Jump to content
Shipfriends

teozan

eMembers
  • Posts

    128
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by teozan

  1. Ελπίζοντας να μην γίνομαι κουραστικός και απλώς για την πληρότητα του topic να προσθέσω το λινκ με τις φωτογραφίες από τη γέφυρα που ανέβασε σήμερα ο shipfriend του blog που ανέφερα και πιο πάνω. Απορία: αφού οι Ιάπωνες βάζουν πια κονσόλες στις βαρδιόλες γιατί δεν βάζουν χειριστήρια των κυρίων μηχανών, αλλά μόνο για τα thruster, τιμόνια και όργανα ελέγχου; Είπαμε βέβαια ότι κάνουν μανούβρα με ρυμουλκά, αλλά τί πειράζει να υπάρχουν;
  2. Και ένα βίντεο από επίσκεψη στο πλοίο στα ναυπηγεία της MHI (μάλλον αρχές Μάρτη)
  3. Και μερικές φωτογραφίες από το εσωτερικό από το blog ενός Γιαπωνέζου ομοιοπαθούς (Το google το μεταφράζει i like boats!) Από το εστιατόριο Σαντορίνη και από μερικές καμπίνες Και από το Mykonos Lounge Εντάξει σε μερικά σημεία γίνεται λίγο κιτσάτο, αλλά συνολικά είναι πολύ εντυπωσιακό!
  4. Επειδή η τζαπανοαναζήτηση είναι κολλητική είπα και εγώ να ψάξω λίγο! Η φωτογραφία πρέπει να είναι στα ναυπηγεία της Mitsubishi στο Nagasaki. Στην προβλήτα που είναι μάλιστα δεμένο το (μάλλον πολεμικό) σκάφος (προβλήτα Mukoujima) είναι εκεί που έπιασε λίγους μήνες αργότερα, την 1 Οκτ. 2002, φωτιά το υπο ναυπήγηση Diamond Princess. Υ.Γ. Στη συνημμένη εικόνα όμως είναι η ΑΡΙΑΔΝΗ ως FERRY HIMUKA και όχι το RAINBOW LOVE
  5. Βλέποντας τις φωτογραφίες για το NEW ISHIKARI στο λινκ που μας έδωσε ο NHSOS XIOS έπεσα πάνω σε ένα μοντέλο του ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ ως (πρώτο?) Η διεύθυνση της σελίδας είναι: http://puramosukisuk...-entry-335.html και της εικόνας
  6. Επειδή πράγματι η ευχή να τα εκατοστήσουμε δεν είναι η καταλληλότερη, εύχομαι και εγώ καλή δύναμη σε όλους ώστε η συνέχεια να είναι στο ίδιο ή και ανώτερο επίπεδο. Όχι τόσο στην ποιότητα και στη σοβαρότητα, για τις οποίες το δείγμα γραφής τόσων χρόνων δεν αφήνει αμφιβολία, όσο στο αξιέπαινο εύρος των θεμάτων που καλύπτει το shipfriends και το οποίο διατηρείται χάρη στην όρεξη, την οργάνωση και φυσικά τον πολύτιμο χρόνο που διαθέτετε σε αυτό. Μπορεί να γράφω σπάνια, αλλά κάθε μέρα περνάω από το βαπόρι μας είτε για ενημέρωση είτε απλώς για να ξεφύγω λίγο μέσα από τις φωτογραφίες και τις αναφορές ταξιδιών. Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια σε όλους!
  7. Εγώ πάντως το βρίσκω και εσωτερικά και εξωτερικά όμορφο! Μπορεί να μην αποτελεί κάποια έκπληξη εξωτερικά, αφού είναι (σχεδον) ίδιο με το KISO του 2005, αλλά άχαρο δεν είναι και πολύ πρωτότυπο από την πλευρά των Γιαπωνέζων να έχει η εσωτερική του διακόσμηση θέμα το Αιγαίο. Όταν με το καλό έρθει στην Ελλάδα (γιατί κάθε καράβι από τη χώρα του ανατέλλοντως ηλίου έχει αυξημένες πιθανότητες κάποια στιγμή της ζωής του να βρεθεί εδώ )θα έχει ένα ταιριαστό εσωτερικό Το τωρινό πάντως Ishikari (ξαδελφάκι του δικού μας KISO, ΝΗΣΟΣ ΡΟΔΟΣ)διατίθεται προς πώληση και σε ένα αγγλόφωνο forum κάτω από την είδηση αυτή κάποιος (δεν ξέρω αν ήταν Έλληνας το uername του δεν φανέρωνε κάτι τέτοιο) σχολίαζε ότι θα ήταν ότι πρέπει για κάποιον greek operator Με την τωρινή οικονομική συγκυρία και αν αυτό που ακούγεται ότι το ΝΗΣΟΣ ΡΟΔΟΣ δεν έχει βρεί ακόμα κάποιο σταθερό ρόλο, όντως ισχύει, ίσως είναι δύσκολο, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι εντυπωσιακό ότι για κάθε σχεδόν μεγάλο γιαπωνέζικο που βγαίνει προς πώληση αμέσως κάποιος προδιαγράφει την τύχη του στην Ελλάδα Άσε γιατί και ευρωπαϊκή ναυπηγική βιομηχανία τον τελευταίο καιρό δεν σφύζει από γούστο και αισθητική. Μπορεί τα γιαπωνέζικα να μην διαφοροποιούνται μεταξύ τους και τόσο πολύ και όλα μικρά, μεγάλα, όμορφα και λιγότερο όμορφα να έχουν κάτι που τα κάνει να μυρίζουν "τζαπανίλα" από μακριά (που έλεγε και ο stathis αλλού), αλλά αυτό που θαυμάζω είναι ότι ακόμα και τα θηρία τους έχουν μια αρμονία. Ευτυχώς εδώ σώζουν ακόμα την κατάσταση τα αγαπημένα του NHSOS XIOS (προ μετασκευής) SUPERSPEED και τα (αυθεντικά) SUPERFAST, αλλά για πόσο ακόμα;
  8. On board Sunflower Tsukuba (ΕΛΥΡΟΣ) σε ένα ταξίδι προς Tomakomai (Hokkaido) Στο λιμάνι του Ooarai Μηχανοστάσιο, Γέφυρα και κουβέρτα Colossus σην Ιαπωνία, (μάλλον) ως Shuttle Oita Σχέδια και φυλλάδια από το Hercules (ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ)
  9. Η αλήθεια είναι ότι το έγραψα λίγο βιαστικά το προηγούμενο ποστ και προφανώς 1 μήνας εκτός δεν σημαίνει και 1 μήνα στη δεξαμενή. Με αφορμή τα video που έβαλε ο Νήσος Χιος εχθές, έψαχνα κάποια πράγματα για τη ΣΑΠΦΩ και έπεσα πάνω στο δημοσίευμα που παρέθεσα, και το έβαλα γιατί μου έκανε εντύπωση η διαφορά με το ποστ του gpap που πριν λίγο είχα διαβάσει. Κάτι άλλο που παρατήρησα είναι ότι ενώ μέχρι τώρα στο φόρουμ έχουμε δεί ότι τα κάγκελα που χωρίζουν την τρίτη θέση ξηλώθηκαν το 92 στο πρώτο βίντεο, που σύμφωνα με το χρήστη που το ανέβασε στο youtube είναι του 94, φαίνονται ακόμα τουλάχιστον στο ντεκ του σαλονιού της Α΄ θέσης, μεταξύ της 2ης και 3ης(κάτω από την τσιμινιέρα) λέμβου. Εγώ δυστυχώς δεν θυμάμαι τίποτε από αυτά καθώς η πρώτη φορά που ταξίδεψα με τη ΣΑΠΦΩ ήταν το 1999. Ήταν λοιπόν 18 Φερβρουαρίου (όπως και σήμερα) του 1999, Πέμπτη τότε, και ο μικρός τότε teo βρισκόταν δίπλα στον καταπέλτη της ΣΑΠΦΟΥΣ στον Πειραιά. Ο καιρός ήδη φαινόταν άσχημος και κάποιοι από το πλήρωμα που συζητούσαν με κάποιους από τους λιγοστούς επιβάτες στον καταπέλτη έλεγαν ότι ισως θα έπρεπε να είχε δώσει απαγορευτικό. Πρόκειται για το ταξίδι που ο cpt Παναγιώτης Καπετανάκης έλεγε αργότερα στη συνέντευξή του στον Εφοπλιστή για τη φωτιά στη ΣΑΠΦΩ "ευτυχώς που δεν μας έτυχε τότε" Τότε ήταν η πρώτη (και μοναδική) φορά που είχαμε πάρει καμπίνα Α' θέσης. Ήταν λίγο πιο μπροστά από τη reception στη δεξιά πλευρά. Εντύπωση μου είχε κάνει ότι ήταν αρκετά άνετη (τουλάχιστον σε σχέση με τα καράβια που είχα ταξιδέξει μέχρι τότε) και το μπάνιο αρκετά μεγάλο για τα συνήθη δεδομένα. Μετά τον κάβο Ντόρο τα εμετοδοχεία είχαν την τιμητική τους και μερικοί γενναίοι χάζευαν το κύμα που έσκαγε στα παράθυρα των υπέροχων πλευρικών διαδρόμων. Το ίδιο έκανα και εγώ αλλά το πάνω κρεβάτι της καμπίνας, αφού και αυτή στο διάδρομο έβλεπε. Ίσως είμαι και λίγο υπερβολικός αλλά ακόμα και με αυτές τις συνθήκες το κούνημα μου προκαλούσε μόνο μια ευχάριστη νύστα. Είχε πράγματι πολύ καλό ταξίδεμα, αν και δεν μπορώ να το συγκρίνω με την προ της αλλαγής των μηχανών εποχής, που όπως λέτε ταξίδευε ακόμη καλύτερα. Αυτό που θυμάμαι και εγώ να μου έχει κάνει εντύπωση είναι τα σχεδιαγράμματα με τη "τρισδιάστατη" τομή του πλοίου. Κάθε φορά έλεγα ότι στο επόμενο ταξίδι θα φέρω και ένα κατσαβίδι μαζί να ξεβιδώσω ένα να το πάρω! Δυστυχώς ποτέ δεν το έκανα, πάντως υπήρχαν μέχρι και που έφυγε το πλοίο από την Ελλάδα. Στη ΣΑΠΦΩ έμαθα και εγώ τη λέξη καταιωνιστήρ. Αν δεν είχα ταξιδέψει μαζί της θα είχε μείνει μια μάλλον άγνωστη λέξη για μένα. Τα φινιστρίνια στις καμπίνες στην πλώρη στο ντεκ κάτω από το ντεκ της reception δεν τα θυμάμαι και εγώ ποτέ ανοιχτά, αλλά φαίνονταν σαν να είχαν κάποτε τη δυνατότητα να ανοίγουν και να την είχαν χάσει από τα πολλά στρώματα μπογιάς. Στο φυλλάδιο που αναφέρει πάντως ο polmyt φαίνεται σε μια καμπίνα ανοιχτό. Οι εσωτερικοί χώροι (τουλάχιστον όσους έβλεπε ο επιβάτης) ήταν καθαροί μέχρι και το τέλος και τα εξωτερικά καταστρώματα φροντισμένα. Το πλοίο έδειχνε την ηλικιά του, αλλά κυρίως λόγο σχεδιασμού και αισθητικής της διακόσμησης. Τα αυθεντικά υλικά φαινόντουσαν ποιοτικά και δεν είχαν κάποια αξιόλογη φθορά, χειρότερα ήταν τα πράγματα εκεί που έβελε η ΝΕΛ χέρι και άλλαξε κάποια πράγματα. Είχα διαβάσει πάντως και αλλού απόψεις που έλεγαν ότι ο σχεδιασμός και η διακόσμηση του πλοίου ήταν σχετικά συντηρητικοί και για την εποχή που κατασκευάστηκε. Υπήρχαν και δυο σημεία στα οποία νόμιζες ότι είχες βρεθεί στο Μυτιλήνη. Ίσως οι αλλάγες είχαν γίνει τότε το 91 ή 92 μαζί με την αλλαγή των μηχανών ή γενικά στο διάστημα που μετασκευαζόταν το Μυτιληνη. Το ένα ήταν ένας διάδρομος με αεροπορικά καθίσματα παρεμφερή με αυτά του Μυτιλήνη πίσω από το self service κατα πάσα πιθανότητα (ίσως από την τραπεζαρία) σε έναν χώρο που μάλλον πριν ανήκε στην κουζίνα. Μοκέτα, ψευδοροφή, φώτα, το πλαστικό γύρω από τα παράθυρα ήταν όπως στο Μυτιλήνη. Επίσης είχε δημιουργηθεί μια καμπινα για Άτομα ΜΕΑ στο ντεκ με τις καμπίνες στην πλώρη ακριβώς αριστρά από τη σκάλα που οδηγούσε από το ντεκ της reception εκεί. Μπουλμές, πόρτα ήταν όπως στις καμπίνες του Μυτιλήνη. Εκεί μάλιστα όπως εχει αναφερθεί και πιο πάνω δεν υπήρχαν ψευδοροφές και έβλεπες σωλήνες από πάνω. Για 2 μέτρα πάλι μπροστά από την καμπίνα είχε τοποθετηθεί ψευδοροφή και φώτα αλα Μυτιλήνη και μετά συνέχιζαν οι σωλήνες δημιουργώντας ένα "χαζό θέαμα" Επίσης θυμάμαι και μου άρεσε ότι στο σαλόνι της Ά θέσης υπήρχε ένα τραπέζι, σχεδόν στο κέντρο, με λουλούδια και ένα ταμπελάκι "πλοίαρχος". Μια ακόμα όμορφη λεπτομέρεια ήταν οι κατάλογοι στην τραπεζαρία σε σχήμα τσιμινιέρας ΣΑΠΦΟΥΣ. Αν δεν κάνω λάθος εκείνη την εποχή πρέπει να ήταν έτσι και στα άλλα πλοια της ΝΕΛ, αλλά όπως και να έχει στη ΣΑΠΦΩ είχε άλλη χάρη. Τέλος αν δεν κάνω λάθος στη ΣΑΠΦΩ και στο πλήρωμά της είχε πέσει η τραγική υποχρέωση να μεταφέρουν στη Χιο τον καπτα Βασίλη Γιαννακή. Για μένα θα ήταν αρκετά ψυχοφθόρο να ήμουν στο πλήρωμα εκείνη τη μέρα
  10. 34 μέρες δεξαμενισμός της τότε 11χρονης ΣΑΠΦΟΥΣ http://agrorama.files.wordpress.com/2010/12/122.jpg?w=540&h=484 Ομολογώ ότι και εκεί που έβαλα αρχικά το ποστ στο θεμα του Μυτιλήνη δεν κόλλαγε και πολύ. Ο μόνος λόγος ήταν για την αντίθεση με αφορμή αυτό που έγραψε ο gpap
  11. Για τον αν έχει ακόμα δεν είμαι σίγουρος, αλλά σίγουρα, όπως βλέπουμε, κάποτε είχε.
  12. Το καλοκαίρι του 2007 έκανε και το SFII, 2 αν θυμάμαι καλά απογευματινά την εβδομάδα απο Ραφήνα (τρίτη και Πέμπτη) για Σύρο, Νάξο και από εκεί επιστροφή κατευθείαν Ραφήνα (πάλι αν θυμάμαι καλα). Εγώ είχα ταξιδέψει 11.08 από Ραφήνα για Νάξο και επιστροφή στις 17.08, αλλά είχε τύχει να είμαι στη Ραφήνα και άλλες μέρες όταν φόρτωνε για το απογευματινό. Το καράβι έφτανε στην ώρα του από Μ-Τ-Α, αλλά καθυστερούσε πολύ να φορτώσει (και κυρίως να αποφασιστεί ποιά φορτηγά θα φορτώσει) με αποτέλεσμα την επομένη το πρωί να φτάνει οριακά στη Ραφήνα για να φύγει πάλι για Α-Τ-Μ. Στο ντόκο γινόταν ένας χαμός από οδηγούς φορτηγών που διαπλικτίζονταν με τον πράκτορα και με το πλήρωμα και μεταξύ τους ενίοτε για το ποιος θα μπει, για το πόσες φορές έχει μείνει έξω ο καθένας στον Πειραιά και άλλα τέτοια όμορφα. Όσες φορές το είδα και τη φορά που ταξίδεψα το γκαράζ ήταν γεμάτο, αλλά από επιβάτες σχεδόν άδειο.
  13. Η Αριάδνη αποπλέει ως Rainbow Bell, κάποιο από τα αδερφά της σειράς του Σοφοκλή, μάλλον το Hercules, καταπλέει, ξεφορτώνει, φορτώνει, αναχωρεί και καταπλέει στο επόμενο λιμάνι του. Μετά το 8:00 προσέξτε τους καβοδέτες και την υποδομή του λιμανιού! Εδώ Και μια που πήγαμε στην Ιαπωνία, ο
  14. Εμάς πότε θα μας μετασκευάσει κανένας shipfriend στην Ελλάδα όπως τα πραγματικά; Πηγή
  15. Δεν χρειάζεται βέβαια επιβεβαίωση όλοι σωστοί πρόκειται για το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ όταν ως FERRY AMAMI ήταν σχετικά όμορφο (Η φωτογραφία από το πολύ καλό wakanatsu.com)
  16. Αν μου επιτρέπετε, μια που δεν έχω ξαναβάλει, να δοκιμάσω την τύχη μου στο κουίζ Σε ποιό καράβι ανήκει αυτή η πλώρη;
  17. teozan

    Nissos Chios (2007)

    Νήσος Χίος 19.08.2009 κάπου μεταξύ Πειραιά και Σύρου
  18. teozan

    Dimitroula

    Η Δημητρούλα καταπλέοντας στις 21.08.2205 στη Χίο
×
×
  • Create New...