Nick the Greek

Εννέα μήνες μετά, ο φαιδρός-εγκάθετος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, ας δούμε τι ψάρια πιάσαμε. Από κίνηση πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων έχουμε το MSC Shanghai δεμένο στο Darsena Toscana και το Leyla Kalkavan εισερχόμενο στο Λιβόρνο. Κατά τα άλλα το Florencia φτάνει στο μισοσκόταδο από Βαρκελώνη ενώ το Setubal Express αναχωρεί στο σούρουπο για Βαλένθια. Εδώ το βλέπουμε και δεμένο να φορτώνει άδεια βυτία που μεταφέρουν γάλα, σε σημείο που μόνο οι Shipfriends μπορούν να διεισδύσουν.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, το Energia παραμένει χωρίς ενέργεια στα ναυπηγεία της Marina di Carrara. Η κατασκευή του έχει πια τελειώσει αλλά τίποτα σίγουρο δεν φαίνεται στον ορίζοντα σχετικά με την εκμετάλλευσή του. Το είδαμε ενώ χτιζόταν, ας το δούμε και τελειωμένο.

Να το πω έτσι: Αν μου έκλειναν τα μάτια και με έβαζαν στο εσωτερικό ζητώντας μου να μαντέψω την ηλικία του πλοίου χωρίς να ξέρω ποιό είναι, δεν υπήρχε μια περίπτωση στο εκατομμύριο να απαντήσω πως πρόκειται για πλοίο 45 ετων. Ήταν σε τόσο καλή κατάσταση. Σίγουρα ήταν φρέσκο από ετήσια αλλά δεν σου έδινε την εντύπωση πως επρόκειτο για πασαλείματα, βλέποντας και το Giraglia η γενική εντύπωση είναι πως η εταιρεία κάνει καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Σε αυτής της ηλικίας τα πλοία είναι εύκολο αν είναι λίγο πλημελλής η συντήρηση το πλοίο να σου ξεφύγει και να πάρει τον κατήφορο. Δεν φαίνεται όμως να τους έχει ξεφύγει ποτέ το πλοίο. Δεν σου κρύβω πως τα κριτήρια επιλογής για επιστροφή με το συγκεκριμένο πλοίο ήταν περισσότερο για να "δούμε τι θα δούμε", περιμέναμε κάτι εντελώς διαφορετικό προς το χειρότερο. Και όπως είπες κι εσύ η σύγκριση με ελληνικά πλοία μικρότερης ηλικίας που ταξιδεύουν μετα φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, είναι θλιβερή.

Ενδιάμεσος μάλλον προορισμός ήταν η Valletta διότι το πλοίο ήδη αναχώρησε για τη Βεγγάζη της Λιβύης με άφιξη τη Δευτέρα.

'Οπως είδαμε νωρίτερα η μετάβαση στην Elba έγινε με το Giraglia, η επιστροφή με ένα ακόμα πιθανό χρέπι, το Moby Baby. Και πάλι λάθος όμως, ομολογώ πως η Moby Lines μας εξέπληξε πολύ ευχάριστα. Θα περίμενε κανείς -και δικαίως ίσως- να δεί ένα παραμελημένο πλοίο που ίσα-ίσα να πηγαίνει όπως συμβαίνει με αντίστοιχα πλοία στην Ελλάδα, σας αφήνω να συμπληρώσετε το πρώτο όνομα που σας έρχεται στο μυαλό. Αντίθετα βρήκαμε ένα πλοίο που μπορεί μεν σε ορισμένα σημεία να φαίνεται η ηλικία του -45 Μαίων φέτος- αλλά σε γενικές γραμμές είναι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση και δίνει ακόμα και στον πιο υποψιασμένο ταξιδιώτη το αίσθημα της ασφάλειας και την εντύπωση πως οι πλοιοκτήτες του το προσέχουν σε μεγάλο βαθμό. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το πανιόλο του γκαράζ έχει επένδυση με κάποιου είδους δάπεδο, δεν βλέπεις δηλαδή τη λαμαρίνα που συναντάμε σε άλλα ferries. Το πλοίο στο Portoferraio δένει με την πλώρη και κάνοντας δεξιά στροφή βάζει πλώρη για Piombino. Γκαράζ εντελώς γεμάτο με ΙΧ και φορτηγά, επιβάτες περίπου 200, ίσως και παραπάνω σε μια αναχώρηση στις 1440 της Παρασκευής με κόστος για ένα ΙΧ και 2 ενήλικες, 52 Euro. Η επιβίβαση γίνεται από το μέσον του πλοίου με εξωτερικές σκάλες για τους πεζούς επιβάτες και με σκάλες στο μέσον του γκαράζ για τους οδηγούς και επιβάτες των ΙΧ. Η είσοδος και των δύο οδηγεί στο χώρο της reception που επί της ουσίας χωρίζει το κομοδέσιο στα δύο. Πλώρα υπάρχει ένα μεγάλο σαλόνι με άνετα καθίσματα αεροπορικού τύπου -pullman seats που λένε και στην Άνω Μερά Μυκόνου- ενώ πρύμα υπάρχει χώρος με τραπεζάκια αλλά και παιδότοπος για τα τσογλ... έεεε τα παιδιά που κατά τα άλλα είναι ευτυχία. 'Ενα και μοναδικό μπάρ κατάπρυμα στο οποίο κατά τα ιταλικά πρότυπα πρώτα πλερώνεις και μετά παίρνεις στα χέρια σου το είδος που επιθυμείς. Ακόμα πιο πίσω από το μπάρ ένας μικρός χώρος με τραπεζάκια και μπλιμπλίνκια. Νομίζω πως ο χώρος που ήταν παλιά η πρώτη θέση στο παραπάνω ντέκ, είναι πια κλειστός Στο εξωτερικό βγαίνουμε στο ρεμέτζο της πρύμνης και ανεβαίνουμε ένα ντέκ πάνω σε έναν πλευρικό αλουέ που οδηγεί από τα πρύμα πρός τα πλώρα στο παλαιού -δυστυχώς- τύπου μπαλκονάκι με θέα στην πλώρη του Moby Baby. Μπορεί κανείς να ανέβει μέχρι τη βαρδιόλα και να βγάλει μια φωτό τα χειριστήρια, πέραν τούτου όμως ουδέν. Μια ματιά στο general arrangement plan του πλοίου, κατασκευάστηκε το μακρυνό 1966(τη χρονιά που γεννήθηκε η Νατάσσα Καραμανλή δηλαδή) στο ναυπηγείο Oresundsvarvet στη Landskrona της Σουηδίας. Προηγούμενα ονόματα Svea Drott και Earl Godwin με τα χρώματα της Αγγλικής Sealink, στη Moby Lineas εδώ και 22 χρόνια. Κομψά φουγάρα με αρκετό θόρυβο, ας δούμε το πλοίο και εν πλώ τόσο από πλώρα, όσο και από πρύμα πάνω από το Giraglia. Χρόνος ταξιδίου 1 ακριβώς ώρα με ταχύτητα γύρω στα 15 μίλια. Γενικές εντυπώσεις πολύ καλές, ειδικά για όσους έχουν ταξιδέψει με ελληνικά πλοία στην δεκαετία του 80 και του 90, είναι μέρα με τη νύχτα σε επίπεδο προσοχής στη λεπτομέρεια και σε επίπεδο ασφάλειας. _________________________________________________________________- (1966, ex-Svea Drott, Earl Godwin, Moby Baby)