Μiras Ferries

[proud_ionian]

Μιας και με τις επιστολες που μας θυμισε ο Νηρεας εγινε αναφορα στους παλιους πλοιοκτητες του Νονα Μαιρη, ειπα να τους θυμηθουμε λιγο. για την ακριβεια αν μπορει να μας θυμισει κανεις το ακτοπλοϊκο τους τελος. Πως μια εταιρεια που ηδη απο τα τελη της 10ετιας 70 ειχε μερτικο στη γραμμη φιλετο της Ζακυνθου, ενω ειχε και δρατηριοτητα στην "αγονη" της πελοποννησου, εσβησε σε μια νυχτα.
Οταν ηρθε ο Θησεας, ακουγαμε για αισιοδοξα σχεδια επεκτασης και αντι γι'αυτο σε λιγα χρονια εγιναν ολα... σπρουχνη (που λεμε και στο Θιακι). Ηταν μια στιγμιαια ατυχια απο την οποια δεν σηκωσε κεφαλι η εταιρια ή το πραγμα δουλευε απο παλια;
Μπορει το Δημητριος Μοιρας να κατασχεθηκε το 2002, αλλα Θησεας και Μαρθα ειχαν ηδη πολλα χρονια κατασχεμενα.

Edited July 5, 2014 by proud_ionian
tag

[kostasdm]

Η εταιρία ξεκίνησε με τη ναυπήγηση του ΜΑΡΘΑ στα Ναυπηγεία Κορωναίου το 1968. Το πλοίο εξυπηρέτησε για πολλά χρόνια τη γραμμή της Ζακύνθου περνώντας από σαράντα κύματα (ανταγωνισμούς, λυκοφιλίες με τον "άρχοντα" της Ζακύνθου Τυρογαλά, κλπ). Το 1981 επιμηκύνθηκε και απέκτησε και πρυμιό καταπέλτη με αποτέλεσμα να λειτουργεί και να φορτώνει με την πλώρη στη Ζάκυνθο και με την πρύμη στην Κυλλήνη.

Το 1987 ο πατέρας Μοίρας αγόρασε το τότε αυτοκινητάδικο ΙΟΝ και άρχισε μετασκευή για να το κάνει ακτοπλοικό. Ο Δημήτριος Μοίρας πέθανε όμως το καλοκαίρι του 1987 από τον καύσωνα και συνέχισαν τα παιδιά. Ετσι γεννήθηκε το ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΣ (το σημερινό ΝΟΝΑ ΜΑΙΡΗ). Το πλοίο δρομολογήθηκε στη Ζάκυνθο το 1988 σε αντικατάσταση του ΜΑΡΘΑ που το 1989 πήγε στα Κύθηρα.

Στη Ζάκυνθο υπήρχε Κοινοπραξία με το ΠΡΩΤΕΥΣ και το παλιό ΖΑΚΥΝΘΟΣ που χάθηκε το Δεκεμβρη του 1989. Το 1992 το ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΣ άλλαξε μηχανές και απέκτησε αξιόλογη για τη γραμμή ταχύτητα. Λίγο νωρίτερα είχε προσθέσει ο Μοίρας και το πρυμιό thruster για να βελτιώσει τις μειωμένες ελικτικές ικανότητες του μονοτίμονου πρώην Ro-Ro.

Το 1992 από κεκτημένη ταχύτητα και απειρία, ο Μοίρας αγόρασε και άλλο Ro-Ro από την Αγγλία και το μετασκεύασε στο γνωστό και συχωρεμένο πλέον ΘΗΣΕΥΣ. Την ίδια χρονιά η ζωοδότης Κοινοπραξία στη Ζάκυνθο "έσπασε" και άρχισε τρελλός ανταγωνισμός που εντάθηκε με την αγορά και είσοδο στη γραμμή του ΙΟΝΙΣ από την πλευρά Τυρογαλά. Κάπου εκεί άρχισε ο κατήφορος που έγινε χειρότερος με την αυξανόμενη αιμορραγία στα έσοδα που προκαλούσε η δραστηριοποίηση των τότε "φορτηγατζήδων" της ΑΝΜΕΖ.

Το 1997 η Κοινοπραξία των επιβατηγών πλοίων (ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΣ, ΠΡΩΤΕΥΣ, ΖΑΚΥΝΘΟΣ Ι και ΙΟΝΙΣ) ξανασυστάθηκε κυρίως για να αντιμετωπίσει την ενίσχυση του ρόλου του Φορτηγού Οχηματαγωγού ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ της ΑΝΜΕΖ. Ηδη όμως ο Μοίρας είχε ουσιαστικά χάσει τα πλοία του ΘΗΣΕΥΣ και ΜΑΡΘΑ που είχαν ακινητοποιηθεί.

Το ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΣ άντεξε με τη συνδρομή και των εταίρων μέχρι το 2001. Εν τω μεταξύ είχε προστεθεί στη γραμμή από πλευράς ΑΝΜΕΖ το καταπληκτικό ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ και δούλευε κόντρα στην Κοινοπραξία με συχνές εντάσεις και οικονομικά προβλήματα. Καθώς η οιονομική στενότητα είχε και τις επιπτώσεις της στη συντήρηση, το ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΣ άρχισε να παρουσιάζει και μηχανικά προβλήματα. Σε μια "κόντρα" ταχύτητας έξω από την Κυλλήνη με το ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ "χτύπησε" κομβίο του στροφάλου της αριστερής μηχανής. Το πάλεψε με μπαλώματα για ένα χρόνο, ώσπου ό στρόφαλος της αριστερής "κόπηκε" το Φλεβάρη του 2001.

Παρόλα αυτά ο Μοίρας το πάλεψε και αγόρασε καινούργιο στρόφαλο (γύρω στα 50 εκατομμύρια δραχμές τότε) από τη Wartsila και επισκεύασε το πλοίο. Εκανε όμως το λάθος να αποδεχτεί, χωρίς να προβάλει βέτο όπως θα μπορούσε, την επέκταση της Κοινοπραξίας με την είσοδο και του ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ. Αυτό ήταν και το τέλος της ιστορίας.

Οι παλιές καραβάνες (Τυρογαλάς) δεν είχαν πλέον ανάγκη τη μεγάλη χωρητικότητα του ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΙΡΑΣ για να ξελασπώνει τα δικά τους πλοία που υστερούσαν κυρίως στα φορτηγά (βλέπε χαμηλό ύψος γκαράζ στα ΠΡΩΤΕΥΣ και ΙΟΝΙΣ. Τώρα είχαν σύμμαχο το ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ που έπαιρνε τα φορτηγά σα στραγάλια και μία Εταιρία την ΑΝΜΕΖ που με τα οικονομικά προβλήματα που κουβαλούσε ακόμα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να ξαμολύσει τα στελέχη της σε έναν αγώνα επιβίωσης για την οριστική εξόντωση του Μοίρα.

Ολο το καλοκαίρι του 2001 λοιπόν, εμφανίζονταν διάφοροι "ανώνυμοι" καταγγέλοντες στην Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων, που τότε είχε και φρέσκο το ΣΑΜΙΝΑ, και κατάγγελναν τα πάντα. Το αποτέλεσμα ήταν το πλοίο να μένει εκτός δρομολογίων και οι υπόλοιποι να αρπάζουν τα λεφτά του καλοκαιριού.

Τελικά το πλοίο πήρε χαρτιά στα τέλη Αυγούστου του 2001. Ολα όμως είχαν τελειώσει. Το κερασάκι ήταν ένα ατύχημα στις 15 Οκτώβρη του 2001. Με ένα πλευρικό καιρό το πλοίο πέρασε τη αριστερή του προπέλα εν λειτουργία πάνω από τις καδένες (ποιανού άλλου?) του ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ. Παρά το γεγονός ότι ο Μοίρας πήγε ο ίδιος τα πτερύγια στην Ολλανδία και τα επισκεύασε στοιχειωδώς στη μητρική εταιρία, δεν κατάφερε να πάρει πιστοποίηση επισκευής. Προφανώς την πήρε ο Μανούσης αργότερα. Πάντως κάπου εδώ τελειώνει η πορεία της Εταιρίας Μοίρα.

[Neptune]

Λογω ηλικιας δεν εχω πολλες μνημες απο την εταιρια. Πριν φυγει ο Θησεας για σκραπ ειχα την τυχη να τον επισκεφτω και να τον φωτογραφησω. Μου εκανε εντυπωση η μετασκευη του. Παρολη τη σκονη που υπηρχε στο πλοιο και τη λεηλασια μπορουσε καποιος να καταλαβει οτι το πλοιο ειχε μετασκευαστει πολυ ωραια και προσεγμενα. Δεν το περιμενα να ειναι ετσι.

Τωρα για την εταιρια τι μπορει να πει κανεις. Σιγουρα εγιναν λαθη και κανενας δε μπορει να δικαιολογησει κανεναν απο τη στιγμη που ο κοσμος κλαει τα λεφτα του ακομα. Τουλαχιστον μενουν οι καλες κουβεντες ορισμενων που δουλεψαν εκει. Και ειναι μια εταιρια η οποια δεν ειχε ποτε καποια ευνοια κυβερνητικη η καθε αλλου ειδους.

Ειναι μεγαλη υποθεση να εχει κλεισει μια εταιρια να χρωσταει σε πολλους στο λιμανι και να μην ακους τη λεξη αλητης τη στιγμη που το ακους για αλλους εν ενεργεια μεγαλοεφοπλιστες πλεον.

ΥΓ. Εδω και μερικες φωτο απο το Θησεα τις τελευταιες μερες του.

[ΝΗΡΕΑΣ]

Από τα 3 πλοία έχω ταξιδέψει μόνο με το ΘΗΣΕΥΣ, τον Απρίλιο του 1996, από Πειραιά για Κύθηρα και πάλι πίσω. Το δρομολόγιο ήταν (εάν θυμάμαι καλά) Πειραιά-Γέρακα-Κυπαρίσσι-Μονεμβάσια-Αγία Πελαγία (δεν είχε τελειώσει ακόμα το λιμάνι στο Διακόφτι).

Χωρίς να έχω «ψάξει» λεπτομερώς το πλοίο, έχω μείνει με την αίσθηση ότι επρόκειτο για ένα συμπαθητικό και περιποιημένο καράβι (χωρίς βέβαια να ήταν και κάτι το ιδιαίτερο) και γενικά οι αναμνήσεις μου από το ταξίδι είναι αρκετά καλές. Έχω την εντύπωση ότι «έφυγε» άδοξα και ότι θα μπορούσε να δουλέψει αρκετά χρόνια ακόμα και να εξυπηρετήσει «τίμια» την ακτοπλοΐα.

Εντάξει…με ένα ταξίδι και μάλιστα εκτός εποχής και χωρίς καιρό…δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλές συμπέρασμα, αλλά δεν μπορώ να πω και κακό λόγο για το πλοίο.

[Panagia Ekatontapiliani]

Ένα βίντεο με τα δύο πλοία της Miras Ferries, δηλαδή το Θησέυς και το Μάρθα σε προσέγγιση στο λιμάνι της Αγίας Πελαγίας πίσω στο 1994.

 

Edited April 20, 2021 by Panagia Ekatontapiliani