Jump to content
Shipfriends

+ Γεράσιμος Αγούδημος


Recommended Posts

Οπως να χει, συμφωνουσες δε συμφωνουσες μαζι του, ηταν μια μεγαλη προσωπικοτητα που αφησε το στιγμα του. Συλλυπητηρια στους δικους του

Link to comment
Share on other sites

Ηταν όντως μεγάλη προσωπικότητα και άν είχε κάνει σωστή διαχείριση τής εταιρίας του,αυτή θα ήταν ακόμη σήμερα ενεργή.

Συλλυπητήρια στους οικείους του.

Link to comment
Share on other sites

Αν μη τι άλλο, ήταν σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Σαφώς και άφησε το στίγμα του στην ακτοπλοΐα έστω και αν τα στερνά ήταν αυτά που έμειναν στη συλλογική μνήμη. Συλλυπητήρια. 

Link to comment
Share on other sites

20 hours ago, gtogias said:

Αν μη τι άλλο, ήταν σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Σαφώς και άφησε το στίγμα του στην ακτοπλοΐα έστω και αν τα στερνά ήταν αυτά που έμειναν στη συλλογική μνήμη. Συλλυπητήρια. 

Συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Οι αρχαίοι έλεγαν, μεταξύ των άλλων, "μνήμη καλόν". Πόσα νησιά είχαν δει επί των ημερών του Μάκη Αγούδημου σύνδεση με πλοία (τότε σε καλή κατάσταση) που δεν είδαν αναλόγου μεγέθους  ποτέ πιά, στη συνέχεια?

΄Έλεγαν βέβαια, και κάτι άλλο, "λήθη καλόν". Όσοι από εμάς ζήσαμε την "επανάσταση" στην ακτοπλοία το 1989, θα καταλάβουμε πού αναφέρομαι.

Link to comment
Share on other sites

Ας αναπαυθεί εν ειρήνη, ή εν πάσει περιπτώσει όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

Sui generis πλοιοκτήτης (και πιθανότατα και χαρακτήρας/άνθρωπος). Διερωτώμαι αν θα ήταν δυνατόν να εκτρέψει την ευφυΐα που διέθετε σε περισσότερο παραγωγικά και straight έργα και σχέδια και τι θα μπορούσε να επιτύχει.

Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, georgios express said:

Ας αναπαυθεί εν ειρήνη, ή εν πάσει περιπτώσει όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

Sui generis πλοιοκτήτης (και πιθανότατα και χαρακτήρας/άνθρωπος). Διερωτώμαι αν θα ήταν δυνατόν να εκτρέψει την ευφυΐα που διέθετε σε περισσότερο παραγωγικά και straight έργα και σχέδια και τι θα μπορούσε να επιτύχει.

Έχω ζήσει χρόνια και χρόνια σε πλοία, σε γέφυρες πλοίων, σε σαλόνια και σε πρωτοποριακές για κάποιες εποχές disco κάποιων εκλεκτών πλοίων...  Με κορυφαίους ναυτικούς και εξαιρετικά πληρώματα.

Άνθρωποι της εταιρείας του αείμνηστου Μάκη Αγούδημου ήταν εξαιρετικοί, έκανα (τα επόμενα 25 χρόνια) πολλά πράγματα στη ζωή μου, δεν ξεχνώ όμως τα γλέντια στο ΡΟΔΑΝΘΗ το 1991-1993, είτε στη disco είτε στην πισίνα.. Ούτε την απλότητα του καπετάν Γιάννη Στεφανάτου, στο ΝΤΑΛΙΑΝΑ, το 1991, που μας έκανε να νιώθουμε όλοι πως είμασταν σε ένα πολύ οικίο περιβάλλον. Ούτε την άκρατη ευαισθησία του καπτάν Γιάννη Δελιέζα που "κατεληξε" προσπαθώντας να διασφαλίσει πως κανείς επιβάτης του δεν θα πάθαινε κάτι κακό μετά την εμποκή των καδένων του με το ΚΑΜΙΡΟΣ, που ξέσυρε το πλοίο του με κίνδυνα κάποιοι να έπεφταν στη θάλασσα...

 

Link to comment
Share on other sites

Ελαφρύ το χώμα που θα το σκεπάσει , οποίας χώρας και αν ειναι . 

Εντύπωση μου κανει πως δεν εχει αναπαραχθεί ως είδηση 

Link to comment
Share on other sites

ουτε σαν ειδηση εχει κυκλοφορησει, ουτε την ακριβη του ηλικια εχουμε καταφερει να μαθουμε. (μεταξυ 79 και 84).

εμβληματικη προσωπικοτητα της ακτοπλοϊας και οχι μονο.

προσωπικα δεν θα ελεγα οτι με συγκινουσε το προτυπο του επιχειρειν που ακουλουθουσε, ομως θεωρω οτι ειχε προσωπικοτητα και δικο του στιγμα και θα συμφωνησω με την απορια του@georgios express, για το τι θα μπορουσε να ειχε επιτυχει, αν δεν λειτουργουσε... ανορθοδοξα.

η μεγαλυτερη του ατυχια, ειναι οτι κανενα απο τα παιδια του, δεν ειχε το ειδικο βαρος να συνεχισει τα βηματα του.

Link to comment
Share on other sites

7 minutes ago, proud_ionian said:

προσωπικα δεν θα ελεγα οτι με συγκινουσε το προτυπο του επιχειρειν που ακουλουθουσε, ομως θεωρω οτι ειχε προσωπικοτητα και δικο του στιγμα και θα συμφωνησω με την απορια του@georgios express, για το τι θα μπορουσε να ειχε επιτυχει, αν δεν λειτουργουσε... ανορθοδοξα.

Συμφωνω αρκετα με αυτο. Αν ομως δεν πηγαινε με αυτον τον τροπο, ισως να ηταν ενας ακομα πλοιαρχος της σειρας. Λειτουργησε ετσι και εγινε αυτο που εγινε. Με το σταυρο στο χερι ισως να μην εκανε ουτε τα μισα. Επισης το οτι εβλεπε οτι δεν θα υπαρξει συνεχεια, ή οτι οι συγκυριες δεν επιτρεπουν συνεχεια, εγκατελειψε το αθλημα αφηνοντας τα παντα στην τυχη τους με τα γνωστα αποτελεσματα.

Link to comment
Share on other sites

22 hours ago, proud_ionian said:

 

η μεγαλυτερη του ατυχια, ειναι οτι κανενα απο τα παιδια του, δεν ειχε το ειδικο βαρος να συνεχισει τα βηματα του.

Aς θυμηθούμε για πιό λόγο κατηγορήθηκε και ανακρίθηκε ο γιός του καπετάν Μάκη  από την Ελληνική Δικαιοσύνη. Βαρύ κτύπημα, για όποιο κατάλαβε τι εννοώ...

Edited by proud_ionian
τεχ βοηθεια
Link to comment
Share on other sites

On 6/4/2005 at 7:13 PM, Nick the Greek said:

Μια και ο λογος για καπτα-Μακη, συγχωρεστε μου την μακρυγορια αλλα επειδη εκτος απο καραβολατρης ειμαι και στυλιστικος μελετητης του συμπαθους κλαδου των εφοπλιστων, να πουμε οτι φοραγε γκρι παντελονι με μπλε σακακι(faux pas), ασπρο πουκαμισο και μια ωραιοτατη γαλαζια γραβατα. Το συνολακι συνοδευοταν με τα κλασσικα accessoirs οπως χρυσα μανικετοκουμπα και πουρο Montecristo. Συμφωνα με τις τελευταιες τασεις της μοδας, το ντεπιεδακι αυτο σε διαφορες παραλλαγες θα φορεθει πολυ τη φετινη σεζον τοσο στα Δωδεκανησα, οσο και στις διαφορες επιδοτουμενες αγονες. :D:D

 

On 15/4/2005 at 10:30 PM, Nick the Greek said:

περιμενατε, τη στυλιστικη κριτικη του καπτα-Μακη :D. Σημερα πρεπει να πω πως το συνολακι ειχε σαν κοινη βαση με το προηγουμενο το γκριζο παντελονι αλλα ομως το πουκαμισο και η γραβατα ηταν γαλαζιες και ασορτι. Θα προτεινω ομως λιγο πιο στρογγυλα γυαλια ηλιου η πιο τετραγωνισμενο πουρο για να υπαρχει συμμετρια οσον αφορα τα αξεσουαρ. :D:D

εκτος απο το δικο του τροπο επιχειρειν, ειχε καθιερωσει και δικες του στυλιστικες τασεις

με ολο το σεβασμο, νομιζω οτι ο καλυτερος αποχαιρετισμος, θα ηταν να θυμηθουμε δυο απο τα πρωτα ποστ του @Nick the Greek στο δελτιο επιβατικης κινησης απο και προς πειραια.

νομιζω κατι τετοιο θα προτιμουσε και ο ιδιος ο καπτα-μακης, απο τα ψευτικα δακρυα που θα κυλησουν απο πολλα χειλη φιλων και αντιπαλων.

κατι πιο επισημο και "καθως πρεπει", θα ηταν σαν τα μνημοσυνα του αντρεα στο μεγαρο μουσικης. τελειως αναντιστοιχο με τον αποβιωσαντα.

επισης δεν μπορω να μην αναφερω, οτι παρα τον αιρετικο και εν πολλοις αμφιλεγομενο τροπο , που δρουσε και διεκδικουσε οτι πιστευε οτι δικαιουταν ο ιδιος και η εταιρια του, παρα το διαφορετικο στυλ εμφανισης ντυσιματος και ομιλιας, ποτε δεν δεν εχασε το σεβασμο ακομη και των πιο σκληρων αντιπαλων του. ισως γιατι ποτε δεν προσπαθησε να τον λυπηθουν παριστανοντας τον φουκαρα, για να επιτυχει κατι.

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

Πολύ κρίμα, συλλυπητήρια στην οικογένεια του.Ηταν ο πιο γνωστός εφοπλιστής με τεραστια προσωπικότητα και έιχε βοηθήσει πολύ κόσμο.Την επανάσταση που πρόσφεραν τα καράβια του καθώς και την ανάπτυξη πολλών νησιών είναι ευρέως γνωστά.

Link to comment
Share on other sites

ενα αλλο αντιο, απο τον Κοσμα Βιδο

 

Quote

...Ομως, αφού επιζήσαμε της σκουριασμένης λαμαρίνας, αφού δεν πάθαμε δηλητηρίαση από τα «βαλσαμωμένα» τοστ που πωλούσαν οι καντίνες, αφού ήπιαμε τον άνοστο καραβίσιο καφέ την εποχή που δεν ήταν της μόδας οι εσπρεσιέρες και το αφρόγαλο, αφού δεν γδάραμε το αυτοκίνητό μας στα ασφυκτικά γεμάτα γκαράζ, και αφού περάσαμε και ξαναπεράσαμε το Κάβο Ντόρο χωρίς να αφήσουμε εκεί τα κοκαλάκια μας (άλλος με δραμαμίνες, άλλος κάνοντας τάμα στην Παναγία και άλλος καθισμένος δίπλα στις σωστικές λέμβους ώστε σε περίπτωση ναυαγίου να είναι ο πρώτος που θα μπει) δεν φοβόμαστε τις φουρτούνες. Γιατί εμείς ενηλικιωθήκαμε ταξιδεύοντας στο Αιγαίο. Με του… Αργούδημου, που κι αν αργούσε, έφτανε.

 

Link to comment
Share on other sites

Εν πρώτοις πολλά συλληπητήρια στην οικογένεια του Άρχοντα και σε όσους τον αγαπούσαν.

 

Όπως είχα υπονοήσει στο φόρουμ νωρίτερα μέσα στη χρονιά, η υγεία του ήταν αρκετά κλονισμένη με διάφορα προβλήματα και ο ίδιος έβλεπε το τέλος να έρχεται. Το είχε μάλιστα προβλέψει σε κοντινούς του ανθρώπους και τελικά έγινε όπως το προέβλεψε και ίσως ακόμα και να ήθελε κατά βάθος. Ανησυχούσε για την υστεροφημία του και κοίταζε πίσω στη ζωή του φυλλομετρώντας το τι άφησε πίσω του, όπως κάνει κάθε ένας από εμάς όταν βλέπει να σώνονται τα μίλια.

 

Επιχειρηματικά, συνδύασε 2 πρότυπα επιχειρηματία. Στην πρώτη φάση της επειχειρηματικής του ζωής ήταν ο ανήσυχος ναυτικός που δε τον χωρούσε το πλοίο σαν πλήρωμα και έκανε την μεγάλη κίνηση όταν οι συνθήκες του το επέτρεψαν, ήταν δηλαδή ένας καθαρός entrepreneur(που λένε και οι Φράγκοι), κάτι που μπορούμε να βρούμε να επαναλαμβάνεται δεκάδες φορές στην ποντοπόρο ναυτιλία ειδικά στα 60s και 70s με πολλά εν ζωή high profile παραδείγματα. Όπως αποδείχθηκε, το είχε και το παραείχε με την πλοιοκτησία δημιουργώντας από το μηδέν μια εταιρεία πάντα με συγκεκριμένες πρακτικές και φιλοσοφία. Στη δεύτερη φάση της επιχειρηματικής του ζωής, επέλεξε να καλλιεργήσει και να εκμεταλλευθεί της γνωριμίες του με το ΠΑΣΟΚ και αργότερα με τη ΝΔ έτσι ώστε να αποκτήσει τις άδειες σκοπιμότητας και να εισέλθει στην "χρυσοφόρο" ακτοπλοία. Έκανε δηλαδή αυτό που έκαναν στρατιές κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών τις τελευταίες δεκαετίες, το λεγόμενο "επιχειρηματικότητα α λά Ελληνικά". Λάθος του το ότι σιγά-σιγά αποτραβήχτηκε εντελώς από την ποντοπόρο ναυτιλία, τα έσοδα της οποίας ίσως να είχαν κρατήσει στον αφρό την GA Ferries στους δύσκολους καιρούς τους οποίους αργότερα αντιμετώπισε.

 

Η GA Ferries που τον έκανε γνωστό σε όλη την Ελλάδα, έφερε μια επανάσταση στα τέλη των 80s και μέσα στα 90s. Κατανοώ πως στους νεότερους είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό αλλά για μένα πέραν του Κνωσός, η εν έτει 1989 επίσκεψή μου στο Μιλένα ήταν η πρώτη φορά που πάτησα σε μοκέτα επάνω σε πλοίο. Θυμάμαι ακόμα την αίσθηση της παχιάς, κρέμ μοκέτας, μοναδικό τότε στο Αιγαίο. Ήταν η πρώτη φορά που είδα εστιατόριο σε πλοίο, τόσο self service όσο και a la carte, αυτά στις Κυκλάδες τουλάχιστον δεν υπήρχαν ούτε γι' αστείο. Ήταν η πρώτη εταιρεία που εκμεταλλεύτηκε τόσο εντατικά τα πλοία της με συνεχή δρομολόγια δίχως ανάσα, ήταν πρωτοπόρος εταιρεία σε δημιουργία και σχεδιασμό συνδυασμένων δρομολογίων ανάμεσα σε διάφορα συμπλέγματα νησιών και γραμμών, ήταν η πρώτη εταιρεία που δέχθηκε να προσεγγίζει άγονες γραμμές χωρίς επιδοτήσεις. Δυστυχώς ο ενθουσιασμός και η πρωτοτυπία της πρώτης δεκαετίας δεν είχαν συνέχεια και η εταιρεία έχασε το τρένο τόσο σε επίπεδο ανανέωσης στόλου, όσο και σε επίπεδο προσφοράς υπηρεσιών στον επιβάτη με αποτέλεσμα να μην αντέξει δυστυχώς ούτε καν σαν εναλλακτική οικονομική λύση για τον επιβάτη. Οι μεγάλες καθυστερήσεις έγιναν συνώνυμό της, ασχέτως αν βέβαια τω καιρώ εκείνω τα διαπλεκόμενα πάντα ΜΜΕ έκαναν έκτακτες συνδέσεις για την ημίωρη καθυστέρηση του Ρομίλντα, την ίδια ώρα που άλλοι είχαν την πλήρη ασυλία. Και φυσικά όπως προείπαμε δεν βρέθηκε διάδοχος που είτε να ήθελε, είτε να μπορούσε να τον διαδεχθεί, η μοίρα όλων των προσωποπαγών εταιρειών. Τα ακτοπλοικά 90s πάντως για μένα του ανήκουν.

 

Σαν άνθρωπος ήταν αυτό που βλέπατε και διαβάζετε όσοι δεν είχατε την ευκαιρία να τον δείτε από κοντά και να τον γνωρίσετε. Ο Μάκης ο Αγούδημος. Με τα καλά του και τα κακά του. Δεν ήταν ο διευθύνων σύμβουλος κάποιας απρόσωπης εισηγμένης, ούτε το θλιβερό και άχρωμο δημιούργημα μια διαδικασίας marketing. Είχε πάντα το θάρρος της γνώμης του, αθυρόστομος, πιεστικός, λαικός, αποφασιστικός, παρορμητικός, cult. Όπως πολύ σωστά είπε παραπάνω ο proud, ήταν αυτός που θα τον έβρισκες καθισμένο στην μπίντα να τρώει μακαρόνια με κιμά, αυτός που θα μοίραζε πεντοχίλιαρα στα γυφτάκια, αυτός που θα έβγαινε με την πουράκλα από τη Mercedes(εις εκ των πρώτων ανθρώπων που είχε fax στο αυτοκίνητο εν Ελλάδι τώρα που το θυμάμαι), αυτός που καθισμένος στην άσπρη πλαστική καρέκλα θα έβλεπε τη φόρτωση και θα αποφάσιζε ποιά φορτηγά θα μπούν, αυτός που θα κέρναγε τον κόσμο σουβλάκια από ταψιά ακουμπισμένα πάνω στο καπό του αυτοκινήτου του. Κάποιος δηλαδή που δεν είχε ξαναπεράσει ως τότε, και δεν πρόκειται να ξαναπεράσει. Και τελικά αυτό είναι το εντυπωσιακό. Σου άρεσε-δε σου άρεσε ο ίδιος και η εταιρεία του, ήταν τόσο μοναδικός και ξεχωριστός που όλοι τον θυμούνται. Δεν έχω ακούσει ποτέ τόσες πολλές ιστορίες για κάποιον άλλον προσωπικά, ή για κάποια άλλη εταιρεία.

 

Περπατώντας πρός το λιμάνι την περασμένη εβδομάδα, ρουφώντας Πειραιά με το μπουρί της σόμπας, πέρασα έξω από τα παλιά του γραφεία στην Κανθάρου. Βλέποντας τις πινακίδες της GA Ferries ακόμα να υπάρχουν και να στέκονται, κάτι με ώθησε να τις φωτογραφίσω χωρίς να ξέρω προφανώς πως ο ίδιος νοσηλευόταν και θα πέθαινε την επομένη. Τόσα χρόνια δεν είχα φωτογραφίσει το συγκεκριμένο κτίριο, έλαχε αυτή να είναι η χρονική στιγμή. Αν η ζωή του ήταν ταινία, ίσως και αυτό να ήταν ένα ωραίο τελευταίο πλάνο.

large.5ac8806e06ff6_GAFerries_banners_re

 

Το λιμάνι, η ακτοπλοία, όσοι τον ήξεραν, τον βάφτισαν Άρχοντα. Κι έτσι θα περάσει στην ιστορία, για την ιδεολογία και την κληρονομιά του σινιάλου.

large.Rodanthi_funnel_20-12-03_Piraeus_r

 

ΥΓ: Επειδή δεν είμαι σίγουρος πως η οικογένειά του θέλει να γίνει μια κηδεία-δημόσιο θέαμα, αν δεν είμαστε σίγουροι πως θέλουν επισκέπτες ίσως να είναι καλύτερα να μην γράψουμε δημοσίως λεπτομέρειες για το που και πότε θα τελεστεί.

 

Link to comment
Share on other sites

On 7/4/2018 at 11:31 AM, Nick the Greek said:

..... το είχε και το παραείχε με την πλοιοκτησία δημιουργώντας από το μηδέν μια εταιρεία πάντα με συγκεκριμένες πρακτικές και φιλοσοφία. ...

Η GA Ferries που τον έκανε γνωστό σε όλη την Ελλάδα, έφερε μια επανάσταση στα τέλη των 80s και μέσα στα 90s. Κατανοώ πως στους νεότερους είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό αλλά για μένα πέραν του Κνωσός, η εν έτει 1989 επίσκεψή μου στο Μιλένα ήταν η πρώτη φορά που πάτησα σε μοκέτα επάνω σε πλοίο. Θυμάμαι ακόμα την αίσθηση της παχιάς, κρέμ μοκέτας, μοναδικό τότε στο Αιγαίο.....

Δυστυχώς ο ενθουσιασμός και η πρωτοτυπία της πρώτης δεκαετίας δεν είχαν συνέχεια και η εταιρεία έχασε το τρένο τόσο σε επίπεδο ....Σαν άνθρωπος ήταν αυτό που βλέπατε και διαβάζετε όσοι δεν είχατε την ευκαιρία να τον δείτε από κοντά και να τον γνωρίσετε. Ο Μάκης ο Αγούδημος. ...

Έξοχο recap από τον Nick the Greek, ωραίος αποχαιρετισμός σε μία ισχυρή προσωπικότητα (επειδή αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο, εμφανίσθηκαν "ρεπορτάζ" και "έρευνες" με κοινό παρονομαστή τις καθυστερήσεις των καραβιών της GA το 2005-2010, λες και αυτό ήταν όλο).

Ήταν Δευτέρα ημέρα του Πάσχα του 1990 όταν μπήκα στο "Ροδάνθη" που έκανε δρομολόγιο (Ρόδο-Ηράκλειο-) Σαντορίνη-Πειραιά. Έχοντας ταξιδέψει με ότι υπήρχε μέχρι τότε, από "Μυρτιδιώτισσα" και "Μιαούλη" μέχρι "Απόλλωνα", σοκ πραγματικό ήταν η μοκέτα της reception, οι φωτεινοί διάδρομοι και ο maitre της τραπεζαρίας a la carte που ήταν ίδιος με αυτόν του 5* ξενοδοχείου "Baur au Lac" στην Ζυρίχη.

Μη έχοντας σχέση με την ναυτιλία παρά μόνο ως φανατικός της επιβάτης, ο άνθρωπος αυτός μου έκανε εντύπωση "φαινοτυπικά", δηλαδή ότι φαινόταν απ΄ έξω. Μέσα εδώ είχαν δημοσιευθεί και αρνητικά σχόλια για την συμπεριφορά του, που δεν θα ήταν και όλα 100% ψευδή. Έντονες προσωπικότητες, έντονα πάθη.  Ήταν φανερό όμως ότι είχε το πάθος της δημιουργίας, ήταν ικανός σε αυτό που έκανε και το υπερήσπιζε αδιαπραγμάτευτα. Κρίμα που δεν το τελείωσε όπως το άρχισε.

(Μία απορία μόνο: Η βίλα στην Σαρωνίδα είναι ακόμα δική τους; Τι θα γίνει άραγε; Φιλέτο...)

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω αν έχουν πέσει στις... οθόνες μου τα "σωστά" δημοσιεύματα, αλλά μου έκανε εντύπωση πως σε όσα έπεσα τέλος πάντων επάνω, η συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων τους είχαν έντονα αρνητική χροιά και δεν προέρχονται από άσχετους που τους χάλαγαν -τα τελευταία χρόνια έστω- τα Ρομίλντα, Νταλιάνα κτλ. λόγω των καθυστερήσεων. Ήταν σχόλια που έκαναν λόγο για εταιρεία-βύσμα ΠΑΣΟΚ (ΟΚ), μεγάλα φέσια σε συνεργάτες (γνωστό), αλλά δυστυχώς και για αδιαφορία ως "δόσιμο" των ίδιων των ναυτικών της. Μου ανέφερε πρόσφατα ναυτικός που είχε περάσει από τη GA κι έπειτα "μετακόμισε" σε άλλη εταιρεία παραδοσιακού εφοπλιστή εκείνης της εποχής , η οποία τα πάει μια χαρά και σήμερα, πως ο συγκεκριμένος εφοπλιστής "μπάλωνε" τα πλοία, δεν τα επιδιόρθωνε, σε τομείς όπως σαλόνια ως τη μηχανή. Εγώ πάλι όταν τα πλοία αυτά μεσουρανούσαν ήμουν στο αβγό και αγόραζα τον "Τηλεθεατή" για να έχω την καταχώρηση της εταιρείας από το καλοκαιρινό της πρόμo 😂😂😂

Edited by .voyager
Link to comment
Share on other sites

@georgios express η βιλα στο Λαγονησι, πρεπει να ειχε πουληθει στον Ρεστη το 2010, πριν την κανει για εξω. ετσι λεγοταν τοτε και ετσι γραφτηκε παλι τωρα.

@.voyagerολα οσα γραφτηκαν και λεχθηκαν εχουν βαση αληθειας. καλα και κακα. και οτι βοηθουσε κοσμο και οτι αφησε στο τελος απληρωτα τα πληρωματα και χωρις ρευμα. και το υποδειγματικο service, αλλα και οι εξαωρες βαρδιες και η επανασταση/αναβαθμιση τα πρωτα χρονια, αλλα και  η καταντια απο το 2005 και μετα. ετσι ηταν και ο ιδιος εμβληματικος και αντιφατικος 

τωρα για το τι γινεται κατω απο το γκαραζ, ειναι διαχρονικη απορια για πολλες εταιριες.

Edited by proud_ionian
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, proud_ionian said:

@georgios express η βιλα στο Λαγονησι, πρεπει να ειχε πουληθει στον Ρεστη το 2010, πριν την κανει για εξω. ετσι λεγοταν τοτε και ετσι γραφτηκε παλι τωρα.

η βιλα ανηκει ακομα στη οικογενεια

Edited by proud_ionian
quote
Link to comment
Share on other sites

Ο Θεος να τον αναπαυσει,και να τον συγχωρεσει..Αναντιρητα δεν πορευτηκε με τον Σταυρο στο χερι -ποιος αλλωστε το εκανε-,και ειχε τα υπερ του και τα κακα του.Τον γιγαντωσε φυσικα το βαθυ ΠΑΣΟΚ των 80"ς ,αλλα και αυτος σαν πανεξυπνος Κεφαλλονιτης ηξερε να εκμεταλευεται την παραμικρη ευκαιρια και δυνατοτητα,και αναλογως των συνθηκων ελισσοταν.Αλλοι τον ειπαν Αρχοντα,αλλοι ¨πειρατη" ,με καποια δοση εμπαθειας,αλλοι "βασιλια της αγονης αλλα με κρατικα λεφτα"....Το σιγουρο ειναι οτι ,περα απο το τι γνωμη εκφερει ο καθενας για τον Μακη Αγουδημο ,ηταν οτι τα πλοια του ηταν Σχολειο πραγματικο (με τα θετικα και τα αρνητικα),και οτι ολοι οσοι εκαναν σε αυτα ηταν και βγηκαν αληθινοι ΝΑΥΤΙΚΟΙ

Χριστος Ανεστη,χρονια πολλα

Edited by valencay
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...