Jump to content
Shipfriends

Laurana (ΙΜΟ 9011014)


Recommended Posts

Το Laurana (ΙΜΟ Νο: 9011014) είναι ένα από τα τρία αδελφά πλοία της πάλε ποτέ κραταιής Adriatica, τα αλλά δυο πλοία είναι το Sansovino και το Palladio. Το Laurana έχει κατασκευαστεί το 1992 στο ναυπηγείο Fincantieri στο Palermo. Το πλοίο έχει μήκος 122 μέτρα, πλάτος 19,40 μέτρα. Να θυμηθούμε ότι πριν μερικά χρόνια είχε ακουστεί σαν υποψήφιο για τη Kefalonian Lines.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
  • 3 months later...

Καιρό έχουμε να κάνουμε καμιά παρουσίαση πλοίου/αναφορά ταξιδίου, για σήμερα λοιπόν που υπάρχει ο χρόνος διαλέγω τη Λαουρανάρα που την βλέπουμε εδώ καμαρωτή-καμαρωτή να πλησιάζει το νησιωτικό λιμάνι του Lipari, νησί μέρος του συμπλέγματος των Isole Eolie στα βόρεια της Σικελίας(Αιολίδες Νήσοι στα ελληνικά). Θα το παρακάνω λίγο με τις εσωτερικές φωτογραφίες αλλά θεωρώ πως είναι ένα ξεχωριστό πλοίο από πολλές απόψεις, ειδικά εσωτερικά, και ελπίζω να αρέσει. Το ταξίδι έχει λάβει χώρα το 2013, οπότε πάμε λίγο πίσω. 

 

Εξωτερικά νομίζω η Ιταλική φινέτσα και το καλό γούστο, είναι πασιφανή. Οι γραμμές είναι όμορφες κι αρμονικές και το άσπρο χρώμα του πλοίου το κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό, ειδικά όταν το λούζει ο Μεσογειακός ήλιος.  Όμορφη ακόμα και η πρυμνιά όψη, ενώ γυρίζει μπροστά μας για τη θέση του. Η βάση του πλοίου είναι η Napoli από την οποία εκτελεί 2 δρομολόγια εβδομαδιαία και όλο το χρόνο για το Milazzo της βορειοανατολικής Σικελίας, μέσω των Isole Eolie με προσεγγίσεις σε Stromboli, Panarea, Salina, Lipari και Vulcano πρίν το Milazzo. Εδώ μπορεί κανείς να πάρει μια γεύση του δρομολογίου γεωγραφικά, πρόκειται για δρομολόγιο μεγάλης απόστασης και ανοιχτής θαλάσσης. Με τα links που βάζω στους προορισμούς, θέλω να δείξω πως πρόκειται για άκρως τουριστική γραμμή και για μεγάλο διάστημα του χρόνου, ασχέτως αν δεν είναι γνωστός προορισμός στην Ελλάδα. Το πλοίο αναχωρεί στις 2000 κάθε Παρασκευή από τη Napoli και ξημερώνει στο Stromboli, πιάνοντας ένα-ένα τα παραπάνω νησάκια μέχρι να φτάσει στο Milazzo στις 1400 του Σαββάτου. ΤΤο υπόλοιπο Σάββατο, η Κυριακή και το πρωινό της Δευτέρας, μεραγκλαντάν στο Milazzo μια και η επόμενή του αναχώρηση είναι μόλις στις 1400 της Δευτέρας για το αντίστροφο δρομολόγιο με άφιξη στη Napoli την Τρίτη το πρωί στις 0800. Τρίτη βράδυ στις 2000 η δεύτερη αναχώρηση από τη Napoli με άφιξη 1215 της Τετάρτης στο Milazzo, διανυκτέρευση την Τετάρτη και αναχώρηση στις 1430 της Πέμπτης για τη Napoli. Καθόλου άσχημο να είσαι ναυτικός εκεί, τουλάχιστον από πλευράς ωραρίων. Όλα αυτά με τα σινιάλα της Siremar και με 17 κόμβους υπηρεσιακή ταχύτητα στα χαρτιά, την ίδια στιγμή που στην πράξη πάει με 13.5-14

 

Όπως βλέπουμε κι εδώ, οι πλευρικοί καταπέλτες επιβατών δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται, τουλάχιστον στο δικό μου ταξίδι δεν τους είδα εν ενεργεία. Η επιβίβαση λοιπόν από τον κεντρικό καταπέλτη στο γκαράζ το οποίο δείχνει κάπως έτσι. Ξεχωρίζει κανείς τα cult σιδερένια κάγκελα όπως είχε ο ΟΛΠ στα 80s, με τα οποία οι επιβάτες οφηγούνται πρός την είσοδο που μόλις διακρίνεται στα δεξιά της φωτογραφίας. Το πλοίο διαθέτει κατάμπαρο και πτυσσόμενα πατάρια στην 1 και στην 5, όταν όλα αυτά είναι ανεπτυγμένα, μένουν 3 γραμμές φόρτωσης για φορτηγά. Αναρωτιέμαι δε, τι περιέχει εκείνος ο κίτρινος τράκτορας μπροστά από το υπόγειο, που είναι αλυσσοδεμένος στο μπουλμέ. Περνώντας την είσοδο των επιβατών, αυτός ο ευρύχωρος και ευχάριστος διάδρομος:D σε οδηγεί στη σκάλα πρός τα σαλόνια του πλοίου η οποία δείχνει κάπως έτσι. Δε θυμάμαι άλλη φορά σε πλοίο η σκάλα εισόδου να κάνει και γωνία στο τέλος. Ούτε λόγος για κυλυόμενες, ΑΜΕΑ στην Ιταλία δεν υπάρχουν, όπως επίσης και μέλος του πληρώματος που να επιβλέπει τη διαδικασία και να βοηθήσει κάποιον που να το έχει ανάγκη.

 

Μια γενική ματιά του εσωτερικού του πλοίου όπως αυτό φαίνεται στο πλάνο γενικής διάταξης το οποίο παρεπιπτόντως φέρει ακόμα τα σινιάλα της Adriatica το οποίο όμως για τότε ήταν σωστό μια και άνηκε ακόμη σε αυτήν το πλοίο. Επίσης η Adriatica μας έχει και ένα facility plan έτσι ώστε να μη χάσουμε κάποια από τις υπηρεσίες που προσφέρει. Για τους παρατηρητικούς, κάποτε που το πλοίο ταξίδευε σε διεθνείς γραμμές και πρό Ευρώ, λειτουργούσε και ανταλλακτήριο συναλλάγματος στο ντέκ 5. Πάμε τώρα στους εσωτερικοί χώροι ξεκινώντας από το deck 5 όπου οδηγούν οι σκάλες του εμπαρκέσιο και υπάρχει και η ρεσέψιο η οποία ήτο κλειστή. Ο χώρος αυτός δείχνει κάπως έτσι. Προσέξτε τα πλαστικά φυτά εσωτερικού χώρου, μου θυμίζουν κάτι παρόμοια που είχε ο παιδίατρος που με πήγαινε η μητέρα μου στη σάλα αναμονής, πρίν 40 χρόνια. Δέστε τα καθίσματα, τρία διαφορετικού τύπου, χρώματος και στύλ καθίσματα στον ίδιο χώρο, άλλα σε στύλ παγκάκι στο πάρκο, άλλα σε στύλ φαστφουντάδικο δεκαετίας 80 όπως αυτά εδώ, και άλλα σε στύλ αχιβάδα. Ο φωτισμός δε, disco Barbarella:D. Υπενθυμίζω το πλοίο έχει χτιστεί το 1992, μόλις 2 χρόνια πρίν τα πρώτα Superfast, στη Fincantieri του Palermo και μάλιστα για διεθνείς πλόες. Δεν είναι καμιά αρχαιολογία. Πρύμα και πλώρα από το χώρο που μόλις είδαμε στο συγκεκριμένο ντέκ(5), έχουμε τις καμπίνες ο διάδρομος των οποίων δείχνει κάπως έτσι.

 

Ανεβαίνοντας αυτό το ευρύχωρο και βολικό κλιμακοστάσιο, φτάνει κανείς στο ντέκ 6, ο χώρος υποδοχής του οποίου δείχνει όπως βλέπουμε σε αυτήν εδώ την φωτογραφία. Παρατηρείστε και πάλι τα καθίσματα, πλαστικά και βιδωμένα στο πάτωμα, οι σάκοι που βλέπετε στα αριστερά είναι κλινοσκεπάσματα από τις καμπίνες που βρίσκονται πρύμα σε αυτό το ντέκ, και σκουπίδια από το εστιατόριο το οποίο βρίσκεται πλώρα αλλά ήταν κλειστό κατά το ταξίδι μου. Ούτε λόγος για μοκέτα και τέτοια κιμπαριλίκια. Κάπου εκεί υπάρχουν και οι κοινόχρηστες τουαλέτες του πλοίου, είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίζω καμπινέδες:D αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ στον too funky χρωματισμό με το κλασσικό πλακάκι περασμένης δεκαετίας στο πάτωμα. Respect!

 

Το ντέκ 7 έχει και πάλι στο κέντρο του έναν χώρο σαν αυτόν, παρόμοιο με αυτούς που είδαμε στα πιο κάτω ντέκ. Σταθερά πλαστικά καθίσματα, πλαστικό δάπεδο-σκάκι, φωτισμό ιδιαίτερο. Περπατώντας πρός τα πλώρα και μέσω αυτού του διαδρόμου με τα super cool καθίσματα και την ψυχεδελική διακόσμηση στον τοίχο, φτάνουμε στο πλωριό μπάρ/σαλόνι. Σημειωτέον υπάρχει και ένα μικρό μαγαζάκι το οποίο την ώρα που πέρασα εγώ ήταν κλειστό με επιγραφή "Επιστρέφω Αμέσως". Ωραίος σαν χώρος το πλωριό σαλόνι, ευρύχωρος κι ευήλιος. Μου άρεσαν πολύ οι γωνιές του με τους καναπέδες, καλά σημεία για να χαλαρώσεις και παράλληλα να χαζεύεις πρός τα έξω. Δέστε όμως πόσο κενό ήταν το πλωριό σαλόνι, βιδωμένα καθίσματα και τραπεζάκια, πλαστικές καρέκλες κλεμμένες από το νυχτερινό κέντρο "Νεφέλη" στην Ιερά Οδό όπου κάποτε κελαηδούσε ο Γιώργος ο Καμπουρίδης, κλειστό μπάρ και φυσικά προσέξτε τα funky φωτιστικά που μου έκαναν τρομερή εντύπωση. Ωραίος χώρος, που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερα αξιοποιημένος. Πρύμα στο ντέκ 7 έχουμε και τα καθίσματα αεροπορικού τύπου σε ένα μεγάλο σαλόνι. Παλιά μεν αλλά δε δείχνουν άσχημα, προσέξτε την εργονομία με τις κολώνες μέσα στο διάδρομο ανάμεσα στα καθίσματα, πραγματικά αμίμητο. Οι καθήμενοι στις κεντρικές σειρές πρέπει να κάνουν γιγαντιαίο σλάλομ ανάμεσα στους συνεπιβάτες τους για να σηκωθούν! Κατάπρυμα υπάρχει τέλος ένα ακόμη "σαλονάκι" διακοσμημένο με πλαστικούς πάγκους στο χρώμα της μούχλας. Άλλη μεγάλη cultιά του πλοίου, πραγματικά απορώ πως το σκέφτηκαν αυτό. Θυμίζει αίθουσα αναμονής σε σταθμό ΚΤΕΛ.

 

Το πιο δυνατό σημείο του πλοίου όμως, είναι οι εξωτερικοί του χώροι. Πραγματικά βγάζω το καπέλο και για τη διάταξη αλλά και για την ταξιδιωτική εμπειρία που προσφέρουν. Στο ντέκ 8 λοιπόν, έχουμε την πισίνα που δεν λειτουργεί αλλά περιβάλλεται από ένα πάρα πολύ όμορφο ανοιχτό κατάστρωμα. Στο πίσω μέρος αυτού του χώρου έχουμε το μπάρ, το μοναδικό που λειτουργούσε στο πλοίο, το οποίο παρεπιπτόντως είχε δίπλα του κι έναν κλειστοφοβικό χώρο όπου μπορούσε κάποιος να κάτσει και να καταναλώσει την αγορά του. Στο ντέκ 7 έχουμε το περιμετρικό εξωτερικό κατάστρωμα που θυμίζει παλιό liner υπό την έννοια πως υπάρχει ο χώρος να κάνει κάποιος τρέξιμο περιμετρικά. Έτσι δείχνει αυτό το εξωτερικό κατάστρωμα πρός τα πρύμα, και έτσι δείχνει πρός τα πλώρα, καταλήγοντας στο all-time classic πλωριό μπαλκονάκι. Υπάρχει επίσης και το ντέκ 9 με τους πάγκους για sleeping bags και ηλιοθεραπεία ανάμεσα στα φουγάρα, και την πίσω πλευρά της γέφυρας. Το πλοίο από το μπαλκονάκι μας δίνει εξαιρετική θέα πρός τα πλώρα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αποτελεί το ρεμέτζο της πρύμης το οποίο είναι υπερυψωμένο και δίνει τη δυνατότητα στους ναυτικούς να βοηθούν τον πλοίαρχο στη μανούβρα χωρίς να μπλέκουν ανάμεσα στους κάβους.

 

Μια σύντομη αναφορά στα τεχνικά χαρακτηριστικά του πλοίου για να πούμε πως έχει μήκος122 και βύθισμα 5.3 μέτρα. Πρωτόκολλο για 1094 άτομα και πλήρωμα 65. Αν ερχόταν ποτέ στο Yunanistan βέβαια, είμαι σίγουρος πως θα είχε διπλάσιους επιβάτες και το μισό πλήρωμα. Χωρίς τα πατάρια που είδαμε νωρίτερα στο γκαράζ, το πλοίο βάζει 75 ΙΧ και 35 φορτηγά, κατεβάζοντας τα πατάρια η αντίστοιχη χωρητικότητα γίνεται 167 και 21 ενώ αν βάλει μόνο ΙΧ η τελική του χωρητικότητα είναι 272 ΙΧ. Αυτά για πιθανούς μελλοντικούς αγοραστές. 

 

Γενική εντύπωση είναι πως πρόκειται για ένα πολύ ξεχωριστό πλοίο, όσο cult κι αν είναι η εσωτερική διακόσμηση με κάποιον παράξενο τρόπο όλα δένουν μεταξύ τους. Χτισμένο το 1992 αλλά αν δε το ξέρεις, νομίζεις πως είναι του 1980 από άποψης τόσο διακόσμησης όσο και διάταξης χώρων αλλά και service πληρώματος. Δε θυμάμαι να έχω ταξιδέψει με άλλο πλοίο τα τελευταία χρόνια που να μου θύμιζε σε όψη και ατμόσφαιρα την ελληνική ακτοπλοία των 80s, τόσο πολύ. Θα ταξίδευα και πάλι ανεπιφύλακτα, το συνιστώ αν κάποιος βρεθεί στην περιοχή και μακάρι να το βλέπαμε στην Ελλάδα σε κάποια περιφερειακή γραμμή, σίγουρα είναι πολύ καλύτερο από κάμποσα που κυκλοφορούν εν Ελλάδι. Πολύ ωραία ανάμνηση γενικά, ελπίζω να τα ξαναπούμε κάποια στιγμή, όπως ελπίζω να μη βαρέθηκε και το φιλοθέαμον κοινό από την μακροσκελέστατη επιστολή πρός Shipfriendsαραίους.  

 

large.Laurana_13-07-13_Lipari_14_resize.

 

Link to comment
Share on other sites

Εξαιρετική περιγραφή. Πράγματι, βλέποντας τις φωτογραφίες, πίστεψα ότι πρόκειται για πλοίο των αρχών της δεκαετίας της κομψότητας, του 1980. Αισθητικά τουλάχιστον. Από την άλλη, νοστάλγησα τα πλοία που ταξιδεύαμε την εποχή εκείνη, ίσως λίγο μεταγενέστερα, αυτό το στυλ είχαν εσωτερικά. Ευχαριστούμε πολύ!

Link to comment
Share on other sites

sansovino & laurana και περιστασιακα palladio, αντικατεστησαν στη γραμμη του brindisi το appia και το espresso grecia.

πρωτο ειχε ερθει το sansovino.

ηταν χτισμενα συμφωνα με το μεταφορικο εργο της εταιριας στη γραμμη (επιβατες και ΙΧ, απο απριλιο μεχρι οκτωβριο).

εντυπωσιακο εξωτερικα, αργο εξ αρχης (ο βεντουρης στο μπαρι εφτανε πολυ πριν φτασουν αυτα brindisi) και δυσκολο στη μανουβρα.

πολλες φορες παιρναν ρυμουλκο για να πανε 10 ραμπα ή στο 9

Link to comment
Share on other sites

Το Palladio έκανε κατά κύριο λόγο λόγο δρομολόγια για Γιουγκοσλαβία και Αλβανία.

Πάντα μου αρέσανε εξωτερικά με τα χρώματα της Adriatica :)

Grazie για το ρεπορτάζ!

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...
  • 4 weeks later...
  • 5 months later...

Το Laurana μέχρι τις αρχές Ιουλίου ήταν στο ναυπηγείο Palumbo στη Μεσίνα, λόγω της αντικατάστασης των κύριων μηχανών. Πλέον είναι έτοιμο να επιστρέψει στην ενεργό δράση στη γραμμή από Napoli για Isole Eolie και Milazzo.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Συνάντηση με τη Laurana μετά από αρκετά χρόνια και με το πλοίο πια να φέρει τα "ολόσωμα" σινιάλα της Siremar. Τόσα χρόνια πια στη συγκεκριμένη γραμμή, έχει βρεί το ρόλο του και όπως βλέπουμε στη φωτογραφία αναχωρεί βράδυ Παρασκευής από τη Napoli για τις Αιολίδες Νήσους.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...