Κυριακή 10 Ιούλη 2005 Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ
Χρυσωρυχεία για το μεγάλο κεφάλαιο
Σε ευθεία αντίθεση με τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία
Η κυρίαρχη πολιτική έχει μετατρέψει τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία σε πηγή κέρδους για το μεγάλο κεφάλαιο, κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων
Eurokinissi
Η εξυπηρέτηση των εφοπλιστικών συμφερόντων και των μεγάλων μονοπωλιακών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ναυπηγοεπισκευής και, βέβαια, η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου, είναι οι κεντρικοί άξονες της πολιτικής που ασκεί η Ευρωπαϊκή Ενωση στο χώρο της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας. Πολιτική που έχει επιφέρει καταστροφικά αποτέλεσμα σε ό,τι αφορά όχι μόνο τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Ενώ το 1964 η ναυπηγική βιομηχανία στην Ευρώπη αντιπροσώπευε το 50,8% της παγκόσμιας ναυπηγικής βιομηχανίας, το 1975 μειώθηκε στο 38,2% και το 2004 στο 6,7%! Τις ίδιες χρονιές στην Ασία η ναυπηγική βιομηχανία αντιπροσώπευε αντίστοιχα το 38,7%, το 51,1% και το 2004 εκτινάχτηκε στο 86,3%! Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, από το 1975 μέχρι σήμερα έχουμε στην Ευρώπη μείωση των εργαζομένων στη ναυπηγική βιομηχανία στα 25 κράτη - μέλη της ΕΕ κατά 70%.
Αυτό εκφράζεται και στη χώρα μας με τη συρρίκνωση εργατικού δυναμικού σε όλα τα ναυπηγεία. Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας οι θέσεις εργασίας την τελευταία 10ετία συρρικνώθηκαν από 2.100 στις 800. Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά από 3.200 εργαζόμενους έμειναν 1.800 και αυτή τη στιγμή απειλούνται με απόλυση άλλοι 400! Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη από 10.000 εργαζόμενους που αριθμούσε το 1990 σήμερα υπολογίζονται περίπου στους 2.500. Στα Ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου και Χαλκίδας, από 1.000 και 1.200 εργαζόμενους, σήμερα μιλάμε για ομάδες 200 και 300 ανθρώπων.
Στη μέγκενη της αντιλαϊκής πολιτικής
Αυτή η διαλυτική εικόνα που εμφανίζει η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας είναι το «κατόρθωμα» της διαβόητης 7ης Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στη διαμόρφωση της οποίας συνέβαλαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που επέβαλε την ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμο των ναυπηγείων. Ετσι οι ναυπηγικές βιομηχανίες της χώρας - που αποτελούν και τις μεγαλύτερες της Ευρώπης - όπως τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με τρομακτικές παραγωγικές δυνατότητες, παραδόθηκαν στους ιδιώτες, για να «γλιτώσουν» δήθεν από το «λουκέτο» και μάλιστα για ένα κομμάτι ψωμί και με μεγάλη προίκα. Στη γερμανική αγοράστρια εταιρία HDW (η οποία στη συνέχεια απορροφήθηκε από την επίσης γερμανική πολυεθνική «Thyssen Krupp») των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά δόθηκαν και 1,5 τρισεκατομμύρια δρχ. ως παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού!
Η πρώτη δουλιά των «αγοραστών» ήταν η συρρίκνωση των ναυπηγείων και του εργατικού δυναμικού, την οποία και συνεχίζουν ακόμα. Η «Thyssen», για παράδειγμα, πρόσφατα εξέδωσε τελεσίγραφο ότι μπορεί να εξασφαλίσει τις 1.400 θέσεις εργασίας από τις 1.800 του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά! Στη συνέχεια επέβαλαν τη μείωση μισθών και μεροκάματων, την αύξηση της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας, την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Και σε ό,τι αφορά τη Ζώνη χιλιάδες εργατοτεχνίτες βασανίζονται από τη μακροχρόνια ανεργία.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση μέσα από Κανονισμούς και Οδηγίες επί της ουσίας επιδοτεί τη συρρίκνωση και το κλείσιμο παραγωγικών ναυπηγικών μονάδων της Ευρώπης, «πριμοδοτώντας» ανοιχτά ναυπηγικές μονοπωλιακές μονάδες της Γερμανίας και άλλων «ισχυρών» καπιταλιστικών κρατών, αλλά κυρίως αυτές που έχουν εξαπλωθεί στην Ασία, οι οποίες, μέσα από επιδοτήσεις που τους παρέχουν οι κυβερνήσεις, αλλά και την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων σε αυτές τις χώρες, όπου οι όροι και οι συνθήκες εργασίας είναι τουλάχιστον απάνθρωπες, παρέχουν φτηνά πλοία στους εφοπλιστές, συνολικά φτηνές μεταφορές για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Είναι ενδεικτικό ότι οι παραγγελίες των Ελλήνων εφοπλιστών για το 2004 ανέρχονται 338 καράβια αξίας 6,8 δισ. ευρώ περίπου, από τα οποία κανένα δεν κατασκευάζεται στην Ελλάδα.
Οσο για τη δήθεν προσφυγή από το 2002 της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου κατά της Ν. Κορέας για την επίτευξη τάχα νέας συμφωνίας περί ισότιμων όρων στην παγκόσμια αγορά ναυπηγικής, έγινε απλώς για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ενεργό συμμετοχή σε αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Ολοι αυτοί άλλωστε οι οργανισμοί το ίδιο αφεντικό με αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξυπηρετούν: Τους εφοπλιστές, τα μονοπώλια, συνολικά το μεγάλο κεφάλαιο. Που επενδύει πάντα εκεί που το συμφέρει καλύτερα. Και σε κλάδους οικονομίας και γεωγραφικά. Και φαίνεται ότι εκτός όλων των παραπάνω, ο κλάδος μετάλλου στην Ελλάδα φθίνει, ιδιαίτερα δε στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία δε συμφέρει το κεφάλαιο.
Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ
Μοναδική ρεαλιστική διέξοδος για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί η ναυπηγική βιομηχανία της χώρας είναι η αναπτυξιακή πρόταση που ΚΚΕ, η οποία ταυτόχρονα προβλέπει την ανάπτυξη και του σημαντικού κλάδου της χαλυβουργίας της χώρας, ενώ συνδέεται με την ανάπτυξη των λιμανιών και των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Η πρόταση προβλέπει τη δημιουργία Δημόσιου Ενιαίου Φορέα Ναυπηγικής Βιομηχανίας και την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής, αναπτυξιακής πολιτικής.
Υπάρχουν σοβαρά συγκριτικά πλεονεκτήματα, που αφορούν κατ' αρχήν τις πρώτες ύλες, το έμπειρο εργατικό δυναμικό, τη γεωγραφική θέση της χώρας μας. Με βάση αυτά μπορούν να αναπτυχθούν δραστηριότητες παραγωγής σύγχρονου μηχανολογικού, ηλεκτρονικού και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού των πλοίων, να αναπτυχθεί ο τομέας των εργαλειομηχανών και των μηχανοκατασκευών, η εγχώρια επιστημονική έρευνα και τεχνολογία. Μόνο που αυτό δεν μπορεί να γίνει σε συνθήκες καπιταλισμού. Απαιτεί λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία.
Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ
Copyright © 1997-Tue Dec 01 09:14:21 GMT+02 2009 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
