Apostolos Posted July 10, 2006 Share Posted July 10, 2006 Τα πλοία των ερώτων Όταν ο άνεμος φυσά κι οι άνθρωποι σωπαίνουν κάτι σκιές με προσκαλούν στις έρημες μαρίνες τα πλοία των ερώτων μας μου δείχνουν που πεθαίνουν και τριγυρνούν στην πλώρη τους νεράιδες και σειρήνες Πάνω στον πάγκο ενός "Cafe" τα βρόχινά τους μάτια για τα ναυάγια με ρωτούν και της ζωής το ψέμα κι εγώ δειλά τους απαντώ κοιτώντας τα κατάρτια "η δύση κι η ανατολή έχουν το ίδιο αίμα" Έτσι στα καθημερινά αμήχανοι γυρνάμε παιδιά που παίζουν στη βροχή με τρυπημένη μπάλα μα κάποιος γέρος ναυτικός μας είχε πει θυμάμαι πως πάντα μέσα μας θα ζουν τα μπάρκα τα μεγάλα Τρικάταρτο η αγάπη σου και ο καιρός αρμύρα μια Κυριακή σ' αντίκρυσα και μου 'κλεψες το φως μου οτι με πνίγει ν' αγαπώ ειν' η δική μου μοίρα καλά ταξίδια μάτια μου στις θάλασσες του κόσμου Δίσκος: Στου αιώνα την παράγκα Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Στίχοι: ’λκης Αλκαίος Link to comment Share on other sites More sharing options...
Apostolos Posted July 10, 2006 Author Share Posted July 10, 2006 Με την ατελείωτη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου... Για όποιον το θέλει (όπως και το σύνολο των τραγουδιών του) ας μου μιλήσει. Φανταστείτε το εκεί στην καφετέρια του Ιετίωνα το 96 που είχε βγεί που κατέβαινα με φίλο και βλέπαμε (τα τότε) καράβια... Αντί να κυνηγούσαμε κοπέλες κυνηγούσαμε της βραδυνές αναχωρίσεις των βαποριών.... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now