Jump to content
Shipfriends

ΣΕΙΡΙΟΣ

eMembers
  • Posts

    9,337
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by ΣΕΙΡΙΟΣ

  1. ΣΕΙΡΙΟΣ

    Armata

    Φωτογραφία της παντοφλίτσας από το περιοδικό Ships Monthly της δεκαετίας '70.
  2. Θα πρότεινα την αφαίρεση από τον τίτλο του θέματος, της αναφοράς "launched as Enosis II". Αν και υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα (έως και βεβαιότητα) ότι είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται ως ΕΝΩΣΙΣ ΙΙ για Ιταλούς, δεν γνωρίζουμε αν και σε ποιό στάδιο σταμάτησε και ξαναξεκίνησε η κατασκευή του, ούτε πολύ περισσότερο ότι καθελκύσθηκε ως ΕΝΩΣΙΣ ΙΙ (προσωπικά το αποκλείω).
  3. Δεν το συζητάω, σαφέστατα η λατινική αρίθμηση είναι πιό... sic (!!!) από την ινδο-αραβική. Ταυτόχρονα όμως και σίγουρα πιό δυσανάγνωστη. Για παράδειγμα, η συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών, βλέποντας το όνομα ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ XVIII, το δεύτερο συνθετικό θα το... μεταφράσει ως Xι Βήτα Γιώτα Γιώτα Γιώτα και όχι ως 18. Και δεν γνωρίζω και τον λόγο προτίμησης της λατινικής αρίθμησης στα ονόματα των πλοίων, υπάρχει άραγε κάποια πρακτική εξήγηση (πέραν του... sic) ??? Όσον αφορά τα ΧΡΗΣΤΟΣ του Σπανόπουλου, το χαριτωμένο είναι ότι πέραν του λατινικού αριθμού σε πρύμη και πλώρη, στις υπερκατασκευές αναγράφεται και ο "κανονικός" αριθμός (για να καταλαβαίνουν όλοι !!!).
  4. Αγαπητός Ι. (ΙΜΟ 5306588) (1948, ex- St Patrick ,Θερμοπύλαι) Η σπουδαιότητα της ταπεινής τελείας. Το πλήρες όνομα του πλοίου ήταν ΑΓΑΠΗΤΟΣ Ι. (με τελεία στο Ι), έτσι ήταν νηολογημένο στον Πειραιά με α/α 4313. Τελεία βέβαια που δεν διακρίνεται (τουλάχιστον καθαρά) στις δύο φώτο που παρατέθηκαν. Σε κάθε περίπτωση η χρήση της λατινικής αρίθμησης στα ονόματα των πλοίων (αντί της πλέον σαφέστερης αραβικής) δημιουργεί παρόμοια προβλήματα "ανάγνωσης". Και μία διόρθωση. Το αδελφό HOLYHEAD ήταν το πρώην ST DAVID.
  5. Όχι μόνο παραδόθηκε αλλά και έχει προσαράξει όπως είδα σε φώτο στο fb σήμερα.
  6. Να δούμε μία πολύ ενδιαφέρουσα διαφημιστική καταχώρηση στα Ναυτικά Χρονικά (τεύχος Απριλίου 1979), από την οποία μαθαίνουμε ότι το καραβάκι το έφερε στην χώρα μας η Shell Company (Hellas) Ltd. (να θυμηθούμε ότι στην Αγγλία ονομαζόταν SHELL DISPENSER με πλοιοκτήτρια εταιρεία την Shell Mex & BP), και να παρατηρήσουμε στην φώτο το λογότυπο της εταιρείας στον καθρέφτη κάτω από την γέφυρα. Εντύπωση μου προξένησε η αναφορά πως όχι μόνο ήταν το "πρώτο καράβι στον Πειραιά για παράδοση ορυκτελαίων χύμα στα πλοία", αλλά και πως ο Πειραιάς (θα) ήταν το μόνο τότε μεσογειακό λιμάνι σε αυτόν τον "τρόπο" ανεφοδιασμού των πλοίων.
  7. Όπως θα είδες στο αρχικό ποστ μου, κι εγώ αναρωτήθηκα μήπως η αναφορά στην γραμμή Πειραιάς - Σαλαμίνα με οχηματαγωγα ήταν "απλά μιά εσφαλμένη γενίκευση στην διαμαρτυρία των καραβοκύρηδων της Σαλαμίνας." Ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι επαναλαμβάνεται τρεις φορές σε διαφορετικά σημεία μέσα στο άρθρο, και τις τρεις "εκ παραδρομής" ??? Any way, συμφωνώ πως δύσκολα θα μάθουμε αν όντως ίσχυε έστω και για μικρό διάστημα. @ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ Είναι το ΣΑΡΩΝΙΣ, όχι το ΜΑΡΙΩ. Και ανάμεσα σε αυτό και στο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ είναι το ΑΦΑΙΑ (ή μετέπειτα ΑΣΠΑΣΙΑ) της Αίγινας.
  8. Σίγουρα δεν επιβίωσε, θα πρέπει να ήταν για πολύ μικρό διάστημα, διαφορετικά κάτι θα είχαμε ακούσει τόσα χρόνια. Υποπτεύομαι μάλιστα πως ίσως αυτός ήταν ο κύριος λόγος της διαμαρτυρίας - πίεσης των καραβοκύρηδων των "μικρών" της Σαλαμίνας. Μία τυχόν μονιμοποίηση της γραμμής Πειραιά - Σαλαμίνας με παντόφλες λογικά θα τους τελείωνε οριστικά. Με την ευκαιρία, ας δούμε μία καρτ ποστάλ εποχής (δεκαετία '60) από το λιμάνι του Πειραιά. Διακρίνουμε δεμένη σε "ασυνήθιστη θέση", δίπλα στα καραβάκια της Σαλαμίνας, την παντοφλίτσα ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, που το 1969 είχε ήδη μεταδρομολογηθεί από την γραμμή της Αίγινας, στην γραμμή της Σαλαμίνας. Πιθανόν, όχι όμως σίγουρο, ότι έδενε εκεί πραγματοποιώντας δρομολόγια στην γραμμή Πειραία - Σαλαμίνα.
  9. Στο λιμάνι του Πειραιά, την δεκαετία 1960. Από το προσωπικό μου αρχείο.
  10. Σε παλιές καρτ ποστάλ από την Σύρο έψαξες ??? Στην...... gallery του shipfriends.gr ??? (εδώ κολλάει ταμάμ το "μελετάτε τας γραφάς" !!!) 😁 Να δούμε λοιπόν το άγνωστο καραβάκι μας σε μία ακόμα φωτογραφία στο λιμάνι της Σύρου, πιθανόν την δεκαετία '70, σε καρτ ποστάλ από την gallery του φόρουμ !!!
  11. Να δούμε το καραβάκι μας βαμμένο όλο λευκό, με το νέο του όνομα, στα μέσα του Φλεβάρη στην Μάλτα όπου και είχε διακόψει το ταξίδι του για ανεφοδιασμό με καύσιμα. Με νέα σημαία St.Kitts and Nevis και λιμάνι νηολόγησης το Basseterre. https://maltashipphotos.com/delivery-landing-craft-ferry-ib-atlantic-iii-at-malta-february-2025/
  12. Φρεσκότατο χορταστικό βιντεάκι, μόλις λίγων ημερών, Φεβρουάριος 2025, από την εξωτική και κοσμοπολίτισσα Σιέρρα Λεόνε !!! Ταξιδάκι με το ΔΑΜΙΑΝΟΣ, στην γραμμή που ενεργοποιούνται οι παντόφλες μας, Lungi Targrin - Kissy Ferry Terminal, κλασσικά βέβαια με ανοικτό τον καταπέλτη σε όλη την διαδρομή (βρε χούι κι αυτό !!!). Συνάντηση με το.....ανακαινισθέν ΣΤΕΦΑΝΟΣ Φ και χορταστικά πλάνα του από 12.15 έως 13.40, με το ΚΩΣΤΑΣ Θ ΙΙΙ στο 17.00, ενώ τέλος στο 23.00 βλέπουμε δεμένο και το επίσης ανακαινισθέν ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ - ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ.
  13. Ένα πολύ ενδιαφέρον (για τρεις διαφορετικούς λόγους) άρθρο από το έντυπο Ναυτικά Χρονικά, τεύχος Οκτωβρίου 1969. Μπορείτε παρακάτω να το διαβάσετε αναλυτικά, θα πω περιληπτικά πως αφορά σε αίτημα - διαμαρτυρία των καραβοκύρηδων της..... "Κούλουρ Λάιν" προς τον τότε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, για τον σταδιακό παραγκωνισμό των πλοιαρίων τους από τα νέα τότε φέρρυ (Ε/Γ-Ο/Γ) στις γραμμές Πειραιά - Σαλαμίνας και Περάματος Παλουκίων. Πρώτο στοιχείο που πραγματικά με εντυπωσίασε, είναι η αναφορά στον αριθμό των πλοιαρίων (τα περισσότερα εκ των οποίων βέβαια ήταν τα κλασσικά λιμπερτάκια). Εξήντα (60 !!!!!) συνολικά, "καθαρώς επιβατηγά σκάφη" όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, αριθμός που ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ. Επίσης ενδιαφέρον στοιχείο, που παρ' όλη την ενασχόληση μου με την ιστορία των πλοίων ανοικτού τύπου ουδέποτε είχα ακούσει, είναι το ότι οι παντόφλες της Σαλαμίνας είχαν πάρει άδεια μεταφοράς επιβατών εκείνη την περίοδο, δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας '60, και προφανώς μέχρι τότε (και από την δεκαετία του ΄50) δούλευαν μόνο ως οχηματαγωγά !!!!! Τρίτο και τελευταίο στοιχείο, η σαφής αναφορά πως τα "φέρρυ-μπωτ" - οχηματαγωγά - παντόφλες, δεν δούλευαν εκείνη την περίοδο μόνο στην γραμμή Περάματος - Παλουκίων (Σαλαμίνας) αλλά και στην γραμμή Πειραιάς - Σαλαμίνα !!!!! Επίσης κάτι που ακούω - μαθαίνω για πρώτη φορά, και αναρωτιέμαι αν έχει ακούσει κάποιος κάτι σχετικό, αν ήταν πραγματικότητα ή απλά μιά εσφαλμένη γενίκευση στην διαμαρτυρία των καραβοκύρηδων της Σαλαμίνας.
  14. Δηλαδή στην διάρκεια δύο χρόνων, 1988-1989, (ίσως και ενός), ήρθε στην χώρα μας, άλλαξε δύο ονόματα και δύο σημαίες και πουλήθηκε στην Κίνα. Να υποθέσω ότι σε αυτό το διάστημα δεν δούλεψε καθόλου, ή είναι βέβαιο ?
  15. Αν είναι έτσι όπως τα λέτε, τότε μόνο μία περίπτωση διακρίνω. Το πλοίο στο διάστημα από Φεβρουάριο μέχρι Μάιο 1977 να πρόλαβε όχι μόνο να δουλέψει στην γραμμή Ηγουμενίτσα - Μπάρι αλλά και να απεικονιστεί σε καρτ ποστάλ στην Ηγουμενίτσα.
  16. Εξαιρετική η έγχρωμη καρτ ποστάλ. Μιας και όσα ανέφερα βασίζονται όχι σε προσωπικές μαρτυρίες ή ακούσματα, αλλά σε ντοκουμέντα της εποχής τα οποία και παράθεσα, και στοιχεία από το νηολόγιο, μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα στην καρτ ποστάλ να βλέπουμε το ΗΠΕΙΡΟΣ 3 και όχι το ΗΠΕΙΡΟΣ 2, από την στιγμή μάλιστα που όπως αναφέρεται στο άρθρο των Ναυτικών Χρονικών ήταν αδελφά πλοία ???
  17. Μία πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για το παρελθόν του πλοίου στην χώρα μας, βρίσκουμε στην δημοσίευση από τα Ναυτικά Χρονικά (τεύχος Δεκεμβρίου 1976) που παρέθεσα πριν λίγο στο topic του πρώτου ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ. Διαβάζουμε ότι ενώ στα τέλη του 1976 βρισκόταν ακόμα υπό μετασκευή στην Σαλαμίνα στο ναυπηγείο ΑΡΓΩ, και ήδη είχε μετονομασθεί ΗΠΕΙΡΟΣ ΙΙ (2), η αρχική πρόθεση του πλοιοκτήτη του ήταν να δρομολογηθεί εξαρχής στην ιδιαίτερη πατρίδα του στην Άνδρο, και όχι σε γραμμή Ηγουμενίτσας - Ιταλίας. Κάτι βέβαια που τελικά πρέπει και να έγινε (με αποτέλεσμα δηλαδή να μην δουλέψει ποτέ σε γραμμή προς την Ιταλία), μιας και μόλις λίγους μήνες μετά (τον Μάιο 1977) μετονομάστηκε ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ με εγγραφή στο ελληνικό νηολόγιο. Και το ερώτημα βέβαια που γεννάται είναι το γιατί αφού υπήρχε αυτή η πρόθεση, ονομάστηκε αρχικά ΗΠΕΙΡΟΣ ΙΙ και υπό ξένη σημαία. Μία ίσως εξήγηση θα μπορούσε να υπάρξει από αναφορά σε άλλο δημοσίευμα της εποχής εκείνης (αρχές του '77), όπου φαινόταν το υπουργείο ναυτιλίας να είχε αρνηθεί στον Πολέμη δρομολόγηση πλοίου από την Ραφήνα λόγω....... συνωστισμού (ακριβώς όπως το γράφω !!!) πλοίων στο λιμάνι της, και τελικά να του επετράπει λίγο αργότερα.
  18. Φίλτατε @ΚΡΗΤΗ στο ποστ σας υπάρχουν και άλλες ανακρίβειες, εκτός από το ότι το ΑΡΓΩ πουλήθηκε το 1980, που σας απάντησε ήδη ο @ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ. Η πλέον κραυγαλέα ανακρίβεια είναι ότι το 1980 ο Πολέμης έφερε στην Ραφήνα τα ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ - πρώην ΗΠΕΙΡΟΣ 2 (είχε έρθει στην Ραφήνα από το 1977), και ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ 2 - πρώην ΗΠΕΙΡΟΣ (είχε έρθει στην Ραφήνα το 1979), ενώ ταυτόχρονα είχε αφήσει στην Ιταλία το..... ΗΠΕΙΡΟΣ 2. Πως μπορεί να συνέβη αλήθεια κάτι τέτοιο ??? Κατόπιν, αναφέρετε πως αγόρασε (ο Πολέμης) 6 πλοία το 1977-78, και δρομολόγησε 4 στην γραμμή Ηγουμενίτσας - Μπάρι το 1978. Στην γραμμή αυτή είχε δρομολογήσει από το 1975 το ΗΠΕΙΡΟΣ (πρώην ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ μέχρι το 1975 και ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ 2 από το 1979), και το 1976 αγόρασε από την Ιαπωνία τα ΗΠΕΙΡΟΣ 2, 3, 4, και 5, όπως μπορούμε να δούμε (εκτός από τις βάσεις δεδομένων) και στην παρακάτω πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση από τα Ναυτικά Χρονικά - τεύχος Δεκεμβρίου 1976. Σημ. Χάριν ευκολότερης ανάγνωσης (και κατανόησης), την αρίθμηση στα ονόματα την έχω με "κανονικούς" αριθμούς, όχι λατινικούς.
  19. Είναι το πλέον πιθανόν, για να μην πω βέβαιο. Πλέον, μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στην εποχή του διαδικτύου (φόρουμς, συζητήσεων, άρθρων εποχής με δρομολόγια - γραμμές, κλπ), θεωρώ πολύ δύσκολο να υπήρχε επιβατηγό γραμμής που να μην το γνωρίζουμε.
  20. Το καραβάκι στην Ίο μου ήταν γνωστό. Ή μάλλον καλύτερα για να ακροβολογήσω, μου ήταν γνωστός ο καθρέφτης του με τα χαρακτηριστικά παράθυρα της γέφυρας. Το είχα δει σε καρτ ποστάλ - φώτο από το Πασαλιμάνι (σε μακρινές βέβαια πόζες), στις κατά καιρούς αναζητήσεις μου στο διαδίκτυο. Συχνός, για μην πω μόνιμος θαμώνας στο "μικρό λιμάνι" του Πειραιά την δεκαετία τουλάχιστον του '60, διακρίνεται μέχρι και στην ταινία "Διπλοπενιές" στην αρχική σκηνή που ο Παπαμιχαήλ τραγουδάει το "Μάτια βουρκωμένα" στην γνωστή πολυκατοικία. Προφανώς τουριστικό, ενοικιαζόμενη θαλαμηγός (???), ένα από τα πολλά τουριστικά που εκείνα τα χρόνια είχαν ως βάση τους το Πασαλιμάνι. Να το δούμε λοιπόν (που αλλού) στο Πασαλιμάνι εν έτει 1964, δυστυχώς όμως χωρίς να διακρίνεται πουθενά το όνομα του. Η φωτό από το flickr και την πραγματικά εξαιρετική συλλογή του Διονύση Άννινου.
  21. Πολύ σωστά φίλτατε @polmyt. Καταπληκτική ανακάλυψη, είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε το πλοίο ως ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, είτε σε φώτο είτε σε βίντεο στην πρώτη του γραμμή, Πειραιά - Αίγινας, πριν ανέβει στην Θάσο.
  22. Σωστά, δεν είπα ότι ξεκίνησαν το 1960, την εταιρεία Πυρσός ίδρυσαν το 1960. https://greekshippingmiracle.org/founding-supporters/michael-mark-xylas-2/
  23. Στις πολλές συμπτώσεις να προσθέσω ακόμα μία. Όπως διάβασα στο Greek Shipping Miracle, στο ιστορικό της οικογένειας Ξυλά, η εταιρεία Pyrsos Shipping Co. Ltd. ιδρύθηκε το 1960, την ίδια δηλαδή χρονιά που το ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ήρθε (αγοράστηκε) στην χώρα μας. Παράλληλα όμως, δεν βρήκα καμία αναφορά ούτε για το πλοίο αλλά ούτε και για οποιαδήποτε σχέση της οικογένειας με την Κέρκυρα, που θα δικαιολογούσε ίσως μια αγορά πορθμείου ως "συνεισφορά" στο νησί - γραμμή της Κέρκυρας.
×
×
  • Create New...