Search the Community
Showing results for tags 'κωνσταντινος αργυρης'.
Found 1 result
-
Όσοι έχετε ασχοληθεί ψάχνοντας παλιότερα πλοία, κάρτες κλπ πιθανόν να έχετε πέσει επάνω σε μια εταιρεία που κατά την περίοδο των 70s δραστηριοποιήθηκε πολύ έντονα στον τομέα των roro. Και εδώ οι πληροφορίες που τουλάχιστον εγώ έχω πρός ώρας δεν είναι και πάρα πολλές αλλά όπως και να έχει πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι με την ελπίδα πως κάποιος εκεί έξω γνωρίζει περισσότερα και δε σκοπεύει να πάρει μαζί του τα μυστικά στον τάφο. Η εταιρεία λοιπόν ονομάζεται Arghiris Lines(παίρνω την ορθογραφία που χρησιμοποιούσε σαν εμπορική ονομασία) και υφίστατο ήδη από τη δεκαετία του 50, όπως όμως έγινε και με τους αδελφούς Βεργωτή που είδαμε εδώ, η πετρελαική κρίση των 70s δηλαδή αλλά και η σταδιακή βελτίωση της οικονομίας κάποιων αναπτυσσομένων χωρών, οδήγησαν την εταιρεία να εισέλθει πολύ πιο ενεργά στην αγορά των ro-ro. Η συγκεκριμένη εταιρεία φαίνεται να έχει ιδρυθεί το 1995 στη Βηρυττό από τον Έλληνα επιχειρηματία Κωνσταντίνο Αργύρη(όπως μας πληροφορούν τα Ναυτικά Χρονικά) και στο απώγειό της τη δεκαετία του 1970 έφτασε να διαχειρίζεται 7 πλοία που δραστηριοποιήθηκαν σε γραμμές από τη βόρειο Ευρώπη πρός την ανατολική Μεσόγειο, την Ερυθρά Θάλασσα, τον Περσικό Κόλπο αλλά ακόμη και την ανατολική και νότιο Αφρική. Φαίνεται δε πως εκεί που η εταιρεία του ξεπετάχτηκε για τα καλά και έκανε τα πρώτα της καλά λεφτά, ήταν με τη μεταφορά και το εμπόριο μεταχειρισμένων αυτοκινήτων από τη βόρειο Ευρώπη πρός τις χώρες που προαναφέραμε. Αυτό ώθησε τον Κωνσταντίνο Αργύρη να επεκταθεί αρκετά αλλά το τέλος του μπούμ της οικονομίας των χωρών αυτών στα τέλη της δεκαετίας του 70, φαίνεται να τον βρήκε με περισσότερες υποχρεώσεις από αυτές που μπορούσε ρεαλιστικά να σηκώσει. Η εταιρεία έβαφε τα περισσότερά της πλοία -όσο μπόρεσα να δώ- σε κίτρινο χρώμα ενώ το φουγάρο ήταν κίτρινο επίσης με ένα στρογγυλό μαύρο κύκλο στη μέση που περιέκλειε ένα άσπρο Α. Στο κάτω μέρος του φουγάρου υπήρχε η επιγραφή ALPHA και στο πλάι των πλοίων η εμπορική ονομασία ARGHIRIS LINES. Όλα τα πλοία -κατά τα φαινόμενα- του Κωνσταντίνου Αργύρη είχαν τη λέξη ALPHA σαν πρώτο συνθετικό των ονομάτων τους. Πάμε όμως να δούμε ποιά πλοία πέρασαν από το στόλο της εταιρείας αυτής, ή τέλος πάντων ποιά μπόρεσα εγώ να εντοπίσω: α) Ξεκινάμε με το ALPHA EXPRESS (IMO 7325241). Χτισμένο το 1973 σαν Stena Shipper, είναι αδελφό των BAHJAH και FARHA που αγόρασαν από τη Stena οι Βεργωτήδες και που μπορείτε να διαβάσετε γι αυτά στο παραπάνω link. Ολλανδέζικο προιόν από τα Vyuk & Zonen(864) που πήρε επίσης τα ονόματα Union Wellington, Stena Shipper, Speedlink Vanguard, Caribe Express, Stena Shipper, Kirk Shipper, Normandie Shipper, Bonavista, Boa Vista και τέλος Birlik 1, όνομα με το οποίο κόπηκε το 2013 στον Aliaga. Έχουμε ήδη θέμα για το πλοίο, όπως και φωτογραφίες του όταν ούτε καν πρόλαβε να ξεκινήσει τη σύνδεση Βόλου - Σμύρνης. Η καριέρα του με την Arghiris Lines σαν Alpha Express ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1977 οπότε και αποκτήθηκε από τη Stena σε μια συμφωνία bareboat ναύλωσης με option αγοράς και ύψωσε τη γαλανόλευκη, χρησιμοποιήθηκε δε στη γραμμή Felixstowe - Antwerp - Aqaba - Jeddah. Το Νοέμβριο του 1978 έκανε ένα δρομολόγιο που το έφτασε μέχρι τη Βομβάη, δρομολόγιο το οποίο ακολουθήθηκε με ένα άλλο που το πλοίο μέσω Σουέζ έφτασε μέχρι το Durban της Νοτίου Αφρικής. Επιστρέφοντας από αυτό το δεύτερο ταξίδι και έχοντας ήδη φτάσει στα μέσα του 1979, το πλοίο ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι για την εταιρεία πάλι μέσω Σουέζ και πάλι με τελικό προορισμό το Durban. Όμως η χρεοκοπία της εταιρείας του το πρόλαβε στην Mombasa της Kenya όπου και το πλοίο μετά από κάποια διαδικασία περιήλθε πάλι στην πλοιοκτησία της Stena Line. β)Το ALPHA PROGRESS (IMO 7428570) το οποίο αργότερα γνωρίσαμε στην Ελλάδα ακόμα καλύτερα σαν Hellas για τη γραμμή Βόλου - Λαττάκεια. Παρά το γεγονός ότι το πλοίο μετονομάστηκε και φόρεσε κανονικότατα σινιάλα της Arghiris Lines, η ναύλωση αυτή κράτησε μόνο 1 χρόνο από το Φεβρουάριο του 1978 μέχρι και τις αρχές του 1979, λίγο πρίν καταρρεύσει εντελώς η εταιρεία δηλαδή. Στο διάστημα αυτό το πλοίο το πλοίο πρόλαβε και έκανε δρομολόγια από την Αγγλία για τη Νότιο Αφρική αλλά και την Ινδία, με ενδιάμεσους σταθμούς διάφορα λιμάνια του Αραβικού και Αφρικανικού κόσμου, πάντα μέσω Σουέζ. γ) Το ALPHA ENTEPRISE (IMO 7528635), σημερινό Cenk T. Αυτό η Arghiris Lines το ναύλωσε από τη γιάρδα κατά τα φαινόμενα μια και το πρώτο όνομα του πλοίου ήταν το Alpha Enterprise, ήταν το 8ο από τη σειρά του Πελαγίτη. Το πλοίο παρελήφθη το Μάιο του 1978 και ξεκίνησε δρομολόγια στη γραμμή Antwerp - Felixstowe - Jeddah - Dammam - Karachi - Bombay, μια γραμμή στην οποία το Alpha Enterprise έκανε 5 κυκλικά δρομολόγια. Αυτά ήταν και τα μοναδικά δρομολόγια που εξετέλεσε το πλοίο για λογαριασμό της Arghiris Lines, επεστράφη στη Stena Line και συνέχισε αλλού την καριέρα του. δ) Μάλλον το μικρότερο κομμάτι του στόλου, ήταν ένα πλοίο που έμεινε συνολικά 5 χρόνια στο στόλο με το όνομα ALPHA CARRIER (IMO 6409686). Όπως είδατε και στη φωτογραφία, το πλοίο έμοιαζε μεν με παραδοσιακό μοτορσπιπάκι αλλά είχε visor στην πλώρη για τροχοφόρο φορτίο. Ήταν μέλος μιας σειράς πλοίων Σουηδικής πλοιοκτησίας(Wallenius) που χρησιμοποιήθηκαν σαν πρώιμα car carriers και σαν τέτοιο φυσικά το απέκτησε και ο Κωνσταντίνος Αργύρης. Κατασκευής 1964 στο Ekensbergs της Στοκχόλμης(231) με μηχανή MAN και μήκος μόλις 76 μέτρα με το όνομα Elektra και αργότερα Sergel και Opal Sea πρίν γίνει Alpha Carrier. Υποθέτω πως χρησιμοποιήθηκε σε γραμμές μικρών αποστάσεων στην ανατολική Μεσόγειο, όταν δε έφυγε από τον Αργύρη έμεινε στην περιοχή μας και πήρε τα ονόματα Aegean Polyvos, Olympos, Maris και αργότερα Carolina, όνομα με το οποίο το βλέπουμε στον Πειραιά. Κόπηκε με το όνομα Orlik και υπό Αλβανική πλοιοκτησία, υποπτεύομαι βέβαια πως στα χρόνια μετά τον Κωνσταντίνο Αργύρη ταξίδεψε καθαρά σαν φορτηγό και όχι σαν roro. ε) Η Arghyris Lines απέκτησε en bloc το 1975 και το αδελφό του Alpha Carrier που ονομάστηκε ALPHA TRANSPORTER (IMO 6423383), στο link το βλέπουμε να ξεφορτώνει από πλώρα με το πρώτο του όνομα που ήταν Bess. Κι αυτό νεότευκτο της Wallenius που όμως χτίστηκε στο ναυπηγείο Lodose(142), δούλεψε και αυτό στα κίτρινα του Κωνσταντίνου Αργύρη ως το 1980. Παρέμεινε σε ελληνική πλοιοκτησία σαν Aegean Star ως το 1981 αλλά γρήγορα πουλήθηκε στο εξωτερικό και πήρε το όνομα Cuernavaca. Με αυτό το όνομα και ενώ ξεφόρτωνε στη Buenaventura της Κολομβίας τον Ιούνιο του 1983, υπέστη έκρηξη στο μηχανοστάσιο και φωτιά η οποία του προξένησε πολύ εκτεταμμένες ζημιές. Εκρίθη constructive total loss από τους ασφαλιστές του και εκποιήθηκε για κόψιμο στην Κολομβία. στ) Παρόμοια ιστορία με το Alpha Carrier είναι και το ALPHA CONVEYOR (IMO 6611045). Και αυτό κατασκευής 1966 στο Ekensbergs(234) με το όνομα Aida, απετέλεσε την εξέλιξη του Electra/Alpha Carrier για τη Wallenius με 87 μέτρα μήκος, πάλι να θυμίσει μοτορσπιπάκι αλλά να έχει πρυμνιό καταπέλτη και 87 μέτρα μήκος. Και αυτό κατέληξε στην Arghiris Lines στα τέλη του 1975, μένοντας στο στόλο μέχρι το τέλος της εταιρείας το 1980. Και εδώ το πλοίο χρησιμοποιήθηκε σε περιφερειακές γραμμές και όχι σε υπερπόντιες, στις οποίες όπως είδαμε ο Αργύρης επένδυσε σε τοννάζ από τη Stena. Παρέμεινε ως επί το πλείστον στην ανατολική Μεσόγειο και άλλαξε διάφορες πλοιοκτησίες και ονόματα μετά το κλείσιμο της Arghiris Lines με highlight το 1994 οπότε και επέστρεψε σε ελληνική πλοιοκτησία(Κοσές ή Κιοσσές μάλλον ο πλοιοκτήτης) με το όνομα Lucky Rider για περίπου 2 χρόνια. Το τέλος του ήρθε γύρω στο 2000 κάτω από συνθήκες για τις οποίες στάθηκε αδύνατον να βρώ λεπτομέρειες. ζ) Στην ίδια κατασκευαστική λογική ήταν και το ALPHA MARINER (IMO 7214313) που βλέπουμε εδώ με το πρώτο του όνομα Vallmo. Αυτό ήταν νεότευκτο του 1972 της OT Rederiet με μήκος 131 μέτρα από το Lodose Varv(162) με μηχανή English Electric. Το συγκεκριμένο πλοίο επίσης έμεινε κανένα χρόνο στην Arghiris, ανάμεσα στο 1977 και το 1978 χωρίς να είναι γνωστές περισσότερες πληροφορίες για τη δράση του. Άλλαξε πάρα πολλά ονόματα και τελικά προσάραξε στα ανοιχτά της Costa Rica το 1992, ρυμουλκήθηκε στο Μεξικό και πουλήθηκε από τους ασφαλιστές του για παλιοσίδερα. Αυτά λοιπόν, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, για τον Κωνσταντίνο Αργύρη και την Arghiris Lines, διάττοντα αστέρα της δεκαετίας του 1970 στον τομέα του τροχοφόρου φορτίου. Ελπίζω με τον καιρό να πούμε και να δούμε, ακόμη περισσότερα.
