R.M.S. Aquitania

[RMS Olympic]

Με αφορμή την ταινία του James Cameron "Titanic" το μακρινό 1997:D,μυήθηκα στον κόσμο των ατμόπλοιων.Έκτοτε,έχω ψάξει πολλά γι'αυτά τόσο απο την πλευρά του shipfriend όσο κι απο την πλευρά της ιστορίας και μπορώ να πω οτι τους έχω μια παραπάνω συμπάθεια.Παρακάτω,θα κάνω μια ανασκόπηση της καριέρας του τελευταίου four stacker,του RMS Aquitania και ελπίζω να υπάρξει ενδιαφέρον στο forum,ώστε να υπάρξει ανάλογη συνέχεια

Ταυτότητα

Ιδιοκτήτης:Cunard Line

Λιμένας νηολογίου:Liverpool, Great Britain

Παραγγελία:8 Δεκεμβρίου 1910

Ναυπηγείο:John Brown and Company Clydebank, Scotland

Αρχή ναυπήγησης: Δεκέμβριος 1910

Καθέλκυση:21 Απριλίου 1913

Βάπτιση:21 Απριλίου 1913 από την Countess of Derby

Παρθενικό ταξίδι:30 Μαΐου 1914

Μοίρα:Διαλύθηκε στο Faslane, Scotland το 1950.

Γενικά χαρακτηριστικά

Κλάση και τύπος:Υπερωκεάνιο

Εκτόπισμα:45,647 μικτοί τόνοι

Μήκος:901 πόδια (275.2 μ.)

Μέγιστο πλάτος:97 πόδια (29.6 μ.)

Βύθισμα:36 πόδια

Εγκατεστημένη δύναμη:Στρόβιλοι ατμού “Parsons” άμεσης κίνησης τριπλής εκτόνωσης σε διάταξη :ένας υψηλής ,ένας ενδιάμεσης και δύο χαμηλής πίεσης-59.000 ίππους

Προώθηση:Τέσσερις άξονες τεσσάρων πτερυγίων

Ταχύτητα:23 κόμβοι υπηρεσιακή ταχύτητα-24 κόμβοι μέγιστη

Χωρητικότητα:

1914: 3.230

618 επιβάτες 1ης θέσης

614 επιβάτες 2ης θέσης

1.998 επιβάτες 3ης θέσης

1926: 2.200

610 επιβάτες 1ης θέσης

950 επιβάτες 2ης θέσης

640 επιβάτες τουριστικής θέσης

Πλήρωμα:972

Πολλές φωτογραφίες του πλοίου σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του:

http://www.maritimequest.com/liners/aquitania_page_1.htm

Καρτ-ποστάλ του πλοίου και με εσωτερικούς χώρους:

http://www.simplonpc.co.uk/Cun_Aquitania.html#anchor53283

Και μια δικιά μου ζωγραφιά του εν λόγω πλοίου:

http://www.shipfriends.gr/forum/photoplog/index.php?n=8775

Edited February 5, 2018 by Nick the Greek
προσθήκη λινκ

[RMS Olympic]

Το R.M.S. Aquitania,ήταν ένα υπερωκεάνιο της Cunard Line το οποίο κατασκευάστηκε από τα ναυπηγεία “John Brown & Company” του Clydebank της Σκωτίας. Σχεδιαστικά, βασίστηκε στα Lusitania/ Mauretania αλλά και στο μικρότερο Carmania(ίδιος σχεδιαστής),οι διαστάσεις του όμως ήταν τόσο κοντά στων Olympic/Titanic που αργότερα αναφέρθηκε ως “White Star Cunader”.Καθελκύστηκε στις 21 Απριλίου 1913 και τότε ήταν το μεγαλύτερο πλοίο στον κόσμο. Ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι στις 30 Μαΐου 1914 από Liverpool για Νέα Υόρκη ,ωστόσο το γεγονός αυτό επισκιάστηκε από τον τραγικό χαμό του Empress of Ireland την προηγούμενη ημέρα .

Το πλοίο έκανε άλλα δύο ταξίδια προς Νέα Υόρκη, πριν ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος όπου επιτάχθηκε από την Κυβέρνηση και μετατράπηκε σε οπλισμένο εμπορικό πλοίο. Σύντομα κρίθηκε πολύ μεγάλο γι’ αυτό τον ρόλο και μετατράπηκε σε πλοίο μεταφοράς στρατιωτών και έπειτα σε νοσοκομειακό (υπηρέτησε στη μάχη της Καλλίπολης ).Το 1918 μετατράπηκε ξανά σε πλοίο μεταφοράς στρατιωτών και μετέφερε αμερικανούς στρατιώτες στην Βρετανία.

Το 1920,έκανε μια εκτενή επισκευή στα “Armstrong Whitworth & Co” ναυπηγεία του Newcastle όπου άλλαξε και μηχανές από κάρβουνου σε πετρελαίου. Γυρίζοντας, δρομολογήθηκε στη γραμμή Southampton-Cherbourg-New York μαζί με τα Berengaria(ex-Imperator επανορθώσεις της Γερμανίας-στη θέση του Lusitania) και Mauretania. Ήταν το πιο δημοφιλές και κερδοφόρο πλοίο στη δεκαετία του ’20.Μετά το Κραχ, έκανε μια μεγάλη εσωτερική μετασκευή, έγινε κρουαζιερόπλοιο και ξεκίνησε κρουαζιέρες στη Μεσόγειο και στις Βερμούδες , οι οποίες ήταν εξίσου επιτυχημένες.

Τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ,(1939) επιτάχθηκε για δεύτερη φορά, και έγινε ξανά πλοίο μεταφοράς στρατιωτών. Το 1940 έκανε μια επισκευή στις ΗΠΑ και εξοπλίστηκε με πυροβόλα όπλα έξι ιντσών. Από τον Μάρτιο του 1940 και μετά, η βάση του ήταν το Σύδνεϋ οπού μετέφερε Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς στρατιώτες κάνοντας και δυο μεταβάσεις στο Pearl Harbor και στο San Francisco,αλλά δραστηριοποιήθηκε και στον Ατλαντικό μεταφέροντας Αμερικανούς στρατιώτες στην Ευρώπη. Μετά τον Πόλεμο τελείωσε τον επαναπατρισμό των καναδικών και αμερικανικών στρατευμάτων.

Στα οκτώ χρόνια της στρατιωτικής υπηρεσίας του, το πλοίο ταξίδεψε περισσότερα από 500.000 μίλια και μετέφερε κοντά 400.000 στρατιώτες από και σε μέρη τόσο μακριά σαν την Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, τον νότιο Ειρηνικό, την Ελλάδα και τον Ινδικό Ωκεανό.

Το 1948 επέστρεψε στην Cunard και ναυλώθηκε από την Καναδική κυβέρνηση για να μεταφέρει Καναδούς μετανάστες ανάμεσα στο Southampton και το Halifax.Τον Δεκέμβριο του 1949 βγήκε εκτός υπηρεσίας, καθώς δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις ασφαλείας της εποχής και ήταν πολύ παλιό για να είναι οικονομικό. Αποσύρθηκε και πουλήθηκε για scrap το 1950 στη Σκωτία ως το τελευταίο επιβατηγό πλοίο με τέσσερα φουγάρα, τελειώνοντας με συνέπεια μια επιφανή σταδιοδρομία 3 εκατομμυρίων μιλίων μεταφέροντας 1,2 εκατομμύρια επιβάτες.

Κατείχε το ρεκόρ του μακροβιότερου πλοίου για τον 20ο αιώνα,(36 χρόνια υπηρεσία) μέχρι το 2004 που το έχασε από το Queen Elizabeth 2(40 χρόνια υπηρεσία). Ήταν το τρίτο από την «Μεγάλη Τριάδα» της Cunard μαζί με τα προηγούμενά του Lusitania και Mauretania. Ευρέως θεωρείται σαν ένα από τα πιο ελκυστικά πλοία του καιρού του, κερδίζοντας και το προσωνύμιο “The Ship Beautiful”.