Jump to content
Shipfriends

Nick the Greek

Recommended Posts

Το καλοκαιρι του 1977 (οταν το κεφαλληνια μεσουρανουσε στο ιονιο και στο αιγαιο κυκλοφορουσαν τα πλοια των επανορθωσεων) ο μικρος proud ειχε την πρωτη εμπειρια δεξαμενισμου.

Ο father of proud πλοιαρχουσε στο τελευταιο του tanker, το Μ/Τ Olympic Chariot. Το πλοιο επροκειτο να παει στη Μαλτα για προγραμματισμενο διετη δεξαμενισμο και πολλες εργασιες. Αρχες Ιουλιου το εφτασαν στη Μαλτα και μετα απο δυο τρεις μερες η γνωστη τριαδα (μανα και σπλαχνα) εφτασε αεροπορικως μεσω Ελβετιας (αθηνα ζυριχη γενευη) στη Βαλετα. Αεροπορικη Οδυσσεια. Οτι ειχα μαθει τις πρωτες μου λεξεις στα γαλλικα και κερδισα ενα σοκολατακι απο μια υπαλληλο του αεροδρομιου.

Ηταν το δευτερο καραβι για μενα και το πρωτο για την αδερφη μου. Οταν φτασαμε στο λιμανι ηταν δεμενο με την αριστερη μπαντα και τελειως ξεσαβουρωτο. Η πλωρη ξενεριζε σχεδον τελειως, ενω στον μικρο proud το πλοιο φανηκε πολυ παλιο γιατι οπως ηταν ολο ξενερισμενο και αβαφο, απο τα πολλα τρεξιματα στα βρεχαμενα εμοιαζε σαπιοκαραβο.

Βεβαια ηταν κατι τελειως διαφορετικο απο το bulk carrier. Δεν ειχε αμπαρια, δεν ειχε μπιγες,, αλλα ειχε πολλους «σωληνες» και εναν μεταλλικο «διαδρομο» (γκαγουες) στη μεση. Ειχε και πισινα πισω απο το κομοδεσιο αλλα ηταν αδεια. Οσο παρεμεινε στη μαλτα το βαπορι ειχε συνδεδεμενο «σταθερο» (οχι ασυρματο) τηλεφωνο και οσο ηταν στη δεξαμενη και ρευμα

Στο λιμανι της Βαλετα οσο πηγαινε το ματι σου εβλεπες πλοια. Σαν απο κληρονομια της Βρετανικης κατοχης η Μαλτα ηταν και εξακολουθει να παραμενει ναυπηγοεπισκευαστικο κεντρο στη Μεσογειο. Πλοια καθε εθνικοτητας Σε αλλα γινονταν οξυγονοκολλησεις και αλλαγες ελασματων (θυμαμαι τις «αστραπες» γυρω απο τα πλοια και τις «τρυπες» πανω τους, προφανως απο τις αντικαταστασεις ελασματων).

Μετα απο καμια εβδομαδα το πλοιο μπηκε στη δεξαμενη, ρυμουλκουμενο. Επροκειτο να κατσει αρκετα μεσα εκει. Μειναμε συνολικα εναμισυ μηνα στη Μαλτα εμεις και οταν φυγαμε ηταν ακομη στη δεξαμενη. Ηταν κλασικη χτιστη. Θυμαμαι αμυδρα το πλοιο που μπηκε και μετα που εκλεισε πισω ενας «κυματοθραυστης». Αυτο που εγω νομιζα «κυματοθραυστη» δεν ηταν παρα το θυροπλοιο.

Ειχαμε μπει απογεμα στη δεξαμενη. Την αλλη μερα ξεκινησαν οι εργασιες στο βαπορι. Κατεβηκαν οι αγκυρες και οι καδενες. Ακουω σαν τωρα τον υποπλοιαρχο να λεει οτι θα αλλαζαν φρενα. Ειχα απορια τη φρενα εχει το καραβι, μεχρις οτου μου διευκρινιστηκε οτι τα φρενα ηταν για τις αγκυρες.

Στη δεξαμενη ειχα κατεβει μια φορα ξεναγουμενος απο τον πατερα μου. Θυμαμαι το βαπορι που φανταζε θεορατο μεσα στη δεξαμενη με τα «ξυλα» (αντιστηριγματα) γυρω του. Οι καδενες ηταν εξω απλωμενες στον πατο της δεξαμενης για βαφη των σημαδιων των κλειδιων και αντικατασταση φθαρμενων κρικων. Ειχα δει για λιγο τη μια πως τη μαϊναρανε. Κατεβαινει η αγκυρα σιγα σιγα και μετα μαϊναρεται η καδενα και την «τραβαει» με ενα «μαδερι» ενας εργατης του ναυπηγειου.

Κατω απο τον πατο του πλοιου εβλεπα πολλες αστραπες. Προφανως γινοταν εκτεταμενη αντικατασταση ελασματων. Αν λαβουμε υποψιν οτι εμεινε για διαστημα μεγαλυτερο του προβλεπομενου στη δεξαμενη τοτε αντιλαμβανεστε οτι πρεπει να εγινε μεγαλο lifting. Το πλοιο απο οτι εμαθα πολυ αργοτερα ηταν του 1964 οποτε τοτε ηταν ηδη 13 ετων και ηθελε τον «Μαλτεζο» του.

Γενικα απο αυτο το ταξιδι δε θυμαμαι ζωη «εν πλω» αφου δεν υπηρχε, αλλα θυμαμαι διακοπες. Μπανια συνεχως, παγωτα και ψωνια. Ειναι χαραγμενες στη μνημη μου οι παρα πολλες λειτανιες που γινονταν ση Μαλτα. Καθε σαββατο ειδικα ολο και «καποιον» θα εβγαζαν βολτα. Ενω τα διαφορα θρησκευτικα «δρωμενα» τελειωναν με πυροτεχνηματα στη sliema (τη δευτερη πολη του νησιου). Αυτο (τα πυροτεχνηματα δηλαδη) ηταν ο φοβος και ο τρομος του μικρου proud που δεν τα πηγαινε καλα με τους κροτους

Κεντρο της νυχτερινης ζωης ηταν το καζινο. Οχι μονο για τζογο, αλλα και για φαι και χορο. Οι γονεις μου με τον αρχιπλοιαρχο και τον πρωτο με τη γυναικα του πηγαιναν συχνα για φαγητο και «ασμπετε» (που θα ελεγε και ο σταυριδης). Εκει μια φορα συναντησαν συνοδευομενο απο «αιθεριες υπαρξεις» τον «ορθοδοξο» (ουνιτη οπως εμαθαν αργοτερα) παπα που επροκειτο να μας κανει αγιασμο στο καραβι. Ο τυπος ειχε ερθει μια φορα στο καραβι και εψαχνε τον πατερα μου. Εγω χαρηκα γιατι μιλαγε ελληνικα, αλλα δεν καταλαβα οτι ηταν παπας αφου φοραγε πολιτικα. Εκλεισε ραντεβου (απο οτι εμαθα εκ των υστερων οταν ειμουν μεγαλυτερος) να κανει αγιασμο. Αντ’αυτου του... εκαναν αγιασμο ο πατερας μου με τον αρχιπλοιαρχο.

Απο τη Μαλτα φυγαμε πριν πεσει το chariot απο τη δεξαμενη. Παλι φυγαμε οι τρεις μας. Ο father θα καθοταν αλλλους εξι μηνες ακομη.

Link to comment
Share on other sites

Πλοίο: EXPRESS HERMES (AGAPITOS EXPRESS FERRIES)

Ημερομηνία: ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1999 (28-3-1999)

Ταξίδι: ΠΕΙΡΑΙΑ-ΣΥΡΟ-ΠΑΡΟ-ΝΑΞΟ-ΚΑΤΑΠΟΛΑ-ΑΙΓΙΑΛΗ-ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ

Αναχωρισαμε απο ΠΕΙΡΑΙΑ στις 17.00 αν θυμαμε καλα , μεχρι ΝΑΞΟ ολα καλα , μπερδεμα λιγο στο λιμανι της ΝΑΞΟΥ στο δεσιμο , μετα απο 30 λεπτα δεσαμε κατα 02.00 και αναχωρουμε για ΚΑΤΑΠΟΛΑ . Στο δρομο ο καιρος φορτοσε πολυ και αλαξε , αντι για ΚΑΤΑΠΟΛΑ πηγαμε ΑΙΓΙΑΛΗ.

Ειπαν μεσα οτι λογω καιρου δεν θα πιασουμε ΚΑΤΑΠΟΛΑ , οι ΚΑΤΑΠΟΛΙΤΕΣ αρχισαν να φωναζουν και τελικα πηγαμε και ΚΑΤΑΠΟΛΑ και δεσαμε κατα τις 06.15 και αναχωρισαμε κατα τις 06.40 για ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ.

Απο εκει και περα (ειμαστε καμια 20 ατομα) τα ειδαμε ολα.

Το ταξιδι ειναι περιπου 3.15 αρα κατα τις 10.00 επρεπε να φτασουμε ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ.

Ο καιρος φορτονε συνεχεια (απο οτι ειπαν μεσα) πηγεναμε με καμια 8-10 μιλια.

Τον ειχε κοντρα και ειδαμε βραχια ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ κατα τις 11.30 , το λιμανι της γυρω στις 12.00 .

Τελικα επειδη ο καιρος ηταν (σοροκαδα) μεσα στο λιμανι της ολος δεν προσπαθησε ουτε καν να δεσει , απλα μπηκε στο κολπο για να στριψει , και αναχωρησε παλι για ΑΙΓΙΑΛΗ-ΚΑΤΑΠΟΛΑ-ΝΑΞΟ-ΠΑΡΟ-ΣΥΡΟ-ΠΕΙΡΑΙΑ , και επεστρεψα ΠΕΙΡΑΙΑ στις 01.30 μετα απο 32,30 ωρες κρουαζιερα πισω στο σπιτι μου.

Οι αλλοι που πηγαιναν ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ κατεβηκαν ΚΑΤΑΠΟΛΑ , εγω δεν ειχε νοημα να παω ΑΜΟΡΓΟ και επεστρεψα και ξαναεφυγα 4 μερες μετα (με το αεροπλανο)

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Η πρωτη μου επαφη με την ποντοπορο ηταν το 1976. O μικρος proud πηγαινε νηπιαγωγειο και ο πατηρ proud ηταν στο πρωτο του bulk carrier (μεχρι τοτε εκανε μονο σε tanker). Tελη Νοεμβριου μαθαμε οτι το Olympic Pioneer , θα ερχοταν Ισπανια φορτωμενο με soya beans. Επροκειτο να ξεφορτωσει σε Βαλενθια και Σεβιλλη.

Κανω εδω μια παρενθεση να πω λιγο για το βαπορι. Ηταν και αυτο αδερφο με τα υπολοιπα. Μια σειρα αδερφα bulk carriers τυπου laker που φτιαχτηκαν στην ιαπωνια στη διαρκεια των 60s για λογαριασμο του ομιλου Ωναση. ειχαν σημαια Λιβεριας, αλλα ηταν συμβεβλημενα με το ΝΑΤ. Ολα τα φορτηγα αυτης της σειρας ειχαν ονοματα πο αρχιζαν απο P. Ειχαν 6 αμπαρια και γυρω στα 180 μετρα μηκος. Απο χωρητικοτητα ειχαν 30.000 κορους (δεν ειμαι απολυτα σιγουρος για το τελευταιο). Ειχαν επισης μια πρυμια αγκυρα σε περιπτωση που επρεπε να φουνταρουν σε ποταμι. Η εφεδρικη προπελα ηταν κατω απο την τσιμινιιερα.

Θεωρειτο μειονεκτημα το οτι δεν ειχαν ευχρηστα κρενια, αλλα παλαιου τυπου δυσχρηστες μπιγες. Σε ολα τα ταξιδια μου με αυτα τα βαπορια δε θυμαμαι να τις ειχα δει πολυ σε χρηση για φορτωεκφορτωση. Ειτε γιατι ειχαμε φορτιο χυδην και η φορτωεκφορτωση γινοταν απο φυσουνες ειτε γιατι ειχαμε παει σε λιμανια με καλο εξοπλισμο (κρενια κλπ).

Οι αναμνησεις μου απο αυτο το ταξιδι ειναι λιγες και φωτογραφικες. Θυμαμαι στιγμιοτυπα. Ειχαμε φτασει Βαλενθια μια μερα πριν το καραβι (απο οτι εμαθα μεγαλυτερος ειχαμε πεταξει με Ιberia) και μειναμε σε ενα ξενοδοχειο. Το μονο που θυμαμαι απο εκει ειναι ενας τεραστιος μπουφες με σαλατες που τον ειχα τσακισει :D .

Κατεβηκαμε στο λιμανι (ειμασταν μονο η μητερα μου και εγω, η αδερφη εμεινε πισω) με τον ατζεντη και εναν της εταιριας απο πειραια. το καραβι δεν ειχε μπει ακομη. Θυμαμαι το βαπορι να δενει με τη βοηθεια των ρυμουλκων. Μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση οτι ενα πλοιο ηθελε αλλα πλοια να το βοηθανε να δεσει και δεν εριχνε αγκυρα. Μεχρι τοτε μονο το κεφαλληνια και το γεωργιος ειχα δει και αυτα δεναν μονα τους. Το βαπορι ειχε δεσει με την αριστερη μπαντα και η εκφορτωση αρχισε αμεσως. Θυμαμαι ενα νεφος καφε σκονης που ειχε σηκωθει απο τους κοκκους σογιας :eek: .

Μετα απο μια δυο μερες αλλαξαμε ντοκο και δεσαμε με τη δεξια μπαντα. Επροκειτο να μαϊναρουν τις αγκυρες να τις βαψουν και ο ανθυπολοιαρχος ειχε παρει τον μικρο proud μαζι στην πλωρη και του εδωσε τη χαρα να κρατησει για λιγο το χειριστηριο της μπομπας εν ωρα λειτουργειας :) . Ο εν λογω ανθυποπλοιαρχος ηταν μανιακος της φωτογραφιας (οπως και ο proud σημερα) και χαρις σε αυτον εχω τις πρωτες οn board φωτογραφιες. Για την ακριβεια μια στη βαρδιολα με τον πατερα μου και τρεις στον ντοκο με φοντο την πλωρη του Pioneer και τις φρεσκοβαμμενες αγκυρες :) .

Υστερα απο 5 μερες φυγαμε απο Βαλενθια για να παμε Σεβιλλη. Το ταξιδι κρατησε μιαμισυ μερα και το μονο που θυμαμαι καθαρα ειναι η διαδρομη μεσα στο ποταμι, τον Γουαλδακιβιρ. Ηταν στενο ποταμι και δεξια αριστερα ειχε πολλα δεντρα. Εκει ειδα για πρωτη φορα και «λεκανη» ανυψωσης σαν και αυτες που υπαρχουν σε Παναμα και Λιμνες.

Απο τη Σεβιλλη επιστρεψαμε Ελλαδα για να ειμαστε πισω τα Χριστουγεννα. Ολη η παραμονη στην Ισπανια κρατησε 10 μερες. Συμφωνα με οσα μου ειπαν οι δικοι μου αργοτερα ειχαμε παει και σε αξιοθεατα ειδικα στη Σεβιλλη αλλα δεν θυμαμαι πολλα πραγματα.

Μετα το ταξιδι αυτο η ερωτηση ποτε θα ερθει ο μπαμπας κοντα στην Ελλαδα να παμε διακοπες στο καραβι ηταν must ειδικα καλοκαιρια.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

3 πλοια σε 14 ωρες ωρες ειναι πολλα ??? Αρχισαμε με bs naxos απο Θηρα για Ναξο...(on time) συνεχισαμε το μεσημερι με express Santorini απο Ναξο για Παρο ( περιπου 30 λεπτα καθυστερηση ) και τελειωσαμε με bs paros στην βραδυνη του επιστροφη απο Παρο για Συρο..Καθυστερησαμε και εκει περιπου 30 λεπτα (επιανε και Ιο σημερα ) και φτασαμε Συρο 21+10 αντι 20+20 που ηταν το κανονικο...

Παντως το Σαντορινη μου φανηκε παρατημενο στην τυχη του.Αρκετη βρωμια απο το βραδυνο του δρομολογιο και μια διαθεση στο πληρωμα αρκετα κουρασμενη...Και μολις αρχιζει η σεζον

Ειδομεν αυριο για την συνεχεια...

PS Δεν ειμαι ναυτικος...εμπορικος αντιπροσωπος ειμαι...Και αρκετα καραβοπληκτος !!!

Link to comment
Share on other sites

Πλοιο: Stena Europe

Ημερομηνια: 12 Μαιου 1997

Ταξιδι: Harwich - Hoek van Holland(Rotterdam)

Πλοιαρχος: Ε, αμα θυμομουνα κι αυτο...

Καιρος: 4-5 ΝΔ

Βρισκομαστε στη χρονια που ο Θρυλος εγκαινιαζει τη χρυση 7ετια(γιατι δεν ειναι ολες οι 7ετιες ασχημες :D) και ο Νικ κανει ενα διαλειμμα απο τις αγγλικες pub για να δει πως ειναι και οι αντιστοιχες ολλανδεζικες στα πλαισια ενος εκπαιδευτικου ταξιδιου με το Πανεπιστημιο. Η αποστολη αποτελειται απο 14 φοιτητες και δυο καθηγητες μοιρασμενους σε 2 δεξιοτιμονα βανακια οι οποιοι αφου εχουν διανυκτερευσει στην αγγλικη επαρχια το προηγουμενο βραδι, καταφθανουν κατα τις 10 το πρωι στο Parkeston Quay του Harwich με σκοπο την επιβιβαση στο πλοιο Stena Europe για το διαπλου του English Channel προς Ολλανδια.

Το Harwich βρισκεται βορειοανατολικα του Λονδινου φανταστειτε, και απο κει υπαρχει παραδοσιακα συνδεση με την Ολλανδια απο τον 19ο αιωνα με διαφορες εταιρειες να την προσφερουν κατα καιρους. Ουσιαστικα δεν ειναι λιμανι το συγκεκριμενο μερος με την γεωγραφικη εννοια της λεξεως, ειναι απλως η οχθη στην εκβολη ενος ποταμου πανω στην οποια εχουν χτιστει προβλητες. Η νοτια ακτη ειναι το επιβατικο κυριως(αν και τοτε ειχε και γενικο φορτιο) λιμανι του Harwich, ενω στην απεναντι οχθη βρισκεται το μεγαλο container terminal του Felixstowe το οποιο ειναι σπιτι και αρκετων γραμμων ρο-ρο. Πανω λοιπον στην οχθη του ποταμου εχουν κατασκευαστει οι αποβαθρες οι οποιες εξυπηρετουνται απο τρενα κατ' ευθειαν απο το κεντρο του Λονδινου επισης απο τον περασμενο αιωνα. Εκτος απο τη γραμμη Harwich - Hoek van Holland, εκεινη την εποχη εξυπηρετουσαν ακομα τις γραμμες Harwich - Esbjerg, και Harwich - Hamburg της DFDS.

Αυτο που σου κανει εντυπωση με την αφιξη, ειναι οτι δε σου κανει εντυπωση τιποτα. Ξαφνικα εκει που οδηγεις ξεπροβαλλει ο ογκος του βαποριου ο οποιος περιτριγυριζεται απο τα linkspans και τις εγκαταστασεις του λιμανιου οι οποιες ειναι τοσο αχρωμες και αντιαισθητικες, οσο και η πρωθυπουργος που τις εφτιαξε(Margaret Thatcher). Βεβαια ομως, ακομα κι αν δεν σου αρεσουν αισθητικα υπαρχουν και ειναι φτιαγμενες σωστα για το σκοπο που χτιστηκαν ενω αλλοι αυτοχθονες ιθαγενεις περιμενουν τα Λιμενικα Ταμεια και τους βουλευτες της περιοχης τους. Τα οχηματα υποδεχονται οι υπαλληλοι της εταιρειας οι οποιοι αφου τσεκαρουν τα εισιτηρια οδηγουν τα οχηματα σε ενα συγκεκριμενο χωρο σταθμευσης ωσπου να αρχισει η επιβιβαση. Για πεζους επιβατες υπαρχει εννοειται σαλονι αναμονης αν και εμεις επιλεξαμε να επιβιβαστουμε ολοι μαζι με τα βανακια.

Τελικα δινεται το συνθημα και μεσω γεφυρας το αυτοκινητο φτανει απ' ευθειας στο γκαραζ του πλοιου και ντανιαζεται πισω απο τα αλλα ΙΧ. Η επιβιβαση γινεται απο το visor του πλοιου στην πλωρη μια στην Ολλανδια το πλοιο δενει με την πρυμνη, ετσι τα οχηματα ειναι ετοιμα προς αποβιβαση. Το γκαραζ γεμιζει κυριως απο ΙΧ αυτοκινητα μια και το ημερησιο δρομολογιο δεν ειναι δημοφιλες με τους φορτηγατζηδες ενω υπαρχουν και πολλες ανταγωνιστικες γραμμες ρο-ρο στην ευρυτερη περιοχη απο την Μ Βρεταννια για διαφορα λιμανια στο Κοντινεντ.

Το πλοιο ειναι ενα χαριτωμενο κουτακι για οσους μπηκατε στον κοπο να το ψαξετε στο σαιτ του Σουηδου με μετρια διακοσμηση για τα δεδομενα της Βορειου Ευρωπης. Διαθετει πολλες καμπινες μια και κανει 2 δρομολογια το 24ωρο εκ των οποιων ενα νυχτερινο, εστιατοριο a-la-carte και εστιατοριο self service ενω τα σαλονια των επιβατων ειναι μαζεμενα προς τα πρυμα του πλοιου και ειναι μεγαλα, ανοιχτα, ευηλια, ενα δε εξ' αυτων εχει και πιστα για την απαραιτητη εν πλω διασκεδαση. Στο συγκεκριμενο ταξιδι δεν εχω κανενα σχολιο να κανω για το προγραμμα γιατι το χασαμε λογω επισκεψεων μετα ξεναγου στη γεφυρα και τη μηχανη του πλοιου.

Η γεφυρα δεν μου εκανε καποια εντυπωση περα απο το υψος που βρισκοταν πανω απο τη θαλασσα ενω οφειλει να πει κανεις οτι ο αξιωματικος φυλακης ηταν παρα πολυ εγκαρδιος και χαρουμενος να μας δειξει τα οργανα και τις λειτουργιες τους(τα οργανα ναυσιπλοιας εννοω ρε!). Αντιθετα εντυπωσιαστηκα στη μηχανη, για τον απλο λογο οτι ηταν το πιο καθαρο μηχανοστασιο που ειχα δει ποτε μου, και ακομα ειναι. Πραγματικα αψεγαδιαστο και υποψιαζομαι οτι ειχαν πεσει ατελειωτες ωρες δουλειας προκειμενου να φτασει σε αυτην την αριστη κατασταση. Για την ιστορια να πω οτι τοτε ακομα δεν ειχε κανει την εμφανιση του το HSS της Stena, και η γραμμη εξυπηρετουνταν απο δυο συμβατικα πλοια. Ενα εξ' αυτων με βρεταννικη σημαια και πληρωμα Βρεταννους και ενα με Ολλανδικη σημαια και πληρωμα Ολλανδους.

Ντρεπομαι σα shipfriend να ομολογησω οτι αφου τελειωσαν οι ξεναγησεις, αντι να παω στο καταστρωμα και να χαζεψω, πηγα με τα υπολοιπα ρεμαλια να φαμε στο a-la-carte. Δεν το μετανοιωσα και πολυ ομως, γιατι το φαγητο ηταν θαυμασιο, απο τα καλυτερα που εχω φαει σε πλοιο και σε μεγαλη ποικιλια και ποσοτητα. Με λιγα λογια δεν ειχε να ζηλεψει τιποτα απο ενα αντιστοιχο στην ξηρα, χωρια που τετοια θεα κανεις στην ξηρα δε βρισκει.

Το πλοιο εκανε 6 ωρες για την Ολλανδια και εφτασε περιπου στις 6 το απογευμα στο Hoek van Holland το οποιο βρισκεται στα αριστερα αμεσως μετα το στομιο της εισοδου του λιμανιου του Ροττερνταμ. Εκει υπαρχει απλως ενα υπερσυγχρονο τερμιναλ(καλυτερο απο το αντιστοιχο αγγλικο) και χρησιμοποιειται ωστε το πλοιο να μην αναγκαζεται να πλεει μεχρι την καρδια του λιμανιου του Ροττερνταμ το οποιο για οσους δεν εχουν παει ειναι κατι το ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Χωρις καμια ιδιαιτερη μανουβρα, με ενα απλο αναποδα το πλοιο εδεσε στο linkspan του τερμιναλ και οι καταπελτες του επεσαν στη ραμπα του floating dock, που λογω του γεγονοτος οτι ειναι πλωτο βρισκεται παντα στο ιδιο υψος με τον καταπελτη κι ετσι αποφευγονται φαινομενα τυπου Ταξιαρχης που πρεπει να κανεις πεταγμα αλα μοτο-κρος ετσι και ειναι φορτωμενο το βαπορι.

Γενικα το ταξιδι αυτο δεν ειχε κανενος ειδους περιεργο η αξιομνημονευτο περιστατικο αλλα οπως και να το κανεις οταν ταξιδευεις σε μερη καινουρια και τοσο διαφορετικα απο αυτα που εχεις συνηθισει, αυτο ειναι απο μονο του κατι αξιο αναφορας γιατι ανοιγει λιγο το ματι σου και φευγει και καμια τσιμπλα, ειδικα αν θεωρει κανεις τον Πειραια "μεγαλο λιμανι". Τα του Ροττερνταμ ομως αλλα και η επιστροφη σε μια απο τις επομενες περιπετειες του γνωστου φαιδρου-εγκαθετου.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Το καλοκαιρι του 1987 πηγαμε ενα σαββατοκυριακο στην τηνο για ταμα.

Δεν ξερω τι ταμα ειχαν κανει οι δικοι μου, υποθετω οτι θα εχει να κανει με τα συμβαντα που αναφερω εδω :D

Μεχρι τοτε αιγαιο ειχα ταξιδεψει με το σαπφω απο μυτιληνη (βλ παραπανω) και με το αριων απο χιο.

Εισητηρια μας ειχε βγαλει ο θειος μου που εμενε κοντα στον πειραια. Οι δικοι μου συνηθισμενοι απο το ιονιο που ο ελεγχος γινοταν στον καταπελτη, ειχαν αγχος μην τυχον και μας αφησουν εξω και βυσματωσαν τους θειους να τρεχουν για εισητηρια :D . Την επιστροφη μας την ειχαν βγαλει αλλοι θειοι που ειχαν παει τηνο για τον ιδιο λογο

Ξεκινησαμε παρασκευη απογευμα απο πατρα με το αμαξι και μειναμε στους θειους μου. Πρωι πρωι κατεβηκαμε πειραια. Στην ακτη τζελεπη μας περιμενε το παναγια τηνου. Τοτε μικρος και απονηρευτος ακομη δεν ειχα καταλαβει με τι θρυλο θα ταξιδευα.

Το καραβι ηταν πηχτρα στον κοσμο. (μιλαμε για τελευταιο σαββατοκυριακο του αυγουστου). Στον (οχι τοσο πλεον) μικρο proud εκανε μεγαλη εντυπωση οτι δεν εγινε ελεγχος εισητηριων στους καταπελτες, αλλα μεσα αμεσως μετα την αναχωρηση. Με παραξενεψε επισης οτι το πλοιο δεν ηταν ολο προσβασιμο, αλλα καποια σημεια ηταν αποκλεισμενα με καγκελα και καλα για την πρωτη θεση.

Βλεπετε εμεις εδω στο ιονιο εχουμε καταργησει τις ταξικες διακρισεις και τα σαλονια ειναι προσβασιμα σε ολους. Δε βαζουμε καγκελα να μην μπορει να μετακινηθει ο κοσμος. Επισης καναμε ελεγχο στον καταπελτη και δεν ειχαμε υπεραριθμους οταν αλλου τους εβαζαν μεχρι και στις βαρκες.

Η μαγεια αρχισε μετα την αναχωρηση. Φυγαμε προτελευταιοι. Νομιζω μονο το Ναϊας ΙΙ εφυγε μετα απο μας. (εκεινη τη μερα το ΠΤ πηγαινε τηνο μυκονο, ενω το ΝΙΙ συροτηνο μυκονο. Συρο πηγαιναν εναλλαξ και καθε κυριακη και τα δυο). Μολις βγηκαμε απο το λιμανι αρχισε το παρτυ. Τα περασαμε ολα σα σταματημενα. Θυμαμαι το ιονιο και το ναξος που τα ηξερα (απο το ιονιο) αλλα μετρησα τουλαστιχον κανενα 7ρι μεχρι το σουνιο.

Το Ναϊας ΙΙ ηταν σταθερα πισω μας. Λογικα πρεπει να αυξαναμε την αποσταση, μεχρι που μετα τα γιουρα εκανε δεξια για συρο, ενω εμεις πηγαμε ευθεια για τηνο. Στην τηνο εδεσε στο μωλο στο μεσα λιμανι με την αριστερη μπαντα. Δεν ειδα βεβαια τη σκηνη με τη βαρκουλα που παιρνει τον καβο. Ηταν κουφο (για μας απο τη δυση) οτι μιση ωρα πριν το λιμανι ειχαν βγαλει ανακοινωση αφιξης. Μαζευτηκαμε σα βοδια στο γκαραζ και περιμεναμε. Για αλλλο ταμα ξεκινησαμε και αλλο καναμε.

Για την τηνο δεν θα πω πολλα. Καναμε μονο churching. Παναγια το σαββατο το απογευμα και την κυριακη μονη αγιας πελαγιας. Προλαβαμε και καναμε ενα μπανιο το σαββατο το απογευμα. Το ξενοδοχειο μας ηταν στην πισω μερια της πολης. Οπως κοιτας τη χωρα απο το καραβι προς τα δεξια. Εκει απεξω κολυμπησαμε. Δεν πηγαμε στο ωραιοτερο σημειο της τηνου παντως (αυτο που βλεπει τη μυκονο) :P

Κυρικακη μεσημερι η ωρα της επιστροφης. Το καραβι (ναϊας ΙΙ) φτανει απο μυκονο καθυστερημενο και δενει στο μωλο με την αριστερη μπαντα κλασικα με τη βαρκουλα να παιρνει τον καβο. (ευτυχως τωρα το ειδαμε). Μολις εδεσε υπεστει μια μαζικη εισβολη προσκυνητων (el salaam naiasII). Οι πιο πολλοι εκοψαν εισητηρια μεσα (πραγμα πρωτογνωρο για μας επαναλαμβανω). Οταν φυγαμε απο τηνο το καραβι ηταν ηδη γεματο απο κοσμο (καρεκλα του «σκηνοθετη» και αγιος ο θεος. Τοτε δεν υπηρχαν οι πλαστικες των μελαμψων συνελληνων B) )

Στην συρο ενα δευτερο κυμα εισβολεων γεμσε το βαπορι. Δεν επεφτε ουτε καρφιτσα πουθενα. Χωρια που οσο φορτωνε το βαπορι (εκατσε αρκετα δεμενο) οι «πραματευταδες» (χαλβαδοπιτες λουκουμια κλπ) μου θυμισαν port said. Τριτος κοσμος. Just for the record το καραβι ηταν πρυμνιοδετημενο στη συρο, απο οσο θυμαμαι εκει που δενει τωρα το παναγια τηνου (ex lemnos). Αριστερα μας ηταν και ενα μικρο τανκερ (μπορει υδροφορα) που ειχε το ονομα απεχθους ομαδας γνωστου επινειου. Βγαινοντας απο συρο συναντησαμε το παναγια τηνου που εφτανε στην ερμουπολη.

Γενικα αυτη η εκδρομη στη ζουγκλα της συροτηνομυκονιας ηταν σχολειο. Μπορει να μην επιασε το ταμα, αλλα ειδα τι γινεται εκτος ιονιου (υπεραριθμοι, εισητηρια μεσα, αποκλεισμενη πρωτη θεση κλπ). Ειχα επισης τη μοναδικη ευκαιρια να ταξιδεψω με παναγια τηνου, ναιας ΙΙ και να απολαυσω κοντρα και προσπερασεις. (με σινιαλα VSL το παναγια τηνου και κατσουλακου το ΝΑΙΑΣ ΙΙ)

Link to comment
Share on other sites

Πλοίο ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ

Πλοίαρχος Βασίλης Γιαννακής

Δρομολόγιο Βαθύ-Καρλόβασι-Εύδηλο-Πάρο-Πειραιά

χρονολογία Κυριακή του Θωμά 1995.

Ηταν Πάσχα του 1995 κι ο μικρός τότς Ηλίας είχε κατέβει στην Ικαρία για τις προγραμματισμένες πασχαλινές διακοπές.Κυριακή του Θωμά όμως μεσημέρι ετοιμάζεται να αναχωρήσει το μεσημεράκι με το ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ για Πειραιά διότι την άλλη μέρα άρχιζαν τα σχολεία οπότε και πολύ που κάθησε. B)

Το πλοίο φτάανει στον Εύδηλο προερχόμενο από το Βαθύ και το Καρλοβασι σχεδόν γεμάτο.Η πίστη για ύπαρξη ελεύθερων θέσων εντός των σαλονιών ήταν χιουμοριστική μόνο κάτι λίγες θέσεις στο κατάστρωμα είχαν μείνει.

Εμένα ποσός όμως με ενδιέφερε διότι στο βαπόρι ποτέ δεν κάθυομαι σε μια καρέκλα,όλη την ώρα τριγυρίζω ενώ όπως και τις άλλες φορές έτσι και τώρα δεν θα αμελούσα να περάσω από την γεφυρα.

Ανεβαίνω επάνω στο πλοίο και κάθομαι όρθιος στο κατάστρωμα πρύμα πάνω από το ρεμέτζο να παρακολουθείσω την φόρτωση.

Τα ΙΧ που είχαν κατέβει στο λιμάνι με σκοπό να ταξιδέψουν ήταν πάρα πολλά με αποτέλεσμα να μην χωράνε όλα και επιπλέον θα έπρεπε να μείνει κάποιος ελευθερος χώρος στο γκαράζ διότι από την Πάρο είχαν κοπεί εισιτήρια για ΙΧ.

Κατόπιν τουτου αρχίζουν οι καυγάδες οι υστερίες και οι τεχνητές λιποθυμίες και αποφασίζει το πλήρωμα να βάλει μερικούς μέσα με την προυπόθεση να κατέβουν στην Πάρο και να πάρουν το επόμενο καράβι.

Δέχτηκαν ενώ ω του θαύματος 2-3 εμφανίστηκαν ξαφνικά να πηγαίνουν για Πάρο με το ΙΧ ενώ πριν τους είχα σταμπάρει να παρακαλάνε στο πρακτορείο να τους κόψει Πειραιάα.

Τέλος πάντων τους βάζουν όλους σχεδόν αφήσανε μόνο καμια 10αριά ΙΧ έξω το γκαράζ γέμισε μέχρι τα μπούνια(το τελευταίο ΙΧ είχε παρκάρει στο γκαράζ με φάτσα τον μπουλμέ κι όχι τον καταπέλτη)και επιτέλους ύστερα από 1 ώρα και 15 λεπτά ξεκινάμε για Πάρο.

Φτάνοντας στην Πάρο ήμουν σίγουρος ότι κανείς από τους επιβάτες με ΙΧ που έπρεπε να βγουν στην Πάρο δεν θα έβγαιναν οπότε κατέβηκα στο γκαράζ να θαυμάσω τις σκηνές απείρου κάλους που θα εκτυλίσονταν.

Αρχισαν οι ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων με αποτέλεσμα μόνο δύο να κατέβουν να πάρουν τα ΙΧ τους υπό το βάρος των τύψεων και προς αποφυγή των άτιμων των ερηνείων.Ομως κι αυτοί ήταν αδύνατον να βγουν διότι οι μπροστινοί σφύριζαν κλέφτικα και δεν είχαν εμφανιστει.

Τι κι αν από τις ανακοινώσεις έλεγαν ότι το βαπόρι δεν θα φυγει τι το λιμεναρχείο απαγορευει τον απόπλου του πλοίου αν δεν βγουν τα ΙΧ τίποτα.

Κάποια στιγμή το ελληνικό δαιμόνιο μυαλό σκέφτηκε την λύση της EXPRESS SERVICE κι έτσι δεν άργησε να καταφθάσει ένα γερανός για την αποκατάσταση της τάξης.

Μπρός στην θέα του γερανού οι οδηγοί κατέβηκαν κάτω έξαλοι και άρχισε ένας καυγάς μεταξύ οδηγών ,λιμεναρχείου,πράκτορα και πληρώματος ο οποίος καυγάς εμπλουτίστηκε με γροθιές κλοτσιές ενώ μια επιβάτης πδηγός απειλούσε να πέσει στις προπέλες του βαποριού.

Αφού συνελήφθηκε για παρακώληση συγκοινωνιών όπως και άλλα δύο άτομα άμα τη λήξη του καυγά βγήκαν τελικά τα αυτοκίνητα εν μέσω συλληψεων από το λιμεναρχείο και καταγγελιών για το ανάλγητο κράτος και το σάπιο σύστημα από τους οδηγούς και μπήκαν αυτά που έεπρεπε να μπουν.

Η ιστορία έλαβε τέλος τουλάχιστον έτσι νόμιζα και αφού το πλοίο έλυσε κάβους και είχε πάρει καταπέλτη επάνω κατευθύνθηκα προς τις σκάλες που ανεβαίνουν από το γκαράζ στο ντεκ επιβατών.

Εκείνη την ώρα κατέβαιναν τρεχάτες δύο τουρίστριες.Τις περιλαβαίνει ένα μέλος του πληρώματος (όνομα?ε δεν δημοσιεύονται κιόλα :P ) και τους λέει

To Paros to Paros ?

Και αυτές απαντάνε yes yes yes πελαγωμένες

Και τους απαντάει πα..ρια Πάρος Πειραιάς τώρα.

Αυτές είχαν κατέβει οι αντρες τις παρέας και οι γυναίκες καθόντουσταν στο πλοίο και τους φωτογράφιζαν με θέα τον μύλο της Πάρου και με θέα την Παροικιά.Εν τω μεταξύ το βαπόρι έφαγε σχεδόν 2 ολόκληρες ώρες στην Πάρο με τις προαναφερθείσες κατασταασεις και αυτές δεν σκέφτηκαν ότι κάποτε θα ήταν φρονιμο να βγουν από το βαπόρι γιατί θα φύγει

Μετά είχαν ανέβει στην γέφυρα και ενώ το βαπόρι είχε περάσει και τις Πόρτες αυτές ακόμα εκλαιγαν και ζητούσαν από τον καπτα Βασίλη να γυρίσει.

Ο καπτα Βασίλης μάταια προσπαθούσε να εξηγήσει ότι το βαπόρι δεν είναι ταξί για να γυρίζει πίσω όυτε να σταματάει όπου κι όταν θέλει ο πελατης κι αυτές συνέχιζαν το βιολί τους

Τελικά ήρθαν παρέα μας μεχρι τον Πειραιά διότι όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια και μετά πιθανότατα να εφυγαν για Πάρο με τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ τον παλιό.

Link to comment
Share on other sites

.

Σχόλια επί του περισπούδαστου ταξειδιωτικού άρθρου του μικρού proud με τίτλο «το τάμα του proud»

Βεβαίως, πριν διαβάσετε τα σχόλια, είναι απαραίτητο να διαβάσετε το κείμενο του μικρού proud.

Με παραξενεψε επισης οτι το πλοιο δεν ηταν ολο προσβασιμο, αλλα καποια σημεια ηταν αποκλεισμενα με καγκελα και καλα για την πρωτη θεση.
Τα κάγκελα τα βάζαμε για να μην έχουν πρόσβαση οι εξ Ιονίου προερχόμενοι επιβάτες στα ιδιαίτερα των Αιγαιοπελαγιτών.

Και αυτό για να προστατευθεί η ράτσα μας από τυχόν επιμειξίες με τους Λεβαντίνους :D

Επισης καναμε ελεγχο στον καταπελτη και δεν ειχαμε υπεραριθμους οταν αλλου τους εβαζαν μεχρι και στις βαρκες.
Η φημολογία περί, δήθεν, υπεραρίθμων αποτελεί μαύρη προπαγάνδα, η οποία διακινείται από σκοτεινούς κύκλους με σκοπό να πλήξει την ακτοπλοΐα μας και να διασύρει την χώρα μας διεθνώς. :rolleyes:
Δεν πηγαμε στο ωραιοτερο σημειο της τηνου παντως (αυτο που βλεπει τη μυκονο) :P
Αν και είναι σαφές ότι δεν σοβαρολογείς, θα διευκρινίσω ότι το ωραιότερο σημείο της Τήνου είναι αυτό που βλέπει στην Σύρο και το ωραιότερο χωριό είναι αυτό εκεί ψηλά με τα πολλά νερά το αποκαλούμενο και μπαλκόνι του Αιγαίου. :P

Αν και δεν είμαι ο αρμοδιότερος εδώ μέσα για την αποκατάσταση της αλήθειας, το κάνω γιατί πιθανώς ο αρμόδιος να μην το κάνει. Ίσως από σεμνότητα, ίσως από πικρία για το πισώπλατο χτύπημα. :P

Αριστερα μας ηταν και ενα μικρο τανκερ (μπορει υδροφορα) που ειχε το ονομα απεχθους ομαδας γνωστου επινειου.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους πρόκειται για το πλοίο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, το οποίο δεν ήταν ούτε τάνκερ ούτε υδροφόρα.

Αν δεν κάνω λάθος ήταν ένα πλοίο του Γουλανδρή (από τότε που είχε το Νεώριο) και ήταν μόνιμα δεμένο στο Νησάκι. Νομίζω ότι εξυπηρετούσε το Νεώριο, για διαμονή πληρωμάτων(μπορεί να κάνω και λάθος)

Φυσικά ήταν κατακόκκινο, αλλά αργότερα βάφτηκε μπλε και αργότερα εξαφανίσθηκε.

Όπως ήταν φυσικό ο Νηρέας, ως οπαδός του Ολυμπιακού(επί Γουλανδρή μόνον), δεν παρέλειψε να φωτογραφηθεί με φόντο το πλοίο. Η Αγγλική σημαία, βεβαίως υπογραμμίζει την ποιότητα ποδοσφαίρου που έπαιζε η ομάδα B) και την οργάνωση της εταιρείας :D . Με λίγα λόγια υπογράμμιζε την θέση του Ολυμπιακού ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάϊντεντ. :rolleyes:

Γενικα αυτη η εκδρομη στη ζουγκλα της συροτηνομυκονιας ηταν σχολειο
Όχι μόνο σχολείο, αλλά Πανεπιστήμιο με πολλά μεταπτυχιακά. :D

Στην σχολή αυτή εισήχθην κατόπιν σκληρών και δύσκολων εξετάσεων το 1982. Η δοκιμασία περιελάμβανε Ραφήνα-Σύρο με το Χρυσή Άμμος ΙΙΙ :D και Πειραιά-Σύρος με το Άγιος Γεώργιος σε 6 ώρες. :o Και συνεχίζω βέβαια να φοιτώ. :D

Το OLYMPIAKOS το 1989 στην red edition

post-31-128326955092_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

Παρασκευή 17/6/2005

Express Athina

Τήνος-Μύκονος-Ραφήνα.

Η ΑΘΗΝΑ έφθασε στην Τήνο στις 21.15 (αναχώρηση από Ραφήνα 17.00), αλλά γινόταν της μουρλής και όλα τα καράβια είχαν από μισή έως και 1 ώρα καθυστέρηση. Είχε προγραμματισμένη άφιξη στις 20.35, ο δε πράκτορας (στις 20.00) την διόρθωσε σε 20.55. Τώρα γιατί ο πράκτορας έδωσε άφιξη 20΄λεπτά νωρίτερα, ένας Θεός ξέρει. Ευτυχώς είχε καλό καιρό και δεν μας έφαγε το ξεροβόρι περιμένοντας το πλοίο.

Έδεσε αργά και ήρεμα στο λιμάνι, καμιά εντυπωσιακή μανούβρα, αλλά το πλοίο ήρθε αλφαδιασμένο στην προβλήτα. Ξεφόρτωσε όλο το κάτω γκαράζ και πολύ κόσμο, με υποδειγματικό τρόπο και χωρίς κανένα απρόοπτο. Και στις 21.30 έφυγε πάλι αργά και ήρεμα (όπως ήρθε) για Μύκονο, όπου πάλι έδεσε με απλό και ουσιαστικό τρόπο στον πόντο. Ξεφόρτωσε χωρίς κανένα παρατράγουδο και 22.20 έφυγε για Ραφήνα με καμιά 50αριά επιβάτες 5-6 ΙΧ και 1-2 φορτηγά. Ραφήνα ήταν στις 02.10.

Το πλοίο είναι σε εξαιρετική κατάσταση, πολύ περιποιημένο και δεν του φαίνονται καθόλου τα χρονάκια που κουβαλάει. Αν και μου αρέσουν τα άσπρα καράβια, μπορώ να πω ότι τα νέα χρώματα του πηγαίνουν πολύ. Εξαιρετική εντύπωση μου έκανε το πλήρωμα. Από τον καπετάνιο με την απλότητα στο ρεμέτζο μέχρι τον τελευταίο ναύτη. Πειθαρχημένοι, ευδιάκριτοι με τις καθαρές στολές τους, ευγενικοί και ο καθένας ήξερε την δουλειά του και την έκανε ήσυχα και σωστά. Ευγενικοί στην ουσία και όχι στον τύπο. Και μάλιστα μια μέρα με την χειρότερη κούραση με διπλό δρομολόγιο και μετά πρωινό το Σάββατο. Το πλοίο σε μισή ώρα μετά την Μύκονο ήταν πάλι πεντακάθαρο, παρόλο που πρέπει να έφυγε σχεδόν με πρωτόκολλο από Ραφήνα, με ό,τι αυτό σημαίνει σε ακαταστασία.

Είχα χρόνια να ταξιδέψω με το πλοίο και με εξέπληξε πολύ ευχάριστα. Και κυρίως το πλήρωμα.

Γενικά υπήρχε η αίσθηση του σεβασμού στο επιβάτη. Εάν μάλιστα η «περιποίηση» του πλοίου επεκτάθηκε και στα μη ορατά από το μάτι σημεία, ίσως να είναι από τα πιο καλοσυντηρημένα πλοία. Δεν ξέρω πως ήταν πέρυσι και πρόπερσι, αλλά ήταν διάχυτο ένα άρωμα παλιού καλού Στρίντζη. Και ας με συγχωρήσουν οι αντιστριντζικοί.

Ένα μελανό σημείο ήταν το αντιαισθητικότατο πλέγμα που απομόνωνε την γέφυρα. Ξέρω ότι η εταιρεία θα πεί ότι «συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις του ISPS code», αλλά θα μπορούσε να το κάνει με ένα τρόπο που να μη βγάζει μάτι. Και είναι και άχρηστο. Γιατί το πλέγμα χρησιμεύει μόνο για να αποτρέψει εμένα, που όμως μου αρκεί μια κλειστή πόρτα. Όσον αφορά τον επίδοξο τρομοκράτη, δεν τον σταματάει αυτό το Αγιοβασιλιάτικο πλέγμα. Συνεπώς το μόνο που μένει είναι το αντιαισθητικό του θεάματος, που χαλάει την συνολική εικόνα και ταυτοχρόνως δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό.

Επίσης, το φυλλάδιο της εταιρείας με τα δρομολόγια, που ισχύουν από 17/6 έως 11/9/2005 και διανέμονται πάνω στο πλοίο, είναι πολύ πρόχειρο και δύσχρηστο. Άσε που ο καλόπιστος αναγνώστης του θα ψάχνει στην Ραφήνα να βρεί το πλοίο φάντασμα με το όνομα «Νήσος Μύκονος», το οποίο κατά το φυλλάδιο εκτελεί δρομολόγια και μάλιστα καθημερινά, πρωί-απόγευμα. Βέβαια στο φυλλάδιο αναφέρεται ότι «τα δρομολόγια υπόκεινται σε αλλαγές κλπ», αλλά αυτό, κατά την άποψή μου, ισχύει για κάποια απρόβλεπτα, όπως είναι η βλάβη του Απόλλωνα. Όχι, όμως, για δρομολόγια πλοίων τα οποία δεν έχουν κάνει ακόμα το παρθενικό τους ταξείδι και δεν είναι γνωστό το πότε θα το κάνουν.

Νομίζω ότι η εταιρεία θα έπρεπε, τουλάχιστον από τα πλοία της, να αποσύρει αυτό το «ενημερωτικό» φυλλάδιο. Εντάξει, έχει έξοδα και χρέη η εταιρεία, αλλά διάολε, πόσο κοστίζει να τυπώσει ένα νέο φυλλάδιο, το οποίο να είναι λειτουργικό και να μην έχει δρομολόγια με πλοία-φαντάσματα ? Εν τέλει πιστεύω ότι είναι καλύτερο να μην υπάρχει «ενημερωτικό» φυλλάδιο, παρά να υπάρχει ένα αναξιόπιστο φυλλάδιο.

Και ένα παραλειπόμενο: στην Τήνο υπάρχουν ακόμα μερικοί που δεν εννοούν να χωνέψουν το όνομα Αθηνά και το αποκαλούν ακόμα με το παλιό του όνομα, Παναγία Τήνου.

Μας κλέψανε το όνομα λένε!

.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πλοιο: ΕΞΠΡΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Πλοιαρχος: ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Δρομολογιο: ΣΙΦΝΟΣ-ΣΕΡΙΦΟΣ-ΚΥΘΝΟΣ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Ημερομηνια: 3-7-2005

Επιβιβαση στη Σιφνο στις 17.20. Αμεσως ανεβηκα ολες τις σκαλες μεχρι το τελευταιο ντεκ και κατευθηνθηκα στη βαρδιολα... Η καλυτερη θεση ταξιδιου τοθυ καραβολατρη.. Εκεινη την ωρα ο καιρος ητανε να τον πιεις στο ποτηρι.. Μια λιακαδα που δε σ αφηνε να κατσεις πολυ στον ηλιο... Περιμεναμε κανενα τεταρτο να φορτωσουμε και ξεκινησαμε. Εκεινη την ωρα αρχισε ο καπτα Μπαμπης να ανησυχει για τον καιρο. Μολις βγηκαμε απο Σιφνο και γυρισαμε για Σεριφο καταλαβα γιατι. Ορατοτητα στα 5 μιλια. Μολις αρχισε να φαινεται η Σεριφος πηραμε και το δευτερο μηνυμα του καιρου. Πανω απο το νησι ειχε σχηματιστει ενα μεγαλο μαυρο καπελο απο συννεφα και ετοιμαζοταν για βροχη. Φτανοντας με το που βγηκαμε στη βαρδιολα (ο καπετανιος για τη μανουβρα και γω για το ψωνιο μου :(:D ) πεσανε και οι πρωτες ψιχαλες. Η βροχη συνεχιστηκε σε ολη τη διαρκεια της φορτωσης και εκανε επιβατες και πληρωμα παπακια. (Εγω μολις δυναμωσε μπηκα μεσα:D :D ) Φευγοντας απο Σεριφο δυναμωνει ξαφνικα η βροχη και πεφτει η ορατοτητα στα 300 μετρα. Στο ενα ρανταρ ο καπετανιος στο αλλο οι δυο ανθυποπλοιαρχοι και γω στη μεση να εμποδιζω τη ναυσιπλοια:D :D . Το πλοιο λογω συνθηκων εβαλε τη σφυριχτρα στο αυτοματο και επλεε ποιο ανοιχτα απο τις ακτες απ οτι σε κανονικες συνθηκες (0,9 μιλια αντι 0,6) Ευτυχως αυτο κρατησε μονο μιση ωρα και μετα συνεχισαμε το ταξιδι μας κανονικα και ακουνητοι. Αφιξη στην Κυθνο με 10λεπτη καθυστερηση (σχεδον τιποτα δηλαδη με βαση την καθυστερηση μεχρι τοτε στα λιμανια και απο την ομιχλη) Παραμονη ομως αρκετη ωρα λογω κινησης. Εδω πρεπει να πουμε οτι το Εξπρες Αφροδιτη στην Κυθνο μπαινει μονο με ΕΛΛΗΝΕΣ Πλοιαρχους. Μπορει να κανουν καλο ζευγος οι προπελες του και να ακουει καλα στο προσαναποδα αλλα ουτε το προπελακι του βοηθαει ουτε οι αγκυρες του. Ξεκινησαμε απο Κυθνο με ολο το προπελακι δεξια αλλα η Αφρουλα δε συγκινηται απο τετοια. Προσεκτικες κινησεις μη φανε απονερα τα κοτερα και τα πληρωνουμε και αποπλους... Κατα την αφιξη στον Πειραια θα κανω λιγο ακομα διαφημιση στον πλοιαρχο μιας και ειναι απο τους πιο λιγοδιαφημισμενους (ισως επειδη οι ικανοι δε χρειαζονται διαφημιση). Γυρισε το πλοιο χωρις προπελακι και το ευθυγραμμισε κατευθειαν στη θεση του χωρις να κανει καμια διορθωση. Απλα το εφερε πισω φουνταρε και τελειωσε.

Link to comment
Share on other sites

Πλοιο: ΙΑΛΥΣΟΣ

Δρομολογιο: ΚΑΛΥΜΝΟ-ΛΕΡΟ-ΠΑΤΜΟ-ΠΕΙΡΑΙΑ

Ημερομηνια: 1999

Απο τα πιο αστεια ταξιδια μου.

Ξεκιναω απο Καλυμνο στις 23.30 περιπου (λογω καιρου ηρθε με 3 ωρη καθυστερηση)για Πειραια , κοκκαλο απο ολη μερα στη δουλεια , παω και μπαινω στη καμπινα (super lyx :mad: )που εχω (μονος μου παντα :( ) και κοιμαμε στο 10 λεπτο .

Θεωριτικα Πειραια φταναμε στις 12.00 με 13.00 .

Στις 10.30 ξυπναω ετιμαζομαι και βγαινω απο τη καμπινα (με αποτερο σκοπο να παω προς νερου μου :mad: -η καμπινα δεν ειχε wc) .

Περπατοντας στο πλοιο κατ΄αρχην καταλαβα οτι οι μηχανες δουλευαν πολυ χαμηλα και δεν υπηρχε καμια κινηση .

Ξαφνικα δεξια μου ενα φιλιστρινι και στα πεταχτα βλεπω κατι σταθερο...

Κανονικα επρεπε να ειμαστε εν πλο και κοντα στη Τζια ....

Παω κοντα στο φιλιστρινι και το πλοιο ηταν δεμενο στην Αγ.Μαρινα της Λερου ... :(

Ειχα ταξιδευσει 1.15 λεπτα και δεν ειχα παρει χαμπαρι τιποτα ... :confused:

Για την ιστορια φυγαμε απο Λερο στις 14.30 .........

Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Πλοιο: Highspeed 2

Ημερομηνια: 05-08-05

Ταξιδι: Μυκονος - Ναξος

Πλοιαρχος: Νικος Κατραδης

Καιρος: 3-4 B

Πετυχα το πλοιο στο πρωτο του δρομολογιο απο Ραφηνα για Τηνο, Μυκονο, Ναξο, Παρο και ηταν η μοναδικη πρωινη επιλογη απο Μυκονο προς Ναξο μια και το Aqua Jewel ειχε δρομολογιο μονο το απογευμα. Ακριβες στην αφιξη του στο καινουριο λιμανι της Μυκονου, το περιμεναν περιπου 7 ΙΧ και καμια 100η ατομα ενω και η κινηση προς Μυκονο ηταν ικανοποιητικη.

Ειναι μολις το δευτερο μου ταξιδι με καποιο απο τα Χαισπιντ 2 και 3, και μια και στο προηγουμενο μου ταξιδι τον Οκτωβρη του 2000 ειχα το νου μου σε αλλα πραγματα, αυτην τη φορα ειχα την ευκαιρια να περιεργαστω το πλοιο με περισσοτερη σπουδη. Η σχεδιαση ειναι απλη με καθισματα πουλμαν στα πλαγια, μαγαζι με εφημεριδες και αλλα διαφορα στο κεντρο ενω οπισθεν αυτου, το πρυμνιο μπαρ με ενα παγκο και περισσοτερες θεσεις πουλμαν και τραπεζακια προς τα πρυμα. Πλωρα στο κυριως καταστρωμα η θεση Business και στο πανω καταστρωμα η VIP που εδειχναν να ειναι σχεδον αδειες.

Μολις 3-4 λεπτα μετα το μολα-ολα απο τη Μυκονο και με θαλασσα πραγματικα γιαουρτι, "σαλαγηθηκαμε" μεσα στο εσωτερικο του πλοιου απο την πλοιοσυνοδο. Μια και η θεση μου εβλεπε το μπουλμε, θεωρησα περιττο να κατσω και αρχισα να περιεργαζομαι το εσωτερικο του πλοιου. Μετα απο μολις 5 λεπτα(και πολλα λεω) συνειδητοποιησα οτι ειχα δει οτι ηταν να δω και βρηκα τον εαυτο μου να κοιταζει πισω απο την πορτα εξοδου προς το καταστρωμα, σαν το Δημητρη Καταλειφο στα "Πετρινα Χρονια" που κοιταζε τη Θεμιδα Μπαζακα πισω απο τα καγκελα στο απεναντι κελι της φυλακης :P.

Πανω στην ωρα, επεστρεψε και η πλοιοσυνοδος που ειχε συμμαζεψει δυο απολωλοτα προβατα, εεε συγνωμη, επιβατες που ειχαν βγει στο καταστρωμα. Στην αφελη ερωτηση μου για το αν μπορω να βγω εξω, απαντησε οτι δεν επιτρεπεται ουτε με μπουνατσα λογω κανονισμων του ΥΕΝ, κλειδωνοντας την πορτα πισω της. Απεμεινα λοιπον να στεκομαι ορθιος και να συνειδητοποιω οτι σε αυτο το πλοιο, δεν μπορεις να κανει κανεις τιποτε αλλο παρα να κατσει στην καρεκλα του και να βλεπει τηλεοραση, η να παει στο μπαρ και να φαει σα γουρουνι η να πιει σα νεροφιδο για να ξεχασει οτι ταξιδευει.

Ισως σε αυτο το σημειο να μην ειμαι αντικειμενικος, αλλα δε νομιζω πως ειμαι και πολυ μακρια απο την πραγματικοτητα. Εκτος κι αν μου προσφερει καποιος απο τους φαν των ταχυπλοων καποια διαφορετικη οπτικη γωνια επι του θεματος. Αυτο ομως δεν ειναι σημαντικο, αυτο που για μενα ειναι σημαντικο ειναι πως κατα τη γνωμη μου αυτα τα πλοια εγκυμονουν κινδυνους. Δεν ξερω και δε με νοιαζει τι λενε οι νηογνωμονες, ναυπηγοι και εν γενει ειδικοι, εγω προσεξα τα εξης πραγματα με βαση την κοινη λογικη και την εμπειρια σαν ταξιδιωτης:

Υπαρχουν για το κυριως καταστρωμα επιβατων δυο MES(ενα σε καθε πλευρα) αναμεσα στην Business και οικονομικη θεση. Πιστευω πως σε ενα γεματο πλοιο, δεν επαρκουν για να βγει ολος αυτος ο κοσμος εγκαιρως ειδικα απο τη στιγμη που σε ενα μικρο και κλειστο χωρο οπως αυτος, ειναι μαθηματικα βεβαιο πως θα επικρατησει πανικος και ο κοσμος θα εχει απο ενστικτο την ταση να βγει προς τα ΕΞΩ. Ειδικα αυτοι που καθονται προς τα πρυμα, αφ' ενος μεν ειναι μακρια απο τα MES που βρισκονται προς τα πλωρα, και αφ΄ετερου βλεποντας το καταστρωμα θα προσπαθησουν να πανε αυτοματως προς τα εκει. Ομως κατα τη διαρκεια του ταξιδιου, οι δυο μικρες πορτες ειναι αμπαρωμενες και ειναι δυσκολο απο καποιον που δεν εχει τη σχετικη εξοικειωση να τις ανοιξει. Φανταστειτε λοιπον μια κατασταση θαλασσας κυματωδη η ενα ρηγμα σαν αυτο που ειχε το Αγιος Ευσταθιος. Δεν λεω τιποτε αλλο και ειμαι περιεργος για τις γνωμες σας(σε αλλο σχετικο τοπικ).

Κατι αλλο που μου προξενησε εντυπωση ειναι η γενικοτερη περιρρεουσα επι του πλοιου ατμοσφαιρα, τοσο απο πλευρας πληρωματος αλλα και απο μεριδα των επιβατων. Επικρατει κατα τη γνωμη μου μια ελιτιστικη αντιμετωπιση των πραγματων στο στιλ του "εμεις ειμαστε και οι αλλοι δεν ειναι" και μου θυμισε λιγο τις περιβοητες δηλωσεις περι μπακαλικων και σουπερμαρκετ στην ακτοπλοια. Ειδικα απο πλευρας επιβατων, υπαρχει μια μεριδα που θεωρει(και αυτο δεν το ειδα απο το ταξιδι αλλα απο συζητησεις μεσα στο χρονο) το να ταξιδευει με Χαισπιντ σαν ενα ειδος κοινωνικης καταξιωσης θεωρωντας οτι με συμβατικα ταξιδευουν μονο οι φτωχοι Μπατσινιλες.

Τελικα το πλοιο εδεσε στη Ναξο στις 1100 αντι της προγραμματισμενης αφιξης στις 1045 παρα το γεγονος οτι ειχε φυγει στην ωρα του απο τη Μυκονο. Θεωρω το γεγονος εντελως απαραδεκτο μια και ο καιρος ηταν καλος. Οταν πληρωνει κανεις ταχυπλοο, πρεπει να ταξιδευει με ταχυπλοο. Αυτη η ιστορια με τις μειωμενες ταχυτητες ειναι ξεκαθαρη ΑΠΑΤΗ προς το επιβατικο κοινο. Ευχομαι να μην αναγκαστω να ξαναταξιδεψω με καποιο απο τα Highspeed 2 και 3.

Link to comment
Share on other sites

Πλοίο: Μαρίνα

Ημερομηνία: 24-03-05

Ταξιδι: Πειραιάς- Συρος

Πλοίαρχος: Καραμοσχος

Έτυχα μια φορά να είμαι σε γέφυρα πλοίου και να ταξιδεύει ένα γνωστός πια καπετάνιος στη Thenamaris που παλιά ήταν ανθυποπλοίαρχος (Ζωης Κουγκουνης) στον Εξπρές Απόλλων και ρώταγε το δόκιμο (1 έτη) κάποια βασικά πράγματα και δεν ήξερε να του απαντήσει!! Του λέει εφόσον έχουμε αυτή τη πορεία τι άνεμο έχουμε?? Δεν ήξερε να του απαντήσει και του απάντησα που δεν έχω σχέση με το επάγγελμα!! Ούτε το στίγμα δεν ήξερε να βγάζει?? Του έβαλε να κάνει μια άσκηση να πάρει να δυο στίγματα, και να βγάλει με τη ταχύτητα το πλοίο?? Εάν σας πω ότι έδωσε απάντηση 32 μιλιά να πηγαίνει συμβατικό πλοίο (εξ Ιαπωνίας 34 χρόνων που δε φημίζεται για τη ταχύτητα του)!! Γελάγαμε όλοι με την απάντηση του!! Και του λέω εάν το διαιρέσεις με το δυο ίσως να είναι η πραγματική του ταχύτητα!!! Μετά τον έβαλε ο καπτα Ζωης μέχρι τη Σύρο να ξανακάνει ίδιου τύπου ασκήσεις!! Και του λέει ότι θα τον έκανε να «κ.....ει» με αυτά που τον έβαζε να κάνει όπως όταν βλέπεις τις πιτσιρίκες στο πλοίο!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

ΠΛΟΙΟ: Πηγασος ελεγε το πλοια, Εξπρες Διονυσος το εισητηριο!!!

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 20 ΔΕΚ 1999

ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ: Β. Αντωνοπουλος

ΚΑΙΡΟΣ: Κλαφτα Χαραλαμπε

Ο καιρος χαλια (διαμαρτυρεται το Αιγαιο για το συνοθυλευμα που εχει δημιουργηθει και ακουει στο ονομα MFD) ακομα και μεσα στον Πειραια γινεται χαμος. Ο πολυ μικρος τοτε Ντινος κανει την εμφανιση του στη γεφυρα... Ο μαρκονης (ηρωικη μορφη) γνωριζοντας τις ευαισθησιες που εχει το στομαχι μου με ρωταει γελωντας που παω... Αφου λεει δεν παμε Σιφνο σημερα δε θα πιασουμε. Ο Ντινος χαμογελασε νομιζοντας οτι επειδη ειναι μικρος τον πειραζουν οι μεγαλοι... Μολις βγαινει η πλωρη του φαντασματος (χωρις σινιαλα ενα αχαρο πραμα οπως ολα τα βαπορια στον Πειραια τοτε) αρχισε ενα εντονο κουνημα... Ο Ντινος κιτρινισε και εκατσε σε μια καρεκλα... Μετα απο 15 λεπτα αρχισε να με γαργαλαει το στομαχι μου... Επειδη ολοι ηξεραν τις ευαισθησιες μου δεν αργησε να ερθει ενα κλειδι καμπινας οπου και πηγα τρεχοντας. Το πλοιο ηταν 15 λεπτα απο τη μπουκα και επαιρνε ηδη τουμπες.

Νοτιας κιολας.... Με μεγαλη προσπαθεια κρατηθηκα πανω στο κρεβατι μεχρι την Κυθνο οπου το πλοιο προσεγγισε κανονικα παρα τον αερα και τις δυσκολες συνθηκες. Μετα την Κυθνο ξανα τα ιδια.. Εκοψε μονο κοντα στη Σεριφο... Παμε Σεριφο δενουμε με τη δευτερη φευγουμε αρον αρον ομως μη γινει και καμια ζημια... Και πανω που ετοιμαζομαι μετα απο κανενα μισαωρο και περιμενω να ακουσω την ανακοινωση για Σιφνο σκαει το παραμυθι απο τα μεγαφωνα. Το πλοιο λογω κακων καιρικων συνθηκων συνεχιζει για Μηλο...

Τι μπορουσα να κανω εγω λεω ας κατσω να το απολαυσω... Σκεφτηκα και τους δικους μου ομως και λεω κατσε να τους παρω ενα τηλεφωνο να μην με ψαχνουν... Στην καμπινα δεν ειχε σημα, στο σαλονι δεν ειχε σημα οποτε λεω παω λιγο εξω. Πηγαινοντας προς τα εξω εβλεπα κοτοπουλα (ανθρωπους ζαλισμενους) σπασμενα τραπεζια πεσμενες καρεκλες ενα τασακι κυλινδρικο να κυλαει απο τη μια ακρη στην αλλη. Τελικα βγηκα αναμεσα στα φουγαρα απο το μπαρ οπου τα ειδα ολα... Ενα κυμα περασε πανω απο το ντεκ και ευτυχως που υπηρχε το πλαστικο ελενιτ και με γλιτωσε, προλαβα να ξαναμπω μεσα. Πηγα στη γεφυρα και κοιταξα το κλινομετρο που εγραφε 19 μοιρες δεξια και 23 αριστερα... Εκανα το σταυρο μου. Δευτερος σταθμος στο GPS που ελεγε 14,5 και μετα στα στροφομετρα που ητανε κανονικα... Πανω ο καπετανιος ο υπαρχος ο α/φ και ο ναυτης.. Ο ενας εβλεπε μπροστα ο αλλος το ρανταρ και ο αλλος γυρω γυρω... Στη Μηλο προσεγγιση με τη δευτερη και διανυκτερευση στη ραδα... Αφου εκανε και ολη την αγονη της δευτερας (αυτη που κανει τωρα το Αγιος Γεωργιος) πηγαμε Σιφνο με 25 ωρες καθυστερηση μονο... Τουλαχιστον απο αυτο το ταξιδι εμαθα ποια χαπακια με βοηθανε να μην με πειραζει η θαλασσα:D

Link to comment
Share on other sites

Πλοιο: ΝΤΑΛΙΑΝΑ

Δρομολογιο: ΠΕΙΡΑΙΑ-ΣΥΡΟ-ΠΑΡΟ-ΝΑΞΟ-ΘΗΡΑ-ΗΡΑΚΛΕΙΟ-ΚΑΣΟ-ΚΑΡΠΑΘΟ-ΔΙΑΦΑΝΙ-ΧΑΛΚΗ

Ημερομηνια: Σεπτεμβριος 1994

Ρωτοντας πας στη Πολη λενε .. Αμ εγω εκεινη τη μερα που (για πρωτη φορα μπηκα σε πλοιο του Αγουδημου) ταξιδευσα στην ΧΑΛΚΗ , τις ωρες που περασα σε πλοιο , θα ειχα φταση οχι στην Πολη αλλα το γυρω του κοσμου θα ειχα κανει , τελος παντων μου ειπαν 21 ωρες οτι κανει να παει ΧΑΛΚΗ ...

Μπηκα στο πλοιο στις 14.00 αναχωριση ειχε στις 15.00 , τελικα φυγαμε στις 16.00 περιππου....

ΣΥΡΟ πρωτο λιμανι μετα απο 5.30 ωρες + 20 λεπτα εκει

ΠΑΡΟ 2ο λιμανι 1.30 + 30 ωρα εκει

ΝΑΞΟ 3ο λιμανι 1.10 + 20 λεπτα

ΘΗΡΑ 4ο λιμανι 2.40 + 30 λεπτα

ΗΡΑΚΛΕΙΟ 5ο λιμανι 4.40 + 1 ωρα

ΚΑΣΟ 6ο λιμανι 6.00 + 15 λεπτα

ΚΑΡΠΑΘΟ 7ο λιμανι 2.15 + 30 λεπτα

ΔΙΑΦΑΝΙ 8ο λιμανι 1.10 + 40 λεπτα (ακομα το λιμανι του ΔΙΑΦΑΝΙΟΥ δεν ειχε γινει και κατεβαζαν το κοσμο με σκατζες - εξου και η καθυστερηση)

ΧΑΛΚΗ επιτελους τελος 2.45

ΣΥΝΟΛΟ 31.45 ωρες η μικρη οδυσεια μου :mad: .......

Ως το ΗΡΑΚΛΕΙΟ μια χαρα ο καιρος , ωραιο το ταξιδι (αν εξερεσεις οτι δεν εβρισκες να κατσεις σχεδον πουθενα) , απο ΗΡΑΚΛΕΙΟ προς ΚΑΣΟ φουντωσε ο καιρος ψιλοφαγαμε στο δρομο , απο ΚΑΣΟ προς ΚΑΡΠΑΘΟ και ΔΙΑΦΑΝΙ κουνιωμαστε αρκετα , απο ΔΙΑΦΑΝΙ προς ΧΑΛΚΗ , τα ειδαμε ολα , κουνημα απιστευτο (ολα πεφταν απο τα bar και σπαγανε) , επι 2.30 ωρες ηταν μια τρελα , ευτιχως δεν με πιανει η θαλλασα αλλα εκεινη τη μερα ψιλοφοβηθηκα ....

Αν εκαθεν ειχε ταση η GA Ferries να μας κανει κρουαζιερες με ατελειωτες ωρες B) .......

Link to comment
Share on other sites

Πολυ ωραιο Παναγιωτη :mad: . Να πουμε σαν ιστορικο στοιχειο οτι τα πληρωματα εκεινης της εποχης του Νταλιανα και Μιλενα, οταν ηθελαν να πουν αλληλους οτι ειχε θαλασσα, ελεγαν "βαρδιολα μεσα". Στην κυριολεξια!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

.

Ιστορίες Ελληνικής Ακτοπλοϊκής Τρέλας.

"Απλά μαθήματα safety."

Ας επιβιβαστούμε στην μηχανή του χρόνου και ας πάμε μια δεκαετία - και παραπάνω - πίσω.

Βρισκόμαστε σε κάποιο Κυκλαδονήσι, πρώτες μέρες του φθινοπώρου.

Είναι Κυριακή μεσημέρι και στο λιμάνι όλοι περιμένουν το τελευταίο πλοίο της ημέρας για τον Περαία.

Άλλοι λυπημένοι γιατί τελείωσε το καλοκαίρι και άλλοι ευχαριστημένοι γιατί ικανοποίησαν τις υπαρξιακές και μεταφυσικές τους ανησυχίες, οι οποίες, άλλωστε, έφεραν τους περισσότερους εδώ.

Όλοι στοιβαγμένοι τώρα κάτω από τα κατ’ ευφημισμό λεγόμενα στέγαστρα, περιμένουν την λύτρωση από το μαρτύριό τους. Όπως

«οι Χριστιανοί το Πάσχα» που λέει και ο Σαββόπουλος. Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις την αναμονή κάποιων εκατοντάδων ανθρώπων, για αρκετή ώρα, στριμωγμένοι σαν τα ζώα κάτω από τα «στέγαστρα»? Από λαμαρίνα, βεβαίως! Και ο Κυκλαδίτικος ήλιος, ανελέητος!

Η εκδίκηση του Απόλλωνα!

Επιτέλους, το πλοίο φάνηκε και μάλιστα στην ώρα του! Ανακούφιση! Όμως κάτι παράξενο συμβαίνει, στα καταστρώματα δεν φαίνεται ψυχή! Παράξενο, γιατί όλοι περίμεναν ότι θα είχε κόσμο τέτοια ημέρα! Σιγά-σιγά, όλους άρχισαν να τους «ζώνουν τα μαύρα φίδια». Και δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν οι υποψίες τους. Το πλοίο δεν ήταν άδειο, όπως φαινόταν. Το αντίθετο! Απλώς, όσοι ήταν επάνω στο πλοίο πρόβλεψαν –και σωστά πρόβλεψαν – ότι οι μάχες για μια καρέκλα θα ήσαν Ομηρικές και γι’ αυτό παρέμειναν καθισμένοι στις θέσεις τους –«φυλάττοντες Θερμοπύλας». Και προετοιμάζονταν για την μεγάλη αναμέτρηση.

Το πλοίο έδεσε και άρχισαν τα γιουρούσια κατά κύματα ( στέγαστρο 1,2 κ.ο.κ.). Ο συγγραφεύς αυτού του πονήματος, «easy rider» γαρ, δεν συμμετέχει στα γιουρούσια – απλώς, τα παρακολουθεί προβληματισμένος. Στέκεται δίπλα στον καταπέλτη και περιμένει την σειρά του για επιβίβαση. Δίπλα του, ένας γαλονάς του πλοίου - με πλάκα τα γαλόνια – παρακολουθεί απαθής τα γιουρούσια.

Η ερώτηση αυθόρμητη:

«Καλά, που θα χωρέσουν όλοι αυτοί? Και έχουμε και άλλο λιμάνι, όπου θα μπούν άλλοι τόσοι!»

Η απάντηση, αποστομωτική!

«Εάν τους άφηνα στο λιμάνι, δεν θα φώναζαν γιατί τους άφησα?». Και απομακρύνθηκε, μάλλον, ενοχλημένος για την αναίδειά μου.

Αισθάνθηκα βλάκας! Πως δεν το είχα σκεφτεί αυτό? Ο γαλονάς είχε δίκαιο! Αντί να σε αφήσει στο λιμάνι και να φωνάζεις, σε φορτώνει υπεράριθμο και ο Θεός βοηθός! Και τότε τα έβαλα με τον εαυτό μου: « Τι θες ρε ηλίθιε και κάνεις τον έξυπνο? Αφού δεν ξέρεις από αυτά! Μήπως έχεις σπουδάσει την ναυτική τέχνη? Τι ξέρεις εσύ από safety, από πρωτόκολλο, από επάρκεια σωστικών και άλλα σχετικά? Ίσα κι όμοια είσαι με τον παμμέγιστο που τα έχει σπουδάσει? Ηλίθιε, ε ηλίθιε!» Και άλλα παρόμοια, τα οποία δεν θέλω να τα θυμάμαι.

Και η Λιμενική Αρχή, είπατε? Μα ήταν απασχολημένη! Ρύθμιζε, τροχονομικώς, τα γιουρούσια, «μη σπρώχνεστε, όλοι θα μπείτε»!

Κάποια στιγμή έφτασε και η σειρά μου. Επιβιβάσθηκα, αφίππευσα και άρχισα να ανεβαίνω προς το κατάστρωμα. Γολγοθάς! Σκάλες, διάδρομοι, καναπέδες, πάγκοι, καρέκλες κατειλημμένες. Μόνον οι τοίχοι και τα ταβάνια ήταν ελεύθερα. Οι πλαστικές καρέκλες? Είδος πολυτελείας! Και αν την εύρισκες, δεν είχες που να την βάλλεις!

Υπομονή, λέω. Εγώ θα κατέβαινα στο επόμενο λιμάνι, αλλά η παρέα μου θα συνέχιζε. Τέλος πάντων, φθάνουμε στο επόμενο λιμάνι. Δεν απείχε δα και πολύ! Και εδώ τα ίδια! Το ίδιο έργο σε επανάληψη. Γιουρούσια, η μάχη της καρέκλας, ο γαλονάς στον καταπέλτη απαθής, η Αρχή σε τροχονομικά καθήκοντα κλπ, κλπ.

Ευτυχώς που τα τεκταινόμενα δεν έγιναν αντιληπτά από τους διδάσκοντες σε παρακείμενη σχολή, γιατί θα είχαμε μαζικές αυτοκτονίες. Οι δυστυχείς θα διαπίστωναν ότι όσα διδάσκουν τόσα χρόνια με ζήλο περί κανονισμών, σωστικών, πρωτοκόλλου και πιστής τήρησης αυτών, είναι βλακείες! Χώρια οι σπουδαστές που θα αναθεμάτιζαν την ώρα και την στιγμή που διάλεξαν να σπουδάσουν αυτό το επάγγελμα.

Αποχαιρετώ την παρέα μου και αποβιβάζομαι. Ούτε λόγος, βέβαια, να με αποχαιρετήσουν από το κατάστρωμα. Οι «Θερμοπύλες», που λέγαμε! Από τον προβλήτα έβλεπα το πλοίο γεμάτο μέχρις εκεί που δεν παίρνει άλλο. Πόσοι ήταν επάνω στο πλοίο? Δεν ξέρω, μπορεί και 300-400-500 υπεράριθμοι! Μπορεί και παραπάνω. Χάος!

«Η Βαγγελίστρα (που ήταν και η πλέον αρμόδια σε αυτή την περίπτωση) να βάλλει το χέρι της μην συμβεί κανένα κακό», σκέφτομαι.

Το βραδάκι, τηλεφωνώ στην παρέα μου:

«Τι έγινε, πως φτάσατε?»

«Τι να σου λέω τώρα? Σκέψου ότι την έβγαλα σε όλο το ταξίδι σε ένα σκαλοπάτι! Ούτε να σηκωθώ δεν μπορούσα, γιατί μετά δεν θα εύρισκα ούτε το σκαλοπάτι. Και εξάλλου που να πας? Ούτε διάδρομοι δεν υπήρχαν! Μόνο άνθρωποι σαν τις παστές σαρδέλες!»

Για καλή μας τύχη, η Βαγγελίστρα είχε βάλλει, για πολλοστή φορά, το χέρι της!

Ευτυχώς, με την μηχανοργάνωση της έκδοσης των εισιτηρίων, έχουν εκλείψει, πλέον, (τουλάχιστον σε τέτοια έκταση) αυτά τα φαινόμενα.

Και ας κλαίγονται κάποιοι πράκτορες ότι ζημιώθηκαν. Όταν έκοβαν όσα εισιτήρια γούσταραν, ήταν καλά τα πράγματα?

Εάν διορθώνονταν (προς τα κάτω) και τα πρωτόκολλα επιβατών κάποιων πλοίων, θα ήταν ακόμα καλύτερα τα πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Πλοιο: Αφροδιτη ΙΙ

Ημερομηνια: Τελη Νοεμβριου 1993

Ταξιδι: Brindisi - Patrasso

Πλοιαρχος: Αγνωστον

Βρισκομαστε στο σωτηριον ετος 1993, μηνα Νοεμβριο και η ατμοσφαιρα στην καρδια του Nick the Greek ειναι βαρια λογω της πολυ προσφατης πτωσης του Κωστα του Μητσοτακη απο την εξουσια και το συνεπακολουθο γεγονος οτι δεν μπορουμε πια να υπολογιζουμε σε συμφορες και ατυχιες για τους εχθρους της πατριδας μας :P . Θυμιζω οτι εκεινη την εποχη ο Γιωργος Καρατζαφερης ειναι ακομα εξεχων Μητσοτακικος βουλευτης της Νεας Δημοκρατιας, ο Γιωργος Πετσος ειναι ηρωικος μαρτυρας του παλιου ΠΑΣΟΚ, ο Στεφανος Μανος και ο Ανδρεας Ανδριανοπουλος εικαζεται οτι θα διεκδηκησουν την αρχηγια της Νεας Δημοκρατιας οντας τοτε εξεχοντα στελεχη ενω ο Αντωνακης ο Σαμαρας φευγει με το χειροτερο τροπο(φτυνοντας) εκει που σημερα φιλαει. Στο ΠΑΣΟΚ μεσουρανει ο Στελιος Παπαθεμελης σαν ενας εκ των πιο σημαντικων υπουργων, ενω η Μαρια Δαμανακη ακομα ξιφουλκει κατα του ανηθικου, αρρωστου και διεφθαρμενου ΠΑΣΟΚ και του αρχηγου του, πατερα του σημερινου της αρχηγου :P . Θεωρω ενδιαφερουσα την ιστορικο-πολιτικη παραγραφο αυτη για να καταδειχθουν μεσω της συγκρισης αυτης με μολις 12 χρονια πριν, τα ελευθερα ηθη των Ελληνων πολιτικων. Με τις υγειες μας.

Την εποχη εκεινη λοιπον, ο φαιδρος-εγκαθετος βρισκεται σε επισημη επισκεψη στην bella Ravenna(και στα ιταλικα της εστιατορια, οντας μεγαλος φιλος και μελετητης της συγκεκριμενης κουζινας) στην επαρχια Emilia Romagna της Ιταλιας, που βρισκεται πανω στην Αδριατικη ακτη περιπου στο μεσον της αποστασης ανεμασα σε Venezia και Ancona. Για τουριστικους λογους να πουμε οτι σαν πολη δεν ειναι και κατι το τρομερο, κλασσικη πολη του Ιταλικου βορρα, με πανεμορφη ομως παλια πολη της οποιας τα περισσοτερα κτισματα εχουν σωθει και ειναι καλα διατηρημενα ενω ξεχωριζει το πλακοστρωτο που καλυπτει ολη την παλια πολη.

Οταν δυστυχως ερχεται η ωρα της επιστροφης, οι ελπιδες για ταξιδι απο την Ancona με καποιο πλοιο των Μινωικων γραμμων αποδεικνυονται φρουδες μια και οι μεγαλυτεροι σε ηλικια συνταξιδιωτες δε θελουν να περασουν 30(τοτε) ωρες στο πλοιο μεσω Ηγουμενιτσας και προτιμουν να παμε οδικως ως το Brindidi(Βρινδησιον στα ελληνικα :P ) και απο εκει κατ' ευθειαν στην Πατρα. Με αυτοκινητο λοιπον και μετα απο μια πανεμορφη διαδρομη 800 χιλιομετρων περιπου αν θυμαμαι καλα, φτανουμε στο Brindisi γυρω στις 1830 το βραδι οπου μας περιμενουν δυο μεγαλες εκπληξεις υπο την εννοια οτι α) αντι του ηλιολουστου ταξιδιου ο καιρος εχει χαλασει και υπαρχει εντονος βοριας με βροχη ενω β) οι συνταξιδιωτες περιμενουν να ταξιδεψουν με πλοιο αναλογο αυτων της Ancona αλλα αντιθετα βλεπουν το στην ουσια ρο-ρο Αφροδιτη ΙΙ και παθαινουν μια ψυχολογια οσο να πεις!

Ειναι αληθεια οτι το σκηνικο ηταν λιγο μαυρο υπο την εννοια οτι στην προβλητα επικρατουσε σκοταδι, φυσουσε και εβρεχε πολυ δυνατα ενω και η παλαιομοδιτικη σιλουετα του συγκεκριμενου πλοιου με τον λιγοστο φωτισμο, δεν σε προδιεθετε και πολυ θετικα. Οταν δε πλησιασαμε πολυ κοντα στο πλοιο και η μαμα-Nick the Greek παρατηρησε οτι το πλοιο ηταν μερικως καρφωτο(πριτσινωτο), δεν της αρεσε καθολου μα καθολου η ιδεα του να ταξιδεψουμε με αυτο. Τελος παντων, αλλη επιλογη δεν υπηρχε οποτε προχωρησαμε στο παρασυνθημα. Εισοδος απο τον καταπελτη του πλοιου και μεσω κλιμακοστασιου στο δευτερο ανοιχτο γκαραζ-ντεκ του πλοιου οπου αναμεσα απο νταλικες φτασαμε στον μικρο χωρο επιβατων.

Εκει υπηρχε μια μικρη reception και ελαχιστα τραπεζακια με καρεκλες γυρω-γυρω η οποια απ' οσο μπορω να θυμηθω ηταν και ο μοναδικος χωρος επιβατων του πλοιου εκτος απο το self service. Ολο το υπολοιπο πλοιο ειχε μερικες καμπινες και γκαραζ για φορτηγα. Αφου ο υπολοιπος κοσμος τακτοποιηθηκε στις μικρες και σπαρτιατικες απο πλευρας ανεσεων και διακοσμησης καμπινες ενω αλλος χωρος προς εξερευνηση δεν υπηρχε, ο φαιδρος εγκαθετος κατευθυνθηκε στο γκαραζ προς επιβλεψη φορτωσεως. Το πλοιο φορτωνε συνεχεια και εβαλε τελικα εναν πολυ μεγαλο αριθμο φορτηγων μια και ως την αναχωρηση και τα δυο γκαραζ ηταν γεματα απο νταλικες και αρκετα βυτιοφορα.

Η αναχωρηση εγινε στις 2030 και το πλοιο πολυ αργα γυρισε με τη βοηθεια του πρυμα δεξιου καβου μια και ηταν δεμενο με την πλωρη προς τα μεσα, κοιτωντας το λιμεναρχειο του Brindisi. Αμα τη εξοδο του πλοιου απο τον κυματοθραυστη, αρχισε και το κουνημα μια και ο καιρος ηταν πολυ ασχημος και οσο περνουσε η ωρα χειροτερευε. Κατευθυνθηκα τοτε προς το self service μια και η φορτωση μου ειχε ανοιξει την ορεξη. Λογω θαλασσοταραχης κανεις εκ των συνταξιδιωτων μου δεν με ακολουθησε, οποτε βρεθηκα στο self service μονο με την παρεα των θορυβοδων οδηγων των φορτηγων. Θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι η ποικιλια των φαγητων ηταν απιστευτη, και οπως λιγο μετα ανακαλυψα το ιδιο ηταν και οι τιμες αλλα κυριως και η γευση. Νομιζω πως ειχα γεμισει ενα δισκο με διαφορα πιατα και φαγητα και πληρωσα τοτε μονο 2.000 δραχμες η κατι τετοιο τελως παντων, αναλογικα με την ποσοτητα δηλαδη, η τιμη ηταν εξαιρετικα χαμηλη. Το αντιστροφο συνεβαινε με την ποιοτητα ομως, παρα την πολυ χαμηλη τιμη, η ποιοτητα ηταν στα υψη και πραγματικα μπορω να χαρακτηρισω το γευμα εκεινο σαν ενα απο τα τρια καλυτερα που εχω κανει ποτε σε πλοιο, και αν υπολογισει κανεις οτι εχω γευματισει και σε αρκετα κρουαζιεροπλοια τοτε μαλλον αυτο ειναι σημαντικο κομπλιμεντο.

Μετα απο τετοια κρεπαλη, προφανως αρχισα να αισθανομαι ενα βαρος και κατευθυνθηκα στην καμπινα οπου και επεσα για υπνο για ολη τη νυχτα, ξυπνωντας που και που απο το κουνημα του πλοιου που ηταν αρκετα εντονο. Παρ' ολ' αυτα και οπως διαπιστωσα οταν βγηκα εξω το πρωι, το πλοιο ηταν παρα πολυ καλοταξιδο(λογω βυθισματος) σε σχεση με τον καιρο που επικρατουσε. Ο καιρος ηταν εξαιρετικα ασχημος, γυρω στα 8 μποφωρ οταν ηδη ειχε σκεπισει το πλοιο απο την εσωτερικη πλευρα των Επτανησων και πλεοντας κοντα στις ακτες της Αιτωλακαρνανιας, οποτε καταλαβαινει κανεις τι γινοταν στο ανοιχτο πελαγος.

Η μερα ηταν βροχερη και κρυα και το Αφροδιτη ΙΙ κατεπλευσε γυρω στις 1100 περνωντας απο τη νοτια εισοδο της Πατρας, δινοντας τελος σε ενα αξιομνημονευτο ταξιδι κατα τη γνωμη μου και κανοντας με απο τοτε και παντα να βλεπω με μεγαλη συμπαθεια το συγκεκριμενο πλοιο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Αυγουστος του 2001 και ο μικρος proud ετοιμαζεται να κατακτησει συμη και καστελλοριζο. Απο το χειμωνα υπηρχε η σκεψη και σιγα σιγα ειχε καλλιεργηθει η ιδεα. Η παρεα της εκδρομης ηταν μικτη και ομοιογενης οσον αφορα τις θαλασσινες προτιμησεις. Οχι δεν ηταν shipfriends οπως ειμαστε εδω, αγαπανε ομως και αυτοι τη θαλασσα και το θαλασσινο ταξιδι οπως το ξεραμε και το χαιρομαστε ως σημερα.

Δευτερα μεσημερι το εκστρατευτικο κλιμακιο εχει κατεβει και περιμενει να επιβιβαστει στο Ροδος. Θα πηγαιναμε ροδο και απο εκει θα παιρναμε καποιο απο τα τοπικα για συμη. Ημασταν δεμενοι στον αγιο σπυριδωνα και απεναντι μας ηταν δεμενο το Φαιδρα (εκανε ΒΑ αιγαιο τοτε). Φυγαμε κατα τις 15.40 με 40 λεπτα καθυστερηση περιπου παιρνώντας μπροστα απο το ντοκ 3 οπου ηταν: νεφελη (βλαβη), αγιος ραφαηλ, ιασωνας, stella oceanis, express naias, (δεμενα) και Daliana (βλαβη).

Το ταξιδι ηταν ευχαριστο και η θαλασσα ηταν καλμα μπουνατσα, αντιθεση με οτι γινοταν 4 μερες πριν που υπηρχε γενικευμενο απαγορευτικο. Εννοειται πως ειμασταν εξω στο καταστρωμα, για την ακριβεια πισω απο την αριστερη βαρδιολα. Στις φλεβες προσπερασαμε ενα ρυμουλκουμενο προς διαλυση αποβατηγο του ναυτικου, ενω κατω απο τη Συρο διασταυρωθηκαμε με το Ionian Galaxy που τοτε ταξιδευε ως Cesme 2 απο Cesme για Brindisi. Περασαμε γυρω στο ενα μιλι αποσταση στα κοκκινα.

Απογοητευση του ταξιδιου ηταν το ροδος. Ειχα να ταξιδεψω μαζι του απο το 1995 και η διαφορα στην εμφανιση εσωτερικων χωρων και ανοιχτων deck ηταν εμφανης. Δεν ηταν αθλιο, αλλα το κοσμημα του 95 ειχε χασει τη λαμψη του. Ενδεικτικα αναφερω οτι ακουσα δυο περιπτωσεις επιβατων που διαμαρτυρονταν γιατι στα μπανια στις καμπινες τους τα νερα εμεναν στη ντουσιερα και δεν «τραβαγε» η αποχετευση. Να πω επισης οτι ταξιδευαμε με μια κλιση στα αριστερα γυρω στις 5μοιρες. δεν ξερω για ποιο λογο αλλα το συζητουσε το πληρωμα αρκετα.

Οπως ειπα παραπανω ταξιδευαμε καταστρωμα. Το βραδυ μετα την πατμο ηρθαμε μεσα και κοιμηθηκαμε σε ενα μικρο χωρο δεξια μετα το χωρο της reception (δε θυμαμαι πολυ καλα τη διαμορφωση). Ξυπνησα λιγο αφοτου ειχαμε φυγει απο καλυμνο. Ειχε χαραξει και βγηκα εξω να δω τον περιπλου της Κω και την παντα εντυπωσιακη αφιξη στην Κω. Υπαρχουν αβαθη εξω απο το ακρωτηρι «σκανδαρι» (η γνωστη αμμογλωσσα οπου εκατσε η τουρκικη φρεγατα Yavouz το 1996) και τα πλοια διαγραφουν τοξο 180 μοιρων ερχομενα απο βορρα για το λιμανι της Κω. (λιμανι τροπος του λεγειν, ενα μπαστουνι στη ανοικτη θαλασσα ειναι.)

Στην Κω φτασαμε αρκετα καθυστερημενοι και κατσαμε παραπανω απο το προβλεπομενο λογω κινησης καλοκαιριου αλλα και λογω ασυνοδευτων φορτηγων αποτελεσμα ολων αυτων να φτασουμε Ροδο κατα τις 10.30. Συμφωνα με το προγραμμα θα φταναμε 08.30, οποτε προλαβαιναμε τα τοπικα που εφευγαν 09.30.

Ηταν η πρωτη μου αφιξη στην Ροδο (σε αντιθεση με την Κω οπου περασα 7 μηνες το 95) και πραγματικα μου αρεσε το θεαμα της πολης απο τη θαλασσα, ενω φρεγατα της υπερατλαντικης επικυριαρχου ηταν φουνταρισμενη απεξω. Μεσα ηταν ο κορναρος, το μαρινα (που ειχε φυγει μετα απο εμας απο πειραια), το νικολας α το john p, δυο ισραηλινα κρουαζιεροπλοια και wind spirit, wind song. Η καθυστερηση μας βγηκε σε καλο αφου ετσι καναμε μια βολτα στην παλια πολη και το καστελλο και το απογευμα με καποιο απο τα συμη Ι & ΙΙ (δε θυμαμαι με ποιο :o ) καναμε το 2ωρο ταξιδι για συμη.Εννοειται στην υποτυπωδη κοντρα γεφυρα με τη θαλασσα να εχει φρεσκαρει και να μας δροσιζει.

Στη Συμη κατσαμε 2 μερες (τριτη απογευμα με πεμπτη μεσημερι) και προλαβαμε να κανουμε το γυρο του νησιου με ενα τουριστικο αρκετοι απο τους επιβατες του οποιου ηταν τουρκοι. Το νησι δεν ειναι ασχημο, αλλα δεν ειναι και να κατσεις πολλες μερες. Η χωρα του θυμιζει λιγο Υδρα, γραφικη, ανηφορικη, χωρις αυτοκινητα αλλα λιγακι στεναχωρη. Εχει ωραιες παραλιες στις οποιες πας μονο με βαρκα. Δυο μερες μετα (πεμπτη μεσημερι) ηρθε μια σημαντικη στιγμη στην πορεια μου ως shipfriend. Ειχα τη χαρα και την τιμη να ταξιδεψω με το Παναγιωτης Κ :D συγνωμη, το Νησος Καλυμνος :P . Κατα τις 15.30 φυγαμε απο τη συμη και ειχαμε δεσει Ροδο λιγο πριν τις 17.30. Εξω απο το λιμανι ηταν παλι μια αμερικανικη φρεγατα ενω το salamis star βιραριζε. Πιο μεσα ηταν πλαγιοδετημενα το Splendour Of the Seas και το john P.

Ξεκινησαμε λιγο μετα τις 18.00. ειχαμε φουνταρει 3 κλειδια και κατι ο καιρος κατι ο αερας που φυσουσε κοντρα γυρισαμε με την πλωρη προς τη ραμπα μεχρι να βιραρουμε. Το splendour διπλα στο οποιο ειχαμε πρυμνιοδετησει (στη μεσα μερια του λιμανιου) μας περιμενε για να φυγει και αυτο συνοδεια ρυμουλκων.

Το ταξιδι κρατα κοντα 6 ωρες (με τα 12-13 μιλια του Καλυμνος) και φτασαμε στο καστελλοριζο 12.30. απο τη Ροδο και μετα δεν συναντησαμε αλλα επιβατηγα παρα μονο μικρα μοτορσιπακια. Το ασυνηθιστο της διαδρομης αυτης ειναι οταν γυρω στις 2 ωρες (25 μιλια δηλαδη) απο τη Ροδο περνας κατω απο την Τουρκια. Πλεον εχεις αφησει το αιγαιο πισω σου. Εκει ο αερας κοβει και το ελαχιστο αερακι ειναι καυτο ενω η θαλασσα εχει εντονη ρεστια (μιλαω για αυγουστο παντα).

Φτανοντας στο καστελοριζο εχεις μια παραξενη αισθηση, οτι εφτασες στο τερμα, στη θαλασσια εσχατια της Ελλαδας. Εκατονταδες μιλια απο τον πειραια και αρκετα απο το τελευταιο λιμανι μια νησιδα (κυριλεκτικα και μεταφορικα). Νιωθεις σαν αλλος οδυσσεας (αυτον απο την ιθακη, οχι τον αλλο απο το ληξουρι :confused: ) που επιτελους φτανει.

Το καστελλοριζο το περπατησαμε αρκετα τη μια μερα, ενω την αλλη καναμε το γυρο του νησιου με καϊκι, πηγαμε και στη Ρω να δουμε τα whereabouts της κυρας. Η τελεια shipfriend στιγμη ηταν οταν το Dame M ως salamis star μπηκε στο καστελλοριζο γεματο κυπριους και ισραηλινους τουριστες. Εκλεισε το λιμανι. Επειδη στο σημειο προσδεσης ο ωφελιμος χωρος ειναι μιαμιση βαπορια το βαπορι φουνταρει απο 2 κλειδια την καθεμια και δενει καβο απεναντι σε ενα θηριωδους πλατος δεντρο (δε θυμαμαι τι δεντρο ηταν :eek: ).

Απλα να αναφερω επισης οτι και στη συμη και στο καστελλοριζο τα μισα απο τα ελλιμενισμενα σκαφη εφεραν τη συμπαθη σημαια της γειτονος :D , ενω εκτος οικισμου τα κινητα ειχαν σημα turkcell.

Δυστυχως, οπως ειπε και ο σαακης ρουβας οταν απολυθηκε απο φανταρος, ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν και σαββατο βραδυ ηρθε η ωρα της επιστροφης. Αυτη ομως (μια ωδη στο Δημητρουλα) στο επομενο voyage report.

κοινωνικη προσφορα του μικρου Proud 3 φωτο απο το ταξιδι.

post-13-12832695568_thumb.jpg

post-13-128326955681_thumb.jpg

post-13-128326955683_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Σαββατο βραδυ επροκειτο να αναχωρησουμε με το Δημητρουλα απο το καστελοριζο για πειραια με 13 :( ενδιαμεσες προσεγγισεις. Παρ’οτι υπηρχε καθημερινη αεροπορικη συνδεση καστελλοριζο-ροδος δεν τεθηκε ποτε τετοιο θεμα, αφου ενας απο τους λογους των διακοπων στο καστελλοριζο, ηταν αυτη ακριβως η επιστροφη με το πλοιο της αγονης γραμμης.

Ηταν η εποχη που η GA και η αειμνηστη ΔΑΝΕ ειχαν κανει τις συμβασεις αποκλειστικοτητας για τα δωδεκανησα με ανταλαγμα να πραγματοποιουν αμισθι καποιες προσεγγισεις δημοσιας υπηρεσιας. Στα «πλαισια» αυτων των υποχρεωσεων της GA το Δημητρουλα καθε παρασκευη απογευμα (νομιζω 19.00) εφευγε απο πειραια και κατεληγε καστελλοριζο το σαββατο το βραδυ στις 23.00 (allegedly :D ). εφευγε 23.30 (λεμε τωρα) πηγαινε ροδο και απο εκει εφευγε στις 08.30 το πρωι της κυριακης για να καταληξει πειραια το πρωι της δευτερας στις 07.00.

Μετα την αναχωρηση του Salamis Star κατα τις 22.00 και ενα συντομο δεινο πηγαμε στο μοναδικο club/bar του νησιου, κατω απο το κοκκινο φαναρι. Ναι ακριβως το κοκκινο φαναρι ηταν στη στεγη ενος bar ενω παραδιπλα ηταν ο Λ.Σ. καστελλοριζου. Ειχαμε ηδη μαθει οτι θα υπηρχε μια μικρη καθυστερηση και ειπαμε να κανουμε Saturday night pub-crawling :D μεχρι να ερθει η Δημητρουλα.

Τελικα πιστο στην παραδοση της εταιρειας το βαπορι ηρθε γυρω στις 02.10. Αφου ξεφορτωσε (ειχε αρκετο κοσμο για τα δεδομενα του νησιου, πλησιαζε 15αυγουστος αλλωστε) καμια 40ρια ατομα 2-3 βαν λιγα ΙΧ και καποια μηχανακια επιβιβαστηκαμε για το ταξιδι της επιστροφης. Απο τους 40 οι μισοι καιβαλε πηγαιναν ροδο και εμειναν 2 παρεες ηρωων που θα εκαναν την κρουαζιερα. Φυγαμε στις 02.30 και λιγο μετα πηγαμε στις καμπινες. Μεχρι τη ροδο δεν ειχε τιποτα να δουμε εξω, χωρια που ηταν πισσα σκοταδι. Ηταν καλη ευκαιρια για ξεκουραση μιας και η μερα προβλεποταν ενδιαφερουσα.

Ξυπνησα λιγο αφ’οτου ειχαμε φυγει απο ροδο. Πρεπει να ειχαμε ξεκινησει κατα τις 9.00. πρωτο λιμανι η συμη την οποια ειχαμε δει απο κοντα λιγες μερες πριν. Κατσαμε κοντα στο μισαωρο δεμενοι αφου ειχε μονο 2 αναχωρησεις απο συμη για πειραια την εβδομαδα (μια το δημητρουλα και μια εναλλαξ ροδος/πατμος) και γινοταν χαμος απο κοσμο.

Ακολουθησε η Τηλος μετα απο 80 λεπτα (οι χρονοι στο περιπου γιατι εχουν περασει και 4 χρονια). Το λιμανι της τηλου ενα αλιευτικο καταφυγιο με μια υποτυπωδη ραμπα στην οποια γινοταν παρεμβασεις προεκτασης. Η παραμονη μας ηταν συντομη και μετα απο μια ωρα φτασαμε στη νισυρο. Εδω το λιμανι ηταν μια προβλητα στη μια ακρη της «χωρας» εκτεθειμενη απο παντου. Ευτυχως που ολη τη μερα ειχαμε μπουνατσα. Στη νισυρο τα νερα πρεπει να ειναι αρκετα βαθεια. Αυτο το υποθετω απο το εξης: το βαπορι επροκειτο να φουνταρει, αλλα ειχε μαϊναρει γυρω στο ενα κλειδι πριν φουνταρει, οπως γινεται και στον Αθηνιο. Ειλικρινα δε θα ηθελα να ειμαι στη θεση ενος πλοιαρχου που προσεγγιζει σε καποιο απο αυτα τα δυο λιμανια χειμωνα.

Μιαμιση ωρα μετα απο τη νισυρο φταναμε στην Κω, αφου ειχαμε παραπλευσει τη νοτια ακτη της. Η διαφορα απο τα δυο προηγουμενα νησια ηταν αισθητη. Ηταν λιγο μετα τις 16.00 και η πολη εσφυζε απο ζωη. Γεματοι οι δρομοι με αυτοκινητα, ενω στα αριστερα το βαποριου (βορεια του λιμανιου) τουριστες και ντοπιοι εκαναν jet ski και parasailing ενω οι λιγοτερο τολμηροι λιαζονταν στα beach bar εξω απο τα γνωστα clubs Kalua & Heaven. Ο μικρος proud, θυμηθηκε οταν υπηρετουσε την πατριδα στις ερημικες παραλιες και τα αφιλοξενα clubs της Κω το 1995 και συγκινηθηκε :D . Ευτυχως μετα απο μιση ωρα ειχαμε φυγει και η προσκαιρη συγκινηση σταματησε.

Η νησος των σφουγγαραδων και namesake port του παναγιωτη κ μας υποδεχτηκε λιγο μετα τις 17.30. δεν κατσαμε και παρα πολυ, ενω το μονο αξιοπεριεργο ηταν μια κοπελια που εβαλε το παπακι της στο βαπορι, εφυγε να χαιρετησει καποιους που την ξεποροβοδισαν, αλλα οταν θυμηθηκε να γυρισει ημασταν μια βαπορια απο τον ντοκο και δεν γυρισαμε πισω. Απο οσο θυμαμαι δεν πρεπει να ειχε κατασκευαστει ακομη η προεκταση του κυματοθραυστη στην καλυμνο. Κοντευαν 16 ωρες που φυγαμε απο το καστελλοριζο και μονο στην εκει συναντησαμε λιγο αερα αλλα χωρις να δυσκολευτει το βαπορι.

Μετα τους σφουγγαραδες το μενου ειχε λερο και μετα πο αλλη μια ωρα πατμο. Σε αντιθεση με το ευρυχωρο λακκι, οπου το μονο που σε παραξενευε ηταν το πλωτο του ΣΔΟΕ, στην Πατμο γινοταν το αδιαχωρητο. Γεματο yachts και ιστιοπλοϊκα το λιμανι και το Δημητρουλα εκανε σλαλομ για να δεσει. Ο ηλιος ειχε μολις πεσει και απολαμβαναμε την πατμο στο φως του σουρουπου.

Ολη η μερα αυτη του ταξιδιου ηταν μοναδικη. Στα λιμανια που πιασαμε ειτε δεν ειχα ξαναπερασει (νισυρος, τηλος) ειτε οποτε ειχα περασει περναγα νυχτα (καλυμνος λερος πατμος) και τα εβλεπα για πρωτη φορα στο φως της ημερας. Παρολο που δε φυσαγε ειχε καθαρη ατμοσφαιρα και δε μας χαλαγε τη θεα. Στην πατμο μπηκε ο πιο πολυς κοσμος και τα πιο πολλα ΙΧ μεχρι εκεινη την ωρα. Παρολο που και απο τα αλλα λιμανια ειχε παρει κινηση με πιο πολλα απο συμη και κω, μετα την Πατμο ηταν αισθητο και μεσα στο βαπορι οτι ειχε μαζεψει κοσμο. Ενδιαφερον ειναι και το οτι μεχρι την πατμο ειχε και αρκετη ενδονησιωτικη κινηση, αφου αρκετοι απο οσους μπηκαν Ροδο κατεβαιναν στα ενδιαμεσα νησια.

Ηταν περασμενες 10 οταν ζυγωναμε τους φουρνους. Δεξια περασαμε ενα σκοτεινο νησακι με ενα φαρο που αρκετα αργοτερα εμαθα οτι λεγεται θυμαινα. Οι φουρνοι ηταν το κατι αλλο. Στεναχωρο «λιμανι» ελαχιστος χωρος στο ντοκο και γενικα μια εικονα 10ετιας 70. Δεν κατσαμε πολυ εκει και γυρω στις 23.30 ειμασταν αγιο κυρηκο. Καμια 60ρια αυτοκινητα και παρα πολυς κοσμος περιμενε το βαπορι. Υποθετω πως περιμεναν αρκετα μιας και με βαση το προγραμμα επρεπε να εχουμε ηδη φυγει και απο ναξο. Μεχρι να ξεμπερδεψουμε με τους ικαριωτες ειχαν φτασει μεσανυχτα και μετα απο 14 ωρες στο καταστρωμα ενιωσα το κρεββατι μου να με καλει. Οι υπολοιποι ολο και μπαινοβγαιναν αλλα εγω ειχα περασει σχεδον ολη τη μερα εξω. Δεν ειχε νοημα να κατσω για ναξο παρο συρο αφου τα λιμανια τα ειχα ξαναδει και τα νησια αυτα ειναι μεσα στα ποδια μας.

Δυο λογια για το βαπορι τωρα μιας και 32 ωρες που περασα μεσα μου αφησαν μια ευχαριστη αισθηση. Πρωτα απο ολα ηταν καθαρο, καμια σχεση με τα GA standards και με το χαλι που πχ το μαρινα ειχε ηδη. τα εξωτερικα decks ηταν καθαρα και χωρις ιχνος εγκαταλειψης, ενω μεσα παρολο που το βαπορι ηταν οπως ταξιδευε στην ιταλια δεν ηταν παραμελημενο. Μονο για κατι κοινοχρηστες τουαλετες της Β θεσης ακουσαμε γκρινιες, αλλα ενταξει μην τα θελουμε κι ολα δικα μας. Οι καμπινες της Α θεσης που ειχα ιδιαν πειρα ηταν 5καθαρες και χωρις καμια φθορα. Το αυτον και για τα en suite μπανια τους. Ολα τα λεφτα βεβαια ηταν το ταξιδεμα το βαποριου. Απο τη ναξο και μετα ειχε βοριαδακι 7 και τοπικα 8, αλλα το βαπορι συμπεριφεροταν αψογα. Πραγματικα λυπηθηκα φετος οταν ειδα φωτο απο τις ρημαγμενες καμπινες α (?) θεσης και την εγκαταλειψη του βαποριου. Αυτος ο ανθρωπος ειναι κιρκη και μετατρεπει τα βαπορια σε γουρουνια :mad: .

Βγηκα απο την καμπινα λιγο μετα τις 08.30 ενω δεξια μας ηταν ο πατροκλος. Εξω γινοταν της GA. Απο ναξο παρο συρο (κυριως παρο) πρεπει να ειχε μαζεψει οτι πεταει και οτι κολυμπαει. Εκατονταδες ταλαιπωροι κοιμονταν καταχαμα, παντου. Διαδρομοι και σαλονια α θεσης, εξωτερικα decks, πρυμνιο σαλονι, παντου ειχε στοιβαδες κοιμωμενων επιβατων. Τοτε καταλαβαμε ποσο καλα ειχαμε κανει και πηραμε καμπινες.

Λιγο μετα τις 10.30 και μετα απο 32 ωρες on board πατουσαμε στην πειραϊκη γη. Ο καιρος ηταν φθινοπωρινος. Μουντος ουρανος, η βροχη μολις ειχε σταματησει, αλλα φυσαγε. Ενω ομως η υπολοιπη παρεα πηγαινε σπιτι, ο μικρος proud ειχε συνεχεια. Μια οδυσσεια εχει παντα καταληξη την Ιθακη, ετσι μετα απο τις μαραθωνιες διακοπες, επιβαλοταν και ενα 6μερο προσκυνημα στο Θιακι. Μετα απο εναν καφε εφυγα για πατρα και το βραδακι περιμενα το Kefalonia για το γνωστο ταξιδι. Οι 4 ωρες για Ιθακη ηταν πορθμειο μπροστα στις 32 του Δημητρουλα. Στο θιακι εφτασα μετα τις 02.00 ξημερωματα τριτης, μετα απο 48ωρες ταξιδι. επιτελους «αραξα»

post-13-128326955939_thumb.jpg

post-13-128326955941_thumb.jpg

post-13-128326955942_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Epidi vlepo oti exi kero na asxolithi kapios me afto to thema, tha anafertho sto prosfato taksidi mu sto porthmio tou Dover.

Ena porthmio pou sigoura ine monadiko ston kosmo apo kathe apopsi. Ti ki an xriastike na antagonisti to filodokso Eurotunnel, i klassiki diadromi ton 20 peripou milion apo to Dover sto Calais (70min) exi anaktisi tin palia tis doksa. Paroti poli proevlepan to dramatiko periorismo ton metakiniseon me ta ploia logo tou Eurotunnel, ta statistika stixia to diapsevdoun me ton pio katigorimatiko tropo. Ta episima stixia gia to 2004 lene ta eksis:14,3 ekat. epivates, 2,5 ekat IX, 280.000 leoforia ke 1.98 ekat fortiga diethnon metaforon. To melon prodiagrafete to idio lambro afou simfona me ektimisis tis diaxiristrias eterias mexri to 2030 o arithmos ton fortigon anamenete na kseperasi ta 3.5 ekat/xrono. Idi i epektasis perilamvanun dio kenouries thesis prosdesis (Eastern Docks) eno iparxun meletes gia epektasi tou limaniu pros ta dytika (Western Docks).

Sto kirios taksidi tora, istera apo mia 5lepti diadromi me to shuttle bus, apo to stathmo tou trenou ftanume ekso apo to terminal sto epipedo ton anaxoriseon. Kalitera na ksexasete tin elliniki embiria mias ke edo ta panta litourgun opos ena aerodromio (sto Dover stis afiksis iparxun ke oi gnostoi kiliomenoi diadromoi gia tis aposkeves!!). I diadikasia perilamvani to check-in, elenxo isitirion ke diavatiriou ke anamoni ston epano orofo ton anaxoriseon me panoramiki thea sto limani. Istera apo tin anagelia gia tin anaxorisi epivivazomaste sto leoforio pu tha mas pai sti fisouna gia na bume sto ploio. Sto Dover oximata ke epivates epivivazonte apo prima eno sto Calais oximata apo plora ke epivates apo to plai. Oi idikes rithmizomenes rabes (gia tis paliries) diathetun tria platforms dio gia oximata (ano ke kato garage) ke ena gia epivates. To ploio kuboni sto dock ke anigi tis thires tou gia na pesi o katapeltis apo to limani. Episis to plio den dini kavous alla deni me sirmatoskina pu ta travane oi ergates. I epivivasi ginete katefthian sto deck ton epivaton xoris kan na mirisis ta kafsaeria apo ta dekades fortiga pu perimenun.

To ploio mas itan to PO Calais. Afu ksefortose ke fortose mesa se 45mins (ke ne gemise), pire to ok apo to VTS, anapsane ta prasina fanaria stin eksodo tou limaniou ke figame (stin ora mas) eno dipla mas manuvrarize to PO Canterbury. Stin eksodo sinantisame to neoferto Maersk Delft proerxomeno apo tin Dunkerque. To PO Calais ine ksaderfaki tou diku mas pleon Anthi Marina. Esoterika tou miazi arketa sti diarithmisi, ta keklimena parathira stous diadromus ke oi arketes skales. Ena ploio arketa kalo alla xoris kati to idietero. To mono mion to poli mikro anixto deck (mono prima) afu ola ta alla dekcs ine klista. O keros kalos ke etsi den boresa na do ti siberifora tou sto kima.I kinisi sto Channel ipotoniki. Meta apo 70 peripou lepta pernagame ta fanaria tou Calais. I apovoivasi ginete me akrivos tin idia diadikasia ke me evlaviki organosi.

Epistrofi me to PO Canterbury, to opio meta tin ektetameni metaskevi tou se Ro/Pax ine ontos poli oreo mesa-ekso. Poli megala parathira me thea to Channel pantou. Idika plora nomizis oti vriskese se gefira eno apolamvanis ton kafe su. Apo kosmo prepi na ixe giro sta 500 atoma. Mesa ola kenouria me orea diakosmisi, anixta xromata, ke xamogelasto ke evgeniko pliroma. Sto Dover ixe idi piasi vroxi alla afto den apasxoli kanena afu den erxese se epafi me ton kero (logo fisunas). I diadikasia i idia, to ploio tha adiasi ke se 45mins tha ksanafigi gemato gia allo ena crossing.

Afta ta oliga apo to channel apo to opio exun perasi ta pio thrilika plia tis elinikis aktoploias sta niata tus. Kata ta alla i diafores me tin elliniki pragmatikotita ine xaotikes.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Pantokrator , Ηγουμενίτσα-Κέρκυρα :Χθες ταξίδεψα με το πλοίο , αλλά οι εντυπώσεις μου ήταν μέτριες.Αρχικά οι τουαλέτες που ήταν πίσω από το λογιστήριο ήταν κλειστές. Έιχαν ανοίξει δύο καμπίνες στο προτελευταίο κατάστρωμα , και τις τουαλέτες τους ,χρησιμοποιούν πλέον οι επιβάτες. 4 καμπίνες είχε για τους επιβάτες αλλά τις έχουν ξηλώσει όλες και τις έχουν ανοιχτές. Σε εκείνο(έξω από τις πρώην καμπίνες και τουαλέτες) το σημείο οι μοκέτες δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση.

Τώρα στα σαλόνια , το πρώτο όπως μπαίνεις δεν είναι και το πιο καλόγουστο και ωραία διακοσμημένο. Το δεύτερο είναι σαφώς καλύτερο αλλά με πολύ απλοικά τραπέζια που χαλάνε την εικόνα. Οι μοκέτες στα σαλόνια έχουν αντικατασταθεί από ξύλινο πατωμα-πολύ καλή κίνηση.

Το Ekaterini , Ano Xora και Platitera (είναι πολύ όμορφο εσωτερικά) για εμένα είναι τα καλύτερα της γραμμής.Μέχρι πριν 3-4 χρόνια είχα πολύ κaλή εντύπωση για το Pantokrator κυρίως γιατί είναι πανέμορφο εξωτερικά.

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως ταξιδεύω για Κέρκυρα με ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Π, ΑΝΩ ΧΩΡΑ ΙΙ και ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ που τα θεωρώ τα top της γραμμής. Το ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ έχει πλέον κουραστεί, οι παντόφλες είναι πάντα οι "παντόφλες" και στο ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ δεν εχει τύχει να μπώ. Το ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ είναι ένα πλοίο που δεν χώνεψα ποτέ. Όσες φορές έχω ταξιδέψει διαπίστωσα οτι ήταν αρκετά βρώμικο. Επίσης κατα το ρεμέντζο του παίρνει υπερβολική κλίση (λόγω όγκου) που νομίζεις οτι θα ρέλια θα αγκίξουν τον ντόκο.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Χθες μια και ο καιρος μας αφηνε τα περιθωρια ειπα να πεταχτω με κατι φιλους μου στον Πορο για μια μονοημερη. Φυσικα ολοι πηγαμε για τη χαρα του ταξιδιου και για να γνωρισουμε τα πλοια της γραμμης.

Αναχωρηση 7.50 με το Φοιβο απο Πειραια. Απο το βαπορι πολυ καλες εντυπωσεις αψογο εως υπερβολικα πολυτελες για τη γραμμη του και καλη ταχυτητα περιπου 16,5-17 μιλια... Επιτελους μια γεφυρα χωρις σιδεριες μετα απο πολυ καιρο. Μια μικρη επισκεψη μεσα επιβεβλημενη (ισα ισα να δουμε πως ειναι μη γινομαστε και βαρος). Ωραιες μανουβρες ακριβειας και σχετικα γρηγορες χωρις προβληματα. Απο κινηση αρκετα καλα (ειχε και επισκεπτηριο στον Πορο) χωρις ομως να στριμωχνεται ο κοσμος. Ωραια καταστρωματα, μας αρπαξε και λιγο ο ηλιος, μυρισαμε θαλασσα...

Επιστροφη απο Πορο το απογευμα με το Ποσειδων Ελλας, και με βαρυ στομαχι απο τις καταχρησεις. Κι αυτο πολυ ωραιο μεσα αλλα με πολυ κοσμο σχεδον 1000 ατομα. Εδω αν και υπαρχουν οι γνωστες σιδεριες επειδη ειμαστε ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ μας αφησανε να δουμε τη γεφυρα την ωρα του ταξιδιου και μας κανανε και μια μικρη εξηγηση των μηχανηματων. Η ταχητητα σταθερη απο 16,9 ως 17,1. Μανουβρες γρηγορες με την πλωρη σε ολα τα λιμανια της γραμμης και απο Μεθανα απευθειας Πειραια... 2 φορες τα ριξαμε στο Απολλων Ελλας :D που δεν εβαζε μυαλο και ηθελε να φευγει πρωτο απο καθε λιμανι.. Ευτυχως μετα τα Μεθανα τραβηξαμε για Πειραια και γλιτωσε απο τριτο διασυρμο...:D

Αφιξη 18.10 στον Πειραια και δυστυχως το ταξιδακι ελαβε τελος. Αλλα επειδη μου αρεσε πολυ θα το ξανακανω συντομα...

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Create New...