Προβληματισμός από τα ατυχήματα σε πλοία που μεταφέρουν containers

[proud_ionian]

Tα δύο τελευταία περιστατικά πτώσης εμπορευματοκιβωτίων από πλοία μεταφοράς τους πυροδότησε νέο κύκλο συζητήσεων επί δέσμης τεχνικών θεμάτων που απασχολούν τον τομέα μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων όσον αφορά τον γιγαντισμό των πλοίων και τις συνθήκες ασφαλείας. Τα δύο συμβάντα, που οι συνθήκες οι οποίες τα προκάλεσαν είναι υπό διερεύνηση, επανέφεραν στο προσκήνιο και τις συζητήσεις για τον γιγαντισμό των πλοίων της κατηγορίας αυτής.

Ο χρυσός κανόνας «ο χρόνος είναι χρήμα» δεν άφησε έξω και τον τομέα αυτό, που από το ’90 και μετά παρουσιάζει γιγαντισμό τουλάχιστον ως προς τα πλοία που μεταφέρουν εμπορευματοκιβώτια. Οι ανάγκες του διεθνούς εμπορίου και οι αναδυόμενες αγορές είναι τα στοιχεία που ώθησαν τους ειδικούς αναλυτές να παρουσιάζουν ποσοστιαίες αυξήσεις για ζήτηση εμπορευμάτων που απεικονίζουν τη ζήτηση για πλοία με όλο και μεγαλύτερες μεταφορικές ικανότητες.

Τα 8.000 TEU κατά τους ειδικούς, που έσπευσαν να δανειστούν ορολογίες χρηματιστηριακού τύπου, δεν αποτελούν πλέον παρά ένα «ψυχολογικό φράγμα», το οποίο ήδη αποτελεί παρελθόν καθώς είναι ήδη στραμμένο το ενδιαφέρον τους στα 10.000 TEU αλλά με ορίζοντα τα 12.000 ή ακόμη και 16.000 TEU. Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το πόσο θα αντέξει η ναυλαγορά με την οποία ήδη έχουν αρχίσει να ασχολούνται οι ειδικοί του τομέα αυτού, οι οποίοι δεν κρύβουν τους φόβους τους μήπως στον ορίζοντα εμφανιστεί κρίση λόγω υπερπροσφοράς.

Σε απόλυτη συνάφεια με το θέμα του γιγαντισμού των πλοίων της κατηγορίας αυτής έρχεται και το θέμα των λιμενικών εγκαταστάσεων. Μάλιστα οι συζητήσεις, που καλά κρατούν λόγω των τελευταίων εξαγορών και συγχωνεύσεων, εστιάζουν πλέον και στο ποιες λιμενικές εγκαταστάσεις θα είναι δυνατόν να εξυπηρετήσουν τα πλοία αυτά και πώς θα επαναπροσδιοριστούν οι μεγάλοι άξονες διαμετακόμισης.

Η υπόθεση δεν είναι απλή. Τα γιγαντιαία πλοία περιορίζονται πλέον σε βασικές γραμμές επαναπροσδιορίζοντας ανά τον κόσμο τις εμπορευματικές ροές και τα κομβικά λιμάνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε καθεστώς διεθνοποιημένης οικονομίας, την ίδια στιγμή που ο ανταγωνισμός στις μικρότερες κατηγορίες εντείνεται. Oπως εντείνεται και ο εξοπλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων λιμανιών στη Βόρεια Θάλασσα, αλλά και τη Μεσόγειο. Μεγαλύτερα πλοία σημαίνει μεγαλύτερα βυθίσματα για τα λιμάνια, σημαίνει νέο εξοπλισμό σε γιγαντιαίες γερανογέφυρες, πολλαπλασιασμό των ταχυτήτων στην επίγεια εξυπηρέτηση, μεγαλύτερους χώρους εναπόθεσης εμπορευματοκιβωτίων και προ πάντων ένα άρτιο χωρίς λάθη, καλοκουρδισμένο σύστημα διαχείρισης, που για πολλά λιμάνια εξακολουθεί να αποτελεί το ζητούμενο.

Αλλά ο «πονοκέφαλος» των ειδικών δεν σταματά εδώ. Και οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν αρχίσει να επαναπροσδιορίζουν στόχους με την εμφάνιση των γιγάντων στην ιδέα ότι στην περίπτωση ατυχήματος θα πρέπει να καταβάλουν ποσά σε αποζημιώσεις τα οποία θεωρούνται ασύλληπτα.

πηγη: Η express