cortomaltese
-
Posts
266 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Forums
Events
Gallery
Posts posted by cortomaltese
-
-
Ως κάτοικος της Ραφήνας, απλά να επισημάνω ότι το ζήτημα του λιμανιού είναι αρκετά περίπλοκο και ο καθένας παίζει το παιχνίδι του.
Παρακολούθησα την ημερίδα (αναφέρεται παραπάνω) και έχουμε μιλήσει (μέσω της περιβαλλοντικής ομάδας) και με τον Δήμαρχο Ραφήνας και με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας, τον κύριο Κονταξή.
Ο Δήμαρχος δεν θέλει να ακούσει καθόλου για το λιμάνι, το οποίο το έχει δαιμονοποιήσει. Από την άλλη παραχώρησε το οικόπεδο που χτίστηκε το LIDL, ενώ θα μπορούσε να γίνει κάτι κοινοφελές, ακόμα και parking.
Θέλει να καλύψει το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας (μετά τον Μαρινόπουλο) και να το κάνει δρόμο. Στο ζήτημα αυτό συμφωνεί απόλυτα με τον διευθύνοντα σύμβουλο, ενώ είναι χαρακτηρισμένο τοπίο εξαιρετικού φυσικού κάλους και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό πουλιών (έχουμε πάει και τους μαθητές).
Από την άλλη, ο Δήμαρχος δεν θέλει με τίποτα να φτάσει το τραίνο στη Ραφήνα και τονίζει συνεχώς να φτάσει μόνο μέχρι τη διασταύρωση. Ισχυρίζεται ότι αν το τραίνο φτάσει στη Ραφήνα θα έρχονται πολλοί (από τις άλλες περιοχές) και θα παρκάρουν εδώ τα αυτοκίνητά τους.
Τα πράγματα είναι περίπλοκα. Αυτό, όμως, που είναι υποκριτικό είναι να δαιμονοποιεί η Δημοτική Αρχή το λιμάνι, ενώ από την άλλη ανέχεται τις αυθαιρεσίες που καθημερινά γίνονται στην πόλη μας (αυτό τονίστηκε ιδιαίτερα στην ημερίδα).
Όσο για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, το θέμα είναι σπουδαίο και δεν αφορά μόνο ορισμένα πουλιά (όπως αναφέρουν κάποιοι εδώ στη Ραφήνα).
Τέλος, η λύση που πρότειναν οι τεχνοκράτες είναι η υπογειοποίηση της Φλέμιγκ (από το Μαρινόπυλο και μετά) και φυσκά το τραίνο να φτάσει Ραφήνα.
Από όλους τονίστηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί την κατασκευή τραίνου, αλλά αυτό να φτάνει σε λιμάνι και όχι στη διασταύρωση.
Αυτά, γιατί καλό είναι να βλέπουμε όχι μόνο τα προβλήματα που δημιουργεί το λιμάνι, αλλά και τρόπους επίλυσής τους.
Λύσεις πάντα υπάρχουν, όσο και να κοστίζουν.
-
Όταν το ταξίδεψα από Πειραιά για Σίφνο (μέσω Σερίφου) έκανε τέσσερις ώρες ακριβώς (με καλό καιρό).
Το "Πήγασος" στα καλά του (επί Βεντούρη) έκανε τη Σίφνο απευθείας, στο δρομολόγιο της Παρασκευής), 4 ώρες και είκοσι λεπτά (άντε τριάντα).
-
Ένα άλο εξαιρετικό βιβλίο για καράβια είναι το "CROSSING THE CHANNEL: A review of post-war Continental ferry services" του Roy Henderson του 1997 (εκδόσεις: Silver Link Publishing LTD).
Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν εξαιρετικές φωτογραφίες πολλών πλοίων μας, όπως ήταν πριν να έρθουν εδώ, καθώς και μία φωτογραφία του 1970 από το λιμάνι του Πειραιά με τον "Απόλλωνα", το "Λητώ" και το "Οία".
Στη λεζάντα της φωτογραφίας αναφέρονται μεταξύ άλλων:
"... Το πρώην γαλλικό ferry "Lisieux" στο λιμάνι του Πειραιά το 1970. Το "Lisieux" κατασκευάστηκε το 1953 για τους Γαλλικούς Σιδηροδρόμους για δρομολόγια μεταξύ Newhaven και Dieppe, αλλά ο ολοένα και μικρότερος αριθμός επιβατών σε αυτή τη γραμμή οδήγησε στην απόσυρσή του και την πώλησή του το 1965. Δίπλα του (στο κέντρο της φωτογραφίας) είναι το "Λητώ" (πρώην "Arromanches"), το οποίο πωλήθηκε στην Ελλάδα την ίδια χρονιά. Η ναυπήγηση του "Arromanches" ολοκληρώθηκε το 1946 και ταξίδεψε και αυτό στη γραμμή Newhaven - Dieppe. Δίπλα του (στα δεξιά της φωτογραφίας) διακρίνεται ένας ακόμα βετεράνος του Καναλιού, το "Οία" (πρώην "Queeen of the Channel").
-
Αυτός είναι ο τίτλος της λεζάντας που συνοδεύει την φωτογραφία του "Απόλλωνα" στο βιβλίο "Mediterranean Shipping" του Laurence Dunn's (εκδόσεις: Carmania Press).
Η λεζάντα αναφέρει ματαξύ άλλων:
"Ο "Απόλλωνας" (1953/2940), το "Εξπρές των Κυκλάδων", αγοράστηκε από την εταιρεία του Νομικού το 1966 και δεν είναι άλλο από το "Lιsieux", το παλιό γαλλικό ατμόπλοιο του καναλιού της Μάγχης. Η υπηρεσιακή του ταχύτητα ήταν 24 κόμβοι και υπήρξε το τελευταίο από τα κλασσικά πλοία μόνο για επιβάτες στη γραμμή Newhaven-Dieppe..."
-
Νομίζω ότι αξίζει να ανοιχτεί ένα thread προς τιμήν ενός από τα ωραιότερα πλοία που τίμησαν την ακτοπλοΐα μας και αυτό είναι το "Απόλλων" του Νομικού, το πρώην γαλλικό "Lisieux". Ένας θρύλος που ταξίδεψε στην Ελλάδα από το 1966 μέχρι τις αρχές του '80. Ξεκίνησε από τη γραμή Σύρου-Πάρου-Νάξου και το 1968 πέρασε στη γραμμή Σύρου-Τήνου-Μυκόνου που την υπηρέτησε μέχρι το τέλος της καριέρας του. Το 1975 πέρασε στην εταιρεία των αδελφών Αγαπητού. Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί στο forum που μπορούν να πουν και να θυμηθούν πολλά για αυτό το πλοίο.
-
Τη δεκαετία του '80 πέρασαν από την Πάτρα πολλά πλοία διάττοντες αστέρες. Οι φωτογραφίες τους είναι λιγοστές και οι πηγές ενημέρωσης περιορισμένες.
Ένα βιβλίο με εξαιρετικά ενδιαφέροντες φωτογραφίες για ελληνικά και όχι μόνο πλοία είναι το βιβλίο "Mediterranean Shipping" του Laurence Dunn's (εκδόσεις: Carmania Press). Στο βιβλίο αυτό περιέχεται μια φωτογραφία του "Flavia II", καθώς επίσης και μια εξαιρετική φωτογραφία του παλιού "Απόλλωνα" του Νομικού.
Παραθέτω την φωτογραφία του "Flavia II" από το παραπάνω βιβλίο και πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλό να αναφέρουμε πηγές για φωτογραφίες και λοιπά στοιχεία για τα παλιότερα πλοία.
Στη λεζάντα αναφέρεται ότι το πλοίο κατασκευάστηκε στο Lauzon του Καναδά ως τρενάδικο με το όνομα "Frederick Carter" το 1968. Στη δεκαετία του '80 και τις αρχές του '90 άλλαξε επτά διαφορετικά επίθετα. Η φωτογραφία είναι από το 1987.
-
Το πλοίο δένει, ο καταπέλτης ανοίγει. Στιγμές από μία ιεροτελεστία πριν από χρόνια στη Ραφήνα.
-
Και για να μην ξεχνιόμαστε: το πλοίο μας φθάνει στο λιμάνι.
Όλοι στις θέσεις τους και οι επιβάτες ετοιμάζονται για την αποβίβασή τους....
-
Κατά τη γνώμη μου, σε πολλές γραμμές της ακτοπλοΐας μας υπάρχει προφανής έλλειψη συμβατικών (όπως συνήθως αποκαλούνται) πλοίων. Πλοίων που να παίρνουν φορτηγά και να κάνουν και συνδέσεις μεταξύ νησιών που δεν τις κάνουν τα ταχύπλοα. Αυτήν την ανάγκη καλύπτουν τα πλοία του Αγούδημου και για αυτό και θα δουλεύουν, παρά τα προβλήματα που κουβαλούν. Για τη Σίφνο, για παράδειγμα, που έχει πολλά φορτηγά ο Αγούδημος θα δουλεύει γιατί το όποιο "Άγιος Γεώργιος" δεν θα φτάνει για τα φορτηγά. Και τώρα το καλοκαίρι το "Ρομίλντα" δουλεύει πολύ και για τις συνδέσεις που προσφέρει μεταξύ Σαντορίνης-Ίου-Σικίνου- Φολεγάνδρου και Δυτικών Κυκλάδων και για το βραδινό δρομολόγιο από Σαντορίνη (κάθε Τρίτη). Στο δρομόγιο της προηγούμενης Τρίτης (ανεβαίνοντας για Πειραιά από Σαντορίνη), το πλοίο ήταν φίσκα στους ξένους (κυρίως) και στα φορτηγά. Τα καταστρώματα του θύμιζαν τα καταστρώματα του "Αιγαίου", του "Γεώργιος Εξπρες" και των "Απόλλωνων" στα βραδινά τους δρομολόγια για Πειραιά. Η φωτογραφία του "Ρομίντα" είναι τραβηγμένη στις Καμάρες της Σίφνου το Σάββατο 28 Ιουλίου.
-
Αγαπητέ φίλε αυτό μην το ξανακάνεις. Κάθε φωτογραφία έχει τη δική της αξία. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παλιές φωτογραφίες, τραβηγμένες μάλιστα από κάποιον που αγαπούσε τόσο πολύ το καράβι αυτό. Σήμερα με τις ψηφιακές είναι πολύ εύκολο, αλλά η φωτογραφία έχει χάσει μεγάλο μέρος από τη γοητεία της και την ψυχή της. Επιπλέον, μην ξεχνάς ότι υπάρχουν σήμερα προγράμματα που τις φτιάχνουν τις φωτογραφίες. Πάντως, αυτό που έκανες με τα μοντέλα είναι πραγματικά πολύ όμορφο.
-
Το πλοίο για το οποίο μιλάς είναι το σημερινό "Αρσινόη" της ΣΑΟΣ Ferries. Τότε ήταν πλοιοκτησίας Σημαντώνη (σημαντική η σχέση του πλοιοκτήτη με τον εκδότη του ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ). Όσο για το ΑΝΝΑ Λ ξαναγύρισε στη Ραφήνα επί Γούτου. Η φωτογραφία, το τονίζω, είναι της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ.
-
Το πλοίο για το οποίο μιλάς είναι το σημερινό "Αρσινόη" της ΣΑΟΣ Ferries. Τότε ήταν πλοιοκτησίας Σημαντώνη (σημαντική η σχέση του πλοιοκτήτη με τον εκδότη του ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ). Όσο για το ΑΝΝΑ Λ ξαναγύρισε στη Ραφήνα επί Γούτου. Η φωτογραφία, το τονίζω, είναι της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ.
-
Για να το θυμόμαστε και αυτό από φωτογραφίες.
Τον Ιούνιο του 2000 στο Ηράκλειο της Κρήτης ενώ προετοιμάζεται για να αναλάβει δράση για κρουαζιέρες από το Ηράκλειο για τη Σαντορίνη.
Ένα όμορφο και συνάμα αδικημένο πλοίο για ποικίλους λόγους. Συνήθως, όλο ετοιμαζόταν να αναλάβει κάπου δράση, την αναλάμβανε, αλλά δεν στέριωνε. Το θυμάμαι να έρχεται από το Μαρμάρι στη Ραφήνα, αλλά και αυτό για πολύ λίγο.
-
Και για του λόγου το αληθές, το "Παπαδιαμάντης ΙΙ" δεμένο στη θέση που δένουν σήμερα τα ταχύπλοα. Το "Παπαδιαμάντης ΙΙ" ανήκε στον Γούτο. Ως "Άννα Λ" έγραψε μια μεγάλη ιστορία στη Ραφήνα επί πλοιοκτησίας Λαγόπουλου. Η φωτογραφία είναι από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"
-
Φυσικά και είναι η Ραφήνα, όπως άλλωστε το επιβεβαίωσε ο Γιάννης Α340. Απλά , εμείς έχουμε βρει μια μεγάλη σειρά από φωτογραφίες που φαίνεται πώς άλλαζε η πόλη ανά δεκαετία. Άμα δείτε και τις υπόλοιπες φωτογραφίες θα καταλάβετε την εξέλιξη της πόλης και τη σχέση της με το λιμάνι, η οποία τόσο αμφισβητείται τελευταία από ορισμένους εδώ στη Ραφήνα.
-
Οι συνεντεύξεις έγιναν με παλιούς καπετάνιους, από τους οποίους βέβαια ξεχώρισε ο αποκαλούμενος και ως "Ο Καπετάνιος", ετών 87 που μας είπε πολύ ωραία πράγματα και για τη συγκοινωνία πριν από τον πόλεμο και φυσικά και για το ναυάγιο του Χειμάρα.Ακολουθεί μικρό απόσπασμα για τα προπολεμικά πλοία
Πλοία προπολεμικά: "Κάρυστος" και «Κώστας» του Τόγια, "Τρίγλια" και "Αυλίς" του Καβουνίδη και το «Αετός» του Στριφτούλη.
"Από το Αλιβέρι και κάτω δεν υπάρχει δρόμος προπολεμικώς.
Όποιος ήθελε να πάει από το Αλιβέρι για την Κάρυστο ερχόταν στην Ραφήνα και από εκεί πήγαινε στην Κάρυστο.
Το ένα από τα δύο αυτά βαποράκια διανυκτέρευε στο Αλιβέρι και το άλλο στην Άνδρο. Το δρομολόγιο που έκαναν ήταν το ακόλουθο:
Το πρωΐ το ένα από τα δύο βαπόρια ξεκινούσε (ενναλάξ) από το Αλιβέρι και ερχόταν στη Ραφήνα κατά τις 11 η ώρα το πρωΐ και έφευγε να πάει Κάρυστο – Άνδρο. Στην Άνδρο άραζε στο Μπατσί και όχι στο Γαύριο.
Το άλλο πλοίο έφευγε από το Μπατσί το πρωΐ , πήγαινε στην Κάρυστο, ερχόταν στη Ραφήνα κατά τις 12 η ώρα και μετά πήγαινε στο Αλιβέρι. Στο Αλιβέριο πήγαινε κάθε δεύτερη ημέρα, όπου και έκανε ανθράκευση γιατί είχε κάρβουνο στο Αλιβέρι........."
-
Παντόφλες υπήρχαν και πιο παλιά. Στη δεκαετία του '50 υπήρχαν δύο και για απόδειξη ακολουθεί η παρακάτω φωτογραφία από τη Ραφήνα της εποχής εκείνης. Η φωτογραφία δεν είναι φυσικά δική μου αλλά τη βρήκαμε με την Περιβαλλοντική Ομάδα σε παλιά μαγαζιά και φωτογραφεία. Όποιος ενδιαφέρεται, έχουμε στοιχεία από τις προφορικές μας συνεντεύξεις με παλιούς καπετάνιους.
-
Αναζητώντας το "Ηγουμενίτσα Εξπρες" πριν από πολλά χρόνια στην Ελευσίνα. Έχοντας δίπλα του τον αλλοτινό συμπολεμιστή του, το "Άγιος Βασίλειος" (το πρώην "Αίολος") φαινόταν σαν να έχει βγει στην στεριά.
Σε όλους τους flanneurs ..........
-
Το "Ορέστης" στον Νέο Μώλο Δραπετσώνας το 1999. Το αγαπημένο μας "ΣΙΦΝΟΣ ΕΞΠΡΕΣ" λίγο πριν ξεκινήσει τα δρομολόγιά του εκείνη τη χρονιά.
-
Δεν ξέρω αν σας ενδιαφέρει, απλά σας ενημερώνω, ότι σήμερα (17 Ιουνίου 2007) έγινε στη Ραφήνα μία επιστημονική ημερίδα για το λιμάνι της Ραφήνας. Διοργανώθηκε από την Επιτροπή Υγείας και Οικολογίας του Δήμου Ραφήνας (αποτελείται, κυρίως, από γιατρούς). Ήταν εκεί ο Δήμαρχος της πόλης, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας, τεχνοκράτες ειδικοί και πολύς κόσμος. Αν υπάρχει ενδιαφέρον, μπορώ να σας ενημερώσω σχετικά. Πέρα από τα γνωστά προβλήματα και τη περιπαιτειώδη σχέση Δήμου-Οργανισμού ακούστηκαν πιθανές λύσεις για το κυκλοφοριακό πρόβλημα, το οποίο θεωρείται από τους περισσότερους εδώ ως το νούμερο ένα πρόβλημα της πόλης.
-
Αγαπητέ φίλε είναι εξαιρετικές.
Εκτός, όμως, από τις φωτογραφίες το σημαντικό, για μένα, είναι αυτό που λες για τη στιγμή που το πρωτοαντίκρυσες ενώ το θεωρούσες χαμένο ..........
Με την ευχή να ξαναταξιδέψει σύντομα.
-
Προς Nick the Greek και όχι μόνο:
Αγαπητέ φίλε σε ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια και περιμένουμε τις φωτογραφίες σου. Και μετά, με το καλό, θα συνεχίσουμε και πάλι με άλλες παλιές φωτογραφίες του και γιατί όχι και με τωρινές και μελλοντικές.
Προσωπικά, σας το δηλώνω ότι αγαπώ πολύ αυτά τα παλιά και "ταπεινά" καράβια και είναι μεγάλη χαρά να μοιράζεσαι τόσο τα βιώματά όσο και τις φωτογραφίες και με τους άλλους. Και ζώντας στη Ραφήνα, καταλαβαίνεις καλά ότι μερικά βαπόρια είναι σαν να μην έφυγαν καθόλου από εδώ, αλλά συνεχίζουν να ταξιδεύουν. Και τέτοια καράβια είναι κατά τη γνώμη μου το πρώτο μεταπολεμικό "Κάρυστος", το δικό μας το "Κάρυστος", το "Χρυσή Άμμος το 2" (το λευκό), το "Μπάρι Εξπρες" και το "Επτάνησος". Αυτή είναι προσωπική μου εκτίμηση και σίγουρα ξεχνάω κάποια αγαπημένα για κάποιους άλλους πλοία. Όμως, δεν υπάρχει μέρα που να περάσει, χωρίς κάποιος να αναφέρει και κάτι για κάποιο από τα παραπάνω πλοία.
-
Και για να μην ξεχάσουμε τον ποιητή Βαγγέλη Γκιβίση θα πρέπει να παραθέσουμε το ποιήμά του με τίτλο "Το Καρυστάκι", από τη σειρά τραγουδιών "Καβοντόρος". Στο άρθρο του περιοδικού "Κάρυστος", μεταξύ άλλων, αναφέρεται: "Ο Βαγγέλης Γκιβίσης κατάγεται από το Νικάσι. Στο πανηγύρι της Αγια-Τριάδας, του αγόρασε ο πατέρας του μια μικρή φλογέρα. Την ίδια χρονιά, είπε μ' αυτήν τα κάλαντα! Ήταν μόλις 5 ετών ...."
Και να τονίσουμε, ιδιαίτερα, την τελευταία στροφή:
"Ναυάγησες σε μια παλιά
μουντή φωτογραφία
και πήρες μεσ' στα αμπάρια σου
τις αναμνήσεις τις παλιές
μιας εποχής τ' αρχεία."
-
Αγαπητέ φίλε έχεις δίκιο. Ένας φίλος Καρυστινός μου έδωσε το περιοδικό "Κάρυστος", τριμηνιαίο περιοδικό της Αδελφότητας Καρυστίων, τεύχος 100 (Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 2007). Στο τεύχος αυτό υπάρχει ένα αφιέρωμα για την επικείμενη έκδοση του νέου βιβλίου του ποιητή Βαγγέλη Γκιβίση με τίτλο "Τα τραγούδια μου". Στο αφιέρωμα αυτό υπάρχει μια φωτογραφία του "ΚΑΡΥΣΤΟΣ", όπου φαίνεται καθαρά ότι είναι το ίδιο ακριβώς πλοίο με το "Κωνσταντίνος". Άρα, νομίζω, ότι θα πρέπει να σου αφιερώσουμε τη φωτογραφία.
Αιγεύς (ΙΜΟ 7031383)
in Ferries εκτός δράσης
Posted
Είναι φυσικά το "Αιγεύς" (1970-1992) του Νομικού, το οποίο έχει περάσει και από τη Ραφήνα. Έχω την εντύπωση ότι έφευγε για την άγονη του Βορείου Αιγαίου (όπως το ίδιο έκανε κατά καιρούς και το "Λήμνος" και το "Σκόπελος").
Μετά την πώλησή του από το Νομικό πήγε στους Παξούς, ως "Ζέφυρος". Μετά το Ιόνιο ξαναγύρισε στο Αιγαίο και έγραψε την δική του ιστορία, ως "Σύρος Εξπρες", στα ενδοκυκλαδικά δρομολόγια.
Μια φωτογραφία του από τις ημέρες δόξας του, ως "Σύρος Εξπρες", να μπαίνει μέσα στην Παρικιά της Πάρου.