Άλλα νέα για πληρώματα

[Annivas]

ο ξαφνικός χαμός του Μαστρο Γιάννη σκόρπισε θλίψη σε όλο τον Πειραιά, στην πατρίδα του την Άνδρο και στα νησιά των Δυτικών Κυκλάδων, καθώς ήταν ιδιαίτερα αγαπητός άνθρωπος.

Θερμά Συλλυπητήρια στους οικείους του.

[The ferry]

Δυστυχώς πρώτες πληροφορίες λένε πως ο Πλοίαρχος του Maran Gas Psara έφυγε σήμερα από την ζωή.

ΠΗΓΉ FACEBOOK ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΏΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΏΝ ΚΑΚΟΠΟΙΏΝ ΣΤΟΙΧΕΊΩΝ. 

[proud_ionian]

41 Eτών. Φώτης Κουλαξής

[Annivas]

όταν ακούς να φεύγει ένας τόσο νέος άνθρωπος είναι συγκλονιστικό .

Θερμά Συλλυπητήρια στους οικείους του. 

[Panagia Ekatontapiliani]

Ο cpt Κυριάκος Χωριανόπουλος έχει βγει ως αρχιπλοίαρχος στο γραφείο της Attica Group.

[The ferry]

Πέθανε 33χρονος ναύτης σε πλοιο στην Ε3 (ΠΗΓΉ eNautilia) ξέρει κάποιος σε πιο πλοιο ήταν;;;; 

[mvin]

Στο Έλυρος

 

[The ferry]

Όποιος δει, διαβάσει ή μάθει περισσότερες πληροφορίες για το συμβάν ας γράψει. 33 χρονων νέο παιδί τι να λέμε 

Βασίλης μεταχαρακης την ώρα που δουλευε κατέρρευσε και έχασε τις αισθήσεις του. Πέθανε από σοβαρό καρδιακό επεισόδιο. Δεν θέλω να αρχίσω για την πίεση και τις ώρες που έχουν οι ναύτες της ακτοπλοΐας γιατί θα γίνω στραβός. 

[The ferry]

Βασίλης μεταχαρακης κηδεία την Τρίτη. 

[The ferry]

Έφυγε από τη ζωή ο υπαρχος Cpt Αντώνης Μαμας

[Villandry]

Πολύ κρίμα, από τους καλύτερους ανθρώπους και αξιωματικούς που έχω γνωρίσει.

Πήγε να βρει την αγαπημένη του γυναίκα.

Edited May 20 by polmyt
quote

[Panagia Ekatontapiliani]

 Έλληνες καπετάνιοι μας αφηγούνται συναρπαστικές ιστορίες και ανθρώπινες στιγμές

Quote

Πόσες ιστορίες χωράνε σε ένα ταξίδι με πλοίο;

Για τους περισσότερους από εμάς, η επιβίβαση σε ένα πλοίο, φέρνει στο νου στιγμές ξεγνοιασιάς, λουσμένες στο φως, μία απόδραση με προορισμό έναν γραφικό, επίγειο «παράδεισο» της Ελλάδας.

Σε κάποιους άλλους, όμως, η θάλασσα δεν φέρνει μόνο διακοπές, αλλά ευθύνη και δυνατές ανθρώπινες συγκινήσεις. Σε μια καθημερινότητα που ορίζεται από δρομολόγια, λιμάνια και μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες, οι καπετάνιοι φροντίζουν για το πλήρωμα και τους επιβάτες, εξασφαλίζοντας τη σύνδεση μεταξύ ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, αναλαμβάνοντας ευθύνες, που μέσα τους κρύβουν μικρές, προσωπικές στιγμές. Γιατί για εκείνους, η θάλασσα και το πλοίο είναι ένα δεύτερο σπίτι, η ίδια τους η ζωή.

Οι άνθρωποι που κρατούν το τιμόνι των πλοίων της Attica Group μίλησαν στο in.gr και μοιράστηκαν στιγμές από τη διαδρομή τους στη θάλασσα.

 

Ο Αντώνης Μεϊμέτης του Blue Star Patmos, μετρά 30 χρόνια εμπειρίας στη θάλασσα

Με μία επαγγελματική διαδρομή που μετρά περισσότερα από 30 χρόνια στη θάλασσα, ο πλοίαρχος Αντώνης Μεϊμέτης έχει ζήσει αμέτρητες στιγμές που χαράχτηκαν στη μνήμη του. Από τη γέννηση ενός μωρού… εν πλω, μέχρι τη διάσωση μίας ομάδας προσφύγων, η πορεία του είναι γεμάτη εμπειρίες που αποδεικνύουν πως το να είσαι πλοίαρχος είναι μία διαρκής, καθημερινή προσφορά.

Έπειτα από 30 χρόνια στη θάλασσα, ποια είναι για εσάς η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας σας;

Πραγματικά είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια στιγμή, καθώς σε αυτή τη δουλειά, κάθε ώρα είναι ξεχωριστή. Ωστόσο, αν έπρεπε να αναφέρω μία ιδιαίτερη στιγμή, θα ξεχώριζα την απρόβλεπτη γέννηση ενός μωρού, ενώ ταξιδεύαμε από την Πάτρα προς την Ιταλία. Ήταν μια αγχωτική κατάσταση που όμως μας υπενθύμισε το «θαύμα» της ζωής και την ελπίδα που γεννιέται μέσα από αυτό.

Το 2015, με το πλήρωμα του Blue Star 1 ήσασταν πρωταγωνιστές μίας επιχείρησης διάσωσης προσφύγων, τι θυμάστε από εκείνη την επιχείρηση;

Η διάσωση των προσφύγων ήταν άλλη μία ξεχωριστή εμπειρία γεμάτη ένταση και δυσκολίες, αφού υπήρχε μεγάλος αριθμός μεταναστών πάνω σε ένα σχεδόν μισοβυθισμένο σκάφος, το οποίο όλοι προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν ταυτόχρονα. Ήταν μία δύσκολη στιγμή και χρειάστηκε να δώσουμε μάχη για τη σωτηρία τους.

Ποια είναι η πιο δυνατή ανάμνηση, εικόνα ή αίσθηση που κρατάτε ακόμη από αυτή την εμπειρία;

Προσεγγίζοντας το μισοβυθισμένο σκάφος θυμάμαι έντονα την απόγνωση στα μάτια των ανθρώπων, καθώς και την αίσθηση πως η ζωή τους εξαρτιόταν από εμάς.

Πώς επηρέασε αυτή η εμπειρία τον τρόπο που βλέπετε τη ναυτοσύνη και την ευθύνη ενός πλοιάρχου στη θάλασσα;

Η ευθύνη του Πλοιάρχου είναι αδιαπραγμάτευτη κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας. Τέτοιου είδους συμβάντα έρχονται να επιβεβαιώσουν τις αξίες  της ναυτοσύνης και την ύψιστη προτεραιότητα της προστασίας της ανθρώπινης ζωής.

Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα δρομολόγιο που έχει ιδιαίτερη σημασία για εσάς, ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Θεωρώ πως τα δρομολόγια που περιλαμβάνουν την άγονη γραμμή έχουν ιδιαίτερη σημασία και αξία. Οι νησιώτες που διαμένουν στη λεγόμενη άγονη γραμμή μας έχουν ανάγκη περισσότερο από όλους , αφού μας θεωρούν έναν πολύτιμο συνδετικό κρίκο με την ηπειρωτική Ελλάδα.

 

Για τον Βαγγέλη Παπουτσάκη του ΠΡΕΒΕΛΗΣ, το «ευχαριστώ» είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή

Ο Βαγγέλης Παπουτσάκης είναι ένας πλοίαρχός που έχει αποδείξει έμπρακτα πως το να είναι κάποιος καπετάνιος σημαίνει πολλά περισσότερα από το να κυβερνά ένα πλοίο. Είναι ένας ρόλος που απαιτεί αποφασιστικότητα, ψυχραιμία και αίσθηση ευθύνης, ιδιαίτερα όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες. Έχοντας πραγματοποιήσει αμέτρητα ταξίδια στην Κασοκαρπαθία, γνωρίζει από «πρώτο χέρι» τη σημασία της ακτοπλοΐας για τα νησιά της άγονης γραμμής.

Ποια πιστεύετε πως είναι τα ποιοτικά στοιχεία που ξεχωρίζουν έναν καπετάνιο;

Θεωρώ ότι ο καπετάνιος  ξεχωρίζει με το να είναι δίκαιος με το πλήρωμα του, να έχει καλή συνεργασία με τους εξωτερικούς συνεργάτες π.χ. την εταιρεία, τις λιμενικές αρχές, τα ναυτικά πρότυπα που ακολουθεί και τις γνώσεις των διεθνών κανονισμών ναυσιπλοΐας.

Θέλετε να μοιραστείτε με το κοινό κάποια ιστορία με το ΠΡΕΒΕΛΗΣ να προσπαθεί να προσεγγίσει την Κασοκαρπαθία;

Είναι πολλές οι φορές που, όταν επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες, κάνουμε δύο και τρεις προσπάθειες πρόσδεσης του πλοίου για να καταφέρουμε να εξυπηρετήσουμε όλες τις ανάγκες των άγονων νησιών, οπότε κάθε προσέγγιση είναι και μία ξεχωριστή ιστορία.

Θυμάστε κάποια φορά που νιώσατε πως οι συνθήκες δεν ήταν με το μέρος σας, όμως καταφέρατε να κάνετε ένα μικρό «θαύμα»;

Ήταν Μεγάλη Παρασκευή και εκτελούσαμε το δρομολόγιο της Κασοκαρπαθίας. Προσεγγίζοντας το λιμάνι της Κάσου επικρατούσαν πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, καθιστώντας επισφαλές το δέσιμο του πλοίο στο λιμάνι. Αν ήταν μία οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή, δεν θα επιχειρούσαμε να μπούμε στο λιμάνι. Ωστόσο, αν δεν καταφέρναμε να δέσουμε, όλοι οι επιβάτες της Κάσου θα έχαναν το Πάσχα τους, καθώς θα έπρεπε να συνεχίσουμε το ταξίδι μας προς τη Ρόδο επιστρέφοντας στο νησί μετά από δύο ημέρες. Τελικά με πολύ πείσμα από την πλευρά και των δύο πλοιάρχων του πλοίου καταφέραμε να δέσουμε με μεγάλη προσοχή αλλά και νοιάξιμο, ώστε να αποβιβάσουμε με ασφάλεια τους επιβάτες.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που έχετε κληθεί να πάρετε ως πλοίαρχος και πώς την αντιμετωπίσατε;

Αφορούσε ένα ιατρικό περιστατικό που προέκυψε εν πλω. Φυσικά, αποφάσισα να γυρίσω αμέσως το πλοίο πίσω για να προλάβει ο ασθενής να μεταβεί στο νοσοκομείο πριν επιδεινωθεί η κατάστασή του, με την ελπίδα πως ο χρόνος θα ήταν με το μέρος μας. Ευτυχώς, σε άμεσο συντονισμό με τις λιμενικές αρχές και το ασθενοφόρο, αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Ποιο είναι το πιο συγκινητικό ή απρόσμενο «ευχαριστώ» που έχετε λάβει όσα χρόνια ταξιδεύετε;

Κατά τη διάρκεια ενός δρομολογίου με μεγάλη κακοκαιρία χρειάστηκε να παρεκκλίνω της πορείας, έτσι ώστε να αποφύγω τον κακό καιρό και να οδηγήσω με ασφάλεια το πλοίο και τους επιβάτες στον προορισμό τους. Όταν φτάσαμε στο λιμάνι και ξεκίνησε η αποβίβαση, οι επιβάτες, αντιλαμβανόμενοι την προσπάθεια, καθώς οι καιρικές συνθήκες δεν κρύβονται, ρωτούσαν το πλήρωμα στον καταπέλτη ποιος είναι ο καπετάνιος και τους ζητούσαν να μεταφέρουν ένα «ευχαριστώ» που έφθασαν με ασφάλεια. Αυτό το «ευχαριστώ» είναι και η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας.

 

Για τον Σταμάτη Καλφαμανώλη του Blue Star Paros η θάλασσα είναι ένα διαρκές μάθημα

Ο πλοίαρχος Σταμάτης Καλφαμανώλης κυβερνά με σεβασμό και αφοσίωση, πλοία που ενώνουν τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ελλάδας. Στην άγονη γραμμή, κάθε ταξίδι είναι μια πρόκληση που έχει στο επίκεντρο, την φροντίδα των επιβατών και τις ανάγκες των νησιωτών. Για τον καπετάνιο, η θάλασσα είναι σχολείο. Κάθε λιμάνι και κάθε κύμα, διδάσκουν την αξία της προσφοράς και της ανεκτίμητης ανθρώπινης επαφής.

Τι σημαίνει για έναν καπετάνιο να δραστηριοποιείται στην άγονη γραμμή; Με ποιες δυσκολίες έρχεται αντιμέτωπος;

Ο καπετάνιος αντιμετωπίζει κάθε λιμάνι με την ίδια υπευθυνότητα και επαγγελματισμό, είτε πρόκειται για μεγάλα λιμάνια είτε για την άγονη γραμμή. Ωστόσο, η άγονη γραμμή έχει ένα επιπλέον βάρος και ευθύνη, καθώς τα νησιά αυτά είναι συχνά απομακρυσμένα, με μοναδική τους σύνδεση ένα ή το πολύ δύο πλοία. Για τους κατοίκους τους, η σύνδεση μέσω του πλοίου είναι ζωτικής σημασίας για την καθημερινότητά τους.

Όποιες και αν είναι οι δυσκολίες, η προσέγγιση στο λιμάνι πρέπει να γίνει με γνώμονα την ασφάλεια των επιβαινόντων και του πλοίου. Υπάρχουν όμως αρκετοί περιορισμοί, ορισμένα λιμάνια είναι δύσκολα, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι αντίξοες, αλλά και λόγω ελλειπών υποδομών.

Το καλοκαίρι, το σκηνικό αλλάζει, αλλά οι προκλήσεις παραμένουν. Τα πολυάριθμα τουριστικά σκάφη δυσχεραίνουν την προσέγγιση του πλοίου στους λιμένες των μικρών νησιών, ενώ η αυξημένη επιβατική κίνηση δημιουργεί επιπλέον επαγρύπνηση. Παρά τις δυσκολίες, το να δραστηριοποιείσαι στην άγονη γραμμή έχει μία ξεχωριστή σημασία και αξία.

Μπορείτε να μας περιγράψετε τις αντιδράσεις τον ανθρώπων, όταν προσεγγίζετε λιμάνια της άγονης γραμμής με προμήθειες, τρόφιμα και φάρμακα;

Οι άνθρωποι της άγονης μου θυμίζουν την παλιά Ελλάδα στην οποία μεγάλωσα, οι άνθρωποι που λένε καλημέρα, γελάνε, μοιράζονται πράγματα, έχουν τα σπίτια τους ανοιχτά, τα παιδιά παίζουν έξω, ενώ αφήνουν τα ποδήλατα ξεκλείδωτα. Δεν υπάρχει το άγχος του χρόνου, αλλά μία αίσθηση ποιότητας ζωής. Ίσως είναι ο καθημερινός τους αγώνας για την επιβίωση, που τους έχει μάθει να ξεχωρίζουν τι είναι πραγματικά πολύτιμο.

Προσεγγίζοντας το καράβι στο λιμάνι και βλέποντας τους νησιώτες να παραλαμβάνουν προμήθειες, τρόφιμα, υλικά, φάρμακα, αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντικό είναι για αυτούς.  Εκτιμούν το πλοίο, το πλήρωμα, τον καπετάνιο, γιατί γνωρίζουν ότι αυτή η σύνδεση είναι ζωτικής σημασίας. Και ακόμα κι αν, λόγω καιρού, δεν καταφέρουμε να προσεγγίσουμε – κάτι που πάντα με στενοχωρεί  – οι νησιώτες καταλαβαίνουν τις δυσκολίες και ποτέ δεν θα κακολογήσουν το πλήρωμα.

Σε κάθε προσέγγιση στα μικρά νησιά, θα βρεθεί κάποιος που θα σε χαιρετήσει από την προβλήτα, σαν ανταπόδοση θα του κορνάρεις και ξαφνικά όλοι θα αρχίσουν να μας χαιρετούν. Αυτή η απλή στιγμή λέει πολλά: Το πλοίο δεν είναι απλώς ένα μέσο μεταφοράς, είναι ο σύνδεσμος που τους φέρνει όλα όσα χρειάζονται.

Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας την εμπειρία σας από τη νύχτα της 18ης Σεπτεμβρίου που οδήγησε και στην πρόσφατη βράβευσή σας ως «Ναυτικού της Χρονιάς»;

Ένιωσα υπερηφάνεια για την συνολική διαχείριση του συμβάντος και ιδιαίτερη χαρά που η συνδρομή του πληρώματος του πλοίου μας, είχε θετικό αποτέλεσμα. Είμαι ευγνώμων στους Loyd’s και στο σωματείο μας για τη βράβευση.

Ωστόσο, θέλω να διευκρινίσω ότι ο τίτλος «Ναυτικός της Χρονιάς» ανήκει σε κάθε ναυτικό που δίνει τον δικό του αγώνα στη θάλασσα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για έναν καπετάνιο;

Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα,  ως καπετάνιο και ως άνθρωπο, είναι η δυνατότητα να προσφέρω στον συνάνθρωπο και ειδικά στα νησιά, όπου η καθημερινότητα δεν είναι τόσο εύκολη όπως στις μεγάλες πόλεις. Η προσφορά μπορεί να είναι οτιδήποτε: Nα μεταφέρουμε ένα φάρμακο, να βοηθήσουμε έναν ηλικιωμένο, έναν τραυματία, έναν ασθενή, ή απλώς να κάνουμε κάτι μικρό, αλλά σημαντικό για την τοπική κοινότητα. Και όταν, στο τέλος της ημέρας, λάβεις έναν απλό χαιρετισμό ή ένα «ευχαριστώ», νιώθεις πως έχεις προσφέρει κάτι ουσιαστικό.

Ποιο είναι το πιο σπουδαίο μάθημα που σας έχει διδάξει η θάλασσα;

Η θάλασσα από μόνη της είναι ένα διαρκές μάθημα. Μου έχει διδάξει την αξία της εκτίμησης και του σεβασμού. Έχω μάθει τι σημαίνει ομαδικότητα, συνεργασία και αλληλεγγύη. Είναι επίσης ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Και πάνω από όλα σου θυμίζει τη δύναμη της νοσταλγίας.