Nick the Greek

Κουιζ κυριοι, ειδικα για οσους εχουν πατησει τα πρωτα αντα: Σε αυτην εδω τη φωτο που εφτασε στα χερια μου πριν λιγο καιρο, διακρινεται ενα κοκκινο φερρυ στα αριστερα οπως την βλεπετε. Ποιο ειναι? Δεν ξερω, γι αυτο και σας ρωταω. Εγω λεω Λυδια μολις ηρθε στην Ελλαδα για την Ελμες αλλα δεν μπορω να το αποδειξω. Παρακαλω για τεκμηριωμενη απαντηση οσοι μπορειτε να εικασετε.

Θα μπορουσε ισως, την ιδια ημερα υπηρχε αλλη μια αφιξη που εγινε παλι με 2 ρυμουλκα αλλα ομως αμεσως μετα υπηρε αναχωρηση χωρις ρυμουλκο. Θα τα δουμε και τα δυο στο εγγυς μελλον.

Ανοιγω σημερα αυτο το θεμα, κατι μου λεει πως γι αυτην την εταιρεια θα εχουμε πολλα να πουμε εις το διηνεκες(που ελεγε κι ο Χρηστος ο Σαρτζετακης). Και ξεκινω μιλωντας για το γεγονος πως τα αδελφια Amsicora(Ολυμπια Παλας) και Bonaria(Ευρωπη Παλας) αντικαθιστουν τα αδελφια Clodia και Nomentana στη γραμμη Civitavecchia - Cagliari. Κι αν αυτο δεν σας λεει πολλα σε επιπεδο ονοματος, να δουμε τη συγκριση απερχομενων και καινουριων πλοιων συγκρινοντας λιγο τους αριθμους, τα στοιχεια ειναι απο την Shippax με τα παλια πλοια αναφερομενα πρωτα: Gross tonnage: 14834 εναντι 36835 Length Overall: 148 εναντι 214 Passengers: 2280 εναντι 1912 Beds: 1434 εναντι 732 Cars: 640 εναντι 821 Lane metres: 900 εναντι 2000 Αυτο που μου προξενει εντυπωση ειναι πως περα απο την προφανη διαφορα σε μεγεθος, ηλικια, μηκος και lane metres, οι αντικαταστατες φερονται να εχουν περιπου τις μισες κλινες και πανω απο 10% λιγοτερη χωρητικοτητα σε επιβατες. Κι αναρωτιεμαι αν η επιλογη της αντικαταστασης απο τα συγκεκριμενα πλοια εχει να κανει με το γεγονος οτι απλα αυτα ηταν διαθεσιμα η οντως εχουν επιλεχθει με γνωμονα τα χαρακτηριστικα τους ωστε να ταιριαζουν στην κινηση της γραμμης. Κι αν τα πλοια οντως εχουν επιλεγει με βαση τα χαρακτηριστικα τους, πως πλοια με λιγοτερους επιβατες και κλινες που ταυτοχρονα ειναι μαλλον πιο ακριβα σε κοστος λειτουργιας θα βγαλουν κερδος? Και για να δωσουμε μια γευση του τι επικρατει εκει περα, το Cagliari βρισκεται στη νοτια ακτη της Σαρδηνιας και σε αποσταση 4 ωρων οδηγησης περιπου απο την Olbia και το Golfo Aranci που ειναι οι βασικες πυλες της Σαρδηνιας στο βορειοανατολικο κομματι. Civitavecchia - Olbia ειναι 4 πλευσιμες ωρες οποτε 4 + 4 ειναι ακομα κι ετσι λιγοτερη διαρκεια ταξιδιου απο τις 10 περιπου που θα κανουν τα πρωην παλατια, ενω τα τωρινα βαπορια αναχωρουν απο την Civitavecchia στις 1830 και φτανουν στο Cagliari την αλλη μερα στις 0930 το πρωι και στην πραξη καθυστερουν ακομα περισσοτερο. Με λιγα λογια κι απ' οτι εμαθα περυσι ευρισκομενος στο Cagliari, το ονομα της συγκεκριμενης γραμμης λογω των Clodia και Nomentana υποφερει πολυ, οποτε στην καινουρια τους ζωη τα πρωην παλατια θα εχουν να αντιμετωπισουν ουκ ολιγες προκλησεις.

Ας δουμε το πλοιο και σε δραση, ειναι μια περσινη αφιξη στο Cagliari απο την Civitavecchia. Για να δωσουμε λιγο ενα περιγραμμα της καταστασεως να πουμε πως το Cagliari ειναι ενα αρκετα νετο λιμανι στο εσωτερικο του οπου τα πλοια εχουν παρα πολυ χωρο ωστε να πραγματοποιησουν ελιγμους προσδεσης. Ετσι, παρα το γεγονος πως τη συγκεκριμενη ημερα φυσαγε αρκετα στο Cagliari, μας προξενησε μεγαλη εντυπωση το οτι η Nomentanαρα η ατελειωτη πηρε ρυμουλκα, 2 τον αριθμο, οχι μονο για τη μανουβρα προσδεσης, αλλα ακομα και για να το βοηθησουν να στριψει και να μπει απο τα φαναρια(!!). Στην πρωτη φωτογραφια βλεπουμε το εκτρωμα καταπλωρα με το ενα ρυμουλκο δεμενο, το αλλο δεν φαινεται αλλα ειναι δεμενο πρυμα και μολις το εχουν βοηθησει να μπει στριψει απο τη μπουκα. Στη δευτερη φωτογραφια εκτος απο το πρυμνιο ρυμουλκο, βλεπουμε σε ολο της το μεγαλειο και τον αισθητικο βιασμο που προκαλεσε η μετασκευη, οχι οτι πριν ηταν κανενα ομορφο πλοιο δηλαδη. Εν συνεχεια τα ρυμουλκα βοηθουν το πλοιο να γυρισει, μην πω πως το γυρνανε μονα τους. Αξιζει επισης να σημειωθει οτι πρυμα εχει μονο καταπελτη για οχηματα, δεν υπαρχει ξεχωριστη εισοδος επιβατων η κατι τετοιο. Τελικα αναποδιζει για τη θεση του υπο την στιβαρη υποβοηθηση των ρυμουλκων, παρτε και το φουγαρο του να το θυμοσαστε. Ετσι για να συμπληρωσουμε το lineup της γραμμης και να μην ανοιγουμε και ξεχωριστο θεμα, να δωσουμε και λιγο Clodia κατα την αναχωρηση του την προηγουμενη μερα, δεστε και την πρυμη του. Oμορφια ε? Μιλωντας με τους προυχοντες του Cagliari(δασκαλο, παπα και διευθυντη της Telecom Italia ) οσο βρισκομασταν εκει, υπαρχουν φριχτα παραπονα για τα ωραρια των πλοιων και την κατασταση τους εσωτερικα η οποια αν ειναι αληθεια αυτα που ακουσαμε, πρεπει να ειναι επιπεδου -δευτεραντζας- οικου ανοχης της Napoli. Η προβλεψη μου για το μελλον του Nomentana και των αδελφων του, τεινει μαλλον προς τοπον αναπαυσεως η καμια Ινδονησια. Αλλα επειδη πολλα εχουν δει τα ματια μου κι αυτο μου φερνει τρομο, σε περιπτωση που παρ' ελπιδα βρεθει κανενα απο αυτα στην Ελλαδα, ελπιζω να μη βγει κανενας εξυπνος και μας αρχισει σε τιποτα "βαπορας", "βασιλοβαπορο" και αλλα πολλα εμπριμε, γιατι θα ριξω καμια τεχνικη βλαβη!

Ο πλοιοκτητης που θελει να διατηρησει η να αποκτησει το πλοιο του την κλαση θα καλεσει τον Νηογνωμονα, γι αυτο υπαρχει το τεχνικο τμημα. Απο κει και περα ο επιθεωρητης του Νηογνωμονα(οταν ειναι αναγνωρισμενος απο τη σημαια του πλοιου) θα κανει εναν ελεγχο και θα δωσει καινουρια η θα ανανεωσει τα υπαρχοντα πιστοποιητικα που καλυπτουν ολα αυτα για τα οποια πρεπει το πλοιο να πιστοποιηθει(υπαρχουν κι αλλα πιστοποιητικα που βγαζει η σημαια η ιδια). Τα πιστοποιητικα εχουν ημερομηνια ληξεως φυσικα και ανα τακτα χρονικα διαστηματα ο Νηογνωμονας επιθεωρει το πλοιο(κατοπιν προσκλησης απο τον πλοιοκτητη) για να διαπιστωσει οτι διατηρει την κλαση του. Αυτα σε χοντρες γραμμες φιλε Hastaroth, αμα μπουμε σε περισσοτερες λεπτομερειες θα χαθουμε. Το ρεζουμε ειναι πως κανενας ΥΕΝ δεν μπορει(στην θεωρια τουλαχιστον) να διαταξει κανενα νηογνωμονα να επιθεωρησει πλοιο, μπορει ομως(και παλι παρατυπα κατα τη γνωμη μου βεβαια), να δωσει οδηγιες στο Port State Control να κανει ελεγχο, το οποιο ομως Port State Control εχει δικαιωμα μεν να αποαγορευσει αποπλου αλλα δεν εχει δικαιωμα να πιστοποιησει. Αυτη ειναι δουλεια του Νηογνωμονα.

Παραθετω αγγελια που κυκλοφορει στο διαδικτυο απο ελληνικη εταιρεια που ψαχνει operations manager για πλοια dry, δεν εχει σημασια ποιος και που: Ας υποθεσουμε πως ενδιαφερομαστε για τη θεση και κανουμε την αγγελια πενηνταρακια λοιπον, να δουμε τι παιζει. Ο εργοδοτης ζηταει ο υποψηφιος να ειναι: - Master Mariner: Αυτο σημαινει πως ο ανθρωπος εχει τελειωσει ΑΕΝ, εχει ανεβει την κλιμακα και εχει πιασει πλοιαρχος, θεωρω δεδομενο μαλιστα πως θα εχει και 2-3 χρονια εμπειρια σαν πλοιαρχος προτου την κανει για τη στερια. Αν λοιπον υποθεσουμε πως επιασε πλοιαρχος στα 33 του(σχετικα νωρις δηλαδη για τα δεδομενα της ποντοπορου), ο υποψηφιος ειναι τοτε 35-36 ετων - Some experience in chartering: Καποια εμπειρια στις ναυλωσεις, χωρις να μας λεει ποσο ακριβως. Να πουμε 2 χρονια? Θεωρω πως ειναι μια ελαχιστη εμπειρια και νομιζω πως οσοι ξερουν τη θεση θα συμφωνησουν. Οποτε παμε 37-38 ετων. - 5ετη προυπηρεσια σαν operations manager: Ο υποψηφιος δηλαδη θεωρητικα εχει φυγει απο τις ναυλωσεις και το εχει γυρισει στα operations. Κι επειδη να τον πηραν κατ' ευθειαν σαν operations manager το κοβω κομματακι δυσκολο, πριν αναλαβει Operations manager δεν θα εκανε τουλαχιστον 3 χρονια σαν operator η senior operator η κατι τετοιο τελως παντων? 5(σαν manager) + 3(σαν operator) = 8 χρονια. Αισιως παμε λοιπον στα 46 χρονια λοιπον, προκειμενου ο υποψηφιος να πιασει τα ζητουμενα. Κι ολα αυτα σε ιδανικες συνθηκες, χωρις κενα και καλυπτοντας ολες αυτες τις θεσεις στον ελαχιστο χρονο. - Νεος. Μαλιστα, τι σημαινει νεος δηλαδη? 46(στην καλυτερη) ειναι νεος για τον εργοδοτη? Μηπως ειναι γερος γι αυτο που θελουν? Κι αν 46 ετων για τον εργοδοτη ειναι γερος, ποτε υποτιθεται πως θα εχει προλαβει να συμπληρωσει τα προσοντα που απαιτουνται? Και αντε λεω εγω πως βρισκεται ενας ανθρωπος σε ηλικια 46 ετων που εχει κανει οοολα τα παραπανω και κανει συνεντευξη γι αυτην τη θεση. Σκεφθειτει μονο την εμπειρια και τις γνωσεις που θα εχει συσσωρευμενες αν ηταν καλος σε ολα τα παραπανω. Αυτος ο ανθρωπος δηλαδη, ποσα χρηματα πρεπει να ζητησει για να δελεαστει? Αν η αγορα για Ελληνα πλοιαρχο σε panamax πληρωνει 7-8 χιλιαρικα ας πουμε, ο εργοδοτης που ζηταει ολα αυτα που αναφεραμε παραπανω και θα πρεπει ταυτοχρονα να κανει τη μισθοδοσια ελκυστικη ωστε να προσελκυσει τον υποψηφιο, ποσα πρεπει να δωσει? 10 χιλιαρικα? Η μηπως το κρυφο ζητουμενο ειναι ο υποψηφιος να εχει ολα τα παραπανω αλλα να ειναι και φτηνος? Απορω πραγματικα πως το σκεφτονται ορισμενοι.

Σκαναροντας τα προηγουμενα μηνυματα στο θεμα πριν ξεκινησω να γραφω το δικο μου, μου κανει εντυπωση πως πολλοι απο σας ηταν ιδιαιτερα ενθουσιωδεις για το εγχειρημα και το πλοιο, χωρις αυτο να εχει καμια ιδιαιτερη σχεση με την Ελλαδα. Λογικο ομως. Το θυμαμαι στην τελευταια αναχωρηση του απο Πειραια γυρω στο 1995(?) πρεπει να ηταν και ειναι απο τα σκαρια που μενουν χαραγμενα στη μνημη σου. Οταν λοιπον ειχαν κυκλοφορησει τα καλα νεα, ειχα σιωπηλως υποσχεθει στον εαυτο μου να το επισκεφθω οταν θα ξεκινουσε τη λειτουργια του. Κι οπως ελεγε κι ο Μητσικωστας με φωνη Κωσταντινου Μητσοτακη: "Ηγω το' πα, και θα το καμω!" Το τελευταιο Σαββατοκυριακο του Ιουνιου λοιπον εγινε το προσκυνημα. Το πλοιο οπως εχουμε δει παραπανω εχει το δικο του χωρο στο Ροττερνταμ, οχι πολυ μακρια απο το κεντρο της νυχτερινης ζωης. Απο το Schiphol(το αεροδρομιο του Amsterdam δηλαδη) μεχρι την πολη του Rotterdam ειναι περιπου 1 ωρα οδηγηση, κι αλλα 45 λεπτα μεσα στην κινηση του Rotterdam για να φτασει κανεις στο πλοιο και να το δει να ξεπροβαλλει εντυπωσιακο και καταφωτο μεσα στο σκοταδι της νυχτας. Σταθμευση στο τεραστιο ιδιωτικο χωρο του πλοιου και ανοδος στο πλοιο απο την πολυ εντυπωσιακη εισοδο, διακοσμημενη με παλιες φωτογραφιες που απεικονιζουν αποχαιρετισμους ταξιδιωτων αλλα και με παλιες βαλιτσες και ειδη ταξιδιου που σκοπο ολα αυτα μαζι εχουν να δωσουν στον φιλοξενουμενο την αισθηση οχι πως ερχεται σε ξενοδοχειο, αλλα οτι φευγει για ενα ταξιδι. Οι εισοδοι που ειδαμε οδηγουν τον φιλοξενουμενο στο χωρο της reception οπου αριστερα υπαρχει το ξενοδοχειακο κομματι και αριστερα το κομματι που μπορει κανεις να κλεισει ξεναγηση του πλοιου. Και για τους φιλοξενουμενους του ξενοδοχειου αλλα και για τους επισκεπτες που ερχονται για ποτο η φαγητο, η προσβαση ειναι περιορισμενη στα εστιατορια και μπαρ του πλοιου που λειτουργουν για το κοινο, οποιοσδηποτε θελει να κανει το πληρες τουρ πρεπει να πληρωσει 16 Ευρω στα οποια συμπεριλαμβανεται και ξεναγηση απο πρωην μηχανικο του πλοιο, στο μηχανοστασιο. Μια απο τις διαφορες με το Queen Mary που επισκεφθηκαμε προπερσι, ειναι πως το Rotterdam εχει πολυ περισσοτερες καμπινες στο ξενοδοχειακο κομματι και μαλλον καλυτερα συντηρημενες. Αυτη ειναι μια αποψη της καμπινας του φαιδρου-εγκαθετου η οποια ηταν μικρη μεν, πολυ καλογουστη και λειτουργικη δε. Το μπανιο ειναι στα αριστερα της φωτογραφιας και ηταν πιο μεγαλο απ΄ οσο θα περιμενε κανεις, ενω στα δεξια υπαρχει γραφειο με τηλεοραση, η καμπινα δε ηταν εξωτερικη και εβλεπε απο τη μερια της θαλασσας. Νομιζω συμφωνειτε πως οποιαδηποτε συγκριση με την αντιστοιχη καμπινα του πληρωματος, ειναι ατοπη. Πρωινο το επομενο πρωι στο εστιατοριο Lido, ο μοναδικος χωρος του πλοιου που νομιζω πως εχει γινει καποιου ειδους πιο συγχρονη επεμβαση απο αποψη διακοσμησης και εξοπλισμου διοτι εκει υπαρχει ο μπουφες του πρωινου και η χρηση ειναι πολυ εντονη, παρα πολυ καλο βαθμο παιρνει και το ιδιο το πρωινο που σερβιρεται σε μπουφε. Αξιοσημειωτο υπηρχαν παρα πολλοι φιλοξενουμενοι και το οτι στη reception μας ειπαν πως για το πρωινο υπαρχει seating 7-9 και 10-11 αλλα στην πραξη προσερχεται κανεις οποτε θελει. Το Lido εφαπτεπται στο πρυμνιο μπαρ του πλοιου και για μενα ολο αυτο το κομματι της πρυμης ειναι ισως το καλυτερο εξωτερικα πανω στο πλοιο. Η φωτογραφια μαλιστα δε νομιζω πως μπορει επαρκως να αποδωσει το μεγεθος της πρυμης και την ελαφρα αυξανομενη κλιση του καταστρωματος προς τα πανω, οσο πλησιαζει κανεις προς τα πισω. Αμεσως μετα και εφοδιασμενοι με το -κλασσικο πια- τηλεφωνο με πληκτρα μεσω του οποιου ακουει κανεις την ξεναγηση, αρχισαμε να περιπλανιομαστε επανω στο πλοιο. Οσον αφορα το εξωτερικο του πλοιου, δε νομιζω πως μπορω να βρω καταλληλες λεξεις για να περιγραψω την αισθηση του να περιδιαβαινει κανεις τα εξωτερικα καταστρωματα, ολα επενδεδυμενα με ξυλο. Και σκεφθειτε πως το πλοιο ειναι δεμενο στο λιμανι, αφηνω τη φαντασια σας να κανει παιχνιδι για την αντιστοιχη αισθηση ενω κροσαρεις τον Ατλαντικο. Η πλωρη ειναι εντυπωσιακη κοιτωντας την απο τη γεφυρα, αλλα ακομα πιο μαγευτικη ειναι η θεα απο την πλωρη κοιτωντας προς τα πισω την γεφυρα ενω τα διδυμα φουγαρα του πλοιου δεσποζουν πανω απο τον ογκο του. Η Γεφυρα πολυ λιτη οπως θα περιμενε κανεις ενω πισω απο τη γεφυρα υπαρχει ενας μικρος εκθεσιακος χωρος που περιλαμβανει την καμπινα του πλοιαρχου και του ασυρματιστη, αλλα και διαφορα οργανα τοσο γραπτης, οσο και ασυρματης επικοινωνιας που εν ετει 1959 φανταζομαι αποτελουσαν την τελευταια λεξη της τεχνολογιας. Να παρουμε μια γευση επισης απο το μηχανοστασιο, η ξεναγηση του οποιου απο εναν πρωην μηχανικο του πλοιου ακολουθησε την επισκεψη στη γεφυρα. Χαρακτηριστικα παραθετω το port stabilizer του πλοιου(ναι, ειχε και τετοια το 1959) και το control room. Πως ειπατεε? Για το τελος αφηνω το -κατα την προσωπικη μου αποψη- πιο δυνατο σημειο του πλοιου που δεν ειναι αλλο απο το οτι οι εσωτερικοι του χωροι και διακοσμηση εχουν μεινει ανεγγιχτοι. Και μονο το κλιμακοστασιο να δει κανεις καταλαβαινει, εμεις βλεπουμε και ενα απο τα συνεδριακα κεντρα του πλοιου. Η διακοσμηση, το γουστο και η φινετσα art deco ειναι απλα αμιμητα. Μελος του πληρωματος μας ελεγε πως ολοι οι ιδιοκτητες του μετα την Holland America αφησαν ανεγγιχτη την διακοσμηση και τους εσωτερικους χωρους γιατι οι επιβατες απλα τους λατρευαν, μαλιστα ρεπλικες απο τον εσωτερικο διακοσμο του Rotterdam βρισκονται σημερα σε αλλα συγχρονα πλοια της Holland America. Ας δουμε λοιπον μια γευση απο αυτο το χωρο που στο πλανο του πλοιου αναφερεται ως smoking room, προσεξτε τον πρωτοτυπο συνδυασμο και αρμονια αναμεσα στα χρωματα επιπλων και μοκετας. Μεσω ενος πλατιου χωλ περναει κανεις στο Grand Ball Room οπου δεσμευομαι να κανω γαμηλιο τραπεζι στον Proud Ionian οταν ερθει σε ηλικια γαμου και βρει μια καλη -και πλουσια- νυφη . Σε αυτο το σημειο, δεν περιγραφω αλλο που ελεγε κι ο εκφωνητης. Αποψη της εισοδου του Grand Ball Room απο ψηλα που βλεπει την πρυμη, ο φωτισμος ειναι μαλιστα φυσικος. Προσεξτε το καλογουστο σαλονι, τοσο κλασσικο κι ομως τοσο φρεσκο και ευχαριστο στο ματι, εδω σε μια ακομα αποψη. Τα σχολια δικα σας, αλλα μην τα κανετε πριν δειτε και το dance club του πλοιου που εφαπτεται του διωροφου θεατρου που βρισκεται πλωρα. Δεστε ποσο αρμονικα και κομψα δενει ο χωρος, υπαρχει ακομα και η γωνια του πιανου ενω ορισμενα απλα καθισματα δειχνουν τοσο funky! Η εμπειρια γενικα ηταν καταπληκτικη και συνιστω ανεπιφυλακτα μια επισκεψη ακομα και σε μη καραβολατρες, θεωρω πως ηταν ακομα καλυτερα κι απο το Queen Mary. Για οσους αναρωτιουνται ποσο κοστιζει μια τετοια επισκεψη, περα απο τα αεροπορικα σας εισιτηρια η διαμονη στην καμπινα που ειδατε εκανε περιπου 115 ευρω τη βραδια αν θυμαμαι καλα, αν ομως επισκεφθειτε το πλοιο σε περιοδο οχι αιχμης οπως το Μαιο, θα βρειτε το ιδιο δωματιο γυρω στα 90. Στα αρνητικα του πλοιου το γεγονος πως η εξυπηρετηση σε reception και bars ηταν γενικα αργη ενω και η υπαλληλος στο guichet των εκδρομων ηταν κηδεια, αλλα η γενικη εικονα ηταν εξαιρετικη. Μετα φοβου Θεου, πιστεως και αγαπης προσελθετε λοιπον. Κι αντι επιλογου, σας δινω μια φωτογραφια του σημερινου Rotterdam που κατα συμπτωση ηταν εκεινο το Σαββατο στην πολη, για να συγκρινετε σκαρια και αναθεωρησετε την αποψη σας για το νοημα της λεξης κομψοτητα.