ΣΕΙΡΙΟΣ
-
Posts
9,089 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Forums
Events
Gallery
Posts posted by ΣΕΙΡΙΟΣ
-
-
Ν. Πειραιά 1164
-
Καμία απολύτως σχέση με παντόφλα.
Με πλοιοκτητρια την τραγουδίστρια Βίκυ Λέανδρος ή παραγγελία στα ναυπηγεία ΝΑΥΣ - Φιλίππου με ναυπηγο τον Ελ. Καβαλάρη αφορούσε δύο ΕΓ/ΟΓ κλειστού τύπου, πανομοιότυπα σε σχεδίαση και τεχνικά χαρακτηριστικά. Το ΛΕΑΝΔΡΟΣ ολοκληρώθηκε τελικά ως ro/ro - παλεταδικο το 1975, το ΑΣΤΑΚΟΣ παρέμεινε ημιτελές και ολοκληρώθηκε το 1981 από τον Ιωσήφ Σαβιολάκη ως ανοικτού τύπου με το όνομα ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ.
Το ΛΕΑΝΔΡΟΣ μετονομάστηκε ΝΤΑΝΙΑ ΕΛΛΑΣ το 1986, κατόπιν ΧΙΟΝΗ και ΝΗΣΟΣ ΚΕΑ, όνομα με το οποίο διεγράφη απο τα νηολογια ως διαλυθεν το 1990.
Επίσημα, στη ναυπήγηση του ΜΥΡΙΝΑ ΕΞΠΡΕΣ το 1991, χρησιμοποιήθηκε το 25% των σιδηροκατασκευων του ΝΗΣΟΣ ΚΕΑ, ανεπίσημα.......... ιστορίες για αγρίους.
-
Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω αγαπητότατε polmyt. Το πλοίο στην Νάξο είναι το ΚΩΣΤΑΣ Θ ΙΙΙ, αδελφό βέβαια του ΣΧΟΙΠΑΝΤΑΣ αλλά με μικρές διαφορές. Το ΣΧΟΙΠΑΝΤΑΣ στο φουγάρο ειχε "άλμπουρο", επίσης είχε έξι πλαϊνά παράθυρα στο σαλόνι, το ΚΩΣΤΑΣ Θ ΙΙΙ είχε πέντε.
-
Είναι το ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ σε ενδιάμεση μορφή απο την αρχική και την τελική του.
-
Όλοι γνωρίζουμε ότι η παντοφλιτσα είναι η παλαιότερη "εν ζωή", κατασκευασμενη γαρ το μακρινό 1959 στο ναυπηγείο Αναστασιαδη - Τσορτανιδη στο Πέραμα (σημερινό ΕΛΘΩΜ).
Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι το ότι υπήρξε και η πρώτη παντόφλα ελληνικής κατασκευής που δούλεψε στο εξωτερικό, πιθανότατα υπό ναύλωση, και μάλιστα μόλις δύο χρόνια μετά την κατασκευή της, το 1961 !!!
Όπως διαβάζουμε από τα Ναυτικά Χρονικά (τεύχος Ιουνίου 1961) το καραβάκι είχε ταξιδέψει στην Massawa, λιμάνι της Ερυθραίας στην Ερυθρά θάλασσα, στην ανατολική Αφρική, για να δουλέψει εκεί σε τοπικές μεταφορές. Όχι βέβαια και μικρό κατόρθωμα για τις αρχές της δεκαετίας '60, και μάλιστα για μια μικρή έστω και νεότευκτη παντόφλα.
Στο δημοσίευμα δεν αναφέρεται ο χρόνος της παραμονής της στην Αφρική, το βέβαιο πάντως είναι το ότι επέστρεψε και βρίσκεται μέχρι και σήμερα στα πέριξ του Πειραιά, έστω και σε μακροχρόνιο παροπλισμό.
-
On 1/1/2013 at 9:05 PM, ΣΕΙΡΙΟΣ said:
Δεν γνωρίζουμε αν μετά από αυτό το περιστατικό το πλοίο ξαναταξίδεψε στη χώρα μας. Το πιθανότερο είναι -όντας πλοίο μόλις δύο ετών- να "στιγματίστηκε" και να παροπλίστηκε, ξέχωρα βέβαια από τις ζημιές που σίγουρα είχε υποστεί. Λίγα χρόνια αργότερα, βρίσκουμε τρεις αναφορές σχετικές με την τύχη του πλοίου.
Η πρώτη (MARINE NEWS - Ιούνιος 1977) κάνει λόγο για πώληση του πλοίου το 1974 σε Έλληνες διαλυτές και διάλυση του τον ίδιο χρόνο στο Πέραμα.
Η δεύτερη (SKOLARIKOS GREEK SHIPPING DIRECTORY 1978) για πώληση του πλοίου προς διάλυση το 1976 (δεν αναφέρει που).
Και η τρίτη (MARINE NEWS - Μάιος1977) για πώληση στην εταιρία South Sea Shipping Co. Ltd. με έδρα την Κύπρο και ταυτόχρονη μετονομασία του πλοίου σε ALEXANDROS B. Σε αυτήν την τρίτη και τελευταία αναφορά (περιλαμβάνεται στην κατηγορία "SALES - TRANSFERS and RENAMINGS") υπάρχει η διευκρίνιση "Sales are 1976 transactions unless otherwise stated".
On 7/12/2012 at 7:23 PM, emmpapad said:Νηολογήθηκε στον Πειραιά με αριθμό 2804 τον 08/1966
και διαγράφηκε τον 09/1976 ως πωληθέν σε αλλοδαπούς.....
Τελικά, αν και το είχα υποθέσει πριν δέκα ολόκληρα χρόνια, δεν είχα πέσει καθόλου έξω. Το πλοίο μετά από την ημιβυθιση του τον Μάρτιο του 1970 στο Πόρτο Ράφτη δεν ξαναδούλεψε καθόλου στην χώρα μας, όπως μπορούμε να διαβάσουμε σε δημοσίευση στο περιοδικο ΑΡΓΩ τεύχος Σεπτεμβρίου 1975. Μάλιστα ενδιαφέρον υπάρχει και στην αναφορά ότι η κυριότητα του ειχε περάσει και πάλι στα ναυπηγεία Σάββα όπου και είχε κατασκευαστεί.
Αδιευκρινιστη παραμένει η πληροφορία για πώληση του στην Κύπρο και μετονομασία του σε ALEXANDROS B, ενώ είναι πλεον βέβαιο το ότι δεν..... διαλύθηκε ούτε το 1974 ούτε το 1976. Το πλοίο σύμφωνα με νεότερες και από έγκυρη πηγή πληροφορίες μου, πουλήθηκε το 1976 στη Νιγηρία, όπου και πολύ σύντομα βυθίστηκε, τότε που διάφορα..... χαριτωμένα είχαν συμβεί με παντόφλες μας σε αυτήν την χώρα της Αφρικής. Όπως για παράδειγμα την επεισοδιακή επιστροφή ενός - δύο στην χώρα μας, ανάμεσα τους και του ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ρίου, που σε δημοσιεύματα της εποχής αναφερόταν οτι είχε πουληθεί για διάλυση όπως και το ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ !!!!!
Να προσθέσω στο ιστορικό του πλοίου πως είχε κατασκευαστεί ως κλασσική, ανοιχτή παντόφλα, και κλείστηκε λίγο πριν ή λίγο μετά την καθέλκυση της, όπως μπορούμε να δούμε σε δύο δημοσιεύσεις και πάλι από το περιοδικό ΑΡΓΩ (αρχείο Νεκτάριου Παπαδάκη), τεύχη Σεπτεμβρίου 1968 και Ιανουαρίου 1969.
-
On 3/12/2010 at 8:59 PM, pantelis2009 said:
Υπάρχουν μαρτυρίες για καθημερινή συγκοινωνία μεταξύ Σαλαμίνος – Αττικής από το 17ο αιώνα.......
........ το «Ελένη» με Ν.Π 1544 των Δημήτρη Δημητριάδη και Δημήτρη & Ιωάννη Σοφρά, ξύλινο κατασκευασμένο στο Πέραμα το 1957, το οποίο στην αρχή έκανε δρομολόγιο Θάσο-Κεραμωτή (φωτο 5), μετά ονομάζεται «Ερέτρια» και κάνει δρομολόγια Ωρωπό-Ερέτρια και από 1961-63 κάνει δρομολόγιο Παλούκια – Πέραμα, όπου και έχει αποκτήσει … γέφυρα (φωτο 6)..........
Όπως είχε γράψει πριν πολλά χρόνια ο Παντελής Φύσσας, είχε κατασκευαστεί στο Πέραμα το 1957 ως ΕΛΕΝΗ με αριθμό νηολογιου Πειραιά 1544. Ωστόσο υπάρχει κάποιο "θολό τοπίο" στα πρώτα του χρόνια, για παράδειγμα ο Παντελής ανέφερε ότι είχε πρωτοδουλεψει στην Θάσο με το όνομα ΕΛΕΝΗ και κατόπιν μετονομάστηκε ΕΡΕΤΡΙΑ, ή το ότι σύμφωνα με στοιχεία του Άρη Μπιλαλη μετονομάστηκε ΕΡΕΤΡΙΑ το καλοκαίρι του 1958 ενώ σε δημοσίευμα του Οκτώβρη 1958 αναφέρεται ως ΕΛΕΝΗ στην γραμμή Ωρωπού - Ερέτριας.
Το βέβαιο είναι ότι στο διάστημα 1957 - αρχές δεκαετίας '60, είτε ως ΕΛΕΝΗ ειτε ως ΕΡΕΤΡΙΑ δούλεψε σε Θάσο και Εύβοια πριν "μονιμοποιηθει" στην γραμμή της Σαλαμίνας.
Σύμφωνα με στοιχεία του εξαίρετου Νεκτάριου Παπαδάκη από τους Lloyds registers, το 1964 απέκτησε αριθμό ΙΜΟ και νέο αριθμό νηολογιου, Πειραιά 2376, πιθανόν τότε να δέχθηκε κάποια ευρύτερη μετασκευή.
Αν και ξύλινη κατασκευή μακροημερευσε στην χώρα μας (πιθανόν για κάποια χρόνια ως φορτηγό), μιας και σύμφωνα με τον κάπτεν Δημήτρη Γκίκα (επί πολλά χρόνια σε παντόφλες της Σαλαμίνας) πουλήθηκε το 1985 στην Κύπρο, και οι πλοιοκτήτες της την αντικατεστησαν με το ΕΡΕΤΡΙΑ ΙΙ (μετέπειτα EL LOUD IV - KYRANNIS της Τυνησίας).
-
Απάντηση για το ξύλινο ΕΡΈΤΡΙΑ στο topic του.
Το ΘΑΣΟΠΟΥΛΑ ήταν η δεύτερη παντόφλα της Θάσου (επόμενες κατά σειρά ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΑΜΦΙΠΟΛΙΣ, ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ) και δεν αποκλείω την πιθανότητα να κατασκευάστηκε με "μοντέλο" το ΕΡΕΤΡΙΑ.
Πολύ ενδιαφέρον το έγγραφο νηολογησης του, το οποίο εξ όσων γνωρίζω εκτίθεται στο ναυτικό μουσείο Καβάλας μαζί με ένα υπέροχο μοντέλο του. Εκτός των άλλων, διαβάζουμε και ότι νηολογήθηκε μετά την ολοκλήρωση της ναυπήγησης του.
Τέλος, λογικό το ότι ήταν μονοπροπελο και μονοτιμονο. Και για την εποχή, και για τον τόπο - χώρο της ναυπήγησης του.
-
Προσωπικά σε εκατοντάδες ώρες αναζήτησης παλαιών φωτογραφιών, δεν έχω βρει καμία φώτο του πρώτου, ξύλινου ΕΡΕΤΡΙΑ στην Θάσο, ούτε κάποια αναφορά σε δημοσιεύματα της εποχής (τέλη δεκαετίας '50).
Αυτό όμως δεν σημαίνει κάτι, αν αναλογιστουμε αφενός ότι από την Σαλαμίνα όπου δούλεψε για πολλά περισσότερα χρόνια υπάρχουν δύο - τρεις το πολύ φωτογραφίες του, αφετέρου ότι στην Θάσο δούλεψε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, για κάνα χρόνο από ότι υπολογίζω.
Από εκεί και πέρα, για την παρουσία του στην Θάσο ως πρώτη παντόφλα του νησιού δεν μπορούμε να μιλάμε για "φήμες" αλλά για σαφείς και σοβαρές μαρτυρίες. Είχε αναφερθεί σε παλαιότερο τεύχος του περιοδικού Εφοπλιστής (σε αφιέρωμα για τις γραμμές της Θάσου), και μου το έχουν επιβεβαιώσει προσωπικά σε συζητήσεις ναυτικοί - κάτοικοι της Θάσου που είχαν δουλέψει επί πολλά χρόνια στα φέρυ του νησιού.
-
Θασοπούλα (Ν. Καβάλας 114) (1960)
Η εικοσαμετρη ξύλινη και πανέμορφη παντοφλιτσα κατασκευάστηκε το 1960, σε καρνάγιο της Θάσου όπως αναφέρεται και στο αμέσως προηγούμενο ποστ, και νηολογήθηκε στην Καβάλα τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς.
Ήταν το δεύτερο φέρυ της Θάσου μετά το επίσης ξύλινο ΕΡΕΤΡΙΑ (της Σαλαμίνας).
-
On 3/2/2012 at 9:14 PM, ΣΕΙΡΙΟΣ said:
.....ίσως ο "ντόρος" να οφειλόταν στο ότι το ΑΛΚΥΩΝ, σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες που μπόρεσα να βρω, κατασκευάστηκε και καθελκύστηκε το 1959 στο Πέραμα.
Όπως λέμε.... βαθιά νυχτωμένος. Το πλοίο ήταν πρώην αποβατικό του Β. Π. Π. κατασκευασμενο το 1943 στην Βρετανία, και ανήκε στον γνωστό μας τύπο LCT Mk4.
Στην χώρα μας αγοράστηκε από την εταιρεία Λουκά Μάτσα το 1958 και ενεγραφη στα νηολογια του Πειραιά με α/α 1424 στην Β' κλάση.
Οι πληροφορίες που είχα παλαιότερα περί της κατασκευής του στο Πέραμα, οφείλονταν και σε... ενθουσιώδη ρεπορτάζ της εποχής, αλλά και στο ότι όταν νηολογήθηκε ενεγραφη ως νέα κατασκευή λόγω της ευρείας έκτασης ανακατασκευής που είχε δεχθεί.
Διεγράφη οριστικά τον 11/1965 όταν και πουλήθηκε σε εταιρεία του εξωτερικού, άγνωστο όμως σε ποια χώρα.
Αλκυών (Ν. Πειραιώς 1424) (1943)
-
Εξαιρετική εικόνα.
Το πλοίο στην αρχική του μορφή και στις αρχικές του διαστάσεις, 63,5 x 13,40m. Οι τελικές του κατόπιν μετασκευής (ων) είναι 73 x 15,50m.
Αν και επίσημα το έτος κατασκευής του είναι το 1975, ουσιαστικά.... "έχει κερδίσει χρονιά" όπως λέγαμε και στο σχολείο, αφού καθελκυστηκε την 14η Σεπτεμβρίου 1974, στο ναυπηγείο ΝΑΥΣ - Αφοί Φιλίππου στο Πέραμα (Ν. Π. 4857, ναυπηγοί Κουιμανης - Σιμοπουλος).
Για την ιστορία, μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα, την 6η Σεπτεμβρίου 1974, είχε καθελκυστει απο το ίδιο ναυπηγείο, το ΑΙΑΣ του Σαρωνικού, με το οποίο είχαν κατασκευαστεί ταυτόχρονα.
-
Άγιος Λαυρέντιος (Ν. Πειραιά 1553)
Η μικρή παντοφλιτσα κατασκευάστηκε..... ακόμα μικρότερη, στην ουσία μία μπαριζα με υποτυπώδη γέφυρα, το 1957, ήταν δηλαδή ένα από τα πρώτα (αν όχι το πρώτο) πλοία ανοικτού τύπου ελληνικής κατασκευής.
Σύμφωνα με στοιχεία του Άρη Μπιλαλη, νηολογήθηκε τον Φεβρουάριο του 1957 στον Πειραιά και η κατασκευή του έγινε στο ναυπηγείο Ηλία Γκουμα στα Αμπελάκια Σαλαμίνας (σημερινό ναυπηγείο Μπεκρή), για την Ιερά μονή Φανερωμενης Σαλαμίνας.
Ήταν λοιπόν το πρώτο φέρυ της γραμμής της Φανερωμενης (το δεύτερο ηταν το ομώνυμο το 1960) όπου δούλεψε μέχρι περίπου τα τέλη της δεκαετίας '70, όταν αντικατασταθηκε απο το ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΈΝΤΙΟΣ ΙΙ (σημερινό ΚΑΝΑΡΗΣ) και μεταδρομολογηθηκε στο Άγιο Όρος και το νησάκι Αμμουλιανη.
Εκεί, στην Αμμουλιανη, ολοκλήρωσε και την καριέρα του, αφού διαλύθηκε επιτόπου σε ενα μικρό λιμανάκι (πολύ κοντά στο κύριο λιμάνι του νησιού), όπου προηγουμένως πιθανότατα ειχε μείνει επι αρκετά χρόνια παροπλισμένο.
Στην πρώτη φώτο (από το προσωπικό μου αρχείο) στην πρώτη του μορφή τον Ιούλιο του 1959.
Στην δεύτερη, στην Αμμουλιανη, κάπου στην δεκαετία του '80. Διακρίνονται ακόμα το ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ (πρώην της Ερέτριας και σημερινό ΓΕΩΡΓΙΑ Μ της Ύδρας, και το ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΙΣ). Πηγή alamy-Loukas Hapsis.
Στην τρίτη, ότι είχε πια απομείνει από την παντφλιτσα στην Αμμουλιανη τον Απρίλιο 2007. Πηγή flickr - Alekos Athanasiadis.
-
On 2/5/2012 at 3:39 PM, ΣΕΙΡΙΟΣ said:
Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία που αναφέρονται στο shipspotting, το πλοίο κατασκευάστηκε στην χώρα μας το 1978 στο ναυπηγείο Alsa Shipyard, με πρώτο του όνομα το RUBAT TRUST. Μετονομάστηκε σε FARAZAN τον Ιανουάριο του 1980 και σε RADIGH BAY 4 τον Σεπτέμβριο του 1981, όνομα που είχε μέχρι τον Ιούλιο του 1997. Με αυτά τα στοιχεία, θεωρώ πως μπορούμε βάσιμα να "υποθέσουμε" ότι το πλοίο ναυπηγήθηκε για λογαριασμό κάποιας εταιρείας του εξωτερικού, πιθανότατα από την Σαουδική Αραβία, και βέβαια ότι ταξίδευε σε εκείνα τα μέρη πριν επιστρέψει και πάλι στην Ελλάδα το 1997.
Το ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ κατασκευάστηκε στο ναυπηγείο Παπαστεφάνου στο Πέραμα (δίπλα στο σημερινό Σπανοπουλου) από την εταιρεία ΑΛΣΑ του κ. Ιωσήφ Σαβιολάκη και ανήκε στον Ιωάννη Λάτση.
Πριν το όνομα RUBAT TRUST, κατά την διάρκεια της ναυπήγησης του, έφερε ως project τον αριθμό 1016, και ο τύπος του ήταν "Tanker - Ro/Ro". Με την ολοκλήρωση και καθέλκυση του, αναχώρησε για την Υεμένη όπου δούλεψε τα επόμενα χρόνια με τις μετονομασίες που έχουν προαναφερθει.
Αν και τόσο στις βάσεις δεδομένων όσο και στις εγγραφές στα ελληνικά νηολογια αναφέρεται ως ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ και με αριθμό νηολογιου Πειραιά 10476 από το 1997, δεν θα μπορούσαμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα να είχε επιστρέψει νωρίτερα στην χωρα μας, και μέχρι το 1997 να έφερε κάποιο άλλο όνομα, ίσως και το τελευταίο γνωστό που είχε στο εξωτερικό, το RADIGH BAY 4.
-
Σε μια συζήτηση που έγινε σήμερα στην ομάδα του Παντελή Φύσσα στο facebook με αφορμή μια φώτο απο την Θάσο στην οποία διακρινοταν και το γνωστό μας ΘΡΑΚΗ ΙΙ, αναφέρθηκε η ύπαρξη και πλοίου με όνομα ΘΡΑΚΗ V (5).
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται αφού υπήρχε σίγουρα αρίθμηση στα ΘΡΑΚΗ, είναι αφενός πόσα υπήρξαν, ποια απο αυτά ήταν ουκρανικής κατασκευής, και αν το εγκαταλειμενο στην Κεραμωτη ήταν κάποιο (και ποιό) από αυτά.
-
Αν σου πω που ήταν, θα καταλάβεις και τον λόγο που απαλλοτριωθηκε από το κράτος.
Ήταν στον λιμένα Ηρακλέους, στην καρβουνοσκαλα, εκεί που μέχρι πριν 15 χρόνια δέναν τα ro ro (Αρχάγγελος, Μύκονος κ.λ.π.) και σήμερα ξεφορτωνουν τα αυτοκινηταδικα.
Αν παρατηρήσεις την φώτο απο την καθέλκυση του ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ, διακρίνεται πίσω στο φόντο ένα κτίριο που υπάρχει μέχρι και σήμερα στον μωλο ΔΕΗ.
-
Σαφώς, αναφέρθηκα στους ιδιοκτήτες των ναυπηγείων Σάββα, τον πατέρα Νικόλαο και τους γιούς του Κωνσταντίνο και Δημήτρη που ανέλαβαν τυπικά το ναυπηγείο στην Ελευσίνα μετά την αποβίωση του πρώτου στα τέλη της δεκαετίας 90.
Και το έκανα διότι ενώ όλοι γνωρίζουμε για το ναυπηγείο τους στην Ελευσίνα, λίγοι γνωρίζουν για το ναυπηγείο στο Κερατσίνι (όπου κατασκευαστηκαν εκτός από το ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ πολλά από τα πρώτα ελληνικά πλοία ανοικτού τύπου) που σταμάτησε να λειτουργεί το 1965, και για το ναυπηγείο στο Πέραμα που λειτούργησε για λίγα χρόνια (3-4).
-
Η σχεδίαση και οι αναλογίες της γέφυρας σε σχέση με το ολικό μέγεθος του καραβακίου και την πλώρη, μου θυμίζουν έντονα το δύσμοιρο το ΕΥΤΥΧΙΑ Π. Ελπίζω μέσα στην θάλασσα να δείχνουν αρμονικότερες οι γραμμές του. Σε κάθε περίπτωση, καλοτάξιδο να είναι και καλότυχο.
-
Οι αδελφοί Σάββα, όταν μου είχαν δείξει την φώτο, μου είχαν πει πως είχαν ακόμα μία από την ίδια ημέρα, με τις..... καλόγριες της μονής πάνω στην παντοφλιτσα, αλλά δεν θυμόντουσαν που την είχαν καταχωνιασμενη !!!
Όσο για την αλλαγή του αριθμού νηολογιου, δεν είναι κάτι το παράξενο. Στις παντόφλες ειδικά για τις οποίες διατηρώ αναλυτικά αρχεία, έχω συναντήσει σε πολλές περιπτώσεις επανανηολογησεις στο ίδιο λιμάνι.
-
On 5/30/2021 at 3:29 PM, polmyt said:
Σε αυτο το βιντεακι του 1969, και συγκεκριμενα στο 0.34 βλεπουμε την παντοφλιτσα δεμενη στη Φανερωμενη
Εχει περασει λοιπον και απο τη γραμμη Παχης -Φανερωμενης
Όχι μόνο έχει περάσει από την γραμμή της Φανερωμένης Σαλαμίνας, αλλά αυτή ήταν και η γραμμή για την οποία κατασκευαστηκε, αφού εξ αρχής ανήκε στην Ιερά μονή Φανερωμένης, όπως και η πρώτη παντοφλιτσα της γραμμης, το ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ
Το ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ναυπηγήθηκε το 1960, στο ναυπηγείο Νικόλαου Σάββα στο Κερατσίνι - Νέο Ικόνιο, με αριθμό νηολογιου Πειραιά 1625.
Δούλεψε στην Σαλαμίνα μέχρι το 1974, οπότε αντικατασταθηκε από το ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ΙΙ (επίσης της μονής) και μεταδρομολογηθηκε στον Πόρο.
Να δούμε μια μοναδική του φώτο από την ημέρα της καθέλκυσης του το 1960, και βέβαια πως ήταν στην αρχική του μορφή. Μου την είχαν δείξει οι αδελφοί Σάββα πριν λίγα χρόνια και την είχα αντιγράψει επιτόπου στο ναυπηγείο τους στην Ελευσίνα.
Ακόμα μια ιστορική φώτο, από το ναυπηγείο Σάββα στο Κερατσίνι, το οποίο απαλλοτριωθηκε το 1965 από το κράτος (έναντι πολύ υψηλής αποζημίωσης), με αποτέλεσμα ο Ν. Σάββας να αγοράσει τότε νέο χώρο στο Πέραμα, συνεχίζοντας παράλληλα και στο ναυπηγείο της Ελευσίνας το οποίο προϋπήρχε.
-
Το καραβάκι έχει επαναπατριστεί...... σεμνά και αθόρυβα.
Τον περασμένο Αύγουστο (2022), σε φωτογραφική εξόρμηση στο Λαύριο παρέα με τον καλό μου φίλο Νεκτάριο Παπαδάκη, το είδαμε τραβηγμένο έξω σε χώρο ιδιωτικών σκαφών δίπλα στο λιμάνι, μας τράβηξε την προσοχή και το φωτογραφήσαμε (όσο καλύτερα γινόταν) χωρίς να καταλάβουμε όμως ποιο ήταν (παραθέτω φώτο).
Ο Νεκτάριος αργότερα ανέβασε την φώτο στο facebook, και εκεί έγινε η αναγνώριση.
Στο equasis τώρα, αναφέρεται με το ίδιο όνομα, GAVDOS STAR, αλλά με ελληνική και πάλι σημαία απο την 1η Αυγούστου 2019, και ως πωληθέν στην Ελλάδα από την ίδια ημερομηνία, σε άγνωστη εταιρεία.
-
Σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Παντελεήμονα Λελέκη, πουλήθηκε για διάλυση το 1971. Να προσθέσω ότι εκτός από τον Σαρωνικό, είχε δουλέψει και στις Σποράδες. Υπάρχει μια πολύ όμορφη καρτ ποστάλ, όπου απεικονίζεται στο λιμάνι της Σκοπέλου μαζί με το ΚΥΚΝΟΣ.
-
Απο σχόλια που έχω διαβάσει στην ομάδα του φατσοβιβλιου Παλιές φωτογραφίες της Πρέβεζας, πουλήθηκε στην Βουλγαρία, του κότσαραν στο γκαράζ μια "χούφτα" εκσκαφέα, και το δουλεύανε στις εκβαθυνσεις ποταμών.
-
Μετά από χρόνια, τυχαία βρέθηκε φώτο του καραβακιου στο εξωτερικό.
Τον Αύγουστο του 2020, όταν είχε γίνει η μεγάλη έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτου στον Λίβανο, κοιτάζοντας φώτο από το συμβάν στο διαδίκτυο το ανακάλυψα δεμένο στον λιμενοβραχίονα, πολύ κοντά στο σημείο της έκρηξης, αλλά εμφανώς ανεπηρέαστο, αν αναλογιστουμε τα ναυάγια και τις καταστροφές πλοίων που είχαν προκληθεί.
Για την ιστορία, αριστερά στην φωτό, βλέπουμε και το αδελφό πλοίο του ΠΟΡΤΟΚΑΛΗΣ ΗΛΙΟΣ, το BLUE DAWN (πρώην ORANGE MOON).
Πηγή φώτο : latimes.com
Μαριώ (ΙΜΟ 5225241)
in Παλιά Επιβατηγά Ακτοπλοΐας
Posted
Το πλοίο δεν εφερε ποτέ το όνομα ΡΟΔΟΣ Ι.
Στην Ρόδο δούλεψε ως ΜΑΡΙΩ, πολύ νωρίτερα από τις αρχές της δεκαετίας 80, μετονομάστηκε ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ το 1983 και με αυτό το όνομα διεγράφη οριστικά το 2004 όταν και διαλύθηκε στου Σάββα στην Ελευσίνα.