Ευρωπαϊκό Δικαστήριο: Απόφαση - στήριξη για το ωράριο των ναυτικών

[proud_ionian]

ΔΕΚΤΗ έκανε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της κυβέρνησης της Ιταλίας, σχετικά με την επιβολή των διατάξεων για τις ώρες εργασίας των ναυτικών επί των πλοίων που καταπλέουν σε κοινοτικά λιμάνια.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου η Ιταλική Δημοκρατία δεν προχώρησε στη θέσπιση νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων για τη συμμόρφωσή της με την οδηγία 1999/95.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με την οδηγία το οριακό ωράριο εργασίας ή ανάπαυσης είναι:

- μέγιστο ωράριο εργασίας του οποίου δεν πρέπει να γίνεται υπέρβαση:

i) 14 ώρες μέσα σε περίοδο 24 ωρών και

ii) 72 ώρες μέσα σε περίοδο επτά ημερών

-ελάχιστο σύνολο ωρών ανάπαυσης που δεν πρέπει να είναι λιγότερο από:

i) 10 ώρες μέσα σε περίοδο 24 ωρών και

ii) 77 ώρες μέσα σε περίοδο επτά ημερών.

Οι ώρες ανάπαυσης δεν πρέπει να διαιρούνται σε περισσότερες από δύο περιόδους, μια από τις οποίες πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον έξι ώρες ενώ το διάστημα μεταξύ διαδοχικών περιόδων ανάπαυσης δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 14 ώρες.

Από την πλευρά τους τα κράτη-μέλη μπορούν να εκδίδουν εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις ή διαδικασίες για την αρμόδια αρχή έτσι ώστε να επιτρέπονται ή να καταχωρούνται συλλογικές συμφωνίες που να επιτρέπουν εξαιρέσεις από τα όρια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Η Επιτροπή υποστήριξε ότι στο από την 1η Ιουλίου 2003, έγγραφο των ιταλικών αρχών δεν αναφέρεται σε οποιοδήποτε μέτρο σχετικό με τη θέσπιση των επιβαλλομένων από τα άρθρα 3 έως 9 της οδηγίας 1999/95 κανόνων.

«Η Ιταλική Δημοκρατία δεν έχει λάβει τα μέτρα που είναι αναγκαία για τη συμμόρφωσή της προς την εν λόγω οδηγία ή, εν πάση περιπτώσει, δεν τα έχει γνωστοποιήσει στην Επιτροπή», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η Ιταλία

Από την πλευρά της η ιταλική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι κάθε τυχόν αναγκαίο συμπληρωματικό εκτελεστικό μέτρο θα συμπεριληφθεί στον κοινοτικό νόμο αριθ. 306, της 31ης Οκτωβρίου 2003, ο οποίος θα περιλαμβάνει, στο παράρτημά του Β, την οδηγία 1999/63.

Η απόφαση του δικαστηρίου

Το ευρωπαϊκό δικαστήριο, έκανε δεκτή την προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ό,τι αφορά τα εξής άρθρα:

απο τη ναυτεμπορικη

[proud_ionian]

Το άρθρο 4

Σύμφωνα με το σκεπτικό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου η διάταξη αυτή προβλέπει ειδικές επιθεωρήσεις για τη στοιχειοθέτηση της απόδειξης ότι ένα πλοίο δεν πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας 1999/63.

Η ίδια διάταξη αναφέρει λεπτομερώς τα στοιχεία επί των οποίων πρέπει να επικεντρώνονται οι έλεγχοι και επιβάλλει τη διενέργεια, ιδίως, στο πλαίσιο επιθεωρήσεων περιγραφομένων ως «λεπτομερών», διασταυρουμένων ελέγχων μεταξύ, αφενός, του αρχείου ωρών εργασίας ή αναπαύσεως και, αφετέρου, άλλων αρχείων σχετικών με την εκμετάλλευση του οικείου πλοίου. Όμως, το νομοθετικό διάταγμα δεν περιλαμβάνει τέτοιες επιταγές.

Το άρθρο 3

Όπως τονίζεται στο σκεπτικό η έκθεση που απευθύνεται στην κυβέρνηση της χώρας νηολογήσεως του πλοίου προορίζεται στο να επισημάνει μια κατάσταση πρόδηλου κινδύνου για την ασφάλεια ή την υγεία των μελών του πληρώματος. Η εν λόγω έκθεση σκοπεί στην άμεση εξάλειψη του κινδύνου αυτού και δεν αφορά μόνο απλές υποχρεώσεις ενημερώσεως.

Επομένως, για την πλήρη αποτελεσματικότητα του κανόνα απαιτείται μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο.

Το άρθρο 3, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 1999/95 προβλέπει ότι δεν πρέπει να αποκαλύπτεται στον πλοίαρχο ή στον ιδιοκτήτη του οικείου πλοίου η ταυτότητα του προσώπου που υποβάλλει την καταγγελία.

Tο άρθρο 5

Η διάταξη αυτή προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι τα μέτρα για τη διόρθωση διαπιστωθεισών ανωμαλιών μπορούν και, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, πρέπει να συνεπάγονται, όσον αφορά το οικείο πλοίο, απαγόρευση εγκαταλείψεως του λιμένα εφόσον οι ανωμαλίες αυτές δεν έχουν διορθωθεί.

Το άρθρο 6

Όσον αφορά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 1999/95 προβλέπει, σε βάρος της αρμόδιας αρχής του οικείου κράτους μέλους, υποχρέωση ενημερώσεως σε περίπτωση απαγορεύσεως, του απόπλου ενός πλοίου.

Όσο για το άρθρο 6, παράγραφος 2, της οδηγίας 1999/95, με το άρθρο αυτό θεσπίζονται κανόνες σχετικοί με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των οικείων προσώπων μέσω των διενεργουμένων βάσει της οδηγίας αυτής επιθεωρήσεων.

Το άρθρο 7

«Καμιά από τις προβαλλόμενες από την ιταλική κυβέρνηση διατάξεις εσωτερικού δικαίου δεν αφορά δικαίωμα προσφυγής κατά αποφάσεως περί ακινητοποιήσεως πλοίου ληφθείσας από την αρμόδια εθνική αρχή ούτε, εξάλλου, υποχρέωση της τελευταίας να ενημερώσει τον πλοίαρχο του οικείου πλοίου σχετικά με το δικαίωμα αυτό», αναφέρει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το άρθρο 9

«Οι επικαλούμενες από την ιταλική κυβέρνηση διατάξεις εσωτερικού δικαίου δεν περιλαμβάνουν καμιά διάταξη περί "μη ευνοϊκότερης" μεταχειρίσεως κατά την έννοια του άρθρου 9 της οδηγίας 1999/95», καταλήγει.