ΚΑΡΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Ας κάνω την πρώτη ερώτηση. Το πλοίο έχει κάποια σχέση με την Ελλάδα, υπήρξε ποτέ υπό Ελληνική ιδιοκτησία ή στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό;

Δυστυχώς στον χώρο της κατάδυσης δεν υπάρχει πάντα σωστή πληροφόρηση για τις καταδύσεις που "πωλούνται".Πωλείται ότι πουλάει... Σε αυτό συμβάλλουν και οι καταδυόμενοι που συχνά δεν ενδιαφέρονται για το τι ακριβώς βλέπουν, ούτε θέτουν κάποια εύλογα ερωτήματα για κάποια πράγματα που βλέπουν και δεν "κολλάνε" με αυτά που άκουσαν στο briefing (οδηγίες και πληροφορίες) πρίν την κατάδυση. Αλλωστε και οι αυτοδύτες φυσικό είναι να μην είναι τόσο έμπειροι ώστε να μπορούν να ξεχωρίζουν ναυάγια διαφορετικών εποχών γιατί η θάλασσα τα μετατρέπει σε άμορφη μάζα σιδερικών (ιδίως το Κυρά Ελένη είναι πολύ "σπασμένο"). Και εγώ όταν καταδύθηκα σε αυτό πριν από 10 περίπου χρόνια μου είπε ο ιδιοκτήτης του καταδυτικού τα ίδια -περί φορτηγού του Β Παγκοσμίου πολέμου) και μάλιστα τα υπολλείματα από μια εκπαιδευτική τορπίλη αμερικανικής κατασκευής τα παρουσίαζαν σαν το λόγο που προκλήθηκε το ναυάγιο! Μόνο που εγώ έχοντας καταδυθεί σε πολλά ναυάγια μέχρι τότε ήμουνα υποψιασμένος και ψάχνοντας βρήκα την άκρη. Αυτό όμως μου πήρε αρκετό χρόνο και προφανώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες καταδυτικών κέντρων δεν μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία, στο κάτω κάτω η ιστορική έρευνα δεν είναι το αντικείμενό τους. Είναι ευκαιρία για τους αυτοδύτες που έχουν ιστορικές ανησυχίες να λύσουν το γρίφο

Οχι δεν πρόκειται για το Ορια, από το τραγικό αυτό ναυάγιο ελάχιστα έχουν απομείνει στο βυθό-αναφέρω παραπάνω. Στή θέση που υποδυκνύει ο χάρτης είναι το ναυάγιο του Κυρά Ελένη. Πληροφορίες για αυτό το ναυάγιο -και τα υπόλοιπα της περιοχής- μπορείτε να διαβάσετε εδώ... http://www.theabyss.gr/forum/viewtopic.php?t=796&highlight=%EA%F5%F1%E1+%E5%EB%E5%ED%E7 Το Ορια είναι βυθισμένο πιο Βόρεια... Το topic που σας στέλνω ομολογώ ότι τώρα το είδα όλο, δεν ήξερα ότι είχε προχωρήσει τόσο η συζήτηση και βλέπω και τις λεπτομερείς πληροφορίες που είχε δώσει ο Κώστας Θωκταρίδης, αλλά και μια άλλη φωτό του Ορια. Θα είχα γλυτώσει και το σκανάρισμα της φωτογραφίας....

Χμ... έχεις δίκιο Νηρέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να είναι ανακρίβεια που όμως αναφέρεται στο άρθρο του Πόλεμος και Ιστορία που ήταν η βασική πηγή που προέρχονται οι παραπάνω πληροφορίες.Θα επικοινωνήσω με τον Αριστοτέλη Ζερβούδη για να το διευκρινήσω. Ευχαριστώ.

Πρώτη αναφορά για το Oria βρήκα στο τεύχος Ιουλίου Αυγούστου 2002 του περιοδικού Πόλεμος και Ιστορία. Το άρθρο υπέγραφε ο αυτοδύτης –ερευνητής Αριστοτέλης Ζερβούδης. Και αυτός επισημαίνει στο άρθρο ότι «ενώ σε όλα τα αρχεία υπάρχουν στοιχεία για αντίστοιχες απώλειες για τη βύθιση του Όρια δεν αναφέρεται τίποτα». Το πλοίο εκτοπίσματος 2.127 τόνων ναυπηγήθηκε το 1920 στην Αγγλία. Χρησιμοποιήθηκε από τις Γερμανικές δυνάμεις αφού καταλήφθη σε πολλές επιχειρήσεις στη Βόρεια Θάλασσα και Μεσόγειο. Στις 7 Φεβρουαρίου 1944 αναχωρεί από τη Ρόδο με 4.233 Ιταλούς αιχμαλώτους με τη συνοδεία 3 ελαφρών αντιτορπιλικών των ΤΑ 16, ΤΑ 17 και ΤΑ 19, Ιταλικών πλοίων που είχαν καταληφθεί από τους Γερμανούς. Στο πλοίο επιβαίνουν 30 Γερμανοί στρατιώτες ως φρουρά ενώ άλλοι 60 περίπου το χρησιμοποιούν σαν μεταφορικό μέσο. Το πλήρωμά του αποτελείται από 5 άτομα έναν Ελληνα μηχανικό και τον Νορβηγό καπετάνιο Bjarne Rasmussen. Στη διάρκεια του ταξιδιού κοντά δέχεται επίθεση από το Oλλανδικό υποβρύχιο Dolphin κοντά στην Αστυπάλαια με τρείς τορπίλες οι οποίες περνούν λίγα μόλις μέτρα από την πρύμνη του. Στις 12 Φεβρουαρίου και ώρα περίπου 18.30 πλέει ανοιχτά του Σουνίου ενώ ο καιρός είναι εξαιρετικά κακός. Ανεμοι εντάσεως 10 μποφώρ σπρώχνουν το φορτηγό στα βράχια της νησίδος Πάτροκλος. Ο Αριστοτέλης Ζερβούδης αναφέρει ότι στα ημερολόγια των συνοδευτικών πλοίων αναφέρεται ότι είχε υποδειχθεί η πορεία του πλοίου με λεπτομέρειες ώστε να μπορέσει να αποφύγει τον Πάτροκλο και επικίνδυνες ξέρες. Αυτό το αναφέρω γιατί πολύ συχνά σε παρόμοιες τραγωδίες έχουν διαρρεύσει φήμες για σκοπιμότητες εξόντωσης των Ιταλών αιχμάλωτων με πρόσχημα το δυστύχημα. Στην περίπτωση αυτή όμως φαίνεται πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο.To Oria παρασυρόμενο από τα κύματα προσέκρουσε στο νοτιοανατολικά άκρο της νησίδας Πάτροκλος. Το πλοίο λίγο μετά την πρόσκρουση κόπηκε στα 2 και βυθίστηκε σε πολύ λίγο χρόνο. Το ένα κομμάτι συνέχισε να επιπλέει τουμπαρισμένο όμως ενώ πολλοί επιβαίνοντες είχαν εγκλωβιστεί μέσα. Συνεχίζω την ιστορία από υλικό που συνέλεξα από το βιβλίο του Βασίλη Μεντόγιαννη «53 ημέρες 1942» (επίσης αυτοδύτης ερευνητής και συγγραφέας) που αναφέρεται στη μάχη της Λέρου και έχει σχέση με την ιστορία καθώς πολλοί Ιταλοί που επέβαιναν είχαν αιχμαλωτιστεί σε αυτή τη μάχη. Στην έρευνα αυτή είχα συμμετάσχει και εγώ σε μικρό βαθμό. Την επόμενη μέρα 13.2 πέντε ρυμουλκά από τον Πειραιά έσπευσαν σε βοήθεια. Μόνο ένα, το Vulkan κατάφερε να προχωρήσει στην αγριεμένη θάλασσα και να φτάσει στο σημείο του ναυαγίου. Εκεί βρήκε στο βυθισμένο μέρος λίγους επιζώντες να κρατούνται από τα κατάρτια ενώ κάποιοι άλλοι κατάφεραν να βγούν στην ακτή, πολλοί σοβαρά τραυματισμένοι. Επίσης εντόπισαν 5 Ιταλούς που είχαν εγκλωβιστεί στο αναποδογυρισμένο μέρος.Η επιχείρηση απεγκλωβισμού με ένα τρυπάνι που διέθετε το ρυμουλκό απέτυχε λόγω των πολύ άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν Στις 14 του μήνα κατάφερε να προσεγγίσει και δεύτερο ρυμουλκό το Titan ενώ ο απεγκλωβισμός έγινε τελικά 5 ολόκληρες ημέρες μετά το ναυάγιο και οι επιζώντες αντίκρισαν το φως του ήλιου σε κατάσταση πολύ ισχυρού σόκ. Από το ναυάγιο επέζησαν μόνο 49 Ιταλοί. Πνίγηκαν και 15 Γερμανοί ενώ το πλήρωμα, ο καπετάνιος και ο Ελληνας μηχανικός διασώθηκαν. Το βιβλίο φιλοξενεί και δηλώσεις ηλικιωμένων κατοίκων των Λεγραινών. Ο Κων/νος Κωνσταντόπουλος δήλωσε ότι το πλοίο μετέφερε και λάδι γιατί πολλά βαρέλια με λάδι βγήκαν στη ξηρά αλλά και η θάλασσα τις ημέρες του ναυαγίου είχε γεμίσει λάδι που είχε χυθεί και επέπλεε στην επιφάνεια. Το 1958 είπε ένας αγρότης που όργωνε το χωράφι του στην παραλία Κόρακας, ακτή των Λεγραινών, απέναντι από το σημείο που συνέβη το ατύχημα βρήκε ένα κρανίο και στη συνέχεια και άλλα, χιλιάδες ανθρώπινα οστά. Οι Ιταλοί ήρθαν μεταξύ του 1960 και 1965 και συνέλεξαν τα οστά που βρήκε ο αγρότης και όσα άλλα βρήκαν σε ένα ομαδικό τάφο που έφτιαξαν οι Γερμανοί τις επόμενες ημέρες του ναυαγίου. Όπως συμπλήρωσε όμως ο Γιάννης Κωνσταντόπουλος υπήρχαν και άλλοι τάφοι στην ευρύτερη περιοχή που είχαν σκάψει οι ντόπιοι αφού η θάλασσα έβγαζε πτώματα τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο. Θυμήθηκε την επομένη του ναυαγίου που είχε δεί ξεβρασμένα στην ακτή τουλάχιστον 1500 πτώματα και τα παρομοίασε με ξεβρασμένα ψάρια. Ενας βορειοανατολικός άνεμος σπάνιος στην περιοχή έφερε τα πτώματα στην ακτή. Μεταπολεμικά πρέπει να έγινε ανέλκυση του μεγαλύτερου μέρους του ναυαγίου αφού σήμερα στον βυθό δεν υπάρχουν παρά συντρίμμια, βαρέλια, ανεμοδόχος και υπολείμματα ανθρώπινων οστών. Συγκίνηση προκαλούν οι καραβάνες, τα παγούρια και τα άρβυλα που είναι σπαρμένα στον τόπο του ναυαγίου και οι αυτοδύτες που επισκέφτηκαν το ναυάγιο βεβαιώνουν πως είδαν χαραγμένα μηνύματα προς τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Επίσης υπάρχουν βλήματα και κάλυκες. Το Ορια ήταν οπλισμένο με ένα ημιαυτόματα αντιαεροπορικό C30 και ένα πυροβόλο των 88 χιλιοστών. Ο Αριστοτέλης Ζερβούδης αναφέρει στο άρθρο του στο περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία» ότι μετά την τραγωδία διατάχτηκε ένορκη διοικητική εξέταση από την Γερμανική διοίκηση Αιγαίου η οποία έγινε για λόγους τακτικής παρά ουσίας και υπήρξε γενικότερη γραμμή συγκάλυψης του γεγονότος. Ο ίδιος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τις Ιταλικές αρχές και την Ιταλική πρεσβεία για τα ευρήματα , προσωπικά αντικείμενα και ανθρώπινα μέλη που ανακαλύφθηκαν αλλά δεν έλαβε συγκεκριμένη απάντηση και από όσο γνωρίζω μέχρι σήμερα δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Κεφαλλονιά με την ανακάλυψη του ναυαγίου του επιβατικού Αρντέννα με τη διαφορά ότι στην περίπτωση αυτή συνεργείο του RAI ήρθε στην Κεφαλονιά για να κινηματογραφήσει το ναυάγιο αλλά ζητήθηκε «παράβολο» από την εφορία εναλίων αρχαιοτήτων –παράλογα υψηλό σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω – και το συνεργείο γύρισε άπρακτο στην Ιταλία. Γενικά οι Ιταλοί δείχνουν να θέλουν να ξεχάσουν τις ημέρες του πολέμου αυτού. Ολοι οι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο λαός αυτός οδηγήθηκε στον πόλεμο παρά τη θέλησή του από ένα παρανοικό επίσης δικτάτορα και σε καμμιά περίπτωση δεν είδε τον πόλεμο σαν δικό του πόλεμο. Οι Ιταλοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ήθελαν να πολεμήσουν και οδηγήθηκαν σαν πρόβατα στη σφαγή όπως συνέβη και στην τραγωδία του Ορια. Η φωτογραφία του πλοίου είναι από το άρθρο του Αριστοτέλη Ζερβούδη στο περιοδικό Πόλεμος και Ιστορία. Αλλα link στο Internet για το ναυάγιο είναι τα κάτωθι... http://www.dutchsubmarines.com/boats/boat_dolfijn1.htm http://www.warsailors.com/singleships/oria.html

Ας πούμε Σαρωνικός.... Τα θύματα ήταν Ιταλοί αιχμάλωτοι... Διασωθέντες 49 Ιταλοί, 6 στρατιώτες και 5 μέλη πληρώματος του Νορβηγού καπετάνιου και του Ελληνα Α μηχανικού συμπεριλαμβανομένων... Τα είπαμε όλα μάλλον. Και το πλοίο είναι το.....

Nηρέα μπορεί και να μπερδευτείς περισσότερο αλλά έτσι έχουν τα γεγονότα. Αιγαίο (ας πούμε... πάντως όχι Κρητικό), Γερμανικό επίτακτο (σωστά υπέθεσες αν επρόκειτο για Εγγλέζους θα ήταν σίγουρα γνωστό...) ΚΑΙ δεν ήταν πολεμική ενέργεια η αιτία της βύθισης αν και σε κάποιες πηγές αναφέρεται ότι βυθίστηκε προσπαθώντας να αποφύγει επίθεση Υποβρυχίου αυτό δεν αληθεύει. Την ημέρα που βυθίστηκε το πλοίο αυτό ο καιρός ήταν πολύ κακός (Φεβρουάριος γάρ). Πάντως πριν 10 περίπου ημέρες μόλις και κατάφερε να αποφύγει 3 τορπίλες εχθρικού υποβρυχίου.

Το ξέρω υπάρχουν λίγες αναφορές και δημοσιεύματα για την ιστορία αυτή και το μέγεθος της τραγωδίας αλλά υπάρχουν αρκετά στοιχεία,ακόμα και στο διαδίκτυο. Η τραγωδία του Αρντένα ωχριά μπροστά σε αυτή του ----. 720 Ιταλοί αιχμάλωτοι έχασαν τη ζωή τους στο ναυάγιο του Αρντένα, εδώ μιλάμε για υπερδιπλάσιο αριθμό θυμάτων από το ναυάγιο του Τιτανικού. Και ναι όπως το φανταστήκατε δεν υπάρχει στις λίστες στο Internet με τις τραγωδίες του Β.Π.Π. O Nηρέας έχει κάνει ένα λογικό συλλογισμό αναφέροντας το Αρντένα. Και όχι δεν μιλάμε για Ιόνιο...

Ιστορία Εικοστή Όγδοη Το πιο πολύνεκρο ναυάγιο στην Ελλάδα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ας γίνει λοιπόν το επόμενο κουίζ... Πειράζει να ξεκινήσουμε μόνο με αυτά και προχωράμε με ερωτήσεις-απαντήσεις αν υπάρξει δυσκολία... "Μια ιστορία που όλοι μάλλον θέλησαν να ξεχάσουν (και θα αναφερθώ και σε αυτό) και γι' αυτό μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν ήταν σχεδόν καθόλου γνωστή. Τα τελευταία χρόνια κάποιοι Ελληνες αυτοδύτες ανακάλυψαν το ναυάγιο και δόθηκε μια μικρή δημοσιότητα. Γενικά πάντως υπάρχει ακόμα άγνοια... Ασχολήθηκα και εγώ λίγο με αυτό το πλοίο αφού είδα τα πρώτα δημοσιεύματα".

Την βρήκα την ιστορία μόνο που τη διάβασα στα γρήγορα και δεν είχα χρόνο να συγκρατήσω ονόματα... Οι πληροφορίες είναι από το βιβλίο του Χρήστου Ντούνη "Τα ναυάγια στις Ελληνικές Θάλασσες'' αλλά το όνομα που μας ενδιαφέρει τώρα μου διαφεύγει. Είναι ο Εμμανουήλ ;;; , τότε που γράφτηκε το βιβλίο (γύρω στο 2000 αν θυμάμαι καλά) ηγούμενος της μονής Πανορμίτη Σύρου. Το πλοίο ναυάγησε κοντά στη Σύμη και αυτός ήταν τότε 15 ετών. Το όνομα της μητέρας του (Μαρία) είναι στη λίστα με τα θύματα... Αυτό που έχει επίσης ενδιαφέρον είναι ο ακριβής αριθμός των θυμάτων γιατί αν ισχύει η πληροφορία που λέει το βιβλίο ότι τελικά δεν επιβιβάστηκαν 300 Ιταλοί στρατιώτες τα θύματα περιορίζονται σε 3 Ιταλούς και λιγότερους από 10 Έλληνες...

Θα ήθελα να γράψω τον επίλογο του κουίζ κάνοντας μερικές διορθώσεις (βασικά στον εαυτό μου που είχε δώσει τις πληροφορίες) για την αποκατάσταση της αλήθειας. Αλλωστε ως γνωστόν η έρευνα δεν τελειώνει ποτέ. 1. Οι 3.000 λίρες ήρθαν πράγματι από συγγενείς των διασωθέντων στο ναυάγιο.Η οδός Σώμερσετ όμως δεν έχει σχέση με το ναυάγιο. Μετά από πολύχρονη έρευνα κατέληξα πως πιθανώς πήρε το όνομά της από μια μοίρα πυροβολικού από το Σώμερσετ (Somerset squadron) που είχε στρατοπεδεύσει μεταπολεμικά στο κάστρο του Ρίου. 2. Το τμήμα της πρύμνης του ναυαγίου παρασύρθηκε και βυθίστηκε πρός το Αντίρριο.Το ναυάγιο στην παραλία του Ρίου μπροστά στο κάμπινγκ είναι τα υπολείμματα μιας φορτηγίδας που οι Αγγλοι τοποθετούσαν τις νάρκες που αλίευαν και εξουδετέρωναν. Σημειώθηκε και ένα ατύχημα όταν ένας κάτοικος του Ρίου προσπάθησε να πάρει εκρηκτική ύλη από τις νάρκες για να φτιάξει δυναμίτες να ψαρέψει. Η έκρηξη ήταν τόσο δυνατή που η φορτηγίδα διαλύθηκε, οι ντόπιοι διηγούνται ότι ο ψαράς εξαυλώθηκε και κάποια λίγα μέλη του βρήκαν σε δέντρο στο σιδηροδρομικό σταθμό.... Ενα φινιστρίνι που είχε η φορτηγίδα -ενώ το ΒΥΜS δεν είχε φινιστρίνια-με έκανε να αναρωτηθώ αν πράγματι ήταν κομμάτι του ναυαγίου, ρωτώντας τους παλιούς έμαθα σιγά σιγά και αυτή την ιστορία. 3. Τον Ian Mackie δεν βρήκα μέσω του warsailors αλλά μέσω ενός άλλου forum που ο ίδιος είχε βάλει μια αγγελία προσπαθώντας να μάθει που βρισκόταν το πλοίο που χάθηκε ο πατέρας του. Τέλος αξίζει να περιγράψω με δυο λόγια πως έζησαν οι ψαράδες αυτόπτες μάρτυρες το χρονικό της βύθισης. Ηταν πρωί, η θάλασσα ήρεμη αλλά τα ρεύματα πολύ ισχυρά. Το BYMS έφθασε στην περιοχή όπως έκανε κάθε πρωί μαζί με τα άλλα ναρκαλιευτικά -ίδια αλλά και κάποια μεγαλύτερα- που είχαν αναλάβει τον καθαρισμό του στενού Ρίου Αντιρρίου. Τις νάρκες αυτές είχαν ποντίσει τα Γερμανικά διασκευασμένα ναρκοθετικά Τ38 και Τ39 πρώην Ιταλικές τορπιλάκατοι κατά την αποχώρησή τους. Οι Αγγλοι είχαν φτιάξει ένα πέρασμα σε σημεία που είχαν καθαρίσει τις νάρκες και είχαν βάλει σημαδούρες με σημαιάκια επάνω και είχαν φερμάρει τα σχοινια. Τα ισχυρά ρεύματα όμως έκαναν τις νάρκες να στραφούν προς τη μεριά του ρεύματος λίγα μέτρα κατω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτό εξήγησε και με σχεδιάγραμα που έδειξε στο Δημαρχείο του Ρίου ο αυτόπτης μάρτυρας Κος Μαρσέλος κατά την υποδοχή του Ian Mackie. Το ΒΥΜS χτύπησε στη νάρκη και ακούστηκε μια τρομερή έκρηξη. Ξύλα και δίαφορα άλλα κομμάτια πετάχτυκαν πολύ ψηλά στον αέρα. Το πλοίο είχε κοπεί στα 2. Το ένα κομμάτι σύντομα βούλιαξε, το άλλο, η πρύμνη παρασυρόταν από τα ρεύματα προς το Αντίρριο. Οι ψαράδες έτερξαν αμέσως σε βοήθεια, τραβώντας κουπί ενα καλώδιο που επέπλεε όμως τους καθυστέρησε καθώς φοβόντουσαν να φέρουν τις βάρκες τους σε επαφή με αυτό. Πέρασαν τελικά από ένα σημείο που το καλώδιο βυθιζόταν μερικά μέτρα. Μάζεψαν 7 ναυαγούς αν θυμάμαι καλά. Ο καπετάνιος ήταν μεταξύ αυτών αλλά πολύ χτυπημένος και εξέπνευσε κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Ενας άλλος φώναζε για βοήθεια αλλά όταν έφτασαν κοντά βυθίστηκε για πάντα ...Από τους υπόλοιπους 2 ήταν τραυματισμένοι, ένας σοβαρά στο πόδι και ένας στο κεφάλι. Αυτά σε γενικές γραμμές άκουσα και συγκράτησα εκείνη την ημέρα από τους αυτόπτες μάρτυρες.... Ο Ian Mackie έφερε και φωτογραφίες από την κηδεία των 3 μόλις μελών του πληρώματος που κατάφεραν να περισυλλεγούν. Η κηδεία έγινε στη Μητρόπολη και πλήθος κόσμου την παρακολούθησε. Σπάνιες φωτογραφίες της πόλης μου από μια εποχή δύσκολη που όλοι προσπάθησαν να ξεχάσουν, μια εποχή τόσο μακρινή για εμάς αλλά και τόσο κοντινή....

Είναι λυπηρό να διαβάζουμε στα διεθνή μέσα αυτές τις δηλώσεις που διοχετεύονται μέσω της Εφορίας Εναλίων. Το νέο νομοσχέδιο το ψήφισε το 90% των βουλευτών μας και φυσικά δεν μπορεί να έκαναν τόσο μεγάλο λάθος. Οι Αγγλοι που μας κατέκλεψαν και ακόμα κρατούν τα Ελγίνεια μάρμαρα, ενδιαφέρονται ξαφνικά να σώσουν τις αρχαιότητές μας; Η Κα Δελαπόρτα που επί χρόνια αφήνει ολόκληρα τάνκερ να αγκυροβολούν στον κόλπο της Πύλου με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή των ναυαγίων της Ιστορικής ναυμαχίας... http://www.theabyss.gr/forum/viewtopic.php?t=870&highlight=%FC%E3%EA%F5%F1%E5%F2+%F4%FC%ED%EA%E5%F1 Για να ολοκληρωθεί η καταστροφή το 1989 το τάνκερ Irene Serenade, το μεγαλύτερο ναυάγιο στη Μεσόγειο βυθίστηκε πάνω στα συντρίμια της Τουρκοαιγυπτιακής ναυαρχίδας όπως διαπίστωσε ο μεγάλος Ελληνας υποβρύχιος φωτογράφος και ερευνητής Αλέξης Παπαδόπουλος. Φοβούνται κάποιοι ότι η νέα γενιά Ελλήνων αυτοδυτών που χρόνια περίμεναν την καταδυτική Αναγέννηση μετά από τόσες δεκαετίες Μεσαίωνα θα κάνουν ανάλογες καταστροφές; Αν ναι τότε κάτι πρέπει να αλλάξει στην κουλτούρα μας και στον τρόπο που μεταφέρουμε τον πολιτισμό μας στις επόμενες γενιές, οι παράλογες απαγορεύσεις δεν ταιριάζουν στους Ελληνες. Αρκετά χρόνια δεν μείναμε πίσω από τους γείτονές μας Ιταλούς, ακόμα και τους Τούρκους που στο κάτω κάτω απο τις ίδιες θάλασσες βρέχονται;

Υπάρχει μια αγγελία της Υδρογραφικής (διόρθωση) που αναφέρει το επιβατικό GRECIA EXPRESS μήκους 115 μ. βυθισμένο με προσανατολισμό πλώρης πρύμνης ανατολή δύση και ελάχιστο βάθος άνωθέν του 16,9 μέτρα 3/10 του μιλίου βόρεα - βορειοανατολικά από το ακρωτήριο Κακιά Σκάλα!

Από τη μέχρι στιγμής έρευνά μου πιθανολογώ ότι η ημερομηνία της βύθισης είναι ή το 1943 (όπου οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τα Δωδεκάνησα) ή ακόμα πιθανότερο το 1944 όπου τα Βρετανικά υποβρύχια τορπίλλιζαν αδιακρίτως ότι έπλεε. Το πλοίο πρέπει να μετέφερε Ιταλούς αιχμαλώτους. Τα πλοία που έσπευσαν σε βοήθεια στην περίπτωση αυτή θα ήταν Γερμανικά και θα απέπλευσαν από τα λιμάνια της Ρόδου ή Κω,ή ίσως από τη Λέρο...

Βρετανικό υποβρύχιο δεν κολλάει με Α Παγκόσμιο πόλεμο. Δεύτερος λοιπόν. Μήπως το πλοίο πήγαινε Αλεξάνδρεια, κάτι μου θυμίζει η ιστορία... Αν όχι θα πρόκειται για περιοχή Δωδεκαννήσου να υποθέσω... Η κύρια ανακρίβεια μήπως είναι πως το υποβρύχιο δεν ήταν Βρετανικό αλλά U-boat?

Ενώ με το νέο νόμο για τις καταδύσεις αναψυχής που ψηφίστηκε τον προηγούμενο μήνα στη Βουλή απελευθερώνονται οι καταδύσεις σε όλη την επικράτεια εκτός των προσδιορισμένων αρχαιολογικών χώρων, η εφορία Εναλίων απαγορεύει τις καταδύσεις σε ναυάγια άνω των 50 ετών και τα χαρακτηρίζει Ιστορικά! Η εφορία απαγορεύει την έρευνα και δίνει άδειες μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, απαγορεύει τη φωτογράφιση και ενίοτε ζητάει τσουχτερά παράβολα (30.000 Ευρώ έμαθα ζήτησε από συνεργείο του RAI για να κινηματογραφίσει το ναυάγιο του επιβατικού Αρντένα στην Κεφαλλονιά που βυθίστηκε στον κόλπο του Αργοστολίου μαζί με 700 περίπου Ιταλούς αιχμαλώτους). Φυσικά το RAI την έκανε από την Ελλάδα την επόμενη μέρα. Οι ανακαλύψεις σύγχρονων ναυαγίων (αντικείμενο που με ενδιαφέρει και ασχολούμαι συστηματικά τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια) στην Ευρώπη επιβραβεύονται υπάρχει μεγάλος αριθμός αυτοδυτών αλλά και φανατικών της ιστορίας και των πλοίων που αγοράζουν εξειδικευμένα έντυπα και ενημερώνονται από αυτά. Στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε πολύ πίσω. Τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει και ασχολούνται 4-5 ομάδες αυτοδυτών που ψάχνουν ναυάγια και κάνουν ταυτόχρονα ιστορική έρευνα. Με λίγα λόγια μέχρι εχθές όποιος έλεγε ότι κάνει έρευνα αντιμετωπιζόταν με καχυποψία και η στάνταρ ερώτηση ήταν, είχε πολύ χρυσάφι το πλοίο που ψάχνεις, και φυσικά η αμέσως επόμενη ερώτηση ήταν ΓΙΑΤΙ κάνεις έρευνα... Μέσα σε αυτό το Μεσαιωνικό τοπίο ερευνούσα τα τελευταία χρόνια.... Ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον. Φυσικά ένα ναυάγιο σαν το Chateaurenault πιστεύω πως πρέπει να ερευνάται από τους αρχαιολόγους και την Εφορία Εναλίων, η ιδιωτική πρωτοβουλία πάντως θα έχει πολύ πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Το ιδανικό θα ήταν η ιδιωτική προσπάθεια να πλαισιώνεται από έναν έστω (φτάνει νομίζω) υπάλληλο της εν λόγω εφορίας. Οσον αφορά τον τεχνολογικό εξοπλισμό για έρευνα σε μεγάλα βάθη για ναυάγια η έρευνα ξεκινά με τη βοήθεια του μαγνητόμετρου, όργανο που ανιχνεύει μέταλλο σε μεγάλες αποστάσεις, όταν εντοπιστεί το ναυάγιο ένα side scan sonar (ηχοβολιστής πλευρικής σάρωσης) θα μας δώσει μια εικόνα του πλοίου που υπάρχει στο βυθό. Τα σύγχρονα side scan sonars δίνουν μια εικόνα του πλοίου που μοιάζει με φωτογραφία! Τέλος ένα ROV (Remote Operational Vehicle) μια τηλεκατευθυνόμενη κάμερα στην ουσία θα δύσει εικόνα από το ναυάγιο. ROVS στην Ελλάδα διαθέτουν εταιρείες καταδυτικών εργασιών και Πανεπιστήμια (και το Πανεπιστήμιο Πατρών διαθέτει ένα). Επίσης το ΕΚΘΕ το Ελληνικό κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών που εκτός από ROVS διαθέτει και το ειδικό υποβρύχιο για υποθαλάσσια έρευνα, το Θέτις...

Ημουν σίγουρος ότι θα το εύρισκες, πρέπει να επανέλθω με κάτι πιό δύσκολο, και το έχω ήδη στο μυαλό μου... Chateaurenault λοιπόν, η ιστορία είναι όπως περιγράφεται παραπάνω από τον Νηρέα. http://www.warship.get.net.pl/Francja/Cruisers/C_1902_Chateaurenault_class/_Chateaurenault_photos.html Φίλος, ιδιοκτήτης καταδυτικού κέντρου στην Κεφαλονιά, με πάθος για ιστορική έρευνα είχε ακούσει από γέροντες ότι μεταξύ Ιθάκης και Εχινάδων νήσων πέρασε ένα τεράστιο πλοίο, πολεμικό. Στο κατάστρωμά του είδαν οχήματα και πολλά πυροβόλα ξηράς. Ξαφνικά ακούστηκε μια έκρηξη και το πλοίο άρχισε να βυθίζεται. Στην περιοχή αυτή και σε βάθος 315 μ. ο παραπάνω ερευνητής και φίλος μου Μάκης Σωτηρόπουλος βρήκε ένα στόχο από πολύ μεγάλο πλοίο σε βάθος 315 μέτρα. Εχω ακούσει ότι στο παρελθόν, η εταιρεία COMEX πασίγνωστη στο χώρο της κατασκευής υποβρυχίων συσκευών, ROV και καταδυτικών στολών 1 ατμόσφαιρας, ειδικευμένη δηλαδή σε έρευνα σε μεγάλα βάθη σκόπευε να ψάξει για το πλοίο αυτό και μάλιστα στην ευρύτερη περιοχή της Κεφαλλονιάς. Το θέμα κόλλησε στη γραφειοκρατία, ελπίζω τώρα που άλλαξαν κάποια πράγματα στην αστυνόμευση των θαλασσών να γίνει έρευνα γι αυτό το πλοίο... Το UC 38 περιπολούσε στην περιοχή, συμμετείχε στη ναρκοθέτηση της περιοχής, λίγο νοτιότερα. Μάλιστα έχω ένα πολύ σπάνιο χάρτη με το ναρκοπέδιο αυτό, το μοναδικό στη Δυτική Ελλάδα (αν εξαιρέσουμε του στενού Κυθήρων- Αντικυθήρων) στον Α Παγκόσμιο πόλεμο... Το UC 38 βυθίστηκε από το Mameluck μάλλον, σε κοντινή απόσταση από το σημείο της επίθεσης, υπήρξαν και επιζώντες... Το UC- 38 ήταν ένα από τα εννέα ναρκοθετικά υποβρύχια που στάλησαν στη Μεσόγειο από τους γερμανικούς λιμένες στις αρχές του 1917 για να ενώθούν με άλλα επτά U Boats που βρίσκονταν ήδη εκεί. Οι αυξημένες συμμαχικές απώλειες στη Μεσόγειο πέταξαν στα ύψη. Μόνο οι αυξανόμενες ανθυποβρυχιακές περίπολοι και ένα νέο πλήρες σύστημα συνοδειών επιβράδυναν τις απώλειες. Το φθινόπωρο του 1917, ο στρατηγός Allenby προωθούνταν νικηφόρα στην Παλαιστίνη και χρειάστηκε μια μάζα των παλαιών συνδεμένων θωρηκτών για να προστατεύσει το προς τη θάλασσα πλευρό του.Το UC- 38 ήταν μοναδικό από τα υποβρύχια που προσελκύστηκαν σε αυτές τις εύκολες εξοντώσειςο Oberleutnant hans Wendlandt, κυβερνήτης του uc- 38, βύθισε δύο πλοία σε μια ημέρα στις 11 Νοεμβρίου - το HMS (748-τόνων) staunch και το M15, με την απώλεια 35 εκ των πληρωμάτων τους - και επεστρεξαν έπειτα στη βάση τους στο Cattaro για τα περισσότερες καύσιμα και τορπίλες. Στις 14 Δεκεμβρίου, 1917, τορπίλισε το παλαιό γαλλικό ταχύπλοο σκάφος Chateaurenault, που είχε μετατραπεί σε γρήγορο πλοίο μεταφοράς στρατευμάτων, αλλά έκανε το λάθος να παραμείνει να το δεί να βυθίζεται. Όταν αυτό δεν συνέβη, μετά από 50 λεπτά, έριξε μια δεύτερη τορπίλη που αστόχησε. Οι γαλλικές δυνάμεις συνοδείες καταδρομικά lansquenet και Mameluk, είδαν δει τα ίχνη της δεύτερης τορπίλης και καταδίωξαν το υποβρύχιο με βόμβες βυθού.. Στην πρώτη έκρηξη, τα ρολόγια του Υ/Β σταμάτησαν. Το νερό άρχισε να εισρέει μέσω του τορπίλοσωλήνα στο μηχανοστάσιο.Από χτύπημα άλλης βόμβας βυθού σταμάτησαν οι μηχανές και σαν αποτέλεσμα και η κύρια αντλία άντλισης υδάτων. Μια βοηθητική αντλία απέτυχε επίσης και τα φώτα έσβησαν. Uθ- 38 ήταν τώρα με μια μηχανή και άρχισε να βυθίζεται από την πρύμνη καθώς το νερό εισέρρεε. Ο Wendlandt διέταξε το πλήρωμα να αποκαταστήσει την πλευστότητα του σκάφους, αλλά και η δεύτερη μηχανή σταμάτησε. Αναδύθηκε στην επιφάνεια όπου άρχισε να δέχεται τα πυρά των Γαλλικών καταδρομικών. Υπήρξαν 25 επιζόντες, συμπεριλαμβανομένου του Oberleutnant ενώ το σύνολο του πληρώματός ήταν 29 άτομα.... Ψαράδες στη Κεφαλονιά μου έχουν πεί ότι μεταξύ Κεφαλονιάς - Λευκάδας υπάρχουν 2-3 πολύ μεγάλα ναυάγια, ιστορικά αυτό επιβεβαιώνεται... Το Chateaurenault μπορεί να είναι βυθισμένο εκεί, θεωρώ όμως ότι είναι εδώ που ανέφερα. Εχω και μια δεύτερη ανάλογη μαρτυρία από γέροντες που μου έχει μετεφέρει ένας Πατρινός αυτοδύτης...

Πρόκειται για ένα Αγγλικό ή Γαλλικό επιβατηγό, το οποίο μετέφερε στρατεύματα στην περίοδο 1914-18? Σωστά, υπάρχει και η εξαιρετική περίπτωση ένα πολεμικό να έχει διασκευαστεί γι' αυτό τον σκοπό. Λάβετέ τη σοβαρά υπ' όψιν. Είναι Αγγλικό ή Γαλλικό, δεν απαντώ όμως σε αυτό ακόμα. Το όνομα του πλοίου θυμίζει μάρκα αυτοκινήτων αλλά και κρασί!

Καλώς σας βρήκα!!!! 1) Θα μπορούσες να μας προσδιορίσεις - έστω και στο περίπου, χρονικά - το ναυάγιο? Ας πούμε αρχές του 20 ου αιώνα... 2) Όταν λες 1.000 επιβάτες προφανώς επρόκειτο είτε για επιβατηγό είτε για οπλιταγωγό. Αν απαντούσα με σαφήνεια θα το βρίσκατε, για να βοηθήσω κάτι που τα συνδιάζει... 3) Η περιοχή που οριοθετείς είναι τεράστια ( 40 ν.μ από την Πάτρα). Βάσει αυτού το ναυάγιο έγινε στην περιοχή από Εχινάδες μέχρι Κατάκωλο (για την Ανατολική εκδοχή) ή στο Κορινθιακό μέχρι τη νοητή γραμμή Αντίκυρας-Ξυλόκαστρου (για την Δυτική εκδοχή). Αυτές τις περιοχές εννοούσα και εγώ.... 4) Μήπως αποκλείεται η Δυτική εκδοχή (Κορινθιακός), γιατί λόγω του μεγέθους του (ή λόγω του ότι ήταν κλειστή) το πλοίο δεν μπορούσε να περάσει την Διώρυγα της Κορίνθου, όπότε δεν είχε λόγο να βρίσκεται στον Κορινθιακό? Ακριβώς Proud Ionian sorry αν σας μπέρδεψα, τώρα έγινα λίγο πιό σαφής. Aν χρειάζεσθε και άλλο βοήθεια τη ζητάτε...

Ιστορία Εικοστή Έκτη To πρώτο μου κουίζ ίσως να είναι εύκολο για εσάς, έχω στο μυαλό μου όμως και πιο δύσκολα! Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε μήκος και σημασία πλοίο που βυθίστηκε σε ακτίνα 40 μίλλια από την Πάτρα. Υπάρχουν αναφορές ότι βυθίστηκε ανατολικά αλλά και δυτικά από την Πάτρα. Στο πλοίο επέβαιναν πάνω από 1.000 άτομα. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ένας μεγάλος στόχος από φίλο ερευνητή σε μεγάλο βάθος που σε συνδιασμό με αναφορές ντόπιων πού είχαν ακούσει την ιστορία από γέροντες"φωτογραφίζουν " το ναυάγιο. Ποιό το πλοίο , που βυθίστηκε και γιατί η άλλη εκδοχή ως πρός το σημείο βύθισης δεν θα μπορούσε να είναι η σωστή;

Γειά σας και από μένα, μάλλον θα σας είμαι γνωστός από το Topic. Χαίρομαι που γνωρίζω ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα αλλά και εξειδικευμένες γνώσεις. Το παραπάνω κουίζ (οσον αφορά τη θέση του ναυαγίου) έκανα 2 χρόνια να το λύσω μου στοίχισε 7 εξόδους για έρευνα με μικροεγκαύματα λόγω πολύωρης έκθεσης στον καλοκαιρινό ήλιο, αρκετά ευρώ σε βενζίνη, ατελείωτες ώρες έρευνας στο διαδίκτυο. O καθηγητής του Γεωλογικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών που συνεργάζομαι στα αρχεία του είχε ένα μεταλλικό στόχο από μαγνητόμετρο στην ευρύτερη περιοχή. Ανθρωπος κλειδί στην έρευνα ο κ. David Hepper που αναφέρθηκε παραπάνω και έκανε παράλληλη έρευνα στην Αγγλία στο Kew που φυλάσσονται τα log book των πλοίων του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού. Η μετατροπή των καρτεσιανών συντεταγμένων δεν μπόρεσε να γίνει και γι αυτό η έρευνα κράτησε τόσο πολύ. Από το σημείο που υπέδειξε ο Κος Hepper το ναυάγιο απείχε περίπου 1500 μέτρα και όχι 2/3 του μιλλίου που αναφέρθηκε.Ερευνήθηκε μια τεράστια περιοχή... Το ναυάγιο μας αποζημίωσε , είναι σε πολύ καλή κατάσταση, έχει πυροβόλο και στην πρύμνη, που θα πρέπει να προστέθηκε αργότερα από την ημέρα που φαίνεται στη φωτογραφία (ούτε τα υπόλοιπα της κλάσης του είχαν τέτοιο πυροβόλο). Επίσης με βοήθησε η Κα Γωγώ Καραλή, δημοσιογράφος της εφημερίδας Πελοπόννησος που με βοήθησε να κοιτάξω και να βρώ τις πληροφορίες και στον τοπικό τύπο. (δεν είχε πάει το μυαλό μου στο παλιό ημερολόγιο). Τέλος οι αυτοδύτες Νίκος Ζυγούρης (που ερχόταν από Αθήνα για ψάξιμο και κατάδυση) και Πέρσος Κώστας που συμμετείχαν, στήριξαν και βοήθησαν περισσότερο από όλους σε ψάξιμο και καταδύσεις. . Θα ήθελα να βάλω και εγώ ένα γρίφο για ένα άλλο ναυάγιο, μπορώ;