cortomaltese
-
Posts
266 -
Joined
-
Last visited
Content Type
Forums
Events
Gallery
Posts posted by cortomaltese
-
-
On 12/18/2023 at 11:29 AM, polmyt said:
Κανενα νεο απο τη παντοφλα εδω και δυο χρονια,οποτε φανταζομαι οτι στην καλυτερη ειναι παροπλισμενη
@cortomaltese μπας και την πηρε το ματι σου στην Αμμοχωστο;
Θα ψάξουμε στις φωτογραφίες μήπως το είχαμε βγάλει και δεν το πήραμε χαμπάρι.
-
Το πλοίο φαίνεται πως δεν υπάρχει πλέον εδώ και μερικά χρόνια. Μετά το τελευταίο του στίγμα στις 27 Οκτωβρίου 2019, στο facebook έχει αναρτηθεί εικόνα από την προσάραξή του στις 11 Μαΐου 2020, ενώ κάτω από φωτογραφία στο shipspotting προσδιορίζεται ότι διαλύθηκε στη ναυτική βάση του Port Sudan μεταξύ του Ιουνίου του 2020 και του Σεπτεμβρίου του 2021.
-
Το "ADA74", πρώην "ΙΟΝΑS", στο λιμανι της Αμμοχώστου της Κύπρου τον Ιούλιο του 2023.
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το Κάστρο του Οθέλλου.
Σε πολλά σημεία της Αμμοχώστου ο χρόνος έχει σταματήσει το 1974.
Σε κάποια άλλα ο χρόνος προχωρά με πιο αργό ρυθμό.
Είναι μία πόλη που εκτυλίχθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της τραγωδίας της Κύπρου.
-
Όταν μπαίνεις μέσα έχεις μια αίσθηση ότι έχεις ταξιδέψει ξανά με αυτό το πλοίο.
Δεν είναι οι ναυπηγικές του γραμμές που σου φέρνουν στο μυαλό κάποιον "Απόλλωνα" ή κάποια "Αφροδίτη", όσο το αίσθημα που αποπνέει το ίδιο το πλοίο.
Ένα feeling από τον παλιό καλό καιρό.
Για όσους έζησαν τα 80's και τα 90's το ταξίδι με αυτό το πλοίο θα τους θυμίσει πολλά.
Και ο ύπνος στο επάνω deck θύμιζε τον ύπνο στα πλοία του παλιού καιρού.
-
Aνεβάσαμε μία σειρά από φωτογραφίες από το ταξίδι με το "EUROPEAN STAR" στις 23, ή πιο σωστά στις 24 Αυγούστου 2023.
Αναχώρηση από το λιμάνι του Αυλώνα στις 04:15 τα ξημερώματα.
Άφιξη στο λιμάνι του Μπρίντεζι γύρω στις 11 το πρωϊ.
Υπάρχουν και κάποιες φωτογραφίες από την άφιξη του πλοίου στις 22 Αυγούστου 2023,
-
Eυχαριστούμε πολύ για την απάντηση.
Κάναμε όλη αυτήν την εξόρμηση για να καταφέρουμε να ταξιδέψουμε με τα δύο πλοία της γραμμής του Αυλώνα.
Από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας με το "IGOUMENITSA" για το Μπρίντεζι.
Από το Μπρίντεζι με το "IONIAN STAR" για το λιμάνι του Αυλώνα.
Από το λιμάνι του Αυλώνα με το "EUROPEAN STAR" για το Μπρίντεζι.
Από το Μπρίντεζι με το "KYDON PALACE" για το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.
Τέσσερα ολονύχτια ταξίδια με τέσσερα διαφορετικά πλοία.
Το λιμάνι του Αυλώνα είναι μικρό.
Διαθέτει τρεις θέσεις ελλιμενισμού επιβατηγών πλοίων.
Η μία είναι στο κεφαλόσκαλο του μόλου, όπως βλέπουμε να είναι δεμένο το "PRINCE" του Αρκουμάνη.
Το "ΕUROPEAN STAR" ήταν δεμένο εκείνο το βράδυ σε πιο κεντρική θέση.
Λίγες μέρες πριν ήταν δεμένο και το "CHAMOMILLA", το οποίο είχε αναχωρήσει το πρωϊ εκείνης της ημέρας (23 Αυγούστου 2023) για το λιμάνι του Μπρίντεζι.
Τα πλοία που εξυπηρετούν το λιμάνι του Αυλώνου μεγαλώνουν σε μέγεθος, οπότε σύντομα δεν θα επαρκεί.
Υπάρχει ένα μεγαλεπήβολο αναπτυξιακό σχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία πολυτελούς μαρίνας 400+ σκαφών, στην οποία θα περιλαμβάνεται και ο χώρος του σημερινού λιμανιού για τα επιβατηγά σκάφη.
Τα έργα αυτά προχωρούν, αλλά όχι με γρήγορο ρυθμό.
Σε σχέση, βέβαια, με το 2021 η ζώνη του λιμανιού έχει αλλά΄ξει κατά πολύ.
Πριν από 2 χρόνια όλος ο χώρος ήταν γιαπί, ενώ σήμερα κάποιες από τις υποδομές έχουν ολοκληρωθεί.
Είναι σίγουρο πως σε λίγα χρόνια η αλβανική ακτή θα αποτελεί τουριστικό προορισμό για μεγάλο αριθμό επισκεπτών.
Είναι η ονομαζόμενη αλβανική Ριβιέρα.
Υπάρχουν, ήδη, πολλά μεγάλα ξενοδοχεία.
Η περιοχή του Αυλώνα από άποψη φυσικού πλούτου είναι πολύ όμορφη.
Υπάρχει μία μεγάλη λιμνοθάλασσα και το περίφημο νησί Σάσων (αλβανικά: Sazan ή Sazanit, ιταλικά: Saseno που βρίσκεται στο στενό του Οτράντο και την είσοδο του Κόλπου του Αυλώνα, ενώ αποτελεί το μεγαλύτερο νησί της Αλβανίας), το οποίο από το 1864 έως το 1914 ανήκε στην Ελλάδα.
Θεωρείται το βορειότερο νησί του Ιονίου Πελάγους και η ιστορία του είναι πολύ πονεμένη.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος "αναγκάστηκε" να το αφήσει στη μοίρα του, όπως και τους βοσκούς που είχαν σταλλεί στο νησί με πρωτοβουλία της ελληνικής Κυβέρνησης.
Επισκεφτήκαμε ένα μικρό μέρος του μυστηριώδους αυτού νησιού, το οποίο έχει αποτελέσει ναυτική βάση σε διάφορες στιγμές της ιστορίας για διαφορετικές εθνικότητες (Ιταλοί, Σοβιετικοί, Αλβανοί).
Το τέρμιναλ του λιμανιού είναι μικρό.
Εκείνο το βράδυ συνέπεσαν οι αναχωρήσεις για δύο πλοία και έγινε το αδιαχώρητο.
Προσφανώς επίκειται η μετεγκατάσταση του λιμανιού.
Η όλη η κατάσταση δεν θυμίζει καθόλου την αντίστοιχη ελληνική.
Το πλοίο ήταν προγραμματισμένο να αναχωρήσει στις έντεκα και τριάντα τη νύχτα και έφυγε, τελικά, στις τέσσερις και τέταρτο τα ξημερώματα.
Και τα δύο πλοία ("EUROPEAN STAR" και "IONIAN STAR") γέμισαν με κόσμο και αυτοκίνητα.
Η περιοχή αποτελεί τουριστικό προορισμό για Ιταλούς και πολλούς Βορειο-Ευρωπαίους.
Για τα παλιά δεδομένα της γραμμής το "EUROPEAN STAR" είναι πολύ μεγάλο πλοίο, το οποίο γεμίζει.
Και το "PRINCE" δουλεύει πολύ καλά.
Αν υπάρχει ενδιαφέρον υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από το πλοίο αυτό.
Για όσους αγαπούν τα παλιά πλοία το λιμάνι του Αυλώνα αποτελεί προορισμό.
-
Eίχαμe την χαρά και την τύχη να ταξιδέψουμε με το πλοίο αυτό σε ένα ταξίδι από τον Αυλώνα (VLORE) για το BRINDISI.
To ταξίδι ξεκίνησε στις τέσσερις και τέταρτο από το λιμάνι της Αλβανίας και φτάσαμε στο ιταλικό λιμάνι γύρω στις έντεκα το πρωϊ.
Η γραμμή δουλεύει πολύ καλά, όπως είναι γνωστό.
Η ιταλο-αλβανική εταιρεία διαθέτει το "IONIAN STAR" και το "EUROPEAN STAR".
Στη γραμμή δραστηριοποιείται και το "PRINCE" του Αρκουμάνη.
Η Αλβανία προσελκύει συνεχώς και περισσότερο κόσμο.
Στο μέλλον αναμένεται να δρομολογηθούν και άλλα πλοία.
Για όσους αγαπούν τα παλιά καράβια η γραμμή του Αυλώνα μοιάζει με ζωντανό μουσείο πλοίων.
Το "ΕUROPEAN STAR" βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Αυτό που είδαμε ως απλοί επιβάτες είναι πως είναι ένα πλοίο με προσεγμένους χώρους στο οποίο έχουν επενδυθεί χρήματα.
Θυμίζει τους γνμωστούς μας "Απόλλωνες".
Είναι σαφώς πιο μεγάλο από τα πλοία που έγραψαν μεγάλη ιστορία στην Ελλάδα.
Υπάρχουν αρκετά σημεία που νιώθεις να επιστρέφεις για λίγο στον παλιό "Απόλλωνα".
Το φωτογραφήσαμε σε αρκετά σημεία.
Χαρήκαμε το ταξίδι, όσο λίγα ταξίδια.
Η γραμμή του Αυλώνα αναμένεται να εξυπηρετήσει μία κίνηση που πριν από λίγα χρόνια δεν θα μπορούσε εύκολα να φανταστεί κανείς.
Το λιμάνι είναι, βέβαια, εξαιρετικά μικρό.
Αναμένεται μεταφορά του λιμανιού σε άλλη θέση.
Όλα αυτά με πολλή μεγάλη επιφύλαξη.
Σίγουρα όσοι αγαπούν τα παλιά πλοία θα χαρούν με το πλοίο αυτό και τα άλλα δύο της γραμμής.
Αναμέναται κάποια στιογμή να δρομολογηθεί και το "CHAMOMILLA".
Για την ώρα μία φωτογραφία από το ανοικτό κατάστρωμα του πλοίου.
Με μία αίσθηση και έναν αέρα από τον παλιό "Απόλλωνα".
-
On 10/18/2005 at 12:04 PM, Panagia Ekatontapiliani said:
Από ότι έμαθα σήμερα το πλοίο πρέπει να πουλήθηκε για scrap!! Δε ξέρω το πόσο αλλά και σε ποια από τις δυο διαλυτηριες χώρες θα μας το πάρει και αυτό το βαπόρι!!
Το βίντεο αυτό πρέπει να τραβήχτηκε από τον Αντώνη τον Καλογήρου το φθινόπωρο του 1993.
Μία σκέψη είναι ότι βρισκόμαστε στις μέρες του Σεπτεμβρίου του 1993.
Για να ταξιδεύουν τόσοι Σιφνιοί πρέπει να είναι τέλος Σεπτέμβρη με αρχες Οκτώβρη του 1993.
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει φέρει την Κυβέρνηση στο τέλος της.
«Το πολιτικό σκηνικό έχει οξυνθεί» αναφέρεται στο τέλος του βίντεο.
Το «Άπτερα» έχει μετασκευαστεί, το “Sea Harmony II” περιμένει στον Πειραιά για να ξεκινήσει το δρομολόγιό του («το πλοίο πριν ονομαζόταν «Sea Harmony”).
Και το «Γεώργιος Εξπρές» λάμπει στον φθινοπωρινό ήλιο.
Ο ήχος των Sulzer ακούγεται σαν μελωδία στα αυτιά όσων των αγάπησαν.
Τα εύσημα στον Αντώνη τον Καλογήρου που το τράβηξε και στο σιφναϊκό site που το ανέβασε.
Πολύ σύντομα θα ανέβει ένα βίντεο με το «Κίμωλος» καθισμένο στην άμμο των Καμαρών.
Ήταν 25 Φεβρουαρίου 1993 στις Καμάρες της Σίφνου...
-
Τρεις, λοιπόν, σίγουρα οι παντόφλες που δούλεψαν από το λιμάνι της Ραφήνας από το 1965 μέχρι το 1970-1971, σύμφωνα με όσα μας είπε ο Αντώνης ο Τόγιας, πράκτορας στο λιμάνι της Ραφήνας από το 1972, και ο Λάμπρος Ρεμπάμπης, παλιός λιμενεργάτης.
Το "Ιωάννης Μ" του κ. Μανσόλα, το "Αγιος Νικόλαος" του κ. Αραβανή και το "Μιχαήλ Α" του κ. Αρμενάκη.
Τα πλοία ανοιχτού τύπου ταξίδευαν τότε από τη Ραφήνα για τα Στείρα, το Μαρμάρι και την Κάρυστο.
Πάντως, πρέπει να έχουν έρθει στη Ραφήνα και άλλες παντόφλες.
-
Το "Μανάρας Εξπρές" ανήκε στην οικογένεια Πάνου και ταξίδευε στη γραμμή Αίγινα-Αγκίστρι.
Η οικογένεια Πάνου είχε και τα πανέμορφα ξύλινα σκαριά "Καπετάν Νταβέλης" και "Μόσχος Εξπρές".
Γύρω στο 2000, το πλοίο πουλήθηκε στην Κω. Το πήρε ο κύριος Διακαναστάσης Αναστάσιος και πήρε το πλοίο ονομάστηκε "Διόνυσος".
Όμως, η εμπορική του εκμετάλευση κρίθηκε γρήγορα ασύμφορη και το πλοίο πουλήθηκε σε κάποιον πλοιοκτήτη που αποδείχτηκε, όμως, αφερέγγυος στην πορεία.
Τελικά, το πλοίο κατέληξε σε πλειστηριασμό και αγοράστηκε στη Σάμο από τον θείο του καπετάν-Διαμαντή Παπαγεωργίου, σημερινού πλοιάρχου του "Hellenic Spirit".
Τα παραπάνω μας τα αφηγήθηκε ο κύριος Διακαναστάσης Αναστάσιος από την Κω στα πλαίσια μιας συνέντευξης που μας έδωσε για το Arxipelagos.com, στον Φώτη Καρλή και μσε μένα
-
Στην παραπάνω φωτογραφία αποτυπώνεται ένα στιγμιότυπο από την τελευταίο πέρασμα της "Πριγκίπισσας" από το λιμάνι της Ραφήνας.
Ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ένας τελευταίος αποχαιρετισμός προς το λιμάνι της Ραφήνας, τους ανθρώπους του λιμανιού και τα πλοία με τα οποία ταξίδεψε μαζί όλα αυτά τα χρόνια.
Πρωτοήρθε στη Ραφήνα το 1988 έχοντας δίπλα του στη γραμμή το "Επτάνησος" του Στρίντζη.
Το "Θεοσκέπαστη" είχε ολοκληρώσει άδοξα το σύντομο πέρασμά του από τη γραμμή και το κενό του καλύφθηκε με το βέλγικο σκαρί. Το "Μπάρι Εξπρές" βρέθηκε, λοιπόν, να ταξιδεύει στη γραμμή Ραφήνας-Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου, προερχόμενο από το Μπάρι, την Ηγουμενίτσα και την Πάτρα.
Για 10 χρόνια, μέχρι το τέλος του 1998, έγραψε μια μεγάλη ιστορία και κέρδισε με το σπαθί του τον τίτλο του πιο καλοτάξιδου πλοίου της γραμμής.
Από τη γέφυρά του πέρασαν μεγάλα ονόματα της ελληνικής ακτοπλοΐας, όπως ο καπετάν-Χριστόφορος Κοτσαμπάς, ο καπετάν-Μιχάλης Δεναξάς, ο καπετάν-Γιώργης Σαμιωτάκης, ο καπετάν-Αλέκος Παπαδέας, ο καπετάν-Γιάννης Λαζάρου, ο καπετάν-Ανάργυρος Σαρρής, ο καπετάν-Σιδερής Μαμίδης, ο καπετάν-Διαμαντής Παπαγεωργίου με ύπαρχο, μάλιστα, τον καπετάν-Κώστα Βελαλόπουλο.
Το 1992 το "Μπάρι" υποδέχτηκε το "Πηνελόπη Α", το 1993 το "Superferry II" και το 1997 το "Super Cat Haroula".
Και στα τέλη του 1998 αποχαιρέτησε τη Ραφήνα. Το αγαπημένο σκαρί σαλπάρησε για άλλες ρότες, αγαπήθηκε πολύ στην άγονη της Αμοργού, τις Δυτικές Κυκλάδες και τα ενδοκυκλαδικά, αλλά τα ταξίδια του διακόπησαν άδοξα το Σεπτέμβριο του 2001 λόγω της Νέας Τάξης Πραγμάτων που είχε επιβληθεί στην Ελληνική Ακτοπλοΐας.
Πλοία, όπως το "Μπάρι Εξπρές"/"Εξπρές Ερμής", φάνταζαν τότε κάπως παράταιρα για το prestige της μεγάλης εταιρείας.
Ο χρόνος, δυστυχώς, απέδειξε ότι η πραγματικότητα δεν δικαίωσε τις μεγάλες προσδοκίες εκείνης της εποχής.
-
To σημερινό "ΜΑΚΕΔΩΝ" είναι το πρώην "ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ", πλοιοκτησίας Πολέμη, και "ΚΥΘΝΟΣ", πλοιοκτησία του Γιώργη του Γούτου.
Συχνά το αναφέρουμε και ως "ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ Ι", αν και δεν ξέρω αν υπήρχε στην ονομασία του ο αριθμός "ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ Ι".
Το "ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ ΙΙ" είναι το λευκό, το μοναδικό το οποίο ναυπηγήθηκε στην Ελλάδα.
Και το "ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ ΙΙΙ" είναι το πρώην "Θήρα ΙΙ"/"Hellas Express"/"Άγιος Σπυρίδων".
Όμως, το μεγάλο μπλέξιμο γίνεται με την ονομασία "ΗΠΕΙΡΟΣ", την οποία είχαν τα πλοία αυτά όταν ταξίδευαν στην Αδριατική.
Τα πλοία συνολικά ήταν έξι, τα τρία που αναφέρονται παραπάνω, το αδελφάκι του "Μακεδών" (πρώην "Anna Maria Lauro"), ένα άλλο πλοίο που πωλήθηκε στην Περσία και το "Χρυσή Αυγή", το οποίο καθόρισε τη μοίρα όλων.
Το μετέπειτα "ΚΡΗΤΗ" ("SUPER NAIAS"/"ΕΞΠΡΕΣ ΑΡΗΣ"), ήρθε και αυτό για λογαριασμό του Πολέμη, αλλά δεν πρέπει να ταξίδεψε ποτέ με τα σινιάλα της ανδριώτικης εταιρείας.
-
Τα πλάνα της ταινίας είναι πραγματικά εντυπωσιακά.
Είναι η εποχή που το λιμάνι επεκτείνεται, η παραλία μπροστά από το παλιό Λιμεναρχείο (την παράγκα) μετατρέπεται σε ντόκο και το λιμάνι εκβαθύνεται.
Το "'Ελενα Π" του Παγουλάτου έρχεται γύρω στα 1965 και είναι το πρώτο κλειστό επιβατηγό/οχηματαγωγό της Ραφήνας.
Την επόμενη χρονιά έρχεται και το "Μεγαλόχαρη", πρώην "Άννα Μαρία", με "μετάθεση από τη γραμμή Πάτρας-Σάμης.
Η πρώτη παντόφλα που ήρθε πρέπει να ήταν το "Ιωάννης Μ" και λίγο αργότερα ήρθε το "Άγιος Νικόλαος".
Το 1969 ξεκινά και το "Πόρτο Λάφια" και το 1970 κατεβαίνει το "Θάσος".
Η δρομολόγηση των δύο αυτών πλοίων κλειστού τύπου υποχρεώνει σε "μετάθεση" τις δύο παντόφλες.
Είναι πραγματικά μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εποχή, όπου το λιμάνι επεκτείνεται σημαντικά, δεκαοκτώ χρόνια μετά την έλευση του τσιμεντόπλοιου που συνέβη τον Φεβρουάριο του 1948.
Υπάρχουν, πλέον, πολλές αφηγήσεις και πολλές μαρτυρίες ραφηνιωτών για αυτήν την εποχή.
Όσο για τις παντόφλες πρέπει να πούμε ότι είχαν τραβήξει το ενδιαφέρον αρκετών εδώ στη Ραφήνα.
Ένας πολύ καλός φίλος ραφηνιώτης προσπαθούσε για καιρό να πέισει τον πατέρα του να πουλήσει τα χτήματα τους και να πάρουν μια παντόφλα.
Τελικά, ο πατέρας του δεν πείστηκε και έτσι χάσαμε τότε την ευκαιρία να έρθει ακόμα ένα πλοίο ανοιχτού τύπου στη Ραφήνα και ο καλός φίλος να γίνει και αυτός εφοπλιστής.
-
Το πλοίο δρομολογήθηκε το 1970 στις γραμμές του Νότιου Ευβοϊκού (Ραφήνας-Μαρμαρίου, Ραφήνας-Στείρων και Ραφήνας-Καρύστου).
Αρχικά δρομολογήθηκε με το όνομα "Θάσος", ναυλωμένο από τους πλοιοκτήτες της Καβάλας (Ιω. Ζάχαρη και Κ. Μπογδάνη).
Όταν το πλοίο ήρθε στη Ραφήνα και δρομολογήθηκε στις γραμμές του Νότιου Ευβοϊκού ήταν, ήδη, μετασκευασμένο.
Έπειτα από λίγα χρόνια (κάπου 4 χρόνια με επιφύλαξη) το πλοίο πουλήθηκε στον κύριο Λεβαντάκη και πήρε το όνομα "Καστριανή Κέας".
Στα μέσα της δεκαετίας του '80 το καράβι πέρασε στην πλοικτησία του Γιώργη του Γούτου και αγότερα του Μιχαηλίδη.
Τα παραπάνω μας μεταφέρθηκαν από Ραφηνιώτη φίλο καραβολάτρη, μεγάλο γνώστη του λιμανιού της Ραφήνας.
-
Η παραπάνω φωτογραφία που ανέβασε ο καλός φίλος ΣΕΙΡΙΟΣ τραβήχτηκε στον Κόλπο των Θαυμάτων της Ελευσίνας τον Ιούνιο του 2000.
Το "Εξπρές Ερμής" ήρθε τότε για λίγο μέχρι το μικρό λιμανάκι της Ελευσίνας προκειμένου να τοποθετηθούν τα σωστικά του (τουλάχιστον, αυτό μας φάνηκε από μακριά).
Η θρυλική Πριγκίπισσα σε λίγες ημέρες θα ξεκινούσε δρομολόγια στην άγονη γραμμή της Αμοργού, καθώς και στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.
Εδώ συμβολικά, είναι δεμένα δύο πλοία που πέρασαν από την πλοιοκτησία του Κώστα του Αγαπητού, το "Ειρήνη" και το "Εξπρές Ερμής" (για ένα περίπου χρόνο, από τον Οκτώβριο του 1998 μέχρι τον Οκτώβριο του 1999).
Η δουλειά που έχετε κάνει στα πλοία ανοιχτού τύπου είναι εξαιρετική και σας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.
-
Το είχαμε συζητήσει και παλιότερα, φίλε ΣΕΙΡΙΕ.
"Η ισχύς εν τη ενώση".
Προσωπικά, πάντα πίστευα ότι τα δύο πλοία είναι τα ίδια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Αγαπητέ Αντώνη, υπάρχουν πολλά ακόμα ερωτήματα περί πλοίων προς επίλυση.
Σύντομα, η συνέχεια.
-
Ιδού η φωτογραφία της καθέλυσης του "Θάσος" στο Πέραμα το 1968.
Πέραμα, 1968.
Το πλοίο δρομολογήθηκε τότε στη γραμμή Καβάλας-Θάσου.
Πιθανόν, πρόκειται για το μετέπειτα "Καστριανή Κέας", "Παπαδιαμάντης" και "Άλκηστις".
Ανάμεσα στα πλοία αυτά υπάρχουν σίγουρα σημαντικές διαφορές.
Αλλά σίγουρα αναφερόμαστε σε δύο πλοία κλειστού τύπου, τα οποία έχουν ναυπηγηθεί την ίδια χρονιά (1968), με το ίδιο, αρχικά, όνομα ("Θάσος") και δρομολογήθηκαν στην ίδια γραμμή (Καβάλας-Θάσου).
Η φωτογραφία έχει αγοραστεί από Ιδιωτικό Αρχείο.
http://www.shipfrien...1015_345681.jpg
Αφιερωμένη στον ΣΕΙΡΙΟ για το μεράκι και την αγάπη του για τα πλοία.
-
Προσωπικά θα συμφωνήσω με τον ΣΕΙΡΙΟ. Έχω βρει μια πρωτοτότυπη φωτογραφία με την καθέλκυση του πλοίου "ΘΑΣΟΣ", το οποίο είναι το ίδιο με το εικονιζόμενο στην παραπάνω φωτογραφία.
Επίσης, από ναυτιλιακά περιοδικά της εποχής έχουμε ταυτίσει ότι το πλοίο που καθελκύεται στη φωτογραφία (θα την ανεβάσω κάποια στιγμή) είναι το πλοίο "ΘΑΣΟΣ" και η καθέλυση γίνεται το 1968.
Πραγματικά, τα δύο πλοία, το "ΘΑΣΟΣ" της παραπάνω φωτογραφίας και το "ΚΑΣΤΡΙΑΝΗ ΚΕΑΣ" μοιάζουν να διαφέρουν πολύ μεταξύ τους.
Όμως, θα ήταν πολύ περίεργο να έχουν ναυπηγηθεί δύο πλοία κλειστού τύπου την ίδια χρονιά (1968), για την ίδια γραμμή (Καβάλα-Θάσος) και με το ίδιο ακριβώς όνομα ("ΘΑΣΟΣ").
Η μετασκευή αυτή, αν τελικά τα δύο πλοία είναι τα ίδια, φαντάζει από τις πιο άκομψες που έγιναν ποτέ.
Το αρχικό πλοίο ήταν πολύ όμορφο, ενώ το "Καστριανή Κέας", ήταν κάπως "ασουλούπωτο".
-
Υπάρχει μια παρόμοια carte-postale που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια.
Έχoυμε βρει, μάλιστα, την έγχρωμη φωτογραφία που είναι, νομίζω, ίδια με την carte-postale.
Αν είναι θα ανεβάσουμε τη φωτογραφία που έχει εξαιρετική ποιότητα.
Αυτές τις φωτογραφίες τις παρουσιάσαμε στο "Hellas Liberty" στα πλαίσια μιας παρουσίασης της Ελληνικής Ακτοπλοΐας από το 1945 έως το 1995 στις 27 Απριλίου 2012 για τους μαθητές του Δημόσιου ΙΕΚ Κερατσινίου.
Ήταν ένα ταξίδι στο χθες. Ήταν μαζί μας παλιοί ναυτικοί που περιέγραψαν τα βιώματά και τις εμπειρίες τους από τα ταξίδια τους με αυτά τα παλιά καράβια. Τα ερωτήματα ήταν απλά:
- "Πώς ταξίδευαν τότε οι άνθρωποι;"
- "Με ποια πλοία ταξίδευαν;"
- "Πού κάθονταν; Πώς περνούσαν στο ταξίδι; Πόσες ώρες έκαναν για να φτάσουν στον προορισμό τους;"
Και μέσα από τις αφηγήσεις, τις προσωπικές μαρτυρίες και τις φωτογραφίες προέκυπταν απαντήσεις για τα παραπάνω ερωτήματα.
-
Μια εξαιρετική φωτογραφία, αγορασμένη από ιδιωτικό αρχείο.
http://www.shipfrien...9364-saronikos/
Η φωτογραφία πρέπει να έχει τραβηχτεί το καλοκαίρι του 1986, ή ένα χρόνο πριν.
Θυμίζει λίγο στιγμιότυπο από τη θερινή σύναξη των πλοίων ανοικτού τύπου στο λιμάνι του Πειραιά, κατά την ταινία "Εαρινή Σύναξη των Αγροφυλάκων" του Δήμου Αβδελιώδη.
Από αριστερά προς τα δεξιά βλέπουμε το κρουαζιερόπλοιο "Saronic Star", τις παντόφλες"Απόστολος Π", "Αφαία", "Σαρωνικός", "Αίγινα", μία παντόφλα που δεν διακρίνεται καλά το όνομά της και ακόμα το "Ελλάς", το "Αίας" και το "Διόγος".
Στα δεξιά της φωτογραφίας το "Ναϊάς ΙΙ" με τα σινιάλα του Κατσουλάκου ("ΚΡΙΤΩΝ"), το"Νήσος Χίος" και το πολυαγαπημένο "Γεώργιος Εξπρές" με τα σινιάλα ακόμα της Ventouris Ferries.
Το "Σαρωνικός" είναι ακόμα πλοίο ανοικτού τύπου και δεν έχει ακόμα μετασκευαστεί σε πλοίο κλειστού τύπου.
Μια νοσταλγική φωτογραφία που αποτυπώνει ένα στιγμιότυπο από έναν Πειραιά που ελάχιστα θυμίζει τον σημερινό.
Οι παντόφλες δεν υπάρχουν πια, τα πλοία έχουν λιγοστέψει κατά πολύ, τα σινιάλα των εταιρειών ακόμα περισσότερο.
Ο Πειραιάς του '85-'86 χαρακτηριζόταν από τις κόντρες μεταξύ των πλοιάρχων, το κυνήγι των πλοίων μεταξύ τους, τα φορτηγά που περίμεναν με τις μέρες στο μόλο μέχρι να επιβιβαστούν στα πλοία τον Αύγουστο και τον κόσμο που γέμιζε τα μικρά σχετικά πλοία μέχρι το καμπούνι της πλώρης και τις βάρκες. ISM δεν τυπήρχε τότε, τα εισιτήρια εκδίδονταν στο χέρι και, συχνά, ακόμα και μέσα στο πλοίο και οι υπεράριθμοι αποτελούσαν μια γνώριμη πραγματικότητα της τότε εποχής.
Στον Πειραιά κυριαρχούσαν οι εταιρείες του Κώστα του Βεντούρη με το "Κίμωλος", το "Γεώργιος Εξπρές" και το "Παναγία Τήνου", η εταιρεία των αδελφών Αγαπητού με το "Αιγαίον", το "Κυκλάδες", το "Νηρεύς" και, βέβαια, οι μεγάλεςεταιρείες της ΑΝΕΚ, της ΔΑΝΕ, των Μινωϊκών, της ΝΕΛ. Στις Κυκλάδες ταξίδευαν ακόμα το "Ιόνιον" των Σταθάκη-Μανούσου, το "Σαντορίνη" των Καρρά-Ποντικού, το "Λήμνος" του Νομικού, το "Πάρος", το "Νάξος", το "Σχοινούσα". Η Ελληνική Ακτοπλοΐα προσπάθησε εκείνη την εποχή να περισώσει τα πλοία των εταιρειών λαϊκής βάσης δίχως, όμως, επιτυχία. Ήταν και τότε μια εποχή αλλαγών, με θύματα τις εταιρείες λαΙκής βάσης της Νάξου, της Σάμου-Ικαρίας, της Χίου, κ.ά.
Ο Πειραιάς του 2012 χαρακτηρίζεται από την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια για το αύριο...
-
Τα τελευταία χρόνια προσπαθούμε να ψηλαφήσουμε την ιστορία του λιμανιού της Ραφήνας.
Άλλοτε με τους μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 2ου ΤΕΕ Ραφήνας (σχολικά έτη: 2005-2007) και τους μαθητές του ΓΕΛ Πικερμίου και άλλοτε κατά μόνας ανακαλύψαμε μικρά κομμάτια από το puzzle που συνθέτει η μακριά ιστορία του λιμανιού της Ραφήνας.
Στην αναζήτηση αυτή τρεις-τέσσερις φορές ήρθαμε σε επαφή με την περίφημη παντόφλα "Άγιος Νικόλαος" της Ραφήνας.
Εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '60 και πρέπει να αποχώρησε προς τα τέλη της δεκαετίας του '70.
Ταξίδευε στις γραμμές Ραφήνας-Μαρμαρίου και Ραφήνας-Νέων Στύρων (για μικρότερο διάστημα).
Σιγά-σιγά, αρχίζει να ξετυλίγεται για τα καλά ο μίτος της ιστορίας του λιμανιού.
Έως τώρα έχουμε βρει τρεις-τέσσερις φωτογραφίες του "'Αγιος Νικόλαος".
Νομίζω ότι η πιο όμορφη είναι αυτή που μας έδωσε ο καλός φίλος Αλέξανδρος Κοκκαλάς και την ανεβάζουμε εδώ
Η Ραφήνα της δεκαετίας του '70.
Η χώρα στενάζει πολιτικά και κοινωνικά.
Το λιμάνι της Ραφήνας αλλάζει σιγά-σιγά μορφή και μεγαλώνει.
Το "Πόρτο Λάφια" και το "'Αγιος Νικόλαος" δένουν στην προβλήτα την αποκαλούμενη "ΠΙ", η οποία βρίσκεται μπροστά από τα σημερινά πρακτορεία στις Καμάρες.
Τα λεωφορεία είναι τα παλιά 36αρια και το λιμάνι φιλοξενεί ακόμα πολλά καΐκια.
Πίσω από το "Άγιος Νικόλαος" διακρίνεται το τσιμεντόπλοιο και πίσω αριστερά στο βάθος τα βράχια κάτω από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
-
Στη γραμμή του Πόρου, το πλοίο έμεινε μόνο για λίγο καιρό.
Κάποιος στον Πόρο μου είπε ότι το πλοίο έμεινε στη γραμμή λιγότερο από ένα μήνα.
Ο Πέτρος Λαζαρής μίλησε για τρία-τέσσερα δρομολόγια. Μάλιστα, αναφέρε χαρακτηριστικά ότι στο τελευταίο δρομολόγιο το πλοίο δεν μπόρεσε να δέσει στο μώλο και αποβίβασε τους επιβάτες με βάρκες κοντά στο ποτάμι.
Μετά το ανεπιτυχές εγχείρημα στη γραμμή Πάτρας-Πόρου, το 'Άννα Μαρία" προσπάθησε να κοντράρει το "Κεφαλληνία" στη γραμμή Πάτρας-Σάμης. Το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο και το πλοίο γρήγορα αποχώρησε, οριστικά, από τη γραμμή.
Απίστευτες ίντριγκες διαδραματίστηκαν εκείνη την εποχή στη Κεφαλλονιά που αποσκοπούσαν στην υπομόνευση του πλοίου.
Το "Κεφαλληνία", μπορεί να ήταν καλύτερο πλοίο, αλλά και το "Άννα Μαρία" δεν υστερούσε.
Η μονομαχία "Αννα Μαρία" - "Κεφαλληνία" επαναλήφθηκε αρκετές φορές στις γραμμές της Κεφαλλονιάς με τον ίδιο πάντα νικητή.
-
Δύο εξαιρετικές φωτογραφίες του Διονύση του Γουλιμή από τον πρώτο κατάπλου του "Άννα Μαρία" στο λιμάνι του Πόρου, τον Μάϊο του 1965.
Σε ταξίδι στον Πόρο της Κεφαλλονιάς τον περασμένο Αύγουστο, ένας καλός φίλος, ο Σπυροδιονύσης Θεοδωράτος, μου έδειξε φωτογραφίες από τον πρώτο κατάπλου του "Άννα Μαρία" στον Πόρο, τον Μάϊο του 1965.
Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο του μεγάλου Τζαννιώτη φωτογράφου Διονύση Γουλιμή.
Το πλοίο ήρθε και προσέγγισε στο κεφαλόσκαλο του παλιού μώλου.
Ο μώλος αυτός δημιουργήθηκε σε διαδοχικές φάσεις από την επέκταση του παλιού εγγλέζικου μώλου.
Η πρώτη επέκταση πρέπει να έγινε στα 1930 και η δεύτερη περίπου στα 1960, οπότε και πήρε τη μορφή που βλέπουμε παρακάτω και δεν διαφέρει πάρα πολύ από τη σημερινή.
Εδώ, λοιπόν, έρχεται να προσεγγίσει για πρώτη φορά το "Άννα-Μαρία".
Το δρομολόγιο του ήταν Πάτρα-Πόρος.
Προσέξτε τη σκηνή.
Το κεφαλόσκαλο του μώλου είναι τόσο μικρό, ώστε θα πρέπει να χρειάστηκε μεγάλη επιδεξιότητα από τον πλοίαρχο για να το δέσει.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των καλών φίλων, τα δρομολόγια του πλοίου δεν πρέπει να κράτησαν πάνω από ένα μήνα, όσον αφορά το λιμάνι του Πόρου.
Μάλιστα, κάποια φορά/φορές δεν θα πρέπει να προσέγγισε, κάτι που δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη.
Ο ανταγωνισμός με το "Κεφαλληνία" αποδείχτηκε πολύ σκληρός για το "Άννα-Μαρία", το οποίο είχε εξαρχής κάποια μειονεκτήματα.
Σύντομα αποσύρθηκε από τη γραμμή, μετονομάστηκε σε "Μεγαλόχαρη" και μετανάστευσε στο Αιγαίο για δρομολόγια προς Άνδρο-Τήνο από Πόρτο-Ράφτη, αρχικά, και στη συνέχεια από Ραφήνα.
Αν το "Άννα-Μαρία" δεν είχε φύγει τότε άρον-άρον από τη γραμμή, δεν αποκλείεται να είχαν εξελιχθεί καλύτερα τόσο η ανάπτυξη του Πόρου όσο και η ανάπτυξη της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας της Κεφαλλονιάς.
Ο ανταγωνισμός είναι πάντα καλύτερος από τα μονοπώλια.
Και αυτό ο Πόρος δεν είναι εύκολο να το ξεχάσει.
Η συγκεκριμένη φωτογραφία δόθηκε στον πατέρα μου, Θεμιστοκλή Λαζαρή, από τον Μπάμπη τον Γουλιμή, τον γιο του φωτογράφου.
-
Και από τον καπετάν-Γιάννη στη γέφυρα του "Εξπρες Δανάη" που σκαλίζει ένα ξύλινο καραβάκι και τις ροκ σκηνές του "Μορφονιού, ας πάμε σε μια φωτογραφία που μοιάζει λίγο με πίνακα ζωγραφικής.
Το "Εξπρές Δανάη" στην Ύδρα το φθινόπωρο του 1998.
Μέσα στο υπέροχο σκηνικό της Ύδρας, το πλοίο μοιάζει σαν να έρχεται από μια άλλη εποχή.
Το πλοίο, μάλιστα, πλαγιοδετεί και χρησιμοποιεί ένα πλαϊνό μπαρακαρίζο.
Πάντα, το "Κυκλάδες" ήταν από μόνο του λίγο Rock. Είτε γιατί έκανε αυτό το απίστευτο δρομολόγιο της άγονης μέχρι την Αλεξανδρούπολη, είτε γιατί ταξίδεψε για χρόνια με τον μοναδικό "Νηρέα", είτε γιατί φαινόταν λίγο παράταιρο σε σχέση με τα άλλα πλοία, το "Κυκλάδες ήταν πάντα λίγο διαφορετικό σε σχέση με τα άλλα πλοία.
Ένα πλοίο με μια δική του μοναδική ταυτότητα.
Αντώνιος Κ (IMO 7302964)
in Επιβατηγά Οχηματαγωγά Ανοικτού Τύπου
Posted
Αυτό το πλοίο δεν το συναντήσαμε.
Είδαμε συνολικά τέσσερα πλοία:
- Στην Κυρρήνεια το "BESPARMAK" (αδελφό πλοίο του "ΙΩΝΑΣ") και το "VIA FAMAGUSTA".
- Στην Αμμόχωστο το πρώην "ΙΩΝΑΣ" και το "ΑYSU".
To "AYSU" είναι ένα ισπανικό ro-ro του 1980 που στη ζωή του πήρε, μεταξύ άλλων, τα ονόματα ISLA COLOMBINA (2001),
STUD (1990), LUX HIGHWAY (1988), GUADALHORCE (1987).
Αν υπάρχει ενδιαφέρον για κάποιο από τα τρία αυτά πλοία, πλην του πρώην "ΙΩΝΑ", να ανεβάσουμε κάποιες φωτογραφίες.