Jump to content
Shipfriends

Ιστορίες από τα γκαράζ


Recommended Posts

Το θέμα γκαράζ/οδηγών/πληρώματος μπορούμε να το συζητήσουμε ξεχωριστά και έχει αρκετό ενδιαφέρον.

Καημό το είχα να ανοίξω ένα τέτοιο θέμα και να που βρέθηκε η κατάλληλη ευκαιρία...με την εύστοχη ανάρτηση του Νίκου Δήμου ... την οποία και προσυπογράφω ανεπιφύλακτα. Όπως φαντάζομαι ότι την προσυπογράφουν και εκατομμύρια οδηγοί και κυρίως όσοι έχουν κάποιες δεκαετίες στο τιμόνι και εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα στο κοντέρ...και όμως ορισμένοι τύποι επιμένουν να τους αντιμετωπίζουν σαν άβουλα ζώα.

ΥΓ Εάν σας φαίνομαι αγανακτισμένος με αυτούς του τύπους...δεν απατάσθε.:rolleyes:

ΥΓ2 Έρχεται και η σειρά των οδηγών.:D

Link to comment
Share on other sites

Δεν θέλω να κοιτάω κανένα! Θέλω να καθορίζω εγώ που πηγαίνω

Συμφωνω απολυτα με αυτη την φραση του κειμενου.Ειναι πραγματικα εκνευριστικο να προσπαθεις να παρκαρεις και να εχεις εναν μπιιιιιιιπ πανω απο το κεφαλι σου να σου φωναζει.Ρε φιλαραααα,αντε πηγαινε να παρκαρεις κανα φορτηγο κι ασε με μεναB):D

ΥΓ.Θα ηθελα να εβλεπα τους συγκεκριμενους τυπους(που φωναζουν στα γκαραζ των πλοιων),πως παρκαρουν εξω στους κανονικους δρομους...Μηπως κατεβαινουν και φωναζουν στο αμαξι να παρκαρει μονο του??:D

Link to comment
Share on other sites

Εάν δεν ακούς τις οδηγίες του ναύτη που σου κάνει κουμάντο, για οποιαδήποτε ζημιά που γίνει στο γκαράζ τότε δε φέρει καμία ευθύνη το πολιό. Και επειδή πολλές φόρες γίνονται ζημιές, από κακή συνεργασία μεταξύ οδηγού και ναύτη, καλό θα είναι να τους ακούς και να μην κάνει ο καθένα του κεφαλιού στο γκαράζ του.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο που κάποιος οδηγός όταν μπει στο πλοίο, συμπεριφέρεται λες και δεν έχει ξανά παρκάρει το αυτοκίνητο στη ζωή του.

Link to comment
Share on other sites

Εάν δεν ακούς τις οδηγίες του ναύτη που σου κάνει κουμάντο, για οποιαδήποτε ζημιά που γίνει στο γκαράζ τότε δε φέρει καμία ευθύνη το πολιό.

Αληθινή ιστορία...προς απάντησιν

Πριν από πολλά χρόνια πολύ δικός μου άνθρωπος (και άρα αξιόπιστος)...σε κάποια παντόφλα του Ρίου...έκανε όπισθεν κοιτώντας τον ναύτη και υπακούοντας πλήρως στις εντολές. Το ίδιο ακριβώς έκανε και ένας άλλος φουκαράς οδηγός κοιτώντας κατάματα άλλον ναύτη. Όταν πλέον ο δικός μου άνθρωπος εμβόλισε το ΙΧ του άλλου φουκαρά...οι δύο ναύτες που έκαναν κουμάντο...άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα, όπως εξάλλου έκανε και ο καπετάνιος του πλοίου. Όταν ήρθε το Λιμενικό και βεβαίωσε ότι η σύγκρουση έγινε ενώ οι οδηγοί εκτελούσαν εντολές του πληρώματος...στάματησαν να σφυρίζουν αδιάφορα...καθότι και οι δύο οδηγοί στράφηκαν κατά του πλοίου...και όχι ως συνήθως ο ένας εναντίον του άλλου. Και φυσικά αποζημιώθηκε ο άλλος οδηγός αφού ταλαιπωρήθηκε αρκούντως ο δικός μου...εξαιτίας του μάγκα κουμανταδόρου ναύτη.

Link to comment
Share on other sites

Αν ο καθενας παρκαρε μονος του τι θα γινοταν οταν τα μισα αυτοκινητα θα εμεναν απ εξω γιατι πολυ απλα ο καθε οδηγος δεν εχει αντιληψη του χωρου που μπορει να χρησιμοποιησει; Και επισης οταν βρισκοταν περικυκλωμενος απο αυτοκινητα που πανε στο νησι Α και αυτος παει στο νησι Β πως θα βγει; Για να μην πουμε για τα φορτηγα που εχουν ελαχιστη ορατοτητα. ω

Link to comment
Share on other sites

Αν ο καθενας παρκαρε μονος του τι θα γινοταν
Αν διαβάσεις προσεκτικά αυτά που γράφω, θα δεις ότι πουθενά δεν λέω να παρκάρει ο καθένας μόνος του. Αυτό που λέω είναι: το πλήρωμα να μην αντιμετωπίζει το κάθε οδηγό σαν ζώο που δεν ξέρει τι του γίνεται. Αυτό που θέλω είναι να ξέρω που πρέπει να πάω και να πάω μόνος μου ή εάν δεν έχω ορατότητα να πάω με την βοήθεια του πληρώματος. Και με όσους το καταλαβαίνουν τα πάω μια χαρά. Με όσους με αντιμετωπίζουν σαν ζώον...δένω χειρόφρενο μέχρι να μου πουν πρώτα που θέλουν να πάω και μετά ξεκινάω.
Link to comment
Share on other sites

Νομιζω οτι δεν συζηταμε για το αν μπορει να παρκαρει ο καθενας που θελει η να πας στις θεσεις του νησιου Β ενω κατεβαινεις στο Α.Εμεις λεμε για το οτι μολις πατησουν οι μπροστινες ροδες μεσα στο γκαραζ αρχιζουν τα γνωστα ''εδωωωωωω,κατεβασε τζαμιιιιι,εμενα θα κοιτας'':p

Αυτο που λες για την αντιληψη του χωρου.....που να ειχαμε να παρκαρουμε κιολας μεσα σε γκαραζ 5x5,με ποδηλατα,ηλεκτρικες σκουπες κλπ να προεξεχουν:rolleyes::D

Link to comment
Share on other sites

Όλα πιστεύω ξεκινάνε από την νοοτροπία "να στρουμώξουμε" :P όσα περισσότερα μπορούμε, εξελίσσονται τη συνδρομή του "εγώ διατάζω", "εμένα θα ακούς και θα βλέπεις" (προφανώς επειδής είμαι μάγκας), και καταλήγουν βέβαια πολλές φορές (γιατί δεν φταίνε πάντα τα πληρώματα, αρκετές φορές φταίνε και οι οδηγοί) στο "και ποιός είσαι εσύ ρε, που θα μου πεις που θα πάω" :D.

Η βασική όμως και κύρια αιτία του προβλήματος που όντως υφίσταται στα γκαράζ των Ελληνικών πλοίων, θεωρώ πως είναι το πρώτο που ανέφερα. Δηλαδή το "να χωρέσουμε όσα περισσότερα γίνεται". Και αυτή η νοοτροπία έχει γίνει τόσο έμμονη ιδέα, που μου έχει τύχει κάποιες φορές να ταξιδέψω με πλοία που το γκαράζ τους ήταν μισογεμάτο και παρ' όλα αυτά τα αυτοκίνητα να είναι κολλημένα σαν σαρδέλες. Και μιλάω βέβαια για γραμμές απευθείας, χωρίς δηλαδή ανταπόκριση σε κάποιο ενδιάμεσο λιμάνι, όπου ίσως να περιμένανε να φορτώσουν και άλλα οχήματα.

Για τις παντόφλες βέβαια δεν το συζητάμε καν. Εκεί οι άνθρωποι είναι ικανοί να υπάρχουν μόνο τρία οχήματα σε ολόκληρο γκαράζ, και να τα κολλήσουν σε σημείο που να μην μπορείς να ανοίξεις πόρτα. Στην δε γραμμή Περάματος - Σαλαμίνας, οποιαδήποτε απόπειρα καθόδου του οδηγού από το ...βιαίως στριμωχθέν όχημα, τιμωρείται εις την καλυτέραν των περιπτώσεων με έκφρασιν απορίας του στυλ "τι μας λέει τώρα ο μ.....ς".

Link to comment
Share on other sites

Καταρχήν να πω ότι αν ΙΧ μείνει έξω με κομμένο εισιτήριο αυτόματα συλλαμβάνεται ο πλοίαρχος του πλοίου και ο πράκτορας και πάνε αυτόφωρο.

Η σαρδελοποίηση των αυτοκινήτων γίνεται μέχρι σήμερα και στις παντόφλες πλην των αμφίδρομων της Σαλαμίνας που τα πράγματα είναι αξιοπρεπή.

Στα νεότευκτα συμβατικά, με τα άνετα γκαράζ, με το ελαστικό πλάνο που έχουν στο σύστημα για τα γκαράζ τους ,με τις σαφείς διαχωριστικές γραμμές αλλά και με τα πλάνα των εισιτηρίων που ισχύουν έχει εκλείψει αρκετά αυτό το φαινόμενο.

το΄πολύ πολύ να στριμώξουν στο τέλος μερικά ΙΧ αν δουν και τους βγαίνει ο χώρος να βάλουν καμια αναμονή.

Χώρια που επίσης στα καινουρια πλοία μπαίνεις με την μούρη και βγαίνεις με την μούρη. Οι μανούβρες είναι ελάχιστες και γίνονται σε χωρους χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια.

Link to comment
Share on other sites

Καταρχήν να πω ότι αν ΙΧ μείνει έξω με κομμένο εισιτήριο αυτόματα συλλαμβάνεται ο πλοίαρχος του πλοίου και ο πράκτορας και πάνε αυτόφωρο...

Εδώ η λύση θεωρώ πως είναι απλούστατη. Ας προσέχουν τα εισιτήρια που κόβουν, και ας τα κόβουν βάσει της κανονικής χωρητικότητος και όχι βάσει χωρητικότητος - σαρδελοποίησης. Έτσι θεωρώ ότι δεν θα υπάρξει ουδεμία περίπτωση να πάει κανείς στο αυτόφωρο.

Η σαρδελοποίηση των αυτοκινήτων γίνεται μέχρι σήμερα και στις παντόφλες πλην των αμφίδρομων της Σαλαμίνας που τα πράγματα είναι αξιοπρεπή..

Εδώ αγαπητέ Εarl, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω κάθετα, ...οριζόντια και διαγώνια :D. Πότε γίνανε "αξιοπρεπή" τα πράγματα και δεν το παρατήρησα ??? :confused: Εκτός πιά αν θεωρείς αξιοπρεπές το να θέλεις ως οδηγός να κατέβεις από το αυτοκίνητο σου, γιατί στο κάτω - κάτω απαγορεύεται η παραμονή στο γκαράζ κατά τον ...πλουν (εδώ είναι να μην σου μένει άντερο από τα γέλια),

Ταξίδεψα σήμερα το απόγευμα με παντόφλα από Παλούκια Σαλαμίνας στο Πέραμα......................................

................Και πάμε στην δεύτερη ταμπέλα και στην τρίτη απαγόρευση, περί "απαγόρευσης παραμονής των επιβατών εντός των οχημάτων". Εδώ είναι για να λύνεσαι κυριολεκτικά στα γέλια. Στην παντόφλα που βρισκόμουν σήμερα, υπήρχαν γύρω στα 75 αυτοκίνητα (ναι, τα μέτρησα ένα, ένα). Στα 70 από αυτά (για να μην πω και στα 75 και με πείτε υπερβολικό) δεν είχε ανοίξει καν πόρτα και όλοι οι επιβαίνοντες καθόντουσαν μέσα για όλη την διαδρομή. Μιλάμε τώρα για οικογένειες, με παιδιά, παππούδες, γιαγιάδες, σκυλιά, γατιά κλπ. Είναι δε τόσο δεδομένο το ότι κανείς δεν θα βγει από το αυτοκίνητο, που μέσα στο χώρο του γκαράζ υπήρχαν μικρές πινακιδούλες με το όνομα του πλοίου, και από κάτω την φράση : "EΠΑΝΩ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΠΑΡ".

και να πρέπει να στριμωχτείς στους δέκα μόλις πόντους που ανοίγει η πόρτα σου, και να έχεις και τον φόβο μην σε βρίσει ο διπλανός σου γιατί του γρατζούνισες την δικιά του πόρτα.

Δεν καταλαβαίνω εντέλει τον λόγο που και θα πρέπει να πληρώνω κανονικά το εισιτήριο μου, και να παριστάνω τον πίθηκο για να σεβαστώ στο φινάλε την απαγόρευση που μου θέτουν. Υπάρχει κανένας λόγος ρε παιδιά ??? :mad:

Link to comment
Share on other sites

Χώρια που επίσης στα καινουρια πλοία μπαίνεις με την μούρη και βγαίνεις με την μούρη. Οι μανούβρες είναι ελάχιστες και γίνονται σε χωρους χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια.

Πολυ σωστο αυτο που λεει ο Earl.Π.χ στα ΝΗΣΟΣ,το μονο που σου λεει ο γκαραζας:D ειναι να ακολουθησεις τον μπροστινο σου,οπου θα κανεις το U turn και θα βρεθεις να παρκαρεις πισω απο καποιο αλλο αμαξι.

Μαλλον γιαυτο ΣΕΙΡΙΕ εννοει ο Earl αξιοπρεπη την κατασταση στα γκαραζ.

Link to comment
Share on other sites

Αγαπητε Π100,δεν μπορω να κανω κατι που σε στελνουν στα καταμπαρα:D Αν και δεν καταλαβαινω καλα αυτο που ρωτας,μπορω μονο να σου πω για τα ΝΗΣΟΣ οτι ολα τα αυτοκινητα μπαινουν και βγαινουν με την μουρη,σε ολα τα επιπεδα,εκτος απο τα 'παταρια' του κυριως γκαραζ.

Link to comment
Share on other sites

Έχει δίκιο ο Π100. Τα τελευταία αυτοκίνητα που τελικά κάθονται πάνω στις ράμπες χρησιμοποιούν την όπισθεν. Βέβαια αυτό μόνο σε συνθήκες Αυγούστου.

Link to comment
Share on other sites

...δεν μπορω να κανω κατι που σε στελνουν στα καταμπαρα
Υπάρχουν και κάποιοι που πάνε εθελοντικά στα έγκατα της γης.:D Πριν χρόνια έφευγα από Ρόδο με το BS2 και επειδή ήμουνα κουρασμένος μπήκα πρώτος στο πλοίο για να την αράξω στην καμπίνα. Φυσικά, μαζί μου μπήκε πρώτη και η (γνωστή πλέον) λίμο:D...και φυσικότατα πήγε στο G1 στο κατάμπαρο των κατάμπαρων...εκεί που σε ξεχνάει κι ο Θεός.:P Περιττό είναι να αναφέρω ότι βγήκα και τελευταίος στον Πειραιά μετά από καμιά ώρα (πρωτόκολλο γαρ). Εννοείται ότι δεν παραπονιέμαι, αφού ήθελα να μπω πρώτος...αλλά θα το σκεφτώ πολύ εάν θα το ξανακάνω άλλη φορά.;)
Link to comment
Share on other sites

Ο «Εμένα κοίτα» έπαιζε εντός έδρας στα γήπεδα των εταιρειών λαϊκής βάσης και όχι μόνο. Ειδικά όμως σε αυτές τις εταιρείες, οι τύποι έδιναν ρεσιτάλ επικοινωνίας και κάστομερ σέρβις :D. Θεϊκές ήταν οι καθυστερήσεις στα Αυγουστιάτικα γκαράζ των πρωταγωνιστών της εποχής με το μπάχαλο στις φορτοεκφορτώσεις. Ξεχνάμε τα μπλοκαρισμένα πάνω γκαραζάκια των αδελφών της RMT ή το αλαλούμ στο γκαράζ λόγω της ενημερωμένης έκδοσης εισιτηρίων αυτοκινήτων;; Και ποιος δε θυμάται τις απίστευτες σκηνές στα Λεμονάδικα που είναι ιδανικές για λεύκωμα Ναυτιλίας :D Επίσης, κλασσική περίπτωση ήταν να μην ξυπνάνε οι οδηγοί στις ράμπες για τα πατάρια (ουκ ολίγες φορές στο ΓΕ & στο ΟΛΥΜΠΙΑ) και να πήζει το σύμπαν μέσα στα καυσαέρια και τις βρισιές εκατέρωθεν από λοστρόμους/οδηγούς.(ορέες αναμνήσεις).

Συνοπτικά, τα σουβενίρ από τη δεκαετία της αλλαγής έχουν ως εξής:

1. Χτυπημένο φτερό ενός πράσινου Hillman Imp στο πρωινό δρομολόγιο του ΝΑΞΟΣ των αρχών των λαμπρών έιτις . Να μη λησμονούμε ότι ήταν η εποχή της λαϊκής κυριαρχίας με «το ουδεμίαν ευθύνη φέρουμε» να είναι στα φόρτε του. Συνήθως, μαζί με το αυτοκόλλητο της Ναξιακής έπαιρνες δώρο ένα γδάρσιμο ή ένα βαθούλωμα για ενθύμιο. Χαλάλι τη ζημιά βέβαια όταν κερδίζεις κελεπούρι στη λαμαρίνα εφ' όρου ζωής από το Ναξάκι :D.

2. Ένα σπασμένο φανάρι του Talbot Horizon ήταν το κερασάκι στην τούρτα μιας επεισοδιακής φόρτωσης στο πατάρι του ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ. Εννοείται ότι είχαν πέσει μερικές ψιλές προηγουμένως για μερικά αυτοκίνητα που έμεναν απ' έξω.

Στην Παροικιά, στον ανθό της νιότης μας, βάζαμε στοίχημα ποιο βαπόρι θ' αφήσει τα περισσότερα αυτοκίνητα αμανάτι, πολλές φορές με στατιστική ακρίβεια.

Τώρα, τα πράγματα έχουν στρώσει χωρίς βέβαια να λείπουν τα ευτράπελα της θερινής σεζόν... B)

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά το χειρότερο γκαράζ που έχω δει ποτέ μου, είναι του Παναγία Τήνου. Για όσους είχαν την ευτυχία να μανουβράρουν στις αγκάλες του, να θυμίσω ότι εν πρώτοις ήταν ιδιαίτερα χαμηλό, τις περισσότερες φορές και ειδικά κοντά στην πρύμνη έπρεπε κανείς να περπατά σκυφτός. Και φυσικά το δυνατό του χαρτί ήταν τα ατάκτως διάσπαρτα κολωνάκια που έπρεπε να βρίσκονται εκεί για λόγους στήριξης των υπερκατασκευών. Ήταν πραγματικά μαρτύριο το να μανουβράρει κανείς το αυτιοκίνητο ανάμεσα στο δάσος εκείνο, δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να ξεπεράσει τέτοιο γκαράζ..

Link to comment
Share on other sites

και φυσικότατα πήγε στο G1 στο κατάμπαρο των κατάμπαρων...εκεί που σε ξεχνάει κι ο Θεός.:P Περιττό είναι να αναφέρω ότι βγήκα και τελευταίος στον Πειραιά μετά από καμιά ώρα (πρωτόκολλο γαρ).

ενα απο τα πιο ωραια κατωμπαρα :D(αν θυμαστε) ειχε και το Καμιρος (κατι σαν το G1 των BS 1 & 2 --2 οροφους κατω απο το κεντρικο γκαραζ) .................

Σε μια επιστροφη μου απο Ροδο πριν κανα 15 χρονια πρεπει να ειχα κατεβει στον Πειραια μετα απο 1.30 , τουλαχιστον , ωρα ......

Link to comment
Share on other sites

Πριν 6-7 χρόνια στο ΜΥΤΙΛΗΝΗ, επιστροφή Αυγούστου. Το γκαράζ τίγκα και φορτωμένο έτσι ώστε στον Πειραιά να ξεφορτώσει και από τους 2 καταπέλτες. Ο γράφων έχει την ατυχία να ανέβει τελευταίος στο πατάρι, πάνω στη ράμπα…με μόνη προοπτική να βγει από τον καταπέλτη της πλώρης. Πρώτα-πρώτα μπροστά στον πλωριό καταπέλτη 2 Στάγιερ του ενδόξου ημών στρατεύματος…που όπως έμαθα μετά είχαν φθάσει πολύ νωρίς στο λιμάνι της Μυτιλήνης (πριν την ώρα φόρτωσης του πλοίου) και είχαν παρακαλέσει να τους αφήσουν να μπουν για να ξεκουραστούν. Όπως και έγινε με την συμφωνία ότι θα τα βάλλουν μπροστά-μπροστά και οι οδηγοί θα πρέπει να είναι κάτω στην ώρα τους. Αυτά προφανώς έγιναν στην Μυτιλήνη πριν τις 16.00 που νομίζω αρχίζει η φόρτωση.

Φθάνουμε στον Πειραιά στην ώρα μας, δένουμε και πέφτουν οι καταπέλτες. Αρχίζει να ξεφορτώνει από τον πρυμνιό, αλλά το μισό γκαράζ που έπρεπε να βγεί από μπροστά, ακίνητο. Τα 2 Στάγιερ ακλόνητα να φράζουν την έξοδο...και οι οδηγοί με τους συνοδούς να αγνοούνται. Στο 5λεπτο αρχίζει η μουρμούρα των οδηγών. Αρχίζουν τα τηλέφωνα οι ναύτες «Ρε συ που είναι οι φαντάροι?», αρχίζουν οι ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα του πλοίο «παρακαλούνται..στο γκαράζ αμέσως»…τίποτε. Η μουρμούρα των οδηγών αρχίζει και γίνεται αγανάκτηση και αρχίζουν τα πρώτα μπινελίκια. Όσοι έχουν την δυνατότητα να βγουν από την πρύμνη, το κάνουν…οι υπόλοιποι συνεχίζουν τα μπινελίκια. Μετά από 20-30 λεπτά , ίσως και παραπάνω (πραγματικά δεν θυμάμαι πόσο, αλλά ήταν τεράστια καθυστέρηση)..εμφανίζεται ο πρώτος αγουροξυπνημένος οδηγός, ακολουθούν οι συνοδοί με την τσίμπλα στα μάτια. Αυτοί τουλάχιστον είχαν συναίσθηση της θέσης τους και με σκυφτό το κεφάλι πήγαν στα Στάγιερ, χωρίς να δώσουν σημασία στις δικαιολογημένες αποδοκιμασίες των δικαίως αγανακτισμένων οδηγών. Έλα όμως που ο τελευταίος μας προέκυψε σωφεράτζα μάγκας και πολλά βαρύς και την είπε σε κάποιους οδηγούς που τον έκραζαν για την ταλαιπωρία. Γεγονός που εξαγρίωσε πλήρως το ήδη αγριεμένο πλήθος. Ευτυχώς, που υπήρξαν και κάποιοι ψύχραιμοι οδηγοί και ο «πολλά βαρύς» γλύτωσε τις σφαλιάρες από το εξαγριωμένο πλήθος…και έτσι μπόρεσε να βγάλει επιτέλους το Στάγιερ και να αδειάσει το γκαράζ.

Τα ερώτημα που προκύπτει από την υπόθεση είναι «που στο διάολο τον βάζουν ορισμένοι τόσον ύπνο?».:confused:

Εντάξει, δεν λέω, «κοιμώμενος υπηρετείς λιγότερο», αλλά όχι κι έτσι ρε παιδιά…B)

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά το χειρότερο γκαράζ που έχω δει ποτέ μου, είναι του Παναγία Τήνου. Για όσους είχαν την ευτυχία να μανουβράρουν στις αγκάλες του, να θυμίσω ότι εν πρώτοις ήταν ιδιαίτερα χαμηλό, τις περισσότερες φορές και ειδικά κοντά στην πρύμνη έπρεπε κανείς να περπατά σκυφτός. Και φυσικά το δυνατό του χαρτί ήταν τα ατάκτως διάσπαρτα κολωνάκια που έπρεπε να βρίσκονται εκεί για λόγους στήριξης των υπερκατασκευών. Ήταν πραγματικά μαρτύριο το να μανουβράρει κανείς το αυτιοκίνητο ανάμεσα στο δάσος εκείνο, δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να ξεπεράσει τέτοιο γκαράζ..

Τά εν λόγω κολωνάκια ήταν ορατά και εις τούς απ'όξω όπως ο γράφων,στόν οποίο είχαν γεννήσει την απορία πώς κατάφερναν οι οδηγοί να βγαίνουν τόσο γρήγορα ώστε το πλοίο να έχη αυτούς τους χρόνους φορτοεκφόρτωσης που είχε (ακόμα και 15 λεπτά,όπως έχω γράψει και στο σχετικό thread γιά τό πλοίο).

Επειδή εγώ είμαι ώς γνωστόν foot passenger,έχω γλυτώσει από την υποχρέωση να απολαμβάνω τέτοιες εμπειρίες μανούβρας σέ γκαράζ πλοίου,αλλά επειδή σε πολλά πλοία δέν υπάρχει ξεχωριστή είσοδος επιβατών,τυχαίνει κάποιες φορές να κινδυνεύω από τίς επιδειξιομανείς ορέξεις διαφόρων "οδηγών" που νομίζουν ότι θα κάνουν απόβαση στην Νορμανδία και πρέπει να βγούν σε χρόνο dt.

Αξέχαστη θα μού μείνη πάντως η αποβίβαση στην Σαντορίνη από το BS Ιθάκη.Γιά κάποιο άγνωστο λόγο,δέν άνοιξαν τούς καταπέλτες επιβατών κι'έτσι μάς είχαν στείλει από ώρα στο γκαράζ,όπου πέραν τού ότι δέν βλέπαμε τίποτε,ακούγαμε κι'αυτό το εκνευριστικό τραγουδάκι (σάν να το παίζη κάποιο παιδάκι σέ αρμόνιο είναι...) που ηχεί ενώ κατεβαίνει ο καταπέλτης τού γκαράζ.Θά μπορούσαν τουλάχιστον να το έχουν ηχογραφημένο στην πλήρη μορφή του (είναι το βασικό θέμα από κάποιο έργο κλασσικής μουσικής) ώστε να το απολαμβάνουν οι αναμένοντες να εξέλθουν...

Link to comment
Share on other sites

Πριν 6-7 χρόνια στο ΜΥΤΙΛΗΝΗ, επιστροφή Αυγούστου. Το γκαράζ τίγκα και φορτωμένο έτσι ώστε στον Πειραιά να ξεφορτώσει και από τους 2 καταπέλτες. Ο γράφων έχει την ατυχία να ανέβει τελευταίος στο πατάρι, πάνω στη ράμπα…με μόνη προοπτική να βγει από τον καταπέλτη της πλώρης. Πρώτα-πρώτα μπροστά στον πλωριό καταπέλτη 2 Στάγιερ του ενδόξου ημών στρατεύματος…που όπως έμαθα μετά είχαν φθάσει πολύ νωρίς στο λιμάνι της Μυτιλήνης (πριν την ώρα φόρτωσης του πλοίου) και είχαν παρακαλέσει να τους αφήσουν να μπουν για να ξεκουραστούν. Όπως και έγινε με την συμφωνία ότι θα τα βάλλουν μπροστά-μπροστά και οι οδηγοί θα πρέπει να είναι κάτω στην ώρα τους. Αυτά προφανώς έγιναν στην Μυτιλήνη πριν τις 16.00 που νομίζω αρχίζει η φόρτωση.

Φθάνουμε στον Πειραιά στην ώρα μας, δένουμε και πέφτουν οι καταπέλτες. Αρχίζει να ξεφορτώνει από τον πρυμνιό, αλλά το μισό γκαράζ που έπρεπε να βγεί από μπροστά, ακίνητο. Τα 2 Στάγιερ ακλόνητα να φράζουν την έξοδο...και οι οδηγοί με τους συνοδούς να αγνοούνται. Στο 5λεπτο αρχίζει η μουρμούρα των οδηγών. Αρχίζουν τα τηλέφωνα οι ναύτες «Ρε συ που είναι οι φαντάροι?», αρχίζουν οι ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα του πλοίο «παρακαλούνται..στο γκαράζ αμέσως»…τίποτε. Η μουρμούρα των οδηγών αρχίζει και γίνεται αγανάκτηση και αρχίζουν τα πρώτα μπινελίκια. Όσοι έχουν την δυνατότητα να βγουν από την πρύμνη, το κάνουν…οι υπόλοιποι συνεχίζουν τα μπινελίκια. Μετά από 20-30 λεπτά , ίσως και παραπάνω (πραγματικά δεν θυμάμαι πόσο, αλλά ήταν τεράστια καθυστέρηση)..εμφανίζεται ο πρώτος αγουροξυπνημένος οδηγός, ακολουθούν οι συνοδοί με την τσίμπλα στα μάτια. Αυτοί τουλάχιστον είχαν συναίσθηση της θέσης τους και με σκυφτό το κεφάλι πήγαν στα Στάγιερ, χωρίς να δώσουν σημασία στις δικαιολογημένες αποδοκιμασίες των δικαίως αγανακτισμένων οδηγών. Έλα όμως που ο τελευταίος μας προέκυψε σωφεράτζα μάγκας και πολλά βαρύς και την είπε σε κάποιους οδηγούς που τον έκραζαν για την ταλαιπωρία. Γεγονός που εξαγρίωσε πλήρως το ήδη αγριεμένο πλήθος. Ευτυχώς, που υπήρξαν και κάποιοι ψύχραιμοι οδηγοί και ο «πολλά βαρύς» γλύτωσε τις σφαλιάρες από το εξαγριωμένο πλήθος…και έτσι μπόρεσε να βγάλει επιτέλους το Στάγιερ και να αδειάσει το γκαράζ.

Τα ερώτημα που προκύπτει από την υπόθεση είναι «που στο διάολο τον βάζουν ορισμένοι τόσον ύπνο?».:confused:

Εντάξει, δεν λέω, «κοιμώμενος υπηρετείς λιγότερο», αλλά όχι κι έτσι ρε παιδιά…B)

Φίλε ΝΗΡΕΑ καλησπέρα,καταρχήν αυτοί οι τύποι-κατα ένα μεγάλο ποσοστό-λογικά θα ήταν μόνιμοι δλδ καραβανάδες!!!Αυτοί είναι οι γνωστοί-σε όσους έχουν υπηρετήσει τη ΜΑΜΑ πατρίδα- ''Μια ζωή και σήμερα'' οπότε όσο και να κοιμούνται η θητεία τους ΔΕΝ τελειώνει ΠΟΤΕ:D!!!!Μερικές φορές το παίζουν και τσαμπουκάδες νομίζωντας οτι είναι και κάποιοι αλλά κακώς βρέθηκαν οι ψύχραιμοι οδηγοί και γλιτώσανε το ραβδί !!!

Link to comment
Share on other sites

Αξέχαστη θα μού μείνη πάντως η αποβίβαση στην Σαντορίνη από το BS Ιθάκη.....ακούγαμε κι'αυτό το εκνευριστικό τραγουδάκι (σάν να το παίζη κάποιο παιδάκι σέ αρμόνιο είναι...) που ηχεί ενώ κατεβαίνει ο καταπέλτης τού γκαράζ.Θά μπορούσαν τουλάχιστον να το έχουν ηχογραφημένο στην πλήρη μορφή του (είναι το βασικό θέμα από κάποιο έργο κλασσικής μουσικής) ώστε να το απολαμβάνουν οι αναμένοντες να εξέλθουν...

Mάλλον για κάποιο από τα ΠΑΡΟΣ/ΝΑΞΟΣ μιλάς μια και το Ιθάκη δεν είχε ποτέ εκνευριστικό τραγουδάκι αλλά ένα εκνευριστικό "γκάρισμα" :D (που λέει και μια φίλη)

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον το PAROS πρέπει να ήταν,όντως.Ομως έχω ένα βιντεάκι μέ τό Ithaki να αναχωρή από τον Πειραιά και ακούγεται το εν λόγω τραγουδάκι καθώς ανεβαίνει ο καταπέλτης οχημάτων.Ισως το είχαν στην αρχή και μετά από πολλά παράπονα επιβατών το αντικατέστησαν μέ τόν εν λόγω "ογκανισμό",νομίζοντας ότι αυτό είναι και πιό κοντά στό πνεύμα τής εξοχής.....

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...