Θα μου πείς βέβαια, αν δεν τα πίστευαν αυτοί που τα διαβάζουν, πιθανώς να μην τα έγραφαν κι αυτοί που τα γράφουν.

Ενδεικτικό νομίζω της κίνησης που γνωρίζουν φέτος τα νησιά είναι η άφιξη του SuprStar στην Μύκονο πρίν από λίγα λεπτά. Το πλοίο είχε καμιά 20αριά επιβάτες για Μύκονο μαζί με 23 ΙΧ, 3 ημιφορτηγά και 1 μονό φορτηγό. Μιλάμε για Κυριακή βράδυ με άφιξη 0115 τη νύχτα.

Κι απόψε Αριάδνη στον Αθηνιό, καρφί από τον Περαιία με άφιξη 0035. Μόλις 15 επιβάτες, 23 ΙΧ, 7 μονά φορτηγά και 11 επικαθήμενα. Από φόρτωση είδα περίπου 40 επιβάτες, 2 ΙΧ και 1 ημιφορτηγό, απόπλους στις 0105 για Κώ, Σύμη και Ρόδο με προβλεπόμενη ώρα άφιξης 1120 το πρωί.

Αναρωτιέμαι αν γνωρίζει κανείς Κεφαλονίτη εφοπλιστή από τα Φαρακλάτα, που το όνομα του να αρχίζει από Κ. Μιλάμε για δεκαετία 60-70.

Μαζί ποστάραμε φίλε @superfastship, συμπάθα με για το άμεσο καπέλωμα. Αλλά απ' ότι βλέπω είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Λυσσομανάει ο αέρας μέσα στην Παροικιά σήμερα, η πρόγνωση το δίνει 7-8, κάτι που μάλιστα φαίνεται να κρατά μέχρι και την επόμενη Πέμπτη τουλάχιστον. Σα συνέπεια αυτού το Power Jet έκανε πάνω από 15 λεπτά και 2 προσπάθειες για να δέσει, δεν κρατιόταν με τίποτα. Το καλύτερο φυσικά ήταν η απόφαση του Λιμεναρχείου Πάρου να δώσει απόπλου στο Fast Ferries Andros την ώρα που ακόμη το Power Jet δεν είχε δέσει. Με το Andros όλο αριστερά και πλώρη πρός τα έξω, μολάρει κάβους από αποτυχημένη προσπάθεια το Power Jet, σας αφήνω να φανταστείτε. Έδωσε όλο το δρόμο το Fast Ferries Andros, έβαλε όλο δεξιά το Power Jet, δεν είχαμε χειρότερα. Λιμεναρχείο Πάρου, παντελής έλειψη situational awareness που λέμε και στο Πλεβούνοβο, να μην πω και παντελή έλειψη στοιχειώδους λογικής. Φανταστείτε πως από φόβο μη σπάσει κανένας κάβος κι έχουμε χειρότερα, αποβίβαση και επιβίβαση έγιναν με τους επιβάτες να κινούνται τμηματικά και σε μικρές ομάδες επάνω στον καταπέλτη. Έβγαλε περί των 180 επιβατών, έβαλε περί των 150 μαζί με 5 ΙΧ και 2 κλούβες. Το ότι αυτό το πλοίο θα βγεί τώρα στο μπουγάζι σε τέτοιες καιρικές συνθήκες και με κόσμο που πιθανότητα θα είναι ακόμη στο γκαράζ και θα κοπανιέται αναμένοντας έλεγχο εισιτηρίων, το θεωρώ εγκληματικό πραγματικά. Μια που είπαμε και για το Fast Ferries Andros, εντυπωσιακή και με τη μία η μανούβρα πρόσδεσης, πολλά μπράβο. Και μάλιστα για ένα πλοίο που υποτίθεται πως δεν είναι το φόρτε του τέτοια πράγματα. Επίσης αξιοσημείωτη η κίνησή του από και πρός την Πάρο, πρέπει να έβγαλε πάνω από 350 επιβάτες ενώ πέραν των ΙΧ που δεν μέτρησα είχε και 2 νταλίκες στο γκαράζ. Έβαλε σίγουρα 150 άτομα.

Σε αυτό το δρομολόγιο και πρίν αρχίσουν οι επιστροφές πρός Πειραιά, καθαρίζει πολλή νταλίκα από τη Μύκονο όπως είδες κι εσύ.

Sunday, July 17th, 2022 Changing things around this week. I just published my trip report on the Kerry in Greek and I thought it would be perhaps interesting to share it in English as well. So here it is, hope you enjoy. Let's get started on the trip reports of the summer so far, before they get old. And we tackle them in chronological order, starting from Spain and Valencia where we are are preparing for a passage from mainland Spain to Palma de Mallorca. Three options there available to us. Balearia, Grimaldi and GNV. To get a taste of the prices, the cheapest option is the relative newcomer to the service, GNV. If we take an indicative passage on August 10, one way to Palma 2 people, an inside cabin and a car (our case that is), GNV is asking EUR 261 for one of GNV Bridge/GNV Sealand/Golden Bridge. The price is not prohibitive. Balearia at the same time (using the Hedy Lamarr) is asking for EUR 397, in actual fact for a Visentini ship, similar to the GNV ones. Here I should note that Balearia gives you other options in its booking engine such as an outside cabin for EUR 11, the possibility to cancel your reservation free of charge for EUR 62, they charge you EUR 20-25 depending on the dog kennel you choose, while they also have animal-friendly cabins with an extra charge of EUR 40. The best thing is that if you want, you can stay half an hour more (30 minutes in other words) longer in your cabin at a cost of EUR 20. This last one, is a practical rip-off. The highlight is Grimaldi of course. For the same date, they are asking for EUR 557 for a crossing on the Ciudad de Alcudia . I say it again, for a crossing on the Ciudad de Alcudia, ex-Euroferry Egnazia, the sister of the ill-fated Euroferry Olympia. Double money and more than GNV. And it's not like there's a significant difference in the departure/arrival times. Evening departures after 2200 from Valencia and early morning arrival around 0530-0630 in Palma. In other words, it is not that the offered product is dramatically different, so as to justify such a price difference. By the way, all companies have options in their booking to pre-pay for your dinner or breakfast, offering discounts. We finally chose Balearia for various reasons and we booked our tickets at the end of May, 30 days before our trip and with Balearia's booking system indicating that we would sail on the Hedy Lamarr. Well, during these 30 days, being suspicious and monitoring their reservation system on a daily basis, the name of the ship as well as the departure/arrival times (with small differences of 30-60 minutes), changed 8 times. We saw 4 different ships, we saw different hours, we saw the departure being paired with a second ship, in short a huge mess that reminded us of Seajets, although here I think we are doing the Greek company an injustice. Anyway, after photographing the day's arrivals, we release the handbrake and roll towards the terminal. Did I say Terminal? In the flow of speech. But before we get there let me say that the port gate was opened by showing the printed electronic reservation, from the car window. I mean, the reservation could have been yesterday, last year or any other date for that matter. And it could have been under another name. In a few words, a pair of terrorists could have easily entered the port and blown the place to the sky. After driving 2.5 kilometers into the port, we arrived at the Balearia terminal which resembles a favela. Some containers on top of each other and we're done. The first employee who talked to us did not speak a word other than Spanish, the second one, even if she did speak a foreign language, chose to use her mother tongue. I mean you see a car with a license plates from the other side of Europe, what are the chances that its passengers speak Spanish (regardless if we did)? Speak some English and show some respect to your passengers. We went through the second and third controls in no time, following simple scan of the reservation and we were ushered to the queue of cars which in total must have been around 70 for this particular sailing. This fenced off area resembled a maximum security prison yard (I remind you that at the same time nobody had verified who we are), including a tent that had been erected in the middle to protect one from the sun, which looked something like this. In general, Spanish ports with their security arrangements give you the feeling that you are not a passenger but a detainee for verification, suspected of activities that will overthrow the regime. You can get a taste of driving on to the Kerry, departing Valencia and driving off in Palma. Please give the driver credit for his maneuvers on the stern ramp so that the apron of our low car doesn't get damaged. I devoted three paragraphs to the preliminaries but I think it was necessary so that you have a complete picture of the travel experience and know the ins and outs, if you happen to be in the area. The good news is that the experience of the trip and the ship itself was noticeably better than the boarding process. A ship devotd to freight, more than 20 years old, but the ownership of Stena Line guarantees a minimum good level of maintenance and respect for the passenger, despite the fact that the ship's passenger spaces are limited, as you can see in the ship's general arrangement plan. Apart from the sun deck which offers great views, there are two aft balconies overlooking Kerry's upper garage which is dominated by the funnel with Balearia's stylish B. Very pleasantly surprised by our interior cabin, tasteful finish, good materials and spaciousness. Many points also for the wardrobe that was behind the door, ingenious construction. There is also the corridor that led to the cabin, the floor a combination of laminate and carpet. From there, classic Visentini layout with almost all common areas in one deck. Here is the self service restaurant, which essentially had two areas to take your meal, one on the right and one on the left. We didn't go for dinner, but a visual quality control left us with the impression that the quality of the food on offer was good, without, of course, any huge variety. There are also offers that make it even more affordable to sit down and eat like a human being, fair and reasonable I think. In the same area one can see the forward lounge which was closed during the night on this particular ship, as well as the shop opposite the particular lounge. Walking aft, and through this small corridor, one steps into the reception area. It is rather congested during boarding as passengers queue to collect cabin keys. The arrangement of the reception is problematic because it does not allow 2 members of the crew to give keys simultaneously, resulting in delays which were fortumately tolerable on our trip. The lounge that stays open during the night is aft, where you can drink an ice cold Estrella and enjoy yourself, stern view included. To the right of this lounge there is also an area with aircraft-type seating. A similar space, but not as elegant, exists on the upper deck, which was closed during our trip. Other than that, it is worth mentioning that officially the ship has a policy of wearing a mask, but I would say that less than half of the passengers observed the measure, us being part of this minority. As has been pointed out - and rightly so - by various travellers on board Visentini ships, the access to the garage is very narrow and claustrophobic, see Kerry's here. On the staircases Balearia promote their ships in which LNG is being used as fuel, we see here the Abel Matutes flexing its tanks. An element that still refers to Visentini is the mosaic in the forward lounge with the initials CNV which apparently stands for Cantiere Navale Visentini. Overall a nice trip with no incidents. Departures from mainland Spain have an unusual feeling because as soon as you exit the port you are out in the open sea. You feel the swell of the ocean and not the sharp waves of the Aegean. And when the weather is bad, you can run but you can't hide behind other islands. If I were to travel again this summer in this route, my choice criterion would be purely price, I would take the cheapest offer I could find. This is because the product offered by the three competitors is similar, at least looking at the ships they have chosen. So there is nothing special that will make you follow a certain ship or company. The Kerry nevertheless, is a value for money choice.

Ας κάνουμε την αρχή για τα trip reports του καλοκαιριού ως τώρα, πρίν μπαγιατέψουν. Και τα παίρνουμε χρονολογικά, μεταφερόμενοι στην Ισπανία και τη Valencia όπου οι καραβολάτρες ετοιμάζονται για πέρασμα από την ηπειρωτική Ισπανία στην Palma de Mallorca. Οι επιλογές τρείς. Η Balearia, ο Grimaldi και η GNV. Ενδεικτικά για να πάρουμε μια γεύση των τιμών, να πούμε ότι η φθηνότερη επιλογή είναι η σχετικά νεοεισελθείσα στη γραμμή, GNV. Αν πάρουμε ένα ενδεικτικό πέρασμα στις 10 Αυγούστου, one way για Palma 2 άτομα, μια εσωτερική καμπίνα και ένα Zastava(η δική μας περίπτωση δηλαδή), η GNV ζητά EUR 261 για κάποιο από τα GNV Bridge/GNV Sealand/Golden Bridge. Δεν είναι απαγορευτική η τιμή. Η Balearia την ίδια στιγμή για το Hedy Lamarr ζητά EUR 397, μιλάμε για Visentini όπως η GNV δηλαδή. Εδώ να σημειώσω πως η Balearia σου δίνει και άλλες επιλογές στο booking της όπως εξωτερική καμπίνα με +EUR 11, τη δυνατότητα να ακυρώσεις την κράτησή σου χωρίς χρέωση με +EUR 62, σε χρεώνουν EUR 20-25 ανάλογα με τη σκυλιέρα που θα πάρεις ενώ έχουν και φιλοζωικές καμπίνες με έξτρα χρέωση EUR 40. Το καλύτερο είναι πως αν θες μένεις μισή ώρα(30 λεπτά δηλαδή) παραπάνω στην καμπίνα σου με κόστος EUR 20. Ειδικά με το τελευταίο, μιλάμε για Νταβέληδες. Τελευταίος και καλύτερος ο Grimaldi. Ο οποίος για τις ίδιες ημέρες και με τα ίδια δεδομένα ζητά EUR 557 για το Ciudad de Alcudia . Το ξαναλέω, για το Ciudad de Alcudia πρώην Euroferry Egnazia, το αδελφό του κακορίζικου Euroferry Olympia. Τα διπλά και παραπάνω από τη GNV, να σημειώσω δε πως οι ώρες αναχώρησης είναι παραπλήσιες. Βράδυ μετά τις 2200 από Valencia και άφιξη νωρίς το πρωί κατά τις 0530-0630 στην Palma. Δεν είναι δηλαδή πως διαφοροποιείται δραματικά το προσφερόμενο προιόν, όλες δε οι εταιρείες έχουν επιλογές στο booking τους για να προ-πληρώσεις με τη σχετική έκπτωση το βραδυνό ή το πρωινό σου. Εμείς τελικά επιλέξαμε για διάφορους λόγους την Balearia. Και για να δούμε τα χαίρια τους κι αυτών, να πώ ότι κλείσαμε τα εισιτήριά μας τέλη Μαίου, 30 ημέρες πρίν το ταξίδι μας και με την Balearia στο booking να λέει πως θα ταξιδεύαμε με το Hedy Lamarr. Ε λοιπόν αυτές τις 30 ημέρες, όντας υποψιασμένοι και παρακολουθώντας το σύστημα κρατήσεών τους επί καθημερινής βάσεως, το όνομα του πλοίου αλλά και οι ώρες αναχώρησης/άφιξης(με μικρό-διαφορές της τάξεως των 30-60 λεπτών), άλλαξαν 8 φορές. Είδαμε 4 διαφορετικά πλοία, είδαμε άλλες ώρες, είδαμε να διπλώνει η αναχώρηση με δεύτερο πλοίο, με λίγα λόγια ένα τεράστιο μπάχαλο που θύμισε Seajets, αν και εδώ πιστεύω πως αδικούμε την ελληνική εταιρεία. Τέλος πάντων, αφού καλύπτουμε φωτογραφικά τις αφίξεις της ημέρας, λύνουμε χειρόφρενο και πάμε πρός το terminal. Terminal είπα ε? Εν τη ρύμη του λόγου. Πρίν φτάσουμε εκεί όμως να πω ότι η πόρτα του λιμανιού άνοιξε με την επιδειξη της τυπωμένης ηλεκτρονικής κράτησης, από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Θέλω να πω δηλαδή πως η κράτηση θα μπορούσε να ήταν χτεσινή, περσινή και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Και θα μπορούσε να είναι σε άλλο όνομα. Με λίγα λόγια θα μπορούσαν να έχουν μπεί μέσα στο λιμάνι οι Ισπανοί αδελφοί Ξηροί και να είχε γίνει ολοκαύτωμα. Αφού οδηγήσαμε 2.5 χιλιόμετρα μέσα στο λιμάνι, φτάσαμε στο terminal της Balearia που είναι μια εικόνα βγαλμένη από τη Λούτσα της δεκαετίας του 80. Κάτι κοντέινερ το ένα επάνω στο άλλο και τελειώσαμε. Ο πρώτος υποδοχέας δε μίλαγε λέξη άλλο από Ισπανικά, η δεύτερη κι αν μίλαγε επέλεξε να χρησιμοποιήσει τη μητρική της γλώσσα. Ρε παιδί μου βλέπεις ένα αυτοκίνητο με πινακίδα από του διαόλου την πεθερά, ποιές είναι οι πιθανότητες οι επιβάτες του να μιλάνε Ισπανικά(άσχετα αν εμείς μιλούσαμε)? Μίλα εκεί ένα Αγγλικό να τελειώνουμε. Γι αυτό αν πετύχετε κάποιον Ισπανό τουρίστα αύριο στο Μοναστηράκι και σας ρωτήσει στα Αγγλικά, εσείς απαντήστε του στα Περαιώτικα, για να μάθουν. Αέρα περάσαμε κι από εκεί, απλό σκανάρισμα της κράτησης και ντάνιασμα στην ουρά των αυτοκινήτων που συνολικά πρέπει να ήταν καμιά 70αριά για το συγκεκριμένο ταξίδι. Ο περιφραγμένος αυτός χώρος θύμιζε προαύλιο φυλακής υψίστης ασφαλείας(ενώ δεν έχει γίνει ούτε ταυτοπροσωπία κατά τα άλλα), με αποκορύφωμα μια τέντα που είχαν στήσει στη μέση για να προφυλαχτεί κανείς από τον ήλιο, η οποία έδειχνε κάπως έτσι. Έκτακτα, έκτακτα. Γενικά τα Ισπανικά λιμάνια σου βγάζουν μια αίσθηση πως δεν είσαι επιβάτης αλλά κρατούμενος για εξακρίβωση στοιχείων, ύποπτος για δραστηριότητες που θα ανατρέψουν το καθεστώς. Εσείς μπορείτε να πάρετε μια γεύση από την είσοδο στο Kerry, την αναχώρηση από τη Valencia και την έξοδο στην Palma. Αποθεώστε παρακαλώ τον οδηγό για τις μανούβρες του στον καταπέλτη, έτσι ώστε να μην βρεί κάτω η ποδιά του χαμηλού μας αυτοκινήτου. Αφιέρωσα τρείς παραγράφους για τα προκαταρκτικά αλλά θεωρώ πως ήταν απαραίτητο έτσι ώστε να έχετε κι εσείς μια πλήρη εικόνα της ταξιδιωτικής εμπειρίας και να ξέρετε τα μέσα και τα έξω, αν βρεθείτε στην περιοχή. Τα καλά νέα είναι ότι η εμπειρία από το ταξίδι και το πλοίο το ίδιο ήταν αισθητά καλύτερη από το έξω και τα γύρω-γύρω στη Balearia. Φορτηγατζήδικο βαπόρι μεν, πλέον των 20 ετών σε ηλικία αλλά η πλοιοκτησία της Stena Line εγγυάται ένα minimum καλό επίπεδο συντήρησης και σεβασμό πρός τον επιβάτη, παρά το γεγονός ότι οι επιβατικοί του χώροι είναι περιορισμένοι, όπως μπορείτε να δείτε και στο πλάνο γενικής διάταξης του πλοίου. Εξωτερικά και πέρα από το sun deck με πολύ όμορφη θέα, υπάρχουν και τα δύο πρυμνιά μπαλκόνια με θέα το επάνω γκαράζ του Kerry στο οποίο δεσπόζει το φουγάρο με το καλαίσθητο Β της Balearia. Πολύ ευχάριστη έκπληξη από την εσωτερική μας καμπίνα, καλαίσθητο φινίρισμα, αρκετά καλά υλικά και ευρυχωρία. Πολλούς πόντους και για την ντουλάπα που βρισκόταν πίσω από την πόρτα, ευρηματική κατασκευή. Να και ο διάδρομος που οδηγούσε στην καμπίνα, το δάπεδο συνδυασμός από laminate και μοκέτα. Από κεί και πέρα, κλασσική διάταξη Visentini με σχεδόν όλοι τους κοινόχρηστοι χώροι σε ένα κατάστρωμα. Πλώρα έχουμε το self service το οποίο και διέθετε στην ουσία δύο χώρους για να πάρει κανείς το γεύμα του, έναν στα δεξιά και έναν στα αριστερά. Δεν του κάναμε σεφτέ αλλά το μπανιστηρτζίδικο quality control μας άφησε με την εντύπωση πως η ποιότητα των προσφερομένων φαγητών ήταν αρκετά καλή, χωρίς να υπάρχει βέβαια και καμιά τεράστια ποικιλία. Υπάρχουν και προσφορές που κάνουν ακόμη πιο προσιτό το να κάτσει κανείς και να φάει σαν άνθρωπος, τιμαί λογικαί νομίζω. Από κει και πέρα υπάρχει το γνωστό πλωριό σαλόνι που στο συγκεκριμένο πλοίο έκλεινε κατά τις νυχτερινές ώρες, όπως επίσης και το μαγαζάκι του τρόμου απέναντι από το σαλόνι. Περπατώντας πρός τα πρύμα, και διαμέσω αυτού του μικρού διαδρόμου, φτάνει κανείς στο χώρο της υποδοχής. Χώρος που κατά την επιβίβαση γίνεται συνωστισμός καθώς οι επιβάτες κάνουν ουρά για να παραλάβουν τα κλειδιά από τις καμπίνες. Η διαρρύθμιση της υποδοχής είναι προβληματική γιατί δεν επιτρέπει σε 2 μέλη του πληρώματος να δίνουν κλειδιά, παρά μόνον σε ένα, με τη συνεπακόλουθη καθυστέρηση η οποία όμως στο ταξίδι μας ήταν ανεκτή. Το σαλόνι που μένει ανοιχτό κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι το πρυμνιό, εκεί μπορεί να πιεί κανείς μια παγωμένη Estrella και να γουστάρει. Έχει και θέα πρός την πρύμνη. Στα δεξιά αυτού του σαλονιού υπάρχει και χώρος με καθίσματα αεροπορικού τύπου. Παρόμοιος χώρος αλλά όχι τόσο καλαίσθητος υπάρχει και στο επάνω ντέκ, ο οποίος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας ήταν κλειστός. Κατά τα άλλα αξίζει να αναφέρει κανείς πως επισήμως το πλοίο έχει πολιτική του να φορά κανείς μάσκα, πλήν όμως θα έλεγα πως λιγότεροι από τους μισούς επιβάτες τηρούσαν το μέτρο, στη μειοψηφία αυτή και εμείς. Όπως έχει επισημανθεί -και σωστά- από διάφορους ταξιδιώτες για τα Visentini, η πρόσβαση πρός το γκαράζ είναι πολύ στενή και κλειστοφοβική, βλέπουμε κι εμείς εδώ αυτήν του Kerry. Στα κλιμακοστάσια η Balearia προωθεί τα πλοία της στα οποία έχει εγκαταστήσει το φυσικό αέριο σαν καύσιμη ύλη, βλέπουμε εδώ το Abel Matutes να φλεξάρει τα τάνκια του. Ένα στοιχείο που παραπέμπει ακόμη στην μαμά Visentini είναι και το μωσαικό στο πλωριό σαλόνι με τα αρχικά CNV που προφανώς σημαίνει Cantiere Navale Visentini. Αξιοπρόσεκτο τέλος πως το πλήρωμα της κουβέρτας ήταν Σουηδοί, το ξενοδοχειακό ήταν Λατινοαμερικάνοι ενώ στη γέφυρα φαντάζομαι πως θα υπάρχει κάποιου είδους μίξη προκειμένου να υπάρχει συνεννόηση με τις τοπικές Αρχές. Γενικά ένα όμορφο ταξιδάκι χωρίς συμβάντα. Οι αναχωρήσεις από την ηπειρωτική Ισπανία έχουν ένα ασυνήθιστο αίσθημα γιατί με το που ξεμυτάς από τα φανάρια βγαίνεις στο πέλαγος, στην ανοιχτή θάλασσα. Αισθάνεσαι το σουέλ του ωκεανού κι όχι τα κοφτά κύματα του Αιγαίου ενώ όταν ο καιρός είναι άσχημος, you can run but you can't hide. Αν ταξίδευα πάλι φέτος το καλοκαίρι στη γραμμή, η επιλογή μου θα ήταν καθαρά βάση τιμής, θα έπαιρνα το φθηνότερο πέρασμα που θα έβρισκα. Κι αυτό γιατί το προιόν που προσφέρεται από τους τρείς παίκτες της γραμμής είναι παρόμοιο, τουλάχιστον κοιτώντας τα πλοία που έχουν διαλέξει. Οπότε δεν υπάρχει κάτι το ξεχωριστό που θα σε αναγκάσει να πείς ότι θα ακολουθήσεις συγκεκριμένο πλοίο ή εταιρεία. Το Kerry πάντως, που εμείς βλέπουμε να ευθυγραμμίζεται με τα φανάρια της Valencia νωρίτερα εκείνο το απόγευμα, είναι μια τίμια, καθαρή και value for money επιλογή. Ακολουθούν ακόμη πιο ενδιαφέροντα ταξίδια και μάλιστα με ελληνικό ενδιαφέρον, οπότε μείνετε συντονισμένοι.