Search the Community
Showing results for tags 'pos'.
Found 1 result
-
Να δούμε και μερικά πράγματα πιο αναλυτικά σχετικά με το τι είναι τα βιοκαύσιμα. Όπως μαρτυρά και η λέξη είναι καύσιμα είτε εξ’ ολοκλήρου προερχόμενα από βιομάζα, είτε προέρχονται από ανάμειξη βιομάζας και συμβατικού καυσίμου σε διάφορες αναλογίες. Το συμβατικό αυτό καύσιμο μπορεί να είναι diesel, μπορεί να είναι VLSFO 0.5% S ή κανονικό HSFO. Δεν είναι μια καινούρια ιδέα, υπάρχουν και καταναλώνονται από τα τροχοφόρα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, απλά η εφαρμογή τους σε ναυτιλιακό επίπεδο είναι σχετικά πρόσφατη. Την επόμενη φορά που θα πάτε στο βενζινάδικο για να ανεφοδιάσετε το τροχοφόρο σας, θα δείτε ένα αυτοκόλλητο επάνω στην αντλία που θα λέει Β7. Αυτό σημαίνει πως το καύσιμο που θα καταναλώσετε έχει 7% βιομάζα. Γιατί 7% κι όχι 20 ή 50? Γιατί 7% είναι το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό βιομάζας σύμφωνα με τον ISO 8217. Δυστυχώς αυτό το ISO είναι πολλά χρόνια πίσω, σκεφτείτε πως δεν έχει ακόμη φτιαχτεί ISO standard για τα καύσιμα 0.5% περιεκτικότητα σε θείο. Στην πράξη σε επίπεδο ναυτιλίας τα βιοκαύσιμα που κυκλοφορούν είναι ως επί το πλείστον στο 20-30% περιεκτικότητα σε βιομάζα. Γιατί όμως φωνάζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις? Διότι πολύ απλά θεωρούν πως καλλιεργήσιμες εκτάσεις που θα μπορούσαν να παράγουν φαγητό για τον πλανήτη χρησιμοποιούνται για να εξασφαλίζουν καύσιμα οι αναπτυγμένες χώρες. Ή γιατί αγροτοδασικές εκτάσεις περνάνε σε ιδιώτες έτσι ώστε να παράγουν την πρώτη ύλη για καύσιμα. Οι οργανώσεις έχουν δίκιο, πλήν όμως αναφέρονται στην πρώτη γενιά βιοκαυσίμων που παραγόταν κάπως έτσι και είχαν σαν πρώτη ύλη φυτά. Έχουμε όμως περάσει πια στα δεύτερης γενιάς βιοκαύσιμα που έχουν βάση τους αυτό που λέμε waste oils. Για παράδειγμα το χρησιμοποιημένο λάδι από τη φριτέζα που τηγανίζει πατάτες, το υπόλειμμα από τη διαδικασία παραγωγής σοκολάτας ή σε περιπτώσεις πιο προηγμένων χωρών αυτό που προκύπτει από την επεξεργασία των υπολειμμάτων του φαγητού που θα φάμε το μεσημέρι. Γι αυτό και σε πολλές χώρες υπάρχουν πια και κάδοι για υπολείμματα φαγητών, πέρα από τα συμβατικά σκουπίδια και τις ανακυκλώσιμες συσκευασίες προιόντων. Άρα τίποτα δεν (πρέπει να)πηγαίνει χαμένο. Με λίγα λόγια, υπάρχουν διαφορετικού τύπου βιομάζες που κατηγοριοποιούνται και πιστοποιούνται αναλόγως(RED II directive στην ΕΕ), έτσι ώστε να αποδεικνύεται ότι και οι ίδιες αλλά και το παραγόμενο καύσιμο είναι πραγματικά φιλικά πρός το περιβάλλον. Σε ναυτιλιακό επίπεδο αν και τα τελευταία 2-3 χρόνια έχουν γίνει μεγάλα βήματα πρός τα μπρός, υπάρχει ακόμη αρκετή διστακτικότητα ως πρός την καύση τέτοιων καυσίμων. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι είναι πιο ακριβά από το συμβατικό καύσιμο. Πόσο πιο ακριβά? Από ελάχιστα μέχρι 2-3 κατοστάρικα ο τόνος πιο ακριβά, ανάλογα πως πάει η αγορά των καυσίμων και της βιομάζας. Ο άλλος λόγος που υπάρχει διστακτικότητα είναι το γεγονός ότι αυτά τα καύσιμα είναι πιο παραφινικά από το κανονικό και η χημική τους ένωση αλλοιώνεται πιο εύκολα, ειδικά σε βάθος χρόνου, προκαλώντας πιθανόν φθορές και προβλήματα τόσο στην μηχανή την ίδια αλλά και στα περιφερειακά της. Εγώ θα πώ ότι όπως γίνεται με κάτι καινούριο, υπάρχει αντίσταση και σκεπτικισμός για την αλλαγή των πραγμάτων. Όταν ο άλλος είναι 40 χρόνια μηχανικός και δουλεύει το συμβατικό καύσιμο, άντε να τον πείσεις πως το καινούριο είναι εξίσου καλό, αν όχι καλύτερο. Το βασικό πλεονέκτημα αυτών των καυσίμων είναι πως μειώνουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά σημαντικό ποσοστό. Και το κάνουν αυτό χωρίς να χρειαστεί ο πλοιοκτήτης να κάνει μετατροπες στη μηχανή, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξει τίποτα από την γνωστή διαδικασία, εκτός ίσως από τη θερμοκρασία στην οποία θα πρέπει να ζεστάνει το καύσιμο. Τα βιοκαύσιμα είναι συνήθως εντελώς συμβατά με την τελευταία έκδοση του ISO 8217, εκτός από την περιεκτικότητα σε βιομάζα. Η δε θερμιδική αξία τους είναι πάρα, πάρα πολύ κοντά στο συμβατικό καύσιμο, με άλλα λόγια δε χρειάζεται να κάψεις περισσότερο όγκο καυσίμου για να φτάσεις την ίδια ταχύτητα. Χρειάζεται να καταναλωθούν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα από την προμήθειά τους, συνήθως μέσα σε 3-4 μήνες το αργότερο. Αυτά σε πολύ γενικές γραμμές και θέλοντας να κρατήσω το κείμενο απλό και κατανοητό. Η προσωπική μου γνώμη είναι πως με τη σχετική προσοχή στη λεπτομέρεια, είναι εύκολα καταναλώσιμα και βοηθούν πολύ το ενεργειακό αποτύπωμα του πλοίου, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με το CII. Σίγουρα πάντως δεν είναι κάτι που θα προκαλέσει τρομερές ζημιές στη μηχανή, με την προυπόθεση φυσικά ότι το χειρίζεσαι σωστά.
