Κατάδυση στα... μυστικά του «Βρετανικού».

[proud_ionian]

Πηγη: Τα Νεα.

Τα μυστικά του Βρετανικού, που βρίσκεται σε βάθος 120 μέτρων στον βυθό της Τζιας, θα μπορέσουν πλέον να... ανακαλύψουν ειδικά εκπαιδευμένοι δύτες από όλο τον κόσμο. Το αδελφό πλοίο του Τιτανικού, που βυθίστηκε πριν από 91 χρόνια, θεωρείται αυτή τη στιγμή ως ένα από τα σημαντικότερα ναυάγια όλων των εποχών, και εκατοντάδες εξειδικευμένοι αυτοδύτες είναι διατεθειμένοι να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για μια ολιγόλεπτη βουτιά στο ναυάγιο. Ο Βρετανικός θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολο ναυάγιο, και ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι από την στιγμή που εντοπίστηκε μέχρι σήμερα δεν έχουν καταδυθεί σε αυτό πάνω από 60 δύτες.

«Αυτή τη στιγμή δημιουργούμε την υποδομή ώστε να αρχίσουν οι καταδύσεις στον Βρετανικό. Ήδη υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τεχνικούς δύτες σε όλο τον κόσμο», λέει ο κ. Γιώργος Πέτρου, αντιπρόσωπος στην Ελλάδα του Ιδρύματος Τhe Βritannic Foundation (ΤΒF), εκπαιδευτής-ειδικός σε βαθιές καταδύσεις με μεικτά αέρια. «Στα σχέδιά μας περιλαμβάνεται και η δημιουργία μουσείου για τον Βρετανικό, όπου οι επισκέπτες θα μπορούν να βλέπουν σε πραγματικό χρόνο- real time- μέσα από κάμερες τι συμβαίνει στο ναυάγιο. Τον επόμενο χρόνο σχεδιάζουμε είσοδο στο ναυάγιο με συμμετοχή ειδικών από όλο τον κόσμο για να δούμε τι εκθέματα θα έχουμε στο μουσείο».

Όσο «γοητευτικό» είναι το ναυάγιο του Βρετανικού άλλο τόσο είναι επικίνδυνο. Γι΄ αυτό για να καταδυθεί κάποιος εκεί απαιτείται να διαθέτει πτυχίο για τη χρήση μεικτών αερίων- trimix: ήλιο, οξυγόνο, άζωτο και heliox: ήλιο και οξυγόνο- προκειμένου να αποφύγει την τοξικότητα του οξυγόνου και τη μέθη του βυθού. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι για να φθάσει ένας δύτης ύστερα από 6 λεπτά στα 120 μέτρα, και να παραμείνει εκεί 10 λεπτά, χρειάζεται για να ανέβει στην επιφάνεια από 3-4 ώρες αποσυμπίεσης όταν χρησιμοποιεί ανοικτό κύκλωμα- μπουκάλες με το ανάλογο μείγμα. Και το κόστος για έναν ιδιώτη αυτοδύτη είναι ιδιαίτερα υψηλό. Όπως εξηγεί ο κ. Κώστας Νιζάμης, που συμμετείχε σε 3 αποστολές στον Βρετανικό, «το ναυάγιο ακουμπάει με τη δεξιά πλευρά στον βυθό και έχει ρήγματα από έκρηξη στην δεξιά πλευρά της πλώρης. Από τις καταδύσεις που κάναμε διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει πλέον η γέφυρα του πλοίου γιατί η κατασκευή ήταν από ξύλο για να μην μπερδεύονται τα όργανα ναυσιπλοΐας, ενώ κατέρρευσαν και τα φουγάρα που βρίσκονται αποκολλημένα σε μικρή απόσταση από το πλοίο».

Εντοπίσθηκε το 1975. Το ναυάγιο εντοπίστηκε το 1975, με ειδικό ηχοβολιστικό μηχάνημα, από τον Γάλλο ωκεανογράφο Jacques Cousteau,- η εξερεύνηση έγινε ένα χρόνο αργότερα- και θεωρείται από τους τεχνικούς αυτοδύτες- είναι αυτοί που ξεφεύγουν από τα όρια της ερασιτεχνικής κατάδυσης όπου το μέγιστο επιτρεπόμενο βάθος κατάδυσης είναι τα 40 μέτρα- το... «Έβερεστ των καταδύσεων». Στα υπέρ γι΄ αυτού του είδους την κατάδυση είναι το βάθος, που είναι προσβάσιμο από έμπειρους δύτες, το γεγονός ότι πρόκειται για το αδερφό πλοίο του Τιτανικού, τα καθαρά νερά και το μυστήριο γύρω από το πώς βυθίστηκε. Οι δυσκολίες αφορούν τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούν σχεδόν όλο τον χρόνο στην περιοχή- με συνέπεια όλες οι αποστολές που έχουν γίνει μέχρι στιγμής να είναι είτε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου είτε του Σεπτεμβρίου- τα ισχυρά ρεύματα και η θέση του, που είναι πάνω στη ρότα των πλοίων.

[proud_ionian]

Ο Βρετανικός καθελκύεται στις 26 Φεβρουαρίου 1914 και τον επόμενο χρόνο μετατρέπεται σε νοσοκομειακό για τις ανάγκες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Έκανε 5 ταξίδια στη Μεσόγειο μεταφέροντας τραυματίες. Τη στιγμή του ναυαγίου έπλεε ανάμεσα στην Τζια και τη Μακρόνησο με προορισμό το λιμάνι του Μούδρου στη Λήμνο. Στο ναυάγιο έχασαν τη ζωή τους 29 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 20.

Όπως εξηγεί ο κ. Θωκταριδης, «οι περισσότεροι έχασαν τη ζωή τους όταν ο καπετάνιος Charles Βartlett, βλέποντας την πολύ μεγάλη κλίση, έδωσε εντολή να ξεκινήσουν οι μηχανές. Με την απότομη ώθηση όμως το ήδη πλαγιασμένο πλοίο έγειρε προς τα εμπρός. Οι τεράστιες προπέλες ξενέρισαν προκαλώντας ισχυρότατες δίνες που κομμάτιασαν δυο βάρκες. Μόνο δυο άνθρωποι πρόλαβαν και έπεσαν στο νερό πριν τους τραβήξει η δίνη».

[proud_ionian]

Όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Κώστας Θωκταρίδης- δύτης ειδικευμένος στις βαθιές καταδύσεις, που είναι ο πρώτος άνθρωπος που βούτηξε στο ναυάγιο 19 χρόνια μετά τον Κουστό, τον Αύγουστο του 1995- «ο Βρετανικός ήταν το τρίτο πλοίο της εταιρείας White Star Line: 1ο ήταν ο Ολύμπιος και 2ο ο Τιτανικός. Μάλιστα ο Βρετανικός ήταν κατά 6,3 μέτρα μεγαλύτερος από τον Τιτανικό, ενώ είχε και 18.950 τόνους μεγαλύτερο εκτόπισμα». Το αρχικό του όνομα ήταν Γιγάντιος, αλλά επειδή το όνομά του παρέπεμπε στον Τιτανικό, η εταιρεία αποφάσισε να το αλλάξει σε Βρετανικό. «Ο Βρετανικός έπρεπε να είναι αβύθιστος για να διασωθεί το κύρος της εταιρείας μετά τη βύθιση του... αβύθιστου Τιτανικού. Τελικά, στις 21 Νοεμβρίου 1916 βυθίστηκε μέσα σε 55 λεπτά. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να ανακαλύψει τι συνέβη εκείνο το μοιραίο πρωινό. Οι επικρατέστερες εκδοχές είναι είτε να προσέκρουσε σε νάρκη είτε να δέχτηκε τορπίλη από γερμανικό υποβρύχιο», λέει ο κ. Θωκταρίδης.

[proud_ionian]

«Για εμάς όλη η επιχείρηση που είχε στηθεί από τον Ζακ Ιβ Κουστό έμοιαζε μυθική. Νομίζαμε ότι ζούσαμε σε επιστημονική φαντασία», λέει ο αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών κ. Φαίδωνας Αντωνόπουλος που μαζί με τον κ. Πέτρο Νικολαΐδη ήταν οι μόνοι Έλληνες αυτοδύτες που συμμετείχαν στην πρώτη κατάδυση στο θρυλικό ναυάγιο.

«Ο Κουστό μάς επέλεξε επειδή είχαμε σχετική εμπειρία από ανάλογες καταδύσεις στο εξωτερικό. Προσωπικά βούτηξα δυο φορές για 15 λεπτά- με μείγματα ηλίου- και έκανα αποσυμπίεση γύρω στις 3 ώρες σε θάλαμο πάνω στο Καλυψώ, το πλοίο του Κουστό. Το ναυάγιο το είδα από τη μια μεριά επειδή ήταν πολύ σκοτεινά, και όσο μου επέτρεπε ο τεχνητός φωτισμός. Στην ανάδυση μάς περίμεναν στα 40 μέτρα δύτες ασφαλείας οι οποίοι μας βοηθούσαν να βγάλουμε τον εξοπλισμό και μπαίναμε σε καταδυτικό κώδωνα και μας ανέβαζαν κατευθείαν στο Καλυψώ.

Η κατάδυση του Μίκη Θεοδωράκη.

Όπως περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο κ. Αντωνόπουλος «ο Κουστό κατέβασε με βαθυσκάφος στον Βρετανικό τον κ. Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος ήθελε να δει από κοντά το ναυάγιο για να συνθέσει τη μουσική που επρόκειτο να γράψει για το ντοκιμαντέρ του Κουστό». Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Αντωνόπουλο, «ο Κουστό στις τρεις εβδομάδες που κράτησε η επιχείρηση έφερε μια ηλικιωμένη γυναίκα, που είχε διασωθεί από το ναυάγιο του Βρετανικού και την κατέβασε στον βυθό με βαθυσκάφος για να δει το ναυάγιο (!) Η ίδια θυμήθηκε και την εξωτερική καμπίνα που έμενε, και όταν κατέβηκαν δύτες εκεί, βρήκαν ένα ρολόι το οποίο η ηλικιωμένη γυναίκα είχε αφήσει όταν εγκατέλειπε το πλοίο...».

Σε ποιον ανήκει το ναυάγιο. Το ναυάγιο του Βρετανικού πουλήθηκε το 1977 από την βρετανική κυβέρνηση σε ιδιώτες. Σήμερα ανήκει στον κ. Simon Μills, που είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Τhe Βritannic Foundation - ο οποίος το αγόρασε το 1996 για 15.000 λίρες.

Ωστόσο, πριν γίνει οποιαδήποτε κατάδυση στο ναυάγιο, πρέπει να υπάρχει άδεια από το υπουργείο Πολιτισμού. Αυτό επειδή έχουν περάσει πάνω από 50 χρόνια απο την ημέρα της βύθισής του, και όλα τα θέματα γύρω από αυτό εμπίπτουν πλέον στις διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου.

«Τα σίδερα είναι περιουσία του ιδιοκτήτη. Ως μνημείο όμως αφορά την Ελλάδα», λένε πηγές από το υπουργείο Πολιτισμού.

Από την πλευρά του, ο κ. Simon Μills, μέσω του εκπροσώπου του στην Ελλάδα, του κ. Γιώργου Πέτρου επισημαίνει στα «ΝΕΑ» ότι «το ίδρυμα θα συνεργάζεται πάντα με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές με στόχο την αξιοποίηση και προστασία του ναυαγίου».

Στον Βρετανικό καταδύθηκε και ο ερευνητής Robert Βallard- ο άνθρωπος που εντόπισε τον Τιτανικό- με το πυρηνοκίνητο ερευνητικό υποβρύχιο Νavy Research 1 με σκάφος υποστήριξης το υδρογραφικό πλοίο Carolyn Quest.

[proud_ionian]

Το πιο... διάσημο και τυχερό μέλος και των τριών κακότυχων αδελφών πλοίων της εταιρείας White Star Line υπήρξε η θαλαμηπόλος Βιολέτα Τζέσοπ. Επέζησε από το ναυάγιο του Τιτανικού στον Ατλαντικό στις 15 Απριλίου 1912, δεν έπαθε τίποτα όταν το Ολύμπιος συγκρούστηκε με ένα μικρότερο αγγλικό κρουαζιερόπλοιο το Χουκ και υπέστη ρήγμα 15 μέτρα κάτω απο τα ίσαλα, στις 20 Σεπτεμβρίου 1911, και τη γλίτωσε με κόψιμο και σχίσιμο στο πόδι από το ναυάγιο του Βρετανικού. Όταν ύστερα απο πολλά χρόνια έβγαλε ακτινογραφία ανακάλυψε ότι είχε υποστεί κάταγμα στο κρανίο. Πήρε σύνταξη έπειτα από 42 χρόνια θαλάσσιας υπηρεσίας, και πέθανε τον Μάιο του 1971.

[proud_ionian]

Μια ώρα στο ναυάγιο μαζί με τον Κουστό.

31 χρόνια μετά την κατάδυσή του με βαθυσκάφος στο ναυάγιο τού Βρετανικού, ο Μίκης Θεοδωράκης περιγράφει στα «ΝΕΑ» την εμπειρία που έζησε μαζί με τον Ζακ Ιβ Κουστό.

(...) Σε λίγες μέρες μου τηλεφώνησε ο Κουστό και μου έδωσε τη νέα ημερομηνία. Με πήρε πάλι το ελικόπτερο από το Ελληνικό. Το πλοίο αυτή τη φορά είχε αγκυροβολήσει μεταξύ Μακρονήσου και Τζιας, επάνω ακριβώς από τον Βρετανικό (...).

Μας υποδέχτηκε ο Κουστό και οι άλλοι συνεργάτες του, που ήταν όλοι γνωστοί από τα ντοκιμαντέρ που βλέπαμε στην τηλεόραση και είχαν γίνει και φίλοι μου από το προηγούμενο ταξίδι. Ο Κουστό μου είπε ότι θα κάναμε τα πρώτα γυρίσματα με το βαθυσκάφος που θα κατέβαινε στα 105 ή 115 μέτρα, εκεί όπου ήταν ο Βρετανικός. Μου είπε ότι πρόκειται για το «δίδυμο» σκάφος του Τιτανικού, ότι ήταν δηλαδή εντελώς όμοιο. Το πλοίο αυτό το είχε επιστρατεύσει ο αγγλικός στρατός. Ήταν γεμάτο από τραυματίες όταν οι Γερμανοί το τορπίλισαν στα ανοιχτά της Τζιας, αλλά η βύθιση ευτυχώς έγινε αργά κι έτσι πρόλαβαν να το αδειάσουν χωρίς να υπάρξει κανένας νεκρός.

Μετά το πλοίο κάθησε στον βυθό της θάλασσας κι επί τόσα χρόνια δεν το εξερεύνησε κανείς.

«Μου άρεσε η περιπέτεια».

Το βαθυσκάφος ήταν στρογγυλό και πολύ μικρό, χωρούσε μετά βίας δύο ανθρώπους και είχε ένα μεγάλο φινιστρίνι, απ΄ όπου ξαπλωμένος μπορούσε κανείς να βλέπει έξω. Στην αρχή το σήκωνε επάνω ένας γερανός και το έβαζε στη θάλασσα και μετά αυτό «δι΄ ιδίων μέσων» κατέβαινε κάτω. Ο Κουστό που είχε τοποθετήσει κάμερα στο βαθυσκάφος για να φιλμάρει τον Βρετανικό, με ρώτησε αν θα ήθελα να μπω κι εγώ μέσα και να λέω τις εντυπώσεις μου. Ήθελε να βάλει τη φωνή μου στο φιλμ.

Χωρίς να το σκεφτώ καλά, επειδή μου άρεσε πάντα η περιπέτεια, μπήκα και ξάπλωσα στριμωγμένος δίπλα στον πλοηγό.

Δεν θυμάμαι καθόλου αν έβαλα «φόρμα» ή όχι, πάντως μόλις μπήκα, το έκλεισαν από πάνω και σε λίγο κατάλαβα ότι μας σηκώνουν. Είδα ότι ήμασταν στον αέρα. Μετά μπήκαμε στη θάλασσα, όπου μας άφησε το βίντσι και κατεβαίναμε πλέον μόνοι μας. Στα πρώτα μέτρα υπήρχε φως που έπειτα έγινε ημίφως και μετά τέλειο σκοτάδι. Ξαφνικά, καθώς κατεβαίναμε μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, είδα μικρούς σπινθήρες γύρω γύρω, σε 100 με 200 μέτρα από μας. Και καθώς αυτή η κατάδυση στο σκοτεινό βάραθρο ήταν εμπειρία πρωτοφανής για μένα και είχα αρχίσει και να πανικοβάλλομαι, συνειδητοποιώντας ότι τελικά έκανα μεγάλη επιπολαιότητα που αποφάσισα να μπω στο βαθυσκάφος, σκέφτηκα ότι πρόκειται για... θαλάσσια τέρατα και μ΄ έπιασε τρόμος.

Βέβαια, στην πραγματικότητα, δεν συνέβαινε τίποτα τέτοιο. Οι άνθρωποι του Κουστό είχαν κατέβει προηγουμένως και είχαν βάλει σύρματα που φωσφόριζαν, ώστε ο πλοηγός του βαθυσκάφους να ξέρει πού θα πάει. Αυτός όμως δεν μου έλεγε τίποτα, δεν μιλούσε καθόλου, κοίταζε το τιμόνι και τις μηχανές και κάποτε άναψε τους προβολείς του. Ήταν πολύ δυνατοί προβολείς και καθώς άναψαν, είδα ένα τεράστιο πλοίο, μαύρο, κατάμαυρο, που ήταν καθισμένο πάνω στην άμμο του βυθού, όρθιο, με αυτά τα φουγάρα τα τόσο γνωστά από τον Τιτανικό.

Υπήρχε διαρροή. Θυμάμαι ότι πάνω στις κουπαστές με το άσπρο σύρμα γύρω γύρω, κάτι μεγάλα ψάρια σαν τεράστιοι ροφοί είχαν πλαγιάσει και κοιμόντουσαν. Πλησιάσαμε και δεν μας έδωσαν καμία σημασία. Καθώς πλησιάσαμε, άρχισα να μιλάω με τον Κουστό, όπως είχαμε συμφωνήσει, του έλεγα ό,τι έβλεπα, καθώς και τις εντυπώσεις μου. Κάποια στιγμή, ο Κουστό μου είπε ότι θα κατεβαίναμε για λίγο στον βυθό και μετά θα προχωρούσαμε στο εσωτερικό του Βρετανικού και άρχισε να μιλάει με τον πλοηγό. Επειδή γνωρίζω Γαλλικά, κατάλαβα από τον διάλογο μεταξύ τους ότι δεν ήταν καθόλου «αθώο» αυτό που μου είπε. Υπήρχε διαρροή και ο Κουστό έδινε οδηγίες στον πλοηγό τι να κάνει.

Οι προβολείς ήταν αναμμένοι, η άμμος κάτω φαινόταν κάτασπρη, ενώ διάφορα ψάρια κολυμπούσαν δίπλα μας. Κατεβήκαμε αργά και καθήσαμε πάνω στην άμμο του βυθού, ενώ από πάνω μας ορθωνόταν ο μαύρος, τεράστιος όγκος του πλοίου που μου φαινόταν εφιαλτικός. Είπα στον εαυτό μου: «Μίκη, ως εδώ ήταν τα ψωμιά σου, εδώ θα είναι ο τάφος σου ο αιώνιος, κάτω από τη σκιά αυτού το τέρατος, πάνω σ΄ αυτή την ωραία άμμο με τα άσπρα βοτσαλάκια». Δεν θυμάμαι πόση ώρα πέρασε μέχρι να βρουν από πού προήλθε η βλάβη και να τη διορθώσουν.

Μπήκαμε στο σαλόνι. O Κουστό μας ειδοποίησε ότι μπορούσαμε πια να προχωρήσουμε μέσα στον Βρετανικό. Και πραγματικά προχωρήσαμε προς την πλώρη και αρχίσαμε να μπαίνουμε μέσα. Είδαμε μπροστά μας τη σκάλα που κατέβαινε στο σαλόνι και κατεβήκαμε από το άνοιγμα αυτό. Βρεθήκαμε στο μεγάλο σαλόνι, όμοιο με του Τιτανικού, εκεί όπου έπαιζαν μουσική την ώρα που βυθιζόταν ο Τιτανικός. Εγώ έλεγα τις εντυπώσεις μου, η φωνή μου γραφόταν και συγχρόνως παίρναμε σκηνές από το εσωτερικό του πλοίου. Αυτό κράτησε περίπου μια ώρα...

Κατά την άνοδο ήξερα πια ότι αυτοί οι σπινθήρες δεν ήταν... τέρατα, αλλά σωτήριοι δείκτες και όταν σιγά σιγά άρχισε το φως να αυξάνει και ξαφνικά βρεθήκαμε στην επιφάνεια, μας έδεσαν με την τροχαλία και μας σήκωσαν ψηλά. Χάρηκα που επέζησα από αυτήν την ανοησία που έκανα- να κατεβώ χωρίς προετοιμασία σε τόσα μέτρα βάθος. Ο Κουστό γελούσε. «Φοβηθήκατε;», με ρωτούσε. «Και βέβαια φοβήθηκα, αφού νόμισα ότι εκεί θα ήταν ο τάφος μου. Ήταν, όμως, καταπληκτική εμπειρία για μένα και σας ευχαριστώ πολύ», του απάντησα.

[mermaid]

http://www.theabyss.gr/community/index.php?topic=3426.0

[proud_ionian]

Ινα πληρωθη το ρηθεν υπο του προφητου, συμφωνα με την τηλεοραση του ΣΚΑΪ το φθινοπωρο θα πραγματοποιηθει οργανωμενη καταδυση, η μεγαλυτερη απο τον εντοπισμο του ναυαγιου το 1976. Τη διοργανωνει το ΕΛΚΕΘΕ, την στηριζει ο δημος Λαυριου (ο δημαρχος θεωρει την αναδειξει του ναυαγιου, ευεργετικη για την περιοχη) και συμμετεχουν και αλλοι φορεις.

επειδη στο ΣΚΑΪ ειπαν μονο ονοματα φορεων, γνωριζουμε ποιοι δυτες θα συμμετασχουν; θα ειναι οι συνηθισμενη stars των καταδυσεων ή θα αφησουν και αλλους;

[ΝΗΡΕΑΣ]

ή θα αφησουν και αλλους;

...θα είμαι και εγώ εκεί ... αφού αγοράσω βατραχοπέδιλα ... και εάν (υποψιάζομαι) βάλω βαθιά την χέραν μου στην τσέπα μου.

[Orestis]

Σχεδόν 92 χρόνια μετά τη βύθισή του στα νερά του Αιγαίου, ο «Βρετανικός» αναμένεται να γίνει ατραξιόν για τους τουρίστες.

Υ.Γ. Μη βιάζεστε να ανασύρετε το Sea Diamond….

[ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

Σχεδόν 92 χρόνια μετά τη βύθισή του στα νερά του Αιγαίου, ο «Βρετανικός» αναμένεται να γίνει ατραξιόν για τους τουρίστες.

Υ.Γ. Μη βιάζεστε να ανασύρετε το Sea Diamond….

Ούτε βατραχοπέδιλα μην πάρετε... απ' 'οτι φαίνεται δε χρειάζονται. Μόνο το χέρι θα πρέπει να μπεί λιγο πιο βαθία στην τσέπη

[ΣΕΙΡΙΟΣ]

Κινηματογραφείται το ναυάγιο του "Βρετανικού".

Άδεια να κινηματογραφηθεί απο το National Geographic το ναυάγιο του "Βρετανικού" που βυθίστηκε ανοιχτά της Κέας το 1916, ενέκρινε κατα πλειοψηφία το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Η κινηματογράφηση θα γίνει υπό την εποπτεία της εταιρίας εναλίων αρχαιοτήτων, με ημερήσιο τελος 1.200 ευρω.

Το ναυάγιο του Βρετανικού είναι κηρυγμένο μνημείο πόλεμου, ενώ παραμένουν αδιευκρίνιστες οι συνθήκες βύθισής του.

Σημ. "Αδιευκρίνιστες οι συνθήκες βύθισης του" ??? :confused:

Πηγή : ΣΚΑΙ.gr

[Orestis]

Φως στο ναυάγιο του «Βρετανικού» αναμένεται να δώσει η υποθαλάσσια έρευνα που ξεκινά στις 15 Μαίου και θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, το National Geographic ανοικτά της Κέας, ύστερα από έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.

Στην έρευνα θα λάβουν μέρος ένα ωκεανογραφικό σκάφος, ένα βαθυσκάφος, τηλεκατευθυνόμενες κάμερες και ηχοβολιστικά μηχανήματα, είκοσι δύτες, επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Νόττιγχαμ, αλλά και εκπρόσωποι της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων.

Εκτός από την έρευνα θα πραγματοποιηθεί και κινηματογράφηση στο εξωτερικό και το εσωτερικό του σκάφους, το μήκος του οποίου είναι 260 μέτρα και το βάρος του 58.500 τόνων.

Το σχετικό ντοκιμαντέρ για το «αδελφό» σκάφος του Τιτανικού προβλέπεται να προβληθεί σε 140 εκατομμύρια δέκτες σ' όλο τον κόσμο.

Το ΚΑΣ έδωσε τη συγκατάθεσή του για την κινηματογράφηση έναντι δικαιωμάτων 1.200 ευρώ την ημέρα υπό δύο όρους: οι ερευνητές, κάτοχοι προηγμένης τεχνολογίας την οποία δεν διαθέτει η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, θα υποβάλουν όλο το υλικό (φωτογραφίες, ταινίες, ευρήματα και πορίσματα της έρευνας) και στην ελληνική πλευρά και φυσικά ότι θα εφαρμόσουν όλα τα μέτρα για την προστασία του ναυαγίου και του βυθού.

theseanation.gr

[ΝΗΡΕΑΣ]

Σήμερα το μεσημέρι είχαμε και ένα ατύχημα με ένα δύτη. Πραγματικά παράξενο για έμπειρους δύτες επαγγελματικών συνεργείων.

Περαστικά νάναι του ανθρώπου...

Στο νοσοκομείο μέλος του καταδυτικού συνεργείου του National Geographic

Χωρίς τις αισθήσεις μεταφέρθηκε στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, ο 37χρονος Βρετανός υπήκοος Κάρλς Σπένσερ, ο οποίος ως μέλος του καταδυτικού συνεργείου του NATIONAL GEOGRAPHIC, πραγματοποιούσε καταδύσεις στο στενό της Κέας, βιντεοσκοπώντας το ναυάγιο του ατμόπλοιου «ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ» που βυθίστηκε στις 21/11/1916 κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου,στο Αιγαίο.

Σύμφωνα με το ΥΕΝΑΝΠ, ο 37χρονος Βρετανός, που επέβαινε μαζί με άλλους συναδέλφους του στο με σημαία Παναμά ερευνητικό σκάφος C.D.T FOR CAULT, παρουσίασε μετά τη σημερινή κατάδυση του τα συμπτώματα της νόσου των δυτών.

Έτσι ο πλοίαρχος του ερευνητικού σκάφους που από 19 Μαΐου μέχρι και 31 Μαΐου 2009 είχε άδεια για βιντεοσκοπήσεις στο ναυάγιο, ειδοποίησε το ΥΕΝΑΝΠ, και ο 37χρονος παρελήφθη από ελικόπτερο Σούπερ Πούμα που στις 16.15 προσγειώθηκε στο στρατόπεδο Σακέτα, όπου ασθενοφόρο μετέφερε τον 37χρονο στο Ν.Ν.Α.

ΑΠΕ

[ΝΗΡΕΑΣ]

Δεν τα κατάφερε τελικά ο άνθρωπος...

ΑΠΕ 24/05/2009 20:18

Πειραιάς -Πέθανε ο εικονολήπτης του National Geographic που χτυπήθηκε από την νόσο των δυτών

[Nick the Greek]

Ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ του είδους που έχω δεί, και η διήγηση και η έρευνα αλλά και τα γραφικά απλά τα σπάνε, αισθάνεσαι πως είσαι επάνω στο ντέκ του Βρετανικού. Respect στο Mike Brady και την Oceanliner Designs: