Search the Community
Showing results for tags 'τα ξύδια'.
Found 1 result
-
Μετα απο πρoτροπη του Eremenegildo(πολυ βραζιλιανικο nickname εχεις ) κι επειδη οσο ανοιγει ο καιρος θα εχουμε και περισσοτερα ταξιδια, ανοιγω αυτην την ενοτητα για εντυπωσεις και σχολια οσον αφορα τα συγκεκριμενα ταξιδια. Και κανω πρωτος την αρχη, ελπιζοντας το κειμενο να μην φανει σαν εκθεση Δ' Δημοτικου του στιλ "Η Εκδρομη που πηγα με το σχολειο μου στο Πλανηταριο. Σκεψεις, εντυπωσεις και συναισθηματα". Πλοιο: ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΗ Ημερομηνια: Καλοκαιρι 1986 Ταξιδι: Μυκονος-Τηνος-Ραφηνα Πλοιαρχος: ?? Ελα μου ντε, ποιος ηταν αυτος ο οσιομαρτυρας ?? Kεινο το καλοκαιρι, οχι ο Λακης Κομνηνος αλλα ο 11χρονος, μικρος και ανοητος Nick the Greek, ειχε την ευκαιρια να ταξιδεψει δις με το εν λογω πλοιο. Σαν καινουριο στη γραμμη, η αληθεια ειναι πως φανταζε μυστηριακο σε καποιον που μεχρι τοτε ειχε γνωρισει κυριως τα πλοια του Πειραια(Ναιας ΙΙ, Παναγια Τηνου) εκτος απο καποια σποραδικα ταξιδια με τα Χρυση Αμμος. Οταν λοιπον εκανα το πρωτο ταξιδι απο τη Μυκονο ως την Τηνο για τον πατροπαραδοτο θρησκευτικο τουρισμο(προ Γιοσακη/Βαβυλη αυτα ) και βοηθουντος του αριστου καιρου, η εμπειρια ηταν εξαιρετικη. Τιποτα λοιπον δεν με ειχε προετοιμασει για το τι θα επακολουθουσε κατα το δευτερο ταξιδι. Στο δευτερο ταξιδι ειχαμε την ατυχια να τα' χει παρει στο κρανιο ο Τσικνιας και η θαλασσα να καβαλαει τον κυματοθραυστη του λιμανιου της Μυκονου που τοτε δεν ειχε ολες τις προσχωσεις και τη σχετικη προστασια που εχει σημερα. Αφου λοιπον εχουμε γινει λουτσα οικογενειακως πριν καν μπουμε στο πλοιο, επιβιβαστηκαμε και πηραμε θεση στο πλωριο σαλονι που απ' οσο θυμαμαι δεν ηταν κι ασχημο για τα δεδομενα της εποχης. Οι κοινοχρηστοι χωροι της Γ' θεσης βρισκονταν στο ντεκ πανω απο το γκαραζ με το μεγαλυτερο σαλονι καταπλωρα και μπαρ στην πρυμη επισης αν θυμαμαι καλα. Καπου ενδιαμεσα υπηρχε ενα δωματιακι με ηλεκτρονικα(Pacman) και το πιο πολυσυχναστο σημειο του πλοιου: το παρεκκλησιο της Παναγιας Θεοσκεπαστου, οπου ολο το επιβατικο κοινο περνουσε και εκανε το ταμα του προκειμενου να φτασουμε. Στο δευτερο ντεκ κατω απο τη γεφυρα βρισκοταν το σαλονι της Α' θεσης και οι καμπινες. Ουτε θυμαμαι αλλα ουτε και ειμαι σε θεση να γνωριζω αν το πλοιο ειχε βλαβη τη συγκεκριμενη μερα, αυτο που ξερω ειναι οτι εκανε πολλη, μα παρα πολλη ωρα μεχρι την Τηνο και κλυδωνιζοταν σαν τα μπαλακια του λοττο στην κληρωτιδα. Μεσα σε χρονο dt η πλειοψηφια του κοσμου ειχε γινει σταφιδα απο το κουνημα και ηταν πασιφανες για μας πως αν δεν βρισκοταν καμπινα, δε θα την παλευαμε καθολου μεχρι τη Ραφηνα. Για καλη μας τυχη το πλοιο ειχε αρκετες καμπινες και με τη μεσολαβηση(α ρε αθανατη ελλαδα) καποιου γνωστου που συνταξιδευε, καταφεραμε να βρουμε μια καμπινα(εν τω μεταξυ γινοταν σκοτωμος για μια εξ' αυτων αφου ολοι εβλεπαν τι γινοταν). Πραγματικα ισως να μην εχω ξαναζαλιστει τοσο σε πλοιο, η καμπινα τουλαχιστον ηταν συμπαθητικη με δυορωφα κρεββατια απο τα οποια τα γυναικοπαιδα της οικογενειας δεν τολμησαν να σηκωθουν μεχρι να φτασουμε στη Ραφηνα. Το ολο εγχειρημα κρατησε με το ρολοι 8 ωρες μια και η αναχωρηση απο Μυκονο εγινε στις 8 το πρωι και η αφιξη στη Ραφηνα στις 4 το απογευμα! Θυμαμαι χαρακτηριστικα κοιτωντας απο το φινιστρινι οταν κοπασε πια το κουνημα, οτι ειχαμε ψηλωσει πολυ και ειμασταν πολυ κοντα στην ακτη απο την πλευρα της Λουτσας, πλησιαζοντας στη Ραφηνα. Χαιλαιτ του ταξιδιου η ανακουφιση και η πεινα που αισθανθηκε ο υπογραφων οταν σταματησε για τα καλα το κουνημα . Σε τελικη αναλυση, νομιζω οτι δεν ηταν ενα τυχαιο γεγονος αυτο το απαισιο ταξιδι, τυχαιο ηταν μαλλον το πρωτο και καλο ταξιδι που εκανα. Αυτο επιβεβαιωνεται απο το γεγονος οτι μολις δεθηκε το πλοιο για χειμερινη ακινησια, τι ατυχια! Μια φωτια το μετετρεψε σε ολικη απωλεια(constructive total loss) και οι πλοιοκτητες του επνιξαν τον πονο τους για το χαμο του πλοιου τους, στα λεφτα της αποζημειωσης
