Δέκατη Έβδομη Ιστορία: Το ναυάγιο του πλοίου ATHINA στην νησίδα Σύρνα των Δωδεκανήσων τον Δεκέμβριο του 1946.

[Dimitris Galon]

Α, και κάτι άλλο που ενισχύει την θέση μας ότι δεν μπορεί το „Αθηνά Σ.“ να είναι το „Athina-Rafiah“, σύμφωνα με τις αναφορές του Liebreich.

Στην Ποντοπόρεια (Χαρλαύτη, σελ. 502) υπάρχει καταχώρηση του ατμόπλοιου „Παναγία“, ιδιοκτησία = Κυμαϊκή Ατμοπλοϊκή Ναυτιλιακή Εταιρεία, ΚΟΧ = 320, έτος ναυπήγησης = 1898, έδρα εταιρείας νηολόγησης = Κύμη, έτη εγγραφής = 1925-1930.

Από το 1931 (βλ. Ντούνης, Τα ναυάγια....τόμος Α΄, σελ. 115-117) το πλοίο αγοράζεται από την Ατμοπλοΐα Παρνασσίδος (Ε. Στόφορος) και μετονομάζετε σε "Αθηνά Σ.". Βλ. επίσης την καταχώρηση στην σελ. 446, Χαρλαύτη, Ποντοπόρεια. Αθηνά Σ., ΚΟΧ = 273, έτος ναυπήγησης = 1898, έδρα = Πειραιάς, έτη εγγραφής = 1935-1939.

Και έρχεται στην συνέχεια το ποστ του Νηρέα με την αναφορά του Μελισσηνού, ότι το πλοίο επιτάχθηκε από την ΔΘΚΜ από 6.11.1940 έως 23.4.1941 όπου και βυθίστηκε στον Ψαθόπυργο.

[ΝΗΡΕΑΣ]

Άρη και Δημήτρη, πιστεύω ότι δεν συμπέσαμε τυχαία στις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας, αλλά γιατί τα "σημεία" αρχίζουν να γίνονται πλέον φανερά. Και όλα τα "σημεία" μέχρι τώρα φωτογραφίζουν την "Αθηνά του Τζων".

Όσον αφορά την μηχανή του πλοίου, Άρη, πιστεύω ότι ήταν Ντήζελ (ο Liebreich είναι κατηγορηματικός) και ίσως τα στοιχεία του Yehuda Ben-Tzur να προέρχονται από αρχεία πριν από την μετατροπή.

Επίσης, πιστεύω ότι μια ματιά στα "Ναυτικά Χρονικά" του 1939-40, τα οποία αναφέρουν τα ναυτικά ατυχήματα του 1939...ίσως να μας διαφώτιζε για την βύθιση του Αθηνά και να έλυνε κάποιες απορίες μας...ίσως και όλες...

ΥΓ Δημήτρη, άρχισα ήδη εντατικά μαθήματα στις καταδύσεις με μείγματα αερίων, πήρα μπουκάλες...ακόμα και κομπρεσέρ πήρα.

Το μόνο πρόβλημα που έχω είναι ότι εξακολουθώ μετά τις δυό οργιές βάθος να παρουσιάζω τα συμπτώματα της νόσου των δυτών

[Dimitris Galon]

Ο Yehuda Ben-Tzur μου έστειλε και τις υπόλοιπες σελίδες (220-225) από το βιβλίο του Fritz Liebreich τις οποίες επισυνάπτω στο ποστ μου. Δυστυχώς οι υποσημειώσεις τις σελίδας 219 (βλ. προηγούμενο ποστ), που αφορούν την ταυτότητα του Α/Π ή Δ/Π „Αθηνά“, δεν είναι μαζί. Παρ΄ ολ΄ αυτά ρίχνουν άπλετο φως στο ιστορικό του ναυαγίου αν και παραμένουν αρκετά αναπάντητα ερωτήματα. Όπως ήδη ανακοίνωσε ο Νηρέας (ο οποίος τελικά φέρει δικαίως το όνομα μιά και μία από τις ιδιότητες της αρχέγονης αυτής θεότητας ήταν η μαντεία ), ο Liebreich απ΄ ότι φαίνεται είχε πρόσβαση σε μυστικά αρχεία του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού. Εκτός αυτού οι περισσότερες πηγές του είναι πρωτογενείς και αποτελούνται από αυτόπτες μάρτυρες, Ιουδαίους, Έλληνες και Βρετανούς. Μέσα από τα γραφόμενα του επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ο ρόλος που είχε η Σύρνα για τις ρότες των καραβιών της Aliya Bet. Αναφέρθηκε πρώτος ο Άρης στο γεγονός αυτό (στην ερώτηση του Νηρέα) και σε αυτόν ανήκουν τα εύσημα. Επίσης άγνωστα αλλά και γνωστά πρόσωπα εμφανίζονται και επανεμφανίζονται στο προσκήνιο, με κύρια ανάμεσα τους τον έλληνα καπετάνιο Βασίλη Εξαρχόπουλο (και όχι Achasachofolos ), τον κοκκινομάλλη Χαρίλαο (Βενιαμήν Γιερουσάλμι, εκ Τουρκίας ορμώμενο), τον Γρηγόρη Φατσή (???), τον μυστηριώδη εβραίο οδοντογιατρό από την Αθήνα και τον γιο του ενοικιαστή της νήσου Σύρνας Θόδωρο Μεταξωτή.

Καλό διάβασμα!!!

Τι έγινε με αυτό;

Είχαμε κάτι νεώτερο;

Επίσης, πιστεύω ότι μια ματιά στα "Ναυτικά Χρονικά" του 1939-40, τα οποία αναφέρουν τα ναυτικά ατυχήματα του 1939...ίσως να μας διαφώτιζε για την βύθιση του Αθηνά και να έλυνε κάποιες απορίες μας...ίσως και όλες...

Ο Yehuda μου ανέφερε ότι οι πηγές του σε σχέση με την χρονολογία κατασκευής του πλοίου (1893), προέρχονται από ένα ημερολόγιο γραμμένο στην Ιουδαϊκή γλώσσα. Μου επίστησε την προσοχή σε λάθος πληροφορίες και ανακρίβειες του Ninian Stewart. Η μάχη ανάμεσα στους illegal refugees της Aliya Bet και στο Royal Navy, μάλλον συνεχίζεται σαν ένα μετάevent postscriptum.

Υ.Γ.

Το μόνο πρόβλημα που έχω είναι ότι εξακολουθώ μετά τις δυό οργιές βάθος να παρουσιάζω τα συμπτώματα της νόσου των δυτών

Οι 100 πρώτες βουτιές είναι δύσκολες, μετά συνηθίζεις Νηρέα.

[ΝΗΡΕΑΣ]

Κατ΄αρχήν Δημήτρη, δεν πρόκειται για "μαντεία", αλλά για μιά αίσθηση που αποκόμισα διαβάζοντας τα λεγόμενα του Liebreich. Ειδικά η περιγραφή του "Χαρίλαου" μου θύμισε έντονα το πορτραίτο ενός παρακολουθούμενου υπόπτου, το οποίο έχει συνταχθεί "κατόπιν πληροφοριών της Υπηρεσίας"...ενίοτε και Υπερεσίας.

Όσον αφορά, το "Αθηνά", δεν πρόσφεραν και κάτι περισσότερο οι νέες σελίδες από το βιβλίο, αν και πιστεύω ότι θα αξίζε τον κόπο να έχουμε και τις υποσημειώσεις. Καμιά φορά αυτές είναι που έχουν το "ζουμί".

Αντιθέτως, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι υπόλοιπες πληροφορίες σχετικά με το ταξείδι του Αθηνά και το κλίμα της εποχής. Της εποχής αυτού του μυστικού και ακήρυκτου πολέμου μεταξύ Εβραίων και Βρεττανών, ο οποίος τουλάχιστον σε εμένα μου ήταν σχετικά άγνωστος.

Επίσης, καλό είναι να επισημάνουμε και μερικά πράγματα, για να γίνουν πιό κατανοητά τα γεγονότα. Την εποχή εκείνη, το 1946, η Σύρνα μπορεί μεν να ανήκε στα Δωδεκάνησα, αλλά τα Δωδεκάνησα δεν ανήκαν στην Ελλάδα. Τα Δωδεκάνησα μετά την αποχώρηση των Γερμανών (1945) ήταν υπό Βρεττανική "μεσεγγύηση"...κατ΄άλλους Βρεττανική κατοχή...μέχρι να αποφασισθεί το μέλλον τους. Καθώς δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι θα δίνονταν στην Ελλάδα...τουλάχιστον στο σύνολό τους.

Στην υπόλοιπη δε Ελλάδα μαινόταν ο Εμφύλιος και το Δόγμα Τρούμαν δεν είχε ακόμα εξαγγελθεί. Συνεπώς, το 1946 οι Βρεττανοί είχαν ακόμα το γενικό πρόσταγμα σε όλη την τότε Ελλάδα και στα Δωδεκάνησα. Αυτό το επισημαίνω γιατί σε όσα διαβάζουμε είναι εμφανέστατη η πολύ μικρή συμμετοχή των Ελληνικών Αρχών, και όπου αυτή υπάρχει περιορίζεται σε ρόλο επικουρικό των Βρεττανικών.

Τέλος, όσον αφορά τα Ναυτικά Χρονικά...υπομονή. Συνήθως...το καλό αργεί!

[Dimitris Galon]

Έχω το βιβλίο του Liebreich στα χέρια μου!!!!

Κατ΄ αρχάς, αν και ελάσσονος σημασίας, παραθέτω ένα μικρό κομμάτι που παρέλειψε να στείλει ο Yehuda Ben-Tzur από την σελίδα 219, και με το οποίο στην ουσία αρχίζει το κεφάλαιο „Αθηνά-Rafiah“

Shipwreck of Athinai (Rafiah) and rescue of the survivors

The rescue of the Athinai refugees, stranded on the island of Sirina, by the Royal Navy and the Royal Air Force, was a fine example of the highest, selfless traditions and seamanship of the services, who succoured their supposed enemies, the Jewish would-be immigrants of the Athinai, at considerable risk to their own ships, aircraft and their servicemen. Several British sailors were mentioned in despatches for behaviour over and above the line of duty, although quite unusually these mentions were never recorded or gazetted (footnote 54. Edited by D. Galon). The political aspect of the Athinai affair had been incompetently handled while British Intelligence proved inadequate.

The Athinai shipwreck, has been included in this chapter………(από εδώ και πέρα έχουμε το κείμενο στις επισυναπτόμενες σελίδες. Βλ. προηγούμενα ποστ)

Παραθέτω τώρα τις υποσημειώσεις, από την υποσημείωση 54 (σελ. 219) έως και την 88 (σελ. 225), του κεφαλαίου „The physical confrontation“, υποκεφάλαιο „Shipwreck of Athinai (Rafiah) and rescue of the survivors“.

54. At the instigation of the author this omission was acknowledged and letters of thanks signed (Sammek) Janai, Capt. (ret.) of the Israeli Navy and Major General (ret.) A. Doron, Chairman of the Association of Haganah Veterans, were sent to Admiral Sir John Bush GCB, KCB, CB, DSC and to a surviving rescuer, ex-Chief Petty Officer G.L. Morter of HMS Chevron.

Οι συντμήσεις σημαίνουν, GCB = Knight Grand Cross, KCB = Knight Commander of the Most Ancient and Noble Order of the Bath (awarded for bravery), CB = Commander of the Most Ancient and Noble Order of the Bath (awarded for bravery, second only to the Victoria Cross); Confindential Book, DSC = Distinguished Service Cross, HMS = Her Majesty Ship. Στην συνέχεια θα παραθέτω τις συντμήσεις και την ερμηνεία τους με ένα „=“ χωρίς σχόλια, ακριβώς κάτω από την υποσημείωση που αφορούν. Επίσης κάτω από τις συντμήσεις θα παραθέτω και τις πηγές των εγγράφων (Sources of key papers), αν αναφέρονται αυτά στην υποσημείωση.

55. ADM 1/20776, 19 December 1946. Top secret report Gen/102/SR 23 to “Henley”, BCIS (Greece) and so on, Subject “GREECE-Jewish Affairs”.

ADM = Admiralty, BCIS = British Chief of Intelligence Service

ADM 1/20776 = Illegal immigration: Foreign Office representation to Greek government concerning transport of illegal immigrants to Palestine. (Greek ship Athinai), 1946-7.

56. Particulars of the Athinai and her description were initially listed in the SOILEM list of Suspect Immigrant Carrying Ships No. 144. (Για τους καταλόγους των πλοίων βλ.εδώ ).

57. The following Gen/102/SR reports also dealt with the history of the Athinai: SR3 (27 August), SR12 (27 September), SR 13 (1 October) and SR 18 (16 November).

Το Gen/102/SR... εμπεριέχεται στο ADM 1/20776.

58. Much British information was found in ADM 1/20776 Gen/102/SR 23, 19 December 1946 under the heading „Greece, Jewish Affairs“, but much of it is unreliable and supposition.

59. ADM 1/20776, 13 December 1946. Telegram No. 2630, Sir Charles Norton to FO.

FO = Foreign Office

60. In a fax to the author, 28 December 1997, a Mossad WT operator, the late A. Lichowsky, stated: “They [the Greeks] never searched or interrogated anyone.”

WT = Wireless Telegraph

61. ADM 1/20776, 19 December 1946. Gen/102/SR 23 – Greece-Jewish Affairs to Henley, p.4.

62. But Levkas is also an island, and why had DSO changed the definite article “the” in the letters to the indefinite article “an” (as in “wrecked on an island”), if not to support their version?

DSO = Defence Security Office (Dodecanese or Plestine etc.)

63. This is not necessarily implied – logical comment by BCIS on p. 4 of ADM 1/20776

BCIS = British Chief of Intelligence Service

64. Fax 28 December 1998 from ex-Mossad WT operator Lichowsky to the author.

65. Reuven Yatir of the Palyam narrates, credibly, that he was indeed with the boarding party, but insists they were unarmed. Interview with F. Liebreich, January 1998.

66. It is not clear whether the police disembarked on Sirina from HM Ships or from RHN Ship. Lichowsky´s testimony and ADM 1/20776 disagree on this subject.

RHN = Royal Hellenic Navy

67. Ibid

68. The confusion may have arisen due to a Dr Fry (the late A. Lichowsky was not sure of the spelling of Dr Fry´s name) who worked for the British and for the Mossad in Athens and who supplied Morse key, crystals and so on, to the Athinai.

69. “The shepherds were just that, ignorant Greek peasants, supplied once every six months by a visiting merchant.” Fax from A. Lichowsky to the author, dated 28 December 1997.

70. ADM 1/20777. Letter 14 January 1947. DeSalis to Admiralty, C-in-C Med.

ADM 1/20777 = Report on behaviour on passage of ex-Sirina island Jewish immigrants, 1946-7.

C-in-C Med. = Commander-in-Chief Mediterranean

71. Ibid., 21 February 1947, top secret letter No. 451 Med 47/001415/6/1 subject: “Behaviour on Passage of ex-Sirina Jewish Immigrants”.

72. Ibid., 31 December 1946. Secret enclosure Ref 482 (writing indistinct) / 41 to letter 451/47/001415/6/1.

73. The historian Edmunds to Godfey, quoted in The Godfrey Memoirs, GDF 1/11 p.173

74. Fax dated 14 August 1998 from A. Lichowsky to the author.

75. See also ADM 223/224 – MIR December 1946, No. 12/10, January 1947, which reported an additional 300 plates and 10 tea urns smashed. Report No. 12 also mentions that the Jews tried to blow up Chevron in Haifa, while she in turn had nobly assisted the rescue.

76. Fax 10 July 1998, A. Lichowsky to the author

77., 78. Ibid.

79. Fax 28 December 1997, A. Lichowsky to the author.

80. Fax 10 January 1998, A. Lichowsky to the author.

81. Fax dated 28 December 1997 from A. Lichowsky to the author. See also Figure 17 for the transmitter salvaged in 1998 during filming for Amos Karmeli´s television programme. I am grateful to Omni Ben Eliahu, Director of the Naval College of Michmoget, Israel, for kind permission to use photographs of the Athinai transmitter.

*) Σχετικά μ΄ αυτό θα επανέλθω στην συνέχεια.

82. Fax dated 28 December 1997 from A. Lichowsky to the author.

83. ADM 1/20595, 13 December 1946. Report of Proceedings submitted by Lt. A.F. Wilcocks, Officer in charge of HMS Providence landing party.

ADM 1/20595 = Rescue of survivors from SS Athinai (Greek ship) grounded on Sirina island: Report of Proceeding by Commanding Officer HMS Chevron 1947.

84. Fax 28 December 1997, A. Lichowsky to the author.

85. ADM 1/20595, 13 December 1946. Lt. Commander Bush, CO HMS Chevron to C-in-C Med.

86. Ibid. Para. 24.

87. Interview 5 September 1998, “Sammek” (Rear Admiral Shmuel Janai) and the author with the late Chief Petty Officer G.L. Morter, C/140403.

C/140403 = ????

88. FO 371/61838, records C-in-C efforts to recover the Admiralty´s share of the cost of rescue from somebody.

*) Ο Fritz Liebreich στο βιβλίο του εμπεριέχει, ανάμεσα σε άλλες, και τρις εικόνες (Figures 15, 16, 17) όπου στην πρώτη (εικ. 15, η οποία είναι η ίδια με αυτήν που παρέθεσα σε προηγούμενο ποστ, και την οποία έλαβα από τον Yehuda Ben-Tzur. Η μόνη διαφορά είναι η απεικόνιση, η οποία είναι οριζόντια, και δείχνει ότι το πλοίο επικάθεται στην αριστερή του πλευρά. Στο ποστ μου αυτό τοποθέτησα την φωτογραφία σωστά, όπως πρέπει να είναι.) Ο Liebreich έχει κάτω από την φωτογραφία την εξής λεζάντα.

Wreck of the illegal immigrant vessel Athinai (Rafiah) visited by divers in 1998. Picture taken during filming of Amos Karmeli´s film, Regaim shel Hessed o Gehinom (Moments of Grace or Hell) (source: Picture Archive of the Palmach, photographer Omri Ben-Eliyahu).

Το φιλμ του Amo Karmeli παρουσιάστηκε από το κρατικό κανάλι της Ισραηλινής τηλεόρασης. Ήθελα να ήξερα αν η Εφορία Εναλίων Αρχαιοτήτων γνωρίζει για την ύπαρξη αυτού του φιλμ; Ο Omri Ben-Eliyahu, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην καταδυτική αποστολή στην Σύρνα, είναι όπως αναφέρει ο Liebreich ο διευθύνων του Naval College of Michmoget, Israel. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με διάφορα projects θαλάσσιας βιολογίας (βλ. εδώ) και θαλάσσιας αρχαιολογίας. (βλ. εδώ). Αν δεν κάνω λάθος έχει συνεργασθεί με τον „δικό μας“ Αλέξανδρο Φραντζή του ινστιτούτου „Πέλαγος“ (βλ. εδώ) . Επίσης η αναφορά της αποστολής στο έτος „1998“, δηλώνει ότι η φωτογραφία είναι από τότε. Συνεπώς η αναφορά σε προηγούμενο ποστ για το έτος „1972“ δεν ισχύει.

Στην εικόνα 16 παραθέτει ο Liebreich την εξής λεζάντα.

An antique chart of Sirina showing sites relating to the sinking of the Athinai (Rafiah) (source: National Geographical Institute). Είναι ένας πολύ κατατοπιστικός χάρτης τον οποίο θα σκανάρω με την πρώτη ευκαιρία και θα τον παραθέσω.

Στην εικόνα 17, η οποία δείχνει σε φωτογραφία τον κατεστραμμένο ασύρματο του A. Lichowsky, είναι καταχωρημένη η λεζάντα.

Remains of the controversial radio transmitter, recovered from the wreck of the Athinai (Rafiah) in 1998 and now kept at the Israel Maritime College in Michmoret (source: F. Liebreich, 2004; photo taken with permission of Omi Ben Eliyahu, director of the Israel Maritime College in Michmoret).

Θα την σκανάρω και αυτήν με την πρώτη ευκαιρία και θα την παραθέσω.

Τώρα θα σας ζητήσω κάτι για τον κόπο που έκανα για να γράψω όλα αυτά.

Μια φωτογραφία της „Αθηνάς του Τζων“ !!!!!

Υ.Γ.1

Ένα γρήγορο σχόλιο.

Η αναφορά του ADM 1/20595 στο SS Athinai, δείχνει ότι το πλοίο ήταν γνωστό στις βρετανικές μηστικές υπηρεσίες σαν Α/Π και όχι σαν Δ/Π. Αν και δεν λέει τίποτα αυτό.

Υ.Γ.2

55. ADM 1/20776, 19 December 1946. Top secret report Gen/102/SR 23 to “Henley”, BCIS (Greece) and so on, Subject “GREECE-Jewish Affairs”.

Ας ευχαριστήσουμε την Intelligence Service που έκανε τον κόπο να μας „φωτογραφήσει“ την „Αθηνά του Τζων“!!!

[ΝΗΡΕΑΣ]

[…]το „Αθηνά“ εύκολα προσβατό και επισκέψιμο, οδήγησε στην ανέλκυση της μηχανής του πλοίου…

Δημήτρη, όταν το είχα διαβάσει μου είχε κάνει εντύπωση για ποιόν λόγο να θέλει κάποιος μια ατμομηχανή του 1893. Και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία άρχιζαν να επικρατούν οι Ντηζελομηχανές. Αντιθέτως, μια Deutz 200άρα θα ήταν ό,τι πρέπει για κανένα Καλύμνικο ή Συμιακό σκαρί. Ή τουλάχιστον θα μπορούσε να πουληθεί, σε αντίθεση με μια ατμομηχανή 50-60 ετών, η οποία μόνο για παλιοσίδερα θα έκανε. Αλλά όταν πάς για παλιοσίδερα, δεν βγάζεις μόνο την μηχανή, αλλά διαλύεις όλο το σκαρί.

Όσον αφορά την αναφορά των Βρεττανών σε S/S, αυτή δικαιολογείται από το γεγονός ότι το πλοίο βυθίσθηκε ως S/S και έτσι θα πρέπει να αναφερόταν και στις πρώτες αναφορές της Υπερεσίας.

Τώρα το «ATHINAI του 1898» με προβληματίζει λιγάκι, καθώς δεν ταιριάζει με την ακρίβεια των υπολοίπων αναφορών. Και αυτός είναι ο μόνος λόγος που δεν είμαι σίγουρος 100% για την ταυτοποίηση…αλλά μόνον 99%! Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει και κανένα άλλο πλοίο «ATHINAI του 1898», ώστε να υποθέσουμε ότι υπάρχει σύγχυση. Αλλά καλό είναι να κρατήσουμε και μια επιφύλαξη, έστω και 1%...«μέχρις αποδείξεως της ταυτότητος».

ΑΘΗΝΑ

455 κοχ

Ναυπηγήθηκε το 1893 στα "Ηφαιστος" του Πειραιά για τη Νέα Ελληνική Ατμοπλοϊα.

1905: Περιήλθε στη McDowall & Barbur.

~18: Περιήλθε στην ΑΕΕΘΕ

1925-39: Υπό πλοιοκτησία Χατζηκωνσταντή

Άρη, τα παραπάνω δεν είναι απολύτως σωστά, αλλά θα τα πούμε αργότερα….όταν συνθέσουμε το ιστορικό του Rafiah.

Τώρα θα σας ζητήσω κάτι για τον κόπο που έκανα για να γράψω όλα αυτά.

Μια φωτογραφία της „Αθηνάς του Τζων“ !!!!!

Δημήτρη αυτό είναι πανεύκολο. Έχουμε χιλιάδες φωτογραφίες του πλοίου, αλλά δεν τις βάζουμε….έτσι «για σπάσιμο».

[Dimitris Galon]

Βρήκα λίγο χρόνο και ανεβάζω τα υποσχόμενα.

1.) Χάρτης της Σύρνας με σημειώσεις του Αβραάμ Λιχόβσκυ. (F. Liebreich, Figure 16)

2.) Λεπτομέρεια του χάρτη (λεζάντες, F. Liebreich, Figure 16)

3.) Ο ασύρματος του Λιχόβσκυ όπως βρέθηκε στον βυθό το 1998 (F. Liebreich, Figure 17).

Συγγνώμη που σας διέκοψα από το ταπετσάρισμα του τοίχου σας με τις χιλιάδες φωτογραφίες της "Αθηνάς του Τζων", δεν θα επαναληφθεί.

[ΝΗΡΕΑΣ]

ΥΓ Έχω και μία απορία: είχα δει προ καιρού ένα χάρτη με τις ρότες των πλοίων στο Αιγαίο, τα οποία μετέφεραν του Εβραίους λαθρομετανάστες. Δυστυχώς, αφού έσπασα το κεφάλι μου, δεν μπόρεσα να τον βρω…ούτε καν να θυμηθώ που τον είχα δει. Εκείνο όμως που θυμάμαι (γιατί μου έκανε μεγάλη εντύπωση) είναι ότι όλες αυτές οι ρότες συνέκλιναν σε ένα σημείο (περιοχή) κοντά στην Σύρνα. Γιατί άραγε? Ήταν τυχαίο ή η Σύρνα αποτελούσε κάτι σαν σημείο συνάντησης? Ελπίζω, κάποια στιγμή να μπορέσω να βρω και τον χάρτη.

Τελικά τα κατάφερα! Βρήκα επιτέλους τον χάρτη, κάπου χωμένο στο pc, αλλά δυστυχώς δεν έχω σημειώσει από ποιό site προέρχεται.

Τώρα που τον ξαναβλέπω, και μετά την τόση κουβέντα επάνω στο ζήτημα, δεν μου δίνει την ίδια ισχυρή αίσθηση με την αρχική.

Ευτυχώς, όμως, γιατί αυτή η αρχική αίσθηση ήταν ίσως και "προφητική".

.

[Dimitris Galon]

Στο ναυπηγείο τους, μέχρι το τέλος του αιώνα ναυπηγήθηκαν περίπου 40 ατμόπλοια. Εκεί μάλιστα ναυπηγήθηκε το 1893 –για λογαριασμό της δικής εταιρείας- και το πρώτο σιδερένιο Α/Π στην Ελλάδα, το οποίο δεν ήταν άλλο από…το επιβατηγό Αθηνά!

Αγαπητέ Νηρέα, στην σελίδα 25 του βιβλίου του „Ελληνική Παραδοσιακή Ναυπηγική“, ο Κώστας Α. Δαμιανίδης γράφει. „Καθέλκυση του πρώτου σιδερένιου σκάφους στη Σύρο -1893“, την οποία ακολουθεί η υποσημείωση 12 που μας πληροφορεί για τις πηγές οι οποίες είναι, „12. Τζαμτζής, ό.π. Καρδάσης (1987: 189)“. Την αναφορά του Καρδάση μας την παρέθεσες εσύ. Τι γίνεται με τον Τζαμτζή; Το άρθρο του Α.Ι. Τζαμτζή, „Μια ναυπήγηση πριν 150 χρόνια“, γραμμένο το 1987, βρίσκεται στα „Ναυτικά Χρονικά“ 1248/1007: 28-30.

Μπορούμε να ελπίζουμε στην διευθέτηση της λογικής απορίας (ίσως και κόντρας ) για το ποιος έχει τα πρωτεία της κατασκευής του „πρώτου εν Ελλάδι ναυπηγηθέντος σιδερένιου σκάφους“, η Σύρος ή ο Πειραιάς;

Δυστυχώς εγώ δεν έχω πρόσβαση στο συγκεκριμένο άρθρο.

[ΝΗΡΕΑΣ]

Δημήτρη, όπως είπαμε και παραπάνω ο Μακ Δούαλ, εκτός από τα ατμόπλοια της Ε.Α., μίσθωσε και το εργοστάσιο στην Ερμούπολη:

Στον προαναφερόμενο τόμο «ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ», των Τραυλού-Κόκκου, και στην σελ. 37 γράφει:

«‘Ετσι, στα 1892, η Εταιρεία αναγκάζεται να κάνει πτώχευση και το εργοστάσιο και τα ατμόπλοιά της νοικιάστηκαν στους Τζων Μακ Δούαλ και Βαρβούρ, που είχαν στον Πειραιά το ναυπηγείο και μηχανουργείο ο “ΗΦΑΙΣΤΟΣ”.»

Σε υποσημείωση στην ίδια σελίδα αναφέρει σαν πηγή των παραπάνω την Συριανή εφημερίδα Ήλιο: «Ήλιος, ΙΖ’ αριθμ 395, 5 Ιουλίου 1892» και σημειώνει επίσης ότι «Η ενοικίαση λύθηκε στα 1893» σύμφωνα πάλι με «Ήλιος, ΙΗ’, αριθμ. 427, 14 Μαρτίου 1893».

Ο Καρδάσης ("από του ιστίου εις τον ατμόν") αναφερόμενος σε αυτό το διάστημα της μίσθωσης γράφει:

«Αλλά στα σχέδια των Μάκ Δούαλ και Βάρβουρ ήταν και η αξιοποίηση του εργοστασίου της εταιρείας στην Ερμούπολη. Για τούτο και άρχισε αμέσως η κατασκευή του πρώτου σιδερένιου ατμόπλοιου στην Ελλάδα. Το πλοίο «Αθήνα» είχε μήκος 50 μ. περίπου, πλάτος 7 μ. και βάθος 5 μ., δύναμη 65 ίππων και ανώτατη ταχύτητα 13 μίλια/ώρα.»

Όταν το διάβασα (και τώρα ακόμη) μου φάνηκε διφορούμενο, δεν μπορούσα να καταλάβω εάν αφορούσε το ναυπηγείο του Πειραιά ή της Ερμούπολης. Λαμβάνοντας υπ' όψη το μικρό διάστημα της μίσθωσης - περίπου 8 μήνες - θεώρησα απίθανο να έγινε η ναυπήγηση στην Ερμούπολη. Αντιθέτως, το εξέλαβα ως:"εν όψει της αξιοποίησης του Νεωρίου...ξεκίνησε η ναυπήγηση του πρώτου σιδερένιου στον Πειραιά, ώστε να αποκτηθεί εμπειρία και να συνεχισθεί με άλλα σιδερένια πλοία στην Ερμούπολη..."

Τώρα με τα στοιχεία που παραθέτεις, θα μπορούσα να συμφωνήσω ότι η ΑΘΗΝΑ, το πρώτο σιδερένιο Α/Π στην Ελλάδα, ναυπηγήθηκε στην Ερμούπολη, στο (μισθωμένο) ΝΕΩΡΙΟ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ, από την Μακ Δούαλ και Βαρβούρ το 1893.

ΥΓ.: Το άρθρο του Τζαμτζή στα ΝΧ ποιάς χρονιάς είναι?

Γιατί γράφεις 1987 και ταυτοχρόνως "πριν 150 χρόνια"...και η αφαίρεση δεν βγάζει =1893:confused:

[Dimitris Galon]

ΥΓ.: Το άρθρο του Τζαμτζή στα ΝΧ ποιάς χρονιάς είναι?

Γιατί γράφεις 1987 και ταυτοχρόνως "πριν 150 χρόνια"...και η αφαίρεση δεν βγάζει =1893:confused:

Το άρθρο του Τζαμτζή είναι από την βιβλιογραφία του Δαμιανίδη, Νηρέα. Δεν το γνωρίζω και δεν το έχω διαβάσει. Αλλά σύμφωνα με τον Δαμιανίδη είναι άρθρο του 1987. Τώρα αν ο Τζαμτζής αναφέρεται σε κάποιο άλλο πλοίο (150 χρόνια) και κάπου κάνει αναφορά και στο Αθηνά, δεν το γνωρίζω.

[Dimitris Galon]

Ήρθε απάντηση από τον καπετάνιο Reuven Yatir, κυβερνήτη του „Άννα-Knesset Israel“

Στο mail που του έστειλα είχα συνάψει και την φωτογραφία του „Παναγία“, που είχε παραθέσει ο Άρης, παρακαλώντας τον να την κρατήσει μόνο για ιδία χρήση. Ο σκοπός μου ήταν να μου δώσει μια απάντηση, καθώς σαν αυτόπτης μάρτυρας της Aliya Bet γνώριζε και οπτικά το πλοίο, για το αν το απεικονισμένο σκάφος έχει σχέση με το „Athina-Rafiah“.

Η απάντηση που μου έστειλε είναι

.....................................................................

The MS " Athina" to be renamed "Rafiach" is NOT the vessel in your attached photo. Ours was a plain cargo, motor vessel bridge and accomodation aft. Two cargo holds fwd of the bridge, 1 mast ( to the best of my memory) I did not , at the time familiarize myself with her specification and or details, except for purely navigational needs and , rather superficial details, described in my previous msg to you.

Please do not hesitate to contact me for any assissistance,

Truly = Reuven Yatir

Το μόνο που μένει τώρα είναι να έρθει και η απάντηση του Fritz Liebreich σε σχέση με το conflict της χρονολογίας κατασκευής του „Athina-Rafiah“ και θα μπούμε πλέων στην τελική ευθεία διόρθωσης των Lloyd's War Losses WWII.

Ακούω κάποιον εκεί πίσω να κουβαλάει τα συμπράγκαλα του.

Μήπως είναι ο Νηρέας που ετοιμάζεται για βαθιά κατάδυση;

[ΝΗΡΕΑΣ]

[...]το βιβλίο του Βασίλη Καρδάση «Από του ιστίου εις τον ατμόν» (ΠΤΙ ΕΤΒΑ 1993).

[...]Στο ναυπηγείο τους, μέχρι το τέλος του αιώνα ναυπηγήθηκαν περίπου 40 ατμόπλοια. Εκεί μάλιστα ναυπηγήθηκε το 1893 –για λογαριασμό της δικής εταιρείας- και το πρώτο σιδερένιο Α/Π στην Ελλάδα, το οποίο δεν ήταν άλλο από…το επιβατηγό Αθηνά!

[...] στην σελίδα 25 του βιβλίου του „Ελληνική Παραδοσιακή Ναυπηγική“, ο Κώστας Α. Δαμιανίδης γράφει. „Καθέλκυση του πρώτου σιδερένιου σκάφους στη Σύρο -1893“, την οποία ακολουθεί η υποσημείωση 12 που μας πληροφορεί για τις πηγές οι οποίες είναι, „12. Τζαμτζής, ό.π. Καρδάσης (1987: 189)“. Την αναφορά του Καρδάση μας την παρέθεσες εσύ. Τι γίνεται με τον Τζαμτζή; Το άρθρο του Α.Ι. Τζαμτζή, „Μια ναυπήγηση πριν 150 χρόνια“, γραμμένο το 1987, βρίσκεται στα „Ναυτικά Χρονικά“ 1248/1007: 28-30.

Μπορούμε να ελπίζουμε στην διευθέτηση της λογικής απορίας (ίσως και κόντρας ) για το ποιος έχει τα πρωτεία της κατασκευής του „πρώτου εν Ελλάδι ναυπηγηθέντος σιδερένιου σκάφους“, η Σύρος ή ο Πειραιάς;

Ο Καρδάσης ("από του ιστίου εις τον ατμόν") αναφερόμενος σε αυτό το διάστημα της μίσθωσης γράφει:

«Αλλά στα σχέδια των Μάκ Δούαλ και Βάρβουρ ήταν και η αξιοποίηση του εργοστασίου της εταιρείας στην Ερμούπολη. Για τούτο και άρχισε αμέσως η κατασκευή του πρώτου σιδερένιου ατμόπλοιου στην Ελλάδα. Το πλοίο «Αθήνα» είχε μήκος 50 μ. περίπου, πλάτος 7 μ. και βάθος 5 μ., δύναμη 65 ίππων και ανώτατη ταχύτητα 13 μίλια/ώρα.»

Όταν το διάβασα (και τώρα ακόμη) μου φάνηκε διφορούμενο, δεν μπορούσα να καταλάβω εάν αφορούσε το ναυπηγείο του Πειραιά ή της Ερμούπολης.

Τώρα με τα στοιχεία που παραθέτεις, θα μπορούσα να συμφωνήσω ότι η ΑΘΗΝΑ, το πρώτο σιδερένιο Α/Π στην Ελλάδα, ναυπηγήθηκε στην Ερμούπολη, στο (μισθωμένο) ΝΕΩΡΙΟ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ, από την Μακ Δούαλ και Βαρβούρ το 1893.

Αγαπητέ Δημήτρη, ας πάρουμε βαθειά ανάσα και ας ξεκινήσουμε την κατάδυση στο παρελθόν…και όχι στα βάθη της αβύσσου!

Στις παραπάνω βιβλιογραφικές αναφορές του Δαμιανίδη το «Τζαμτζής, ό.π» αναφέρεται στο άρθρο του «Σκιαγράφησις της ναυπηγικής βιομηχανίας, Επιθεώρηση Ναυτικής Τεχνολογίας 1976 ,27-31» (το οποίο δεν το έχω δει)…και όχι στο «„Μια ναυπήγηση πριν 150 χρόνια“, γραμμένο το 1987, βρίσκεται στα „Ναυτικά Χρονικά“ 1248/1007: 28-30.», το οποίο αναφέρεται στη ναυπήγηση στη Σύρο το 1832, ενός «μπρικίου» με το τουλάχιστον παράξενο όνομα «Μπιμπικώφ» και το οποίο άρθρο δεν έχει καμία αναφορά στην Αθηνά.

Επίσης, η βιβλιογραφική αναφορά στο «Καρδάσης (1987: 189)» δεν αναφέρεται στο προαναφερθέν βιβλίο του Καρδάση «από του ιστίου εις τον ατμόν», αλλά στο βιβλίου του ιδίου «Σύρος, σταυροδρόμι της Ανατολικής Μεσογείου, 1832-1857» (ΜΙΕΤ, 1987). Δεν είχα κοιτάξει πιο πριν το βιβλίο αυτό, καθώς διαπραγματευόταν εποχή παλαιότερη της Αθηνάς…πολύ κακώς βεβαίως!

Στο βιβλίο αυτό του Καρδάση, στην σελ. 189 γράφει:

«Ως το 1893, όταν ναυπηγήθηκε εξ ολοκλήρου το πρώτο ελληνικό ατμόπλοιο στη Σύρο, (124)…»

Στην υποσημείωση 124 γράφει:

«124. Ο Κ.Ν. Αντωνόπουλος, ό.π., σ. 238, γράφει: “Δευτέρα επιτυχία έλαβε χώραν με την ναυπήγησιν το 1893 του σιδηρού ατμοπλοίου, του γνωστού ως «Αθηνά» του Τζων, βιομηχάνου του Πειραιώς. Το «Αθηνά» ήτο χωρητικότητος 172 τόννων, αλλ’ η μηχανή του, κατασκευασθείσα εις τα σιδηρουργεία της Εταιρείας, προσέδιδεν εις το σκάφος ταχύτητα 14 ναυτικών μιλίων».

Νομίζω, ότι πλέον το φλέγον ζήτημα που ταλανίζει την ανθρωπότητα…θεωρείται λελυμένον. Νεώριον Ερμουπόλεως.

Επίσης, μπορεί να μην έχουμε βρει ακόμη φωτογραφία της «Αθηνάς του Τζων», βρήκαμε όμως την φωτογραφία του…Τζων!

Ο Καρδάσης ("από του ιστίου εις τον ατμόν") και στη σελ. 58, όπου κάνει αναφορά στον Τζων Μακ Δούαλ, έχει υποσημείωση με βιβλιογραφικές παραπομπές. Μία από αυτές ήταν: «Σκόκος, Ημερολόγιον, Αθήνα 1895, σ. 268-270». Φυσικά –θα μου πείτε- τρέχα γύρευε το…

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Όλως τυχαίως, έπεσα επάνω στο εξαιρετικό Κοσμόπολις του Πανεπιστημίου Πατρών, στο οποίο γίνεται ψηφιοποίηση παλαιών περιοδικών.

Και φυσικά όχι μόνον έχει το «Ημερολόγιον Σκόκου»….όχι μόνον έχει το «Ημερολόγιον Σκόκου του 1895»…αλλά έχει και το συγκεκριμένο άρθρο για τον Τζων στο οποίο παραπέμπει ο Καρδάσης.

Ολόκληρο το αρχείο pdf δεν αφορά τον Μακ Δούαλ, αλλά μόνο οι 3 τελευταίες σελίδες. Και συγκεκριμένα το άρθρο –μάλλον Αγιογραφία θα το χαρακτήριζα - με τον επικό τίτλο: «Εις Γίγας της εν Ελλάδι μηχανουργίας» , όπου υπάρχει εκτενής αναφορά στην νεότευκτη «Αθηνά» και βεβαίως…δεσπόζει η φωτογραφία του επιβλητικού Τζων.

[Dimitris Galon]

Ευχαριστούμε Νηρέα.

Φοβερή δουλειά.

Από την δικιά μου μεριά οι πληροφορίες είναι λίγες. Μόνο ένα αποκαρδιωτικό mail της κυρίας Liebreich.

Hi Dimitri,

Yes, we have received your e-mail, but I am afraid my husband has nothing more to add, except what he has written in his book

regards

kitty Liebreich

και η απάντηση μου.

Hello dear Kitty,

I appreciate your immediate answer to my e-mail. I understand very well that Mr. Liebreich has nothing more to add, regarding the mentioned vessel. Unfortunately the source of the footnotes concerning the information of “S/S Athinai”, which is the Admiralty document ADM 1/20776 of the Foreign Office representation to the Greek government, does not give any data about the year of built. Mr. Liebreich has written in his book that this specific vessel was built in 1898. Could you please ask him from where he has this specific information?

I thank you very much in advance and I hope that you understand how important this information is for our project. The book of Mr. Liebreich, as being the “opus magnus” for the Aliya Bet operation, is the primary source for our investigation.

Regards

Dimitri Galon

Τελικά ο επιμένων νικά;

Θα δούμε.

Υ.Γ.1

Παρατηρήσατε την καταχώρηση στην σελίδα τρία της λίστας που παρέθεσε στο φόρουμ ο Γιώργος Καρέλας; Την παραθέτω κι΄ εγώ εδώ για μια ακόμα φορά.

Πλοίο: S/P Athinai

Ιδιοκτησία: GR (Ελληνική)

Έτος κατασκευής: 1894

ΚΟΧ: 968

Ημερομηνία βύθισης: 22.4.1941

Περιοχή: Κορινθιακός κόλπος ο οποίος διατελούσε κάτω από ιταλικό έλεγχο. Λέτε γι΄ αυτόν τον λόγο να μην έγινε προσπάθεια ανέλκυσης;

Πρόκειται σίγουρα για το „Athina S.“ αλλά με αλλοπρόσαλλα στοιχεία.

Υ.Γ.2

Επίσης Νηρέα, θα μπορούσες να παραθέσεις τον τίτλο του βιβλίου ή άρθρου του Αντωνόπουλου

124. Ο Κ.Ν. Αντωνόπουλος, ό.π., σ. 238, γράφει: “Δευτέρα επιτυχία έλαβε χώραν με την ναυπήγησιν το 1893 του σιδηρού ατμοπλοίου, του γνωστού ως «Αθηνά» του Τζων, βιομηχάνου του Πειραιώς. Το «Αθηνά» ήτο χωρητικότητος 172 τόννων, αλλ’ η μηχανή του, κατασκευασθείσα εις τα σιδηρουργεία της Εταιρείας, προσέδιδεν εις το σκάφος ταχύτητα 14 ναυτικών μιλίων

Για να το συμπεριλάβουμε στην βιβλιογραφία;

Δεν έγραψα νέο ποστ, μια και η πληροφορία-ερώτηση είναι ελάσσονος σημασίας.

[ΝΗΡΕΑΣ]

Επίσης Νηρέα, θα μπορούσες να παραθέσεις τον τίτλο του βιβλίου ή άρθρου του Αντωνόπουλου

Για να το συμπεριλάβουμε στην βιβλιογραφία;

Οι επιθυμίες σας…διαταγές!

Ο Βασίλης Καρδάσης, στο βιβλίο του «Σύρος, σταυροδρόμι της Ανατολικής Μεσογείου, 1832-1857» (ΜΙΕΤ, 1987),

έχει δυο βιβλιογραφικές αναφορές στον Κ. Ν. Αντωνόπουλο.

Η πρώτη αναφέρεται στο βιβλίο του Κ. Ν. Αντωνόπουλου: «Ιστορία του εμπορικού ναυτικού», Πειραιάς 1963. Σε αυτό το βιβλίο (το οποίο δεν το έχω) αναφέρεται και η παραπάνω υποσημείωση 124 του Καρδάση.

Η δεύτερη αναφέρεται στο άρθρο του Κ. Ν. Αντωνόπουλου «Από του ιστίου εις τον ατμόν», Ναυτικά Χρονικά, 686/1964 … το οποίο ναι μεν δεν το είχα, αλλά το απέκτησα. Και προφανώς από αυτό το άρθρο ο Καρδάσης δανείσθηκε και τον τίτλο του ομότιτλου βιβλίου του…εκτός και εάν τον δανείσθηκαν και οι δύο από κάποιον τρίτο.

Το εκτενέστατο αυτό άρθρο (20 πυκνογραμμένες σελίδες) αναφέρεται στην περίοδο 1850-1914 και είναι εξαιρετικό. Όπως σημειώνουν τα Ν.Χ. στην εισαγωγή, ο Κώστας Αντωνόπουλος είναι ανώτερος αξιωματικός του Λιμενικού και το άρθρο γράφτηκε με την συνεργασία Κουλουκουντή, Λαιμού, Κρίνου κλπ. Και μόνον αυτά τα ονόματα εγγυώνται την αξιοπιστία του άρθρου, χωρίς βέβαια να αποκλείονται και τα μικρολαθάκια…όπως εξάλλου επισημαίνεται και στην εισαγωγή. Η δε αναφορά και μόνον των ονομάτων Κουλουκουντή και Κρίνου εγγυώνται απόλυτα την αξιοπιστία των «Συριανών» θεμάτων.

Στο άρθρο αυτό, λοιπόν, ο Κ. Ν. Αντωνόπουλος έχει αρκετές αναφορές στον Τζων και στην «Συριανή» (και ουχί Φραγκοσυριανή) Αθηνά του. Και μάλιστα για πρώτη φορά είδα γραμμένο σαφέστατα και κατηγορηματικά το ζητούμενο.

Και για να μην το γράφω…ας το επισυνάψω.

.

[Dimitris Galon]

Οι επιθυμίες σας…διαταγές!

Για δε ρε που περνάει η μπογιά μου......

„Για το καλό που μούκανες τι θέλεις να σου κάνω;“ είπε ο επίμον τυφλός της περιοχής σας , ο οποίος δεν πρόσεξε μέσα στην ζάλη της „μάχης“ την σελίδα 270 του περίφημου βιβλίου Britains Naval and Political Reaction to the Illegal Immigration of Jews to Palestine, 1945-48 και ήρθε ο γηραιός κύριος Liebreich, μέσω της γυναικός του, να του υπενθυμίσει μ΄ ένα καινούργιο mail, ότι το βιβλίο του έχει και Appendix 3 με τον τίτλο Details of Jewish illegal ships which landed immigrants on the Palestinian coast or were intercepted by British Armed Forces or Palestine Police ο οποίος τίτλος έχει και υποσημείωση όπου ο συγγραφέας γράφει Mistakes cannot be excluded due to the large number of sources consulted........

Κατά πρώτον παραθέτω το mail της κυρίας Liebreich που βοήθησε τον τυφλό να βρει το φως του, υπενθυμίζοντας ότι η υπομονή ενίοτε αμείβετε.

Hi Dimitri,

I presume you have read page 270 as well. There were about 20 ships named Athina, my husband got the information from the Lloyd's Register, and reports from the people from the ship.

The older ship was a wooden one and a yacht, and the other one was larger and a steam ship

regards, Kitty

[Kitty Liebreich]

Στην συνέχεια παραθέτω το κείμενο της περίφημης σελίδας 270, το οποίο έχει ως εξής

1 Athinai, ex-Karajz, ex-Panaghia, ex-Joyeuse

2 Rafiah (Crepis Sancta, Rafiah was a detention camp near Gaza in Palesatine, holding Zionist leaders and Haganah suspects)

2a Nisinit (Crepis Aspera a yellow narcissus flowering in the month of Nissan (April)

3 Built in 1893, sunk while on tow (not by German bombers as alleged) April 1941, raised 1946

4 273 ton (550 ton)

5 Bakar near Fiume, Yugoslavia

6 815

7 Stranded 7 December 1946 at Sirina in the Dodecanese, passengers rescued by British and Greek destroyers and taken to Cyprus on LST 3016.

Ώπου

1 Official name of ship με την υποσημείωση αριθμός 4 η οποία λέει. Sources for names were often the Naval Reports of Proceedings and the Colonial Office files. The authors of documents in the files sometimes had a record of a vessel from the point when her purchase for the immigration trade became a possibility…if the name of a vessel was not displayed at interception …the identification could not be guaranteed correct. Cdr Ninian L. Stewart in a letter to the author, 9 July 1997.

2 Renamed (Hebrew name)

3 Description

4 Displacement and/or capacity figures are recorded according to source used

5 Port and/or country of departure

6 Number of Passengers

7 L anded (location) or intercepted

8 Date

9 Suspected or known owners με την υποσημείωση αριθμός 5 η οποία λέει. Many details of suspected owners were found in Secret Supplement III to FO 371/61816 and in an Annexe to FO 371/61808 and in the Official Reports of the 1946-7 Hansard Commons Debates.

FO 371/61816 = President Warfield, Northland, Paducah, LSTs for legitimate trade of clandestine embarkations.

FO 371/61808 = Greek Maritime Legislation, French non-cooperation, Lord Inverchapel and the US State Dept.

Ο πρώην τυφλός λοιπόν λέει ότι μια και τα opera magna, όπως το συγκεκριμένο του Liebreich, έχουν κι΄ αυτά τα λάθη τους, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα λάθη αυτά σε ad opus nostrum επισημαίνοντας τα.

Υπενθυμίζω λοιπόν τα γραφόμενα του σλυγγραφέα στην σελίδα 219 (βλ. προηγούμενο ποστ) The Athinai, built in 1898, had been laid.........

Νηρέα, μάλλον το λύσαμε κι΄ αυτό το πρόβλημα.

Τι λες;

[ΝΗΡΕΑΣ]

Νηρέα, μάλλον το λύσαμε κι΄ αυτό το πρόβλημα. Τι λες;

Τι να πω, βρε Δημήτρη? Ο "γηραιός κύριος" θα μας στείλει αδιάβαστους.

Εάν κατάλαβα καλά -μέσα στην παραζάλη της μάχης- ...

το Rafiah ήταν το Athinai (ex. Panaghia etc.) του 1893 που βυθίσθηκε ρυμουλκούμενο τον Απρίλιο του 1941...και όχι το Αthinai του 1898 που βυθίσθηκε ρυμουλκούμενο το 1939?

Και τότε ποιό ήταν το ΑΘΗΝΑ Σ. (πρ, ΠΑΝΑΓΙΑ) που βυθίσθηκε το 1941 στον Ψαθόπυργο (άνευ ρυμουλκήσεως) ?

Εάν τα κατάλαβα καλά...ήμουν στραβός και βρήκα το φως μου...

ΥΓ Μήπως πρέπει να απευθυνθούμε απ' ευθείας στην "Υπερεσία"? Λογικά θα έχουν αποχαρακτηρισθεί τα αρχεία

[Dimitris Galon]

Εάν τα κατάλαβα καλά...ήμουν στραβός και βρήκα το φως μου...

Είμαι σίγουρος ότι όχι μόνον είδες το φως το αληθινόν αλλά ότι έλαβες και πνεύμα επουράνιον.....με καινούργιο avatar.....που ναι μεν είναι γλάρος και όχι άσπρο περιστέρι, αλλά θα μπορούσε να γίνει μια παραδείσια θαλασσινή προσομοίωση με πνεύμα επουράνιον θαλασσινόν.

Ναι φίλε Νηρέα, ο „γηραιός κύριος“ τα μπέρδεψε. Αν και στην σελίδα 219 του βιβλίου του αναφέρει σαν χρονολογία κατασκευής το 1898, στο appendix 3 του ίδιου βιβλίου και για το ίδιο πλοίο αναφέρει σαν χρονολογία κατασκευής το 1893. Την ίδια χρονολογία κατασκευής έχουμε και από τον Yehuda Ben-Tzur. Επίσης ο „γηραιός κύριος“ (πάλι στο appendix 3) αναφέρει το τονάζ του πλοίου (σε ΚΟΧ αυτή την φορά) 550 τ..

Νομίζω ότι οι πιθανότητες, να είναι το „Athina-Rafiah“ η „Αθηνά του Τζων“, αυξήθηκαν από 99% σε 99,7%.

Νομίζω ότι μετά το ρεπορτάζ των Ισραηλινών δυτών (το περιμένω μαζί με ένα DVD της ισραηλινής τηλεόρασης που αναφέρεται στην αποστολή στο „Athina-Rafiah“ το 1998) η έρευνα, πέρα από τα νηολόγια, πρέπει να στραφεί προς την Σύρο και το Νεώριο, μπας και έχει περισσέψει κάποια φωτογραφία της „Αθηνούλας“. Τι λέτε κι΄ εσείς αγαπητέ κύριε;

[ΝΗΡΕΑΣ]

Τελικά μετά από πολλούς κόπους, βάσανα, πίκρες και περιπέτειες… που ούτε ο Ιντιάνα Τζόουνς στο «κυνήγι της χαμένης κιβωτού» δεν τράβηξε τόσα …κατάφερα να κοιτάξω και τα Ναυτικά Χρονικά του 1939.

Και ως ήταν αναμενόμενο (από όσους παρακολουθούν προσεκτικά την υπόθεση)…δεν βρήκα τίποτε . Δεν βρήκα καμιά αναφορά σε βύθιση ή άλλο ατύχημα του Αθηνά το 1939, ούτε το 1937, το 1938 ή το 1940. Το 1939 το είδα όλο, τα υπόλοιπα μόνο από τα συγκεντρωτικά του Ιανουαρίου του επομένου έτους. Τονίζω πάλι το «δεν είδα» και όχι «δεν υπάρχει», καθώς λόγω του μεγάλου όγκου του υλικού και του περιορισμένου χρόνου μου…δεν αποκλείεται να υπάρχει αλλά να μην το είδα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι: είμαι βέβαιος 100% ότι δεν είδα, αλλά 99% ότι δεν υπάρχει.

Το γεγονός αυτό με εξέπληξε και με προβλημάτισε, καθώς είδα πολλά άλλα γεγονότα πολύ πιο ασήμαντα. Βεβαίως, κατανοώ ότι το γεγονός ότι εμείς ξαφνικά στο 2007-8 «μας την έδωσε» να μάθουμε για την Αθηνά και να το θεωρούμε σημαντικό γεγονός…δεν σημαίνει όμως ότι θα έπρεπε αυτοδικαίως να αποτελεί σημαντικό γεγονός η βύθιση του και το 1939. Αλλά και πάλι με αντικειμενικά κριτήρια μια βύθιση –και μάλιστα έξω από τον Πειραιά- είναι από μόνη της σημαντικό γεγονός. Η ουσία είναι ότι παραμένουμε στα ίδια. Δημήτρη, δεν ξέρω εάν η ταυτοποίηση είναι κατά 99 ή 99,7%, το σίγουρο είναι ότι δεν είναι ακόμη κατά 100%.

Όμως…μπορεί να μην βρήκα για την Αθηνά…αλλά βρήκα δυο άλλα πολύ ενδιαφέροντα δημοσιεύματα στα ΝΧ, σχετικά με την παράνομη μετανάστευση των Εβραίων, το 1939. Και δεν έχει σημασία που είναι του 1939, καθώς (όπως θα δείτε) είναι διαχρονικά και τα ίδια ακριβώς ίσχυαν και το 1945-47.

Το πρώτο δημοσίευμα (ΝΧ, 1/5/39) αναφέρεται στην απαγόρευση συμμετοχής (με αυστηρές ποινές) Ελληνικών πλοίων και πληρωμάτων στην παράνομη μεταφορά Εβραίων. Προφανώς, τα ίδια ίσχυαν και το 1945-47 και έτσι εξηγείται η ύψωση της Παναμαϊκής σημαίας…καθώς και η αποβίβαση των Ελληνικών πληρωμάτων στην περιοχή της Σύρνας (και γενικότερα του Νοτίου Αιγαίου) και η ανάληψη της διακυβέρνησης των πλοίων από Εβραίους… από εκεί μέχρι την Παλαιστίνη.

Το δεύτερο δημοσίευμα (ΝΧ, 1/7/39) είναι ένα άρθρο των ΝΧ, το οποίο αναφέρεται στις τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιούνταν αυτά τα ταξίδια και στηλιτεύει όσους Έλληνες συμμετέχουν σε αυτό το «δουλεμπόριο», όπως το χαρακτηρίζει. Σε κάποιο σημείο μάλιστα του άρθρου λέει: «Άλλον φορτηγόν περιπλανάται ήδη επί μήνας ανά τας Ελληνικάς θάλασσας, χωρίς καμίαν διέξοδον». Κατά πάσα πιθανότητα, αναφέρεται στο «Αστήρ», το οποίο περιπλανιόταν επί 4 μήνες στο Αιγαίο. Και τα όσα λέει το άρθρο…σίγουρα ίσχυαν και το 1945-47.

Και είναι χαρακτηριστικό (της κατάστασης που επικρατούσε) το γεγονός ότι τα ΝΧ του 1939 βρίθουν από αναφορές σε Ελληνικά πλοία που ύψωσαν Παναμαϊκή σημαία, σε πλοία με Εβραίους λαθρομετανάστες που συνελήφθησαν από τους Βρετανούς, σε πλοία που προσάραξαν στην Παλαιστίνη κλπ.

Παραθέτω λοιπόν αυτούσια τα 2 δημοσιεύματα…για να θυμόμαστε που και που και τις «πεφιλημένες» μας δασείες και περισπωμένες!

.

[Beracuda]

Κύριοι,

Μόλις προστέθηκα στην παρέα του Φόρουμ :-) σας και ένα έχω να παρατηρήσω.

Τέτοια έρευνα δέν πίστευα οτι μπορεί να υπάρχει και δη στην Ελλάδα απο Έλληνες που έχουν τόσο έντονο πάθος για την θάλασσα, τα ναυάγια και την ΑΛΗΘΕΙΑ αλλά "και γραφή γνωρίζουν".

Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε ΟΛΟΥΣ σας!

[Dimitris Galon]

Μήπως πρέπει να απευθυνθούμε απ' ευθείας στην "Υπερεσία"? Λογικά θα έχουν αποχαρακτηρισθεί τα αρχεία

Με αφορμή το παλιό αυτό μήνυμα του Νηρέα, τον αποχαρακτηρισμό των αρχείων, το ανανεωμένο ενδιαφέρον μου για το ναυάγιο του ΑΘΗΝΑ, και τον λίγο ελεύθερο χρόνο που βρήκα, έψαξα και ζήτησα από τα βρετανικά αρχεία τον φάκελο του ΑΘΗΝΑ με τον κωδικό ADM 1/20776.

Η απάντηση ήταν θετική ο φάκελος βρέθηκε και μου εστάλη επιστολή με το κόστος το οποίο θα με επιβαρύνει σε περίπτωση που τον παραγγείλω.

Το κόστος έχει αναλυτικά ως εξής:

Your instructions:

Greek ship ATHINAI 19 December 1946, Top Secret report Gen/102/SR 23 to BCIS (Greece) and so on, Subject: Greece-Jewish Affairs.

Illegal immigration: Foreign Office representations to Greek Government concerning transport of illegal immigrants to Palestine (Greek ship ATHINAI)

Comments from staff:

Copying Process

No. of Units, A3 Mono. images (digitally transferred) 48, Unit Cost £2.80, Process Cost £134.40

No. of Units, A4 Mono. images (digitally transferred) 53, Unit Cost £2.10 Process Cost £111.30

Additional charge for CD-ROM 1 £3.00

Total £248.70

Επειδή το κόστος με τα μεταφορικά θα βγει γύρω στα 300 ευρώ και επειδή το διάστημα αυτό δεν μπορώ να αντεπεξέλθω οικονομικά στο υψηλό αυτό κόστος, έχω να προτείνω το εξής. Είμαι διατεθειμένος να πληρώσω τα 100 ευρώ από την τσέπη μου. Τι θα λέγατε αν το υπόλοιπο ποσό το διαιρούσαμε με τον αριθμό αυτών που πιθανώς ενδιαφέρονται να αποκτήσουν για το αρχείο τους τα συγκεκριμένα ντοκουμέντα, τα οποία βέβαια θα τους τα στείλω όταν τα παραλάβω. Έτσι σε περίπτωση που μαζευτούμε π.χ. 10 άτομα θα στοιχίσει 20 ευρώ στον καθένα κ.λπ.

Ευχαριστώ εκ΄ των προτέρων και ελπίζω στην κατανόηση σας μέσω καλπάζουσας οικονομικής κρίσης.

Αν κάποιοι ενδιαφέρονται ας ξεκινήσουμε μια λίστα συμμετεχόντων.

Χαιρετώ

DG

[Dimitris Galon]

Αν κάποιοι ενδιαφέρονται ας ξεκινήσουμε μια λίστα συμμετεχόντων.

Παιδιά δεν υπάρχει ανάγκη, έχω τον φάκελο πλέον στα χέρια μου.

@ ΝΗΡΕΑΣ

Αγαπητέ Νηρέα νομίζω ότι το όμορφο αυτό ταξίδι φτάνει στο τέλος του.

Ευχαριστώ πολύ όλους τους συμμετέχοντες στην μεγάλη αυτή περιπέτεια. Ειδικά εσένα Νηρέα!!!

Παραθέτω απόσπασμα από την κατάθεση του κυβερνήτη του ΑΘΗΝΑ, Βασίλη Εξαρχόπουλου, από την σελίδα 74 recto, του φακέλου ADM1/20776, από U.K. National Archives (βλ. συνημμένο).

a) According to EXARCHOPOULOS the ATHINA was the first steam-ship built in Greece, at SYROS, and she was sunk during the war. It was salvaged and overhauled in recent months having 200 HP DEUTSCH Diesel engine installed. EXARCHOPOULOS states that FATSIS was the owner, possibly in partnership with GAGANIS.

Πληροφορώ επίσης ότι:

1. Όπως με πληροφόρησε ο φίλος Ν.Κ., το ΑΘΗΝΑ βυθίστηκε τον Δεκέμβρη του 46 ολόκληρο χωρίς να κοπεί. Δέκα περίπου χρόνια αργότερα, το 1956, ο τυχοδιώκτης ψαράς Μιχάλης Μαστώρος κατά την διάρκεια της προσπάθειας του να ανελκύσει την μηχανή του πλοίου (πρόκειται, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Νηρέας, για την νέα 200 HP DEUTSCH Diesel) έκοψε με δυναμίτες το πλοίο στην μέση και ανέλκυσε την μηχανή με βαρέλια. Ο Μαστώρος συνελήφθη σε ανάλογη περίπτωση ανέλκυσης βυθισμένων καϊκιών σε άλλο νησί, και καταδικάσθηκε σε πολυετή φυλάκιση στις φυλακές της Κρήτης από όπου στην συνέχεια δραπέτευσε. Αργότερα στην περιοχή του νησιωτικού συμπλέγματος της Αστυπάλαιας βρέθηκε ένα πτώμα και είπαν ότι ήταν δικό του. Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς.

2. Θα ακολουθήσει, στο άμεσο μέλλον, ένα εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο άρθρο στο περιοδικό ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ για το συγκεκριμένο πλοίο και την ιστορία του, με πολλά ντοκουμέντα και φωτογραφίες.

Σας ευχαριστώ όλους και πάλι για το υπέροχο αυτό ταξίδι.

Χαιρετώ

DG

[ΝΗΡΕΑΣ]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εύχομαι καλή επιτυχία στην συγγραφή του άρθρου. Αναμφισβήτητα, είναι καταλυτική η κατάθεση του Εξαρχόπουλου, που ταυτοποιεί απολύτως το Rαffιah με το Αθηνά του Τζων. Και, από την πλευρά μου, ως επίλογο στο ζήτημα θα ήθελα να σταθώ σε 2 σημεία:

1) Εξακολουθεί να μου κάνει μεγάλη εντύπωση που ένα παροπλισμένο σαράβαλο πλοίο 50 μέτρων και 46 ετών βυθίζεται το 1939, παραμένει βυθισμένο για άλλα 7 χρόνια και το 1946 ανελκύεται, σουλουπώνεται, αλλάζει μηχανή και όντας 53 ετών πηγαίνει μέσα στο καταχείμωνο στη Γιουγκοσλαβία και επιστρέφει…με 700 επιβάτες. Πραγματικός άθλος για τους μηχανικούς που το επισκεύασαν και για τους ναυτικούς που το ταξίδευαν.

Επίσης, συνεχίζω να έχω την απορία γιατί οι Γερμανοί δεν ανέλκυσαν την Αθηνά και να την χρησιμοποιήσουν, έστω για φορτηγίδα. Αφού μπόρεσε να γίνει «αξιόπλοο επιβατηγό» το 1946, φαντάζομαι ότι εύκολα θα μπορούσε να γίνει και το 1941-42 μια «αξιόπλοη» ρυμουλκούμενη φορτηγίδα.

2) Και τέλος θα ήθελα να δώσω ένα επιπλέον πρόσφατο στοιχείο που επιβεβαιώνει αυτή την σύγχυση που επικρατεί γύρω από την ταυτότητα του πλοίου Rαffιah. Στο πρόσφατο και αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο «Η ζωή απ΄την αρχή» των Ιακώβ Σιμπή και Καρίνας Λάμψα στη σελ 216 υπάρχει αναφορά στο ταξίδι και στο ναυάγιο του Rαffιah. Εκεί λοιπόν το πλοίο αναφέρεται ως «ένα μικρό ξύλινο καράβι με επίπεδο πάτο». Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ το βιβλίο έχει βασιστεί σε Εβραϊκές πηγές και παρατίθεται πλούσια βιβλιογραφία , δεν είδα να αναφέρεται καθόλου το βιβλίο του Fritz Liebreich, το οποίο είναι και το μοναδικό από το οποίο προέκυψε η ταυτοποίηση του Rαffιah.

[Dimitris Galon]

Νηρέα σε χαιρετώ.

Αγαπητέ φίλε ελπίζω να είσαι καλά. Έχουμε καιρό να τα πούμε.

Γράφεις τα εξής:

1) Εξακολουθεί να μου κάνει μεγάλη εντύπωση που ένα παροπλισμένο σαράβαλο πλοίο 50 μέτρων και 46 ετών βυθίζεται το 1939, παραμένει βυθισμένο για άλλα 7 χρόνια και το 1946 ανελκύεται, σουλουπώνεται, αλλάζει μηχανή και όντας 53 ετών πηγαίνει μέσα στο καταχείμωνο στη Γιουγκοσλαβία και επιστρέφει…με 700 επιβάτες. Πραγματικός άθλος για τους μηχανικούς που το επισκεύασαν και για τους ναυτικούς που το ταξίδευαν.

Στο εξαιρετικό βιβλίο που ανέφερες "Η ζωή απ΄ την αρχή", των Ιακώβ Σιμπή και Καρίνας Λάμψα, ακριβώς στην σελίδα 216 που ανέφερες κι΄ εσύ, γράφει ότι ο αρχηγός του πλοίου Γκαντ Λάσκερ ανησύχησε τόσο πολύ όταν το είδε ώστε ειδοποίησε τους οργανωτές της αποστολής οι οποίοι του έδωσαν την εντολή "Να αποπλεύσετε!".

Ο καπετάνιος του ΑΘΗΝΑ, Βασίλης Εξαρχόπουλος, από την Αμοργό, φαίνεται ότι ήταν σκληρό καρύδι. Τον Μάιο του 1941 ήταν κυβερνήτης του μότορσιπ ΑΙΝΟΣ (Ν.Π.436, 130 ΚΟΧ) το οποίο στις 22 αυτού του μήνα πλέοντας από Πειραιά για Κρήτη κανονιοβολήθηκε από συμμαχικό σκάφος στα νότια της Μήλου με αποτέλεσμα να βυθισθεί και να απολεσθεί ο ναύκληρος Σπύρος Συρίγος από τη Θήρα (βλ. Ντούνης, Α΄, σελ. 121,122). Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Βασιλιά της Σύρνας" ο Εξαρχόπουλος ξαναπέρασε αργότερα από το νησί, μετά την βύθιση του ΑΘΗΝΑ, μεταφέροντας και πάλι Εβραίους παλιννοστούντες.

Απ΄ ότι φαίνεται οι μηχανικοί είχαν στήσει ολόκληρη επιχείρηση για την επισκευή τέτοιων σαπιοκάραβων, της οποίας την διεύθυνση είχε κάποιος Γκαγκάνης, ο επονομαζόμενος "Πάπια" (βλ. σελ. 215 του η "Ζωή απ΄ την αρχή"). Το όνομα του Γκαγκάνη σε συνδυασμό με το όνομα του Φάτση, εμφανίζεται συνεχώς στα βρετανικά αρχεία που σχετίζονται με την Αλιγιά Μπετ.

Το πλοίο ήταν καταχωρημένο μέχρι το 1942 στο LRS. Σου παραθέτω την καταχώρηση του 1939-40

Απ΄ ότι βλέπεις είχε τον αριθμό νηολογίου Ν.Π.18 και το χαρακτηριστικό P σε κύκλο(= Passenger ship)για τα επιβατιγά πλοία.

Επίσης, συνεχίζω να έχω την απορία γιατί οι Γερμανοί δεν ανέλκυσαν την Αθηνά και να την χρησιμοποιήσουν, έστω για φορτηγίδα. Αφού μπόρεσε να γίνει «αξιόπλοο επιβατηγό» το 1946, φαντάζομαι ότι εύκολα θα μπορούσε να γίνει και το 1941-42 μια «αξιόπλοη» ρυμουλκούμενη φορτηγίδα.

Ίσως επειδή δεν το γνώριζαν καθώς το ΑΘΗΝΑ δεν βυθίστηκε μέσα στο λιμάνι του Πειραιά αλλά έξω από αυτό κατά την διάρκεια της ρυμούλκησης του.

Δες την καταχώρηση στα βρετανικά αρχεία για το ιστορικό του: "She sank outside the harbour from unrepaired leaks".

2) Και τέλος θα ήθελα να δώσω ένα επιπλέον πρόσφατο στοιχείο που επιβεβαιώνει αυτή την σύγχυση που επικρατεί γύρω από την ταυτότητα του πλοίου Rαffιah. Στο πρόσφατο και αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο «Η ζωή απ΄την αρχή» των Ιακώβ Σιμπή και Καρίνας Λάμψα στη σελ 216 υπάρχει αναφορά στο ταξίδι και στο ναυάγιο του Rαffιah. Εκεί λοιπόν το πλοίο αναφέρεται ως «ένα μικρό ξύλινο καράβι με επίπεδο πάτο». Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ το βιβλίο έχει βασιστεί σε Εβραϊκές πηγές και παρατίθεται πλούσια βιβλιογραφία , δεν είδα να αναφέρεται καθόλου το βιβλίο του Fritz Liebreich, το οποίο είναι και το μοναδικό από το οποίο προέκυψε η ταυτοποίηση του Rαffιah.

Στην επόμενη καταχώρηση Νηρέα της "Υπερεσίας" μπορείς να διαβάσεις πως ήταν οπτικά το ΑΘΗΝΑ-RAFIAH μετά την επισκευή του.

Σε παλιές διαφιμήσεις εφημερίδων υπάρχουν ανακοινώσεις της εταιρείας Μακ Δούαλ, μετά την αποχώρηση του Βάρβουρ, όπου αναφέρεται ότι το πλοίο ΑΘΗΝΑ εκτελούσε την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα το δρομολόγιο Πειραιάς-Αίγινα-Μέθανα-Πόρος-Ύδρα-Σπέτσες-Σκάλα Λεονιδίου. Ίσως καταφέρουμε στο μέλλον να βρούμε και μια φωτογραφία του. Όσες εμφανίζονται στο ίντερνετ ως ΑΘΗΝΑ των Μακ Δούαλ και Βάρβουρ είναι "μούφες".

Σε χαιρετώ αγαπητέ φίλε και όλα βέβαια τα μέλη του φόρουμ.

DG

Edited November 23, 2010 by Dimitris Galon

[NKASTRENIOS]

Φίλοι γείασας,

Δημήτρη γειά σου μετά απο καιρό.

1. Οι συνγραφείς του βιβλίου για την μετανάστευση των Ελλήνων εβραίων μπερδεύουν το ναυάγιο του Αθηνά με το ναυάγιο του πλοίου Pencho που έγινε το 1940 στη νησίδα χαμηλή κοντά στη Σύρνα. Δημήτρη δες την Ιστορία και τις φωτογραφίες στο Blog μου.

2. Ο Μαστώρος είχε είδη δραπετεύσει απο τις φυλακές της κρήτης όπου κρατούνταν για ανάλογες παράνομες ανελκύσεις σε διάφορα νησιά όταν ξαναγύρισε ελαφρός μεταμφυεσμένος (ξυρισμένος) στη Σύρνα,ενώ καταδιοκόταν απο το Θ.Ο.Α.(Θαλάσσια Οικονομική Αστυνομία). Άφησε απόκομα εφημερίδας που έγραφε ότι βρέθηκε το πτώμα του (με φωτογραφία του). Με το απόκομα αυτό η κόρη του Μεταξωτού παραπλάνησε τους άνδρες του Θ.Ο.Α. σε έλενχο που έκαναν την επόμενη μέρα στο νησί. Εγκατέλειψαν τις έρευνες για τον Μαστώρο αφήνοντας σε αυτόν και τον Μεταξωτό χρόνο να κόψουν το Αθηνά και να πάρουν την μηχανή. Στο σημείο αυτό η κόρη του Μεταξωτού λέει ψέματα ότι ο πατέρας της βρίσκονταν στην Αστυπάλαια, ψέμα που χρησιμοποιήθηκε και κατά την επίσκεψη των Ισραηλινών το 1952 όπου και πείραν τα λείψανα των νεκρών. Οι Ισραηλινοί του απέδωσαν αυθήνες και κατηγορίες γι αυτό και τους κατέδωσε στο Θ.Ο.Α. όπου και συνελήυθησαν μετά απο λίγο με το πλοίο τους και οδηγήθηκαν κρατούμενοι στη Ρόδο. Ακολούθησε δυπλωματικό επισόδιο και τελικά αφαίθησαν ελεύθεροι. Για αυτό και ξαναγύρισαν το 1972 (μετά απο πολλά χρόνια)και παράνομα πείραν τα αντικέιμενα απο το ναυάγιο.

Φιλικά Νίκος