Nick the Greek

Το πλοίο φαίνεται όλο το καλοκαίρι να κάνει δρομολόγια μεταξύ διαφόρων ιταλικών λιμανιών και της Βηρυττού, όπου και κατευθύνεται αυτήν τη στιγμή. Ravenna, Sant' Antiocho, Catania, Livorno, Civitavecchia μερικές μόνο από τις προσεγγίσεις του στην Ιταλία.

Σε όλα τα καλά τα μαγαζά ταξιδεύει το Tuchy, τους τελευταίους μήνες ανάμεσα σε Αίγυπτο, Λιβύη, Συρία και Αλγερία. Αυτήν τη στιγμή κατευθύνεται για το Djen Djen της Αλγερίας προερχόμενο από το Derince(Δερύνεια στα ελληνικά νομίζω) της Τουρκίας.

Το πλοίο τη δεδομένη χρονική στιγμή ταξιδεύει στη γνωστή γραμμή του Grimaldi μεταξύ Cagliari, Salerno και Valencia.

Όσον αφορά το Gamma 1, φαίνεται να δραστηριοποιείται στην Καραιβική με τελευταίο στίγμα την Cartagena της Κολομβίας στις 20 Σεπτέμβρη του 2012. Όσον αφορά το West Wind παραμένει στο Goteborg της Σουηδίας.

Το τελευταίο 4μηνο πάντως έκανε σταθερά ταξίδια μεταξύ Τυνησίας(La Goulette και Rades) και Μασσαλίας. Τη δεδομένη χρονική στιγμή κατευθύνεται πρός τη Βυρηττό.

Το πλοίο είναι ακόμα ζωντανό και βγάζει το φωμί του στην Καραιβική. Τους τελευταίους 5-6μήνες κινείται επανειλλημμένα μεταξύ του Port Everglades στις ΗΠΑ και των San Juan(Pyerto Rico), Mayaguez(Puerto Rico), Puerto Cabello(Venezuela), Santo Domingo(Dominican Republic), Cartagena(Colombia), Santa Marta(Colombia) και La Guaira(Venezuela).

...και συνεχίζει να κάνει το αυτό δρομολόγιο, καμια αλλαγή.

Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα εδώ, το θηρίο βρίσκεται μεν ακόμα στην Constanta αλλά με την υποσημείωση πως από τις 31 Αυγούστου του 2012 είναι παροπλισμένο.

Για το Sabrinάκι, νομίζω πρέπει να πάμε στις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού για ρο-ρό. Το τελευταίο στίγμα του πλοίου αμέσως μετά την Bijela που είπαμε παραπάνω, είναι στις 30 Ιανουαρίου του 2012 σε ένα λιμάνι του Ιράν, στη Neka. Όλα καλά μέχρι εδώ. Το εντυπωσιακό είναι πως αυτό το λιμάνι δεν βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο αλλά στη βόρεια ακτή του Ιράν, στην Κασπία Θάλασσα . Γνωρίζω πως υπάρχουν κανάλια που επιτρέπουν την είσοδο στην Κασπία μέσω της Μαύρης Θάλασσας αλλά νόμιζα πως αυτά περιορίζονταν σε μέγεθος των river-type φορτηγών όπως τα Volgobalt, δεν περίμενα πως ένα μεγαλύτερο -και κυριώς πλατύτερο- πλοίο σαν το Sabrina θα μπορούσε να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι. Φέρεται ακόμα ενεργό το πλοίο, άραγε να κάνει δρομολόγια μέσα στην Κασπία? Σε κανένα google earth το βλέπει κανείς?

Και παραμένει στη Μαύρη Θάλασσα με συνεχή ταξίδια μεταξύ Zonguldak(Τουρκία) και Sevastopol(Ουκρανία).

Το πλοίο συνεχίζε να κινείται ακόμα και σήμερα στο τρίγωνο των λιμανιών που είπαμε παραπάνω.

Το πλοίο συνεχίζει ακάθεκτο τα ταξίδια του. Το καλοκαίρι το πέρασε ανάμεσα στα Τούρκικα λιμάνια Diliskelesi και Yalova ενώ στη συνέχεια και μέσω Βηρυττού, Λεμεσσού και Tarragona βρέθηκε στο Puerto Cabello της Venezuela και εν συνεχεία στη Villa do Conde της Βραζιλίας όπου και βρίσκεται αυτήν τη στιγμή. Στο συγκεκριμένο λιμάνι έχω πετύχει στο παρελθόν και το πρώην Άγιος Σπυρίδων που είναι ζωάδικο οπότε μάλλον και αυτό έχει μετατραπεί σε τέτοιου είδους πλοίο.

Τανζανία - Αγάπη μου. Το εργαλείο ζεί ακόμα και όλο το καλοκαίρι έκανε και συνεχίζει να κάνει δρομολόγια μεταξύ Samsun και Novorossiysk.

Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάααααλος. Είπα λοιπόν αφού το φωτογραφίζεις που το φωτογραφίζεις, δεν πας κι ένα ταξίδι? Enter Civitavecchia - Goifo Aranci λοιπόν, πέρυσι το Σεπτέμβριο. Η αναχώρηση από Civitavecchia με το γνωστό πρωτόκολλο του check in και της συγκροτημένης αναμονής επιβατών και οχημάτων σε περιφραγμένο χώρο. Με αναχώρηση 1430, το πλοίο ενεφανίσθη γύρω στις 1345 και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του πληρώματος η αναχώρηση είχε 15 λεπτά καθυστέρηση απ' όσο θυμάμαι. Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει κάποιον που είναι συνηθισμένος στην ελληνική πραγματικότητα, είναι η φόρτωση ή μαλλον η στίβαση των αυτοκινήτων στο γκαράζ, κοιτάξτε αποστάσεις και βγάλτε συμπεράσματα, τι άλλο να πω εγώ? Το Mega Express Three παρεπιπτόντως είναι αφιερωμένο στη μεταφορά ΙΧ και μικρού όγκου φορτηγών, δεν παίρνει μεγάλα φορτηγά. Εσωτερικά το πλοίο δεν εντυπωσιάζει σε καμιά περίπτωση, είναι όμως προσεγμένο και πεντακάθαρο παρά το ελάχιστο διάστημα μεταξύ των αναχωρήσεων. Μπορύμε να δούμε ενδεικτικά τα σαλόνια με τις αεροπορικού τύπου θέσεις στην πρύμη σε παστέλ χρώματα αλλά και το self service στο μέσον του πλοίου, να και ο διάδρομος που οδηγεί στο πλωριό σαλόνι. Σύγκριση με τις μέρες των Μινωικών δεν δύναμαι να κάνω για τον απλούστατο λόγο οτι δεν είχα ποτέ ταξιδέψει μαζί του τότε. Δεν ξέρω μήπως ο Μαθουσαλίξ Proud Ionian έχει κάνει καμιά εξόρμηση επί ημερών Μινωικών. Όσον αφορά χώρους, δυνατό σημείο του πλοίου κατά τη γνώμη μου είναι τα ανοιχτά καταστρώματα τα οποία η εταιρεία του ευτχώς επέλεξε να μην καταστρέψει όπως στα ομόσταυλά του πλοία. Το ντέκ της πισίνας το βλέπουμε εδώ από ψηλά, ενω σε αυτήν τη φωτογραφία από το ίδιο επίπεδο φαίνεται και το μπάρ της πισίνας, αυτός ήταν και ο πιο ζωντανός και θυρυβώδης χώρος του πλοίου. Ακριβώς επάνω από την πισίνα υπάρχει άλλος ένας χώρος για ακόμα πιο ρηλάξ και παρατήρηση του περιβάλλοντος θαλασσίου τε και λιμενικού χώρου. Μας αρέσει επίσης σφόδρα και το ζήπεδο στην πρύμη απ' όπου μπορει κανείς να παρατηρήσει το μεγαλοπρεπές φουγάρο. Ο προορισμός του πλοίου είναι το Golfo Aranci που βρίσκεται στα δεξιά της εισόδου του Κολπου της Olbia. Η Corsica Ferries έχει διαλέξει το συγκεκριμένο σημείο για να πιάνουν τα επιβατηγά της πλοία με το πλεονέκτημα να είναι πως γλιτώνει το πλοίο και χρόνο και καύσιμα αφού δεν χρειάζεται να πάει μέχρι την Olbia στο βάθος του Κόλπου, για να φτάσει κανείς στον οποίον παρεμβάλλεται και δίαυλος(τον οποίο και θα δούμε αργότερα). Για τους επιβάτες οι οποίοι στη συγκεκριμένη γραμμή ταξιδεύουν σχεδόν αποκλειστικά με αυτοκίνητο, είναι μια καθόλου άσχημη πρόταση μια και το βόρειο κομμάτι της Σαρδηνίας είναι εύκολα προσβάσιμο ενώ σε κάθε περίπτωση η απόσταση μέχρι την Olbia από το Golfo Aranci είναι μόλις 10-15 λεπτά με το αυτοκίνητο. Η απόσταση είναι 4 ώρες συνολικά και το συγκεκριμένο ταξίδι ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο και ηλιόλουστο, το Mega Express Three είναι μια πολύ καλή πρόταση σε αυτήν τη γραμμή. Molto brava, Corsica Ferries.