Jump to content
Shipfriends

Nick the Greek

Supermoderators
  • Posts

    30,175
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Nick the Greek

  1. Μια σύντομη εικαστική παρέμβαση για να δούμε το καννιβαλιζόμενο χρεπό-ταχύπλοο Taurus στη Γένοβα. Το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, αυτήν τη φορά όμως το βλέπουμε από κοντά. Εντελώς παρατημένο όπως βλέπετε, δεν μπορώ να φανταστώ οποιονδήποτε άλλον μελλοντικό προορισμό εκτός από το διαλυτήριο.

  2. Κι αφού δεν έρχεται αυτό σε μας, ας πάμε εμείς σ' αυτό. Στις 31 Ιουλίου 2010 αρόδου στο Villefranche-sur-Mer και εδώ μόλις έχει ξεκινήσει, αναχωρεί συνήθως γύρω στις 1700 το απόγευμα. Σε ένα ακόμα πιο όμορφο στιγμιότυπο μαζί με το Island Escape, τα βλέπουμε και από ψηλά. Και ναί, είναι τόσο ειδυλλιακά όσο φαίνεται.

  3. Να πούμε σε αυτό το σημείο κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος, πως η Ρωσία έχει 2 Νηογνώμονες, κι όχι έναν. Ο μεγάλος Νηογνώμονας είναι το Russian Maritime Register of Shipping που είναι και μέλος του IACS, έχει δηλαδή κάποια minimum κοινά standards με τους υπόλοιπους Νηογνώμονες-μέλη. Υπάρχει βέβαια και το Russian River Register το οποίο παρά το όνομά του νομίζω αποδέχεται και πλοία εκτός των κλασσικών ρώσσικων ποταμόπλοιων και δεν έχει ακριβώς καλή φήμη. Υποθέτω όμως πως μιλάμε για τον μεγάλο νηογνώμονα ο οποίος απ' ότι βλέπω στο site τους έχει έναν και μονάκριβο surveyor στον Πειραιά.

    Όσοι έχετε χρόνο και θέλετε να δείτε ορισμένα πράγματα παραπάνω για τους Νηογνώμονες, το site IACS έχει πολύ ωραίες εξηγήσεις και πληροφορίες.

  4. Να πούμε σε αυτό το σημείο κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος, πως η Ρωσία έχει 2 Νηογνώμονες, κι όχι έναν. Ο μεγάλος Νηογνώμονας είναι το Russian Maritime Register of Shipping που είναι και μέλος του IACS, έχει δηλαδή κάποια minimum κοινά standards με τους υπόλοιπους Νηογνώμονες-μέλη. Υπάρχει βέβαια και το Russian River Register το οποίο παρά το όνομά του νομίζω αποδέχεται και πλοία εκτός των κλασσικών ρώσσικων ποταμόπλοιων και δεν έχει ακριβώς καλή φήμη. Υποθέτω όμως πως μιλάμε για τον μεγάλο νηογνώμονα ο οποίος απ' ότι βλέπω στο site τους έχει έναν και μονάκριβο surveyor στον Πειραιά.

    Όσοι έχετε χρόνο και θέλετε να δείτε ορισμένα πράγματα παραπάνω για τους Νηογνώμονες, το site IACS έχει πολύ ωραίες εξηγήσεις και πληροφορίες.

  5. Το συγκεκριμένο πλοίο επειδή έχει τύχει να ταξιδέψω πάρα πολλές φορές το θεωρώ εξαιρετικό από κάθε άποψη, οπότε ο όρος αναβάθμιση δεν μου ακούγεται δόκιμος υπό την έννοια πως αναβαθμίζεται κάτι που είναι κατώτερο από κάποια standards ποιότητας, το συγκεκριμένο είναι όπως έχει τώρα ένα πολύ καλό πλοίο. Απλά όπως είδες και σε αυτό που έγραψε παραπάνω ο φίλος μας ο Madonna Centorporte, ο νέος Νηογνώμονας ζητάει κάποια διαφορετικά, παραπάνω πράγματα προκειμένου να του χορηγήσει πιστοποιητικά σε σύγκριση με τον ελληνικό, τουλάχιστον σε θεωρητική βάση. Αυτό είναι προφανώς προς όφελος και του πλοίου, αυτών που το ταξιδεύουν αλλά και των επιβατών.

  6. Λεπτομερώς για το Moby Wonder τα έχουμε πεί εδώ, πληθώρα εξωτερικών και εσωτερικων φωτογραφιών εδώ. Απλώς να προσθέσω δύο φωτογραφίες από την αναχώρησή του στις 2 του περασμένου Αυγούστου, εδώ μόλις έχει ξεκολλήσει από το ντόκο και εδώ το βλέπουμε στο πλάι.

  7. Σημαίνει πως τα πιστοποιητικά του πλοίου που εμπίπτουν στο Νηογνώμονα για να εκδώσει, θα τα εκδίδει ο Ιταλικός Νηογνώμονας κι όχι ο Ελληνικός(Passenger Safety, IOPPC, AIPPC, Class Certificate etc.) . Ο Ιταλικός (Registro Italiano NAvale) είναι μέλος του IACS(International Association of Classification Societies), κάτι που ο ελληνικός δεν θα κατάφερνει ούτε σε 300 χρόνια και -τουλάχιστον σε θεωρητική βάση- τα standards που ζητάει ο Ιταλικός για να δεχτεί στους κόλπους του ένα πλοίο είναι πιο αυστηρά από τα αντίστοιχα του Ελληνικού. Ο Ιταλικός Νηογνώμονας έχει δικό του γραφείο στον Πειραιά(μέχρι πρίν λίγα χρόνια ήταν στην Μπουμπουλίνας, τώρα είναι πάνω στην Ακτή Μιαούλη νομίζω) και φυσικά εκτός από τον γενικό διευθυντή το υπόλοιπο προσωπικό είναι Έλληνες, εξ' όσων μπορώ να γνωρίζω και θυμάμαι από παλιά.

  8. Ιταλικό πράμα έχω απόψε, εισαγόμενο από τη χώρα του capuccino. Mega Express με λένε, κι όλα τα παιδάκια κλαίνε. Χτισμένο στα Cantieri Navali Fratelli Orlando στο Λιβόρνο το 2001 και παρά το γεγονός ότι είναι χτισμένο μέχρι εκεί που δεν παίρνει, διατηρεί μια σύγχρονη και ελκυστική γραμμή. Να δούμε αν μπορώ να σας πείσω φωτογραφικώς για τα λεγόμενά μου: Πρώτη Αυγούστου στη Νίκαια και το βλέπουμε από ψηλά να πλησιάζει προς την είσοδο για να πλευρίσει με την αριστερή μπάντα, εδώ είναι πια δεμένο στο ντόκο και μπορούμε να δούμε τόσο τις καμπύλες, όσο και τις γωνίες. Εδώ σε στιγμιότυπο από την αναχώρηση, το βλέπουμε απ' ευθείας εμπρός μας να αναποδίζει για έξω.

    Ας το δούμε όμως κι από πιο κοντά, πάλι στη Νίκαια τον περασμένο Απρίλιο. Ετοιμασία για τη δεξιά στροφή με τον ήλιο στο πλάι, εδώ στη μέση της στροφής με το φανάρι της εισόδου του λιμανιού να κάνει μια ωραία οφθαλμαπάτη λες και αποτελεί μέρος του καταστρώματος. Κι αν δεν πειστήκατε ακόμα για την ομορφιά του πλοίου, εδώ ελίσσεται μπροστά μας ηλιόφωτο, κι εδώ δεμένο στη θέση του κατεβάζοντας καταπέλτες. Δρομολόγια για Κορσική από Νίκαια και Τουλόν. Τι λέτε, μας χάλαγε να το βλέπαμε κάποια στιγμή στην Ελλάδα?

  9. Κάτι σε στύλ μεσημεριανό δρομολόγιο κατά τις 1400 από Ραφήνα για κάποιον από τους εμπλεκόμενους, όπως το Πηνελόπη Α που υστερεί σε γενικές γραμμές σε σύγκριση με τα άλλα, δεν υπάρχει καμιά σκέψη? Νομίζω επί κοινοπραξίας υπήρχε κάτι τέτοιο.

  10. Τώρα μου θυμίσατε έναν παλιό μου φίλο που ήταν(πρίν κάμποσα χρόνια τουλάχιστον) στο Συνασπισμό(δεν ξέρω σε ποιά τάση:D). Οι ευχές του Χριστούγεννα και Πάσχα είχαν ως εξής:

    "Αν και δεν υπάρχει Θεός, Καλά Χριστούγεννα/Πάσχα" :P:P

  11. Αναμένοντας το άνοιγμα του κυτίου του Αντώνη, έχω πράμα που σαλεύει από ίσως την πιο αγαπημένη μου παντόφλα:

    Ως Ναύτης Ι στις 30 Αυγούστου του 2005 στο Αμπελάκι της Σαλαμίνας:

    Κατάπλωρη εδώ, από το πλάι εδω ενώ το κατάστημα διαθέτει και μια φωτό από ψηλά όπου και το πλοίο διακρίνεται δίπλα στο μοτορσιπάκι. Όταν την είχα δει τότε και χαμένη από πάρα πολλά χρόνια, νόμιζα πως ο μοναδικός προορισμός ήταν η διάλυση in situ. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν αργότερα το ίδιο έτος την αντίκρυσα στις επισκευαστικές βάσεις.

    Ως Eastern Bridge I:

    05 Οκτωβρίου του 2005 στο μώλο ΔΕΗ και 11 μέρες μετά τραβηγμένο έξω σε καρνάγιο του Περάματος. Οι εργασίες είναι πολύμηνες και στις 13 Μαιου του 2006 το βλέπουμε σιγά-σιγά να αλλάζει όψη(και νυχτερινή έχω, λέγετε!). Μέσα Ιουλίου, 11 μήνες μετά την πρώτη φορά που το είδα, είναι φρεσκοβαμμένο και σχεδόν έτοιμο για αναχώρηση.

    Τα δυσάρεστα νέα είναι πως στις 17 Ιουλίου του 2009 έφτασε στον Αλίαγα ρυμουλκούμενο για διάλυση. Ο λόγος ήταν αυτό το συμβάν σύμφωνα με τους Lloyd's:

    Istanbul, Nov 8 -- Passenger ro/ro Egea (641 gt, built 1967), arrested at Izmir since mid 2007 due to cargo claim dispute and waiting further court decision at Izmir anchorage area in abandoned condition, capsized at Izmir anchorage area at 0300, local time, today. Cause of capsizing unknown at this stage. Izmir Harbour-master opened investigation file. No pollution reported from incident location at this stage.

    Istanbul, Feb 20 -- Passenger ro/ro Egea capsized and sunk at Yeni Silo region/Izmir on Nov 8, 2008. Currently she is still in the same position and waiting for legal formalities to be completed for removal.

    Istanbul, Jul 17 -- Passenger ro/ro Egea was berthed at Yeni Silo, Izmir and subsequently towed to Simsekler Gemi Sokum scrapyard at Aliaga. Reportedly the vessel will be demolished/scrapped upon completion of formalities, due next week.

    Istanbul, Aug 27 -- Demolition of passenger ro/ro Egea was reportedly completed in early August.

    Έχει ανοιχτεί καινούρια κατηγορία στο γκάλλερι.

  12. Island Escape = Απόδραση από το νησί, Απόδραση στο νησί ή μήπως Νησί της Απόδρασης? Όπως και να έχει το πράγμα μιλάμε για ενα από τα πιο ηλίθια ονόματα που έχω δει σε πλοίο, μάλλον πρόκειται για marketing που απευθύνεται στους κατοίκους της ορεινής Montana με το συμπάθειοbiggrin.gif. Ένα άλλο παράξενο είναι πως το πλοίο είναι πρώην φέρρυ το οποίο λειτούργησε σαν τέτοιο μόνο στα πρώτα 4 χρόνια της ζωής του και από κει και πέρα το κέρδισε η κρουαζιέρα, με μεγάλη επιτυχία κατά τα φαινόμενα. Συμπαθητικό σκαρί, αν και λίγο κυτίον αλλά νομίζω από τα λίγα που έχουν απομείνει να μεταφέρουν λογικούς αριθμούς επιβατών και στα οποία δεν πρέπει να μοιράζεσαι το γεύμα σου με άλλους 3 χιλιάδες συνανθρώπους σου λες και ανήκεις είσαι στην 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία πρίν την απόβαση στη Νορμανδίαbiggrin.gif. Το είχαμε δει το περασμένο καλοκαίρι στο Villefranche-sur-Mer, ας το δούμε και φέτος εξίσου απαστράπτον σε μια πανέμορφη καλοκαιρινή μέρα. Εδώ από χαμηλά, και εδώ από ψηλά. Δε νομίζω δυστυχώς πως επισκέπτεται την Ελλάδα.

    ________________________________________________________________________

    (1982, ex- Scandinavia, Stardancer, Viking Serenade, Island Escape, Ocean Gala, )

  13. Το παπόρο το είχαμε δεί και πέρυσι από άλλη οπτική γωνία. Σήμερα θα το δούμε από μια άλλη, πάλι όμως στο λιμάνι της Νίκαιας. Το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι κάνοντας μια πολύ κλειστή αριστερή στροφή και προχωράει πολύ αργά πρός τη θέση του. Πρόκειται να δέσει σε ένα παράγωνο σημείο στα αριστερά της τελευταίας φωτογραφίας, προσέξτε τα προσανάποδα και τη μανούβρα ακριβείας, ο χώρος είναι εξαιρετικά περιορισμένος και θυμίζει τα χειρότερα λιμάνια του Αιγαίου ως πρός αυτό το σημείο. Τελικά το πλοίο δένει και δουλεύει και τους 3 καταπέλτες για αποβίβαση οχημάτων και επιβατών. Προσέξτε με πόση τάξη και ασφάλεια γίνεται όλο αυτό και σε πόσο μικρό χώρο. Πουθενά δεν υπάρχουν εμπόδια, πουθενά δεν υπάρχουν λιμενικοί με σφυρίχτρες, είναι πραγματικά εντυπωσιακή η οργάνωσή τους και σε βγάζει πραγματικά έξω από τα ρούχα σου συγκρίνοντας το με την κατάσταση στην Ελλάδα. Σε τελική ανάλυση είναι 5 απλά πράγματα που μπορεί και πρέπει να κάνει κανείς, δεν είναι αστροφυσική, το κ$#@%*ό μου μέσα :angry: :angry:. Γιατί πρέπει να είμαστε και σε αυτό ουραγοί?

    Βλέποντάς το από ψηλά, βλέπουμε και τα ντανιασμένα αυτοκίνητα που μόλις έχουν αρχίσει τη φόρτωση. Δε νομίζω πως χρειάζεται να κάνω άλλο σχόλιο. Το πλοίο τελικά αναχωρεί με τον αντίστροφο τρόπο, αναποδίζοντας πρός τα έξω και γυρνώντας γύρω από τον άξονά του έξω από το λιμάνι. Αριστερά τιμόνι για έξω, μετά απόβιβάζουμε τον πλοηγό και προχωράμε πρός τα έξω. Άντε και του χρόνου, το πρώην Superfast II που μαζί με το αδελφό του έφεραν την επανάσταση της Αδριατικής, συνεχίζει δυνατό. Δυστυχώς οι φωτό έχουν τραβηχτεί 5 μήνες πρίν αλλά δυστυχώς time is the fire in which we burn και δεν υπάρχει αρκετός για να ανέβουν πιο νωρίς. Ελπίζω τουλάχιστον να αρέσουν.

  14. Αυτό που μου έκανε εντύπωση σχετικά με την αναχώρηση των 2 αδελφών ταχυπλόων είναι πως σχεδόν κανείς από μας -αλλά και γενικότερα- δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα. Θέλω να πω δηλαδή πως δεν υπήρχαν αυτό που λέμε fans του πλοίων όπως συμβαίνει με τα συμβατικά ή με συγκεκριμένες εταιρείες. Κι αυτό νομίζω συμβαίνει γιατί απλά στο μυαλό μας υποσυνείδητα είναι σαν λεωφορεία όπου υπάρχουν fans του λεωφορείου γενικά σαν μέσο ή συγκεκριμένων τύπων/μοντέλων εταιρειών αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει fan συγκεκριμένου λεωφορείου υπ' αριθμόν 0000.

  15. Εάν η υψηλή τιμή πώλησης του Σουπερφέρρυ ΙΙ περιελάμβανε και τον "αέρα" της γραμμής, με δεδομένο ότι το Ιθάκη θα είναι στη Ραφήνα το καλοκαίρι για πρωινά Άνδρο - Τήνο - Μύκονο, μήπως οι αγοραστές έδωσαν παραπάνω λεφτά χωρίς να πάρουν πίσω το κάτι παραπάνω, δηλαδή την αποχώρηση της Blus Star από τη γραμμή? Ή μήπως υπάρχει κάτι που δεν ξέρουμε?

  16. Πολύ σωστή η παρατήρησή σου Στάθη, το τρίτο είναι -ή τουλάχιστον ήταν κατά την επίσκεψή μου- σφραγισμένο από μέσα όπως φαίνεται και σε αυτήν τη φωτογραφία πάνω δεξιά. Γενικά το συναίσθημα του να περιδιαβαίνεις το πλοίο ήταν εκπληκτικό για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν τόσο κοντά στην αρχική του κατάσταση, νόμιζες ώρες-ώρες πως θα σκάσουνε μύτη τίποτα Messerschmitt και θα επανδρωθούν τα πολυβολεία. Η πρόθεση των Αμερικανών με τη διατήρηση του συγκεκριμένου πλοίου είναι βασικά να τιμήσουν την πολεμική τους ιστορία, αυτούς που δούλεψαν στη στεριά για να υποστηρίξουν την πολεμική προσπάθεια και αυτούς που έχασαν τη ζωή τους τότε για να μπορεί ο Nick the Greek να τρώει όστρακα με Chardonay στο San Francisco, γι' αυτό άλλωστε και το πλοίο έχει διατηρηθεί στην αρχική του μορφή. Από την άλλη το δικό μας λίμπερτυ έχω την αίσθηση ότι μάλλον διατηρήθηκε και θα ανοίξει στο κοινό για να τιμήσει το επιχειρηματικό πνεύμα της ελληνικής ναυτιλίας, παρά για να μας θυμίσει τους ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για να μην παίζει ο Ολυμπιακός στη Bundesliga :D.

    Χαίρομαι επίσης που το πρόσεξες και το περίμενες, υπόσχομαι ένα ακόμα αφιέρωμα-μπόμπα πρίν βγεί ο χρόνος.

  17. SS Jeremiah O' Brien - Fisherman's Wharf, San Francisco, California

    Μέχρι να ανοίξει το Hellas Liberty στο κοινό κι επειδή το ταξίδι μέχρι το San Francisco δεν είναι κι εύκολο πράμα, ας δούμε εμείς οι Shipfriends πως είναι ένα λίμπερτι από μέσα, έστω και εξ' αποστάσεως. Πρόκειται για το SS Jeremiah O' Brien που βρίσκεται ελλιμενισμένο στο Σαν Φρανσίσκο και είναι ανοιχτό στο κοινό απ' άκρη σ' άκρη με αντίτιμο 10 δολλάρια. Το πλοίο είναι κομμάτι του Register of Historic Ships(ή κάτι τέτοιο) των Ηνωμένων Πολιτειών και δέχεται ενίσχυση επί των λειτουργικών του εξόδων κάθε χρόνο, τα οποία λειτουργικά έξοδα περιλαμβάνουν και πλεύσιμα έξοδα μια και το πλοίο ταξιδεύει κάποιες φορές το χρόνο, έχοντας όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά εν ισχύ. Ψυχή βέβαια του Jeremiah είναι οι εθελοντές συνταξιούχοι Αμερικανοί ναυτικοί οι οποίοι αποτελούν το ενεργό πλήρωμα, το ταξιδεύουν και κάνουν την απαραίτητη συντήρηση. Είναι ελλιμενισμένο σε σημείο-φιλέτο του waterfront του San Francisco και σε απόσταση αναπνοής από το τουριστικό κέντρο με συνέπεια να είναι απολύτως προσβάσιμο και επισκέψιμο από τους πάντες, με άλλα λόγια δεν βρίσκεται απομακρυσμένο και αποκομμένο στο αντίστοιχο Τροκαντερό που συνεπάγεται εγγυημένη εμπορική αποτυχία.

    Το πλοίο βρίσκεται στην αυθεντική κατάστασή του όπως βγήκε απο το Ναυπηγείο και ξεκίνησε τους διάπλους του Ατλαντικού μεταφέροντας εφόδια στην Ευρώπη. Είναι βαμμένο στο γκρίζο, πολεμικό χρώμα και περιτρυγυρίζεται από πυργίσκους και αντιαεροπορικά πυροβόλα σε όλο του το μήκος. Ας δούμε εδώ πως δείχνει η πρύμη, προσέξτε τη θωράκιση από τσιμέντο στο accomodation και τους πυργίσκους ακριβώς από πάνω. Σε κοντινή φωτογραφία εδώ το πυροβόλο(μικρού σχετικά διαμετρήματος), ενω στο accomodation που βρίσκεται από κάτω κοιμούνται οι πολυβολητές ώστε σε ελάχιστο χρόνο να επανδρώνουν τα πυροβόλα τους. Εδώ βλέπουμε και το ανοιχτό κομμάτι της πρύμης. Όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία, οι συνθήκες διαμονής τους είναι δύσκολες με μοναδική παρηγοριά το γεγονός ότι για πρώτη φορά -τότε- σε εμπορικά πλοία είχαν καλοριφέρ και ανεμιστήρα τα οποία και διακρίνονται. Γενικά όπως βλέπουμε το πλοίο έχει μεγάλη θωράκιση, κοιτάξτε τον καθρέφτη της πλώρης όπου διακρίνονται και οι πυργίσκοι αλλά και η ενίσχυση με τσίμέντο στο ντέκ της γέφυρας. Βλέποντας και μέσα από τη γέφυρα, είναι ορατή η ενίσχυση από το τσιμέντο και το παραπέτο που υπάρχει ανάμεσα στην πόρτα της γέφυρας και το φτερό, εδώ διακρίνεται το κομμάτι του φτερού που βρίσκεται μετά το παραπέτο. Βλέποντας τη θωράκιση απέξω, ας δούμε και τη γέφυρα από μέσα. Πέρα από την κλασσική της όψη/όργανα και τον πολύ μικρό χώρο, αξιοσημείωτο είναι πως ο Α/Φ μπορεί να δεί απέξω μόνο μέσα από τα δυο μικρά παραθυράκια, ας δούμε τι μπορεί να δεί κοιτώντας από μεσα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό σε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα. Βέβαια υπάρχει και η ανοιχτή γέφυρα απέξω η οποία δεν ξέρω κατά πόσον χρησιμοποιείται.

    Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς το πλοίο είναι αρκετά στριμωγμένο και κατασκευασμένο με φιλοσοφία πολεμικού πλοίου. Εδώ η πολύ μικρή καφετέρια του πληρώματος με τον αντίστοιχο χώρο εστίασης ενώ πλώρα έχουμε τον χώρο εστίασης των αξιωματικών. Εννοείται πως το πλήρωμα που μένει πάνω στο πλοίο μαγειρεύει κανονικά και τρώνε όλοι μαζί στην τραπεζαρία. Αξίζει επίσης να συγκρίνουμε την καμπίνα του Α' Μηχανικού(προσέξτε το ημερολόγιο τοίχου του 1943 και τις άλλες αφίσες) με την καμπίνα των πολυβολητών. Εδώ μια άποψη του ντέκ από τη γέφυρα με τα αμπάρια καλυμμένα από μουσαμάδες, κι εδώ μια άποψη από το πολυβολείο της πλώρης όπου φαίνονται οι πυργίσκοι και οι κλασσικές μπίγες για τη φορτο-εκφόρτωση των αμπαριών. Highlight το μηχανοστάσιο του πλοίου που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, δείγμα του τι προσωπική δουλειά πέφτει. Τα χαρακτηριστικά της μηχανής στην ταμπέλα, ο old-timer πίνακας ελέγχου με τις ασφάλειες, το παραδοσιακό λαδικό και μια πιο κοντινή. Το φουγάρο για το τέλος.

    Γενικά η επίσκεψη αξίζει 100% γιατί είναι ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας και το κυριότερο είναι στην αρχική του κατάσταση, όπως φτιάχτηκε εν καιρώ πολέμου. Και πάλι τονίζω πως σε αντίθεση με το τι συμβαίνει -ή μάλλον θέλουμε να συμβαίνει στην Ελλάδα- το πλοίο ναι μεν δέχεται επιχορήγηση αλλά οφείλει να παράγει και το δικό του εισόδημα λειτουργώντας με εμπορικά κριτήρια σύν το ότι ορισμένοι άνθρωποι βάζουν τεράστια προσωπική εργασία για το μεράκι τους. Αναρωτιέμαι αν με το Hellas Liberty μπορούμε να αισιοδοξούμε πως θα συμβεί κάτι ανάλογο.

  18. Εν πρώτοις ας δούμε τι λένε οι Lloyd's για την πυρκαγιά:

    A press report, dated Mar 20, states: Ferry Aziza II (495 gt, built 1964) and general cargo Aziza I, have caught fire while being fixed for minor repairs in Zanzibar. It took firefighters several hours to put the fire out. Sources from the Mtoni Harbor of Zanzibar attributed the cause of the fire to welding works at the dock. The fire started from one vessel and then spread to the other. The Aziza I and Aziza II owned by the Mkunzini Shipping Enterprises, were severely burnt. The exact loss of the ship fire was yet to be known but estimates from the port sources put it at more than 100 million Tanzanian shillings (80,000 US dollars). The two vessels, used to trade between Zanzibar and mainland Tanzania, had been at anchor in Zanzibar for the past two years and they were going to be towed to Mombassa for overhauls. The shipping company has run into financial difficulties when one of the owners died three years ago, leaving a debt amount that the company cannot pay back.

    To IMO 6519091 ανήκει όντως στο Ιωάννης ΙΙ σύμφωνα με τα δικά μου κιτάπια, κι εγώ δεν βρίσκω κάποιο πλοίο με το άλλο ΙΜΟ.

  19. Ο ανάλγητος, μόλις διεπίστωσα ότι δεν έχω ανεβάσει το Pride of Rotterdam στο γκάλλερι. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες τον Οκτώβριο του 2009 στην είσοδο του λιμανιού του Rotterdam. Το παπόρο εκτελεί δρομολόγια μεταξύ Rotterdam και Hull(το Acapulco της Αγγλίας:P για όσους είχαν την ευτυχία να το επισκεφθούν) μαζί με το αδελφό του Pride of Hull, τα δρομολόγια είναι ως επί το πλείστον νυχτερινά αν δεν κάνω λάθος. Η διαφορά με τα Cruise ας πούμε που είναι πλοία εξίσου τεράστια, είναι κατά τη γνώμη μου εμφανής σε επίπεδο γραμμών και εξωτερικής σχεδίασης. Το συγκεκριμένο πλοίο μου θυμίζει χελώνα με φουγάρο, αντίθετα τα νεώτερης γενιάς Παλάτια είναι πολύ πιο ευχάριστα στο μάτι. Οι φωτό είναι δυστυχώς τραγικής ποιότητας λογω απαίσιων καιρικών συνθηκών.

×
×
  • Create New...