Angelos Posted April 8, 2005 Share Posted April 8, 2005 Πυκνή ομίχλη στο λιμάνι κι ο Παναγιώτης απ' τη Μάνη λοιώνει στο κλάμα σφυρίζουν στα βαθειά καράβια σιωπή και νέκρα στα μουράγια κι ούτε ένα γράμμα Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη και την έχασε γιατί τον ξέχασε παντοτινά είχε κι εκείνος μιαν αγάπη και την έχασε και μένει μόνος του τα δειλινά Ρεφραίν Μονάχος τώρα στην κουβέρτα βαριά η καρδιά του σαν την πέτρα μετράει τ' αστέρια κι ο νους του τρέχει στο νησί του στην όμορφη του τη καλή του τα μεσημέρια - Ρεφραίν - Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts