Jump to content
Shipfriends

Moby Drea (ΙΜΟ 7361312)


Recommended Posts

Το Moby Drea είναι το πρώτο εκ των δύο πλοίων που η Moby Lines αγόρασε από την DFDS, το συγκεκριμένο 2003. Έχει μήκος 182, πλάτος 23 και βύθισμα 6.20 μέτρα, ενώ μεταφέρει περίπου 1900 επιβάτες σε 1260 κρεβάτια με ταχύτητα πλέον 22-23 knots. Ναυπηγήθηκε το 1975 ως Tor Britannia και το 1990 μετονομάστηκε Prince of Scandinavia. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η γραμμή που το δίδυμο κυρίως εξυπηρέτησε για λογαριασμό της DFDS, το Göteborg-Kristiansand-Newcastle, ενώ σήμερα πάλι μαζί συνδέουν τη Γένοβα με την Olbia. 

Εδώ μπορούμε να το δούμε σε Γένοβα και Σαρδηνία.

__________________________________________________________

(1976, ex-Tor Britannia, Scandinavian Star, Prince of Scandinavia)

Edited by Nick the Greek
tag
Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...
  • 7 months later...
  • 2 months later...
  • 3 weeks later...
  • 2 weeks later...
  • 4 months later...
  • 1 year later...
  • 4 months later...

Από τις 7 Σεπτεμβρίου το πλοίο δεμένο στη Γενοβα. Νωρίτερα απ' ότι συνήθως και λογικά για όλο το χειμώνα. Αλλά βέβαια με αυτά που γίνονται γύρω μας, ποιός ξέρει.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Παραμένει στη Γένοβα το Moby Drea με αβέβαιο μέλλον, τόσο το δικό του όσο και της εταιρείας του, κάτι που προσωπικά με κάνει να χαίρομαι ακόμη περισσότερο για την επιλογή μου να ταξιδέψω μαζί του λίγο πρίν την πανδημία, το Σεπτέμβριο του 2019 δηλαδή. Πάντα ήμουν θαυμαστής των συγκεκριμένων δύο πλοίων εξωτερικά, και δεν είμαι ο μόνος καθ' ότι και στη βορειοευρωπαική καραβολατρική κοινότητα τα συγκεκριμένα πλοία είναι κάτι σαν κειμήλια. Και πως να μην είναι, μόνο εξωτερικά να το δείς είναι απλά μεγαλόπρεπο με το επιβλητικό του φουγάρο.

 

Την εποχή που ταξίδεψα, το πλοίο έκανε τα συνήθη του τα τελευταία χρόνια δρομολόγια μεταξύ Genova και Olbia στη βορειοανατολική Σαρδηνία, μια απόσταση που καλύπτει με κομμένη ταχύτητα σε ένα 11ωρο στην χαμηλή περίοδο. Μια που λέμε για τη Genova, είναι πολύ όμορφη η εικόνα καθώς το πλοίο φορτώνει και βλέπει κανείς τη φωτισμένη πόλη, χτισμένη στις πλαγιές των βουνών της Λιγουρίας, ξεχωρίζουν δε οι επιγραφές neon των διαφόρων εταιρειών που έχουν παρουσία στην πόλη. Και βλέπει κανείς πως παρά τις σχετικά σύγχρονες -σε σύγκριση με τα δικά μας κατάμαυρα χάλια- εγκαταστάσεις, χρησιμοποιούνται ακόμη παραδοσιακά μέσα έτσι ώστε να μπούν σημάδια πρόσδεσης όσον αφορά το ιδανικό σημείο δεσίματος για τον καταπέλτη του κάθε πλοίου. 

 

Το πρώτο πράγμα που με εξέπληξε προσωπικά όταν μπήκα στο πλοίο, ήταν το γκαράζ το οποίο με εξαίρεση μια σειρά κατά πλάτος για φορτηγά κατάπρυμα(μόνο συνολικά κομμάτια δηλαδή), ήταν ολόκληρο αφιερωμένο στα ΙΧ και μάλιστα με μόνιμα κατεβασμένα πατάρια. Κι όταν λέω μόνιμα εννοώ πως έχω την εντύπωση ότι τα πατάρια δεν είναι πια πτυσσόμενα αλλά στερεωμένα μόνιμα μέσα στο γκαράζ με σταθερές κατασκευές. Πράγμα που μαζί με την μεγάλη κατανάλωση μάλλον εξηγεί το γιατί δεν βλέπουμε πια τα πλοία καθόλου το χειμώνα. Το χειμώνα βέβαια του 2019-2020 λόγω της επικείμενης τότε πώλησης των Moby Aki και Moby Wonder και των προβλημάτων γενικότερα της εταιρείας έκτοτε, είδαμε να κινούνται κατά περίσταση και χειμερινές περιόδους για λίγο αλλά θεωρώ σίγουρο το ότι έχει γίνει ολόκληρη δουλειά στο γκαράζ για να φύγουν τα πατάρια και να μπορέσουν τα πλοία να βάλουν φορτηγά.

 

Βλέποντας την εικόνα του γκαράζ, καταλαβαίνει κανείς πως μιλάμε για overnight ferries με έμφαση στο επιβατικό στοιχείο και σε αυτόν το ρόλο δεν απογοητεύει το πλοίο υπό την έννοια πως έχει την υποδομή για κάτι τέτοιο. Δεν έχει πάρει ο Onorato ένα μικρό Μπλουσταράκι να το βάλει να κάνει άγονη Δωδεκανήσου χωρίς καμπίνες:rolleyes:.  Υπάρχουν οι καμπίνες, υπάρχουν οι χώροι, υπάρχει το κατάστρωμα, μια συνοπτική τους χωροθεσία μπορεί κανείς να δεί εδώ. Όπως βλέπετε για να χωρέσει το πλοίο τις συνολικά 500 κλίνες που φαίνεται να έχει, υπάρχουν καμπίνες παντού, πρύμα, πλώρα, στο μέσον. Όλο το ντέκ 8 και όλη η πλώρη σε 4 διαφορετικά ντέκ είναι αφιερωμένη στις καμπίνες, δεν υπάρχει κάτι σαν σαλόνι παρατηρήσεως όπως το βλέπουμε στα cruise ferry της Ιταλίας για παράδειγμα. Εδώ μπορείτε να δείτε και πως δείχνουν 2 από τα 500 κρεβάτια του πλοίου, σε μια δίκλινη εξωτερική καμπίνα στο ντέκ 8. Πάνω-κάτω τα κρεβάτια με ικανοποιητικό χώρο όμως στο πλάι και τραπεζάκι για να μπορέσεις να δουλέψεις με το laptop σου αν θες, μια χαρά ήταν. Αυτό που δεν ήταν μια χαρά, ήταν ο διάδρομος έξω από την καμπίνα ο οποίος ήταν τόσο στενός ώστε κάποιος έπρεπε να περπατά λίγο με το πλάι ώστε να μπορέσει να χωρέσει και την αποσκευή του. Γενικά σε ορισμένα σημεία είχε θέμα το πλοίο με τους διαδρόμους του όπως βλέπουμε και στον εξωτερικό πλαινό διάδρομο, με μεγάλη δυσκολία περνούσαν δύο άνθρωποι αν συναντώνταν με αντίθετη κατεύθυνση. Δεν ξέρω πως τους προέκυψε έτσι αυτό. Ένα άλλο δυσάρεστο που θυμάμαι ήταν η θερμοκρασία στην καμπίνα, παραήταν ζεστά για τα γούστα μου και φυσικά δεν υπήρχε επιλογή ρύθμισης θερμοκρασίας.

 

Πάμε να δούμε και τους χώροι επιβατώνε, που λένε και στο Κόλλετζ:D. Στο ντέκ 5 υπάρχει η ρεσέψιο στο κέντρο και ένα κατάστημα λίγο πρός τα πλώρα το οποίο όμως ήταν κλειστό όταν εγώ ταξίδεψα, κατά τα άλλα καμπίνες. Στο ντέκ 6 και στο μέσον υπάρχει αυτό που ονομάζει η Moby, V Class Restaurant και Panorama Bar, το οποίο είναι όσο restaurant είναι και το σουβλατζήδικο του Μητσάρα στον Άγιο Πολύκαρπο της Ικαριάς:D. Όπως είδατε υπάρχουν μεν οι φούρνοι που προφανώς παραπέμπουν σε pizzeria και σαν τέτοιο λειτουργεί. Πλήν όμως αν δεί κανείς τη διακόσμηση του συγκεκριμένου χώρου, νομίζω πως οι φούρνοι είναι μεταγενέστερη προσθήκη. Δεν είναι pizzeria αυτό το σέτ με σκαμπό και θέα θάλασσα, ούτε και αυτές οι καρέκλες που αν δεν κάνω χοντρό λάθος είναι κλασσικό Σκανδιναβικό στύλ διακόσμησης δεκαετίας 60 και 70. Θα ήθελα πάρα πολύ όταν πάει για σκράπ το πλοίο να τις αγόραζα όλες, εκπληκτικό design. Βλέποντας και το πρυμνιό κομμάτι του σαλονιού νομίζω καθίσταται σαφές πως η Moby δε θέλησε να χαλάσει τον καλαίσθητο αυτό χώρο, παρά μόνον προσέθεσε τους φούρνους. Επιβεβαίωση για τα παραπάνω έρχεται από το hhvferry όπου βλέποντας το διάγραμμα του 1980 συμπεραίνουμε πως τα καθίσματα σε αυτήν τη διάταξη ήταν ήδη εκεί και ο χώρος τιτλοφορείται σαν Lobby ενώ στο διάγραμμα του 1986 και επί πλοιοκτησίας DFDS πια, ο χώρος είναι μπάρ που ονομάζεται Mermaid.

 

Το ντέκ 6 είναι πέραν από τις καμπίνες πλώρα, εξ' ολοκλήρου αφιερωμένο στην εστίαση μια και ολόκληρος ο πρυμνιός χώρος είναι κατειλημμένος από το self service του πλοίου που ονομάζεται Mascalzone Latino, ο λατίνος κατεργάρης δηλαδή. Μόνο που αντί για ομοίωμα του Silvestro, έπρεπε να έχουν ομοίωμα του Vincenzo Onorato:D. Ο χώρος είναι μεγαλύτερος κι απ' ότι φαίνεται στη φωτογραφία, καταλαμβάνοντας όλο το πλάτος του πλοίου μια και πρύμα εκεί δεν υπάρχει πλευρικό κατάστρωμα. Όπως μπορεί να δεί κανείς από το μενού, υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλη ποικιλία που φτάνει μέχρι και σε κρέπες. Αν δεν με απατά η μνήμη μου πληρώσαμε γύρω στα 23 ευρώ το άτομο για πληρέστατο γεύμα σε ποσότητα και ποιότητα, για μένα η Moby γενικά είναι από τις καλές εταιρείες σε ότι έχει να κάνει με την ποιότητα της εν πλώ εστίασης. Μειονέκτημα του συγκεκριμένου ντέκ και χώρου το ότι για να βγεί κανείς έξω πρέπει να περπατήσει πρός τα πίσω και να ανέβει στο ντέκ 7, δεν υπάρχει πρόσβαση πρός τα έξω.

 

Το ντέκ 7 είναι περισσότερο για ποτό και θεάματα με εξαίρεση το πρυμνιό του κομμάτι όπου υπάρχει ένας πολύ μεγάλος παιδότοπος, μια και είναι πολλά τα bambini που συνήθως φιλοξενεί το πλοίο στα καλοκαιρινά του ταξίδια στη Σαρδηνία. Στο μέσον υπάρχει αυτό που ονομάζεται Show Lounge, χώρος στον οποίο μας υποδέχεται μια θηλυκή Bugsbunn-ίτσα:D. Όπως είδατε υπάρχει και μπάρ για τους μερακλήδες οι οποίοι ενίοτε κάνουν και ζημιές στην πίστα ακούγοντας τις τελευταίες επιτυχίες του Eros και του Adriano Celentano, τραγουδισμένες από το αηδόνι της Τυρρηνικής Θάλασσας που όπως μπορείτε να παρατηρήσετε στο βάθος, κάνει live πρόγραμμα. Πιο πρύμα υπάρχει και η κλασσική ψευτό-Ιρλανδέζικη pub η οποία στο συγκεκριμένο πλοίο ονομάζεται Admiral Pub και είναι ένας μεγάλος και στενόμακρος χώρος. Αν προσέξει κανείς αυτήν εδώ τη φωτογραφία, υπάρχει στα δεξιά ένας ξεχωριστός χώρος με τζάμι vitreau και μάλιστα κλειδωμένος. Από περιέργεια ρώτησα στο μπάρ σε τι εξυπηρετεί αυτό και έμαθα πως ο συγκεκριμένος χώρος είναι πριβέ του πλοιοκτήτη. Μιλάμε για μπερικέτια ο Vincenzo, και γειασάν του μάγκα που κάνει τέτοιες φτιάξεις. 

 

Υπάρχει σύμφωνα με το πλάνο και ένας χώρος κάτω από την ίσαλο που είναι καθίσματα αεροπορικού τύπου αλλά δεν μπήκα στον κόπο να τα επισκεφτώ γιατί οι τελευταίες μετρήσεις έδειχναν τους δείκτες ποδαρίλας πάνω από τα όρια συναγερμού:D. Αυτός ο χώρος παρεμπιπτόντως είχε χτιστεί σαν σάουνα την οποία μάλλον αφαίρεσε η Moby. Μια που είπα ποδαρίλα, δέστε και αυτό το κλιμακοστάσιο που έρχεται πλήρες με διπλό φουσκωτό στρώμα και πολύχρωμο κυλίμι από τα διάσημα υφαντουργεία της Αγίας Βαρβάρας:D. Δε συμβαίνουν αυτά μόνο στη Μυτιλήνη. Πιο σοβαρά όμως, προσέξτε και την ράμπα για να μπορεί κανείς με καροτσάκι να αποκτήσει πρόσβαση στο εξωτερικό ντέκ, κάτι που δεν βλέπουμε πολύ συχνά. Ο χώρος της πισίνας ήταν επίσης κλειστός στο ταξίδι μας, χαρακτηριστικό πως είναι προσβάσιμος μόνο εσωτερικά. Τελευταίο πράγμα που αξίζει να σημειώσει κανείς όσον αφορά το εσωτερικό του Moby Drea είναι η διακόσμηση σε ορισμένα σημεία, όπως σε αυτό το κλιμακοστάσιο. Αρκετά πρωτότυπη θα έλεγα, για ένα πλοίο με ιστορία στο συγκεκριμένο τομέα. Όταν η Tor Line έκανε την παραγγελία για τα συγκεκριμένα πλοία, συνεργάστηκε με κορυφαία γραφεία εσωτερικής διακόσμησης που γέμισαν το πλοίο με ξεχωριστές εικαστικές δημιουργίες από τη Σκανδιναβία που έδιναν σε αυτό και το αδελφό του ένα ξεχωριστό χαρακτήρα και τα έκαναν σημείο αναφοράς της εποχής. Όλα αυτά βέβαια αφαιρέθηκαν από τα πλοία όταν αυτά ήρθαν στη Μεσόγειο. Είχα σκοπό να πω πράγματα πάνω σε αυτό το κομμάτι, όπως και όσον αφορά την ιστορία του πλοίου, πλήν όμως είναι ήδη μεγάλο το post και θα το αφήσω για ξεχωριστό αφιέρωμα μια και το αξίζει.

 

Περιδιαβαίνοντας το πλοίο εξωτερικά, καθίσταται σαφές αυτό που βλέπει κανείς κι όταν κοιτάζει το πλοίο από την πρυμνιά του όψη. Ότι δηλαδή όλο αυτό το αρμονικό τελείωμα της πρύμης που εκτείνεται σε τόσα ντέκ είναι πραγματικά εντυπωσιακό και είναι από τα πλέον δυνατά σημεία του. Κόσμος ξαπλωμένος στις καρέκλες, θέα 180 μοιρών, απόλαυση πραγματικά να κάτσει κάποιος εκεί και να απολαύσει τη θέα και το ταξίδι. Και πλώρα δεν πάμε άσχημα από εξωτερικούς χώρους, είναι επίσης πολύ όμορφη η θέα πρός τα πρύμα, κάτι που στα χτισμένα σα ντουλάπες σύγχρονα φέρρυ δύσκολα συναντά πια κανείς. Ωραία θα ήταν να ήταν ανοιχτή και η κόντρα γέφυρα, πλήν όμως είναι κλειστή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Τελειώνουμε τους εξωτερικούς χώρους με μια ματιά στην πλώρη του πλοίου αλλά και στη γέφυρα η οποία είναι μάλλον μικρή, δείχνει όμως ζεστή σαν χώρος για αυτούς που περνούν τις βάρδιες τους επάνω της.

 

Η γενικότερή μου εντύπωση για το πλοίο, θυμίζει μια κατάσταση που είσαι καψούρης-ψούρης-καψουράκος(που λέει κι ο Μπίγαλης:D) με μια γυναίκα την οποία βλέπεις από μακριά και σου φαίνεται μπάνικη, πλήν όμως όταν τη γνωρίζεις από κοντά καταλαβαίνεις πως το περιτύλιγμα είναι ωραιότερο από το περιεχόμενο. Κι αυτό το λέω γιατί και η ηλικία του πλοίου φαίνεται σε διάφορα σημεία αλλά και γιατί οι παρεμβάσεις της Moby προκειμένου να ταιριάξει το πλοίο σε πιο Μεσογειακά χαρακτηριστικά, έχουν αλλοιώσει αυτό που φαντάζομαι εγώ ότι θα ήταν όταν χτίστηκε. Οπότε επηρεασμένος και από το πόσο μου αρέσει εξωτερικά περίμενα κάτι πολύ καλύτερο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το πλοίο είναι κακό. Ένα άλλο μειονέκτημα που μου μεταφέρθηκε και το λέω με επιφύλαξη γιατί το δικό μου ταξίδι ήταν με μπουνάτσα, είναι η συμπεριφορά του στη θάλασσα η οποία δεν είναι καλή, ιδανικά λέγεται πως έπρεπε να είναι καμιά 20αριά μέτρα πιο μακρύ με βάση τη γάστρα του. Όμως λόγω των περιορισμών που υπήρχαν στα λιμάνια τα οποία ξεκίνησε να πιάνει όταν χτίστηκε, αυτό δεν κατέστη δυνατό.

 

Τέλος πάντων, είναι πια 45 ετών και δε μπορεί να συναγωνιστεί τα καινούρια πλοία και σε κατανάλωση(έχει 4 Pielstick) αλλά και σε εκπομπές ρύπων που είναι το όνομα του παιχνιδιού στις ημέρες μας. Αν ήταν 10 χρόνια νεότερο θα μπορούσε ίσως να βρεθεί στην Ελλάδα σε ένα ρόλο σαν του Διαγόρα, με τον Διαγόρα μπορώ να το συγκρίνω περισσότερο αν θέλετε να το βάλουμε σε ελληνικό μέτρο σύγκρισης. Αλλά δε νομίζω πια πως μπορεί να υπάρξει γι αυτό άλλος προορισμός εκτός από το διαλυτήριο, άσχετα αν η Moby το έχει καλά συντηρημένο. Όπως και να έχει το πράγμα όμως, αισθάνομαι πολύ χαρούμενος που πρόλαβα να το γνωρίσω έστω και στη Δύση του. Κι ελπίζω να το απολαύσατε νοητά και εσείς διαμέσω της πολυλογίας μου.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστούμε πολύ!Αυτό και το αδελφό του είναι πανέμορφα βαπόρια και είχαν έχουν;υψηλή ταχύτητα.Πιστεύω πως οι γραμμές της Κρήτης θα τους ταίριαζαν περισσότερο αν ερχόντουσαν ποτέ στην Ελλάδα έχοντας όμως καλό γκαράζ για νταλίκες και όχι σταθερά πατάρια.

Όταν ναυπηγήθηκαν πρέπει να ήταν αν δε κάνω λάθος τα μεγαλύτερα και ταχύτερα ferry του κόσμου.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό το τελευταίο που λες είναι ενδιαφέρον, δεν αποκλείεται καθόλου να έχεις δίκιο. Σκέψου υπηρεσιακή είχαν 24.5 κόμβους και μέγιστη πάνω από 26.

 

Για Κρήτη δυσκολάκι, σκέψου πως επί DFDS είχε το γκαράζ χωρητικότητα συνολικά 385 ΙΧ, σε γραμμικά μέτρα είναι νομίζω 910 η τωρινή χωρητικότητα. Το θέμα είναι πως δεν έχει καθόλου πάνω γκαράζ ή υπόγειο, θα έπρεπε να φάει μετασκευή. 

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...
On 8/31/2021 at 9:26 PM, proud_ionian said:

απο οτι διαβαζουμε στους ξενους συνασθενεις, ιταλοφωνους και αγγλοφωνους, φετος εχει μαζεψει αρκετη αρνητικη δημοσιοτητα

Ήρθε η σειρά του Moby Drea. Με τρεις ώρες καθυστερα έφυγε προχτές το βράδυ από Olbia για Genoa, με επιβάτες και ΙΧ να περιμένουν στο ντοκο.

Ακτοφυλακή και Rina έκαναν έκτακτο έλεγχο στο πλοίο και δεν το άφηναν να φύγει αν δεν αποκαθιστούσε τις ελλείψεις που βρήκαν.

Ούτε το ferries, ούτε η τοπική εφημερίδα που επικαλείται μας κάνουν σοφότερους ως προς τα ευρήματα του ελέγχου.

Βλέπουμε πάντως ότι οι θεσμοί λειτουργούν στην γείτονα:D. Οργασμός ελέγχων.

Edited by proud_ionian
Drea Papandrea
Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

Βλέποντας το Mody Drea πρίν λίγες ημέρες στην Olbia, σε μία ακόμη άφιξή του από τη Genova, μου ήρθε στο μυαλό ένας στίχος των αδελφών Κατσιμίχα που λέει "και είμαι δω κι αντέχω, κι ας φυσάει από παντού". Κάπως έτσι έχει η κατάσταση με το συγκεκριμένο πλοίο και το αδελφό του Moby Otta. Ένα ακόμη καλοκαίρι στις επάλξεις, και βλέπουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Και ενώ από τις 20 του Σεπτεμβρίου το Moby Drea έχει σταματήσει τα δρομολόγιά του και βρίσκεται για χειμερινή ακινησία στην Genova, από το ίδιο λιμάνι εμείς θα το δούμε σε μια καλοκαιρινή του, νυχτερινή αναχώρηση για την Olbia.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...
On 7/21/2022 at 12:16 AM, Nick the Greek said:

Βλέποντας το Mody Drea πρίν λίγες ημέρες στην Olbia, σε μία ακόμη άφιξή του από τη Genova, μου ήρθε στο μυαλό ένας στίχος των αδελφών Κατσιμίχα που λέει "και είμαι δω κι αντέχω, κι ας φυσάει από παντού". Κάπως έτσι έχει η κατάσταση με το συγκεκριμένο πλοίο και το αδελφό του Moby Otta. Ένα ακόμη καλοκαίρι στις επάλξεις, και βλέπουμε τι επιφυλάσσει το μέλλον.

 

Γράψτε κι άλλο ένα, ξεκίνησε δρομολόγια στη γνωστή του γραμμή Genova - Olbia.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...