Finncanopus (IMO 9902421)

[gtogias]

Σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις της εταιρείας (εδώ), το πλοίο φόρτωσε οχήματα, φορτηγά, μπετονιέρες κλπ, στην Κίνα ερχόμενο προς Ευρώπη. Φωτογραφίες εδώ.

[Diagoras]

Ήταν λαϊκή απαίτηση, έγινε πράξη. Έδεσε στο Djen Djen.

[proud_ionian]

Έφτασε στο τροπικό Naantali, συνοδευόμενο από το αδερφό Finnsirius

[proud_ionian]

1 minute ago, proud_ionian said:

Mε την παραλαβή και ένταξη στον στόλο του Finncanopus, ολοκληρώνεται το, ύψους μισού δις, επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρίας.

 

Στην ίδια ανακοίνωση, διαβάζουμε τα χαρακτηριστικά του πλοίου

Quote

Ship particulars, Finncanopus

Type of vessel: freight-passenger / Ro-pax
Ice class: 1 A Super
Length, overall: 235.6 m
Breadth, moulded: 33.3 m
Gross tonnage: 65,692
Deadweight: ~11,900
Lane metres: 5,200
Design speed: 16.3 / 21.0 knots
Engine output: 4 x 7,200 kW
Flag: Finland
Passengers: 1,100
Passenger cabins: 323
Route: Finland–Åland Islands–Sweden (Naantali–Långnäs–Kapellskär)

Emission reduction technology

Air lubrication
Battery pack
Exhaust gas abatement
Onshore power
Auto-mooring
Waste heat recovery
Ballast water treatment

 

[Diagoras]

Guest εμφάνιση στη Στοκχόλμη σήμερα. Έδεσε στο ντόκο που δένουν τα πλοία της Viking Line.

[Diagoras]

Χθες 16/02 πραγματοποίησε το πρώτο του δρομολόγιο στη γραμμή Kapellskar-Langnas-Naantali. Το βλέπουμε εδώ στη μεσημεριανή συνάντησή του με το αδερφό Finnsirius στο Langnas.

[Nick the Greek]

Όπως έλεγαν και στην ταινία «Ο Νονός», κάποια στιγμή σου γίνεται μια πρόταση στην οποία δεν μπορείς να πείς όχι. Φινλανδία το χειμώνα, πάγοι, κρύο, γραμμή στην οποία δεν έχεις ξαναταξιδέψει, μέρη που δεν έχεις ξαναδεί, πλοία και μάλιστα καινούρια στα οποία δεν έχεις ξαναμπεί, και κυρίως η ευκαιρία για ένα επιμηκυμένο Σαββατοκύριακο μακριά από τη δουλειά. Κάπως έτσι λοιπόν μπήκα στο σιδερένιο πουλί της KLM με προορισμό τη Στοκχόλμη. Ενοικίαση αυτοκινήτου και βούρ για το Kapellskar. Εδώ θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι από την εταιρεία στην οποία νοικιάσαμε, μας παραχωρήθηκε ένα υβριδικό μάρκας Lynk & Co. Πρόκειται για σύμπραξη της Volvo με κινέζικη εταιρεία μεν, το αυτοκίνητο κάθε άλλο παρά Κινεζιά ήταν, δε. Αρκετά καλό στο δρόμο, στιβαρό, με όλα τα σύγχρονα κομφόρ και gadgets. Και το κυριότερο πολύ φτηνότερο από παραδοσιακές αμερικανικές και ευρωπαικές μάρκες. Οι Κινέζοι έρχονται με καλή ποιότητα, και στα αυτοκίνητα.

 

 

Πράξη πρώτη λοιπόν, ένα ημερήσιο πέρασμα με το νεότευκτο Finncanopus από το Kapellskar της Σουηδίας για το Naantali της Φινλανδίας. Το Kapellskar είναι ένα πολύ μικρό λιμανάκι που βρίσκεται καμιά ώρα βορειοανατολικά της Στοκχόλμης. Για ένα πλοίο που πηγαίνει στο νοτιοανατολικό κομμάτι του κόλπου της Βοθνίας, γλιτώνει περίπου 3-4 πλεύσιμες ώρες μέσα στο fjord της Στοκχόλμης, οπότε για φορτηγά αλλά και επιβάτες με αυτοκίνητα είναι μια πολύ καλή εναλλακτική επιλογή. Από την άλλη επιβάτες χωρίς αυτοκίνητο αλλά και άνθρωποι που θέλουν να κάνουν μίνι κρουαζιέρα προτιμούν την ίδια τη Στοκχόλμη όπου η Viking Line και η Tallink αναχωρούν για το Turku. Με άλλα λόγια η Finnlines προσφέρει μια υπηρεσία λίγο ως πολύ όπως αυτήν που βλέπουμε στην Αδριατική, απευθυνόμενη κυρίως σε μεταφορικές και επιβάτες με αυτοκίνητο, ενώ οι άλλες 2 εταιρείες αν και δέχονται φορτηγά και ΙΧ αυτοκίνητα, προσφέρουν το mini cruise concept σαν κύρια ατραξιόν.

 

H Finnlines λοιπόν προσφέρει πρωινές(1045) αλλά και βραδυνές(2145) αναχωρήσεις σε κάθε κατεύθυνση με τα 2 νεότευκτα του Jinling. Εμείς προτιμήσαμε μια ημερήσια αναχώρηση έτσι ώστε και να χαρούμε τη διαδρομή που είναι πανέμορφη, αλλά και για να έχουμε περισσότερο χρόνο επί του πλοίου σε σύγκριση με το βραδυνό πέρασμα όπου οι πιθανότητες είναι πως θα την πέφταμε για ύπνο σχετικά σύντομα.  Το αυτοκίνητο σταματάει στο booth της εταιρείας, γίνεται το check in, παραλαμβάνει κανείς την κάρτα επιβίβασης σε μέγεθος πιστωτικής αλλά και το κλειδί της καμπίνας, επίσης σε μορφή κάρτας. Αυτά και προχωράμε πρός το επάνω γκαράζ του πλοίου, υπάρχουν προφανώς οι σχετικές υποδομές ακόμη και στη μέση του πουθενά. Όπως βλέπετε και στο βίντεο, το πλοίο είναι άδειο σχεδόν. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι πέρασμα Κυριακής πρωί οπότε και η επιβατική αλλά και η κίνηση φορτίων είναι ελάχιστη. Ακόμη καλύτερα λέω εγώ, όλο το μαγαζί για πάρτη μας. Αξιοσημείωτο στο γκαράζ η ύπαρξη τριών διαφορετικών σημείων και κλιμακοστασίων/ανελκυστήρων πρόσβασης πρός το γκαράζ του πλοίου έτσι ώστε να μην συνωστίζεται ο κόσμος.

 

Η παρουσίαση και κριτική των εσωτερικών χώρων του πλοίου θα επικεντρωθεί στο ντέκ 11, αυτό μαζί με το 12 είναι τα καταστρώματα στα οποία βρίσκονται συγκεντρωμένοι όλοι οι χώροι που ένας επιβάτης περνά το χρόνο του επάνω σε ένα πλοίο, πέραν των καμπινών φυσικά. Μια που είμαστε στο καταχείμωνο βέβαια, το ντέκ 12 ήταν σχεδόν ολόκληρωτικά κλειστό, κι αυτό γιατί περιλαμβάνει στο πρυμνιό του κομμάτι τους μεγαλύτερους σε εμβαδό εξωτερικούς χώρους, όπως και το εξωτερικό μπάρ. Σε συνθήκες χειμερινής Σκανδιναβίας όμως αυτά είναι αχρείαστα το χειμώνα, μετά βίας βγαίνει κανείς στον εξωτερικό χώρο για τσιγάρο λόγω του κρύου. Και 2 παλαβοί για φωτογραφίες και μετά καρφί μέσα στα σαλόνια για να ξαναρχίσει η κυκλοφορία του αίματος στις φλέβες μας. Στο πλωριό μέρος του ντέκ 12 με πανοραμική θέα πάνω από την πλώρη υπάρχει το λεγόμενο Stellar Lounge που είναι η αντίστοιχη διακεκριμένη/business θέση. Εδώ έχουμε στην ουσία μια αντιγραφή του concept της Stena Line με τη διακεκριμένη της θέση από την οποία έχουμε πάρει γεύση στο Stena Superfast VIII αλλά και στο Stena Nordica. Ομολογώ πως μόλις είδα την είσοδο στον χώρο αυτόν έβαλα τα γέλια διότι βλέποντας τις αυτόματες πόρτες οι οποίες ανοίγουν με κάρτα, θυμήθηκα τους δικούς μας με τον ταλαίπωρο καμαρώτο να κοιτάει κάθε φορά το εισιτήριό σου.

 

Όπως βλέπετε στην είσοδο υπάρχουν lockers για τα υπάρχοντα των επιβατών ενώ η διακόσμηση είναι αρκετά πιο επιτηδευμένη από το υπόλοιπο πλοίο, ίσως και λιγάκι κίτς. Η είσοδος στο σαλόνι αυτό περιλαμβάνει δωρεάν αναψυκτικά και διάφορα άλλα snacks. Πρόθεσή μας ήταν στο ένα εκ των δύο περασμάτων που κάναμε να δοκιμάσουμε το σαλόνι αυτό, δεν ταξιδεύεις και κάθε μέρα εκεί. Από την άλλη όμως, το premium που πληρώνει κανείς για να αποκτήσει πρόσβαση στον χώρο αυτό, είναι EUR 45. Πρός χάριν σύγκρισης να πω ότι η Stena Line χρεώνει 20-25 ευρώ για το αντίστοιχο ενώ το ατομικό μου εισιτήριο κόστιζε EUR 30 πήγαιν-έλα. Η δίκλινη εξωτερική καμπίνα σε ημερήσιο πέρασμα ήταν EUR 20 επιπλέον. Με άλλα λόγια στο δικό μας βιβλίο, EUR 45 γι αυτή την υπηρεσία ήταν υπερβολικά, ειδικά σε ένα χειμωνιάτικο δρομολόγιο σαν αυτό με ελάχιστους επιβάτες. Και δεν είμαστε νομίζω οι μόνοι που σκεφτήκαμε έτσι, γενικά απ΄ ότι λένε και οι Σουηδοί ο συγκεκριμένος χώρος δεν φαίνεται να έχει και πολλούς fans. Δίπλα στο Stellar Lounge υπάρχει και το a la carte εστιατόριο του πλοίου που λέγεται Micke’s Wine and Dine. Ούτε αυτό τιμήσαμε μετά από προτροπή Σουηδών συναρρώστων οι οποίοι μας διαβεβαίωσαν πως οι υπόλοιπες επιλογές εστίασης επί του πλοίου είναι εξίσου ποιοτικές πλήν όμως πολύ λιγότερο ακριβές. Ο άλλος χώρος που υπάρχει στο ντέκ 12 είναι ο εξωτερικός χώρος για καπνίζοντες που βλέπετε εδώ.  

 

Οι υπόλοιποι εξωτερικοί χώροι του πλοίου είναι πρός τα πρύμα. Στο ντέκ 9 υπάρχει αυτός ο χώρος πίσω από τις καμπίνες, που περιλαμβάνει και αυτήν εδώ την κατασκευή για να κάνουν πιπί τα κατοικίδια. Στο ντέκ 10 πρύμα υπάρχει ξεχωριστός χώρος για τους επαγγελματίες οδηγούς που καταλήγει πρύμα σε αυτό το κατάστρωμα. Ενώ στο ντέκ 11 πρύμα και εξωτερικά καταλήγουν όλοι οι κοινόχρηστοι χώρου του ιδίου ντέκ. Μια γενική άποψη αυτού του χώρου εδώ, οι πλαινοί αλουέδες εδώ, ενώ έχουν προσπαθήσει να προσθέσουν έναν αέρα διακοπών με εξοπλισμό όπως αυτόν ή αυτόν. Παίζει δε και easy listening μουσική, και αγγλόφωνη και φινλανδέζικη καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Από αυτό το σημείο έχει κανείς θέα και στο εξωτερικό γκαράζ αλλά και στο μεγαλόπρεπο φουγάρο του Finncanopus.

 

Με άλλα λόγια η ζωή του πλοίου τουλάχιστον κατά τους χειμερινούς μήνες συγκεντρώνεται στο εσωτερικό του ντέκ 11. Αυτό το ντέκ στο πρυμνιό του κομμάτι καταλαμβάνεται από το Barrel Bay Bar & Tapas. Γενικά ένας πάρα πολύ όμορφος και ζεστός χώρος, πιστεύω φτιαγμένος να θυμίζει πως βρίσκεσαι κάπου σε μια καλύβα στο βουνό και μαζεύεσαι γύρω από το τζάκι με την παρέα σου. Και μάλιστα ακριβώς αυτό έχουν κάνει και στο συγκεκριμένο σημείο, με τη ρέπλικα του τζακιού. Όλος ο χώρος αυτός έχει πολλά χωρίσματα και ξεχωριστές γωνιές έτσι ώστε να δημιουργήσει την αίσθηση της ιδιωτικότητας. Δεσπόζει η κεντρική οθόνη στην οποία σε κάποιες στιγμές προβάλλονταν και βίντεο με μουσική, θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα ρεσιτάλ πιάνου που παίχτηκε. Σε αυτόν το χώρο περάσαμε με το καφεδάκι μας το πρώτο κομμάτι του ταξιδιού, ιδιαίτερα ευχάριστα και με ανεμπόδιστη θέα πρός τα έξω. Γενικά αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του πλοίου, εξαιρετικά ευήλιο, το πλημμυρίζει φυσικό φώς ακόμη και το χειμώνα. Παραθέτω κάμποσες φωτογραφίες του χώρου αυτού για να τις επεξεργαστείτε, για να έχετε και μια γενικότερη άποψη του χώρου ιδού και το deck plan.

 

Τα σχόλια που έκανα περί ευήλιου πλοίου επεκτείνονται και στο χώρο που υπάρχει εκατέρωθεν του μεγάλου καταστήματος αφορολογήτων ειδών που βρίσκεται στο κέντρο και στο μέσον του πλοίου. Πρίν πάμε σε αυτό ας δούμε αυτόν το χώρο και δεξιά αλλά και αριστερά. Τραπέζια και καναπέδες με θέα θάλασσα διαμέσω τεράστιων παραθύρων. Για τα ημερήσια δρομολόγια είναι απλά εκπληκτικό. Στο κομμάτι αυτό μάλιστα δεν παίζει και μουσική, οπότε είναι ένα από τα πιο ήσυχα επί του πλοίου. Παραθέτω και εδώ κάμποσες φωτογραφίες, είναι οι τιτλοφορούμενες “midship lounge”. Εδώ βρίσκεται και η είσοδος του καταστήματος αφορολογήτων ειδών, προφανώς με αρκετή ποικιλία σε οινοπνευματώδη όπως επίσης και σε ρούχα αλλά και καλλυντικά. Μπορείτε επίσης να βρείτε και μοντελάκι πολύ καλής ποιότητας με το Finncanopus, εγώ τουλάχιστον το τίμησα. Ανάμεσα στο κατάστημα και την πρύμη υπάρχει επίσης η γωνία Grab & Sail όπου μπορεί να αγοράσει κανείς κάποιο σνάκ, ενώ υπάρχουν επίσης γωνία με ηλεκτρονικά, game room και σημείο με φρουτάκια. Και παιδότοπος υπάρχει προφανώς, τον βλέπουμε εδώ. Πλώρα και αριστερά υπάρχει και χώρος με lockers για τους επιβάτες αλλά και ένα σημείο σαν καζίνο.

 

Το πλωριό κομμάτι του ντέκ 11 περιλαμβάνει τις άλλες δύο επιλογές εστίασης του Finncanopus. Στο αριστερό κομμάτι είναι το self service του πλοίου που ονομάζεται Cargo Buffet. Είναι ανοιχτό συγκεκριμένες ώρες και μόνο για να κάτσει κανείς να φάει, κομμάτι του δε έχει και θέα στην πλώρη, εισέρχεται δε κανείς μόνο με κάρτα όπου έχει προπληρώσει το φαγητό, πάρτε και μια γεύση από το μενού. Εδώ βρισκόμαστε ένα ντέκ επάνω από τη γέφυρα του πλοίου. Στην δεξιά πλευρά βρίσκεται το Fisherman’s Bistro. Είναι ένας συνδυασμός bar που σερβίρει και κρύα πιάτα τα οποία παίρνεις, πληρώνεις και πας στη θέση σου, ενώ υπάρχει και η πιο «της ώρας» επιλογή όπου κανείς παραγγέλνει και πληρώνει μέσω των μηχανημάτων που υπάρχουν στον χώρο αυτό. Κατόπιν παίρνεις μαχαιροπήρουνα, χαρτοπετσέτες, ποτά και κάθεσαι, αναμένοντας να ετοιμαστεί το φαγητό σου. Στη δική μας περίπτωση και με πολύ λίγους επιβάτες επί του πλοίου, μας σέρβιραν στο τραπέζι μας. Υπάρχει ξεχωριστός χώρος για οικογένειες με μικρά παιδιά και ξεχωριστός χώρος για επιβάτες που έχουν μαζί τους κατοικίδιο. Ο διάκοσμος είναι ευχάριστος και καθόλου μονότονος, τα δε τραπέζια κατάπλωρα είναι πραγματικά απόλαυση. Από άποψη φαγητού, ήταν πάρα πολύ καλής ποιότητας, με εντυπωσίασε θετικά, ιδού και οι επιλογές. Από τιμές, ε, η Σκανδιναβία και ειδικότερα η Φινλανδία είναι ακριβή. Ένα φιλέτο κρέας με πατάτες, μια μερίδα fish and chips, μια παραδοσιακή cola και μια μπύρα, ήταν γύρω στα 55 ευρώ αν θυμάμαι καλά. Σκεφτείτε πόσο θα έκανε το a la carte. Πάντως όπως προείπα η ποιότητα ήταν εκεί που έπρεπε να είναι οπότε δεν φύγαμε δυσαρεστημένοι. Εκεί περάσαμε το δεύτερο κομμάτι του ταξιδιού, χαζεύοντας το πλοίο να σπάει τους πάγους και να ελίσσεται ανάμεσα στα νησιά του Φινλανδέζικου αρχιπελάγους, ακολουθώντας το Viking Grace. Παραθέτω και εδώ κάμποσες εσωτερικές φωτογραφίες. Παρεμπιπτόντως και μια φωτογραφία από δίκλινη εξωτερική καμπίνα, σχετικά ευρύχωρη. Κλειδιά για τις καμπίνες οι επαγγελματίες οδηγοί παραλαμβάνουν και από ειδικά μηχανήματα.

 

Η ταξιδιωτική εμπειρία γενικά ήταν πάρα πολύ όμορφη. Το πλοίο χρειάζεται κανένα 45λεπτο για να καθαρίσει από το Σουηδικό αρχιπέλαγος, μετά έχει άλλες 2.5 ώρες σε ανοιχτή θάλασσα και για το υπόλοιπο της διαδρομής 8.5 ωρών κάνει σλάλομ ανάμεσα στα νησάκια και τις βραχονησίδες του Φινλανδέζικου αρχιπελάγους με ταχύτητα ανάμεσα στα 15 και 16 μίλια. Το πόσα πολλά νησάκια υπάρχουν και πόσο κοντά περνάει το πλοίο, πρέπει κανείς να το δεί από κοντά για να το πιστέψει. Ειδικά το συγκεκριμένο ταξίδι ήταν απίθανο γιατί μέσα στο καταχείμωνο βρήκαμε 2 ημέρες πλήρους λιακάδας ενώ υπήρχε αρκετή ποσότητα πάγου στα φινλανδέζικα νερά. Είναι χαρακτηριστικό το ελαφρύ κούνημα που κάνει το πλοίο όταν αυτό βρίσκει στον πλού του κάποια ικανή ποσότητα πάγου που πρέπει να σπάσει για να προχωρήσει. Με άλλα λόγια, μιλήσαμε με το Θεό. Περίπου στο μέσον της διαδρομής, το πλοίο κάνει μια ολογόλεπτη στάση σε μια προβλήτα στη μέση του πουθενά που λέγεται Langnas. Το συγκεκριμένο μέρος είναι κομμάτι των Aland Islands, μιας συστάδας νησιών που έχουν ένα ειδικό καθεστώς, πολιτικό και φορολογικό. Πιάνοντας λοιπόν σε ένα από αυτά, η Finnlines αποκτά το δικαίωμα να κάνει πωλήσεις αφορολογήτων ειδών επί του πλοίου. Το ίδιο κάνει και η Viking Line και η Tallink αλλά αντί για το Langnas οι προσεγγίσεις αυτές γίνονται στο Mariehamn. Η κατάληξη του ταξιδιού είναι το Naantali, ένα λιμάνι καμιά 10αριά χιλιόμετρα πιο βόρεια από την μεγάλη πόλη του Turku. Είναι κάτι αντίστοιχο του Ελευσίνα – Πειραιάς από άποψη χωροταξίας και απόστασης μεταξύ τους.

 

Όσον αφορά το πλοίο, πολύ απλά δεν είναι Grimaldi, είναι Finnlines. Ξέρετε πως το προιόν που προσφέρει ο Grimaldi στον επιβάτη δεν το έχω καθόλου σε εκτίμηση, με τα δυό συγκεκριμένα πλοία όμως βγάλτε από το μυαλό σας αυτό που ξέρετε από τη Μεσόγειο. Τα πλοία φαίνονται πολύ προσεγμένα, καλά υλικά, ωραία διακόσμηση, γευστικότατο φαγητό, μοκέτες αντί για laminate, ευγενικό πλήρωμα(Φινλανδοί αυτοί που είδα εγώ) γενικά προσφέρουν μια πολύ καλή υπηρεσία που σου αφήνει μια γλυκύτατη γεύση. Αξίζει να αναφέρω επίσης πως ενώ είχα κάνει κράτηση σαν πεζός, συνταξίδευα με το αυτοκίνητο που είπαμε παραπάνω. Οι υπάλληλοι της Finnlines και στη Σουηδία αλλά και στην επιστροφή από τη Φινλανδία, με πήραν τηλέφωνο για να ρωτήσουν με ποιόν τρόπο θα φτάσω στο λιμάνι έτσι ώστε προφανώς να κανονίσουν και λεωφορειάκι για να με ανεβάσει στο πλοίο, ίσως να ήμουν και ο μοναδικός πεζός επιβάτης. Μου έκανε τρομερή εντύπωση. Τα συγκεκριμένα πλοία έχουν χωρητικότητα 1,148 επιβατών σε 323 καμπίνες, δεν είναι φτιαγμένα για σαρδελοποίηση. Η χωρητικότητά τους είναι 300 νταλίκες και 200 ΙΧ αυτοκίνητα. Όσοι έχετε τη διάθεση και τη δυνατότητα να κάνετε κάποιο τέτοιο ταξίδι, ακόμη και με μη καραβολατρική παρέα μπορείτε να περάσετε 1-2 μέρες στη Στοκχόλμη και να τις συνδυάσετε με ένα ταξίδι με τα πλοία σύν 1-2 μέρες ακόμη στο Ελσίνκι ή κάπου αλλού. Δεν θα χάσετε.

 

ΥΓ: Και μερικές φωτογραφίες από το Finncanopus ενώ το συναντήσαμε την επόμενη μέρα επάνω από το Finnsirius. Δυστυχώς πέράσαμε στη λάθος πλευρά όσον αφορά τον ήλιο αλλά θεωρώ πως το αποτέλεσμα δεν είναι και άσχημο. Τα πλοία είναι μεν μεγάλα(235.6 μέτρα μήκος και 33.3 πλάτος) αλλά οι αναλογίες τους είναι σχετικά αρμονικές και δεν σου δίνουν την χονδροειδή εντύπωση που αποκομίζεις βλέποντας επί παραδείγματι τα αδέλφια Pride of Rotterdam/Pride of Hull της P&O. Σχεδιαστικά, και εξωτερικά αλλά και εσωτερικά θυμίζουν αρκετά πιστεύω τα αδελφά Stena Britannica/Stena Hollandica της γραμμής Rotterdam – Harwich.

 

Πάμε να δούμε και το βίντεο με την είσοδο και έξοδο από το γκαράζ: