Nick the Greek
-
Posts
30,328 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Forums
Events
Gallery
Posts posted by Nick the Greek
-
-
All rise, for her Majesty the Queen..
Ε ναί λοιπόν, Queen Mary. Από τον Μακρύγιαλο Καλιφόρνιας(Long Beach) στις οθόνες σας μέσω του Shipfriends. Εδώ και περίπου 20 χρόνια ήταν για μένα το καραβολατρικό Final Frontier και ένα όνειρο ζωής να καταφέρω να το επισκεφθώ, αισθάνομαι τελικά ιδιαίτερα ευτυχισμένος που έγινε πραγματικότητα και ελπίζω το μίνι αφιέρωμα των επόμενων παραγράφων να κατορθώσει να μεταφέρει ένα κομμάτι αυτής της εμπειρίας και σε σας.
Το Queen Mary είναι χωρίς υπερβολή και τηρουμένων των αναλογιών για το Long Beach ότι και το Κολοσσαίο για τη Ρώμη ή το Big Ben για το Λονδίνο, ένα σημείο αναφοράς, ένα μνημείο που ξεχωρίζει μέσα στην πόλη και περιλαμβάνεται σε περίοπτη θέση σε όλους τους τουριστικούς οδηγούς για την California. Το Long Beach είναι απλά ένα προάστειο του Los Angeles περίπου μισή ώρα από το κέντρο από τον αυτοκινητόδρομο πρός το Νότο και πέρα από ένα όμορφο κομμάτι που βλέπει στη θάλασσα -κάτι που δεν είναι εντυπωσιακό ή ασυνήθιστο στην California, δεν έχει κάτι άλλο αξιοπρόσεκτο εκτός από το Queen Mary. Η σημασία του πλοίου για τον τόπο φαίνεται από το γεγονός και μόνο ότι έχει δικές του πινακίδες και έξοδο στον αυτοκινητόδρομο που σε οδηγούν απευθείας εκεί. Ο Δήμος του Long Beach έχει παραχωρήσει μια αποκλειστική προβλήτα απέναντι από τη marina όπου και το πλοίο είναι πλαγιοδετημένο ή μάλλον τσιμεντωμένο και περικλειόμενο από πέτρινο κυματοθραύστη. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί το πλοίο δεν έχει πια μηχανές. Ηλεκτρικό ρεύμα, παροχή νερού, αποχέτευση, έρχονται όλα από τη στεριά και προφανώς οι παροχές για όλα αυτά πρέπει να είναι σταθερές οπότε το πλοίο δεν πρέπει να κινείται λόγω κύματος ή αέρα. Το γιατί αυτό είναι απαραίτητο θα το δούμε λίγο παρακάτω, πρός το παρόν και σταθμεύοντας το αυτοκίνητο στο άνετο φυλασσόμενο parking που υπάρχει έξω από το πλοίο φτάνουμε στην είσοδο όπου το logo του πλοίου μας προιδεάζει πως δεν είναι απλά ένα πλοίο-αξιοθέατο. Αξίζει να δούμε μια γενική άποψη της εισόδου, όπως βλέπετε υπάρχει στη στεριά ένα είδος πύργου που στεγάζει τους ανελκυστήρες που σε ανεβάζουν στα διάφορα επίπεδα. Εκεί βρίσκεται και το lobby του ξενοδοχείου όπου στεγάζεται η διαχείρηση των αποσκευών και οι υπαλληλοι του parking.
Queen Mary: Το Πλοίο
Πολλές φορές ακούμε ή βλέπουμε γραμμένη την έκφραση 'ιστορικό πλοίο'. Νομίζω πως τις περισσότερες φορές η λέξη 'ιστορικό' αντικατοπτρίζει αυτό που αισθανόμαστε προσωπικά και δεν αποτελεί κοινή παραδοχή όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές με ελληνικά φέρρυ κάποιας ηλικίας. Στην περίπτωση του Queen Mary τολμώ να πω ότι αντικειμενικά είναι ένα από τα ελάχιστα πλοία εν ζωή που έχει αδιαμφισβήτητα διαδραματίσει ιστορικό και πρωτεύοντα ρόλο σε γεγονότα όπως ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, πέρα από το ότι έχει σημαδέψει μια ολόκληρη εποχή με την παρουσία του στη γραμμή της Νέας Υόρκης. Είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο μόνο η έκφραση 'σόκ και δέος' μπορεί να περιγράψει τι νοιώθει κανείς κάνοντας το πρώτο του βήμα πάνω στο πλοίο, μεταφέρεσαι σε διάστημα δευτερολέπτων σε μια άλλη εποχή και σε πιάνει ρίγος αναλογιζόμενος πως έχει φτιαχτεί πρίν 75 ολόκληρα χρόνια(τότε που ο Μητσοτάκης ήταν ακόμα 105 ετών δηλαδή
) και είναι ζωντανός μάρτυρας μιας ολόκληρης εποχής. Αυτά βέβαια με το μάτι του καραβολάτρη και του ανθρώπου που τον ενδιαφέρει η ιστορία. Έχει ενδιαφέρον όμως και η άποψη κοπέλας της παρέας που δεν έχει καμιά σχέση με το άθλημα. Για εκείνην ήταν όντως εντυπωσιακό θέαμα/εμπειρία άσχετα αν στο ξενοδοχιακό κομμάτι προτιμά πιο σύγχρονα πράγματα, το ακόμα πιο αξιοσημείωτο ήταν όμως πως η αίσθησή της ήταν σαν να ανέβηκε στον Τιτανικό. Λογικό φυσικά για κάποιον άσχετο με το θέμα να είναι το ίδιο περίπου με τον Τιτανικό, το συμπέρασμα είναι πως είτε για καραβολάτρες, είτε για μη καραβολάτρες, είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία το να το επισκεφθεί κανείς.
Αν πατήσει κανείς το τελευταίο κουμπί στον ανελκυστήρα, θα βρεθεί στο επενδεδυμένο με ξύλο promenade deck το οποίο είναι καλυμμένο περιστροφικά με παράθυρα και θα αντικρύσει την καμπάνα του πλοίου και άλλες πλακέτες σχετικά με το πλοίο. Είναι το ντέκ στο οποίο βρίσκονται εκτός από το Promenade restaurant και όλα τα καταστήματα, το γραφείο των ξεναγήσεων αλλά και αίθουσες συνεδριάσεων, παρουσιάσεων και συνεστιάσεων, όπως και το εσωτερικό παρεκκλήσιο για γάμους. Μια ματιά αριστερά και άλλη μια δεξιά ελπίζω να σας δίνουν μια γεύση του πόσο εντυπωσιακό και καλοδιατηρημένο είναι το πλοίο. Εννοείται πως κάθε χώρος του έχει υποστεί την μεγαλύτερη δυνατή εμπορική εκμετάλλευση, πάντα με σεβασμό πρός το χαρακτήρα του πλοίου και χωρίς πολλές αμερικανιές, χαρακτηριστική η άποψη του κεντρικού χώρου που διατηρεί τον κλασσικό του χαρακτήρα. Άλλα σχετικά παραδείγματα ο χώρος αναμονής στη reception, το κλιμακοστάσιο, και ένα άλλο καθιστικό στο χώρο των καμπινών. Πρίν βγούμε πρός τα έξω και πρός τα πλώρα, υπάρχει ένα κομμάτι με εκθέματα για την ιστορία του πλοίου και την προσφορά του στους Συμμάχους κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Να σημειώσω εδώ πως δεν έκανα την οργανωμένη ξενάγηση του πλοίου αλλά περιπλανήθηκα χωρίς ξεναγό, ίσως στην οργανωμένη ξενάγηση να βλέπει κανείς παραπάνω πράγματα.
Βγαίνοντας πρός τα έξω στο αμέσως παραπάνω ντέκ δεν μπορεί παρά να αρχίσει να φαντάζεται την αίσθηση του πλοίου να ταχυπλοεί τον Βόρειο Ατλαντικό και τον άνεμο να σαρώνει τα τεράστια ανοιχτά του καταστρώματα. Εδώ βρισκόμαστε πρύμα και αριστερά και κοιττάμε μπροστά, εδώ κοιτάμε στο πλάι την άπλα της πρύμης ενώ σε αυτό το σημείο είμαστε στα δεξιά του πλοίου και κοιτάμε πίσω αλλά και εμπρός. Τα πρυμνιά καταστρώματα εδώ φαίνονται ακόμα καλύτερα. Προσβάσιμη είναι και η κλασσική γέφυρα του πλοίου που βρίσκεται στην αρχική της κατάσταση, πολύ εντυπωσιακό και το φτερό της γέφυρας απ' όπου έχει κανείς μια εκπληκτική θέα της πλώρης. Κάτω από τη γέφυρα μπορεί κανείς να ρίξει μια ματιά στο υπνοδωμάτιο και το καθιστικό του Πλοιάρχου. Δυστυχώς τα original φουγάρα του πλοίου βρέθηκαν σε μη οικονομικά επισκευάσιμη κατάσταση όταν το πλοίο μετασκευάστηκε και έχουν αντικατασταθεί από ψεύτικα όπως βλέπουμε, όμως νομίζω πως το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και πρέπει κανείς να το γνωρίζει για να το προσέξει. Για το τέλος μια ημερήσια και μια νυχτερινή άποψη του καθρέφτη του πλοίου, απλά δέος. Δε νομίζω πως πρέπει εγώ να κάνω κανένα παραπάνω σχόλιο, η εικόνα μιλάει μόνη της.
Queen Mary: Το Ξενοδοχείο και Event Centre
Όπως έχω πει στο παρελθόν -και μάλλον θα λέω μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα- απαραίτητο συστατικό ενός επιτυχημένου πλάνου διατήρησης κάποιου πλοίου είναι να δύναται ρεαλιστικά το ίδιο το πλοίο να βγάζει τα έξοδά του ή τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από αυτά ώστε να μην καθίσταται μια αγελάδα που αρμέγει τα χρήματα των φορολογουμένων και όσων έχουν προσφερθεί να συνεισφέρουν εθελοντικά οικονομικά για τη συντήρησή του. Νομίζω πως δεν χρειάζεστε εμένα να σας πεί ότι στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού αυτό ισχύει παραπάνω από κάθε άλλο μέρος του κόσμου, οπότε το Queen Mary κινείται μοιραία προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ιθύνοντες του πλοίου λοιπόν έχουν φροντίσει ώστε κάμποσες από τις αίθουσές του να είναι διατίθενται σε εταιρείες, συλλόγους, ιδιώτες ή όποιον άλλον προκύψει για συνεδριάσεις, παρουσιάσεις, εκπαιδεύσεις και παρόμοιες εκδηλώσεις. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα από τα state rooms του πλοίου, εδώ και μια δεύτερη φωτογραφία, η κλασσάτη αίθουσα αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πληθώρα εκδηλώσεων ενώ καμποσες ακόμα αίθουσες κατά την επίσκεψή μου ήταν πιασμένες για τις δραστηριότητες που ανέφερα παραπάνω και δεν ήταν φυσικά δυνατόν να τις φωτογραφίσω. Πρός αυτήν την κατέυθυνση έχει μάλιστα δημιουργηθεί πρύμα και χώρος τέλεσης γάμων(I Do...) όπου και απαγχονίζονται τα ανυποψίαστα θύματα του ισχυρού κατά τα άλλα φύλου. Παράλληλα επάνω στο πλοίο υπάρχουν κάμποσοι χώροι εστίασης για όλα τα γούστα. Γευμάτισα στο Promenade Cafe, τιμαί λογικαί αλλά χωρίς κάτι το ιδιαίτερο από άποψη φαγητού. Τα καλύτερα σχόλια ακούγονται για το Sir Winston's αλλά και το Verandah Grill όμως για δείπνο είμασταν καλεσμένοι στο Beverly Hills, στου Jack του Nicholson
οπότε δεν κατέστη δυνατό να τα δοκιμάσουμε όλα. Συμπαθέστατος χώρος είναι και το Observation Bar στην πλώρη που διατηρεί σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα της εποχής όπως βλέπετε κι εδώ, με άλλα λόγια το πλοίο είναι ανοιχτό και μόνο για καφέ ή ποτό αν επιθυμεί κανείς.
Φυσικά μεγάλη πηγή εσόδων και το ξενοδοχείο που λειτουργεί σαν ένα οποιοδήποτε ξενοδοχείο της στεριάς, μόνο που προσφέρει καμπίνες πλοίου. Δύο ντέκ κάτω από το promenade deck, βρίσκεται η reception όπου κάνεις check-in και παίρνεις το καλαίσθητο κλειδί για την καμπίνα σου μέσα σε ένα όμορφο βιβλιαράκι που σε καλωσορίζει και σου δίνει διάφορες πληροφορίες για τις επιλογές εστίασης που έχεις όπως και για το τι είδους ξεναγήσεις μπορείς να πάρεις επάνω στο πλοίο. Η καμπίνα είναι διατηρημένη σε πολύ καλό επίπεδο και παραδοσιακή(εκτός από την οθόνη της τηλεόρασης) όπως βλέπετε ενώ highlight είναι το σύστημα θέρμανσης της εποχής όπως και το μπάνιο με τις 4 παροχές νερού(προσέξτε τους ρουμπινέδες πάνω από τη μπανιέρα) που αντιστοιχούν σε κρύο/ζεστό και θαλασσινό/γλυκό. Η συγκεκριμένη καμπίνα είχε κι άλλο ένα δωμάτιο με ξεχωριστό, δικό του μπάνιο που μάλλον εκείνη την εποχή προοριζόταν για την καμαριέρα του ζεύγους που ταξίδευε. Κι εδώ επαναλαμβάνω ότι η αίσθηση του να μπαίνεις και να βλέπεις όλα αυτά είναι απλά εκπληκτική. Έτσι για να βάλουμε το θέμα διαμονής πάνω στο πλοίο και στην πραγματική του βάση, το κόστος για την καμπίνα που είδατε μαζί με φόρους αλλά χωρίς πρωινό(στα αμερικανικά ξενοδοχεία ποτέ δεν περιλαμβάνεται) είναι 120 δολλάρια τη βραδιά, περίπου 90 ευρώ δηλαδή. Για τα ελληνικά δεδομένα ακριβούτσικο, για τα δεδομένα της περιοχής και σε σύγκριση με κάτι ανάλογο στη στεριά μάλλον πολύ λογική τιμή.
Αυτά συνοπτικά. Για μένα εκτός από το καραβολατρικό κομμάτι αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πως έχει στηθεί όλο αυτό το πράγμα. Επί της ουσίας έχουν διατηρήσει όχι όλο το πλοίο αλλά μόνο εκείνα τα κομμάτια που είναι οικονομικά συμφέρον να συντηρήσουν και μπορούν ταυτόχρονα να φέρουν πίσω έσοδα στο πλοίο και στην τοπική κοινότητα με το μορφή δουλειάς και οικονομικής ανάπτυξης. Το να αναπαλαιώσει κανείς όλον αυτό το γίγαντα των ωκεανών είναι απλά οικονομικά ασύμφορο. Όσο κι αν θέλουμε να βλέππουμε τα πράγματα πιο ρομαντικά, έτσι πρέπει να γίνεται, αυτό είναι το υγιές κι όχι το να συντηρείται κάτι τέτοιο από το Κράτος ή έναν μεγαλοπαράγοντα απλά και μόνο για να λέμε ότι υπάρχει. Μπορεί κανείς να φανταστεί κάτι ανάλογο να γίνεται στην Ελλάδα με ένα οποιοδήποτε ακτοπλοικό από αυτά που μας αρέσουν ή με το Hellas Liberty? Για το τελευταίο ας πούμε υπάρχει κανένα business plan όπου κάποιος έχει υπολογίσει ρεαλιστικά τα έσοδα-έξοδα και έχει στο μυαλό του και κάποια στρατηγική για το πως θα προβληθεί και θα εκμεταλλευθεί κερδοφόρα αυτό το πλοίο? Τέλος πάντων αυτό που μένει τελικά από το Queen Mary είναι μια απίστευτη αίσθηση ικανοποίησης και μια γλυκιά ευχαρίστηση πως έστω και για ένα βράδυ ταξίδεψες μαζί του, έστω και μεταφορικά. Αν κανείς το αποφασίσει το ταξίδι στα μέρη εκείνα, συνίσταται ανεπιφύλακτα, είναι μια εμπειρία ζωής.
Τέλος ευχαριστώ όσους είχαν το κουράγιο να διαβάσουν μέχρι εδώ, να δούν και να περιεργαστούν τις φωτογραφίες. Καλώς ή κακώς η πλειοψηφία των θαμώνων του Shipfriends ασχολείται μόνο με ακτοπλοικά θέματα, ορισμένοι δε αποκλειστικά και μόνο με θέματα ελληνικού ή ακόμα και εντελώς τοπικού ενδιαφέροντος. Προσωπικά πάντα μου άρεσε η μεγαλύτερη εικόνα και όσο υπάρχει η δυνατότητα να την κοιτάω, με ευχαρίστηση θα μοιράζομαι τις σκέψεις/εντυπώσεις/συναισθήματα που λέγανε και στο Δημοτικό σχολείο μαζί με σας, όλους αυτούς -λίγους ή πολλούς- που τους αρέσει να κοιτάνε την ίδια, μεγαλύτερη εικόνα.
Καλή Χρονιά σε όλους.
-
Παραμονή Πρωτοχρονιάς ξημερώνει, ο καινούριος χρόνος έρχεται καλώς ή κακώς. Και επειδή όπως γνωρίζετε είμαστε και Shipfriends international ας μην στεκόμαστε μόνο στα στενά όρια της ακτοπλοίας. Αν κάποιοι ναυτικοί μας κάνουν Πρωτοχρονιά εν πλώ από την Πάρο για Αστυπάλαια, άλλοι κάνουν σε διάφορα σημεία της υδρογείου. Θα μου επιτρέψετε λοιπόν τον εγωισμό να στείλω τις ευχές μου πρώτα απ' όλα σε εκείνους, χωρίς να σημαίνει ότι παραμελώ τους άλλους. Στον καπτά-Διαμαντή του Anangel Pride στον Περσικό, στον καπτά-Γιάννη επάνω στο Successor στη μέση του Ατλαντικού για Κολομβία, στον καπετάν-Αλέξανδρο του Stella ανατολικά από τις Μαλδίβες για Σιγκαπούρη και Κίνα, στον καπτά-Γιάννη στη ράδα του Ρόττερνταμ, στον Captain Bharaj δυτικά του Βόρνεο για Αυστραλία, στον Captain Ion που πλέει ανοιχτά της Δυτικής Αφρικής για Κανάρια, στον Captain Nayyar που ετοιμάζεται να κάνει Πρωτοχρονιά διασχίζοντας τη διακεκαυμμένη ζώνη του Κόλπου του Άντεν, όπως και σε όλους τους αξιωματικούς και πληρώματα της ποντοπόρου. Αγάντα και καλή πατρίδα κύριοι...
-
Ανατριχιαστική είδηση, ας δούμε παραπάνω λεπτομέρειες από τη Ναυτεμπορική.
Τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια θαλασσοταραχής βρήκαν δύο Έλληνες ναυτικοί του δεξαμενόπλοιου Aegean Angel της εταιρείας Arcadia shipmanagement co LTD, που έπλεε στον Ατλαντικό, 800 ναυτικά μίλια από τις Βερμούδες.Σύμφωνα με το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, νεκροί είναι ο 47χρονος πλοίαρχος και ο 33χρονος Μηχανικός Α�, ενώ σοβαρά τραυματισμένος είναι ο 34χρονος Κύπριος υποπλοίαρχος.
Σύμφωνα με επιστολή της διαχειρίστριας εταιρείας, οι ναυτικοί τραυματίστηκαν όταν, κατά τη διάρκεια επιθεώρησης του πρωραίου καταστρώματος μετά από θαλασσοταραχή, παρασύρθηκαν από κύμα.
Το πλοίο, που είχε ξεκινήσει το ταξίδι του από το Ταλίν της Εσθονίας και είχε προορισμό το λιμάνι του Χιούστον στο Τέξας, κατευθύνεται στις πλησιέστερες ακτές των Βερμούδων, ενώ όταν τις προσεγγίσει θα γίνει η αεροδιακομιδή του τραυματισμένου ναυτικού.
Το Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων ζήτησε τη συνδρομή του ΥΠ.ΕΞ., μέσω των Προξενικών Αρχών, για την παροχή κάθε αναγκαίας βοήθειας στους ναυτικούς του πλοίου, με έμφαση στην περίπτωση του τραυματισθέντα, καθώς και για την διευκόλυνση της παλιννόστησης των σορών των θανόντων.
Την οδύνη του για το χαμό των δύο ναυτικών και το σοβαρό τραυματισμό ενός Κύπριου συναδέλφου τους εξέφρασε ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, Γιάννης Διαμαντίδης, τονίζοντας πως «η ναυτική οικογένεια θρηνεί».
Ο κ. Διαμαντίδης επεσήμανε ότι «το ΥΘΥΝΑΛ από την πρώτη στιγμή προέβη σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες ώστε οι ναυτικοί μας και το πλοίο να φθάσουν το συντομότερο δυνατόν με ασφάλεια στο πλησιέστερο λιμάνι».
Καταλήγοντας εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των εκλιπόντων ναυτικών και υπογράμμισε ότι θα είναι δίπλα τους για ό,τι χρειαστούν.
Δυστυχώς είναι μια θλιβερή παράδοση πάντα κάθε χρόνο τέτοιες μέρες να συμβαίνουν διάφορα τραγικά περιστατικά.
-
Κλασσική ιστορία, το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με ναυτιλιακό/τουριστικό πράκτορα στο Κατάκολο περίπου 4-5 χρόνια πρίν.
-
Με την αγορά κάτω από τις 20 χιλιάδες δολλάρια ημερήσιο ναύλο και με το κόστος ενός νεότευκτου cape που είχε παραγγελθεί την εποχή παχέων αγελάδων να υπολογίζεται αρκετά πάνω από 30, μάλλον θα προτιμούσαν να μην τα είχαν παραλάβει, τουλάχιστον όχι αυτήν τη χρονική περίοδο. Επίσης ο συγκεκριμένος τύπος πλοίου που βγάζει αυτό το ναυπηγείο δεν είναι κι ότι το καλύτερο, τόσο σε απόδοση όσο και σε flexibility/αυτονομία.
-
Για τις διασυνδέσεις του Απόστολου Βεντούρη με τους Βορειοκορεάτες, τι ξέρουμε?
-
Αφού σε περάσω από λαικό, πατριωτικό δικαστήριο για τα αιρετικά πράγματα που γράφεις
, και με ταπεινότητα μπροστά στον άρχοντα του Ιονίου που μάλλον θα με διορθώσει αργότερα μέσα στην ημέρα, έχω την αίσθηση πως η "καινοτομία" του Ερωτόκριτου όσον αφορά το χρόνο ταξιδίου ήταν πως έκανε το Πάτρα - Ηγουμενίτσα - Κέρκυρα - Ancona σε λιγότερο από 36 ώρες που τότε ήταν το δεδομένο της γραμμής με El Greco και λοιπούς συγγενείς. Δεν ξέρω δηλαδή αν το έκανε 24 ή 28, αυτό που θυμάμαι ήταν πως η διαφήμιση της εποχής ήταν βασικά το "ταχύτερο από τα άλλα - λιγότερο από 36". -
Πάμε να δούμε κι ένα από τα πλέον άσχημα και κυτιο-ειδή φέρρυ της Μεσογείου το Monte d' Oro (ελληνιστί Όρος του Χρυσού) της SNCM. Εμένα προσωπικά μου θυμίζει μπαουλο-ντίβανο με τσιμινιέρες. Βασικά χαρακτηριστικά:
IMO: 8911516
GT: 22070
1991, ACH Construction Navale, Le Havre, yard number 280 για την SNCM και χωρίς αλλαγή ονόματος από την παράδοσή του.
Μήκος: 145 metres
Mηχανές: Wartsila
Επιβάτες: 508
Το πέτυχα το καλοκαίρι στο μέρος το γνωστό, εκτός από τις παραπάνω φωτό το βλέπουμε εδώ δεμένο στο λιμάνι, προσέξτε ότι έχει νταλίκες στο πάνω κατάστρωμα. Ήρθε με αυτές και έφυγε με αυτές εκείνη την ημέρα, από τη Νίκαια πήρε μόνο επιβάτες και ΙΧ οπότε αναρωτιέμαι τι ρόλο βαράνε τα φορτηγά. Εδώ κατά την είσοδό του την επόμενη μέρα, επίσης το κατάστημα διαθέτει μια κατάπλωρη ενώ αναποδίζει, αλλά και μια με τον ήλιο στο πλάι ενώ αποβιβάζει πλοηγό. Το περασμένο καλοκαίρι είχε καθημερινές(απογευματινές) αναχωρήσεις από τη Νίκαια για την Κορσική, ενώ αυτόν τον καιρό κάνει κυρίως Μασσαλία - Ile Rousse. Με το Monte d' Oro -έστω και καθυστερημένα- τελειώνει η καλοκαιρινή σοδειά του 2010.
-
Σύμφωνα με το Guide της Shippax έχει μήκος 152μέτρα, χωράει 200 ΙΧ και έχει συνολικά 625 lane metres αν και γι αυτό το μήκος αυτά τα νούμερα μου φαίνονται κάπως μικρά. Από ταχύτητα πως πάμε? Είναι επίσης σωστό πως δεν έχει καθόλου καμπίνες?
-
Πολύ σωστά, και υπάρχει και το πανέμορφο τραγούδι του Teoman με τίτλο Ruzgar Gulu
-
Το ρεζουμέ της ιστορίας περικλείεται μάλλον στην εκφράση " Από τη Σκύλλα Στη Χάρυβδη".
-
Πάμε να δούμε και μερικά ακόμα κρουαζιερόπλοια από το καλοκαίρι για να τελειώσουμε(εκτός από ακόμα ένα φέρρυ) με τις φωτογραφίες του καλοκαιριού.
Πρώτος σταθμός το Μονακό όπου βλέπουμε το άχαρο Oceana αρόδου, ακόμα μια φωτό εδώ, δε νομίζω ότι αξίζει παραπάνω να ασχοληθούμε. Αυτές οι φωτό τραβηγμένες την πρώτη Αυγούστου. Την ίδια μέρα άλλο ένα κακάσχημο κρουαζιερόπλοιο με τραγικό όνομα και ελεεινό χρωματισμό βρίσκεται στη ράδα του Villefranche-sur-Mer, πρόκειται για το Ocean Village που εδώ το βλέπουμε να μαζεύει τα κουβαδάκια του και να πηγαίνει σε άλλη παραλία. Ώρα όμως για πιο όμορφα πράγματα με το στιλάτο Sovereign να καταπλέει στο Villefranche. Σε μια πιο κοντινή φωτογραφία, το χαρακτηριστικό περιστροφικό μπάρ στην τσιμινιέρα που προδίδει την καταγωγή του από την Royal Caribbean. Το καλύτερο για το τέλος, το Sovereign και το Ocean Village μαζί στον κόλπο του Villefranche, αρχικά σε ένα γενικό πλάνο και λίγο πιο μετά σε ένα πιο κοντινό στιγμιότυπο.
-
The only things I can add are:
Built: 1955
IMO: 5359028
GT: 7790
DWT: 11522
I hope we are talking abou the same ship.
-
Μια σύντομη εικαστική παρέμβαση για να δούμε το καννιβαλιζόμενο χρεπό-ταχύπλοο Taurus στη Γένοβα. Το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, αυτήν τη φορά όμως το βλέπουμε από κοντά. Εντελώς παρατημένο όπως βλέπετε, δεν μπορώ να φανταστώ οποιονδήποτε άλλον μελλοντικό προορισμό εκτός από το διαλυτήριο.
-
Κι αφού δεν έρχεται αυτό σε μας, ας πάμε εμείς σ' αυτό. Στις 31 Ιουλίου 2010 αρόδου στο Villefranche-sur-Mer και εδώ μόλις έχει ξεκινήσει, αναχωρεί συνήθως γύρω στις 1700 το απόγευμα. Σε ένα ακόμα πιο όμορφο στιγμιότυπο μαζί με το Island Escape, τα βλέπουμε και από ψηλά. Και ναί, είναι τόσο ειδυλλιακά όσο φαίνεται.
-
Να πούμε σε αυτό το σημείο κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος, πως η Ρωσία έχει 2 Νηογνώμονες, κι όχι έναν. Ο μεγάλος Νηογνώμονας είναι το Russian Maritime Register of Shipping που είναι και μέλος του IACS, έχει δηλαδή κάποια minimum κοινά standards με τους υπόλοιπους Νηογνώμονες-μέλη. Υπάρχει βέβαια και το Russian River Register το οποίο παρά το όνομά του νομίζω αποδέχεται και πλοία εκτός των κλασσικών ρώσσικων ποταμόπλοιων και δεν έχει ακριβώς καλή φήμη. Υποθέτω όμως πως μιλάμε για τον μεγάλο νηογνώμονα ο οποίος απ' ότι βλέπω στο site τους έχει έναν και μονάκριβο surveyor στον Πειραιά.
Όσοι έχετε χρόνο και θέλετε να δείτε ορισμένα πράγματα παραπάνω για τους Νηογνώμονες, το site IACS έχει πολύ ωραίες εξηγήσεις και πληροφορίες.
-
Να πούμε σε αυτό το σημείο κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος, πως η Ρωσία έχει 2 Νηογνώμονες, κι όχι έναν. Ο μεγάλος Νηογνώμονας είναι το Russian Maritime Register of Shipping που είναι και μέλος του IACS, έχει δηλαδή κάποια minimum κοινά standards με τους υπόλοιπους Νηογνώμονες-μέλη. Υπάρχει βέβαια και το Russian River Register το οποίο παρά το όνομά του νομίζω αποδέχεται και πλοία εκτός των κλασσικών ρώσσικων ποταμόπλοιων και δεν έχει ακριβώς καλή φήμη. Υποθέτω όμως πως μιλάμε για τον μεγάλο νηογνώμονα ο οποίος απ' ότι βλέπω στο site τους έχει έναν και μονάκριβο surveyor στον Πειραιά.
Όσοι έχετε χρόνο και θέλετε να δείτε ορισμένα πράγματα παραπάνω για τους Νηογνώμονες, το site IACS έχει πολύ ωραίες εξηγήσεις και πληροφορίες.
-
Το συγκεκριμένο πλοίο επειδή έχει τύχει να ταξιδέψω πάρα πολλές φορές το θεωρώ εξαιρετικό από κάθε άποψη, οπότε ο όρος αναβάθμιση δεν μου ακούγεται δόκιμος υπό την έννοια πως αναβαθμίζεται κάτι που είναι κατώτερο από κάποια standards ποιότητας, το συγκεκριμένο είναι όπως έχει τώρα ένα πολύ καλό πλοίο. Απλά όπως είδες και σε αυτό που έγραψε παραπάνω ο φίλος μας ο Madonna Centorporte, ο νέος Νηογνώμονας ζητάει κάποια διαφορετικά, παραπάνω πράγματα προκειμένου να του χορηγήσει πιστοποιητικά σε σύγκριση με τον ελληνικό, τουλάχιστον σε θεωρητική βάση. Αυτό είναι προφανώς προς όφελος και του πλοίου, αυτών που το ταξιδεύουν αλλά και των επιβατών.
-
Λεπτομερώς για το Moby Wonder τα έχουμε πεί εδώ, πληθώρα εξωτερικών και εσωτερικων φωτογραφιών εδώ. Απλώς να προσθέσω δύο φωτογραφίες από την αναχώρησή του στις 2 του περασμένου Αυγούστου, εδώ μόλις έχει ξεκολλήσει από το ντόκο και εδώ το βλέπουμε στο πλάι.
-
O Nick the Greek και το Mega Smeralda σας εύχονται Χρόνια Πολλά. Ακόμα πιο εντυπωσιακό από κοντά απ' ότι φαίνεται στις φωτογραφίες, εδώ όπως μπαίνει στο λιμάνι κι εδώ έχοντας μόλις αφήσει πλοηγό.
-
Μα τη μουστάρδα proud, κι εγώ αυτό σκέφτηκα αλλά δεν τόλμησα να το ξεστομίσω. Και φαίνεται και ένα μοτορσιπάκι επίσης. Που μπορεί να πήγαινε από την Πάτρα?
-
Σημαίνει πως τα πιστοποιητικά του πλοίου που εμπίπτουν στο Νηογνώμονα για να εκδώσει, θα τα εκδίδει ο Ιταλικός Νηογνώμονας κι όχι ο Ελληνικός(Passenger Safety, IOPPC, AIPPC, Class Certificate etc.) . Ο Ιταλικός (Registro Italiano NAvale) είναι μέλος του IACS(International Association of Classification Societies), κάτι που ο ελληνικός δεν θα κατάφερνει ούτε σε 300 χρόνια και -τουλάχιστον σε θεωρητική βάση- τα standards που ζητάει ο Ιταλικός για να δεχτεί στους κόλπους του ένα πλοίο είναι πιο αυστηρά από τα αντίστοιχα του Ελληνικού. Ο Ιταλικός Νηογνώμονας έχει δικό του γραφείο στον Πειραιά(μέχρι πρίν λίγα χρόνια ήταν στην Μπουμπουλίνας, τώρα είναι πάνω στην Ακτή Μιαούλη νομίζω) και φυσικά εκτός από τον γενικό διευθυντή το υπόλοιπο προσωπικό είναι Έλληνες, εξ' όσων μπορώ να γνωρίζω και θυμάμαι από παλιά.
-
You are looking for a needle in the haystack i'm afraid. The very few information i managed to find is:
IMO: 5242926
DWT: 13930
GT: 9888
Built: 1960
Previous name: Mount Keira from 1975 till 1976
Class: LR
No info about the owners i'm afraid, hope this helps.
-
Ιταλικό πράμα έχω απόψε, εισαγόμενο από τη χώρα του capuccino. Mega Express με λένε, κι όλα τα παιδάκια κλαίνε. Χτισμένο στα Cantieri Navali Fratelli Orlando στο Λιβόρνο το 2001 και παρά το γεγονός ότι είναι χτισμένο μέχρι εκεί που δεν παίρνει, διατηρεί μια σύγχρονη και ελκυστική γραμμή. Να δούμε αν μπορώ να σας πείσω φωτογραφικώς για τα λεγόμενά μου: Πρώτη Αυγούστου στη Νίκαια και το βλέπουμε από ψηλά να πλησιάζει προς την είσοδο για να πλευρίσει με την αριστερή μπάντα, εδώ είναι πια δεμένο στο ντόκο και μπορούμε να δούμε τόσο τις καμπύλες, όσο και τις γωνίες. Εδώ σε στιγμιότυπο από την αναχώρηση, το βλέπουμε απ' ευθείας εμπρός μας να αναποδίζει για έξω.
Ας το δούμε όμως κι από πιο κοντά, πάλι στη Νίκαια τον περασμένο Απρίλιο. Ετοιμασία για τη δεξιά στροφή με τον ήλιο στο πλάι, εδώ στη μέση της στροφής με το φανάρι της εισόδου του λιμανιού να κάνει μια ωραία οφθαλμαπάτη λες και αποτελεί μέρος του καταστρώματος. Κι αν δεν πειστήκατε ακόμα για την ομορφιά του πλοίου, εδώ ελίσσεται μπροστά μας ηλιόφωτο, κι εδώ δεμένο στη θέση του κατεβάζοντας καταπέλτες. Δρομολόγια για Κορσική από Νίκαια και Τουλόν. Τι λέτε, μας χάλαγε να το βλέπαμε κάποια στιγμή στην Ελλάδα?
Jeremiah O' Brien (IMO 5171749)
in Η Ιστορία δεν είναι μόνο quiz
Posted
Για το 2011 έχουν προβλεφθεί 4 τουλάχιστον πλεύσιμες ημέρες, κυρίως μέσα στον Κόλπο του San Francisco ενώ πρόκειται και να δεξαμενιστεί. To 1994 δε, είχε φτάσει μέχρι τη Νορμανδία για τις εορταστικές εκδηλώσεις των 50 χρόνων από την απόβαση.