Από τα εγχώρια ναυπηγεία θα πρέπει να γίνει η ανανέωση του ακτοπλοϊκού στόλου

[proud_ionian]

Η «μίνι κρίση» που γνώρισε η ακτοπλοΐα τις ημέρες του Αυγούστου μπορεί να αποτελέσει την αφορμή αποφάσεων που θα οδηγήσουν στη ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων της.

Η κατάσταση που γνώρισαν τις τελευταίες ημέρες οι επιβάτες των άγονων γραμμών και η οποία οφείλεται εν πολλοίς σε πλοία «ταλαιπωρημένα», είτε από τα πολλά δρομολόγια είτε από την πλημμελή συντήρηση, υποχρεώνουν την τωρινή πολιτική ηγεσία του ΥΕΝ να προχωρήσει σε σημαντικές πρωτοβουλίες, προκειμένου να επιταχυνθεί ο εκσυγχρονισμός και η ανανέωση του ακτοπλοϊκού στόλου.

Στο πλαίσιο αυτό, αφενός κρίνεται επιτακτική η ανάγκη αναθεώρησης των όρων των διαγωνισμών για τις άγονες γραμμές, προκρίνοντας αντί ετησίων τουλάχιστον 5ετών έως 12 ετών συμβάσεων με την εισδοχή και ποιοτικών κριτηρίων στην επιλογή των πλοίων, αναθεώρηση στην οποία προχωρεί ήδη το ΥΕΝ. Ταυτόχρονα, απαιτείται να ξεκαθαρίσει το τοπίο για τα όρια ηλικία των πλοίων και των χαρακτηριστικών τους, σε ό,τι αφορά την αξιοπλοΐα. Δηλαδή, εάν θα ισχύει η επονομαζόμενη «Συμφωνία της Στοκχόλμης», η οποία θέτει συγκεκριμένες προδιαγραφές σε ό,τι αφορά την ασφαλή αξιοπλοΐα των πλοίων, η οποία δεν προβλέπει όρια απόσυρσης των πλοίων ή θα παραμείνει η 30ετία.

Επίσης, όπως τονίζουν σήμερα στη «Ν» ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΝΕ, Γιώργος Αλεβίζος, και ο πρόεδρος των Ναυπηγείων Ελευσίνας Νίκος Ταβουλάρης, μπορεί η ανανέωση του ακτοπλοϊκού στόλου να πραγματοποιηθεί με την ουσιαστική συμβουλή των εγχώριων ναυπηγείων, δημιουργώντας πολλαπλά οφέλη στην ελληνική οικονομία.

πηγη: η ναυτεμπορικη

[proud_ionian]

συνεχεια απο παραπανω

Το δάνειο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μπορεί να

αποτελέσει μία ευκαιρία, χωρίς να αποκλείονται οι χρηματοδοτήσεις μέσω των ελληνικών τραπεζών, ενώ παράλληλα υπάρχουν σημαντικά περιθώρια «κρατικών ενισχύσεων» και με τη «βούλα της Ε.Ε.», όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλες τις ναυπηγικές χώρες της Ε.Ε (Ιταλία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Γερμανία κ.ά.).

Ειδικότερα, όπως επισημαίνει ο κ. Γιώργος Αλεβίζος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΝΕ, και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ενωσης Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας υπάρχει απόλυτη ανάγκη ανανέωσης του ακτοπλοϊκού στόλου, ωστόσο από την άλλη τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες είναι σημαντικά και για το λόγο αυτό θα πρέπει να συνεργασθούν άμεσα η ελληνική κυβέρνηση, η Ελληνική Ναυπηγική Βιομηχανία και οι ακτοπλοϊκές εταιρείες.

Ο «πλοιοκτόνος» Νομός Παπουτσή 2932/01, με τη μείωση του ορίου ηλικίας των ακτοπλοϊκών σκαφών, απαξίωσε τις αξίες των πλοίων ακόμη και τις υπολειμματικές, λέει ο κ. Αλεβίζος και προσθέτει:

- Ο υπερδανεισμός των ακτοπλοϊκών εταιρειών κατά την πενταετία εμφανίζει απρόθυμες τις τράπεζες να χρηματοδοτήσουν τις εταιρείες για την ανανέωση των Α/Κ σκαφών.

- Η «φούσκα» του Χρηματιστηρίου εκμηδένισε τη δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων για νέες ναυπηγήσεις, όπως έγινε στην προηγούμενη πενταετία.

- Οι πενιχρές αποδόσεις για τους μετόχους των ακτοπλοϊκών εταιρειών δεν ενθαρρύνουν τη συμμετοχή σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου για την ανανέωση των πλοίων της εταιρείας που συμμετέχουν.

- Οι ποντοπόροι πλοιοκτήτες με τα πλεονάζοντα κεφάλαια που διαθέτουν, επ' ουδενί τολμούν να επενδύσουν στην εγχώρια ακτοπλοΐα. Αιτία η παρεμβατικότητα του ακτοπλοϊκού καθεστώτος που επέβαλε ο Νόμος Παπουτσή 2932/01. Αλλά και οι αρνητικές αποδόσεις ιδίων κεφαλαίων που εμφανίζουν οι ισολογισμοί των εγχώριων ακτοπλοϊκών εταιρειών.

Αλλά και να υπήρχε δυνατότητα παραγγελίας ναυπήγησης ακτοπλοϊκών σκαφών, τα ξένα ναυπηγεία που λειτουργούν είναι κλεισμένα μέχρι και το 2008. Οπότε σειρά παραγγελίας παίρνουμε για μετά το 2008, με αναμενόμενη παράδοση πλοίου το 2010, συμπληρώνει και συνεχίζει «όμως με το νόμο Παπουτσή του 2932/2001, λόγω μείωσης του ορίου απόσυρσης των ακτοπλοϊκών σκαφών από τα 35 στα 32 χρόνια μέχρι το 2008 ή και νωρίτερα, θα έχουν αποσυρθεί όλα τα επιβατηγά-οχηματαγωγά που σήμερα καλύπτουν τις άγονες γραμμές».

Σε ξένους

Αν δεν «τρέξουμε», η κυβέρνηση με τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικής Ναυτιλίας και Αιγαίου θα υποχρεωθούν, κατόπιν διαγωνισμού, να αναθέσουν τα άγονα δρομολόγια σε πλοία με σημαία Κύπρου, Μάλτας, Τουρκίας, αφού στους διαγωνισμούς των άγονων εκτός από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. συμμετέχουν και τα οικονομικώς συνδεδεμένα μέλη όπως η Τουρκία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κ. Αλεβίζο, θα πρέπει:

- Να εξασφαλίσει τους πόρους για τη ναυπήγηση. Η νησιωτικότητα της χώρας μας, οι θαλασσοδρόμοι (κατά τους αυτοκινητόδρομους) του ελληνικού Αρχιπελάγους, έστω και αργά, δικαιολογούν την κατ' εξαίρεση από τις Κοινοτικές Οδηγίες επιδότηση αυτών των ναυπηγήσεων. Η ενίσχυση της άγονης ακτοπλοΐας θωρακίζει τα απομακρυσμένα νησιά της επικράτειας, τα ακραία σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα οποία, όλο και περισσότεροι, θεωρητικά μόνο νοιάζονται.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η πολυμετοχική λαϊκής βάσης Εταιρεία ΛΑΝΕ, την οποία διευθύνει με τα δύο πλοία της, «Βιτσέντζος Κορνάρος» και «Ιεράπετρα Λ» για τα επιδοτούμενα δρομολόγια εισέπραξε το 2004 περίπου 4 εκατ. ευρώ μεικτά. Τα μισθώματα αυτά, διευκρινίζει, συμμετέχουν στα έξοδα και δεν καλύπτουν το κόστος του άγονου ταξιδιού. Με απλοϊκά οικονομικά θα λέγαμε ότι, εάν η κυβέρνηση διπλασιάσει αυτά τα μισθώματα, τότε από το μισό του διπλασιασμού και με απευθείας απόδοση στο ανάλογο ναυπηγείο, τότε σε 12 χρόνια (4Χ12=48 εκατ. ευρώ) σχεδόν θα έχουν αποπληρωθεί τα νεοναυπηγηθέντα που θα αντικαταστήσουν τα πλοία που προαναφέραμε. Και φυσικά αυτά τα πλοία τουλάχιστον για 12 χρόνια θα εκτελούν μισθωμένες άγονες γραμμές με πολυετείς συμβάσεις, αναβαθμίζοντας τις προσφερόμενες υπηρεσίες των νησιών που θα εξυπηρετούν.

Ο κ. Αλεβίζος εκτιμά ότι υπάρχουν κι άλλες δυνατότητες χρηματοδότησης, όπως η απαλλαγή από ναυτασφαλιστικές εισφορές στο ΝΑΤ που φθίνουν περίπου το ένα εκατ. ευρώ για δύο πλοία ετησίως. Τακτική που εφαρμόζεται προ πολλού σε ευρωπαϊκά κράτη όπως Γαλλία, Ιταλία κ.ά. Φυσικά, από πλευράς πολιτείας, υπάρχουν κι άλλες δυνατότητες ανεύρεσης πόρων για ναυπηγήσεις ακτοπλοϊκών σκαφών, που πρέπει να επιταχύνει κάποιος.

Σε ό,τι αφορά τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, ο κ. Αλεβίζος εκτιμά ότι όσες θα κληθούν να συμμετέχουν στην προσπάθεια της πολιτείας - ναυπηγείων για την ανανέωση ή συμπλήρωση των επιβατηγών-οχηματαγωγών πλοίων θα πρέπει να επιλέγουν ανάλογα με το «ακτοπλοϊκό τους μητρώο».

Επαγγελματική εμπειρία

Υπό το βάρος των συμβατικών τους υποχρεώσεων για την εκτέλεση αγόνων γραμμών πολυετούς διαρκείας, τουλάχιστον έξι συν έξι χρόνια, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες θα πρέπει να εμφανίζουν υψηλούς δείκτες επαγγελματικής εμπειρίας, οικονομικής αξιοπιστίας, τακτικότητας δρομολογίων. Πολιτικές σκοπιμότητες και εκ των άνω πιέσεις δεν χωρούν στο εν λόγω εγχείρημα. Στο παρελθόν αντίστοιχες περιπτώσεις ναυάγησαν παταγωδώς με ωφελημένους ελάχιστους ευκαιριακούς κερδοσκόπους ή «κατωτραπεζίτες» εισπράκτορες.

Αναφερόμενος στον τρίτο πόλο, τα εγχώρια ναυπηγεία, ο πρόεδρος της ΛΑΝΕ εκτιμά ότι και η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόκληση αυτή.

Μπορούν -τονίζει- να ναυπηγήσουν το τελειότερο επιβατηγό πλοίο. Εχουμε δείγματα ακόμη και από τις μικρές ναυπηγικές μονάδες του Περάματος. Μπορεί προσθέτει τα «εργατικά» να είναι φθηνότερα στην Κίνα, στην Κορέα, απ' ό,τι στην Ελλάδα. Ομως τα εργατικά της Ελλάδας είναι φθηνότερα από τα «εργατικά» της Σουηδίας, της Φινλανδίας, της Νορβηγίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, όπου ναυπηγήθηκαν τα επιβατηγά-οχηματαγωγά των 165-200 μέτρων.

Η αιτία δεν ήταν τα «εργατικά». Ηταν οι εκεί κρατικές ενισχύσεις και η συνέπεια στο χρόνο παράδοσης. Αυτή η συνέπεια, λόγω συγκεκριμένων περιπτώσεων, δυστυχώς αμφισβητείται για τα ναυπηγεία της χώρας μας. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, ευελπιστεί ότι όλοι οι συντελεστές της Ελληνικής Ναυπηγικής Βιομηχανίας θα εντείνουν την προσπάθειά τους για την εξάλειψη αυτής της αμφισβήτησης αναφορικά με το χρόνο παράδοσης.

«Κατ' αρχήν, θέλω υπεύθυνα να δηλώσω ότι τα ναυπηγεία της χώρας είναι σε θέση να ναυπηγήσουν τα πλοία που χρειάζεται η ακτοπλοΐα μας. Και όμως τα πλοία δεν ναυπηγούνται στην Ελλάδα. Θα ήθελα επίσης να δηλώσω υπεύθυνα ότι μπορούν να τα ναυπηγήσουν ποιοτικά αναβαθμισμένα και σε ανταγωνιστικές τιμές με τα ναυπηγεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης», σημειώνει ο κ. Ταβουλάρης κληθείς να σχολιάσει τα τεκταινόμενα στην ακτοπλοΐα αλλά και τη συμβολή των ναυπηγείων στην ανανέωση του στόλου. «Η ταλαιπωρία των επιβατών και οι δυσχέρειες στον ανεφοδιασμό των νησιών έφερε στο προσκήνιο τα χρονίζοντα προβλήματα της ακτοπλοΐας μας, αλλά και της όλης υποδομής που είναι απαραίτητη για την εξυπηρέτηση των νησιών της χώρας», προσθέτει και συνεχίζει: «Τα ναυπηγεία παρακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια το πρόβλημα, γιατί ενδιαφέρονται να ναυπηγήσουν τα πλοία που είναι απαραίτητα για να καλύψουν τις συγκοινωνιακές ανάγκες και να αναπτύξουν τον ελληνικό τουρισμό».

Οπως εξηγεί ο κ. Ταβουλάρης, τα ναυπηγεία πέρασαν μια δύσκολη εικοσαετία. Και η αξιοπιστία τους μειώθηκε στο έπακρον. Τονίζω ότι το φαινόμενο αυτό παρουσιάστηκε και μεγάλωσε όταν τα ναυπηγεία ήταν κάτω από κρατικό έλεγχο και ιδιοκτησία κρατικών τραπεζών. Στα χέρια των τραπεζών αυτών τα ναυπηγεία απαξιώθηκαν τεχνολογικά και λειτουργικά. Οι διοικήσεις των κρατικών τραπεζών μαζί με τις διοικήσεις των πολιτικά επιλεγμένων διοικήσεων των ναυπηγείων και με τις ακρότητες των συνδικαλιστικών φορέων των ναυπηγείων οδήγησαν το ναυπηγικό κλάδο της χώρας σε μαρασμό και αποδιοργάνωση.

Οι ευθύνες των τραπεζών

Δικαιολογημένη επομένως η δυσπιστία και από τον εφοπλισμό και από τις τράπεζες, προσθέτει ο κ. Ταβουλάρης και συνεχίζει: «Ομως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι τότε διοικήσεις των τραπεζών έχουν αλλάξει, όπως έχει μεταβληθεί και το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς (και ασφαλώς δεν είναι υπεύθυνες οι σημερινές διοικήσεις για αυτά που έγιναν σε παλαιότερες εποχές). Και τα ναυπηγεία όμως έχουν αλλάξει. Δεν ελέγχονται πλέον από τους κομματικούς μηχανισμούς, έχουν εκσυγχρονιστεί, ναυπηγούν πλοία υψηλοτάτων προδιαγραφών, όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια. Πρέπει λοιπόν η δυσπιστία των τραπεζών, που είναι απόρροια των καταστάσεων που δημιούργησαν οι προκάτοχες διοικήσεις τους, να επανεξεταστεί με βάση τα νέα δεδομένα των ναυπηγείων».

Οι τράπεζες πρέπει να εμπιστευθούν τα ναυπηγεία και να μην αποφεύγουν να χρηματοδοτούν τους ακτοπλόους, όταν αυτοί επιλέγουν τα ναυπηγεία της χώρας για τη ναυπήγηση των πλοίων τους, υπογραμμίζει ο πρόεδρος των ναυπηγείων Ελευσίνας. Στο εξωτερικό, οι τράπεζες χρηματοδοτούν ναυπηγήσεις, υποδεικνύοντας ή θέτοντας σαν όρο τη ναυπήγηση των πλοίων στα ναυπηγεία της χώρας τους. Εδώ, δυστυχώς, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Γενικότερα, πάντως, σύμφωνα με τον κ. Ταβουλάρη, όσο οι ακτοπλοϊκές εταιρείες είναι «δέσμιες» του κρατικού παρεμβατισμού, δεν θα προχωρήσουν σε επενδύσεις για την κατασκευή νέων πλοίων. Οσο συνεχίζεται αυτή η παρέμβαση του κράτους και δεν υπάρξει η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, οι όποιες ανάγκες θα καλύπτονται με πλοία από «δεύτερο χέρι», σύμφωνα με τον κ. Ταβουλάρη. Με άλλα λόγια, η απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών θα δημιουργήσει την ανάγκη για νέα πλοία και επομένως θα παράξει και ναυπηγικό έργο για τα ναυπηγεία της χώρας, τα οποία έχουν σήμερα πλήρη δυνατότητα για να ανταποκριθούν σε αυτή τη ζήτηση, καταλήγει ο συνομιλητής μας. Απαραίτητη προϋπόθεση, σύμφωνα με τον κ. Ταβουλάρη, είναι «να σπάσει ο φαύλος κύκλος και η συνεχής αντιπαράθεση μεταξύ ενός κράτους που δεν κατορθώνει παρά την τεράστια πρόοδο να απαλλάξει τον εαυτό του από τις κρατικίστικες νοοτροπίες, ενός αδιέξοδου λαϊκισμού και της εμμονής ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας να τα περιμένει όλα από το κράτος».

[proud_ionian]

ενταξει ρε παιδια να επιδοτηθει και η ναυπηγηση νεων πλοιων στα εγχωρια ναυπηγεια αλλα οχι δωρεαν εξ'ολοκληρου. και παντα με την υποχρεωση μακροχρονιας παραμονης στη γραμμη.

θα μπορουσε να επιδοτηθει το επιτοκιο στα νεοναυπηγουμενα ακομη και αν δεν πανε σε αγονες αρκει να μεινουν στη γραμμη τους για διαστημα ανω της 5ετιας.

πρεπει ομως να ξεκαθαρισει η κατασταση πρωτα οχι μονο για το οριο ηλικιας και τη στοκχολμη αλλα και σε ολα τα θεσμικα οργανα. δε μπορει φερ'ειπειν να καταργηθει το οριο ηλικιας και η σημερινη επιθεωρηση και το γνωστο λιμενικο να ελεγχουν τα πλοια για το κατα ποσο τηρουν στοκχολμη κλπ.

καπου ελεγε ο nick χαριτολογωντας οτι η λυση ειναι τα δικα μας πλοια να τα ελεγχουν οι ξενοι. δυστυχως εκει θα καταληξουμε αν πραγματικα θελουμε εξυγειανση.

οσο για τα ναυπηγεια, μετα απο το ετοιμο φαγητο των παραγγελιων του ναυτικου θελουν και επιδοτουμενα ακτοπλοικα. πρωτα ομως πρεπει και αυτα να επενδυσουν σε νεες τεχνολογιες, και να ειναι συνεπη στους χρονους παραδοσης. αληθεια καμια κλειστη κατασκευαστικη εσχαρα θα δουμε;