Jump to content
Shipfriends

Κάρυστος (IMO 6819611)


Recommended Posts

Δυστυχώς δεν έχω διαθέσιμη την φωτογραφία σε καλύτερη ποιότητα, μιας και εκείνη την εποχή η εκτύπωση του περιοδικού ήταν περίπου ίδια με των εφημερίδων.

Η ημερομηνία του τεύχους είναι Απρίλιος του 1967, έναν χρόνο πριν την καθέλκυση και δύο και κάτι πριν τη δρομολόγηση του.

post-1041-128326995358_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

Ενώ λοιπόν μπορέσαμε και αποδείξαμε πέραν πάσης αμφιβολίας, δια στόματος του ναυπηγού κ. Παπανδρόπουλου, ότι πράγματι το πλοίο καθελκύστηκε τον Απρίλη του '68 με συμπαγή πλώρη η οποία κόπηκε αργότερα, απορία που ξεκίνησε βλέποντας το βίντεο της καθέλκυσης του, πιστεύω ότι δύσκολα θα μπορέσουμε να βγάλουμε κάποια στιγμή άκρη για το ακριβές χρονοδιάγραμμα της ναυπήγησης του :(.

Και το λέω αυτό, γιατί μία διευκρίνιση του καλού φίλου gtogias για το πότε δημοσιεύθηκε ΑΥΤΗ η φωτογραφία στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, στο άρθρο το οποίο την συνοδεύει το πλοίο ήδη αναφέρεται ως ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ, σαφώς και περιπλέκει τα πράγματα :(.

...Η ημερομηνία του τεύχους είναι Απρίλιος του 1967, έναν χρόνο πριν την καθέλκυση και δύο και κάτι πριν τη δρομολόγηση του.

Απρίλης του 1967, και το πλοίο ήδη ονομάζεται ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ. Ενώ είδαμε στην αφήγηση του κ. Δόμβρου, μερικά ποστ πιό πάνω, ότι το πλοίο είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται σαν ΜΑΡΜΑΡΙ, ως ΜΑΡΜΑΡΙ είχε γίνει δεκτή η πρόταση του κ. Δόμβρου να έχει ανυψούμενη πλώρη, και ως ΜΑΡΜΑΡΙ είχε γίνει η μελέτη της πλώρης από τον κ. Παπανδρόπουλο και είχε προχωρήσει αρκετά η κατασκευή του. Μέχρι που λόγω οικονομικών προβλημάτων -πάντα σύμφωνα με την αφήγηση του κ. Δόμβρου- η κατασκευή σταμάτησε, και ξαναξεκίνησε κανονικά με την έλευση του κ. Γούση που απαίτησε το πλοίο να μετονομαστεί σε ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ. Και φυσικά είναι αναπόφευκτα τα ερωτήματα :

1ον. Μα πότε επιτέλους ξεκίνησε να κατασκευάζεται το ΜΑΡΜΑΡΙ ??? Το 1965, 1966, μιας και τον Απρίλη του 1967 ονομάζεται ήδη ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ ???

2ον. Γιατί αλήθεια υπήρξε τόση μεγάλη καθυστέρηση στην αποπεράτωση του ??? Τον Απρίλη του '67 όλα πιά βαίνουν καλώς σύμφωνα με τον κ. Δόμβρο, αφού υπάρχει χρηματοδότηση από τον κ. Γούση μιας και το πλοίο ήδη έχει το τελικό του όνομα, η κατασκευή είναι αρκετά προχωρημένη όπως βλέπουμε και από την φωτό του Ταχυδρόμου και η μελέτη για την πρωτοποριακή πλώρη υπάρχει. Παρ' όλα αυτά, έναν ολόκληρο χρόνο μετά (Απρίλης '68) καθελκύεται με συμπαγή πλώρη, και κάνει ακόμα έναν ολόκληρο χρόνο (καλοκαίρι του '69) μέχρι να δρομολογηθεί.

Δεν ξέρω..... Κάπως μπλεγμένη μου φαίνεται η ιστορία της ναυπήγησης του τόσο αγαπημένου από πολλούς πλοίου. Κάθε βοήθεια ...αποκρυπτογράφησης ή παράθεση νέων στοιχείων, ευπρόσδεκτη.

Link to comment
Share on other sites

Μα καλά , βρήκες και τον κ. Παπανδρόπουλο; Άπαιχτος είσαι .:)

Πάντως αφού ήταν ένα χρόνο στο νερό μέχρι να ετοιμαστεί και να δρομολογηθεί ,δε θα βγήκε πάλι έξω για βάψιμο πριν ξεκινήσει ;

Link to comment
Share on other sites

καλα μην σας εντυπωσιαζει ο μακρυς χρονος ναυπηγησης. εκεινη την εποχη τοσο εκαναν. σκεφτειτε τα 9 χρονια του ιονις και τα 7 του αργοστολι. μην ξεχνατε οτι ηταν να εξυπηρετησει τον παραθεριστικο οικισμο πορτο λαφια, οποτε ο χρονος αποπερατωσης να ειχε να κανει και με την εξελιξη και του αλλου εργου

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
Ωστόσο,από τό thread γιά τό ΚΑΡΥΣΤΟΣ είδα ότι το πλοίο είχε διαφορετική κατασκευή εξαρχής (όπως φαίνεται και στίς φωτό από την καθέλκυσή του).Δέν ήταν δηλαδή παντόφλα.Πώς είναι δυνατόν να είναι αδελφό με τό ΑΦΑΙΑ;

Τό ότι έχουν κάποιες ομοιότητες δέν σημαίνει ότι είναι και αδελφά πλοία.Αν ισχύη αυτό,τότε συνεπάγεται ότι το ΚΑΡΥΣΤΟΣ/ΠΟΡΤΟ-ΛΑΦΙΑ υπέστη πολύ εκτεταμένη μετασκευή γιά να γίνη όπως έγινε (δηλ.από παντόφλα,κλειστό)...

Πάμε να δούμε το ΜΑΡΜΑΡΙ - ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ - ΚΑΡΥΣΤΟΣ στο αρχικό σχέδιο κατασκευής του όπου και διακρίνονται οι μεγάλες ομοιότητες που είχε με το ΑΦΑΙΑ. Θα συμφωνήσω με τον Hastaroth στο ότι δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις "αδελφά πλοία", αφού ακόμα και στο αρχικό σχέδιο του ΜΑΡΜΑΡΙ, πριν δηλαδή γίνουν οι αλλαγές που το μεταμορφώσανε στο πλοίο που όλοι γνωρίζουμε, εκτός από τις μεγάλες ομοιότητες είχαν και αρκετές μεγάλες διαφορές. Προσωπικά πιστεύω, μιας και δεν γνωρίζουμε κάτι περισσότερο, ότι το ΜΑΡΜΑΡΙ όταν σχεδιάστηκε "δανείστηκε" κάποια στοιχεία από το πρότερα ναυπηγηθέν (1966) ΑΦΑΙΑ.

Το παρακάτω σχέδιο υπήρχε σε έντυπη καταχώρηση της εποχής, των ναυπηγείων Σωτηριάδη με τίτλο "ΠΛΟΙΑ ΤΕΛΟΥΝΤΑ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΣ ΠΕΡΑΜΑ". Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα για το αν το σχέδιο αυτό τελικά "έμεινε στα χαρτιά", ή το πλοίο ξεκίνησε να κατασκευάζεται βάσει αυτών των πλάνων και κατόπιν άλλαξαν.

post-929-128326997721_thumb.jpg

"Επιβατηγόν πορθμείον (Δ. Παντελής - Ι. Σωτηριάδης και Σία Ε.Π.Ε.) με ολικόν μήκος 58,40 μ., μέγιστον πλάτος 9,50 μ., ύψος καταστρώματος 2,50 μ., ταχύτης 18 μίλια"

Να σημειώσω εδώ ότι οι προδιαγραφές του για την ταχύτητα των 18 μιλίων που διαβάζουμε πιό πάνω, ήταν αρκετά αισιόδοξες μιας και όπως σας είχα πει παλιότερα,

...Εχει δύο μηχανές MACH των 1200 ίππων εκάστη και ενώ οι προδιαγραφές του ήταν τα 15 μίλια, κάποια προβλήματα στην κατασκευή το έκαναν να πηγαίνει με 12-13...

κάτι βέβαια που δεν είχα βγάλει από το μυαλό μου αλλά ήταν στοιχεία που μου είχε δώσει ένας εκ των καπετανέων του, ο Αθανάσιος Νόβας.

Πάμε ακόμα να δούμε άλλο ένα "αδελφό πλοίο" του ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ που όμως δεν κατασκευάστηκε ποτέ και έμεινε μόνο στα ναυπηγικά σχέδια.

post-929-128326997735_thumb.jpg

"Επιβατηγόν πορθμείον (Δ. Παντελής - Ι. Σωτηριάδης και Σία Ε.Π.Ε.) με ολικόν μήκος 65 μ., μέγιστον πλάτος 11 μ., ύψος καταστρώματος 4 μ., ταχύτης 22 μίλια"

Όπως μπορούμε να δούμε από το σχέδιο και τις προδιαγραφές του, το ΠΕΤΑΛΙΟΙ θα ήταν "ίδια κοψιά" με το ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ αλλά κάπως μεγαλύτερο και ταχύτερο, όπως επίσης και αρκετά καινοτόμο για την εποχή του μιας και στα Ναυτικά Χρονικά του 1967, σε δημοσίευμα για την επικείμενη ναυπήγηση του αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι : "Η είσοδος των οχημάτων θα γίνεται από την πρύμνην και η έξοδος από την πλώρην."

Τέλος, να παρατηρήσω ότι αν και τα δύο πλοία παρουσιαζόντουσαν στις αναγγελίες ναυπήγησης τους ως διαθέτοντα ανυψούμενη πλώρη, βλέποντας το σχέδιο του ΜΑΡΜΑΡΙ αλλά πολύ περισσότερο του ΠΕΤΑΛΙΟΙ, σαν να μου φαίνεται ότι η αρχική σκέψη ήταν να έχουν ανοιγόμενη και όχι ανυψούμενη πλώρη ;).

Σημ. Να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Αντώνη Λαζαρή :) για την ευγενική παραχώρηση των παραπάνω σχεδίων όσο και αρκετών εκ των στοιχείων που παράθεσα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Το πλαισιο γυρω απο τη πρυμνη του ΑΦΑΙΑ προστεθηκε στη μετασκευη-διαπλατυνση. Δειτε το σε στην αρχικη του μορφη. Οντως μοιαζουν παντως, τωρα στη γαστρα μπορει να εχουν διαφορες καθ οτι το ΑΦΑΙΑ ηταν παντοφλα.

Link to comment
Share on other sites

Το πλαισιο γυρω απο τη πρυμνη του ΑΦΑΙΑ προστεθηκε στη μετασκευη-διαπλατυνση. Δειτε το σε στην αρχικη του μορφη. Οντως μοιαζουν παντως.

Εδώ φίλε μου PIANOMAN με μπέρδεψες λίγο. Δεν είπε κανείς ότι τα δύο πλοία είχαν ομοιότητες στις πρύμες τους μετά την μετασκευή του ΑΦΑΙΑ. Το αντίθετο, συγκρίναμε την πρύμη του ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ με την πρύμη του ΑΦΑΙΑ προ μετασκευής.

Προσωπικά πάντως έχω διατυπώσει την άποψη μου για την όποια ομοιότητα του ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ με το ΑΦΑΙΑ, και ας μην παραβλέπουμε εντέλει το αυτονόητο, ότι δηλαδή πολλά παντοφλοειδή εκείνης της εποχής όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό, είχαν πολλές ομοιότητες μεταξύ τους.

Πάμε να δούμε το ΜΑΡΜΑΡΙ - ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ - ΚΑΡΥΣΤΟΣ στο αρχικό σχέδιο κατασκευής του όπου και διακρίνονται οι μεγάλες ομοιότητες που είχε με το ΑΦΑΙΑ. Θα συμφωνήσω με τον Hastaroth στο ότι δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις "αδελφά πλοία", αφού ακόμα και στο αρχικό σχέδιο του ΜΑΡΜΑΡΙ, πριν δηλαδή γίνουν οι αλλαγές που το μεταμορφώσανε στο πλοίο που όλοι γνωρίζουμε, εκτός από τις μεγάλες ομοιότητες είχαν και αρκετές μεγάλες διαφορές. Προσωπικά πιστεύω, μιας και δεν γνωρίζουμε κάτι περισσότερο, ότι το ΜΑΡΜΑΡΙ όταν σχεδιάστηκε "δανείστηκε" κάποια στοιχεία από το πρότερα ναυπηγηθέν (1966) ΑΦΑΙΑ..
Link to comment
Share on other sites

Τελικά το βαποράκι αποδεικνύεται πιό πολυφωτογραφημένο...κι από την Ακρόπολη:D

Τυχαία βρήκα άλλη μια φωτό της καθέλκυσης στο αρχείο του ΕΛΙΑ.

2E11.223.JPG

Link to comment
Share on other sites

--------------------------------------------------------------------------------

Καλησπέρα στη ωραία παρέα του Shipfriends. Το ταξίδι μου στα Στύρα απο της 08/05-17/5/2010 εκτός του ότι είδα παλαιούς και καλούς φίλους , τράβηξα αρκετές φωτο απο όλα τα σημερινά πλοία, βρήκα και ένα αρχείο απο φωτο και έντυπα που με άφησαν άλαλο. Με την φωτογραφική μου μηχανούλα, προσπάθησα να αποτυπώσω την ιστορία μιας ζωής.

Φωτο τραβηγμένες απο τον πράκτορα των Στύρων Κο. Γιάννη Παγκάκη και έντυπο υλικό πολλών χρόνων ήταν στοιβαγμένο μέσα σε 2-3 κούτες. Οι ιστορίες και το υλικό πολύ, έπρεπε να κάτσω 1 μήνα για να το φέρω όλο στην επιφάνεια (υπόσχομαι να ξαναπάω σύντομα). Είδη έχω αρχίσει και ανεβάζω φωτο σε διάφορα θέματα του Shipfriends.

Oι φωτο ξεθωριασμένες απο το πέρασμα του χρόνου, μιλάμε για το 1976, αλλά τα συναισθήματα γλυκά και γεμάτα αναμνήσεις.

Η γραμμή Αγ. Μαρίνα - Νέα Στύρα άνοιξε στης 29/07/1976 με το ferry boat Ερέτρια και την ημέρα εκείνη είχε άφιξη στα Στύρα και το Πόρτο Λάφια (φωτο 1) γι' αυτό και όλος αυτός ο κόσμος στο λιμάνι. Φυσιολογικά το Ερέτρια που είχε δέσει στο κεφάλι του μώλου, έχει χαθεί πίσω απο το ...... τεράστιο (για την εποχή)Πόρτο Λάφια.

Στη 2η φωτο το Πόρτο Λάφια περιμένοντας να φορτώσει στο λιμάνι των Νέων Στύρων. Προσέξτε το φορτηγό, το NSU και το FORD AGLIA, ενώ στο λιμάνι είναι απλωμένα δίχτυα και χταπόδια.

Στη 3η φωτο, "αφιέρωμα διακοπές" απο τα Επίκαιρα της εποχής, με τις 2 καλλονές να ποζάρουν μπροστά απο τη γέφυρα. Προσέξτε εκτός απο τις κυρίες!!! τη βάση που έπιανε το σωσίβιο και το σινιάλο του πλοίου.

Στη 4η φωτο, ένα διαφημιστικό έντυπο και τα "κατά προσέγγισιν χαρακτηριστικά" του πλοίου. (Δεν ταιριάζουν οι ημερομηνίες, αλλά δεν ξέρω ποιός έχει κάνει το λάθος).

Στη 5η φωτο οι εκδρομείς της εποχής.

Τα συναισθήματα δικά σας, αλλά εγώ θα ήθελα για άλλη μία φορά να ευχαριστήσω τον Κο. Γιάννη Παγκάκη που μοιράστηκε όλα αυτά μαζί μου και μου επέτρεψε να τα μοιραστώ μαζί σας, την μεγαλύτερη ναυτική παρέα.

Χαρισμένες σε όλους τους φίλους.

Υ.Γ. Γιάννη θα ξανάρθω σύντομαααααα

Link to comment
Share on other sites

Το πλοίο λοιπόν στα "ντουζένια" του. Λαμπερό, μόλις οκτώ χρόνια μετά την καθέλκυση του.

Ταξίδι στα Στύρα του 1976, και ευωδιαστό άρωμα από παλιές, ξεθωριασμένες φωτογραφίες που ο καλός μας φίλος Παντελής -ο οποίος επιμένει ...σκανδαλωδώς τον τελευταίο καιρό να μας εκπλήσσει- ανακάλυψε και μας παρέθεσε. Θερμώς ευχαριστούμε :).

Ας μου επιτραπεί τώρα να πω και δύο τρία πραγματάκια σε σχέση με τα όσα μας παρέθεσε ο Παντελής. Και να ξεκινήσω από την πρώτη φωτό και το σχόλιο "τεράστιο (για την εποχή)Πόρτο Λάφια", και να επισημάνω βέβαια ότι το Πόρτο Λάφια υπήρξε πάντα ..."ΤΕΡΑΣΤΙΟ" :D και όχι μόνο εκείνη την συγκεκριμμένη εποχή.

Για την τρίτη φωτογραφία (εξώφυλλο) τι να πρωτοπεί κανείς !!! Για το σωσίβιο πάνω στα παράθυρα το οποίο ουδέποτε υπήρξε και χρησιμοποιήθηκε μόνο για την φωτογράφηση (σοφά βέβαια) μόνο και μόνο για να φαίνεται το όνομα του πλοίου ;) ή για το ...λογότυπο στον καθρέφτη το οποίο παρομοίως ουδέποτε υπήρξε (δείτε φωτογραφίες 1 και 2) και το οποίο μας κάνει να αναρωτιόμαστε ...καχυπόπτως αν υπήρχε Photoshop :P το 1976 και επιμελώς μας το απέκρυπταν ??? Τουλάχιστον εγώ ποτέ δεν τα θυμάμαι. Παρ' όλα αυτά, εκπληκτικό πράγματι εξώφυλλο, που μας θύμισε πάλι τα παράθυρα του πλοίου στον καθρέφτη (έτσι πήγαινα και άνοιγα την κουρτίνα πιτσιρικάς, για να βλέπω μπροστά όταν είχε θάλασσα) και τα οποία κλειστήκανε στην μετασκευή του '83-'84.

Το Κάρυστος είχε παλιά μπροστά στον καθρέπτη κάτω ακριβώς από την γέφυρα 5-6 παράθυρα, απο τα οποία έβλεπες μπροστά την πλώρη, και που αργότερα κλείστηκαν.

Ρωτώντας έναν συγγενή μου, παλιό καπετάνιο του Κάρυστος, μου είπε ότι είχαν κλειστεί για να μην φαίνονται μπροστά τα φώτα από το σαλόνι.

Τέλος, το λάθος στο έγγραφο στην τέταρτη φωτό, όχι μόνο είναι εμφανέστατο αλλά και "καραμπινάτο", μιας και μιλάει για αίτηση άδειας σκοπιμότητας το ...1981, και μελλοντικής αποπεράτωσης του πλοίου 14 με 16 μήνες μετά την έκδοση της άδειας αυτής !!! Πιό πιθανόν θα το έβλεπα για 1961 (που λέει ο λόγος) παρά για ...1981.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Ποιος θα περίμενε ότι τούτο το πλοίο έχει τιμήσει την Πάρο με την παρουσία του. Κι όμως, ο πρώτος Αττίλας και η επιστράτευση βρήκε το Πόρτο Λάφια να αναχωρεί αργά ένα καλοκαιρινό απόγευμα από τη Ραφήνα για τη Σύρο με επιστρατευμένους Κυκλαδίτες.

Το επιταγμένο παπόρι έδεσε στο μικρό μώλο του Φοίνικα της Σύρου, για λόγους απόκρυψης και καμουφλάζ :D . Στο γκαράζ φορτώθηκαν χύδην από σκηνές, ιματισμό, καζάνια, οπλισμό, πυρομαχικά μέχρι και προσωπικοί φάκελοι της στρατευμένης νεολαίας. :P Μέσα στο γενικό πανδαιμόνιο που επικρατούσε, οι επιστρατευμένοι στοιβάχτηκαν όπως όπως για το σύντομο πέρασμα στην Πάρο. Το Πόρτο Λάφια αναχώρησε από τον Φοίνικα και έφτασε στην Πάρο αργά το βράδυ. Το μικρό πλοίο μπήκε στην Παροικιά σαν το φάντασμα εν μέσω της γενικής συσκότισης. Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το τι ακολούθησε στο λιμάνι.

Οι επιστρατευμένοι, με χαμηλό φωτισμό έκαναν μπούγιο, μπερδεύτηκαν, ανακατεύτηκαν, και μπουρδουκλώθηκαν στο γκαράζ ξεφορτώνοντας το χύμα φορτίο στην προβλήτα. Εκεί ένα κομβόι από κάθε λογής μεταφορικό μέσο είχε σχηματιστεί για να παραλάβουν ανθρώπους και εξοπλισμό και να τους μεταφέρουν στον ειδικά διαμορφωμένο στρατώνα του παλιού Δημοτικού σχολείου προς ενίσχυση του μηχανισμού άμυνας της Παροικιάς. :P Κάπως έτσι λοιπόν, το Πόρτο Λάφια πέρασε αθόρυβα από την Πάρο σαν ένα όνειρο καλοκαιρινής νυκτός. :D

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Μιας και όταν ο θεούλης έβρεχε "νιονιό" εμείς κρατάγαμε ομπρέλα :( , γιατί νομίζαμε πως το πλοίο θα ήταν πάντα εκεί, εκεί που τις νύχτες ψαρεύαμε δίπλα στην πρύμη του, εκεί που βολτάραμε τα βράδια με την κοπέλα ή την παρέα μας, εκεί που τα πρωινά του καλοκαιριού το περιμέναμε για να μας φέρει το ΦΩΣ για να μάθουμε τις μεταγραφές του θρύλου, και δεν σηκώναμε την ρημαδιασμένη την μηχανή να το τραβήξουμε μία φωτογραφία :angry: , ας πάμε να το δούμε.... εκεί. Στην φυσική του θέση, μπροστά στο παλιό καφενείο του Λεμονιά, εκεί που διανυκτέρευε όλα τα χρόνια του, στην νυχτερινή Κάρυστο, δίπλα στις ψαρόβαρκες.

Τμήμα από καρτ ποστάλ που αγόρασα φέτος το καλοκαίρι, σε πολύ μεγάλη ανάλυση.

post-2102-026736900 1285710810_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
Αξιοσημείωτο και δείγμα του πόσο σοβαρά παίρνονται ορισμένα πράγματα σε αντίθεση με την Ελλάδα είναι ότι μόνο όταν δέσει το πλοίο ανοίγει ο καταπέλτης και δεν χρησιμοποιείται για φρένο.

..................................................................................................................................

Είναι κάτι που δεν βλεπουμε σχεδόν ποτέ στην Ελλάδα παρά μόνο παλιότερα από το Πολάρις στην Πατρα αν θυμάμαι καλά και φυσικά από το Κάρυστος κάποτε στη Ραφήνα.

Το ΚΑΡΥΣΤΟΣ, τουλάχιστον τις κάποιες δεκάδες φορές που έχω ταξιδέψει μαζί του, δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ τον καταπέλτη ως φρένο. Πάντα στις προσεγγίσεις του άνοιγε το visor, έδινε κάβους και όταν είχαν φερμάρει και το πλοίο ήταν στην θέση του τότε κατέβαινε ο καταπέλτης. Θυμάμαι μάλιστα χαρακτηριστικά, κάποιες φορές που ήμουν βιαστικός και κατέβαινα στο γκαράζ πριν το πλοίο δέσει, τον αρκετό χρόνο που πέρναγε, ενώ το πλοίο ήταν ήδη ακινητοποιημένο, μέχρι να ανοίξει ο καταπέλτης. Η όλη διαδικασία βέβαια είχε μία "μαγεία", όταν την ζούσες πάνω από την γέφυρα, η προσέγγιση με το visor να σηκώνεται, το δέσιμο. Και αυτή η ανοιγόμενη πλώρη ήταν βέβαια το βασικότερο στοιχείο που έκανε ένα απλό καραβάκι να ξεχωρίσει και να αγαπηθεί τόσο πολύ.

Να πούμε βέβαια και το αυτονόητο, ότι το ΚΑΡΥΣΤΟΣ έδενε και αποεπιβίβαζε ...αναγκαστικά με την πλώρη γιατί απλούστατα δεν είχε καταπέλτη στην πρύμη. Αν είχε visor και καταπέλτες πλώρα - πρύμα, το πιό πιθανό ήταν μετά το πρώτο του ταξίδι να μην είχε ξαναχρησιμοποιηθεί ο πλωραίος, ή και να είχε σφραγιστεί ακόμα όπως συνέβει με πάρα πολλά πλοία που ήρθαν για να δουλέψουν στην χώρα μας. Καλώς ή κακώς, η προσέγγιση και το δέσιμο με την πλώρη είναι μία διαδικασία που σπανίως την βλέπουμε στα λιμάνια μας.

Link to comment
Share on other sites

Διευκρινιστικά, το σχόλιο για το ότι ο καταπέλτης χρησιμοποιείται πολλές φορές για φρένο δεν πήγαινε για το Κάρυστος συγκεκριμένα, αναφέρομαι γενικά και σε πλοία που φορτω-εκφορτώνουν από πρυμα.

Link to comment
Share on other sites

Το είχα καταλάβει Nick, το ποστ σου ήταν σαφές, απλά επί τη ευκαιρία -μιας και αναφέρθηκες στο θέμα- έκανα το παραπάνω ποστ, παραθέτοντας τις αναμνήσεις μου από το Κάρυστος.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Όταν χάνονται αγαπημένα μας πλοία, αυτό που απομένει είναι οι εμπειρίες και τα βιώματα που ζήσαμε στα καταστρώματα, τα σαλόνια, τη γέφυρα, ή απλά στους μώλους που τα περιμέναμε να δέσουν.

Απομένουν βέβαια, και οι φωτογραφίες.

Ευτυχώς, είχα την τύχη να βγάλω αρκετεές φωτογραφίες με το "Κάρυστος".

Μια από αυτές ανέβηκε εδώ στην gallery

Θα μπορούσε να αποτελέσει και ένα θέμα για ένα μικρό κουΐζ:

- Το πλοίο φθάνει στη Ραφήνα, ή το πλοίο αναχωρεί από τη Ραφήνα;

Η απάντηση, βέβαια, είναι εύκολη.

Αναφέρθηκαν και παραπάνω αρκετά σχετικά.

Link to comment
Share on other sites

Καλέ μου φίλε cortomaltese, αν δεν έδινες μόνος σου την απάντηση στο κουίζ, με την λεζάντα στην εξαιρετική φωτογραφία που μας παρέθεσες : "Το "Κάρυστος" στο λιμάνι της Ραφήνας ετοιμάζεται να αναχωρήσει." :) , ειλικρινά θα παιδευόμουν αρκετά μέχρι να βρω την απάντηση.

Προσωπικά σε ευχαριστώ για την πολύ όμορφη φωτό, που περικλείει βέβαια την μεγαλύτερη "μαγεία" του Πόρτο Λάφια (εγώ με αυτό το όνομα πάντα θα το θυμάμαι), και η οποία δεν είναι άλλη από την μοναδική του πλώρη και την όλη διαδικασία της αφιξοαναχώρησης :) .

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι το πλοιο φτανει στο λιμανι.

Δεν ειχα δει ποτε το ΚΑΡΥΣΤΟΣ ουτε σε αφιξη,ουτε και σε αναχωρηση αλλα αν εφευγε οι καβοι δεν θα ηταν καπελωμενοι στις μπιντες και τεντωμενοι αλλα λασκα ή τουλαχιστον θα ηταν καποιος κοντα να τους ξεκαπελωσει

Link to comment
Share on other sites

Στην αρχή, πίστευα ότι το πλοίο είναι έτοιμο να αναχωρήσει.

Μετά πρόσεξα τη χαρακτηριτική κίνηση του αξιωματικού που πρέπει να δηλώνει "νέτα" ή "τέρμα το αγάντα οι κάβοι".

Δεν μπορούσα να αλλάξω τον τίτλο, οπότε παρέμεινε (είναι και λίγο πιο ποιητικός).

Μάλλον, όμως το πλοίο πρέπει να φθάνει στη Ραφήνα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Πόρτο Λάφια - Κάρυστος

1968 - 2010, ΙΜΟ 6819611, Call Sign HO3848

...Χτες το βραδυ για καμια ωρα ειχε ενα απιστευτο καιρο στον Πειραια και στο μεγαλυτερο μερος της Αττικης με τρομερο αερα,χαλαζι και βροχη...

Κλείνει ένας χρόνος απόψε, από την νύχτα μεταξύ 10ης και 11ης Φεβρουαρίου του 2010 που το ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ βυθίστηκε στην ράδα του Περάματος, μόλις λίγες δεκάδες μέτρα από το σημείο όπου τον μακρινό Απρίλη του 1968 είχε πρωτοσυναντηθεί με την θάλασσα. Ίσως -συνειρμικά- εκείνο το σημείο να έδειχνε και ο άνθρωπος στην πλώρη του την μέρα της καθέλκυσης του.

post-2102-0-69953300-1297365848_thumb.jp

"Εις ανάμνησιν" λοιπόν του μικρού άσπρου καραβιού, του ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ του gtogias, του cortomaltese, του Γιάννη, της αφεντιάς μου, που ως ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ το γνωρίσαμε, το ταξιδέψαμε, το αγαπήσαμε. Αλλά και για όποιον άλλον φίλο που "κάτι" είχε να του πει το μικρό άσπρο καραβάκι. Μία φωτογραφία,

gallery_2102_3_208782.jpg

αλλά και ένα μήνυμα πολύ σημαντικό για μένα, που πρόσθεσε ως σχόλιο στο βίντεο του πλοίου που έχω ανεβάσει στο youtube κάποιος άγνωστος πριν λίγο καιρό.

Από SuRvEyOr1985

Ωραίο βίντεο Σείριε! Τα ταξίδια με αυτό το καράβι στον τόπο μας, την όμορφη Κάρυστο, κατά τα παιδικά μου χρόνια ήταν που με έκαναν να ακολουθήσω το επάγγελμα του ναυτικού και συγκεκριμένα αξιωματικού γέφυρας! Δυστυχώς το καραβάκι κατέληξε πλέον στον πάτο της ράδας του Περάματος που ήταν παροπλισμένο τα τελευταία χρόνια...

Copyrights

Φωτογραφία από την καθέλκυση : EOA (screenshot)

Φωτογραφία ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ : Αντώνης Λαζαρής, με επεξεργασία δική μου.

Link to comment
Share on other sites

Όμορφες σκέψεις που καταφέρνουν να αποτυπώσουν τα συναισθήματα του καλού φίλου Σείριου.

Δεν είναι εύκολο να προσθέσει κανείς κάτι παραπάνω.

Θα ήθελα, βέβαια, να τον ευχαριστήσω για την αναφορά του και σε μένα.

Το "Πόρτο Λάφια" "έφυγε" την ίδια ημέρα με την ημέρα που "έφυγε" ο Νίκος Καββαδίας.

10 Φεβρουαρίου 1975 ο Μαραμπού - 10 προς 11 Φεβρουαρίου 2010 το "Πόρτο Λάφια"

Ο Μαραμπού σε όλη του τη ζωή ήθελε να έχει το τέλος που είχε, τελικά, το "Πόρτο Λάφια".

Αντίθετα, όμως, με ότι επιθυμούσε να συμβεί, "έφυγε" άδοξα σε μια σκοτεινή και παγωμένη κλινική της Αθήνας κουβαλώντας μια Πικρία.

Τρεις ημέρες πριν "σαλπάρει" για τους Τροπικούς θα γράψει τους τελευταίους του, πιθανόν, στίχους στο ποίημα του με τίτλο "Πικρία":

"Γέρο, σου πρέπει μοναχά το σίδερο στα πόδια,

δυο μέτρα καραβόπανο, και αριστερά τιμόνι.

Μια μέδουσα σε αντίκρισε γαλάζια και σιμώνει

κι ένας βυθός που βόσκουνε σαλάχια και χταπόδια."

Ούτε ο Μαραμπού, ούτε το 'Πόρτο Λάφια" πρόκειται ποτέ να ξεχαστούν.

Με τα πεπραγμένα τους, κατάφεραν να ξορκίσουν για πάντα τη λήθη...

Edited by cortomaltese
Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι εύκολο να προσθέσει κανείς κάτι παραπάνω.

Αναρωτιέμαι καλέ μου φίλε cortomaltese τι ακόμα θα μπορούσες να μας γράψεις αν "ήταν εύκολο". Με ένα μόνο μήνυμα σου μας ταξίδεψες με τρόπο που μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις και θερμώς ευχαριστούμε γι αυτό.

Ενώ γνώριζα για την ημέρα του θανάτου του μεγάλου μας ποιητή, δεν είχα κάνει τον συσχετισμό με την βύθιση του Πόρτο Λάφια. Και είναι πράγματι πολύ μεγάλη η σύμπτωση και σημαδιακή για κάποιους "τρελλούς" σαν κι εμάς η απώλεια ενός πλοίου την ίδια ημέρα -μετά 35 χρόνια- με την -ασυγκρίτως μεγαλύτερη- απώλεια του εθνικού μας ποιητή της θάλασσας και των καραβιών.

Link to comment
Share on other sites

"Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί

και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη

πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί,

Θα μείνει ο ναύτης να μετρά το άσπρο χαλίκι"

Οι στίχοι του ποιήματος του Νίκου Καββαδία με τίτλο "Αντινομία" μπορεί συνειρμικά και να παραπέμπουν στον ναύτη που στεκόταν την ημέρα των εγκαινίων του στην πλώρη του πλοίου και έδειχνε προφητικά το σημείο που το "Πόρτο Λάφια" έμελε να σμίξει για πάντα με το υγρό στοιχείο μέσα σε διάφανη αμφιλύκη.

Όσον αφορά το "Πόρτο Λάφια", θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει αρκετές ακόμα φωτογραφίες και πολλές μικρές καθημερινές ιστορίες με πρωταγωνιστή το πλοίο και τους επιβάτες του.

Όσα χρόνια και αν περάσουν το πλοίο δεν θα ξεχαστεί.

Το "Καρυστάκι" το μικρό του Τόγια (από το 1947 έως το 1958) και το 'Πόρτο Λάφια" από το (1968 έως το 2000) έγραψαν τη δική τους μεγάλη ιστορία στα νερά του Νότιου Ευβοϊκού.

Edited by cortomaltese
Link to comment
Share on other sites

Τοσα ειπαμε για το τελος του πλοιου,ας δουμε και μια ανακοινωση στις εφημεριδες της εποχης που αφορα την κατασκευη του.

post-1819-0-92824800-1297861306_thumb.jp

Απο την "Ελευθερια" του 1967

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...